အႏွစ္ နဲ႕ အကာ
|
12:11 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
သူတို႔ရဲ႕ တကၠသိုလ္တုန္းက ဆရာဆီကို သြားလည္ၾကပါတယ္။ ဆရာလည္း
တပည့္ေတြကိုေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာအားရ ျဖစ္ေနရွာ ပါတယ္။ ဆရာနဲ႔
စကားလက္ဆံုေျပာရင္း တပည့္ေတြက သူ႔တို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္နဲ႔ဘ၀မွာ
ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ အေၾကာင္း ညည္းညဴၾကပါတယ္။ ဆရာက ျပံဳးရုံပဲ
ျပံဳးၿပီး မီးဖိုခန္းထဲကေန ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ခြက္ေတြကို သြားယူလာပါတယ္။
ေၾကြခြက္၊ ပလတ္စတစ္ခြက္၊ ဖန္ခြက္၊ ရိုးရိုးခြက္၊ ေစ်းႀကီးၿပီး
ရွားပါးတဲ့ခြက္ စတဲ့ခြက္မ်ိဳးစံုေပါ့။ ဆရာက တပည့္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာ
ေရခပ္ေသာက္ဖို႔ ခြက္ေတြယူခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
တပည့္ေတြအားလံုး ေရတေယာက္တခြက္စီ ရၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာက “သတိထားမိၾကလား။
ခြက္ေတြထဲက ေစ်းႀကီးတဲ့ လွတဲ့ ခြက္ေတြကိုခ်ည္းပဲ အားလံုးက ေရြးယူသြားၿပီး
က်န္တဲ့ပံုစံရိုးရိုးနဲ႔ ေစ်းေပါေပါခြက္ေတြကို ထားခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ့္အတြက္
အေကာင္းဆံုးကိုပဲ လိုခ်င္ၾကတာ သဘာ၀ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကိုက မင္းတို႔ေျပာတဲ့
ျပႆနာေတြ စိတ္ဖိစီးမႈေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ။ မင္းတို႔ တကယ္လိုခ်င္တာက
ေရပဲေလ။ ခြက္မွ မဟုတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးက မသိစိတ္နဲ႔
ပိုေကာင္းတဲ့ခြက္ေတြကိုပဲ ေရြးယူမိၾကတယ္။”
“ဘ၀မွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ဘ၀က ေရနဲ႔တူၿပီး အလုပ္တို႔ ေငြေၾကးတို႔
လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက ေနရာတစ္ခုတို႔ ဆိုတာေတြက
ခြက္ေတြနဲ႔တူတယ္။ သူတို႔ဟာ ဘ၀ကို ထိန္းသိမ္းေထာက္ပံ့ဖို႔အတြက္
အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းေတြ သက္သက္ပဲ။ သူတို႔ေၾကာင့္ ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္အရသာက
ေျပာင္းလဲမသြားပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ခြက္ေတြအေပၚမွာပဲ
အျမဲတမ္းအာရံုစိုက္ေနရင္ အထဲမွာရွိတဲ့ ေရရဲ႕အႏွစ္သာရကို ခံစားဖို႔
အခ်ိန္ရလိုက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး... ”
Forward Mail
ေမမြန္ေက်ာ္
0 comments:
Post a Comment