အရင္က မသိခဲ့တဲ့အရာ

Athenian Ahnyarthar shared ရာဇာဓိ ရာဇာ's photo.

မေန႕က တင္လိုက္တဲ့ ကားလ္မာ့စ္ရဲ့ ဘာသာေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အဆိုတစ္ခုပါ
ေဟဂယ္ရဲ့ "(လူ႕) အခြင့္အေရး ဒႆန" အေပၚ ေဝဖန္စာမွာ ပါတဲ့ "ဘာသာေရးဟာ လူေတြ အတြက္ ဘိန္း ပဲ" ဆိုတဲ့ စကားပိုဒ္ ကေတာ့ လူသိမ်ားျပီးျဖစ္မွာပါ။ ဒီစကားပိုဒ္ကိုပဲ လိုသလို ဆြဲျပီး ဘာသာေရးမိႈင္းတိုက္တယ္၊
ဘာသာေရးဟာ အဆိပ္ပဲ၊ ဘာသာေရးဟာ လက္ေတြ႕ဘဝနဲ႕ ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့ ဇိမ္ခံမႈ သက္သက္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ရုပ္ဝါဒီေတြရဲ့ ဝါဒျဖန္႕ စကားလုံးေတြကိုလည္း ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရင္က ထင္ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႕ ဒီအတိုင္းပဲမွတ္ယူထားပါတယ္။ အခု ျပန္ရွာျပီး ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၾကည့္မိတဲ့ အခါမွ ဒီအဆိုဟာ သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားပိုဒ္ထဲက သူဆိုလိုခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို လွ်စ္လွ်ဴ႐ႉျပီး လိုသလို (Out Of Context) ဆြဲသုံးထားတာကို ေတြ႕ရတာပါ။ သူ႕ရဲ့ ေဝဖန္စာကို ၾကိဳးစားျပီး ျမန္မာျပန္ၾကည့္တဲ့ အခါ အခုလို ေတြ႕ရပါတယ္။

Religious distress is at the same time the expression of real distress and the protest against real distress.
ဘာသာေရး ေသာက (ဒီေနရာမွာ Distress ကို တိုက္႐ိုက္ျပန္တာပါ၊ အမွန္ေတာ့ ပူပင္ေသာက ေၾကာင့္ ဘာသာေရးမွာ ခိုလႈံတဲ့ သေဘာပါ။ ျမန္မာလိုေတာ့ "အပူေတြ" ေပါ့။) ဆိုတာ တစ္ကယ့္ ေသာက (ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကာယိကဒုကၡ ေၾကာင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပူေလာင္မႈ ေစတသိကဒုကၡ) အေပၚ ဖြင့္အံျခင္း နဲ႕ စိတ္ပ်က္ကန္႕ကြက္ျခင္း ၂-ခု တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာ လို႕ သူက ဆိုပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရရင္ မေျပလည္မႈေတြေၾကာင့္ ေသာက "အပူ" ေတြရွိလာတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ဥပုႆ္ေက်ာင္းကို သြားရင္ "အပူျငိမ္း" တယ္ဆိုတာ ၁) "အပူေတြ" ရွိတယ္လို႕ ဝန္ခံတာ ၂) အပူေတြကို မခံႏိုင္ဘူး၊ မၾကိဳက္ဘူး ဒါေၾကာင့္ ဒီအပူကို ျငိမ္းေအာင္ နည္းလမ္းရွာ အေျဖရွာတဲ့ သေဘာပါ လို႕ ဆိုလိုတာပါ။
Religion is the sigh of the oppressed creature, the heart of a heartless world, just as it is the spirit of a spiritless situation.
(ရပိုင္ခြင့္လုပ္ပိုင္ခြင့္စတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဆုံးရွုံးေနရတဲ့) အဖိနိွပ္ခံေတြအတြက္ေတာ့ ဘာသာတရားဟာ (ဘဝ အေမာေတြၾကားက) 'သက္ျပင္း' တစ္ခုပဲ၊ ဝိညာဥ္မဲ့ေတြ အၾကားက နားလည္ခံစားနိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ အသိတရား တစ္ခုလို အသဲမဲ့ေတြ ကမ႓ာထဲက အသဲ တစ္ခုပါပဲတဲ့။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ သူေတြ အတြက္ နားခိုရာ ခိုကိုးရာလို ဆိုလိုတာပါ။
It is the opium of the people.
ဘာသာေရးဟာ လူေတြအတြက္ေတာ့ စြဲျငိသြားမဲ့ 'ဘိန္း' ပါပဲတဲ့။ ဘိန္းဆိုတာ လက္ေတြ႕ ရုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရင္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးနိုင္စြမ္း ရွိတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ ေလာကၾကီးနဲ႕ ကင္းကြာျပီး ခဏတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ သုခကိုသာ ေပးနိုင္လို႕ လွည့္စားမႈ တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာခ်င္တာပါ။
အေရးၾကီးတဲ့ အပိုင္း ေရာက္ပါျပီ ...
The abolition of religion as the illusory happiness of the people is required for their real happiness.
စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းသုခကို ရဖို႕အတြက္ အေယာင္ေဆာင္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုသာ ေပးတဲ့ ဘာသာေရးကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
The demand to give up the illusion about its condition is the demand to give up a condition which needs illusions.
လြဲမွားတဲ့ အျမင္ေတြလႊမ္းေနတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို စြန္႕လႊတ္ခိုင္းဖို႕ ဆိုတာ အဲဒီအျမင္လြဲၾကီးကို လိုအပ္ေနတဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ကို အရင္ စြန္႕လႊတ္ခိုင္းတာပါ တဲ့။
ဒီမွာ ဘာေျပာခ်င္တာလည္း ဆိုေတာ့ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးေတြ၊ လူတန္းေစ့ ေနထိုင္နိုင္ခြင့္ေတြ ဆုံးရွုံးေနတဲ့ အခ်ိန္၊ စီးပြါးေရးက်ပ္တည္းမႈေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခ်ိန္၊ ဖိနိုပ္မႈ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြ အေျခအေနေတြမွာ လူတိုင္း ဘုရားဖက္တဲ့ သေဘာကို ေျပာခ်င္တာ။ အဲဒီေတာ့ ဘာသာေရးသာလွ်င္ ေသာက အားလုံးရဲ့ လြတ္ေျမာက္ရာဆိုတဲ့ အျမင္မွားကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕ ဆိုရာမွာ အေရွ႕မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို အရင္ေျပာင္းပစ္ဖို႕ လိုတယ္ (စြန္႕လႊတ္ရမယ္) လို႕ ဆိုလိုတာ။
အေျခအေန မေျပာင္းသေရြ႕ ကိုးကြယ္ရာဘာသာတစ္ခုခု အေပၚအားထားမႈက ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒီမွာ ဘာသာေရးတစ္ခုတည္းကိုပဲ ဦးတည္ျပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ ေပမယ့္ ျဖန္႕ျပီး စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ေဗဒင္ယၾတာ အေဆာင္အေယာင္ စတဲ့ အျခားအျခားေသာ ကိုးကြယ္အားထားမႈ ေတြကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားနိုင္ပါတယ္။
လက္ရွိ ကမ႓ာနဲ႕ယွဥ္ျပီး သုံးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဘာသာေရး အားသန္တဲ့ နိုင္ငံေတြမွာ အထက္မွာ ေရးခဲ့တဲ့ ဖိနိုပ္မႈ၊ အခြင့္အေရးဆုံးရွုံးမႈ၊ စီးပြါးေရးအက်ပ္အတည္း စတဲ့ အခ်က္ေတြ နဲ႕ ကိုက္ညီမႈ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုရွိေနတာကိုေတြ႕ရမွာပါ။ ကမ႓ာေပၚမွာ အတိုးတက္ဆုံးပါ ဆိုတဲ့ နိုင္ငံၾကီးေတြ မွာေတာင္ ဒီ (factors) အခ်က္ေတြနဲ႕ ျပည့္စုံတဲ့ ေဒသ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ဘာသာေရး အယူသီးမႈေတြ ရွိေနတာလည္း ေတြ႕ရမွာပါ။
အဆုံးသတ္ အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ အက်ိဳးတရားတစ္ခုကိုျမင္တဲ့ အခါ အေၾကာင္းတရား အရင္းအျမစ္ကို နားလည္ဖို႕ အရင္ၾကိဳးစား သင့္တယ္။ အေၾကာင္းတရားကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံ နားလည္လာတဲ့ အခါ မွန္ကန္တဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေကာက္ခ်က္ တစ္ခုခု ရလာမယ္။ အဲဒီကေန တစ္ဆင့္ အျပဳသေဘာ ဆန္တဲ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္အေနနဲ႕လည္း တစ္ကြက္ေကာင္း တစ္ခ်က္ေကာင္း စာတစ္ေၾကာင္းကို ေတြ႕မိတာ ၾကိဳက္မိတာနဲ႕ ကိုယ္ထင္သလို အလြယ္နားလည္ယူ လိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အဲဒီစာတစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚလာျခင္းရဲ့ အရင္းခံ အေၾကာင္းကို သိနားလည္းေအာင္ အားထုတ္ရင္း ျပည္စုံတဲ့ သုတအသိမ်ိဳး ရနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႕ လိုပါတယ္။ နိခ်ာရွ္ Nietzsche တစ္ခါက ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ "မသိနားမလည္တာ ထက္ စာရင္ အမွားၾကီးကို အမွန္ထင္တာက ပိုျပီး အႏၲရာယ္ရွိတယ္" တဲ့။
[စကားခ်ပ္ - အသိပညာေပး စာတစ္ပုဒ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေရးတဲ့ အခါမွာ ပညာရွင္တစ္ဦးဟာ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမဟုတ္ပဲ သူတစ္ပါးရဲ့ အယူအဆတစ္ခုကို ယူသုံးမိရင္ မူရင္း ပညာရွင္ရဲ့ စကားပိုဒ္ကို အညြန္းေပးရပါတယ္။ ဒါမွသာ စာဖတ္သူပရိသတ္ အေနနဲ႕ သူေရးတဲ့ စာဟာ လက္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ ကိုက္ညီမႈရွိလား မရွိလား၊ ေၾကာင္းက်ိဳး မွန္ကန္မႈရွိလား မရွိလားဆိုတာကို ခ်ိန္ထိုးသုံးသပ္ နိုင္မွာပါ။ ဥပမာ ေပးရရင္ စီးပြါးေရး ပညာေရး လူမႈေရး နိုင္ငံေရး စတဲ့ ေနရာေတြမွာ သုံးသပ္မယ္ဆိုရင္ ပညာရွင္ေတြ အေနနဲ႕ (Model) ပံုစံတစ္ခု ခ်ျပီးသုံးသပ္ေလရွိပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ သုံးသပ္မယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္ (Model) ပံုစံတစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ တစ္ျခားပညာရွင္ေတြ ရဲ့ (Models) ပံုစံ ေတြကို ကိုးကားျပီး တည္ေဆာက္ရပါတယ္။ အဲဒီ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ (Model) ပံုစံ ကို ပညာရွင္ (Peers) အခ်င္းခ်င္း လက္ခံျပီဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ (Model) ပံုစံကို ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြမွာ ကိုယ္ၾကိဳက္သလို ထည္လည္းသုံးလို႕ရပါျပီ။ ဒါကို Academic Integrity လို႕ေခၚပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ သူတစ္ပါး အယူအဆကို ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆလိုမ်ိဳး လုပ္ျပီး က်န္တဲ့သူေတြဟာ ငါ့ေလာက္ မသိတဲ့ မတတ္တဲ့ နားမလည္တဲ့ သူေတြပဲ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႕ လူေတြကို ခပ္တည္တည္နဲ႕ ျဖီးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ (academic dishornesty) ပါ။ အေနာက္နိုင္ငံ ပညာတတ္ အသိုင္းအဝိုင္း အလယ္မွာဆိုရင္ ခိုးမႈထက္ေတာင္ သိကၡာက်နိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္လို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူးဆိုေပမယ့္ အမွားၾကီးကို မွားမွန္းသိလွ်က္ ဆက္မလုပ္ေစခ်င္ပါ။ ပညာရွိမ်ား သတိျဖစ္ရန္ ေစတနာနဲ႕ အက်ိဳးေမွ်ာ္လို႕ နိႈးေဆာ္ လိုက္ရျခင္းပါ။ ယူတတ္ၾကပါေစ။]
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=290410474428541&set=a.135378839931706.25621.100003787733026