“Building Social Capital"

Athenian Ahnyarthar

- ပတ္ပတ္လည္လည္အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ ့ ပါတီစုံ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ကို လည္းလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္...အေျခခံဥပေဒျပင္ရမယ့္အျပင္ သတၱိရွိရွိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ့္ အျခားေသာ အရာေတြလည္းရွိတယ္လို ့့ျမင္မိတယ္.။

- ပထမ တစ္ခုက အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳတဲ့စံနစ္ PR ပဲ..။အခု ႏိုင္သူအကုန္ယူဆိုတဲ့ စံနစ္က ျမန္မာျပည္ရဲ ့အခင္းအက်င္းေတြနဲ ့ဆိုရင္…အေမရိကန္လို ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ဖို ့ထက္ အဂၤလန္လို တစ္ျပည္ေထာင္စံနစ္ ကို ပဲေရာက္ဖို ့မ်ားတယ္။ မဟန္ရင္အဆုံးမွာ…တေက်ာ့ုျပန္အာဏရွင္စံနစ္နဲ ့ၾကဳံႏိုင္တယ္...။ မဟုတ္ေတာင္ ထုိင္းလို လူမ်ားစုဗိုလ္က်စံနစ္ (tyranny of majority) ဘ၀မ်ဳိးေရာက္မလားပဲ။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ တရပ္ရပ္မွာ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္နယ္နဲ ့တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္ေတြမွာျဖစ္ျဖစ္ ဒီ PR စံနစ္ကို စတင္က်င့္သုံးသင့္ေနျပီ...။

- တိုင္းရင္းသားေတြအျပင္ တရုပ္ကုလားေတြလို ေရြ ့ေျပာင္းႏိုင္ငံသားေတြေရာရွိတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ဒီလို လူနဲစုေတြအတြက္လည္း ဒီ PR နဲ ့လမ္းဖြင့္ေပးရမယ္။ ဟစ္တလာထြက္လာတာ တစ္ခုတည္းတင္မၾကည့္ပဲနဲ ့အျခားေသာ ေအာင္ျမင္မွဳေတြ (success stories) ေတြကိုပါၾကည့္ရမယ္..။ တရားမ၀င္ ဘဂၤလီေတြနဲ ့ရခုိင္ျပည္နယ္အတြက္ကေတာ့ ေလေလာဆယ္ အထူးသီးသန္ ့စဥ္းစားျပီး အေကာင္အထည္ေဖၚရမယ္....။ ဒါနဲ ့အတူ ၈၂ ဥပေဒကို အမွန္တကယ္ အသက္၀င္ေအာင္ တျပိဳင္နက္တည္း လုပ္ရမယ္...ဒါမွ ျပည္တြင္းေနေတြနဲ ့ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းေတြကို ၾကပ္မတ္ႏိုင္မယ္...။

- ခက္တာက ဒီ PR ကိုလက္ခံဖို ့အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာ...။ NLD ေတာင္ေလ့လာေနတယ္ဆိုတဲ့အဆင့္..။ သာမန္ျပည္သူဆိုေ၀းေရာ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုကိစၥက ကေန ့လို IT ေခတ္ၾကီးမွာ (Voter Education) မဲေပးသူ ပညာေပးေရး အစီအစဥ္ေတြနဲ ့ေက်ာ္လႊားလို ့ရတာပဲေလ...။ ဒီေတာ့...သတၳဳခ်ၾကည့္ရင္...အဆင့္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆိုရာမွာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဆႏၵထက္သန္မွဳမရွိတာပဲ...။

- ေနာက္တစ္ခုက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆိုရာမွာလည္း ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မွဳေလ်ာ့ခ်ေရးဆိုတာနဲ ့တင္မလုံေလာက္ပဲ သယံဇာတခြဲေ၀ေရးကို ပိုထိေရာက္ေစဖို ့နဲ ့မွ်မွ်တတျဖစ္ဖို ့ဆိုရင္ လက္ရွိ ျပည္နယ္နဲ ့တိုင္းေဒသၾကီးေတြကို လူမ်ိဳးနာမည္ေတြအစား ပထ၀ီ၀င္ဆိုင္ရာ အပိုင္းအျခားနယ္ေျမေတြအျဖစ္ေျပာင္းသင့္တယ္...။ ျပည္နယ္ေတြကိုလူမ်ိဳးနာမည္ေတြေပးထားတဲ့ စံနစ္ဟာ ဗမာမွဳျပဳျခင္း (Burmanization) ျပႆနာလိုပဲ အမ်ိဳးကြဲေတြစုံလွတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ လူမ်ိဳးစြဲ ကို အားေပးရုံသာမက ဒီအစြဲနဲ ့ပဲ သယံဇာတခြဲေ၀ေရးမွာ အဖုအထစ္ေတြရွိလာႏိုင္ျပီး့လူမ်ိဳးစု ပ႗ိပကၡေတြထပ္ေလာင္းျဖစ္လာႏိုင္စရာရွိတယ္....။

- ကန္ ့ကြက္သူေတြေျပာၾကတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳအစဥ္အလာေတြ ပ်က္သုဥး္မယ္ဆိုတာ အမွန္တကယ္က အေျခအျမစ္မရွိတဲ ့ဆင္ေျခလို ့ပဲ ျမင္တယ္..။ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳေတြထိန္းသိမ္းေရးဆိုတာ ဒီလို နာမည္ေျပာင္းလိုက္မွ ပိုလုိ ့ေတာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဦးမယ္။ ဒီေျပာင္းလဲမွဳကို ကန္ ့ကြက္တယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြဆိုတာ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္ေတြမွာ အမ်ားစုတိုင္းရင္းသားေတြျဖစ္ေနတာက ဗမာလူမ်ိဳးၾကီးလႊမ္းမိုးမွဳရဲ ့ေနာက္ပုံစံတစ္မ်ိဳးပဲ…။ အခ်င္းခ်င္း ကိုလိုနီျပဳျခင္း (internal colonization) ဆိုတာ ဗမာ ေတြလိုပဲ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြမွာ စြဲေနတဲ ့၀႗္နာကံနာတစ္ခု..။ ဥပမာအားျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပည္နယ္ေတာင္းၾကတဲ့ ၀ ကိစၥ နဲ ့အခုတေလာ ၾကားလာရတဲ့ ရွမ္းနီကိစၥေတြဟာ ဒီရွဳေထာင့္ကေနပဲ ၾကည့္သင့္တယ္္ထင္တယ္...။ ဒီမွာလည္း ျပႆနာက ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဆႏၵအားနည္းမွဳပဲ..။

- ေနာက္တစ္ခုက စစ္တပ္နဲ ့အရပ္သားၾကားယုံၾကည္မွဳတည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို ့နဲ ့ႏိုင္ငံေရးကေန စစ္တပ္ဆုတ္ခြာသြားဖို ့ဆိုရင္… ေအာက္က ေန အထက္သို ့ဆိုတဲ့နည္းလမ္း (bottom-up approach) အျဖစ္ သုံးႏိုင္တာကေတာ့ လူၾကိဳက္နည္းတဲ ့ျပည္သူ ့စစ္မွဳထမ္း ဥပေဒပဲ..။ ႏိုင္ငံသားအားလုံးဟာ စစ္သားျဖစ္ဖူးရင္ေတာ့ ဘယ္စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းႏိုင္မယ္မထင္။ ဘယ္စစ္သားမွလည္း မိုးက်ေရႊကိုယ္အျဖစ္ ေခါင္းတစ္လုံးျမင့္စရာမရွိ။ ခ်ဳံးခ်ဳံးက် ဗ်ဴရိုကေရစီယႏၱရားကို ျပည္လည္ထူေထာင္ဖို ့လုပ္တာနဲ ့အျပိဳင္ ဒီဥပေဒကို ျပ႗ာန္းသင့္တယ္ ျမင္တယ္..။

- စစ္သက္ျပည့္ျပီး တပ္က ထြက္လိုတဲ့သူေတြလည္း ထြက္ႏိုင္တဲ့အျပင္ အလုပ္လက္မဲ ့ႏွဳန္းျမင့္မားေနတဲ ့တိုင္းျပည္မွာ ဒီလို ျပ႗ာန္းလိုက္ျခင္းဟာ စစ္တပ္ကို လုပ္သားေစ်းကြက္ၾကီးတစ္ခု (job market) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္တာပဲ..။ ဒီမွာလည္း ျပႆနာက စိတ္ဆႏၵ နည္းပါးမွဳပဲ…။ ေနာက္တစ္ခု အတားအဆီးက ဒီလို တိုးတက္မ်ားျပားလာတဲ့ စစ္သားဦးေရကို ဆင္းရဲတဲ့ တိုင္းျပည္ကဘယ္လို ေထာက္ပံ့ႏိုင္မလဲဆိုတာပဲ..။ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းကေတာ့ အခြန္ေကာက္တဲ့စံနစ္ကို ထိေရာက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ ျဖစ္ႏိုင္မလားပဲ..။

- တကယ္က ဒီအခ်က္ေတြအားလုံးဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအမ်ားစုေတြမွာ ေတြ ့ရေလ့ရွိတဲ့ အဂၤါရပ္ေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒါေတြအေကာင္အထည္ေဖၚဖို ့လက္တြန္ ့ေနၾကတာကို ျမင္ေနရတာပဲ…။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ အစိုးရကို တြန္းလွန္တယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ထက္ ေက်ာ္ၾကည့္ဖို ့ေတာ့လိုေနျပီထင္တယ္…။