ျမန္မာ့စီးပြားေရးအလားအလာႏွင့္ တကယ္စြမ္းအား

by Khin Maung Nyo (Notes) on Thursday, May 2, 2013 at 5:10am

ေဒါက္တာဦးျမင့္
            ကုန္သြယ္မႈအခြင့္အလမ္းသစ္မ်ား၊ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈစီးဝင္လာျခင္း၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ႏုိင္ငံစုံအကူအညီမ်ားတိုးတက္ျမင့္မားလာျခင္းဟူေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ႏုိင္ငံျခားစြမ္းအားစုမ်ားကိုရယူႏုိင္စြမ္းက်ယ္ျပန္႔လာျခင္းေၾကာင့္ျမန္မာ့စီးပြားေရးအလားအလာသည္အလြန္ေကာင္းမြန္တိုးတက္လာခဲ့သည္။ထိုသုိ႔ ျပည္ပစြမ္းအားမ်ားကိုရယူႏုိင္စြမ္းျမင့္မားလာျခင္းမွာလည္းသမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္၏ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ သႏၷိ႒ာန္ခုိင္ျမဲမႈတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။         စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကိုေလွ်ာ့ခ်လုိက္ျခင္းႏွင့္အဓိကအင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေရးပုိမိုေကာင္းမြန္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစီးပြားေရးအရအထီးက်န္ခဲ့ကာ၊စီးပြားေရးတုံ႔ဆိုင္းမႈရလဒ္ကုိခံစားေနခဲ့ရရာမွတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖဳိးရန္ အခြင့္ အလမ္းသစ္မ်ားကိုဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့သည္။
            ယခင္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း၌ပင္အမွန္တကယ္ တိုးတက္မႈအရွိန္ ျမင့္လာခဲ့ေသာ္လည္း မည္မွ် အရွိန္ျမင့္လာသည္မွာရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိေပ။အစိုးရကထုတ္ျပန္ေသာစာရင္းအင္းမ်ားကိုလက္ခံယုံၾကည္
သည္ဆိုလွ်င္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္းတစ္ႏွစ္လွ်င္၁ဝ% ေက်ာ္ စီးပြားေရးတိုးတက္ေနခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေန႔စဥ္ ျမန္မာမ်ားေတြ႕ၾကံဳရင္ဆုိင္ေနရေသာလက္ေတြ႕ဘဝစာရင္းအင္းမ်ားႏွင့္ညႇိႏႈိင္း၍မရေပ။ ယခုအခါ အစိုးရကတိုးတက္မႈရည္မွန္းခ်က္ကုိယခုလက္ရွိငါးႏွစ္စီမံကိန္းမွစ၍ပုိ၍ လက္ေတြ႕က်ကာပုိ၍လည္းရႏုိင္ေျခရွိၾကေသာ၇.၇%သုိ႔ ေလွ်ာ့ခ်ကာအစုိးရကသေဘာေပါက္အသိအမွတ္ျပဳ ခဲ့သည္။
            သုိ႔ေသာ္ယခုအခါ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးရည္မွန္းခ်က္ကုိမည္သုိ႔ခ်မွတ္သင့္သနည္း၊ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေအာင္ျမင္သည္ကုိမည္သည့္စံခ်ိန္သံုး၍တိုင္းတာၾကမည္နည္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ တိုးတက္မႈအလားအလာအတုိင္း ျဖစ္ေပၚလာေစေရးအတြက္ အဓိကအေၾကာင္းတရားမ်ားမွာ မည္သည့္အခ်က္မ်ားျဖစ္မည္နည္း။
            ျမန္မာႏုိင္ငံသည္အလြန္ဆင္းရဲေနေသာ ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ရာတြင္ အမွားအယြင္းမ်ားႏုိင္ေသာ္လည္းျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တစ္ဦးက်ဝင္ေငြသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈၅ဝ တစ္ဝိုက္တြင္ ရွိသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာလာအိုႏွင့္ကေမၻာဒီးယားတို႔ထက္ပင္ဆင္းရဲၿပီးအာဆီယံအသင္းႀကီးတြင္ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္သည္။
            အာရွဖြံ႕ၿဖဳိးေရးဘဏ္ကလက္ရွိဖြံ႕ၿဖဳိးေရးလမ္းေၾကာင္းအတုိင္းဆိုလွ်င္ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၇% မွ ၈%အၾကားတိုးတက္ႏုိင္ၿပီးထိုတိုးတက္မႈႏႈန္းကုိေနာင္ဆယ္စုႏွစ္အနည္းငယ္မွ် ဆက္ထိန္းထားႏုိင္မည္ဟုခန္႔မွန္းသည္ထိုအတုိင္းဆိုလွ်င္ ၂ဝ၃ဝ တြင္ တစ္ဦးက်ဝင္ေငြသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ဝဝဝ ႏွင့္ ၃ဝဝဝ အၾကားတြင္ရွိၿပီးလက္ရွိအဆင့္ထက္သံုးဆျမင့္ကာ ျမန္မာသည္ ဝင္ေငြအလယ္အလတ္ႏုိင္ငံမ်ားစာရင္းတြင္သက္ေသာင့္သက္သာေရာက္သြားႏုိင္မည္ဟုတြက္ဆသည္။ အာရွဖြံ႕ၿဖဳိးေရးဘဏ္ကေျပာသကဲ့သုိ႔၂ဝ၃ဝ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တစ္ဦးက်ဝင္ေငြ သံုးဆေက်ာ္ တက္လာသည့္တုိင္ အာဆီယံတြင္ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံအဆင့္မွလြတ္ဦးမည္မဟုတ္ပါ။ ဝင္ေငြအလယ္အလတ္ရွိ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ဝင္ေငြသတ္မွတ္ခ်က္သည္လည္းဆက္လက္၍ျမင့္တက္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ အတိတ္က ႏွစ္ရွည္လမ်ား ၁ဝ.၄%(တစ္ဦးက်ဝင္ေငြ ၉.၄%)တိုးတက္ခဲ့ၿပီး ၂ဝ၃ဝ တြင္ တစ္ဦးက်ဝင္ေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၇၂၄ ေဒၚလာျဖစ္မည့္ပံုစံကုိအားက်အတုခိုးလိုပံုရသည္။ထိုသုိ႔ျဖစ္လွ်င္ စင္ကာပူ၊ ထုိင္း၊ မေလးရွားႏွင့္ အာရွႏုိင္ငံတို႔၏ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ကတစ္ဦးက်ဝင္ေငြထက္နိမ့္က်ေနဦးမည္ျဖစ္သည္။
            ေနာက္ကလုိက္ရေသာႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္အလားအလာ သည္ ေကာင္းမြန္ၿပီးဖြံ႕ၿဖဳိးေရးရည္မွန္းခ်က္  ႀကီးႀကီးမားမား၊ျပတ္ျပတ္သားသားထားႏိုင္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၅ဝ အတြင္းဆင္းရဲတြင္းပုိ႔ခဲ့ေသာမူဝါဒမ်ားကုိဖယ္ရွားႏုိင္သည္ႏွင့္အမွ် တိုးတက္မႈ အလားအလာ လည္းႀကီးမား သည္။ သယံဇာတအေျခခံၾကြယ္ဝရာထိထိေရာက္ေရာက္အသံုးခ်ႏုိင္ လွ်င္ အာဆီယံအသင္းဝင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားကုိအမီလုိက္ရန္ အတြက္ျပည္တြင္းျပည္ပ စြမ္းအားစုမ်ားကုိ ရယူႏုိင္မည္။ကြၽမ္းက်င္မႈ ေတြ၊ လူ႔အရင္းအႏွီးေတြအတြက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ေပး လုိက္လွ်င္ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ စက္မႈလက္မႈပံုစံကုိ ျမႇင့္တင္ေပးႏုိင္ေသာလူဦးေရရွိသည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္အိႏၵိယဟူေသာ အင္အားႀကီးႏွစ္ႏုိင္ငံ အၾကားတြင္ေပါင္းကူးတံတားအျဖစ္ မဟာဗ်ဴဟာက်က် ရွိေနသည္။ ထိုႏုိင္ငံႀကီးႏွစ္ႏုိင္ငံသည္လည္းအာဆီယံစီးပြားေရးအဝန္းအဝုိင္းႏွင့္ရင္းႏွီးသည္ထက္ ရင္းႏွီးလာေသည္။
            ထိုအက်ဳိးေက်းဇူးေကာင္းမ်ားေၾကာင့္ တစ္ဦးက်ဝင္ေငြတိုးတက္မႈဟူေသာ အေရအတြက္ဘက္မွ သာမက အရည္အေသြးရွိတိုးတက္မႈျဖစ္ေစရန္လည္း အားထုတ္ရန္လိုအပ္သည္။ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္က စီးပြားေရးႏွင့္လူမႈေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အရည္အေသြးရွိတိုးတက္မႈျဖစ္ေစရန္ သႏၷိ႒ာန္ခ်မွတ္ ထားသည္။
            တ႐ုတ္ႏွင့္အေရွ႕အာရွႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသမ်ားတစ္ဝန္းတြင္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရ သကဲ့ သုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အမွန္တကယ္တိုးတက္မႈအလားအလာအတုိင္းျဖစ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ရာ တြင္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈသည္လည္းအေရးႀကီးသည့္အခန္းက႑မွပါဝင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးအေဆာက္အအုံတြင္ အေျခခံက်က် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား မလုပ္ဘဲ ၊ျပည္တြင္းတြင္ မူဝါဒေကာင္းမ်ားမရွိဘဲႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေၾကာင့္ ထူးဆန္းအံ့ၾသစရာ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားျဖစ္ေပၚလာမည္မဟုတ္ေပ။
            ျမန္မာႏုိင္ငံ၏မူဝါဒေဘာင္ကခုိင္မာေတာင့္တင္းၿပီး စိတ္ခ်ယံုၾကည္စရာမဟုတ္လွ်င္ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြစိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္ကာ ႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႔ အရင္းအႏွီးေတြ၊ နည္းပညာေတြ၊ ေစ်းကြက္ေတြ ကုိယူေဆာင္လာႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။တည္ ၿငိမ္ေသာမူဝါဒမ်ားႏွင့္ မူဝါဒအေဆာက္အအုံမ်ား၊ ထိေရာက္ေသာအခြန္စနစ္ႏွင့္အေျခခံခုိင္မာေသာ လူမႈေရးႏွင့္အရင္းအႏွီးအသံုးစရိတ္အစီအစဥ္မ်ား မရွိဘဲ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြလာေရာက္ၾကမည္မဟုတ္ေပ။ခုိင္မာေသာဘ႑ာေရး၊ ေျမယာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အလုပ္သမားေရးရာမူဝါဒႏွင့္ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားမွ တစ္ဆင့္ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၏ အသီးအပြင့္မ်ားကုိ သာမန္ျမန္မာျပည္သူလူထုကမခံစားရဘဲ အခြင့္ထူးခံလူတစ္စုကသာ ခံစားရလွ်င္ေက်နပ္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။
            ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြေရာ၊ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြပါခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း၊ လံုးဝဥႆုံ စိတ္ခ်ယံုၾကည္စရာမူဝါဒေတြ၊ဥပေဒမူေဘာင္ေတြ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးေတြကုိႏိုင္ငံ တစ္ဝန္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ခ်မွတ္ေပးရန္ ခက္ပါမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စင္ကာပူ၊ တ႐ုတ္၊ ထုိင္ဝမ္ႏွင့္ မေလးရွားႏွင့္ ဗီယက္နမ္တို႔သည္ ကုန္သြယ္ေရးလြတ္လပ္ခြင့္ျပဳ၊ဥပေဒမူေဘာင္တြင္၊ အေျခခံအေဆာက္အအုံလည္းျပည့္စုံေသာ၊ အထူးစီးပြားေရးဇုန္မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး လမ္းေၾကာင္းကုိသြားရန္အတြက္ စမ္းသပ္ျပသသည့္အေနျဖင့္ တည္ေထာင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၲေလးကဲ့သုိ႔ေသာအဓိကၿမဳိ႕ႀကီးမ်ား၏အနီးတြင္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္မ်ားတည္ေထာင္ေရးသည္ ယခုအခါ အေရးတႀကီး အမ်ဳိးသားဦးစားေပးအစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္အနီးရွိသီလဝါစီမံကိန္းကဲ့သုိ႔ေသာ အထူးစီးပြားေရးဇုန္သည္စီးပြားေရးလ်င္ျမန္စြာတိုးတက္ေစရန္ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္မည္။သုိ႔ေသာ္ ထိုစီးပြားေရးဇုန္သည္ခရီးဆံုးမဟုတ္ေပ။ ၄င္းတို႔၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကုိ တစ္ႏုိင္ငံလံုးခံစားႏုိင္ေစ ရန္ျဖန္႔က်က္ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္။ေရႊ႕ေျပာင္းမႈျမန္ဆန္ေသာ လူဦးေရႏွင့္လုပ္သားတို႔၏ အားကုိးျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေရွ႕ကသြားႏွင့္ၿပီး အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားထက္ပင္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရာ ရွိသည္။
            ပြင့္လင္းစစီးပြားေရးႏွင့္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည္မ်ား မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖည့္ဆည္းေပးေရးသည္မူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအတြက္ ဧရာမ စိန္ေခၚ မႈျဖစ္သည္။အမွားနည္းၿပီးအမွန္ကပုိမ်ားမွသာလွ်င္  ေနာက္ထပ္အာရွက်ားတစ္ေကာင္ ေမြးဖြားသည္ကုိ
 ေတြ႕ျမင္ရန္၊စီးပြားေရးစြမ္းရည္ႏွင့္လူမႈေရးအဆင့္အတန္းအလားအလာရွိသည့္အတုိင္း လက္ေတြ႕ျမင္ လာမည္။ အမွန္မ်ားၿပီးအမွားနည္းေရးသည္လည္းလက္ေတြ႕ဆန္ေသာရည္မွန္းခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။

(U Myint, Myanmar’seconomic prospects and its real potential in East Asia Forum) ကုိခင္ေမာင္ညဳိ (ေဘာဂေဗဒ) ျပန္ဆိုသည္။