ငွား၍၀တ္ျခင္းမ၀တ္ျခင္း၊၊ ကုိယ္တုိင္သိျခင္း မသိျခင္း
|
4:36 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ခန္႕က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အိမ္ကုိ မနက္ ၉နာရီေလာက္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကုိျမင္ျမင္ခ်င္း
“ဟာအေတာ္ဘဲ ေဟ့ေကာင္ ငါနဲ႕အတူမဂၤလာေဆာင္ တစ္ခုကုိလုိက္ခဲ့စမ္းကြာ“
လုိ႕ေျပာတယ္။
အမွန္ေတာ့ အဲဒီ မဂၤလာေဆာင္ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ပါ။ ဖိတ္စာ မေရာက္တာေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲ မသိဘူးေပါ့ ။ ဒီေတာ့
“ငါက ဒီအတုိင္းလုိက္ရမွာလားကြ၊ အိမ္ခဏျပန္ အ၀တ္လဲလုိက္ဦးမယ္“
“လဲမေနနဲ႕ေတာ့ကြာ ငါ့အ၀တ္အစားပဲမင္းယူ၀တ္လုိက္ေတာ့ ငါ၀တ္တာ XL မင္း၀တ္တာလည္း XLပဲ၊ လာအခန္းထဲ သြားလဲရေအာင္“ဆုိၿပီး ေခၚသြားရာက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ပြဲတက္၀တ္စုံအျပည့္နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ကုိ ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေပၚက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ၀တ္စုံကုိ၀တ္ရတာဟာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မႈမရွိသလုိ ခံစားေနရတာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အ၀တ္အစားနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ယုံၾကည္မႈအျပည့္နဲ႕ ျဖစ္ေနမွာလုိ႕လည္း အိမ္ျပန္ အ၀တ္မလဲမိတဲ့ အတြက္ ေနာင္တေတြရေနမိပါတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ေရာက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္ေနတာကုိလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒီမွာ အဲဒီထဲက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ထ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဧည့္ပရိတ္သတ္ အလည္မွာ အရွက္လုံးလုံးကြဲ သြားသလုိျဖစ္သြားရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လုိ ထေျပာလုိက္သလဲဆုိေတာ့
“ေဟ့ေကာင္ ေသာ္ဇင္ မင္း၀တ္ထားတာ ခန္႕ေက်ာ္ အက်ီၾကီးမလား” တဲ့။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီေန႕ ၀တ္လာတဲ့ အ၀တ္အစားဟာ သူငယ္ခ်င္းခန္႕ေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္အစားပါလုိ႕ ဘယ္သူမွရိပ္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိတဲ့သူေတြ အတြက္ကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ကာလမွာပဲ ေတြ႕ေတြ႕ ခု၀တ္ထားတာ ခန္႕ေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္အစားပါလုိ႕ သိေနမွာပါပဲ။
*********
အဲဒီအေၾကာင္းေလးနဲ႕ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေလးရွိလာေတာ့ သိတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေျပာလုိရင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ၾကားျမင္မိျခင္းေၾကာင့္ ေျပာလုိစိတ္ျဖစ္လာရတာပါလုိ႕ အရင္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာေရးသူေတြထဲမွာ စာဖတ္နာသူေတြလည္း ရွိသလုိ ၾကိဳးစားဖတ္ေနရသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဖတ္ခဲ့သမွ်ထဲက အၾကိဳက္ဆုံး စာသားေလးေတြ၊ ကဗ်ာ အပိုင္းအစေလးေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိမေပါ့။
တစ္ခ်ိဳ႕က စာတစ္ပုဒ္လုံး ၾကိဳက္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က စာတစ္ေၾကာင္းတည္း ကုိပဲၾကိဳက္ၾကတယ္။ ကဗ်ာကုိၾကိဳက္တဲ့ သူကလည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲက အၾကိဳက္ဆုံး အပုိဒ္ကုိပဲ ေရြးရြတ္တတ္တာလည္း ရွိၾကပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြမွာလည္း ခံစားခ်က္ဆုိတာေလးေတြရွိတတ္ေတာ့ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ခံစားမႈေတြနဲ႕ တုိက္ဆုိင္လာတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ကုိယ္ဖတ္မိတာေလးေတြကုိ ဦးေႏွာက္ထဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ တစ္ခါတည္း မွတ္မိသြားတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိပဲ သီခ်င္းေတြကုိလည္း ခံစားခ်က္နဲ႕ကုိက္ညီရင္ တစ္ခါတည္းၾကိဳက္သြား တတ္ၾကတာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခု စာေရးသူျဖစ္လာၾကပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခံစားရတာကုိ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ေျပာခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆင့္ပြားခံစားျပီး မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ ၊ ေဆာင္းပါး၊ ရသစာတမ္း၊ ၀တၳဳတုိစသျဖင့္ ပုံ႑ာန္မ်ိဳးစုံထြက္ရွိလာၾကပါတယ္။ အဲဒီ အမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးသမွ်ဟာ ကုိယ္ပုိင္စိတ္ကူးနဲ႕ ကြန္႕ျမဴး ေရးထားတာေတြလည္း ပါမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့လာဖတ္ရွဳထားတဲ့ စာအုပ္ေတြဆီကရတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြပါမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အေရးအသားေတြ၊ ေပးခ်င္တဲ့ Message ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိယ္ပုိင္ စကားလုံးေတြနဲ႕ သုံးစြဲ ေရးသားထားၾကၿပီး၊ တစ္ခ်ိဳ႕ စကားလုံးေတြကုိေတာ့ မူရင္းေပးခ်င္တဲ့ ရသ မပ်က္စီးေစေအာင္ မူလစာေရးသူရဲ႕ အေရးအသားအတုိင္း ခ်ေရးရတာေတြလည္း ပါတာေပါ့။
ဒါကုိ ဖတ္မိသူတစ္ေယာက္က သူအရင္ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာထဲက စာေၾကာင္းေတြ ပါလားလုိ႕သိရွိသြားတဲ့အခါ ဒီစာေရးသူဟာ ကူးခ်တတ္ပါလားလုိ႕ အထင္မရွိေအာင္ စာတစ္ပုဒ္ၿပီးတုိင္း ကေလာင္နာမည္ေအာက္မွာ ကုိးကားေတြ၊ ၀န္ခံခ်က္ေတြ ေရးေပးထားရတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါမွလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေရးလုိက္တဲ့စာတစ္ပုဒ္ဟာ အျပစ္ကင္းမယ္မဟုတ္လား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ ႏွလုံးသားနဲ႕ခံစားၿပီး ဦးေႏွာက္က ဖန္တီးေရးျခယ္ထားတဲ့ ကုိယ္ပုိင္အႏုပညာ စစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႕လုိပါတယ္။
အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ကုိယ္ပုိင္ဖန္တီးထားတဲ့ ၀တၳဳေတြ၊ ကဗ်ာေတြမွာ မျဖစ္မေနျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္တုိင္က ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ထည့္သုံးရမယ့္ အေျခအေနေလးေတြရွိလာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သူမ်ား ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကုိ ယူသုံးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတိျပဳရမွာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕စာေတြတစ္ပုဒ္ၿပီးတုိင္း မူရင္း စာေရးသူကုိ credit ေပးဖုိ႕သတိခ်ပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုိးကား၊ ၀န္ခံခ်က္ မည္သုိ႕ေရးေရးဒါဟာ မူလစာေရးသူရဲ႕စာေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါတယ္။ တစ္ပုဒ္လုံး ေရးခ်ထားတာမွမဟုတ္တာ။ စာတစ္ေၾကာင္းထဲပဲ၊ ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္ထဲပဲ ကိစၥမရွိေလာက္ပါဘူးေပါ့။ အဲဒါလည္း ကိစၥရွိပါတယ္။ အဲဒီထည့္ေရးထားတဲ့ စာေတြကဗ်ာေတြကုိ သိတဲ့သူေတြဖတ္တဲ့အခါ ဒီစာေရးဆရာက သူမ်ား စာေတြထည့္ေရးထားတာပဲလုိ႕ ခ်က္ခ်င္းသိႏုိင္ပါတယ္။ စာေရးသူေတြက စာဖတ္သူေတြကုိ အထင္ေသးလုိ႕မရပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕စာဖတ္သူေတြဟာ စာေရးသူေတြထက္ကုိ စာစုံဖတ္ထားသူေတြရွိပါတယ္။ မွတ္လည္း မွတ္မိေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးေတြမွာ စာေရးသူကုိ စာခုိးခ်သူလုိ႕ ထင္ေကာင္းထင္စရာေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း စာေရးသူကုိယ္တုိင္က မသိစိတ္မွာစြဲေနတဲ့ ဖတ္ဖူးသမွ်ထဲက အေရးအသားေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ စာေရးခ်ိန္မွာ ခ်ေရးတတ္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတာေပါ့။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ လူတုိင္း အသုံးျပဳလုိ႕ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စာေရးသူတစ္ေယာက္ ဖြင့္ဆုိထားတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕အဓိပါၸယ္ကို ကုိယ္က ယူသုံးေတာ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူ႕စကားလုံးျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူပဲပုိင္ပါတယ္။ သူ႕ရင္ထဲကျဖစ္တည္လာတဲ့ စကားလုံးအသုံးအႏွဳန္းေတြ၊ သူေရးသားထားတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ၊ သူေရးထားတဲ့ ဒုိင္ယာေလာ့ခ္ေလးေတြစသျဖင့္ ဤသည္ မေရြး ယူသုံးမိေနၿပီဆုိရင္ ကူးခ်ရာေရာက္ေနပါၿပီ။
စာေရးသူေတြမွာလည္း မိမိတုိ႕ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ အရိပ္ေတြ လြမ္းမုိးေနတတ္ပါတယ္။ တခါတခါေတာ့ ၾကိဳက္မွန္းမသိ ၾကိဳက္ေနတတ္တဲ့ စကားလုံးေလးေတြရွိေနတတ္တယ္။
ကုိယ္တုိင္ေရးတဲ့အခါ ထည့္သုံးမိလုိက္တယ္။ တစ္လုံး ၊ႏွစ္လုံး ၊သုံးလုံးဆုိတာ ပါသြားတတ္စျမဲပါ။ ျမန္မာဗ်ည္းက (၃၃)လုံးတည္းရွိတာပဲ။ စကားလုံး ေ၀ါဟာရတြဲစပ္တာေတြက အဲဒီဗ်ည္း(၃၃)လုံးထဲမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ေနတတ္တယ္ဆုိေတာ့ ဒီလုိ ေရးမိတာကုိေတာ့ ကူးခ်တယ္လုိ႕ ဆုိလုိ႕မရပါဘူး။ အကယ္၍ စာတစ္ေၾကာင္းကုိ ယူသုံးေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မူရင္း စာေရးသူရဲ႕ ကေလာင္နာမည္နဲ႕တကြ ၀တၳဳစာသားထဲမွာ ထည့္ေရးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စာေၾကာင္းရဲ႕အစနဲ႕အဆုံးမွာ ၾကယ္ပြင့္သေကၤတ (*)ေလးခံၿပီး ၀တၳဳဆုံးတဲ့အခါ မည္သည့္စာေရးဆရာရဲ႕ ဘယ္၀တၳဳပါ စကားပါဆုိၿပီး ၀န္ခံလုိ႕ရပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ အဲဒီေလာက္ အထိလုိလို႕လားလုိ႕ ဆုိေကာင္းဆုိႏုိင္ပါတယ္။ စာေရးသူအခ်င္းခ်င္း ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတာပဲ သူ႕စကားေလး ငါသံုးလုိက္လဲ သူဘာမွမေျပာႏုိင္ပါဘူးလုိ႕ တြက္ေကာင္းတြက္တဲ့ သူေတြလည္းရွိပါတယ္။
စာေရးသူ အခ်င္းခ်င္း Respect ထားသင့္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးသည္ ငယ္သည္မဟူ သူ႕အႏုပညာကုိ ကုိယ္က ေလးစားမႈရွိရပါမယ္။ ကုိယ္မေတြးမိတာေတြ သူေတြးမိႏုိင္တယ္။ ကုိယ္မရင့္က်က္တာေတြ ရင့္က်က္ေနႏုိင္ပါတယ္။ သူ႕စာေတြထဲက ကုိယ္ဖတ္လုိက္ရတဲ့ စကား၊ စကားစုကုိၾကိဳက္လုိ႕သုံးမယ္ဆုိရင္လည္း ခြင္ျ့ပဳခ်က္ေတာင္းရင္ေတာင္း၊ မေတာင္းရင္ စာေအာက္မွာ credit ေပးလုိက္လုိ႕လည္း အပမ္းမၾကီးပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ စုန္းျပဳးမ်ားကေတာ့ ကုိယ္ေရးသလိုလုိ အထင္ေရာက္ေအာင္ ျပဳက်င့္ၾကတယ္။ ခပ္တည္တည္ပဲ စကားလုံးေတြယူသုံးသြားတယ္။ တစ္ဖက္သူကုိ ဘာမွအသိမေပးၾကပါဘူး။
လူ႕ေလာက ဆုိတာကလည္း ေရးစရာ၊ ေျပာစရာမ်ား လွပါတယ္။ တခါတရံ အေတြးတူေနတတ္တာလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီနီယာ တစ္ေယာက္က ေရးထားရွိေနရင္ ေနာက္လူက လက္ေရွာင္ေပးရပါတယ္။ သူ႕နည္းတူ အျခားပေလာ့၊ ရွဳေထာင့္ကေနေရးလုိ႕ရပါေသးတယ္။ ေခါင္းစဥ္တူေနရင္ေတာင္ ျပန္ေျပာင္းေပးရပါတယ္။ အဲလုိပဲ ကေလာင္နာမည္ တူေနရင္ စီနီယာကုိ ေလးစားမႈနဲ႕ ေျပာင္းေပးရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ တယူသန္ေတြကုိေတာ့မေျပာလုိပါဘူး။
အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေရးသမွ်စာေတြထဲမွာ သူမ်ားအက်ီကုိ ေကာက္လွ်ိဳထားတာမိ်ဳး မပါေစခ်င္ပါဘူး။ အကယ္၍ပါခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငွား၀တ္ထားတယ္ ဆုိတာကုိ ရဲရဲၾကီးေျပာရဲရပါမယ္။ ဘယ္အက်ီပဲ ၀တ္၀တ္ပါ အဓိကလုံျခံဳဖုိ႕ အဓိက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ၀တ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လွပဖုိ႕အတြက္ ၀တ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လုိက္ဖတ္ဖုိ႕အတြက္ အက်ီေရြးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိယ္ထက္မွာ ၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားရဲ႕ အေရာင္အေသြး အဆင္ကုိၾကည့္ၿပီး သူ႕အဆင္ေလးလွတယ္၊ ကုိယ့္အဆင္ေလး လွတယ္နဲ႕ အမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳ လာၾကတာပါ။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အတတ္ႏုိင္ဆံုး ကုိယ္ပုိင္ ဒီဇုိင္းနဲ႕ လွပတဲ့အေရာင္ေတြေပါင္းၿပီး အက်ီခ်ဳပ္၀တ္ၾကပါမယ္။ ရံဖန္ရံခါလုိအပ္တဲ့အခါမွာ သူတစ္ပါးဆီက အက်ီေတြငွား၀တ္ၾကပါမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘယ္သူ႕ဆီက ငွား၀တ္ထားပါေၾကာင္း မရွက္မေၾကာက္ေျပာရဲတဲ့ သတိၱလုိပါတယ္။
ဒီလုိပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးသားထားတဲ့ စာေတြဟာလည္း ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ကုိယ္ပုိင္အေတြး ကုိယ္ပုိင္အေရးျဖစ္ဖုိ႕လုိၿပီး၊ တစ္ပါးသူရဲ႕ စာကုိ ယူေရးျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေလးစားတမူရွိအပ္တယ္လုိ႕ ဆုိလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
****ကုိယ္ပုိင္ဒီဇုိင္းနဲ႕ အက်ီေလးေတြခ်ဳပ္၀တ္ႏုိင္ၾကပါေစ***
ေသာ္ဇင္(လြိဳင္ေကာ္)
Date-15th-May-2014
Time-01:38pm
အမွန္ေတာ့ အဲဒီ မဂၤလာေဆာင္ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ပါ။ ဖိတ္စာ မေရာက္တာေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲ မသိဘူးေပါ့ ။ ဒီေတာ့
“ငါက ဒီအတုိင္းလုိက္ရမွာလားကြ၊ အိမ္ခဏျပန္ အ၀တ္လဲလုိက္ဦးမယ္“
“လဲမေနနဲ႕ေတာ့ကြာ ငါ့အ၀တ္အစားပဲမင္းယူ၀တ္လုိက္ေတာ့ ငါ၀တ္တာ XL မင္း၀တ္တာလည္း XLပဲ၊ လာအခန္းထဲ သြားလဲရေအာင္“ဆုိၿပီး ေခၚသြားရာက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ပြဲတက္၀တ္စုံအျပည့္နဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ကုိ ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေပၚက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ၀တ္စုံကုိ၀တ္ရတာဟာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မႈမရွိသလုိ ခံစားေနရတာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အ၀တ္အစားနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ယုံၾကည္မႈအျပည့္နဲ႕ ျဖစ္ေနမွာလုိ႕လည္း အိမ္ျပန္ အ၀တ္မလဲမိတဲ့ အတြက္ ေနာင္တေတြရေနမိပါတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ေရာက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္ေနတာကုိလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒီမွာ အဲဒီထဲက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ထ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဧည့္ပရိတ္သတ္ အလည္မွာ အရွက္လုံးလုံးကြဲ သြားသလုိျဖစ္သြားရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လုိ ထေျပာလုိက္သလဲဆုိေတာ့
“ေဟ့ေကာင္ ေသာ္ဇင္ မင္း၀တ္ထားတာ ခန္႕ေက်ာ္ အက်ီၾကီးမလား” တဲ့။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီေန႕ ၀တ္လာတဲ့ အ၀တ္အစားဟာ သူငယ္ခ်င္းခန္႕ေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္အစားပါလုိ႕ ဘယ္သူမွရိပ္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိတဲ့သူေတြ အတြက္ကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ကာလမွာပဲ ေတြ႕ေတြ႕ ခု၀တ္ထားတာ ခန္႕ေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္အစားပါလုိ႕ သိေနမွာပါပဲ။
*********
အဲဒီအေၾကာင္းေလးနဲ႕ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေလးရွိလာေတာ့ သိတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေျပာလုိရင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ၾကားျမင္မိျခင္းေၾကာင့္ ေျပာလုိစိတ္ျဖစ္လာရတာပါလုိ႕ အရင္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာေရးသူေတြထဲမွာ စာဖတ္နာသူေတြလည္း ရွိသလုိ ၾကိဳးစားဖတ္ေနရသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဖတ္ခဲ့သမွ်ထဲက အၾကိဳက္ဆုံး စာသားေလးေတြ၊ ကဗ်ာ အပိုင္းအစေလးေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိမေပါ့။
တစ္ခ်ိဳ႕က စာတစ္ပုဒ္လုံး ၾကိဳက္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က စာတစ္ေၾကာင္းတည္း ကုိပဲၾကိဳက္ၾကတယ္။ ကဗ်ာကုိၾကိဳက္တဲ့ သူကလည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲက အၾကိဳက္ဆုံး အပုိဒ္ကုိပဲ ေရြးရြတ္တတ္တာလည္း ရွိၾကပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြမွာလည္း ခံစားခ်က္ဆုိတာေလးေတြရွိတတ္ေတာ့ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ခံစားမႈေတြနဲ႕ တုိက္ဆုိင္လာတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ကုိယ္ဖတ္မိတာေလးေတြကုိ ဦးေႏွာက္ထဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ တစ္ခါတည္း မွတ္မိသြားတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိပဲ သီခ်င္းေတြကုိလည္း ခံစားခ်က္နဲ႕ကုိက္ညီရင္ တစ္ခါတည္းၾကိဳက္သြား တတ္ၾကတာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခု စာေရးသူျဖစ္လာၾကပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခံစားရတာကုိ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ေျပာခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆင့္ပြားခံစားျပီး မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ ၊ ေဆာင္းပါး၊ ရသစာတမ္း၊ ၀တၳဳတုိစသျဖင့္ ပုံ႑ာန္မ်ိဳးစုံထြက္ရွိလာၾကပါတယ္။ အဲဒီ အမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးသမွ်ဟာ ကုိယ္ပုိင္စိတ္ကူးနဲ႕ ကြန္႕ျမဴး ေရးထားတာေတြလည္း ပါမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေလ့လာဖတ္ရွဳထားတဲ့ စာအုပ္ေတြဆီကရတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြပါမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အေရးအသားေတြ၊ ေပးခ်င္တဲ့ Message ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိယ္ပုိင္ စကားလုံးေတြနဲ႕ သုံးစြဲ ေရးသားထားၾကၿပီး၊ တစ္ခ်ိဳ႕ စကားလုံးေတြကုိေတာ့ မူရင္းေပးခ်င္တဲ့ ရသ မပ်က္စီးေစေအာင္ မူလစာေရးသူရဲ႕ အေရးအသားအတုိင္း ခ်ေရးရတာေတြလည္း ပါတာေပါ့။
ဒါကုိ ဖတ္မိသူတစ္ေယာက္က သူအရင္ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာထဲက စာေၾကာင္းေတြ ပါလားလုိ႕သိရွိသြားတဲ့အခါ ဒီစာေရးသူဟာ ကူးခ်တတ္ပါလားလုိ႕ အထင္မရွိေအာင္ စာတစ္ပုဒ္ၿပီးတုိင္း ကေလာင္နာမည္ေအာက္မွာ ကုိးကားေတြ၊ ၀န္ခံခ်က္ေတြ ေရးေပးထားရတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါမွလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေရးလုိက္တဲ့စာတစ္ပုဒ္ဟာ အျပစ္ကင္းမယ္မဟုတ္လား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ ႏွလုံးသားနဲ႕ခံစားၿပီး ဦးေႏွာက္က ဖန္တီးေရးျခယ္ထားတဲ့ ကုိယ္ပုိင္အႏုပညာ စစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႕လုိပါတယ္။
အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ကုိယ္ပုိင္ဖန္တီးထားတဲ့ ၀တၳဳေတြ၊ ကဗ်ာေတြမွာ မျဖစ္မေနျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္တုိင္က ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ထည့္သုံးရမယ့္ အေျခအေနေလးေတြရွိလာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သူမ်ား ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကုိ ယူသုံးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတိျပဳရမွာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕စာေတြတစ္ပုဒ္ၿပီးတုိင္း မူရင္း စာေရးသူကုိ credit ေပးဖုိ႕သတိခ်ပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုိးကား၊ ၀န္ခံခ်က္ မည္သုိ႕ေရးေရးဒါဟာ မူလစာေရးသူရဲ႕စာေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါတယ္။ တစ္ပုဒ္လုံး ေရးခ်ထားတာမွမဟုတ္တာ။ စာတစ္ေၾကာင္းထဲပဲ၊ ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္ထဲပဲ ကိစၥမရွိေလာက္ပါဘူးေပါ့။ အဲဒါလည္း ကိစၥရွိပါတယ္။ အဲဒီထည့္ေရးထားတဲ့ စာေတြကဗ်ာေတြကုိ သိတဲ့သူေတြဖတ္တဲ့အခါ ဒီစာေရးဆရာက သူမ်ား စာေတြထည့္ေရးထားတာပဲလုိ႕ ခ်က္ခ်င္းသိႏုိင္ပါတယ္။ စာေရးသူေတြက စာဖတ္သူေတြကုိ အထင္ေသးလုိ႕မရပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕စာဖတ္သူေတြဟာ စာေရးသူေတြထက္ကုိ စာစုံဖတ္ထားသူေတြရွိပါတယ္။ မွတ္လည္း မွတ္မိေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးေတြမွာ စာေရးသူကုိ စာခုိးခ်သူလုိ႕ ထင္ေကာင္းထင္စရာေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း စာေရးသူကုိယ္တုိင္က မသိစိတ္မွာစြဲေနတဲ့ ဖတ္ဖူးသမွ်ထဲက အေရးအသားေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ စာေရးခ်ိန္မွာ ခ်ေရးတတ္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတာေပါ့။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ လူတုိင္း အသုံးျပဳလုိ႕ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စာေရးသူတစ္ေယာက္ ဖြင့္ဆုိထားတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕အဓိပါၸယ္ကို ကုိယ္က ယူသုံးေတာ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူ႕စကားလုံးျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူပဲပုိင္ပါတယ္။ သူ႕ရင္ထဲကျဖစ္တည္လာတဲ့ စကားလုံးအသုံးအႏွဳန္းေတြ၊ သူေရးသားထားတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ၊ သူေရးထားတဲ့ ဒုိင္ယာေလာ့ခ္ေလးေတြစသျဖင့္ ဤသည္ မေရြး ယူသုံးမိေနၿပီဆုိရင္ ကူးခ်ရာေရာက္ေနပါၿပီ။
စာေရးသူေတြမွာလည္း မိမိတုိ႕ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ အရိပ္ေတြ လြမ္းမုိးေနတတ္ပါတယ္။ တခါတခါေတာ့ ၾကိဳက္မွန္းမသိ ၾကိဳက္ေနတတ္တဲ့ စကားလုံးေလးေတြရွိေနတတ္တယ္။
ကုိယ္တုိင္ေရးတဲ့အခါ ထည့္သုံးမိလုိက္တယ္။ တစ္လုံး ၊ႏွစ္လုံး ၊သုံးလုံးဆုိတာ ပါသြားတတ္စျမဲပါ။ ျမန္မာဗ်ည္းက (၃၃)လုံးတည္းရွိတာပဲ။ စကားလုံး ေ၀ါဟာရတြဲစပ္တာေတြက အဲဒီဗ်ည္း(၃၃)လုံးထဲမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ေနတတ္တယ္ဆုိေတာ့ ဒီလုိ ေရးမိတာကုိေတာ့ ကူးခ်တယ္လုိ႕ ဆုိလုိ႕မရပါဘူး။ အကယ္၍ စာတစ္ေၾကာင္းကုိ ယူသုံးေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မူရင္း စာေရးသူရဲ႕ ကေလာင္နာမည္နဲ႕တကြ ၀တၳဳစာသားထဲမွာ ထည့္ေရးလုိ႕ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စာေၾကာင္းရဲ႕အစနဲ႕အဆုံးမွာ ၾကယ္ပြင့္သေကၤတ (*)ေလးခံၿပီး ၀တၳဳဆုံးတဲ့အခါ မည္သည့္စာေရးဆရာရဲ႕ ဘယ္၀တၳဳပါ စကားပါဆုိၿပီး ၀န္ခံလုိ႕ရပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ အဲဒီေလာက္ အထိလုိလို႕လားလုိ႕ ဆုိေကာင္းဆုိႏုိင္ပါတယ္။ စာေရးသူအခ်င္းခ်င္း ခင္မင္ရင္းႏွီးေနတာပဲ သူ႕စကားေလး ငါသံုးလုိက္လဲ သူဘာမွမေျပာႏုိင္ပါဘူးလုိ႕ တြက္ေကာင္းတြက္တဲ့ သူေတြလည္းရွိပါတယ္။
စာေရးသူ အခ်င္းခ်င္း Respect ထားသင့္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးသည္ ငယ္သည္မဟူ သူ႕အႏုပညာကုိ ကုိယ္က ေလးစားမႈရွိရပါမယ္။ ကုိယ္မေတြးမိတာေတြ သူေတြးမိႏုိင္တယ္။ ကုိယ္မရင့္က်က္တာေတြ ရင့္က်က္ေနႏုိင္ပါတယ္။ သူ႕စာေတြထဲက ကုိယ္ဖတ္လုိက္ရတဲ့ စကား၊ စကားစုကုိၾကိဳက္လုိ႕သုံးမယ္ဆုိရင္လည္း ခြင္ျ့ပဳခ်က္ေတာင္းရင္ေတာင္း၊ မေတာင္းရင္ စာေအာက္မွာ credit ေပးလုိက္လုိ႕လည္း အပမ္းမၾကီးပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ စုန္းျပဳးမ်ားကေတာ့ ကုိယ္ေရးသလိုလုိ အထင္ေရာက္ေအာင္ ျပဳက်င့္ၾကတယ္။ ခပ္တည္တည္ပဲ စကားလုံးေတြယူသုံးသြားတယ္။ တစ္ဖက္သူကုိ ဘာမွအသိမေပးၾကပါဘူး။
လူ႕ေလာက ဆုိတာကလည္း ေရးစရာ၊ ေျပာစရာမ်ား လွပါတယ္။ တခါတရံ အေတြးတူေနတတ္တာလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီနီယာ တစ္ေယာက္က ေရးထားရွိေနရင္ ေနာက္လူက လက္ေရွာင္ေပးရပါတယ္။ သူ႕နည္းတူ အျခားပေလာ့၊ ရွဳေထာင့္ကေနေရးလုိ႕ရပါေသးတယ္။ ေခါင္းစဥ္တူေနရင္ေတာင္ ျပန္ေျပာင္းေပးရပါတယ္။ အဲလုိပဲ ကေလာင္နာမည္ တူေနရင္ စီနီယာကုိ ေလးစားမႈနဲ႕ ေျပာင္းေပးရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ တယူသန္ေတြကုိေတာ့မေျပာလုိပါဘူး။
အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေရးသမွ်စာေတြထဲမွာ သူမ်ားအက်ီကုိ ေကာက္လွ်ိဳထားတာမိ်ဳး မပါေစခ်င္ပါဘူး။ အကယ္၍ပါခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငွား၀တ္ထားတယ္ ဆုိတာကုိ ရဲရဲၾကီးေျပာရဲရပါမယ္။ ဘယ္အက်ီပဲ ၀တ္၀တ္ပါ အဓိကလုံျခံဳဖုိ႕ အဓိက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ၀တ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လွပဖုိ႕အတြက္ ၀တ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လုိက္ဖတ္ဖုိ႕အတြက္ အက်ီေရြးၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိယ္ထက္မွာ ၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားရဲ႕ အေရာင္အေသြး အဆင္ကုိၾကည့္ၿပီး သူ႕အဆင္ေလးလွတယ္၊ ကုိယ့္အဆင္ေလး လွတယ္နဲ႕ အမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳ လာၾကတာပါ။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အတတ္ႏုိင္ဆံုး ကုိယ္ပုိင္ ဒီဇုိင္းနဲ႕ လွပတဲ့အေရာင္ေတြေပါင္းၿပီး အက်ီခ်ဳပ္၀တ္ၾကပါမယ္။ ရံဖန္ရံခါလုိအပ္တဲ့အခါမွာ သူတစ္ပါးဆီက အက်ီေတြငွား၀တ္ၾကပါမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘယ္သူ႕ဆီက ငွား၀တ္ထားပါေၾကာင္း မရွက္မေၾကာက္ေျပာရဲတဲ့ သတိၱလုိပါတယ္။
ဒီလုိပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးသားထားတဲ့ စာေတြဟာလည္း ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ကုိယ္ပုိင္အေတြး ကုိယ္ပုိင္အေရးျဖစ္ဖုိ႕လုိၿပီး၊ တစ္ပါးသူရဲ႕ စာကုိ ယူေရးျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေလးစားတမူရွိအပ္တယ္လုိ႕ ဆုိလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
****ကုိယ္ပုိင္ဒီဇုိင္းနဲ႕ အက်ီေလးေတြခ်ဳပ္၀တ္ႏုိင္ၾကပါေစ***
ေသာ္ဇင္(လြိဳင္ေကာ္)
Date-15th-May-2014
Time-01:38pm
0 comments:
Post a Comment