Facebook နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို ေဝဖန္ သံုးသပ္ခြင့္

By Lwin Aung Soe

ခုတေလာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ဖဘ သံုးစြဲသူေတြၾကားမွာ ဘေလာ့တာေတြ အန္တာေတြ (Unfriend) လုပ္လာတာေတြ သိသိသာသာ မ်ားလာတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ အရင္ကတည္းက ရွိေနခဲ့တာ ဆိုေပမယ့္ သိသာတဲ့ အတိုင္းအတာျဖစ္လာလို႔ လိုအပ္မလား ထင္ၿပီး ဒီစာကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ဖဘ Facebook ဟာ လူမႈေရးကြန္ရက္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ လူမႈေရး ခြဲျခားထားလို႔ မရတာေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး စိတ္အားထက္သန္ၾကတဲ့ က်ေနာ္ ျမန္မာေတြဟာ ဖဘကို ႏိုင္ငံေရး ပိတ္ကားအျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္သူ (သို႔) ၾကည့္ရႈသူအျဖစ္ ပါဝင္လာၾကပါတယ္။


တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို ေဝဖန္ သံုးသပ္ခြင့္ကို ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဆံုးရွံဳးခဲ့ရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ကြင္းဆက္ျပတ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ အကူးအေျပာင္းကာလမွာ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းထက္ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ တိုင္းတာဆံုးျဖတ္ ျပဳမူေနၾကတာမ်ဳိးေတြ ရွိလာပါတယ္။

ျပည္သူတဦးခ်င္း မဆိုထားနဲ႔ ... အစိုးရအျဖစ္ တာဝန္ယူသူ အႀကီးအကဲ တခ်ဳိ႕ေတာင္မွ အဆင္ျခင္မဲ့ လြတ္လပ္စြာ စကားေျပာမိခဲ့ၾကလို႔ လူထုက အႀကီးအက်ယ္ အျပစ္တင္ ေဝဖန္ ရွဳတ္ခ်တာ ခံရပါတယ္။ ျမစ္ဆံု၊ ဖေယာင္းတိုင္၊ ထမင္းတနပ္ ကိစၥေတြဟာ ဥပမာေကာင္းေတြပါပဲ။ သူ႔စရိတ္နဲ႔ သူသြားၾကတာပါပဲ။ ဖဘမွာလည္း ဒီသေဘာပဲ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ သူ႔သေဘာသူေဆာင္လို႔ သူလမ္းေလွ်ာက္သြားေနၾကတာပါပဲ။

ေျပာစရာ ရွိတာကေတာ့ ဖဘမွာက နာမည္ဝွက္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာင္းလဲလို႔ ရေနတာေၾကာင့္ တာဝန္ခံယူတဲ့ Accountability ကို ေရွာင္ကြင္းႏိုင္တဲ့ နည္းစနစ္အမွားတခု ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သူတပါးကို အသားလြတ္ တိုက္ခိုက္ ေစာ္ကားၿပီး တာဝန္ မခံယူခ်င္တဲ့ လူဖ်င္း လူညံ့ လူေၾကာက္ေတြအတြက္ အားသာခ်က္တခု ျဖစ္လာပါတယ္။

အဲဒီလို ျဖစ္လာတာမ်ဳိးကို မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္လာေတာ့ ဘေလာ့ၾက အန္ၾကပါတယ္။ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္လာရတဲ့ ဒဏ္ကို ဆက္ၿပီး သီးခံလို႔ မရတာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီကို တကယ္တမ္း ျမတ္ႏိုးစြာ တန္ဖိုးထား က်င့္ၾကံခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးတခုျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာ ျပဳမူျခင္းကို အမ်ားသူငါ မထိခိုက္ေစဖို႔ နံပါတ္တစ္ အေလးထားၿပီးမွ ျပဳမူရပါမယ္။

ဒီမိုကေရစီဟာ ေလ့က်င့္ယူရတဲ့ Practice အမ်ဳိးအစားပါ။ ေကာင္းတဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားကို စုစည္းထားတာေၾကာင့္ တခါတေလ (သို႔) မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိရဲ႕ ပင္ကိုယ္ အေလ့အထနဲ႔ မကိုက္ညီဘဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျဖစ္သြားတတ္တာလည္း ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး အျပဳသေဘာနဲ႔ ျမင္ရင္ လမ္းမွန္ေရာက္ေစဖို႔ ကူညီ အားေပး ထိန္းေက်ာင္းေပးရပါမယ္။

တခ်ဳိ႕အေနအထားေတြမွာေတာ့ တမင္တကာကိုပဲ ဝါဒေရးရာ တိုက္ခိုက္မႈအေနနဲ႔ တဖက္သားကို အသားလြတ္ တိုက္ခိုက္ ေစာ္ကားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ အျပဳသေဘာဘက္က အခ်ိန္ေပးရဖို႔ သိပ္မလြယ္လွပါဘူး။ ဥေပကၡာသာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီး မိမိကိုယ္ရဲ႕ ဥေပကၡာ ျပဳႏိုင္စြမ္းကို ေလ့က်င့္ေပးေနတာပဲလို႔ သေဘာထားဖို႔ ျဖစ္လာရပါတယ္။ (တကယ္ေတာ့ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာနဲ႔ ဥေပကၡာမွာ က်င့္ၾကံဖို႔ အခက္ဆံုးက ဥေပကၡာပါ။)

အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတာမ်ဳိး မဟုတ္တာကေတာ့ Personal interest အရ Block / Unfriend မ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဆိုရင္ေတာင္ အလြယ္တကူ မဆံုးျဖတ္ဘဲ အနည္းဆံုး ေနာက္တႀကိမ္ေလာက္မွ တုန္႔ျပန္ရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။

ဒီစာကို က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္ ေရးသားေဖာ္ျပမိသလဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ကို အစကေန ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ဖို႔ လုပ္စရာ အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြမွာ အယူအဆေတြ ကြဲျပားေနတာေတာင္ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ တစုတစည္း အင္အားရွိရွိ လုပ္ေစခ်င္လို႔ပါပဲ။

အစိုးရကိစၥေတြျဖစ္တဲ့ မ႑ိဳင္ ၃ ရပ္ကို ႏိုင္ငံေရးအပိုင္းက လုပ္ႏိုင္တဲ့ လုပ္သင့္တဲ့သူေတြ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ ဝင္မလုပ္တဲ့ ျပည္သူေတြကေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို ပိုမို ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္ေစဖို႔ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္ အေလ့အထေတြ ပိုမို တည့္မတ္ အားေကာင္းလာေအာင္ လူထုပညာေပးေတြ လုပ္ေပးၾကဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးလွပါတယ္။

ျပည္သူေတြမွာ ဒီမိုကေရစီ ခိုင္မာေနရင္ ဘယ္အစိုးရမွ အာဏာရွင္စနစ္ကို တည္ေဆာက္လို႔ မရပါဘူး။

Facebook ဟာ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း အျပဳသေဘာနဲ႔ ျမင္တတ္ အားေပးတတ္ လက္တြဲ ပံ့ပိုးေပးႏိုင္တဲ့ လူမႈေရးကြန္ရက္ အျဖစ္ ကေန႔ေခတ္မွာ ဦးေဆာင္ထြက္ေပၚလာတာကို က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြက အက်ဳိးရွိဆံုး အသံုးျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

ေလးစားလ်က္
လြင္ေအာင္စိုး
၂၈-၁-၂ဝ၁၄