ၾဆာဒင္၏ ရယ္ေနလ်က္ႏွင့္ငိုေလျခင္း

Min Din

(၁)
ေနညိဳခ်ိန္ေလႏုေအးကား တသြဲဲ႔သြဲဲ႔ေနာ့ေနဆဲကုိ။
ရုပ္၊ နာမ္၊ ခႏၶာ၊ အာယတနတည္းဟူေသာ သံသရာစက္ကုိ ေလးတန္ေသာမဂ္ျဖင့္ ခ်ဳိးဖဲ့ဖ်က္ဆီးေတာ္မူၿပီး၍ အရဟံတည္းဟူသည့္ ဂုဏ္ ေတာ္အထူးကုိ ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ဘုရားရွင္၏အဆံုးအမအတုိင္း ကိေလသာတုိ႔မွလြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္အား ထုတ္လုိပါေသာ္ျငား သဒၶမၼဂေဝသီ ဘုရားပေစၥကအရိယာတုိ႔ ရွာမွီး၊ရေညာင္း သူေတာ္ေကာင္း တရားႏွင့္ မယဥ္ပါးေသးသည့္ ၾဆာဒင္မွာ
ဖူးခက္ၿမိဳ႕ပါေတာင္ကမ္းေျခမွ အကုိကာလသားမ်ားသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေလသည့္ ယိုးဒယားေမာ္ဒယ္ အလွပေဂးတုိ႔၏ အေဖာ္အခၽြတ္ ရွဳိးပြဲမ်ားဆီသုိ႔ မၾကာခဏေရာက္ေနဆဲျဖစ္ရာ ရုတ္ျခည္းေသာ္ ၾဆာဒင့္အားလူ႔အႏၶစာရင္းဝင္သူဟု ထင္ျမင္စရာရွိေပ၏။
သုိ႔ေသာ္ျငား အဆုိပါပြဲ၊အႏွီပြဲမ်ားသုိ႔႔ စြပ္ကယ္စြပ္ကယ္ေရာက္ရျခင္းမွာ ၾဆာဒင္၏ဝါသနာအရင္းခံေၾကာင့္ မဟုတ္မူပဲ၊သာစြဌာေန ဖူးခက္ေျမနဂရဆီသုိ႔ အပန္းေျဖအလည္ခရီးအလုိ႔ငွာ ရံဖန္ရံခါေရာက္လာတတ္ၾကသည့္ ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ ဧည့္သည္ႀကီးငယ္ အသြယ္ သြယ္တုိ႔၏နားပူနားဆာတုိက္တြန္းေဆာ္ဖန္မွဳေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္ဆည္းသူနတ္လမ္းညြန္အျဖစ္ မလႊဲမေရွာင္သာေရာက္ခဲ့ရျခင္းသာျဖစ္၍ ျမင္ဆဲခဏ၌ သြားရည္ေတာက္ေတာက္က်ခဲ့ေသာ္ျငား အျပန္လမ္းတြင္မူ ဤရုပ္နာမ္တုိ႔သည္ အပုပ္ေကာင္ခ်ည္းပါတကားဟု ဆင္ျခင္ခဲ့ သည္ကုိ၊ခ်စ္ေသာ စာရွဳသူတုိ႔သိပါမူ ၾဆာဒင့္အေပၚ ေကာင္းစြာနားလည္ခြင့္လႊတ္ၾကေပလိမ့္မည္။
စင္စစ္ၾဆာဒင္သည္ ဝိပႆနာတည္းဟူေသာ ရုပ္နာမ္ဓမၼသခါၤရကုိ အထူးအားျဖင့္ရွဳမွတ္ျခင္း၊ပဋိပတၱိအလုပ္တြင္ ဇြဲမႏွစ္ႏိုင္ေသးေသာ္ ျငား ဖူးခက္ၿမိဳ႕အမ္မခန္အရပ္ရွိ အိမ္အုိႀကီး၌ အခ်ိန္ရလွ်င္ရသလုိ မွတ္ဖြယ္ရာရာ၊ထုိထုိစာကုိ ရွာ၍မျပတ္အိမ္တြင္ဖတ္ဟူေသာ အဆံုး အမႏွင့္အညီ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္တုိ႔ကုိေလ့လာဖတ္ရွဳေလ့ရွိသည္ျဖစ္ရာ ဘာသာတရားႏွင့္ကင္းကြာသူဟူ၍ေတာ့ ဆုိႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။
ယခုလတ္တေလာၾဆာဒင္၏ဖတ္လက္စ စာအုပ္မွာ မင္းပူးဦးၾသဘာသ စီရင္ ေရးသားေတာ္မူအပ္သည့္ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ ဘုတ္အုပ္ ထူႀကီးျဖစ္ျပီး ဖတ္ရွဳေနဆဲအခန္းမွာ သုဝဏၰသာမဇာတ္ေတာ္ျဖစ္၏။
"သု၀ဏၰသာမ ၁၆-ႏွစ္သို႔ေရာက္လာသည့္တိုင္ေအာင္ အမိအဖတို႔သည္ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေနေစလ်က္ မိမိတို႔အလိုလိုသာလွ်င္ ေတာသစ္သီး သစ္ျမစ္တို႔ကို ရွာအံ႔ေသာငွာ ေတာသို႔သြားၾကေလကုန္၏။တေန႔တြင္ အခ်ိန္လြန္သည့္တိုင္ေအာင္ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ ရေသ့မ်ားျပန္မလာသျဖင့္ အရြယ္ေရာက္ၿပီျဖစ္ေသာ သု၀ဏၰသာမသည္ စိတ္ပူလာေသာေၾကာင့္၊ေတာထဲသို႔ အရဲစြန္႔ ကာ လိုက္ရွာရင္း "အေဖ၊အေမ" ဟု ေအာ္ေခၚေလ၏။ တေနရာသို႔ေရာက္လွ်င္ ရေသ့တို႔သည္ သစ္သီးရွာရင္း ေလႀကီးမိုးႀကီးက်၍ သစ္ပင္ေအာက္ မိုး၀င္ခိုၿပီး ေတာင္ပို႔ေပၚထိုင္လိုက္သည့္အခါ ေတာင္ပို႔ထဲက ေျမြဆိုး၊ အခိုးလႊတ္သျဖင့္ အဆိပ္ေငြ႔သင့္ၿပီး မ်က္စိ ကြယ္ေၾကာင္း ေျပာၾကကုန္၏။ ထိုအခါ သု၀ဏၰသာမသည္ ငိုလဲငို၏၊ ရယ္လဲရယ္၏။(ငိုရျခင္းအေၾကာင္းကား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ မ်က္စိကြယ္ရျခင္းေၾကာင့္တည္း။ရယ္ရျခင္းအေၾကာင္းကား မိဘတို႔ကို လုပ္ေကၽြးခြင့္ ရျခင္းေၾကာင့္တည္း။) ဟု ဆို၏။"
(၂)
အိမ့္အေနာက္ဖက္က၊ေတာအုပ္မွာ ေက်းငွက္မ်ဳိးစံုတုိ႔၏အသံတုိ႔ျဖင့္ စီစီညံလ်က္ရွိ၏။မာဂဓဘာသာႏွင့္ကၽြမ္းဝင္ရင္းႏွီးမွဳမရွိေသာေၾကာင့္ အဓိပၸါယ္အျပည့္အစံုကုိ ၾဆာဒင္အတိအက်ဘာသာျပန္ဆုိ၊မေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ္ျငား လူတုိ႔ဘာဝအားျဖင့္ဆုိလွ်င္ ေတးသီေနၾကျခင္းျဖစ္တန္ ရာပါ၏။ခ်စ္ေတးေလာ၊လြမ္းေတးေလာဟူသည္ကား ၾဆာဒင္မေဝခြဲဲႏိုင္။မည္သုိ႔ဆုိေစကာမူ သာေတာင့္သာယာရွိလွေသာ ညေနဆည္း ဆာခ်ိန္ေပတည္း။ ေလာကဓာတ္တခြင္၏ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္မွဳသည္ ၾဆာဒင့္စိတ္အား၊ သုဝဏၰံသွ်ံဇာတ္ေတာ္တြင္ နစ္ေမ်ာေစျခင္း ငွာ အေထာက္အပံ့သဖြယ္ျဖစ္ေတာ့သည္။
သုိ႔ေသာ္ သဗၺညဳတရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားပင္လွ်င္ ပုဒိအာတည္းဟူေသာ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ကုိရသည္ႏွင့္ မာရ္နတ္အဖ်က္ရန္ေပၚလာေလဖူး သည့္ထံုးနည္းအတုိင္း ၾဆာဒင္၏ေအးခ်မ္းၾကည္ႏူးမွဳကုိ ဖ်က္ဆီးမည့္ အဖ်က္အေမွာင့္သည္ ရုတ္တရက္ေပၚလာျပန္ေခ်သည္တမံု႔။
'ဟား ဟား ဟား။ ဟီး ဟီး ဟီး။ အဟားဟား ဟားဟား"
ပါးစပ္ႏွင့္နားရြက္တက္ခ်ိတ္လုနီးပါး အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာလ်က္ ၾဆာဒင္၏အခန္းတြင္းသုိ႔ ရုတ္ျခည္းဝင္လာသူကား ၾဆာဒင္၏ တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသား ေပတည္း။သူသည္ Samsung Note2 ကုိ လက္ျဖင့္ပြတ္ရင္း မနားတမ္းရယ္ေမာလ်က္ရွိရာ ရယ္ေနရင္း အသက္ထြက္သြားမည္ကုိစုိးရိမ္မိသျဖင့္ ၾဆာဒင့္မွာ ခပ္ထန္ထန္ဟန္႔လုိက္ရေခ်သည္။
"ေျဖးေျဖးသက္သာ ရယ္လည္းရပါတယ္ကုိရင္။ဘဇာေၾကာင့္ ဤသုိ႔ခြက္ထုိးခြက္လွန္ရယ္ေမာေလသနည္း"
ေလမင္းသားကား ၾဆာဒင့္အေမးကုိ ႏွဳတ္ျဖင့္မေျဖ သူ႔လက္ထဲမွ ႏုတ္တူးကိုသာ ကမ္းေလသျဖင့္ ၾဆာဒင္သည္ ဘတ္ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ တန္ Police တံဆိပ္မ်က္မွန္ကုိေက်ာ္ျဖတ္ၾကည့္ရွဳမိေသာအခါတြင္ ႏုတ္တူးဖလ္သားျပင္၌ ေအာက္ပါစာသားကုိ ဖတ္ရွဳရေလသည္။
အျမန္လမ္း ေသဆံုးသူမ်ားေလ်ာ္ေၾကးေပးအပ္ပြဲတြင္ ဒုဝန္ႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္သိန္းက "ပရီမီယံေၾကးက သံုးရာပဲ ရွိတယ္ မုန္႔ဟင္းခါး တစ္ပြဲ ဖိုးပဲ ရွိတယ္။ ေလ်ာ္ေၾကးက အဆတစ္ေသာင္း ေပးတယ္ ကမၻာမွာ ျမန္မာျပည္ပဲရွိတယ္ " "အာမခံ တစ္ခုဝယ္ရင္ သိန္းသံုးဆယ္ နွစ္ခု ဝယ္ရင္ သိန္း ၆၀ ရမည္ဟုဆုိ"
ပီအိတ္ခ်္ဒီေဒါက္တာဘြဲ႔ရဒုဝန္ၾကီး၏ "အျမန္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ၊ကာလနာသာအတုိက္ခံ၊ေငြမ်ားမ်ားရမယ္"။"အာမခံမ်ားမ်ားဝယ္ျပီး ျမန္ျမန္ေသ၊ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားမ်ားထုတ္"ဟူေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ေဆာင္သည့္ အဆုိပါစာကုိဆံုးေအာင္ ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ၾဆာဒင္သည္၊တခြီးခြီးႏွင့္တံေတြးသီးေအာင္ရယ္မိေလေတာ့၏။အားရပါးရရယ္မိ၏။ ႏွစ္မိနစ္ခန္႔ဆက္တုိက္ရယ္ေမာျခင္းၿပီးဆံုး သည့္အခါ တြင္မူ ၾဆာဒင့္မ်က္ဝန္းအိမ္တြင္ ၿပိဳေတာ့မည့္မုိးကဲ့သုိ႔ မ်က္ရည္စုိ႔ ေနေလျပန္သည္။
(၃)
ဤေလာကႀကီး၌အခ်ဳိ႕ေသာအေၾကာင္းတရားတုိ႔သည္ တခါတရံတြင္ မရည္ရြယ္မထင္မွတ္ပါပဲလ်က္ ဆက္တုိက္ဆင့္ကာ ႀကံဳရတတ္ သည္ကား ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလစြ။ "ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္ "ဟူေသာ က်ယ္ေလာင္သည့္ေအာ္ေခၚသံႀကီးႏွင့့္အတူ ၾဆာဒင့္ေရွ႕ ေမွာက္သုိ႔ေရာက္လာျပန္သူကား ကပၸလီျဖစ္၏။သူသည္လည္း "ေဟးေဟးေဟး၊ အေဟေဟ့ ေဟ၊ေဟေဟေဟ့" ဟူေသာရယ္သံ ရွည္ႀကီး ျဖင့္ ဆက္တုိက္ရယ္ရင္း အူတက္မသြားေစရန္အလုိ႔ငွာ ဝမ္းဗုိက္ကုိ ညာလက္ျဖင့္ ႏွိပ္ထားေခ်၏။က်န္ဝဲဘက္လက္တြင္ကား ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကုိကုိင္လ်က္ရွိ၏။ၾဆာဒင္သည္ က်လုလုမ်က္ရည္စ တုိ႔ကုိ သတိတရားျဖင့္ထိန္းရင္း ကပၸလီကုိ ေမးခြန္းထုတ္ရ ျပန္သည္။
"ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီတုန္းကပၸလီငယ္၊အရယ္ကုိေခတၱရပ္၍ ရယ္ရျခင္းကုိ ရွင္းပါေလ"
ကပၸလီငယ္သည္လည္း ေလမင္းသား၏နည္းႏွင္ႏွင္ ႏွဳတ္ျဖင့့္တုန္႔ျပန္စကားမဆုိ လက္ထဲမွဂ်ာနယ္ကုိသာ ၾဆာဒင့္ထံထုိးေပးရင္း သူရယ္ရ သည့္စာမ်က္ႏွာကုိညႊန္းေလရာ ၾဆာဒင္ဖတ္ရသည္မွာ SALAI NAING HTOO ၏လက္ရာကာတြန္း တစ္ကြက္ျဖစ္ ၏။သရုပ္ေဖာ္ပံုမွာ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေနသည့္ အရူးတစ္ေယာက္က တုိက္ပံုဝတ္လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္ ေရွ႕တြင္ ႏွဳတ္မွေတြ႔ကရာစကားတုိ႔ကို ေရရြတ္ေအာ္ဟစ္ေနပံုျဖစ္ၿပီးအဆုိပါအရူးစကားမွာေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ေလ၏။
"တိုင္ပတ္ေတာ့ တပ္ပုိင္။ႏို႕ေသာက္ေတာ့ေနာက္သုိ႔။သံုးသိန္း သိိမ္းတုန္း။ေတာေပ်ာက္ေတာ့ ေသာက္ေျပာ၊ပတ္မ ေဖာက္၊ ဘတ္ဂ်က္ ေပ်ာက္။မျပင္မျပင္ ေနာက္လွည့္ျပီးေနာက္မျပင္"ဟူ၏။
သရုပ္ေဖာ္ပံုႏွင့္စာသားသည့္ ဟတ္စပ္လွသည္ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ၾဆာဒင္သည္ ဟီး ဟီး ဟီးဟီး တဟီးဟီးႏွင့္ ဟီးေလးတုိက္ ရယ္မိ ျပန္ေတာ့သည္။အရယ္လြန္ေသာေၾကာင့္ ၾဆာဒင့္မွာ တံေတြးသီးရုံမက ေခ်ာင္းေျခာက္ပါဆုိးလာေတာ့၏။ အဟြတ္၊အဟြတ္၊အဟြတ္၊ ထုိအဟြတ္အဆံုးတြင္ကား ၾဆာဒင္သည္ရယ္ျခင္းကုိ ခ်က္ျခင္းရပ္ကာ တစ္ကိုယ္လံုးသိမ့္၍သိမ့္၍တုန္ေအာင္ က်ိတ္၍က်ိတ္၍ ရွဳိက္၍ ရွဳိက္၍ ငုိေလ၏။
(၄)
ၾဆာဒင္၏ငိုျခင္းရယ္ျခင္းဒုကၡကား ဤတြင္ဆံုးခန္းမတုိင္ေသးေခ်။တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္ ေပါက္ခ်လာျပန္ေခ်ၿပီ။ေဖၾကည္သည္လည္း ပါးၿဖဲနားၿဖဲျပံဳးျဖဲျဖဲႏွင့္ရယ္ေမာလ်က္ ဝင္လာ၏။မုတ္ဆိတ္ေမႊးတုိနံ႔နံ႔ႏွင့္မို႔ သူ႔ရယ္သံမွာ ဆိတ္ေအာ္သံႏွင့္တူေနသည္ဟု ၾဆာဒင္ထင္မိ သည္။
"ဗ်ဳိ႔ၾဆာဒင္၊ ၾဆာဒင့္ဆုိင္မွာ ကိုကိုလွဳိင္ရွိလားဗ်။ဒီေန႔လုပ္ခက ဉာဏ္ထြန္းပဲရတာမုိ႔ အေၾကြးလုပ္ဗ်ာ။ဆန္ေရာဆီပါဝယ္ရမွာမုိ႔ ပုိက္ဆံျပတ္ ေတာ့မယ္။က်ေနာ္က သိန္းစိန္ကိုမႀကိဳက္ဘူး။ေတာ္ၾကာမနက္ညေပါင္းၿပီး ျမင့္လွဳိင္ လုပ္ေနရမယ္၊ထုိင္းရဲကလည္း work permit မွာ အလုပ္ရွင္နာမည္မတူလုိ႔ လစဥ္ေၾကးမေပးရင္ အုန္းျမင့္မယ္ခ်ည္း ေျပာေနၿပီဗ်။ႀကံပါအံုးၾဆာဒင္ရယ္၊လုပ္ကုိင္စားရတာ ဟန္မက်ခ်က္ကေတာ့ ေအာင္သိန္းလင္းခ်င္ၿပီဆာဒင္ေရ႕"
ေဖၾကည္ေခၚအာရုံ၏ ပေဟဠိဆန္လွေသာ စကားတုိ႔ကုိ ၾဆာဒင္နားမရွင္းေခ်ရကား မရွက္မဝံ့ပင္၊ဝန္ခံေမးျမန္းသမွဳျပဳရျပန္ေလရာ ေဖၾကည္ ငယ္ရွင္းလင္းသမွဳျပဳေသာအနက္ကား ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္၍ မူရင္းဗမာ့သားေကာင္းအမည္ရွိ ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာမွ ခ်ယ္မွဳန္းခ်က္ကုိ နည္းမွီသည္ဟုဆို ပါ၏။
လွ်ပ္စစ္မီးမလာလွ်င္ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းျခင္းျဖင့္မီးလင္းေစသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အၾကံေပး၏ မဟာေရႊဥာဏ္ေတာ္အရ ၎အား ဖေယာင္းတုိင္ ျဖင့္ တင္စားသည္ဟုဆုိ၏။မိသားတစ္စုတစ္ေန႔လွ်င္ က်ပ္ႏွစ္ေထာင္ျဖင့္လံုေလာက္ျပီ ဟု ျမြက္ၾကားေလသည့္ ဒုသမၼတမင္းအား က်ပ္ႏွစ္ေထာင္ႏွင့္ ပမာျပဳ သည္ဆုိ၏။ထမင္းတစ္နပ္ေလ်ာ့စားျခင္းျဖင့္ လယ္သမားတုိ႔အေၾကြးဆပ္ၾကပါကုန္ဟူေသာ ပညာရွိဝန္မင္းကုိမူ ထမင္းတနပ္ျဖင့္ရသ အလကၤာေျမာက္ ေခၚေဝၚသမွဳျပဳသည့္နည္းတူ၊အားရွိေစရန္အရက္အစား ႏြားႏုိ႔ေသာက္ေစ သည့္ မဟာဂရုဏာရွင္သမၼတၾကီးအား ႏြား ႏုိ႔၊တုိင္းျပည္အႏွံ႔လွည့္လည္၍လက္စြမ္းျပလိုသည့္ ေက်းလက္ဝန္မင္း၏အမည္ကုိ ပါးရုိက္၊ေျပာင္းဖူးတေခ်ာင္း ေထာင္ျပလ်က္ ၊ျမစ္ဆံုစီမံ ကိန္းကို မျဖစ္မေနျပန္လည္စတင္ရမည္ဆုိေလသည့္ ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေဟာင္း အမတ္မင္း အား ရူးသြပ္သည့္ စကားပမာျဖင့္လည္းေကာင္း ခိုင္းႏိုင္းဖလွယ္ျပက္ရယ္ျပဳၾကသည္ဟုဆုိပါသည္။
ဤခက္ဆစ္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ကုိ ၾကားရသည္တြင္လည္း ၾဆာဒင္သည္ ထိမိလွေသာ အဆုိပါသေရာ္ခ်က္ကို လြန္စြာႏွစ္ၿခိဳက္ သေဘာက်မိျပန္ရကား တဟက္ဟက္ႏွင့္၊ဟက္ဟက္ပက္ပက္ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ရျပန္ၿပီးသည္၏ေနာက္တြင္ကား ခုနစ္အိမ္ၾကား ရွစ္အိမ္ၾကား အသံၿပဲဲႀကီးျဖင့္ တဟီးဟီးႏွပ္ေခ်းပါထြက္ေအာင္ ငုိခ်င္းရွည္ၾကီးျဖင့္ခ်ဳံးပြဲခ်ငိုမိျပန္ေလသည္။
တပည့္ေက်ာ္တုိ႔ကား ၾဆာဒင္၏ထူးဆန္းေထြျပားလွေသာ တၿပိဳဳင္တည္းရယ္ျခင္းငိုျခင္းအျပဳအမူေၾကာင့္ အံ့ၾသျခင္းႀကီီးစြာ ျဖစ္ၾကရံုမွ်မက ေနာက္ဆက္တြဲစုိးရိမ္ပူပန္မွဳတုိ႔ပါ စြက္လာခဲ့ေခ်ၿပီီ။သုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာသခင္အား ေပကလပ္ေပကလပ္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရွဳရင္း အေမးပုစၦာထုတ္ၾကပါကုန္၏။
(၅)
"အုိ။ခ်စ္ခင္ေလးျမတ္ရေသာၾဆာဒင္၊ရယ္ျခင္းငိုျခင္းအမွဳကို အဘယ္ေၾကာင့္ တျပိဳင္တည္းျပဳေလသနည္း"
"ၾဆာဒင္၊ ဇီးယုိသည္ ေနျပင္းသည့္အခ်ိန္ စိတ္ဂေယာင္ေျခာက္ခ်ားျဖစ္ျခင္းအား သက္သာေပ်ာက္ကင္းသည္ဟု တပည့္ၾကားဖူးပါ၏"
"ၾဆာဒင္၏ စိတ္အေျခအေနကုိ စစ္ေဆးရန္အလို႔ငွာ ဖူးခက္ျမိဳ႕ရွိေဆးရံုေဆးခန္းသုိ႔ ျပသသင့္သည္ဟု ရုိးသားစြာထင္ျမင္ပါ၏။စိတ္ကို ထိန္းသင့္ ပါသည္ၾဆာ"
ထုိသုိ႔လွ်င္ တပည့္ေက်ာ္အသီးအသီးက စုိးရိမ္တႀကီးမ်က္ကလဲဆန္ျပာေမးလာသည့္အခါတြင္ကား ၾဆာဒင္သည္ ငုိျခင္းရယ္ျခင္းကုိ ရပ္တန္႔လ်က္ ႀကီးစြာေသာဣေျႏၵကုိေဆာင္ကာ၊သင္းတုိ႔သံုးဦးအား ရင္ဝယ္သားကဲ့သုိ႔ သနားၾကင္နာ၊မဟာဂရုဏာျဖင့္ ၾကည့္ရွဳ ရင္း ဆုိေရးရွိက ဆုိအပ္လွ၏ဟူေသာ ေလာကီပညာရွိတုိ႔၏မိန္႔မွာခ်က္ႏွင့္အညီ ယင္းတုိ႔သိလုိေသာ အေျဖကုိ ရွင္းလင္းမိန္႔ျမြက္ရေလ၏။
"အိုအခ်င္းတုိ႔။အထက္က သင္တုိ႔သယ္ေဆာင္လာသည့္ သတင္းစကားတုိ႔၏ ဇစ္ျမစ္ကား ယူနီေဖာင္းခၽြတ္စစ္ဗုိလ္တုိ႔၏အျမင္အသီးသီး ျဖစ္ေခ်၏။အဆုိပါပုဂၢိလ္တုိ႔သည္ ဒီမုိကေရစီေခတ္ဆီသုိ႔ ဦးတည္ေနၿပီီဆုိေလေသာ ဤကာလ၌ပင္ က်ဥ္းေျမာင္းေသးသိမ္ေသာ ဦးေႏွာက္ ကိုယ္စီျဖင့္သာ ဟိတ္ဟန္မပ်က္၊အက်င့္စရုိက္မပ်က္ ခရီးေရွ႕ဆက္ေနၾကဆဲပင္ျဖစ္ေလရာ ၎တုိ႔ျပဳမူေျပာဆုိအပ္သမွ် အရာ မွန္သမွ် ရယ္ဖြယ္လိလိ ဟာသရသေျမာက္လွေခ်၏။သုိ႔အတြက္ ၾဆာဒင္ရယ္သတည္း"
"ေနာက္တမူလည္း ဤမွ် ညံ့ဖ်င္းႏံုခ်ာလွေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္တုိ႔သည္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေသာႏုိင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးဆီသုိ႔ဟူသည့္ ေၾကြးေၾကာ္သံကုိ ဟန္ျပအသံေကာင္းဟစ္လ်က္၊ကိုယ္က်ဳိးရွာခဲ့သည္မွာ သစ္ေတာဖံုးလႊမ္းသည့္ဗမာတျပည္လံုးငုတ္တုိခ်ည္းက်န္သည့္ အေျခဆုိက္ရ၏။တရုတ္တရက္တုိ႔၏ၾသဇာခံဘဝေရာက္ခဲ့ရ၏။အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတုိ႔ႏွင့္ႏွဳိင္းယွဥ္လွ်င္ပင္ ပညာေရးက်န္းမာေရး၊အမ်ဳိးသား ေရးသိကၡာတုိ႔တြင္ ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြးဘဝေရာက္ခဲ့ၾကရ၏။သင္းတုိ႔၏အေမွ်ာ္အျမင္ဉာဏ္နည္းလြန္းလွေသာ လုပ္ရပ္တုိ႔ေၾကာင့္ မွန္ ကင္းအစစ္မွ ထင္းျဖစ္ရေလသည့္ ဗမာျပည္ဗမာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ဘဝကုိ ယူႀကံဳးမရအပူလံုးၾကြမိသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊သည္လုိပံုႏွင့္မုိးၾကီး ခ်ဳပ္လွ်င္ျဖင့္ တုိင္းျပည္ေရွ႕ေရးကုိ ဆက္မေတြးဝံ့သည္ေၾကာင့္ ၾဆာဒင္ငုိသတည္း"
တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးကား ၾဆာဒင္၏ရွင္းလင္းေျဖၾကားမွဳကုိ ႏွစ္ေထာင္းအားရရွိလွေသာ အမူအယာကိုယ္စီျဖင့္ ေခါင္းကုိ တညိမ့္ညိမ့္ ဆတ္ၾကရင္း ...
"ၾဆာဒင္ ဤသုိ႔ဆုိပါမူ ထုိသုိ႔ေသာ ငိုရျခင္းရယ္ရျခင္းတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္ရာသည္မရွိၿပီေလာ၊ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မည္သုိ႔လွ်င္ ေရွ႕ခရီးဆက္ၾကေပအံ့ နည္း။ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ဒီမုိကေရစီႏွင့္ေဝးၿပီေလာ"
ဟု အထြန္႔တက္၊အေမးကြန္႔လာသည္တြင္ကား ၾဆာဒင္သည္ တုိက္ရုိက္ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမျပဳေတာ့ပဲ ေတးျပဳစာဆုိၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏ လက္ရာ၊မူရင္းအဆုိရွင္ကိုအံ့ႀကီး၏ ကိုယ့္ဒူးကုိယ္ခၽြန္ေခတ္ေဟာင္းေတးသီခ်င္းကုိ ကုိအံ့ႀကီးပင္လိုက္မမီွသည့္ ေအာင္ျမင္ခန္႔ျငားေသာ အသံဝါႀကီးျဖင့္ ဌာန္ကရုိဏ္းက်စြာသီဆုိရင္း တုန္႔ျပန္သမွဳျပဳခဲ့ရေပေတာ့သည္တကား။
"(ေယာက္်ားေကာင္းအေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဆုိတာ ေကာင္းကင္ကၾကယ္မလြတ္စတမ္းသာ၊ဝီရိယလံု႔လကုိသာ ထာဝစဥ္ရွိဖုိ႔ သတိယွဥ္ပါ)၂
အထက္ကုိခ်ိန္ကာ ဝတိ ံသာေခါင္ထိပ္၊ေမာင့္စိတ္တံခြန္တလူလူျဖာ၊သူမ်ားအားကုိး ခါးက်ဳိးနလန္မထူ တကဲ့လူဆုိတာ၊ အတၱဟိ အတၱ ေနာ နာေထာ မိမိကုိယ္သာကုိးကြယ္ရာ။
ဇနကၠဇာတ္ေတာ္အလာ၊ကုိယ္ေရးႀကံဳတဲ့အခါ ရဲဝံ့တည္ၾကည္ ဘယ္ဆီေသာင္ကမ္း လမ္းမျမင္ပါ၊ကူးလ်က္သမုဒ္ျပင္မွာ ခုနစ္ရက္ပတ္ လံုးသာ အားထုတ္ယံုၾကည္ဇာနည္ေသြးမုိ႔အေရးေအာင္တာ၊ အုိ၊ အတၱဟိအတၱေနာ မိမိကိုယ္သာကုိးကြယ္ရာ"

၃၀။၀၅၊၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ ဆဲဗင္းေဒးေန႔စဥ္သတင္းစာ။
http://7daydaily.com/story/11947#.U4fx-Cior90


မင္းဒင္