((((( အတိတ္ရဲ့ မွာတမ္းေလး.....)))))
Author: lubo601 | 11:53 AM | No မွတ္ခ်က္ |
လၻက္ရည္ဆုိင္ေရွ႕ ျဖတ္သြားရင္းတဲ႔ မုိးမုိးရဲ့ သီခ်င္းေလးၾကားလုိက္မိတယ္....
`` အသက္ေလးဆယ္ xxxx လူေတြေမးတယ္ xxxx ဘယ္ေတာ့ မ်ားမွ စားရ ပါမယ္ xxxx
ဟန္ေဆာင္ရၿပီ xxx လူေတြမသိေအာင္ xxxx အၿပံဳးေလးနဲ႔ ေနရၿပီ xxxx´´
ေျခလွမ္းေတြ တန္႔သြားမိတယ္...မသိမသာေလးေပါ့..... ။
ကုိယ္လည္း ဆုိင္နဲ႔ နီးေနၿပီေလ.... မထူးပါဘူးလုိ႔ ေတြးၿပီး လၻက္ရည္ဆုိင္ထဲ ၀င္ထုိင္လုိက္မိတယ္။
ဒီသီခ်င္းေလးအတြက္ လၻက္ရည္တစ္ခြက္ေတာ့ အားေပးရမွာေပါ့.....
`` ညီေလးေရ ခ်ဳိဆိမ့္ ၀မ္း´´ လက္ညွဳိးေထာင္ရင္း စားပဲြထုိးေလးကုိ လွမ္းေျပာလုိက္တယ္။
`` နံပါတ္ႏွစ္မွာ အစ္ကုိေလးဆယ္က ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၀မ္း ရွယ္..´´ စားပဲြထုိးေလးက အေဖ်ာ္ဆရာကုိလွမ္းေအာ္လုိက္တယ္.....။
ဒီေကာင္ေတာ့ ေသေတာ့မယ္......ေဘးက၀ုိင္းမွာလည္း ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ....
အားလံုး ၿပံဳးစိစိ ျဖစ္ကုန္ၿပီ.......ဒါေပမဲ့ မသိသလုိပဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဆက္ေနလုိက္ရတယ္.......
ေျပာမိရင္ပုိဆုိးမွာ စုိးလုိ႔ေလ......
`` ေရာ့... အစ္ကုိ ႏုိ႔စိမ္း ႏွစ္ေပါက္ ထည့္ထားတယ္.....ဟီး´´တဲ့။
သီခ်င္းထဲမွာလည္း မုိးမုိးက ႏုိ႔စိမ္းႏွစ္ေပါက္ထည့္ခုိင္းေသးတယ္ေလ.....
အသက္ေလးဆယ္အရြယ္ ဆုိင္ရွင္ ထြန္းထြန္းက ထည့္မေပးလုိ႔ မေသာက္လုိက္ရတဲ့
ႏုိးစိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္... ၿပံဳးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္....
အႏုပညာတင္ျပခ်က္ေတြက ေကာင္းလုိက္တာလုိ႔လည္း ေတြးေနမိတယ္...
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ဘ၀ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ တင္ျပရင္းနဲ႔ အျပင္ေလာကကုိ
ဆက္စပ္ေပးသြားတာ......
သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း ႏူးညံ့သြားတဲ့
စိတ္ေလးနဲ႔ စားပဲြထုိးေလးကုိ ႏုိ႔စိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္ထည့္ခုိင္းေတာ့
မုိးမုိးက မရွိေတာ့ဘူး......။
အခုကၽြန္ေတာ့္ကုိေတာ့ စားပဲြထုိးေလးက ႏုိ႔စိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္ ထည့္ေပးထားတယ္တဲ့.. သီခ်င္းေလးလုိေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး....။
=============================
ျပန္ေတြးရင္းနဲ႔..
ဟုိး...... အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကုိ ေရာက္သြားတယ္..
ႏုပ်ဳိေနဆဲ သစ္လြင္ေတာက္ပဆဲ အရြယ္တုန္းကေပါ့.......
``ရလားေမာင္ေလး မမေျပာတာ ရွင္းရဲ့လား...´´ ေမာ့ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေမးလာတဲ့ မမစကားေၾကာင့္.. ရုတ္တရက္စာအုပ္ကုိျပန္ၾကည့္ရင္း
`` ဟုတ္... မမ ဟုိေလ.... နည္းနည္း ျပန္ေျပာျပပါလား´´ တကယ္ကုိ မသိလုိက္မိပါဘူး၊ မမမ်က္ႏွာကုိပဲ ၾကည့္ေနမိလုိ႔....။
မမက မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ရင္းနဲ႔
``မင္းေတာ့ နာေတာ့မယ္ေနာ္..... စာကုိ စိတ္မ၀င္စားဘူး´´ ေျပာရင္းလက္ထဲက ခဲတံနဲ႔ ေခါင္းကုိေခါက္လုိက္တယ္။
မနာပါဘူး ေပ်ာ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေသးတယ္..... ဇက္ကေလးပုရင္း ေခါက္လုိက္တဲ့ ေနရာေလးကုိ လက္နဲ႔ပြတ္... ၿပီးေတာ့...ႏွဳတ္ခမ္းစူရင္း....
`` ေမာင္ေလးမွ မရွင္းတာ....´´ လုိ႔ ႏဲြ႔တဲ့တဲ့ေလး ျပန္ေျပာလုိက္တယ္... မမတစ္ခ်က္ကေလး ၿပံဳးသြားတာကုိေတာ့ သတိထားလုိက္မိပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလး......
မမက ဖုိင္နယ္ေတာင္ တက္ေနၿပီေလ။
=================
`` မမ...... မမ....ေရ ကၽြန္ေတာ္ စာေမးပဲြေအာင္တယ္...... ´´ အေမာတေကာ ေျပးတက္ရင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ မမနဲ႔အကုိတစ္ေယာက္၊
အန္တီတုိ႔ေရာ...... ေနာက္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြေရာ...... ေျခလွမ္းတန္႔ရင္း ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး အားလံုးကုိ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္တယ္။
မမက လက္ဆန္႔ေပးရင္း `` လာ ေမာင္ေလး ထုိင္၊ ဒီ ဘယ္ႏွစ္လံုးပါလဲ....´´ လြတ္ေနတဲ့ ခံုမွာ ယုိ႔ယုိ႔ေလး ၀င္ထုိင္ရင္း
`` ဟုတ္.....မမ သံုးလံုးပါ...´´ လုိ႔ အသံႏွိမ့္ၿပီး ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
တကယ္ေျပာခ်င္ခဲ့တာက ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး.....
မမကုိ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ဖက္ထားရင္း ၾကြားခ်င္ခဲ့တာ.၊ ေပြဖက္ ေ၀ွ႔ယမ္းၿပီး ေျပာခ်င္တာေလ....
မမလည္း ေပ်ာ္မယ္ထင္ခဲ့လုိ႔ပါ.......
`` ေတာ္တယ္ကြာ ဒီလုိျဖစ္ေနရမယ္..... ´´ ၀မ္းသာအားရ ၀င္ေျပာလာတာက မမရဲ့ ေဖေဖေလ...
ဧည့္သည္ေတြ အားလံုးလည္း စူးစမ္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။
`` မီမီရဲ့ ေမာင္ေလးေပါ့...... ငယ္ငယ္ကတည္းက တူတူေနလာၾကတာ ဟုိဘက္အိမ္ကေလ.....´´
အားလံုးကုိ မမရဲ့ ေမေမက ၀င္ၿပီးရွင္းျပလုိက္တယ္..... ခဏေတာ့ စကား၀ုိင္းေလး ၿငိမ္သက္သြားတယ္...... ။
ကၽြန္ေတာ္ထၿပီး ဘဘနဲ႔ ႀကီးႀကီးေမကုိ ေခါင္းငံု႔ ႏွဳတ္ဆက္ရင္း ထျပန္လာခဲ့တယ္..... မမကလွမ္းမွာလုိက္ေသးတယ္.....
`` ေမာင္ေလး ညေနက်ရင္ အိမ္ကုိ လာခဲ့ဦးေနာ္..... ´´တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ျပ လုိက္ပါတယ္။
မမနဲ႔ အတူယွဥ္တဲြေနတဲ့ အေပ်ာ္စိတ္ကူးေလးပ်က္သြားခဲ့ၿပီေလ...... စာေမးပဲြေအာင္ေပမဲ့ အျပည့္အ၀ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး......
ကၽြန္ေတာ္ ပထမႏွစ္ စတက္ေနတုန္း ေက်ာင္း ပိတ္ရက္တစ္ရက္မွာ မမနဲ႔ အတူတူ
ဘုရားကုိ အေဖာ္လုိက္ခဲ့ရတယ္၊ဘုရားလည္းဖူး၊ လွဴစရာရွိေတာေတြလည္းလွဴ......
ကၽြန္ေတာ္စားခ်င္တာေတြကုိလည္း ေကၽြးရင္း...အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေလးတစ္ပံုလည္း
ရုိက္ေပးခဲ့တယ္၊ ရုပ္ပြါးေတာ္ႀကီးကုိ ေနာက္ခံျပဳရင္းနဲ႔ေလ.....
ၿပီးေတာ့ ဘုရားဖူးေတြ ထုိင္နားတဲ့ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ေက်ာက္ခံုတန္းေလးမွာ ခဏထုိင္ျဖစ္ၾကတယ္.......
မမကုိ သတိထားမိတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကုိ ခဏခဏ ၾကည့္ေနတာပါပဲ.......
ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာလည္း သိပ္မေကာင္းဘူး၊
`` ေမာင္ေလး မင္းအသက္ အခု ဘယ္ေလာက္လဲ..´´ ဆုိင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္မမက ေမးလုိက္တယ္၊
`` (၁၇)ေလ မမရဲ့.... မသိဘူးလား.....ဟြန္း.....´´ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အေလးအနက္မထားဘူးဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ ခပ္မာမာ ျပန္ေျဖလုိက္တယ္.....
မမက ေခါင္းညိမ့္ရင္းနဲ႔``သိတယ္...... သိတယ္´´တဲ့... ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာခဲ့တယ္...။
`` ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ မမရဲ့....... ´´ မမက ေရွ႕တည့္တည့္ကုိပဲ ၾကည့္ေနတယ္...... ၿပီးေတာ့.....
`` မမ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္...´´ တဲ့........
``ဟင္...´´ ဆုိတဲ့ စကားတစ္လံုးက လဲြၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး.....၊
မမကေတာ့ ဆက္ၿပီး ရွင္းျပခဲ့တယ္.... အိမ္ကသေဘာတူထားၿပီး
ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အကုိနဲ႔တဲ့ ....၊
အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ မမက လုိက္သြားေတာ့မယ္တဲ့......
ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း သတိရေနမယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း၊
ကိစၥရွိရင္ ကုိယ့္အစ္မလုိ သေဘာထားၿပီး ဆက္သြယ္ဖုိ႔အေၾကာင္းေတြမွာခဲ့တယ္.....
ၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကုိေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္း ေခါင္းေလးကုိ အၾကာႀကီး ပြတ္သပ္ေပးေနခဲ့တယ္...
ျပန္ကာနီးမွာေတာ့ စကားေလးတစ္ ခြန္းတုိးတုိးေလး ေျပာသြားတယ္.......
``ေနာက္ဘ၀က်ရင္ မမနဲ႔ သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္း..´´တဲ့၊
ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး ထင္ပါတယ္......
ရင္ထဲမွာ ေတာ့ အမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္.....
ဒီစကားေလးေတြကုိေတာ့ ေနာက္ဘ၀က်မွ မမ ၾကားႏုိင္ေတာ့မွာေပါ့.....
ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး...ေလ။
======================
မမ... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထားရစ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းမြန္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေလးျဖစ္ျဖစ္ မမကုိ ၾကားေစခ်င္လုိ႔ပါ.....
ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေ၀းေ၀း မမကုိေတာ့ မၾကာမၾကာ သတိရေနခဲ့တယ္.. အရင္က ပံုရိပ္ေတြ အတုိင္းေပါ့....။
ေနာက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြလည္း မၾကာမၾကာမက္တတ္တယ္....
မုိးေရေတြထဲမွာ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပုိ႔ခဲ့တယ္လုိ႔ေလ.......
အိပ္မက္ မက္တုိင္းမွာလည္း မမက မုိးေရထဲကုိ ၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.......။
အခုကၽြန္ေတာ္ အသက္ေလးဆယ္ျပည့္ေတာ့မယ္။
မမက အသက္ ၄၅ေလာက္ရွိေရာေပါ့.....
မမအိမ္ေထာင္က်သြားတာ ၂၂ႏွစ္ဆုိေတာ့ မမ သားသမီးေတြေတာင္ အသက္(၂၀)ေလာက္ရွိေတာ့မယ္ ထင္တယ္.....။
သူတုိ႔နဲ႔ ေတြ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဦးေလး ျဖစ္သြားၿပီ......
တကယ္လုိ႔ ဆံုျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဦးေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္..... မမကုိလည္း တစ္ခါေလာက္ေတြ႔ခ်င္လုိက္တာ...။
=================
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကၽြန္ေတာ့္ မမနဲ႔ သိပ္ၿပီးတူတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ တကၠသုိလ္ကင္တင္းမွာ ေတြ႔ခဲ့တယ္..။
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့......ကၽြန္ေတာ္ အၾကာႀကီး ထုိင္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္.....
စိတ္ထဲမွာလည္း မမလုိ႔ပဲ ထင္ေနခဲ့တာ.....
ႏွစ္ေတြက စိတ္ထားေတြ.... အမွတ္သညာေတြကုိ ေက်ာ္လြန္မသြားခဲ့ပါလား.....
အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရရင္ ကုိယ္ပုိင္ ဘ၀ေလးတစ္ခုကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိပါတယ္၊
ဒါေပမဲ့ မမ မဟုတ္လုိ႔..... ေပ်ာ္မယ္လုိ႔လည္းမထင္မိခဲ့ပါဘူး......
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့တဲ့ အခ်စ္ပန္းေလးေတြ ရင္ထဲမွာ တိတ္တခုိးေလး ဖူးပြင့္ေနခဲ့တာပါပဲ။
ေက်ာင္းေနအရြယ္ ႏုနယ္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေလ..။
အခု မမ သမီးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ ဌာနကုိ ၀င္ေရာက္ အမွဳထမ္းေနခဲ့ၿပီ...။
ကၽြန္ေတာ္ေလ.... မတည္ၿငိမ္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြကုိ ခံစားေနရတယ္။
သူ႔ကုိ ျမင္တုိင္းေပါ့...... သူ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္......
အဓိကအခ်က္က မမနဲ႔ တူလုိ႔ေနာက္တစ္ခ်က္က ကုိယ္ေရးအက်ဥ္းဖုိင္ထဲမွာ......
မိခင္အမည္......( ေဒၚမီမီေက်ာ္)လုိ႔ ေရးထားလုိ႔ေပါ့.....
ဒီကုိယ္ေရးဖုိင္ေလးကုိ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ငုိေနခဲ့တယ္ မမ...
မမအမည္ကုိ ကြင္းခတ္ထားလုိ႔ေလ...
မ်က္ရည္ေတြ မက်ပဲနဲ႔... ေနာက္ၿပီး အသံမထြက္ပဲနဲ႔ေပါ့......
မမ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႏွစ္ခါ ေတာင္ ပစ္ခြါသြားခဲ့တာပဲ..
တစ္ခါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မငုိခဲ့ဘူး.....
အခုတစ္ခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငုိေနခဲ့တယ္လုိ႔ခံစားရတယ္.....
အဲဒီညက အိပ္မက္ထဲမွာ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႔ရတယ္... ကၽြန္ေတာ့္
ေခါင္းေလးကုိ ပြတ္သပ္ေပးရင္း သမီးကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလုိ႔ မွာခဲ့တယ္ေလ။
ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စိတ္စဲြလုိ႔လား........
ျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔လား မသိခဲ့ပါဘူး........
သမီးရဲ့ အမည္မွာကၽြန္ေတာ့္ကုိ သတိရလုိ႔..... ``မီမီကုိ´´ လုိ႔...... မမေပးခဲ့တယ္တဲ့......
ဒီအမည္ေလး တစ္လံုးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္မမရယ္...
ေနာက္ဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ မမမွာခဲ့တဲ့ အတုိင္း သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ခ်င္လုိက္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ပါေစလုိ႔လည္း......
===================
`` အစ္ကုိေလးဆယ္....... ေရေႏြးယူဦးမလား´´
`` ေအာ္..... ဟင့္အင္း မယူေတာ့ဘူးညီေလး ေက်းေက်းပါ...... သြားလုိက္ဦးမယ္...´´
စားပဲြထုိးေလးရဲ့အေမးေၾကာင့္ သတိ၀င္ၿပီး ထလာမိတယ္.....
ဆုိင္ထဲမွာေတာ့ မုိးမုိးရဲ့ သီခ်င္းေလးကုိ ဆက္ဖြင့္ထားတံုးပါပဲ.....
လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနားေထာင္လာမိတယ္ေလ ဘ၀နဲ႔ တုိက္ဆုိင္လုိ႔ပါ.....
=====================
`` ဆရာ... ဆရာ..´´ ေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့.. ``မီမီကုိ´´ေလ။
မမ အႀကိဳက္ဆံုးအေရာင္ေလးျဖစ္တဲ့အစိမ္းေရာင္ေလးကုိ ၀တ္ထားတယ္.......
မမနဲ႔ တကယ္ကုိပဲ တူလုိက္တာ......
`` ဆရာ ရံုးသြားမလုိ႔လား...´´ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူလည္း ... ဖုိင္ေလးကုိ ပုိက္ထားတယ္.....
အခ်ိန္ပုိဆင္းမလုိ႔နဲ႔ တူပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ`` မဟုတ္ဘူးမီမီ ..... ဒီေန႔ ရံုးမသြားေတာ့ဘူး၊ ဆရာ့ဆီကုိ စာတင္စရာ ရွိေသးလုိ႔လား......´´
`` မရွိပါဘူးဆရာ..... မီမီလည္း ရံုးသြားမလုိ႔ပါ၊ အလုပ္မၿပီးေသးလုိ႔ေလ.....´´
ေျပာရင္းနဲ႔ ၿပံဳးျပလုိက္တယ္.....
အၿပံဳးေလးေတြက အစ မမနဲ႔တူလုိက္တာ.....
ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ထားတဲ့ မမရဲ့ စိတ္ထားေလးနဲ႔ တူရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိမ့္မလဲလုိ႔..... ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မီမီနဲ႔ အတူ ရံုးသြားလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။
နီးစပ္ဖုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
မမကုိ ကၽြန္ေတာ္သတိရေနသမွ်ေပါ့........
ေနာက္ၿပီး မမက မွာထားတယ္။
``သမီးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ.......´´တဲ့။
(ကြန္ဆူးမား) — with ကြန္ဆူး မား.
ဒီအပတ္ထုတ္ Women's World ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ ့
ကိုကြန္ဆူးမားရဲ ့၀တၱဳပါ။
လၻက္ရည္ဆုိင္ေရွ႕ ျဖတ္သြားရင္းတဲ႔ မုိးမုိးရဲ့ သီခ်င္းေလးၾကားလုိက္မိတယ္....
`` အသက္ေလးဆယ္ xxxx လူေတြေမးတယ္ xxxx ဘယ္ေတာ့ မ်ားမွ စားရ ပါမယ္ xxxx ဟန္ေဆာင္ရၿပီ xxx လူေတြမသိေအာင္ xxxx အၿပံဳးေလးနဲ႔ ေနရၿပီ xxxx´´
ေျခလွမ္းေတြ တန္႔သြားမိတယ္...မသိမသာေလးေပါ့..... ။
ကုိယ္လည္း ဆုိင္နဲ႔ နီးေနၿပီေလ.... မထူးပါဘူးလုိ႔ ေတြးၿပီး လၻက္ရည္ဆုိင္ထဲ ၀င္ထုိင္လုိက္မိတယ္။
ဒီသီခ်င္းေလးအတြက္ လၻက္ရည္တစ္ခြက္ေတာ့ အားေပးရမွာေပါ့.....
`` ညီေလးေရ ခ်ဳိဆိမ့္ ၀မ္း´´ လက္ညွဳိးေထာင္ရင္း စားပဲြထုိးေလးကုိ လွမ္းေျပာလုိက္တယ္။
`` နံပါတ္ႏွစ္မွာ အစ္ကုိေလးဆယ္က ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၀မ္း ရွယ္..´´ စားပဲြထုိးေလးက အေဖ်ာ္ဆရာကုိလွမ္းေအာ္လုိက္တယ္.....။
ဒီေကာင္ေတာ့ ေသေတာ့မယ္......ေဘးက၀ုိင္းမွာလည္း ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ....
အားလံုး ၿပံဳးစိစိ ျဖစ္ကုန္ၿပီ.......ဒါေပမဲ့ မသိသလုိပဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဆက္ေနလုိက္ရတယ္.......
ေျပာမိရင္ပုိဆုိးမွာ စုိးလုိ႔ေလ......
`` ေရာ့... အစ္ကုိ ႏုိ႔စိမ္း ႏွစ္ေပါက္ ထည့္ထားတယ္.....ဟီး´´တဲ့။
သီခ်င္းထဲမွာလည္း မုိးမုိးက ႏုိ႔စိမ္းႏွစ္ေပါက္ထည့္ခုိင္းေသးတယ္ေလ..... အသက္ေလးဆယ္အရြယ္ ဆုိင္ရွင္ ထြန္းထြန္းက ထည့္မေပးလုိ႔ မေသာက္လုိက္ရတဲ့ ႏုိးစိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္... ၿပံဳးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္....
အႏုပညာတင္ျပခ်က္ေတြက ေကာင္းလုိက္တာလုိ႔လည္း ေတြးေနမိတယ္... သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ဘ၀ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ တင္ျပရင္းနဲ႔ အျပင္ေလာကကုိ ဆက္စပ္ေပးသြားတာ......
သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း ႏူးညံ့သြားတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ စားပဲြထုိးေလးကုိ ႏုိ႔စိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္ထည့္ခုိင္းေတာ့ မုိးမုိးက မရွိေတာ့ဘူး......။
အခုကၽြန္ေတာ့္ကုိေတာ့ စားပဲြထုိးေလးက ႏုိ႔စိမ္းေလး ႏွစ္ေပါက္ ထည့္ေပးထားတယ္တဲ့.. သီခ်င္းေလးလုိေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး....။
=============================
ျပန္ေတြးရင္းနဲ႔..
ဟုိး...... အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကုိ ေရာက္သြားတယ္..
ႏုပ်ဳိေနဆဲ သစ္လြင္ေတာက္ပဆဲ အရြယ္တုန္းကေပါ့.......
``ရလားေမာင္ေလး မမေျပာတာ ရွင္းရဲ့လား...´´ ေမာ့ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေမးလာတဲ့ မမစကားေၾကာင့္.. ရုတ္တရက္စာအုပ္ကုိျပန္ၾကည့္ရင္း
`` ဟုတ္... မမ ဟုိေလ.... နည္းနည္း ျပန္ေျပာျပပါလား´´ တကယ္ကုိ မသိလုိက္မိပါဘူး၊ မမမ်က္ႏွာကုိပဲ ၾကည့္ေနမိလုိ႔....။
မမက မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ရင္းနဲ႔
``မင္းေတာ့ နာေတာ့မယ္ေနာ္..... စာကုိ စိတ္မ၀င္စားဘူး´´ ေျပာရင္းလက္ထဲက ခဲတံနဲ႔ ေခါင္းကုိေခါက္လုိက္တယ္။
မနာပါဘူး ေပ်ာ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေသးတယ္..... ဇက္ကေလးပုရင္း ေခါက္လုိက္တဲ့ ေနရာေလးကုိ လက္နဲ႔ပြတ္... ၿပီးေတာ့...ႏွဳတ္ခမ္းစူရင္း....
`` ေမာင္ေလးမွ မရွင္းတာ....´´ လုိ႔ ႏဲြ႔တဲ့တဲ့ေလး ျပန္ေျပာလုိက္တယ္... မမတစ္ခ်က္ကေလး ၿပံဳးသြားတာကုိေတာ့ သတိထားလုိက္မိပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလး......
မမက ဖုိင္နယ္ေတာင္ တက္ေနၿပီေလ။
=================
`` မမ...... မမ....ေရ ကၽြန္ေတာ္ စာေမးပဲြေအာင္တယ္...... ´´ အေမာတေကာ ေျပးတက္ရင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ မမနဲ႔အကုိတစ္ေယာက္၊
အန္တီတုိ႔ေရာ...... ေနာက္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြေရာ...... ေျခလွမ္းတန္႔ရင္း ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး အားလံုးကုိ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္တယ္။
မမက လက္ဆန္႔ေပးရင္း `` လာ ေမာင္ေလး ထုိင္၊ ဒီ ဘယ္ႏွစ္လံုးပါလဲ....´´ လြတ္ေနတဲ့ ခံုမွာ ယုိ႔ယုိ႔ေလး ၀င္ထုိင္ရင္း
`` ဟုတ္.....မမ သံုးလံုးပါ...´´ လုိ႔ အသံႏွိမ့္ၿပီး ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
တကယ္ေျပာခ်င္ခဲ့တာက ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး.....
မမကုိ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ဖက္ထားရင္း ၾကြားခ်င္ခဲ့တာ.၊ ေပြဖက္ ေ၀ွ႔ယမ္းၿပီး ေျပာခ်င္တာေလ....
မမလည္း ေပ်ာ္မယ္ထင္ခဲ့လုိ႔ပါ.......
`` ေတာ္တယ္ကြာ ဒီလုိျဖစ္ေနရမယ္..... ´´ ၀မ္းသာအားရ ၀င္ေျပာလာတာက မမရဲ့ ေဖေဖေလ...
ဧည့္သည္ေတြ အားလံုးလည္း စူးစမ္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။
`` မီမီရဲ့ ေမာင္ေလးေပါ့...... ငယ္ငယ္ကတည္းက တူတူေနလာၾကတာ ဟုိဘက္အိမ္ကေလ.....´´
အားလံုးကုိ မမရဲ့ ေမေမက ၀င္ၿပီးရွင္းျပလုိက္တယ္..... ခဏေတာ့ စကား၀ုိင္းေလး ၿငိမ္သက္သြားတယ္...... ။
ကၽြန္ေတာ္ထၿပီး ဘဘနဲ႔ ႀကီးႀကီးေမကုိ ေခါင္းငံု႔ ႏွဳတ္ဆက္ရင္း ထျပန္လာခဲ့တယ္..... မမကလွမ္းမွာလုိက္ေသးတယ္.....
`` ေမာင္ေလး ညေနက်ရင္ အိမ္ကုိ လာခဲ့ဦးေနာ္..... ´´တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ျပ လုိက္ပါတယ္။
မမနဲ႔ အတူယွဥ္တဲြေနတဲ့ အေပ်ာ္စိတ္ကူးေလးပ်က္သြားခဲ့ၿပီေလ...... စာေမးပဲြေအာင္ေပမဲ့ အျပည့္အ၀ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး......
ကၽြန္ေတာ္ ပထမႏွစ္ စတက္ေနတုန္း ေက်ာင္း ပိတ္ရက္တစ္ရက္မွာ မမနဲ႔ အတူတူ ဘုရားကုိ အေဖာ္လုိက္ခဲ့ရတယ္၊ဘုရားလည္းဖူး၊ လွဴစရာရွိေတာေတြလည္းလွဴ...... ကၽြန္ေတာ္စားခ်င္တာေတြကုိလည္း ေကၽြးရင္း...အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေလးတစ္ပံုလည္း ရုိက္ေပးခဲ့တယ္၊ ရုပ္ပြါးေတာ္ႀကီးကုိ ေနာက္ခံျပဳရင္းနဲ႔ေလ.....
ၿပီးေတာ့ ဘုရားဖူးေတြ ထုိင္နားတဲ့ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ေက်ာက္ခံုတန္းေလးမွာ ခဏထုိင္ျဖစ္ၾကတယ္.......
မမကုိ သတိထားမိတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကုိ ခဏခဏ ၾကည့္ေနတာပါပဲ.......
ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာလည္း သိပ္မေကာင္းဘူး၊
`` ေမာင္ေလး မင္းအသက္ အခု ဘယ္ေလာက္လဲ..´´ ဆုိင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္မမက ေမးလုိက္တယ္၊
`` (၁၇)ေလ မမရဲ့.... မသိဘူးလား.....ဟြန္း.....´´ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အေလးအနက္မထားဘူးဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ ခပ္မာမာ ျပန္ေျဖလုိက္တယ္.....
မမက ေခါင္းညိမ့္ရင္းနဲ႔``သိတယ္...... သိတယ္´´တဲ့... ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာခဲ့တယ္...။
`` ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ မမရဲ့....... ´´ မမက ေရွ႕တည့္တည့္ကုိပဲ ၾကည့္ေနတယ္...... ၿပီးေတာ့.....
`` မမ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္...´´ တဲ့........
``ဟင္...´´ ဆုိတဲ့ စကားတစ္လံုးက လဲြၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး.....၊
မမကေတာ့ ဆက္ၿပီး ရွင္းျပခဲ့တယ္.... အိမ္ကသေဘာတူထားၿပီး ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အကုိနဲ႔တဲ့ ....၊ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ မမက လုိက္သြားေတာ့မယ္တဲ့......
ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း သတိရေနမယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း၊
ကိစၥရွိရင္ ကုိယ့္အစ္မလုိ သေဘာထားၿပီး ဆက္သြယ္ဖုိ႔အေၾကာင္းေတြမွာခဲ့တယ္.....
ၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကုိေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္း ေခါင္းေလးကုိ အၾကာႀကီး ပြတ္သပ္ေပးေနခဲ့တယ္...
ျပန္ကာနီးမွာေတာ့ စကားေလးတစ္ ခြန္းတုိးတုိးေလး ေျပာသြားတယ္.......
``ေနာက္ဘ၀က်ရင္ မမနဲ႔ သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္း..´´တဲ့၊
ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး ထင္ပါတယ္......
ရင္ထဲမွာ ေတာ့ အမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္.....
ဒီစကားေလးေတြကုိေတာ့ ေနာက္ဘ၀က်မွ မမ ၾကားႏုိင္ေတာ့မွာေပါ့.....
ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး...ေလ။
======================
မမ... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထားရစ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းမြန္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေလးျဖစ္ျဖစ္ မမကုိ ၾကားေစခ်င္လုိ႔ပါ.....
ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေ၀းေ၀း မမကုိေတာ့ မၾကာမၾကာ သတိရေနခဲ့တယ္.. အရင္က ပံုရိပ္ေတြ အတုိင္းေပါ့....။
ေနာက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြလည္း မၾကာမၾကာမက္တတ္တယ္....
မုိးေရေတြထဲမွာ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပုိ႔ခဲ့တယ္လုိ႔ေလ.......
အိပ္မက္ မက္တုိင္းမွာလည္း မမက မုိးေရထဲကုိ ၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.......။
အခုကၽြန္ေတာ္ အသက္ေလးဆယ္ျပည့္ေတာ့မယ္။
မမက အသက္ ၄၅ေလာက္ရွိေရာေပါ့.....
မမအိမ္ေထာင္က်သြားတာ ၂၂ႏွစ္ဆုိေတာ့ မမ သားသမီးေတြေတာင္ အသက္(၂၀)ေလာက္ရွိေတာ့မယ္ ထင္တယ္.....။
သူတုိ႔နဲ႔ ေတြ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဦးေလး ျဖစ္သြားၿပီ......
တကယ္လုိ႔ ဆံုျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဦးေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္..... မမကုိလည္း တစ္ခါေလာက္ေတြ႔ခ်င္လုိက္တာ...။
=================
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကၽြန္ေတာ့္ မမနဲ႔ သိပ္ၿပီးတူတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ တကၠသုိလ္ကင္တင္းမွာ ေတြ႔ခဲ့တယ္..။
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့......ကၽြန္ေတာ္ အၾကာႀကီး ထုိင္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္.....
စိတ္ထဲမွာလည္း မမလုိ႔ပဲ ထင္ေနခဲ့တာ.....
ႏွစ္ေတြက စိတ္ထားေတြ.... အမွတ္သညာေတြကုိ ေက်ာ္လြန္မသြားခဲ့ပါလား.....
အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရရင္ ကုိယ္ပုိင္ ဘ၀ေလးတစ္ခုကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိပါတယ္၊
ဒါေပမဲ့ မမ မဟုတ္လုိ႔..... ေပ်ာ္မယ္လုိ႔လည္းမထင္မိခဲ့ပါဘူး......
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့တဲ့ အခ်စ္ပန္းေလးေတြ ရင္ထဲမွာ တိတ္တခုိးေလး ဖူးပြင့္ေနခဲ့တာပါပဲ။
ေက်ာင္းေနအရြယ္ ႏုနယ္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေလ..။
အခု မမ သမီးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ ဌာနကုိ ၀င္ေရာက္ အမွဳထမ္းေနခဲ့ၿပီ...။
ကၽြန္ေတာ္ေလ.... မတည္ၿငိမ္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြကုိ ခံစားေနရတယ္။
သူ႔ကုိ ျမင္တုိင္းေပါ့...... သူ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္......
အဓိကအခ်က္က မမနဲ႔ တူလုိ႔ေနာက္တစ္ခ်က္က ကုိယ္ေရးအက်ဥ္းဖုိင္ထဲမွာ......
မိခင္အမည္......( ေဒၚမီမီေက်ာ္)လုိ႔ ေရးထားလုိ႔ေပါ့.....
ဒီကုိယ္ေရးဖုိင္ေလးကုိ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ငုိေနခဲ့တယ္ မမ...
မမအမည္ကုိ ကြင္းခတ္ထားလုိ႔ေလ...
မ်က္ရည္ေတြ မက်ပဲနဲ႔... ေနာက္ၿပီး အသံမထြက္ပဲနဲ႔ေပါ့......
မမ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ႏွစ္ခါ ေတာင္ ပစ္ခြါသြားခဲ့တာပဲ..
တစ္ခါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မငုိခဲ့ဘူး.....
အခုတစ္ခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငုိေနခဲ့တယ္လုိ႔ခံစားရတယ္.....
အဲဒီညက အိပ္မက္ထဲမွာ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႔ရတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းေလးကုိ ပြတ္သပ္ေပးရင္း သမီးကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလုိ႔ မွာခဲ့တယ္ေလ။
ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စိတ္စဲြလုိ႔လား........
ျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔လား မသိခဲ့ပါဘူး........
သမီးရဲ့ အမည္မွာကၽြန္ေတာ့္ကုိ သတိရလုိ႔..... ``မီမီကုိ´´ လုိ႔...... မမေပးခဲ့တယ္တဲ့......
ဒီအမည္ေလး တစ္လံုးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္မမရယ္...
ေနာက္ဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ မမမွာခဲ့တဲ့ အတုိင္း သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ခ်င္လုိက္တာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ပါေစလုိ႔လည္း......
===================
`` အစ္ကုိေလးဆယ္....... ေရေႏြးယူဦးမလား´´
`` ေအာ္..... ဟင့္အင္း မယူေတာ့ဘူးညီေလး ေက်းေက်းပါ...... သြားလုိက္ဦးမယ္...´´
စားပဲြထုိးေလးရဲ့အေမးေၾကာင့္ သတိ၀င္ၿပီး ထလာမိတယ္.....
ဆုိင္ထဲမွာေတာ့ မုိးမုိးရဲ့ သီခ်င္းေလးကုိ ဆက္ဖြင့္ထားတံုးပါပဲ.....
လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနားေထာင္လာမိတယ္ေလ ဘ၀နဲ႔ တုိက္ဆုိင္လုိ႔ပါ.....
=====================
`` ဆရာ... ဆရာ..´´ ေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့.. ``မီမီကုိ´´ေလ။
မမ အႀကိဳက္ဆံုးအေရာင္ေလးျဖစ္တဲ့အစိမ္းေရာင္ေလးကုိ ၀တ္ထားတယ္.......
မမနဲ႔ တကယ္ကုိပဲ တူလုိက္တာ......
`` ဆရာ ရံုးသြားမလုိ႔လား...´´ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူလည္း ... ဖုိင္ေလးကုိ ပုိက္ထားတယ္.....
အခ်ိန္ပုိဆင္းမလုိ႔နဲ႔ တူပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ`` မဟုတ္ဘူးမီမီ ..... ဒီေန႔ ရံုးမသြားေတာ့ဘူး၊ ဆရာ့ဆီကုိ စာတင္စရာ ရွိေသးလုိ႔လား......´´
`` မရွိပါဘူးဆရာ..... မီမီလည္း ရံုးသြားမလုိ႔ပါ၊ အလုပ္မၿပီးေသးလုိ႔ေလ.....´´
ေျပာရင္းနဲ႔ ၿပံဳးျပလုိက္တယ္.....
အၿပံဳးေလးေတြက အစ မမနဲ႔တူလုိက္တာ.....
ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ထားတဲ့ မမရဲ့ စိတ္ထားေလးနဲ႔ တူရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိမ့္မလဲလုိ႔..... ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မီမီနဲ႔ အတူ ရံုးသြားလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။
နီးစပ္ဖုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
မမကုိ ကၽြန္ေတာ္သတိရေနသမွ်ေပါ့........
ေနာက္ၿပီး မမက မွာထားတယ္။
``သမီးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ.......´´တဲ့။
(ကြန္ဆူးမား) — with ကြန္ဆူး မား.
ဒီအပတ္ထုတ္ Women's World ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ ့
ကိုကြန္ဆူးမားရဲ ့၀တၱဳပါ။
- ျပန္လည္မွ်ေဝပါ
- Facebookသို႔
- Twitterသို႔
- Google+သို႔
- Stumbleသို႔
- Diggသို႔
0 comments:
Post a Comment