ရင္ေသြးငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တီးေခါက္မိၾကပါေစ

ဒီေခါင္းစဥ္ေလးေပးျပီး ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕ အေတြးရလာရသည္႕ မူရင္းအေျခခံၾကသူဆရာမ ခင္ခင္ထူးအား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါသည္ ။ ညက ဆရာမခင္ခင္ထူးရဲ႕ စာေပေဟာေျပာပြဲ အေခြေလးကို နားေထာင္မိရာက ဆရာမေျပာသြားသည္႕ စကားလံုးမ်ားထဲမွ ဒီေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ေလးကို ရခဲ႔ပါသည္ ။ ဒီအတြက္ ဆရာခင္ခင္ထူးအား ေလးစားစြာျဖင္႕ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ဒီေဆာင္းေလးကေန မွတ္တမ္းတင္ေျပာၾကားပါရေစ ဆရာမရွင္႕ ။

ရင္ေသြးငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တီးေခါက္ဖို႕ ေမ႔ေနၾကမည္႔ မိဘတို႕အား လွ ုပ္ႏိုးျခင္းအက်ိဳးငွာ ဤေဆာင္ပါးေလးကို ေရးသားလိုက္ရ ပါေတာ႕သည္ ။

ရင္ေသြးငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တီးေခါက္မိၾကပါေစ ။

ကေလးဆိုတာ ျဖဴစင္ၾကသူေတြပါ ။ ပံုသြင္းအေရာင္ေျပာင္းသူေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ကေလးငယ္တို႔၏ လွပေသာ အနာဂတ္ေတြရွိေနပါသည္ ။ ကေလးသူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ကို အဓိက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူေတြျဖစ္ၾကေသာ မိဘဟူေသာ လူပုဂ ၢိဳလ္တို႔သည္ အဓိကခရာၾကေပ၏ ။လက္ဦးဆရာ မည္ထိုက္စြာ ပုဗၺာ စရိယ မိနဲ႕ဖ ဆိုသည္႕ အနေႏၲာ အနႏၲ ငါးပါး ဂိုဏ္း၀င္ မိဘ တို႔သည္ ကေလးသူငယ္ေတြ၏ အနာဂတ္ပံုေဖာ္ၾကသူမ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္ ။ ပံုေဖာ္သူ၏ အေတြးအျမင္ မွန္ကန္မွ ု႕အေပၚမူတည္ကာ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ေအာင္ျမင္ျခင္း ၊ က်ရွံဳးျခင္း အစရွိသည္တို႕မွာ  ရုပ္လံုးၾကြလာၾကရ၏  ။

မိမိျဖစ္ခ်င္တာေတြကိုသာ ေစာင္းေပးပံုသြင္းေနၾကသည္႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မိဘေတြကို ကၽြန္မမ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရဘူးပါ၏ ။ ကၽြန္မေနထိုင္ရာဇာတိျမိဳ႕နယ္ေလး၌ ဆရာ၀န္ဇနီးေမာင္ႏွံရွိသည္ ။ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံ၌ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္ ။ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ သူတို႔ျဖစ္ေစခ်င္သည္႔ ပံုစံခြက္တစ္ခုထဲသို႕ အတင္းသြတ္သြင္းၾကပါေတာ႔သည္ ။ ကေလးမွာ မိဘေတြကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသသူမို႕  ေစလိုရာအတိုင္း စာက်က္ဆိုလ်ွင္ က်က္မည္ ။ ဒါစားဆိုစားမည္ ။ နာခံတတ္သူတစ္ဦးအျဖစ္ ေနလာလိုက္တာ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေပးမည္႕ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၾကီးကိုေျဖဆိုခဲ႔ရခ်ိန္အထိပါပဲ ။ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ခ်ိန္မွာလည္းမိဘေတြ ျဖစ္ေစခ်င္သည္႔ အတိုင္း ဂုဏ္ထူးေတြ အမ်ားၾကီးျဖင္႔ ေအာင္ျမင္ခဲ႔သည္ ။ မိဘေတြ ျဖစ္ေစခ်င္သည္႕ ဆႏၵအတိုင္း ေဆးတကၠသိုလ္သို႔ သြားတက္ခဲ႔ရျပန္သည္ ။ ဒီမွာတင္ ဇာတ္လမ္းကစပါေတာ႕၏ ။ သားရဲ႕ ဆႏၵကိုဘယ္တုန္းကမွ မေမးခဲ႕ဘူးသည္႔ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြပါပဲ။ သားျဖစ္သူ ဘာကို၀ါသနာပါသည္ ။ ဘာျဖစ္ခ်င္သည္ဆိုတာကို လားလားမ်ွ ဂရုမျပဳဘဲ မိမိတို႕ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို အတင္းပံုသြင္းခဲ႕သူေတြရဲ႕ ရလာဒ္ကျဖင္႔ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွေပသည္ ။ သားျဖစ္သူသည္ ဆရာ၀န္ပညာရပ္အား လံုး၀စိတ္မ၀င္စားသူတစ္ဦးပါ ။ သူတက္ခ်င္သည္႔ေက်ာင္းက ေရေၾကာင္းသိပၸံ ျဖစ္သည္ ။ သူ႕လံုး၀စိတ္မ၀င္စားေသာ ဘာသာရပ္ကို ေလ႔လာသင္ယူေနရသည္မို႕ စာထဲ၌ စိတ္၀င္စားမွ ု႔မရွိေပ ။ ဘယ္လိုဘဲ အာရံုေတြ ႏွစ္ကာ စာကို ၾကိဳးစားသင္ယူခဲ႔ေသာ္လည္း စိတ္၀င္စားႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ႔ပါ။ မိဘေတြကိုေျပာျပဖို႔အတြက္လည္း မရဲသည္မို႕ ၾကိတ္မွိတ္ကာ ေနခဲ႔ရသည္ ။ ဒီအတြက္ ရလာဒ္ကေတာ႔ ေဆးေက်ာင္း၌ ေျဖဆိုရေသာ စားေမးပြဲမ်ားတြင္ အၾကိမ္ၾကိမ္က်ရွံဳးေနျခင္းေၾကာင္႕ ေဆးေက်ာင္းမွအျပီး ထြက္လိုက္ရေလေတာ႕သည္ ။ ဒါဟာ ပံုသြင္းသူမိဘတို႕၏ အတၱကိုေရွ႔တန္းတင္ျခင္း ၊ ရင္ေသြးငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တီးေခါက္မၾကည္႔ျခင္း အက်ိဳးေက်းဇူးေတြပါပဲ ။ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ခ်ိန္ကတည္းက မိမိရင္ေသြးရဲ႕ ၀ါသနာ စိတ္ပါ၀င္စားမွ ု႕ေတြကို ေမးျမန္းေဆြးေႏြးခဲ႕မည္ဆိုလ်ွင္ ခုလိုရလာဒ္ဆိုးေတြ ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းမရွိ္နိုင္ပါ။ ခုေတာ႕ အခ်ိန္ေတြ ၊ ေငြေတြ အားလံုး အလဟာသတ္ျဖစ္ခဲ႔ရေလသည္ ။

မိဘနဲ႕သားသမီး နားလည္မွ ု႔လြဲျခင္းဆိုသည္႔အရာသည္ မိသားစုတိုင္း၌ ရွိတတ္သည္႔ အရာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္ ။ ထိုကဲ႕သို႕ နားလည္မွ ု႕လြဲမွားခ်ိန္ေတြ၌ မိဘျဖစ္သူကလည္း ငါမိဘဘဲ ငါ႔ေစတနာကို သိရမည္ ။ လိုက္ကိုလိုက္နာရမည္ဆိုသည္႕ အတၱေတြကို ေရွ႔တန္းမတင္သင္႔ေပ ။ ဒီလိုပါပဲ ။ သားသမီးေတြ အေနျဖင္႔လည္း  လူၾကီးဆိုသည္႔  ပုဂ ိၢဳလ္ေတြဟာ ေနရာတကာ လိုက္လံခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနၾကတယ္ဆိုသည္႕ တယူသန္အဆြဲေတြကို မထားၾကပါႏွင္႔ ။မတူညီတဲ႕ ေခတ္ကာလေတြမွာ ရွင္သန္ၾကီးထြားလာၾကသူေတြမို႕ လူၾကီးေတြအေနနဲ႕လည္း ေခတ္အျမင္ေတြကို  နားလည္ေပးဖို႕ လိုအပ္သလို ၊ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႕လည္း ေခတ္ေဟာင္း၏ တန္ဖိုးရွိေသာ အေနထို္င္ အေျပာအဆို အေတြးေခၚ ေတြကို ေလးစားလိုက္နာ တန္ဖိုး ထားရေပမည္  ။

သားသမီးနဲ႕ မိဘၾကား အေၾကာက္တရားျဖင္႕ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ ကေလးသူငယ္ေတြအား စိတ္ေ၀ဒနာတခုကို ျပင္းထန္စြာ ခံစားခိုင္းေစျခင္းႏွင္႕ အလားသ႑န္တူေပသည္ ။ မိမိျဖစ္ေစခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာ ၊ ဆႏၵရည္ရြယ္ခ်က္တို႔သည္ မိမိရင္ေသြးငယ္၏ ႏွလံုးသား၌ လိုလားမွု႕ရွိရဲ႕လားဆိုသည္ကို တီးေခါက္ၾကည္႔ဖို႕အထူးလိုအပ္လွေပသည္ ။ ငါျဖစ္ေစခ်င္တာက သူတို႔အတြက္ အျမင္႕ေရာက္ဖို႕ ၊ သူတို႕ေကာင္းစားဖို႕ ။ သူတို႕ ျဖစ္ခ်င္တာေတြက အလကားဘာမွ မဟုတ္တာေတြပါ ဆိုသည္႔ ပယ္ခ်မွ ု႔ေတြကို မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္တတ္ၾကပါသည္ ။ မိဘတစ္ေယာက္၏ ေစတနာဆိုတာ မွန္ေပပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ ေစတနာဆိုသည္မွာ မထားတတ္လ်ွင္ ေ၀ဒနာျဖစ္သြားတတ္ျပန္၏ ။ နမူဆိုရလ်ွင္ ကိုယ္က မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အျမင္႔ဆံုးေဆးတကၠသိုလ္သို႕ တက္ေစခ်င္သည္ ။ ဒါေပမယ္႔ ကေလးျဖစ္သူက ဥပေဒပညာရပ္ကိုဘဲ စိတ္၀င္စားသည္ ဆိုၾကပါစို႕ ။ ေဆးတကၠသိုလ္မတက္ခ်င္လို႕ သူကို အျပစ္ဆိုေနမည္႔အစား သူ႕တကယ္တက္ခ်င္ေနေသာ ဥပေဒပညာကို အမွန္တကယ္ စိတ္၀င္းစားသလားဆိုတာကို အရင္ဆံုးစမ္းစစ္ရမည္ ။ ဟုတ္ျပီ ။ သူအမွန္တကယ္ စိတ္၀င္စားေနရိုး အမွန္ဆိုလ်ွင္ သူစိတ္၀င္စားေနသည္႕ ဥပေဒပညာရပ္ေတြကို အထူးခၽြန္ဆံုးတတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မတို႕ မိဘေတြက ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးျခင္းဟာ အမွန္ကန္ဆံုး နည္းလမ္းတစ္ခုေပမည္ေပါ႔ ။

ကၽြန္မဆိုလိုခဲ႕သည္မွာ သားသမီးမ်ားအား တရားလြန္မ်က္စိိမွိတ္ အလိုလိုက္ေနဖို႔ ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ ။ မိမိဆႏၵ ေတြကို ဇြတ္ဖန္တီးျပီး သားသမီးေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြကို တီးေခါက္ၾကည္႔ဖို႕ ေမ႔ေနမွာ ဆိုးျခင္းပါ ။ ကိုယ္ရဲ႕ အတၱေၾကာင္႔ သားသမီးေတြ လမ္းေပ်ာက္သြားသူမျဖစ္ပါေစနဲ႕ ။ ေယဘူယ်အားျဖင္႕ မိဘဆိုေသာ လူသားတို႕သည္ သားသမီးေတြထက္ အရင္ေသဆံုးေပ်ာက္ကြယ္ရမည္႔သူေတြပါ ။ ကၽြန္မတို႕ မရွိေတာ႕မည္႔ အခ်ိန္၌ ေလာကအလယ္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူေတြ မျဖစ္ရေလေအာင္ မိဘဆိုမည္ေသာ ကၽြန္မတို႕တေတြ အထူးဂရုျပဳဖို႕လိုအပ္ပါသည္ ။ လမ္းေပၚေလ်ွာက္ေနရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနသည္႕ လူငယ္ေတြအျဖစ္ ကၽြန္မတို႔၏ သားသမီးေတြအား မျဖစ္ေစခ်င္ပါ ။ ေလသည္ ျငိမ္သက္ေနသည္႔ ေရျပင္ကို လွ ုပ္ခတ္ေစသလို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မိဘေတြရဲ႕ ေစတနာအမွားအတၱေတြေၾကာင္႕ ရင္ေသြးငယ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကို လွ ုပ္ ခတ္မသြားရေလေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစို႕လား ။ သူတို႕ေလးေတြ ေလ်ွာက္ခ်င္တဲ႕ လမ္းေလးေတြကို ေဘးမသီ ရန္မခ ေလ်ွာက္လွမ္းနိုင္ေအာင္ ထိန္းေၾကာင္းရင္း တန္ဖိုးရွိလူသားေလးေတြကို ေမြးထုတ္သူေတြအျဖစ္ ဂုဏ္ယူႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရပါေတာ႕သည္ ။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )

မေလးစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန 4.45

အဂၤါေန႔ ။ 29.4.2014

ယဥ္ေက်းလိမၼာ ဂ်ာနယ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ ခိုင္ေလး ေဆာင္းပါးေလးပါ ။