Saturday, May 3, 2014

က်ေနာ္နဲ႕ ဂီတသူရဲေကာင္းမ်ား (၁၅)




ကိုအုန္းျမင့္ဆိုတာ က်ေနာ္နဲ႕ တရပ္ကြက္ထဲသား၊ သူက ကိုရဲ (ရဲလြင္) တို႕၊ ကိုတိုး (ခင္ေမာင္တိုး) တို႕နဲ႕ အရြယ္မကြာဘူး၊
ကိုအုန္းျမင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့လို႕သာ က်ေနာ္နဲ႕ မဇ်ၥိမလွိဴင္း ျဖစ္လာမဲ့ လိစၦဝီ (ျပသနာေကာင္မ်ား) နဲ႕ ရင္းႏွီးခဲ့ရတာ။

ကိုအုန္းျမင့္က က်ေနာ္တို႕ ၆မိုင္ခြဲအုပ္စုရဲ႕ ညဘက္အေဆာင္ေတြသြားၿပီးသီခ်င္းဆိုၾကတဲ့ အဖြဲ႕ထဲမွာ သူ႕အသံကအေကာင္းဆံုး၊
သူတေယာက္ထဲဆိုၿပီဆိုရင္ အားလံုးက ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ၾကတာ၊ ကိုအုန္းျမင့္ရဲ႕ ညီအငယ္ဆံုး ကိုထြန္းလင္းက ဂစ္တာအတီးေကာင္းတယ္၊
စိုင္းထီးဆိုင္၊ စိုင္းဆိုင္ေမာဝ္ တို႕သီခ်င္းေတြဆိုၿပီဆိုရင္ သူ႕အသံနဲ႕လိုက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက (၁၉၇၉-ေမလ) သူနဲ႕ ခိုင္ထူးရဲ႕ ေတးျမံဳငွက္ အေခြထြက္ၿပီးခဲ့ၿပီ။
ဒါေပမဲ့ မေပါက္ခဲ့ဘူး၊ ေနာက္မွ ခိုင္ထူးတကိုယ္ေတာ္အေနနဲ႕ ထြက္တဲ့ အဥၨလီမွာ ခိုင္ထူး စ ေပါက္ခဲ့တာ၊ ကိုအုန္းျမင့္ကေတာ့ ေခြဆက္မထြက္ေတာ့ဘူး၊
ေတးျမံဳငွက္မွာ ကိုအုန္းျမင့္နာမည္က ရီေဇာ္၊ ကိုအုန္းျမင္ ့ က Philippine က. José Rizal ကို သိပ္ေလးစားအားက်တယ္၊
José Rizal က Philippine ရဲ ့ National Hero ပါ... ကိုအုန္းျမင့္တို ့ေခတ္က အဂၤလိပ္နာမည္ေတြသံုးခြင္ ့မရွိသလို ဒီလိုေတာ္လွန္ေရးသူရဲေကာင္းေတြရဲ႕နာမည္မ်ိဴး ပိုေတာင္ သံုးခြင့္မရွိခဲ့ဘူး
ဒါေၾကာင့္သူ ့ဖာသူ ျမန္မာမႈျပဳျပီး ရီေဇာ္ နာမည္နဲ ့သီခ်င္းဆိုခဲ့တာ၊၊ အဲဒီတုန္းက ေတးျမံဳငွက္မွာ ခိုင္၊ မိုး၊ ျပည့္ (ခိုင္ထူး၊ မိုးေက်ာ္၊ ရာျပည့္) နဲ႕ ရီေဇာ္ေပါ့။
ရီေဇာ္ရဲ႕သီခ်င္းေတြက လူစိမ္း၊ တေပြထဲ၊
တေပြထဲ သီခ်င္းကို ခိုင္ထူးက သူေနာက္ထြက္တဲ့အေခြ ( သီခ်င္းတပုဒ္ ပန္းတဆုပ္ ေတးစု (၁၉၈၀-စက္တင္ဘာ) မွာ သို႕တရံတခါဆီနဲ႕ ေပါင္းဆိုခဲ့ပါတယ္၊ ေတးေရးက ကိုေနဝင္းပါ။
ခိုင္ထူးနဲ႕က်ေနာ္တခါမွ မဆံုခဲ့ဘူးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မိုးေက်ာ္ရယ္၊ ဘိုတင့္လို႕ေခၚတဲ့ ရာျပည့္ တို႕ကေတာ့ သိပ္ရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္။

https://www.youtube.com/watch?v=W6gKGPt2shE

လူစိမ္း (၁၉၇၉) ရီေဇာ္၊ (ေတးေရး - ကိုေနဝင္း)


https://www.youtube.com/watch?v=_aJG1GXwSE0

တေဗြထဲ (၁၉၇၉) ရီေဇာ္၊ (ေတးေရး - ကိုေနဝင္း)

ကိုအုန္းျမင့္တို႕က ၆ မိုင္ခြဲက သူတို႕အိမ္ေရွ႕မွာ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာနဲ႕တြဲၿပီး အိမ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ထားတယ္၊
က်ေနာ္တို႕ ၆မိုင္ခြဲက ကာလသားတသိုက္ရဲ႕ စုရပ္ေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူတို႕မိသားစုစီးပြားေရးျဖစ္တဲ့ ေဒၚရီ ကီမ္းယာပစၥည္းဆိုင္ရွိပါတယ္၊
ကိုအုန္းျမင့္၊ သူ႕ညီ ကိုထြန္းလင္းတို႕က သူတို႕အေမ ေဒၚရီနဲ႕အတူ ဆိုင္ထိုင္ၾကတယ္၊ အိမ္ဆိုင္မွာကေတာ့ သမီးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ မတူးကဆိုင္ထိုင္တယ္၊
သူတို႕ညီအကိုေတြ သိမ္ႀကီးေစ်းကေန ဆိုင္သိမ္းျပန္လာၿပီး ညဘက္ၾကမွ သမိုင္းဝင္းထဲက မိန္းကေလးအေဆာင္ေတြမွာ သီခ်င္းသြားဆိုၾကတာ ည သန္းေခါင္အထိပဲ။
၁၉၈၄ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူ႕ညီမျဖစ္တဲ့ ခ်ိဳတူး (ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္)၊ ကိုေက်ာ္ေဇာ၊ ကိုအုန္းျမင့္၊ ေနာက္ ဒိန္း လို႕ေခၚၾကတဲ့ ကိုထြန္းဝင္း တို႕ သိမ္ႀကီးေစ်းမွာထိုင္ၾကတယ္။
က်ေနာ္နဲ႕ အတြဲဆံုးက ကိုေက်ာ္ေဇာ (ကိုအုန္းျမင့္ရဲ႕ ညီ) ခုေတာ့ သူလဲ ဆံုးသြားခဲ့ၿပီ၊ သူတို႕ညီအကိုေတြအားလံုးကြယ္လြန္ကုန္ၾကပါၿပီ၊ ညီအငယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့
ကိုထြန္းလင္းတေယာက္ပဲ သားေယာက်ၤားေလးထဲက်န္တယ္၊ က်န္တာက ညီအမေတြ၊ မတူး၊ ခ်ိဳတူး၊ မီးမီးတို႕..
က်ေနာ္ေတာခိုၿပီးေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူတို႕ စီးပြားေရးေျပာင္းသြားတယ္၊ နာမည္ေက်ာ္ ေဒၚရီနဲ႕သားမ်ား အထည္ဆိုင္ဖြင့္လိုက္ၾကတယ္၊ သူတို႕အိမ္ဆိုင္ေလးကလဲ
ေဒၚရီနဲ႕ သားမ်ားအထည္ဆိုင္ျဖစ္သြားတယ္။
ခ်ိဳတူး (ခ်ိဳခ်ိဳၿမိဳင္) က ကေမၻာဒီဒယား ဖႏြမ္းပင္မွာ ဧရာဝတီ ျမန္မာထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္၊ ခုဆို ခ်ိဳတူးနဲ႕ သူ႕ညီမအငယ္ဆံုး မီးမီးတို႕ ကြပ္ကဲေနၾကတာေပါ့၊
ခ်ိဳတူးကလဲ ဂစ္တာေကာင္းေကာင္းတီးတတ္တယ္၊ မိန္းခေလးတီးဝိုင္းေတာင္ ေထာင္လိုက္ေသး၊ Venus လားမသိဘူး၊ သူတို႕တီးဝိုင္းနာမည္က...(သူ႕ျပန္ေမးရအုန္းမယ္)
ခ်ိဳတူးတို႕အုပ္စုက RC 2 က စ လို႕ Eco, RASU အထိ ငကဲေတြေလ၊ သူတို႕အုပ္စုထဲက နာမည္ေတြေျပာျပမယ္၊
ခ်ိဳတူး နာမည္က သူ႕အကို ကိုထြန္းဝင္းလိုပဲ ဒိန္းလို႕ေခၚၾကတယ္၊ အရပ္ရွည္လို႕ ဒိန္းေဒါင္ကေန ဒိန္းျဖစ္လာတာေပါ့၊
ဒိန္း၊ ငကစ္၊ ငေဖ၊ ေပစိ၊ ျပားလီ (ႏွာေခါင္းျပားလို႕)၊ ႏွပ္ေခ်း၊ ဆိုးႀကီး.....အဲလိုနာမည္ေတြ..

 ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူငယ္ေတြကို အဂၤလိပ္စာ၊ ဂ်ပန္စာ၊ အခမဲ ့သင္ေပးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုအုန္းျမင့္ကို ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြက တီခ်ာအုန္းလို႕လဲေခၚၾကတယ္၊
သူက ဆံပင္ညွပ္တာလဲေကာင္းတယ္၊ သူတို႕အိမ္ေရွ႕က ေဘာလံုးကြင္းအစပ္ သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူငယ္ေတြကို ဆံပင္ညွပ္ေပးတတ္တယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရန္ကုန္မွာ နာမည္ႀကီးဆပင္ညွပ္ဆရာကေတာ့ ၂၉လမ္းက ကိုသာလွ ေပါ့၊ ကိုအုန္းျမင့္က ဆံပင္ညွပ္တာ ကိုသာလွထက္သာတယ္လို႕ က်ေနာ္တို႕ ရပ္ကြက္ထဲကလူငယ္ေတြကေျပာၾကတယ္။

သူက ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္၊ ႏွင္းဆီေဆးေပါ့လိပ္ေပါ့၊ တခါတေလ ေငြေတာင္ေဆးေပါ့လိပ္၊ အရက္မေသာက္တတ္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႕ အရက္ဝိုင္းလိုက္ထိုင္တတ္တယ္၊ အျမည္းလိုက္စားမယ္၊
က်ေနာ္တို႕ အရက္ဖိုးရွင္းလို႕ ပါတဲ့ပိုက္ဆံမေလာက္ရင္ သူ႕ဆီကပဲေတာင္းရွင္းခဲ့ရေပါင္းလဲမ်ားခဲ့တယ္။
တခါတေလ က်ေနာ္သူ႕ကိုလမ္းမွာဆံုမိလို႕ ကိုအုန္းျမင့္ အရက္လိုက္တိုက္ဗ်ာ...တပိုင္းဆိုရပါၿပီလို႕ စကားေခၚလိုက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မျငင္းဘူး၊
စကားေျပာရင္း၊ အျမည္းစားရင္းလိုက္တိုက္တတ္တယ္၊ ေဘာ္ဒါစိတ္အျပည့္ရွိတဲ့ ကိုအုန္းျမင့္ပါ။

ကိုအံုးျမင့္က စိတ္ေရာဂါ ေဝဒနာလည္းရွိပါတယ္..Autism လို ့ေျပာရမွာေပါ့၊ လူနာမည၊္ နံပါတ္၊ အေၾကာင္းအရာ လိပ္စာ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ အားလံုးကို သာမန္လူေတြထက္ အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္မွတ္မိတယ္္၊
တခ်ိဳ႕ သူ႕ကိုသီခ်င္းေရးခိုင္းတဲ ့လူရွိရင္ အလကားကူညီေရးေပးတယ္၊ သူေရးခဲ ့တဲ့သူ႕သီခ်င္းေတြကို တခ်ိဳ႕က သူတို ့နာမည္ေတြနဲ ့ထုတ္တယ္၊ သူစိတ္ေရာဂါရတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ သူ႕အနားဘယ္သူမွ မကပ္ရဲေတာ့ဘူး..၊
အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ သူနဲ႕ပါတ္ဝန္းက်င္ဟာ ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္မေျပျဖစ္ၿပီေလ၊ အံမဝင္ဂြင္မက်ေပါ့၊ သူ႕လိုေရာဂါမ်ိဳးက သီခ်င္းေရးတဲ့ ကိုေနဝင္းမွာလဲ ရွိတယ္။ လူတိုင္းမွာ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕သူ၊
သူ႕ေရာဂါနဲ႕သူ ရွိၾကတာပဲေလ။ ခုေတာ့ ကိုအုန္းျမင့္လဲ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ဝရက္ေန႕မွာ ေလာကႀကီးကိုခြဲခြာသြားခဲ့ပါၿပီ။

သီခ်င္းဆိုတဲ့ ကိုအုန္ျမင့္ (ရီေဇာ္) သမိုင္းဝင္းထဲက အင္ၾကင္းေဆာင္ေနာက္မွာ သူဆိုေနက်သီခ်င္း ၁၉၇၉ တုန္းကေပါ့...."တံတားထိပ္ေက်ာင္းသူ" (စိုင္းခမ္းလိပ္ေရးၿပိး စိုင္းဆိုင္ေမာဝ္ဆိုတဲ့သီခ်င္း) ..အမွတ္တရပါ...
လြမ္းဆြတ္သတိရတယ္ကိုအုန္ျမင့္ေရ....

https://www.youtube.com/watch?v=tJBNuzNRDYM

တံတားထိပ္ေက်ာင္းသူ (၁၉၇၉) စိုင္းဆိုင္ေမာဝ္၊ (ေတးေရး - စိုင္းခမ္းလိတ္)

(မင္းေက်ာ္ခိုင္)
ဆက္ပါဦးမည္

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...