က်ေနာ့ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ သို႔ အဝင္

Zay Ya

က်ေနာ္ သူ႔မ်က္လံုးကို စိုက္ၾကည့္ေတာ့ - ျပာဝင္းလဲ့ေရာင္ ျမင္ရတယ္။ အျပာ ဟာ ေကာင္းကင္။ ဝင္းလဲ့မႈက ၾကယ္စင္။ ေကာင္းကင္နဲ႔ ၾကယ္စင္ ဆိုတာ ေျမလႊာေပၚက ေျခတစ္ဖက္ ႂကြရင္ လွလွပပ ကၾကတဲ့ ကညာပ်ိဳေတြ ျဖစ္တယ္။ စည္းလိုက္ ဝါးလိုက္ ဂီတရဲ႕ အလစ္ အငိုက္ မွာ ေျခဖမိုးသားေလး လက္လို႔။

က်ေနာ္ သူ႕ရင္ထဲကို စိုက္ၾကည့္ေတာ့ - ႏူးညံ့ရႊန္းစိုေနတာ ေတြ႕တယ္။ ႏူးညံ့မႈက ေမတၱာ။ ရႊန္းစိုမႈ က အၾကင္နာ။ ေမတၱာ နဲ႔ အၾကင္နာ ဟာ ရင္ႏွစ္လႊာၾကားက ပန္းစံုပြင့္တဲ့ ပ်ိဳးခင္းဥယ်ာဥ္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ေလညွင္းပဲ သုတ္သုတ္၊ ေလျပင္းပဲ ေဆြေဆြ ေမႊးရနံ႕ေတြ သီေနေအာင္ လြင့္လာတတ္ၾကတာ ခ်ည္းပဲ။ ျမတ္ႏိုးစိတ္နဲ႔ က်ေနာ္ ပ်ိဳးသူ - တူးဆြ ေပါင္းသင္ ပံုေဖာ္လို႔။
ဒီကေန႔ဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ၾကယ္စင္ - ေျမျပင္ေပၚ ေႂကြၾကတဲ့ ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေနပါပဲ မိတ္ေဆြ -- ရွင္သန္တဲ့ နား - ရႊင္လန္းတဲ့ ႏွလံုး - ေအးျမတဲ့ အသံသာေတြေၾကာင့္ အေဆြ နားေထာင္ၾကည့္ရင္ ၾကားရပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာ့ေစာင္းသံ၊ တံတ်ာေတခ်ိဳး၊ အစပ်ိဳးေနတဲ့ လက္စမ္းသံေတြကိုလည္း ၾကားရမယ္။ ထင္းရွဴးပင္ေတြ ယိမ္းက၊ ေကာင္းခ်ီးဩဘာသံလည္း ၾကားရမယ္။ ဟိုအေဝးနားက ၾကင္ေဖာ္ေမာင္ႏွံ ငွက္ကေလးေတြ ေတးသီေနၾကတယ္။ အဲ့ဒါကိုလည္း ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး မိတ္ေဆြ ၾကားရပါလိမ့္မယ္။ ေမတၱာနဲ႔ အၾကင္နာ ပန္းေပါင္းစံုကလည္း တသင္းသင္း၊ သစၥာစကားသံနဲ႔ ၿမဲၿမံတဲ့ လက္ဖဝါးခ်င္းဟာ - တညွင္းညွင္း ခ်စ္တင္းဆိုလို႔ တည္ေနေသးတယ္။
က်ေနာ္ ဆိုတဲ့ သစၥာကို ဒီေနရာမွာ ပ်ိဳးခဲ့ပါတယ္။ ဒီပ်ိဳးဥယ်ာဥ္ေျမမွာ က်ေနာ္ ရွင္သန္လို႔၊ ဒီပန္းရနံ႔ကို က်ေနာ္ ရွဴရွိဳက္တယ္။ ဒီေျမမွာ ဘဝဆံုးတိုင္ ေခါင္းခ်ပစ္လိုက္မယ္လို႔။
............................................
To My Beloved, Ma, Lin Lin Latt
Dec 31, 2012 at 9:00 PM