သစ္ထူးလြင္ သတင္းစုစည္းမႈ (၂၇-၅)

သစ္ထူးလြင္

---

• စိမ္းျပာေရညွိ ထြန္းတုံးတုိက္ပဲြ (ရုပ္/သံ)
• ဖားကန္႔ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေရမေဆးေက်ာက္သမားေတြကို ဖမ္းဆီး
• ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ shade journal အတြဲ(၇)၊အမွတ္(၁၉)
• ေမလ (၂၀)ရက္ေန ့ထုတ္ ေစ်း၀ယ္လမ္းညြန္ အတြဲ(၃) အမွတ္(၃၉)
• ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ (၁၄) အမွတ္ (၂၀)
• ေစ်းခ်ဳိကို ဘယ္သူဖ်က္တာလဲ
• မာန္ေအာင္ကၽြန္းမွ ေျမ ၃၇၈၀၀ ဧကကို ေျမလႊတ္ေျမရိုင္းဆို၍ စတုဒီပ ကုမၸဏီက လုပ္ပိုင္ခြင့့္ေတာင္း
• မႏၱေလးနန္းတြင္းႀကီး ျပည္သူ႔အတြက္ တကယ္ျဖစ္မွာလား
• ေနျပည္ေတာ္တြင္ ေသြးလြန္တုပ္ေကြး အျဖစ္မ်ား၍ အေရးေပၚကာလ သတ္မွတ္
• ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေအအာရ္ဗီေဆးမရ၍ ေအ့ဒ္စ္ေ၀ဒနာရွင္ ၄၀ ေက်ာ္ ေန႔စဥ္ေသဆံုး
• ဂ်ပန္သုိ႔ တရား၀င္အလုပ္သမား ေစလႊတ္မည္
• ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေ၀း တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ေျပာႀကားေသာ မိန္႔ခြန္း (အသံဖုိင္)
• KIO,ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔အားကခ်င္လူထု ၾကိဳဆို (ရုပ္/သံ)
• လားရႈိးၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း လက္နက္/ ခဲယမ္းမ်ား ဖမ္းဆီးရမိ
• ရထားတိုက္၍ လူ ၂ ဦး ေသဆံုး
• ဘီယာေသာက္ၿပီး အသိလြတ္ေနခ်ိန္တြင္ သားမယား အျဖစ္ျပဳက်င့္
• ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ေကာ္မတီ၀င္မ်ားကုိ လစာ တိုးျမွင့္
• ေမွာ္၀န္းေျမမွ ငိုရႈိက္သံမ်ား
• သံုးခြက ေရထိန္းတံခါးမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား နစ္နာရမွဳ ယေန႕ထိ အဆင္မေျပေသး
• KIO ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအား ျမစ္ႀကီးနားလူထု ေသာင္းခ်ီႀကိဳဆုိ
• ေမလ ၂၇ ရက္ေန ့ထုတ္ မဇၩိမ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၂)၊ ေမလ ၂၇ ရက္
• ေမလ ၂၉ ရက္ေန ့ထုတ္ Smart Pro ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၁ အမွတ္ ၁၇
• ေမလ (၂၉)ရက္ေန ့ထုတ္ Mobile Guide ဂ်ာနယ္ အတဲြ (၂) ၊ အမွတ္ (၄)
• ေမလ ၂၆ ရက္ေန ့ထုတ္ Digital Life ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၃
• ေမလ(၂၆)ရက္ေန ့ထုတ္ ေရႊႏုိင္ငံသစ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၀၅၁)

စိမ္းျပာေရညွိ ထြန္းတုံးတုိက္ပဲြ (ရုပ္/သံ) Posted: 27 May 2013 07:29 AM PDT မံုရြာခရိုင္က စိမ္းျပာေရညွိ ထုတ္လုပ္ေရး စီမံကိန္းအတြက္ သိမ္းယူခံခဲ့ရတဲ့ လယ္ေျမေတြေပၚမွာ မူလပိုုင္ရွင္ေတြက လယ္ျပန္လည္ ထြန္ယက္ေနၾကပါတယ္။ ။ ေဒၚခင္မင္းေဇာ္ သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။ ရိုက္ကူး အုိင္စီေဂ် ဥာဏ္ႀကီး ရုပ္/သံ ၾကည့္ရႈရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ဖားကန္႔ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေရမေဆးေက်ာက္သမားေတြကို ဖမ္းဆီး Posted: 27 May 2013 07:16 AM PDT ဖားကန္႔ၿမိဳ႕နယ္ လံုးခင္းေက်းရြာ အနီး၀န္းက်င္မွာ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနတဲ့ ေရမေဆး ေက်ာက္ရွာတဲ့ လူေတြကို အာဏာပိုင္ေတြက အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဖမ္းဆီးေနတာေၾကာင့္ ေဒသခံေက်ာက္ကုန္သည္ေတြပါ အခက္အခဲေတြ႔ေနၾကရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔က စတင္ၿပီးေတာ့ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕နယ္ လံုးခင္းေက်းရြာ အုပ္စုအတြင္းရွိ --- သတင္း အျပည့္အစုံ ဖတ္ရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ shade journal အတြဲ(၇)၊အမွတ္(၁၉) Posted: 27 May 2013 06:10 AM PDT ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ shade journal အတြဲ(၇)၊အမွတ္(၁၉) ဂ်ာနယ္ ဖတ္ရႈရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ေမလ (၂၀)ရက္ေန ့ထုတ္ ေစ်း၀ယ္လမ္းညြန္ အတြဲ(၃) အမွတ္(၃၉) Posted: 27 May 2013 06:08 AM PDT ေမလ (၂၀)ရက္ေန ့ထုတ္  ေစ်း၀ယ္လမ္းညြန္ အတြဲ(၃) အမွတ္(၃၉) ဂ်ာနယ္ ဖတ္ရႈရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ (၁၄) အမွတ္ (၂၀) Posted: 27 May 2013 06:05 AM PDT ေမလ(၃၀)ရက္ေန ့ထုတ္ အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ (၁၄) အမွတ္ (၂၀) ဂ်ာနယ္ ဖတ္ရႈရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ေစ်းခ်ဳိကို ဘယ္သူဖ်က္တာလဲ Posted: 27 May 2013 06:13 AM PDT ေစ်းခ်ိဳကို တစ္ေခါက္ ေရာက္ေတာ့ ေစ်းခ်ိဳ လမ္းေတြ ရွင္းေနတယ္။ ေစ်းသည္ေတြလည္း ယပ္ေတာင္ေလးေတြ ကိုင္ရင္း အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေန ၾကတာကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ေစ်းခ်ိဳ ေစ်းရံုေတြထဲ လွည့္ပတ္ ၾကည့္ရင္းက ေရႊမန္းရံု ဘက္ေရာက္ ခဲ့ပါတယ္။ မိတ္ေဆြ ဦးေလးႀကီးနဲ႔ စကားေျပာ ျဖစ္ၾကရင္း ေစ်းေရာင္းပါးတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ဟိုးအရင္ ေစ်းခ်ိဳရံုေဟာင္းတုန္းက စည္းလံုးခဲ့။ ညီညြတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေစ်းခ်ိဳသူ၊ ေစ်းခ်ိဳသားေတြရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြကို ျပန္ေျပာျပတယ္။ ေစ်းခ်ိဳရံုေဟာင္းေတြ ဖ်က္လိုက္ေတာ့ ဒီေစ်းခ်ိဳထဲမွာ ဘ၀ေတြရင္းၿပီး စီးပြားေရး ရင္းႏွီီးျမွဳပ္နွံထားသူ မႏၱေလးသူ မႏၱေလးသား၊ ေစ်းခ်ိဳသူ၊ ေစ်းခ်ိဳသား စစ္စစ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြ ပ်က္စီးယိုယြင္းကုန္တဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ေျပာျပခဲ့တယ္။ အခုလက္ရွိေစ်းခ်ိဳႀကီးကလည္း ေမွာင္တဲ့အခါေမွာင္။ စက္ေလွကားႀကီးကလည္း ရပ္တဲ့အခါရပ္၊ မိုးရြာလို႔ မိုးေရေတြ ေပါက္က်လို႔ ပစၥည္းတန္ဖိုးေတြ ဆံုးရႈံးရသူက ဆံုးရႈံးနဲ႔။ ဟိုးအ၇င္ ေစ်းခ်ိဳရံဳေဟာင္းႀကီးရဲ႕ အနားသတ္ၾကြက္ၾကြက္ညံေနေရာ့သလား ထင္မိတယ္။ ဟုတ္ပ။ ဒီေစ်းခ်ိဳ၊ ဒီရံုေဟာင္းႀကီးကို ဘယ္သူကဖ်က္လို႔ ဘယ္လိုလူေတြ ဘယ္ဘ၀ကိုမ်ား ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ အေရွ႕ အေနာက္ (၂၃) မိုင္ခန္႔၊ ေတာင္ေျမာက္ (၃၂) က်ယ္ၿပီး အေရွ႕ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္ ၉၆ ဒီဂရီ အလြန္နဲ႔ ေျမာက္လတၱီတြဒ္ ၂၂ ဒီဂရီတို႔ဆံုရာ မ်ဥ္းေပၚမွာတည္ရွိေနတာကေတာ့ မႏၱေလးလို႔ေခၚတဲ့ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးပါပဲ။အေရွ႕မွာ နတ္ထိပ္ေတာင္ရိုး၊ ေတာင္ဘက္မွာ ဒု႒ဝတီ (ေခၚ) ျမစ္ငယ္၊ အေနာက္မွာ ဧရာဝတီနဲ႔ ေျမာက္ဘက္မွာ ေခ်ာင္းမၾကီးေခၚ မတၱရာျမစ္ဆိုတာကလည္း နယ္နိမိတ္ပိုင္းျခားထားတဲ့ စည္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ (၁၁) ဆက္မွာ ဒုတိယေနာက္ဆံုးမင္းျဖစ္တဲ့ “သီရိပဝရ ဝိဇယာနႏၱယ သပ႑ိတ မဟာဓမၼရာဇာဓိရာဇာ” ဘြဲ႔တံဆိပ္ နာမံခံတဲ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္းသခင္ မင္းတုန္းမင္းဟာ မႏၱေလးကို တည္စဥ္ကတည္းက တာ၅၀(ေပ ၅၅၀ ၀န္းက်င္)ကို တစ္ျပႏႈန္းသတ္မွတ္ၿပီး ေလးျပပတ္လည္ စတုရန္းကြက္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားခဲ့တယ္လို႔ စာအုပ္စာေပေတြကေန ေလ့လာမွတ္သားရပါတယ္။ ဒီလို မႏၱေလးရတာနာပံု တည္စဥ္ခါကတည္းကလည္း လူေနအိမ္ေျခေတြနဲ႔အတူ ေစ်းေတြကိုပါ တည္ထားခဲ့တာပါ။ မႏၱေလးရဲဲ႕ အထင္အရ ၊ မႏၱေလးလို႔ေျပာရင္ ေစ်းခ်ိဳနာရီစင္နဲ႔ ေစ်းခ်ိဳေတာ္ ၁၂ ရံုကို ေျပးေျပးျမင္တယ္လို႔ လူႀကီးသူမေတြကလည္း စကား၀ိုင္းတိုင္းမွာ ထည့္ထည့္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘယ္သူဖ်က္လို႔ ပ်က္ခဲ့မွန္းမသိ၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြဘ၀ပ်က္ပါတယ္လို႔ လက္ညိွးထိုးျပရမွန္းမသိလိုက္ဘဲ မိ၇ိုးဖလာလုပ္ငန္းကိုင္ငန္းေတြ ပ်က္စီးၿပိဳလဲကုန္ရင္း ဘ၀ေတြလည္း လံုခ်ာလည္လိုက္ခဲ့ၾကရတာကေတာ့ ေစ်းသူ/သားေတြပဲ ျဖစ္မွာပါ။ “လြတ္လပ္ေရး မရခင္ကတည္းက ဦးေလးတို႔ မိဘဘိုးဘြားေတြက ေစ်းခ်ိဳထဲမွာ ဆိုင္ဖြင့္လာၾကတာေလ။ ဦးေလးေစ်းထဲမလိုက္ခင္ အမေတြက အရင္ေစ်းထဲလိုက္ၾကတယ္။ ဦးေလးေစ်းထဲလိုက္ေတာ့ရံုေဟာင္းေတြကို ဖ်က္ေနၿပီ။ ရံုေဟာင္းေတြဖ်က္ေတာ့ အခု ဦးေလးတို႔ “g” လည္းအသစ္ျပန္ေဆာက္လိုက္တယ္။ ပထမ ရံုေျခာက္ရံုကိုဖ်က္တယ္။ ေျခာက္ရံုက်န္တယ္။ ဖ်က္လိုက္တဲ့ ေျခာက္ရံုက ေစ်းသည္ေတြကို သံုးထပ္ေလးထပ္ေတြမွာ ေနရာျပန္ေပးေတာ့ ေစ်းကေရာင္းမေကာင္းၾကေတာ့ဘူး။ အရင္အရမ္းကို ေစ်းေရာင္းေကာင္းၾကတဲ့ ဆိုင္ေတြေတာင္ အေပၚထပ္ကိုလည္းေရာက္သြားေရာ တစ္လလံုးေနလို႔ ေငြငါးေထာင္ေတာင္ ျပန္မရၾကတာေတြရွိလာတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မြဲငတ္ကုန္တာေပါ့ကြယ္။ ေစ်းဦးမေပါက္တဲ့ ဆိုင္ေတြဆိုလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀ပ်က္ကုန္ၾကတာ။ ဒါ ကိုယ္သိတဲ့သူကိုပဲ ေျပာတာေနာ္။ မသိတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ”လို႔ ေရႊမန္းရံုမွာ ဒန္ပစၥည္းေရာင္း၀ယ္တဲ့ ဆိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးက သူႀကံဳေတြ႕သမွ် ေျပာျပခဲ့တယ္။ ေစ်းခ်ဳိ၊ ယိုးဒယားေစ်း၊ မလြန္ေစ်း၊ ရဟိုင္းေစ်း၊ ေညာင္ပင္ေစ်းနဲ႔ ညြန္႔ေပါင္းေစ်းဆိုတာက မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ ေစ်းေတြလို႔ သိခဲ့၇တယ္။ ျပဒါးမႈန္ မႏၱေလးမွန္ရိပ္(၃) မွာ ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ စာေရးဆရာဆူးငွက္ကေတာ့ မႏၱေလးေစ်းခ်ိဳအေၾကာင္းကို “ေစ်းခ်ဳိသည္“ေစ်းၾကိဳ”အမည္မွ ေျပာင္းလဲလာၿပီး၊ အင္း၀ႏွင့္ အမရပူရၿမိဳ႕မ်ား ပႏၷက္၌ပင္ “ေစ်းၾကိဳ” “ေစ်းၾကိဳရပ္”မ်ား ပါရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အင္း၀ႏွင့္ အမရပူရတြင္ ယေန႔အထိေစ်းခ်ဳိရပ္ကြက္မွာ အထင္အရွားရွိသည္။ ျဖင့္ သာသာယာယာရွိသည္။ အမ်ားသိႀကံဳ၊ ျမင္ေတြ႔ဖူးေသာ ေစ်းခ်ဳိႀကီးမ်ာ ၁၉၀၂ ခု။ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္တြင္ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ မႏၱေလးေစ်းခ်ိဳႏွင့္ ပံုစံတူမွာ အီတလီျပည္ မီလင္ၿမိဳ႕တြင္ တစ္ခုသာရွိသည္။ ယခုအခါ အီတလီ မီလင္ၿမိဳ႕ရွိေစ်းက ျပဳိင္ဘက္မရွိ တစ္ခုတည္းေသာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျဖစ္သြားပါၿပီ။ ”လို႔ ေရးသားေဖာ္ျပထားပါတယ္။ “အခုဆိုရင္ ေစ်းခ်ဳိရံုေဟာင္းမွာ ေစ်းေရာင္းခဲ့ၾကတဲ့ မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားစစ္စစ္ေတြ က သိပ္မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အခုက လူသစ္ေတြမ်ားတယ္။ လူမ်ိဳးၾကားေတြမ်ားတယ္။ဟိုးအရင္ကတည္းကစၿပီးတည္လာခဲ့တဲ့ ေစ်းခ်ဳိသူ/သား အစစ္ေတြက အခုဆိုရင္ သံုးပံုတစ္ပံုေတာင္ က်န္ခ်င္မွ က်န္ေတာ့မယ္။ အျပင္က ၀င္လာတဲ့သူေတြကမ်ားတယ္။ ဗမာေတြကလည္း မတတ္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူးေလ”လို႔ ေစ်းခ်ိဳ “G”ရံုမွာ ဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ ဆိုင္ခန္း၇ွင္တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။ မႏၲေလးေစ်းခ်ဳိေတာ္မွာ ရွိတဲ့ေစ်းသူေစ်းသားေတြရဲ႕ စညး္လံုးမႈ ။ ညီညြတ္မႈ။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအေပၚ ျမတ္ႏိုးကာကြယ္မႈ၊ ႐ိုးရာအစဥ္အလာအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးမႈ… ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ေတြ ဟာ လူတိုင္းကိုယ္စီရင္ထဲမွာရွိေနၾကတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြလို႔ မႏၱေလးျမိဳ႕ခံေတြက ေျပာပါတယ္။ စည္းလံုးညီညြတ္မႈေတြ မႏၱေလးအင္အားေတြ ေပါင္းစည္းေနတဲ့ ဒီေစ်းခ်ိဳေတာ္ႀကီးကို စတင္၀ါးျမိဳလိုက္တာကေတာ့ မန္က်ည္းပင္ေစ်းအရပ္က မီးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ၁၂၃၆ ခုနွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၃ ရက္ေန႔မွာ ေလာင္လိုက္တဲ့မီးေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြကို ၁၂၃၈ ခုႏွစ္ျပာသိုလဆန္း ၁၄ရက္ေန႔မွာ ေစ်းခ်ိဳေတာ္အသစ္ ထပ္မံတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္လို႔ ၿမိဳ႕ခံေတြေျပာျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။ ဒီေစ်းသစ္ႀကီးကိုပဲ ၁၂၅၈ခုႏွစ္မွာ မီးထပ္သင့္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ ၃ႏွစ္အၾကာ ၁၉၀၀ျပည့္ႏွစ္ ဧၿပီ ၃ရက္ မွာလည္း ေစ်းခ်ဳိေတာ္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ မီးထပ္ေလာင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္မီးေလာင္မႈ ျဖစ္တဲံ ၁၉၀၂ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၂ရက္ေန႔ မီးေလာင္မႈအၿပီးမွာေတာ့ ႐ံုႀကီး ၁၂႐ံုနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေစ်းခ်ဳိေတာ္ႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ မီးေဘးနဲ႔ ၾကံုေတြ႕ရပါေစ။ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ၾကရင္း ကုန္းရုန္းတည့္မတ္နုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေစ်းခ်ိဳရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြက မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားေတြရဲ႕ စိတ္ကို ပိုမိုခိုင္မာေစခဲ့သလို ပိုမိုၿပီးလည္း စည္းလံုးညီညြတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္လည္း ေစ်းခ်ိဳဆိုတဲ့ ပံု၇ိပ္ၾကီးဟာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံေတြအတြက္ေတာ့ ႏွလံုးသည္းပြတ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ မဆန္းဘူးလို႔လည္း ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ေစ်းခ်ိဳကို မိဘအိမ္သဖြယ္ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္လာၾကတ့ဲ ေစ်းသူေစ်းသားေတြဟာ ေစ်းခ်ိဳရံုေဟာင္းေတြကို ဖ်က္လိုက္တဲ့အခါမွာ နဂိုမူလ မိမိတို႔ဆိုင္ခန္းတည္ရွိရာ ေနရာေတြမွာျပန္လည္မရရွိဘဲ အ၀င္အထြက္ အသြားအလာနည္းတဲ့ အထပ္ျမင့္ေတြေပၚက ဆိုင္ခန္းေတြကို ျပန္လည္၀ယ္ယူ၇တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိဳ႕ေစ်းသည္ေတြဟာ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘဲ အဲဒီခ်ိန္ခါကတည္းကေစ်းခ်ိဳကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ရသူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေစ်းခ်ဳိရံုေဟာင္းမွာ ေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့ ကိုေက်ာ္ကေတာ့“ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြားေတြလက္ထက္ကတည္းက ေစ်းခ်ဳိထဲမွာပဲက်င္လည္ခဲ့ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုရင္ မိုးလင္းတာနဲ႔ ေစ်းထဲေရာက္ၿပီ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုရင္ ဒီေစ်းထဲမွာပဲေနတာ။ ဆိုင္ပိတ္မွ မိသားစု အိမ္ျပန္ၾကတာ။ အခုလို ရံုေတြဖ်က္လိုက္ေတာ့ အေဖေကာအေမေကာ ဒီစိတ္နဲ႔ ဆံုးသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေဖက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူ။ လူခ်စ္လူခင္လည္းေပါတယ္။ ဒီလိုလူက ေစ်းခ်ဳိအဖ်က္ခံရေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီး အျပင္ကိုမထြက္သေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ စိတ္က်ေရာဂါေတြ၀င္ၿပီးဒီစိတ္နဲ႔ပဲဆံုးသြားတာ။ ”လို႔ ရင္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ “အရင္က အရမ္းကို ေရာင္းေကာင္းၾကတဲ့သူေတြက အေပၚထပ္ေတြကိုလည္းေရာက္ကုန္ေရာ တစ္လလံုးေနလို႔ ေငြငါးေထာင္ေတာင္ ျပန္မရၾကတာေတြျဖစ္လာတယ္။ ေစ်းဦးမေပါက္တဲ့ရက္ေတြဆိုလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဘ၀ပ်က္ကုန္ၾကတာ။ ဒါကုိယ္သိတဲ့ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕တင္ျဖစ္သြားတဲ့သူေတြကို ေျပာတာေနာ္။ ကိုယ္မသိလိုက္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ”လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈဒီေရအျမင့္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၃၀၀ျပည့္ ကာလ(၁၉၃၉ ခုႏွစ္)မွာလည္း နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္သပိတ္ဆင္ႏြဲၾကတဲ့ ရဟန္းပ်ဳိအဖြဲ႕၊ ဗဟိုအမ်ဳိးသား အထက္တန္းေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕လူထုကို ေစ်းခ်ဳိေတာ္ က အထူးအားေပးပူးေပါင္းဂုဏ္ျပဳလို႔ အစိုးရက ေစ်းခ်ဳိမွာ ပုဒ္မ၂၃(၇)ကို ထုတ္ျပန္ၿပီး ဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္လို႔ စာအုပ္စာေပေတြမွာ ဖတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေစ်းခ်ဳိသူ၊ ေစ်းခ်ဳိသား ေတြက ေစ်းခ်ဳိ႐ံုႀကီး ၁၂႐ံုကို သပိတ္ေမွာက္ကာ အိမ္ေတာ္ရာဘုရား၀င္းထဲမွာ ေစ်းသြားဖြင့္ၿပီး ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတဲ့အထိ ေစ်းခ်ိဳရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ မာခဲ့တယ္ဆိုတာကို အားလံုးလည္း သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ “ဒီေစ်းခ်ဳိကလူေတြက ဘာသာေရးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပြဲလမ္းသဘင္အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေစ်းခ်ဳိက အထင္ကရပဲ။ ေရႊဆိုင္တန္းကထိန္ဆုိရင္လည္း အထင္ကရပဲ။ ဒီလိုပဲ အားေပးမႈျခင္း၊ စည္းလံုးမႈျခင္းက ေစ်းခ်ိဳက အရမ္းစုစည္းတယ္။ ညီညြတ္တယ္။ စုစည္းမႈအားေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ အေရးအခင္းကာလေတြမွာဆိုရင္ ေစ်းခ်ိဳမိသားစုရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို အားေကာင္းခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေစ်းခ်ိဳရဲ႕ စည္းလံုးမႈႀကီးကို ၿဖိဳခြဲခ်င္တာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ ”လို႔ ေစ်းခ်ိဳေဟာင္း “J” ရံုမွာ ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့ဖူးသူ ကိုေက်ာ္က ေျပာျပပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကာလေတြမွာ ေစ်းခ်ဳိေတာ္ဟာ မပါမၿပီး ပါ၀င္ကာ ရပ္တည္ခ်က္မွန္ကန္ခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာလည္း ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သား တိုင္းသူ ျပည္သားလူထုဆႏၵနဲ႔ ကိုက္ညီ တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ေစ်းခ်ဳိသူ၊ ေစ်းခ်ဳိသားတို႔က ေထာက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၈၈ရဲ႕ သမိုင္း၀င္ အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ ေစ်းခ်ဳိေတာ္ဟာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့နဲ႔ ျပည္သူလူထုဘက္ေတာ္သားျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ရဟန္း ေက်ာင္းသား ျပည္သူေတြရဲ႕ လူထုတိုက္ပြဲေတြကို ႐ုပ္၀တၳဳအရေရာ စိတ္ဓာတ္အရေရာ အားေပးပူးေပါင္းခဲ့ၾကတယ္လို႔လည္း မႏၱေလးၿမို႕ခံ စာေရးဆရာဆူးငွက္က ေဆာင္းပါးမွာေရးသားထားတာကိုဖတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ “ဒီေစ်းခ်ဳိရံုေတြကို တိုင္းအမိန္႔ဆိုၿပီးဖ်က္တာပဲ။ ဦးေလးၾကားဖူးသေလာက္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေျမလွန္လွန္ဘာလုပ္လုပ္ဆိုၿပီး အာဏာရွိတဲ့စစ္ဦးဘီလူးေပါ့ေနာ္။ ၈၈၊ ၉၀၊၉၁ ခုနွစ္ဆိုတာက တိုင္းမွဴးနဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မွာအာဏာအျပည့္ရွိတယ္။ ေစ်းခ်ဳိရံုေတြဖ်က္ၿပီး ခ်ယ္လွယ္သြားတဲ့အထဲမွာ ေစ်းခ်ဳိမိသားစုဘ၀ေတြ အကုန္ေပးဆပ္လိုက္၇တယ္။ ဆိုင္ခန္းအစားခ်ေပးေတာ့ ျပန္မ၀ယ္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။ ေစ်းေတြက အ၇မ္းႀကီးေနတယ္။ အခ်ိဳ႕ ကိုယ့္အိမ္ေရာင္းၿပီးဆိုင္ခန္း၀ယ္ၾကေတာ့ ေနစရာေပါေပ်ာက္ကုန္ၾကရတယ္ေလ။ ဦးေလးသူငယ္ခ်င္းက အိမ္ေရာင္းၿပီးဆိုင္ခန္း၀ယ္လိုက္တာ။ ဆိုင္ကလည္း အထပ္ျမင့္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ေစ်း၀ယ္ကမလာဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ မရပ္တည္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ မိသားစုလိုက္ေျပာင္းကုန္ၾကတယ္။ အေျခပ်က္ကုန္တယ္။ ဦးေလးတို႔ အသိမိတ္ေဆြေတြ အမ်ားႀကီး ဘ၀ပ်က္ကုန္ၾကတယ္။ ဒီေစ်းရံုႀကီးကို ဗန္းျပၿပီး သိန္းေသာင္းဂဏန္းပိုက္သြားသူေတြက ခရိုနီေတြခ်ည္းပါပဲ။ ခံလိုက္၇တဲ့ေျမဇာပင္ေတြက ေစ်းသူ/သားေတြေပါ့။ မ၀ယ္ႏုိင္လို႔ ဘ၀ပ်က္တဲ့သူနဲ႔၊ ၀ယ္ၿပီး ေရာင္းေကာင္းႏို္းေမွ်ာလိုက္ရင္း ဘ၀ပ်က္တဲ့သူနဲ႔ ဒါပါပဲကြယ္”လို႔ ေစ်းခ်ိဳမွာ အစဥ္အဆက္ေစ်းေရာင္းလာတဲ့ ေစ်းသည္တစ္ဦးက ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုလည္း စား၀တ္ေနေရးေတြ ခက္ခဲသြားတယ္။ ဒီလိုေလးျပန္ရပ္တည္ႏုိင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးယူခဲ့ရတာ။ တကယ္ဆို ဒီဘက္ေျခာက္ရံုက လူေတြကို အျမင့္ေပၚတင္လိုက္တာပိုဆိုးသြားတယ္။ ရံုျပန္ေဆာက္ရင္ အစားျပန္ေပးသင့္ေပမယ့္ ျပန္မေပးဘဲ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေ၇ာင္းစားေတာ့ ကိုယ့္ဗမာလူမ်ိဳးက မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ”လို႔ ေရႊမန္းရံုမွာ တာရာပံုးေတြေ၇ာင္းတဲ့ ဆိုင္ရွင္တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။ ဖ်က္ခံရတဲ့ဆိုင္ခန္း အစားျပန္ေပးေတာ့ ေငြႏွစ္သိန္းခြဲေပး၀ယ္ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီေခတ္ကာလမွာ ေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္းခြဲဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏုိင္ၾကတဲ့ ေငြေၾကးမ်ိဳးမို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဗမာလူမ်ိဳးေတြဟာ ေငြမတတ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ လက္ရွိဘ၀ကေန လက္မဲ့ဘ၀ကို အလိုလိုတြန္းပို႔ခံရၿပီးသားျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး ေစ်းခ်ိဳႀကီးရဲ႕ ျပင္ပကို ေရာက္ရွိခဲ့ၾကရပါတယ္။ “အခုအေပၚထပ္ဆိုင္ခန္းေတြကအခြန္ေဆာင္ၿပီး ပိတ္ထားရတယ္။ အဲဒီမွာ လူမရွိ၊ ေစ်း၀ယ္မလာေတာ့ လံုျခံဳေရးအရ ပိတ္ထားတယ္”လို႔ တာရာပံုးေရာင္းတဲ့ဆိုင္ရွင္က ဆက္ေျပာျပပါတယ္။ မႏၱေလးဟာ ေနာက္ဆံုးမင္းစိုက္သြားတဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ သမိုင္းအေမြအႏွစ္ေတြ အမ်ားဆုံုးက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ပါတယ္။ “သမိုင္းဆိုတာ ေဖ်ာက္လို႔မရဘူး။ သမိုင္းဆိုတာ ေရာင္ျခည္နဲ႔တူတယ္။ တံခါးပြင့္တာနဲ႔ ေရာင္ျခည္၀င္လာသလို အခုပြင့္လင္းရာသီေရာက္လာၿပီဆို ေတာ့လည္းဖ်က္ထားတဲ့ သမိုင္းက အကုန္ျပန္ေပၚလာမွာပါပဲ။ စိတ္အနာဆံုးကေတာ့ မႏၱေလးဟာ မီးခဏတိုင္းေလာင္တဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္လို႔ မီးေဘးအႏၱရာယ္ ကာကြယ္တဲ့ မီးခံအုတ္ေတြနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ မႏၱေလးေစ်းခ်ိဳေတာ္ႀကီးကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေဆာက္ထားတာကို ဖ်က္ပစ္လိုက္တာက သမိုင္းတရားခံပဲ။ တိုက္သစ္ႀကီးေတြ တည္တိုင္းအေနာက္ႏုိင္ငံက အထင္ႀကီးတာမဟုတ္ဘူး။ သမိုင္းကို လာၾကည့္ၾကတာ။ အခု ၂၆ ဘီလမ္း၊ ေစ်းခ်ဳိေျမာက္ဖက္တိုက္တန္း၊ အေရွ႕ဘက္တိုက္တန္း ေပ်ာက္သြားတယ္။ ေစ်းခ်ဳိ ၁၂ ရံုဆိုတာက သူ႔သမိုင္းနဲ႔သူ ရွိၿပီးသား။ “လို႔လည္း မႏၱေလးၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ သဘာပတိျဖစ္တဲ့ ဦးသိန္းတန္က လည္း ေျပာပါတယ္။ ေစ်းခ်ိဳ ၁၂ ရံုမွာ တစ္ရံုခ်င္းစီမွာ ကုန္ပစၥည္းတစ္မိ်ဳးစီကို သီးသန္႔ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားၾကၿပီး ဆိုင္ခန္းေတြ။ ေစ်းရံုေတြမွာလည္း သီးသန္႔ၾကားလမ္းေလးေတြ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေစ်းခ်ဳိမွာ လမ္းလယ္ေခါင္ ပလက္ေဖာင္းႀကီးနဲ႔ ကုကၠိဳလ္ပင္တန္းႀကီးကိုလည္း အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ထားရွိျခင္းျဖစ္တယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ “ဒါေတြထားရျခင္းက ေစ်းခ်ိဳကို ေစ်း၀ယ္လာရင္ စက္ဘီးကို လမ္းလယ္ ပလက္ေဖာင္းမွာ ရပ္ထားလို႔ရေအာင္ လုပ္ထားတာ။ ေနာက္ၿပီးကုကၠဳိလ္ပင္တန္းႀကီးထားတာက အေရွ႕ဘက္က ေနထိုးရင္အရိပ္ရဖို႔အတြက္ ထားခဲ့တာ။ ဒါေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ၾကတယ္”လို႔ ဦးသိန္းတန္က ဆိုပါတယ္။ သိလို႔ျဖစ္ေစ၊ မသိလို႔ျဖစ္ေစ အခုလို ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ မႏၱေလးရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြေပ်ာက္သြားခဲ့တဲ့အျပင္ မႏၱေလးရဲ႕ အသည္းႏွလံုးေတြလည္း ေၾကြမြပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလးကို ခ်စ္ျမတ္နိုးၾကသလို မႏၱေလးရဲ႕ အသည္းႏွလံုးျဖစ္တဲ့ ေစ်းခ်ိဳေတာ္ ၁၂ ရံုကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တဲ့သူေတြကို သမိုင္းတရားခံအျဖစ္ ႏွလံုးပိုက္ထားၾကျမဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ မႏၱေလးရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံအစစ္အမွႏ္ေတြပဲျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျမနႏၵါ ဂ်ာနယ္ အတြဲ-၂ အမွတ္ -၁၉ ။ ေဆာင္းပါးရွင္ - သင္းသင္းေသာ္ မႏၱေလးေခတ္ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

မာန္ေအာင္ကၽြန္းမွ ေျမ ၃၇၈၀၀ ဧကကို ေျမလႊတ္ေျမရိုင္းဆို၍ စတုဒီပ ကုမၸဏီက လုပ္ပိုင္ခြင့့္ေတာင္း Posted: 27 May 2013 05:58 AM PDT ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ဒုတိယ အၾကီးဆံုး ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းျဖစ္သည့္ မာန္ေအာင္ကၽြန္းမွ ေျမဧက ၃၇၈၀၀ ကုိ စတုဒီပ အမ်ားပိုင္ ကုမၸဏီက ေျမလႊတ္ေျမရိုင္းမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုကာ အာဏာပိုင္မ်ားထံမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေတာင္းထားသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ထိုသို႕ ေတာင္းဆိုထားျခင္း အေပၚ ကၽြန္းသူ ကၽြန္းသားမ်ားက လက္မခံေၾကာင္း၊ ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားသည္ဟု ေဒသခံ လူမူေရး လူပ္ရွားသူ ကိုတင္၀င္းက ေျပာသည္။ “ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လုပ္ငန္း စလုပ္တာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ ရခိုင္ျပည္နယ္ အစိုးရ တာ၀န္ ရွိသူေတြကို ေမးေတာ့လည္း သူတို႕ မသိေသးဘူးလို႕ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတြင္းကို ေလ့လာစံုစမ္းေတာ့ ခြင့္ျပဳမယ္လို႕ ၾကားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ကၽြန္းသူ ကၽြန္းသားေတြက ကမ္းလွမ္း ေျပာဆုိ ထားပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။ စတုဒီပ ကုမၸဏီမွ တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦး ျဖစ္ေသာ စိန္ဦး ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕သည္ မ်ားမၾကာမွီက မာန္ေအာင္ျမိဳ႕သုိ႕ ေရာက္ရွိလာျပီး ျမိဳ႕ေပၚရွိ ျမိဳ႕မိ ျမိဳ႕ဖမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုကာ မာန္ေအာင္ကၽြန္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးကို လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ အဆိုပါ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စတုဒီပ ကုမၸဏီမွ မာန္ေအာင္ကၽြန္းရွိ ေျမလႊတ္ေျမရိုင္း သံုးေသာင္းေက်ာ္ကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရရွိရန္ ေတာင္းခံထားသည္ဟု ဆိုသည္။ “ ဦးစိန္ဦးက သူ႕ကုိယ္သူ မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ ထူးကုမၸဏီက အတြင္းေရးမွဴးဆိုျပီး မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ဒီမွာလာျပီး အစည္းအေ၀း တစ္ခါ လုပ္တုန္းက ကၽြန္းသူ ကၽြန္းသားေတြကိုလည္း သူတို႕ လုပ္မယ့္ စီးပြားေရးမွာ ခ်ယ္ယာေခၚတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ ေခၚခဲ့တာ ရိွပါတယ္။ ခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ သူတို႕ လုပ္မယ့္ ေဒသ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးကို ေဒသခံေတြက သေဘာတူတယ္ဆိုျပီး ေျမလႊတ္ေျမရိုင္းေတြကို သမၼတဆီမွာ ေတာင္းထားတယ္လို႕ ၾကားရပါတယ္။” ယခုကဲ့သို႕ ေျမလႊတ္ ေျမရိုင္းမ်ားကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတာင္းထားသျဖင္ ကၽြန္းသူ ကၽြန္းသားမ်ား အေနျဖင့္ စိုးရိမ္မူမ်ားလည္း ရွိေနၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ “ ေျမလႊတ္ ေျမရိုင္းေတြဆိုလို႕ မာန္ေအာင္ကၽြန္းမွာ ဧက တစ္ေသာင္းေက်ာ္၊ ႏွစ္ေသာင္း ေလာက္ဘဲ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အခုက သံုးေသာင္းေက်ာ္ဆိုေတာ့ ေဒသခံေတြ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနတဲ့ ေျမေတြပါ ပါ၀င္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနေသာ ေျမမ်ားတြင္ ဂရမ္ မေဖါက္ရေသးေသာ ေျမမ်ား၊ ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းျပီး တႏို္င္တပိုင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနေသာ ေျမမ်ား၊ အထက္ ခရိုင္၊ ျမိဳ႕နယ္ အဆင့္ရွိ တာ၀န္ရွိသူမ်ား လက္မွတ္မထိုး၍ ေစာင့္ဆိုင္းေနရေသာ ဂရမ္ေဖါက္ရန္ က်န္ရွိေနေသးေသာ ေျမမ်ား ရွိေနသည္ဟု ဆိုုသည္။ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား အေနျဖင့္ မာန္ေအာင္ျမိဳ႕နယ္ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ဟိုတည္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခမ်ားကို ေခတ္မွီ အပန္းေျဖ ေနရာမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းကို ကန္႕ကြက္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူမ်ား ဘိုးစဥ္ ေဘာင္ဆက္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္လာေသာ ေျမယာမ်ားကို ေဒသဖြံ႕ျဖိဳးေရးအတြက္ ေျမလႊတ္ ေျမရိုင္းစာရင္းသြင္းကာ သိမ္းယူမည္ဆိုပါက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႕ကြက္သြားမည္ဟု ဆိုသည္။ နိရဥၥရာသတင္းဌာန http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

မႏၱေလးနန္းတြင္းႀကီး ျပည္သူ႔အတြက္ တကယ္ျဖစ္မွာလား Posted: 27 May 2013 05:52 AM PDT ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနက မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္၊ နန္းၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ က်ံဳး၊ ေရႊဘိုၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ေရႊဘံုရတနာ မဂၤလာနန္းေတာ္နဲ႔ ပဲခူးၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ကေမၻာဇသာဒီနန္းေတာ္၊ ေရွးေဟာင္းသမိုင္း၀င္ ခံတပ္ေတြျဖစ္တဲ့ သေျပတန္း၊ အေစခံ၊ ဆင္က်ံဳးခံတပ္ ေနရာေတြကို အမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္စီမံကိန္း လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့ လေတြကတည္းက ၾကားသိဖတ္မိခဲ့ရပါၿပီ။  အခု စီမံကိန္းလ်ာထားတဲ့အထဲမွာ အမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္လို႔ သတ္မွတ္လုပ္ကိုင္တဲ့ေနရာမွာ ေစ်းဆိုင္တန္းေတြ၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အ၀တ္အစားေတြျဖစ္တဲ့ ေရွးေခတ္ ျမန္မာတို႔ ၀တ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြလည္း ျပဳလုပ္သြားမယ္လို႔ ၾကားသိေနရပါတယ္။  ေရွးေဟာင္းသမိုင္းအေမြအႏွစ္ေတြ မႊန္းထံုေနတဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ေတြကို တကယ္ပဲ မေပ်ာက္မပ်က္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါ့မလား။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြ၊ ေလ့လာသူေတြ၊ မွတ္တမ္းတင္လိုသူေတြအတြက္ တကယ္ပဲ ေလ့လာခ်င္စရာ။ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ခ်င္စရာ၊ အနားယူအပန္းေျဖဖို႔ ေနရာျဖစ္လာမလာကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရလိမ့္ဦးမယ္လို႔ မႏၱေလး ေဒသခံ ၊ မႏၱေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးၾကသူမ်ားက ေဆြးေႏြးေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ၀င္ထြက္သြားလာ အနားယူ အပန္းေျဖဖို႔၊ ေလ့လာဖို႔အတြက္ က အခုခ်ိန္ခါမွာ ခက္ခဲလြန္းလွတယ္လို႔လည္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။     လက္ရွိ မႏၱေလး နန္းၿမိဳ႕၀င္ေပါက္ေတြမွာ ဂိတ္အ၀င္၀ အစစ္အေဆးေတြေၾကာင့္ လာေရာက္သူေတြ အပန္းမေျပျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံအမ်ားစုက ေျပာပါတယ္။     “ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ ၀င္ခဲ့တဲ့ အေပါက္မွာ မွတ္ပံုတင္(ဒါမွမဟုတ္) လိုင္စင္ထားခဲ့ၿပီး ဒီအေပါက္ကေန ျပန္ထြက္၇တာကို သေဘာမက်ဘူး။ အခ်ိန္ကုန္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၀င္ထြက္ခြင့္ရခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဘုရင့္သားသမီးေတြ ကစားဖို႔ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ဘုတ္တလုတ္ကန္က ႏြားေက်ာင္းတဲ့ေနရာျဖစ္ေနတာကိုလဲ ျပင္သင့္တယ္။ လွပေသသပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြကို ဆြဲေဆာင္တဲ့ေနရာေလးျဖစ္ေစခ်င္သလို အေရွ႕ဘက္မွာရွိတဲ့မင္းတုန္းမင္းရဲ႕ အုတ္ဂူကိုကလည္း ဧည့္သည္ေတြကို ျပဖို႔ေကာင္းတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုပါ။”လို႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။     မႏၱေလးလို႔ ေရရြတ္လိုက္တာနဲ႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕အစြန္က မဟာမုနိဘုရားႀကီး၊ မႏၱေလးက်ံဳးၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ နန္းေတာ္၊ က်ံဳးၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ မႏၱေလးေတာင္ ၊ ျပအိုးျပသာဒ္နဲ႔ အတူ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ နန္းစိုက္ခဲ့တဲ့ စံနန္းေတာ္ေတြက မႏၱေလးသူမႏၱေလးသားေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ အေမြအႏွစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။     ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္။ သီဟာသန ပလႅင္၊ မွန္းနန္းေတာ္ႀကီး၊ ဗဟိုရ္စင္၊နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္နဲ႔ေဇတ၀န္ေဆာင္၊ စြယ္ေတာ္စင္ဘုရားေတြကေတာ့ နန္းတြင္း သမိုင္းမွာ ေလ့လာမွတ္သား စရာသမိုင္းအေမြအျဖစ္ က်န္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက ဧည့္သည္ေတြ မႏၱေလးကို ေရာက္ရင္ ၀င္ေရာက္ေလ့လာမွတ္တမ္းတင္ရတဲ့ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။     မႏၱေလး သူ၊ မႏၱေလးသားေတြကေတာ့ ကိုယ့္ဘုရင္။ ကိုယ့္သခင္နဲ႔ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္း။ ကိုယ့္ၾကငွန္းကို ကိုယ္တိုင္သာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရွိလိုၾကတယ္လို႔လည္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဒီနန္းတြင္းနယ္ေျမႀကီးကိုလည္း အမ်ားျပည္သူ ၀င္ေရာက္ေလ့လာအနားယူ လို႔၇မယ့္ နန္းတြင္းႀကီး ျပန္ျဖစ္ေစခ်င္ၿပီလို႔လည္း အမ်ားက ေျပာၾကပါတယ္။     “မႏၱေလးမွာက အရင္တုန္းက မန္းသီတာဥယ်ာဥ္ဆိုတာ ထင္ထင္ရွားရွားကို ရွိခဲ့တယ္။ န၀တ အစုိး၇တက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာ့ ဒီဥယ်ာဥ္က မရွိေတာ့ဘူး။ အရင္က ဒီဥယ်ာဥ္မွာ အစံုပဲ။ ေစ်းေရာင္းတဲ့လူေတြေရာ။ အနားယူတဲ့သူေတြေရာ ညေနဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာႀကီးပဲ။ အခုေတာ့ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ။ ဒီအတြက္ နန္းေတာ္ႀကီးကို လူအမ်ား အပန္းေျဖစခန္းလုပ္ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ အခုရွိေနတာကလည္း ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ နန္းေတာ္ထဲ၀င္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ မွတ္ပံုတင္ေပးရတာနဲ႕။ လိုင္စင္ေပးခဲ့၇တာနဲ႔ ။ ဒါေတြေၾကာင့္ နန္းေတာ္ႀကီးကို သြားၾကည့္တဲ့သူက နည္းသြားတယ္”လို႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံ စာေရးဆရာညီေစမင္းက ေျပာပါတယ္။     အခုလို အမ်ားသူငါ ေလ့လာစရာ။ အပန္းေျဖစရာ၊ အမ်ားသူငါနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ နန္းေတာ္လို႔ ေနရာမ်ိဳးကို သြားေရာက္လည္ပတ္ အနားယူအပန္းေျဖနိုင္ဘို႔ အတြက္ မလြယ္ကူရျခင္း အေၾကာင္းေတြလည္း ရွိေနတယ္လို႔ သံုးသပ္ေျပာဆိုသူေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ မင္းတုန္းမင္းနတ္ရြာစံတဲ့ ၁၈၇၈ခုႏွစ္မွာ သားေတာ္သီေပါမင္း ဆက္လက္စိုးစံခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၈၅ ခုနွစ္မွာ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး အဂၤလိပ္သိမ္းပိုက္မႈေအာက္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ျမန္မာဘုရင္ကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံကို ပို႔ေဆာင္ခ်ိန္ကစလို႔ ဒီနန္းေတာ္ႀကီးက စစ္တပ္နယ္ေျမအျဖစ္ အလိုလိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာက ယေန႔အခ်ိန္ထိလို႔လည္း မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံေတြက ေျပာပါတယ္။     က်ံဳးၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ နန္းေတာ္ဆိုတာကေတာ့ မပ်က္မစီးဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ သမိုင္းအေမြအႏွစ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ မႏၱေလးသမိုင္းေၾကာင္းေတြကို မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံစာေရးဆရာႀကီးေတြက တခန္းတနားဖြဲ႔ဆိုသီကံုးတတ္ၾကပါတယ္။ ေရႊေတာင္၊ ေငြေတာင္ ၊ ပတၱျမားေတာင္၊ ေဆးဒါန္းေတာင္၊ နဂါးရစ္ေတာင္။ ေတာင္ထူးေတာင္ျမတ္ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္အပ္တဲ့ မႏၱေလးေတာင္ကို မ႑ိဳင္ထားၿပီးေတာင္ဘက္အလား ေဇာင္းကေလာကန္အထိတာ(၂၅၀၀)(တစ္တာ-ခုနွစ္ေတာင္၊ တစ္ေတာင္၁၉.၅လက္မ) အေနာက္လားေသာ္ ဧရာ၀တီျမစ္အထိ တာ(၁၆၀၀) အတြင္း၊ အေရွ႕ေအာင္ပင္လယ္ကန္ေတာ္၊ အေနာက္ဧရာ၀တီျမစ္၊ ေျမာက္မဟာနႏၵါကန္ေတာ္တို႔မွာ ၾကာမ်ိဳးစံုဖူးပြင့္ေ၀ဆာကာ ငွက္အေပါင္းတို႔ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါး၀တ္ရည္ေသာက္စားျခင္း၊ ေရႊေလာင္း၊ ေရႊတေခ်ာင္း စတဲ့ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီလံုးတသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ေရေကာင္းေရရွင္ေပါမ်ားျခင္း၊ ေတာင္စြယ္ေတာင္ကုန္းေတြနဲ႔ တင့္တယ္ျခင္း၊ ေတာင္စြယ္ေတာင္ကုန္းေတြရဲ႕ အလယ္မွာမွ စည္မ်က္ႏွာလို ျပန္႔ျပဴးတဲ့ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ရွိျခင္း ဆိုတဲ့ ေရာင္စံုေရႊႀကိဳးသတ္နယ္ေျမ ေျမပံုကို ေရးဆြဲၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္တည္ႏုိင္ေအာင္ ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီးထံ ဆက္သြင္းခဲ့ၾကတယ္လို႔ စာေရးဆရာဆူးငွက္က ေရးသားထားပါတယ္။     ခုနွစ္ဌာနျဖစ္တဲ့ ၿမိဳ႕ရိုးေတာ္ႀကီး ၊ က်ံဳးေတာ္၊ မဟာေလာကမာရဇိန္ေစတီေတာ္၊ သိမ္ေတာ္၊ မဟာအတုလေ၀ယန္ေက်ာင္းေတာ္၊ ပိဋကတ္တိုက္ေတာ္နဲ႔ သုဓမၼာ ဇရပ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ဒီခုနစ္ဌာနေတြအျပင္ တံခါး၁၂ ရပ္ ျပသာဒ္တိုင္ေတြကိုလည္း ထူထားခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕တြင္းၿမိဳ႕ျပင္ေစ်း၊ အိမ္၀င္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ရာထားၿပီး နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ကို ပႏၷက္တင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမနန္းစံေက်ာ္ ေရႊနန္းေတာ္၊ နန္းၿမိဳ႕ရုိုးနဲ႔ က်ံဳးကို ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၁၈ ခုႏွစ္မွာ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးက စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ၁၂၂၀ခုနွစ္မွာ ေျပာင္းေရႊ႕စံျမန္းခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။     နန္းတြင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘုရင္နဲ႔ မင္းညီမင္းသားအမ်ားစုေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာရံုးေတြ၊ ညီလာခံခန္းမႀကီးေတြ၊ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦး၊ သာသနိက အေဆာက္အဦးေတြ လည္း တည္ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေလးျပင္ေလးရပ္မွာေတာ့ မူးႀကီးမတ္ရာေတြ အပါအ၀င္ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။     ျမန္မာဘုရင္ရဲ႕ ရံုးစိုက္တဲ့ေနရာ၊ အထြဋ္အျမတ္ေနရာေတြကို အဂၤလိပ္တိုင္းတစ္ပါးသားေတြက လာေရာက္သိမ္းယူအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ဘုရင္ကိုယ့္သခင္ကို ထိပါးေစာ္ကားတဲ့အတြက္ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာဆူပူထႀကြ မႈေတြျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။     “အဂၤလိပ္ေတြက မႏၱေလးကို သိမ္းပိုက္လိုက္တာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘုရင္ေနတ့ဲေန၇ာကို အပိုင္စီးလိုက္ၿပီး ကလပ္ေတြ၊ ပါတီေတြ ဖြင့္ခဲ့တယ္။ တိုင္းသူျပည္သားေတြက ပုန္ကန္ထႀကြမွာစိုးတဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အရာရွိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီနန္းတြင္းမွာပဲ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ စည္သာတံခါးရဲ႕အတြင္းကို ျပန္လည္မြမ္းမံၿပီး ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ အဂၤလိပ္ေတြ နန္းတြင္းကို သိမ္းတာသည္တိုင္းျပည္ကို မတရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ၊ ၿပီးေတာ့သူတို႔လံုျခံဳေရးကို ယူတဲ့ပံုစံမ်ိဳးမို႔ စစ္တပ္က နန္းတြင္းထဲေရာက္လာတာ။ ဒီတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရက်ံဳးပတ္လည္ထား၊ ေျမၿမိဳ႕ရုိးႀကီးနဲ႔ အခိုင္အမာကို သူတို႔လံုျခံုေရးအတြက္ တပ္စြဲခဲ့တာ”လို႔ စာေရးဆရာဆူးငွက္က ေျပာပါတယ္။     ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ဖိႏွိပ္ညွဥ္းစဲဖို႔အတြက္ နန္းတြင္းမွာ အခိုင္အမာတပ္စြဲလာခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္ေနာက္ပိုင္း လြတ္လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္က သူ႔ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့၇တာေတြကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ေနရာမွာ ျမန္မာစစ္တပ္ေတြက ဆက္ၿပီးေနတာဟာ အဂၤလိပ္ရဲက အေမြဆိုးကို ဆက္လက္က်င့္သံုးလက္ခံလိုက္တာလို႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။     မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးကလည္း “မႏၱေလးမွာ ရွိတဲ့ျပည္သူေတြက နန္းေတာ္ရဲ႕ အျပင္ ဘက္မွာရွိတယ္။ အမ်ားျပည္သူလူထုကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မယ့္ စစ္တပ္ကေတာ့ နန္းတြင္းထဲမွာရွိေနတယ္။ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ျပည္သူေတြက စစ္တပ္ကို ျပန္ၿပီးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနရသလိုျဖစ္ေနတယ္။ နန္းတြင္းက အမ်ားနဲ႔မသက္ဆိုင္သလိုပဲ။ အမ်ားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေနရာကို အမ်ားျပည္သူ သက္ေတာင့္သက္သာ ၀င္ေ၇ာက္ေလ့လာ အပန္းေျဖႏုိင္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္တာေပါ့။ ”လို႔ ဆိုပါတယ္။     “နန္းေတာ္ထဲမွာ စစ္တပ္ရွိေနတာလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ အဂၤလိပ္လက္ထက္ကတည္းက အခုအခ်ိန္ထိ စစ္တပ္က ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒါကနန္းေတာ္နဲ႔ စစ္တပ္ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ။ သီးျခားရွိရမွာေပါ့။ စစ္တပ္က နန္းတြင္းထဲကေန ေရႊ႕မယ္ဆိုေရႊ႕လို႔ရတယ္။ အခု နန္းတြင္းမွာ စစ္တပ္ရွိေနေတာ့ ေတာ္ရံု လူႀကီးလူငယ္ေတြက မသြားၾကေတာ့ဘူး။ အသြားအလာ နည္းသြားၾကတယ္”လို႕ ၿမိဳ႕ခံ တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။     အခုလို ခန္းနားထည္၀ါစြာ တည္ရွိေနၿပီး အမ်ားၿပည္သူနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေနရာကို အ၀င္အထြက္ အတင္းအၾကပ္ ျဖစ္ေနခဲ့တာကိုေတာ့ စိတ္မသက္သာလွဘူးလို႔လည္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ အရင္က နန္းတြင္းထဲကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၀င္ထြက္လို႔ရခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုတင္းက်ပ္လာခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ မတ္လေလာက္မွာေတာင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး (၂၅)ႏွစ္ေျမာက္ဆိုၿပီး ပြဲလုပ္ခဲ့ဘူးၿပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘာမွမလုပ္ၾကေတာ့ဘူးလို႔လည္း ဆိုပါတယ္။     “တစ္မ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တာ။ တစ္မ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ဒီနန္းေတာ္ႀကီးထဲကို ၀င္တာကို မ၀င္ရ၊ ကန္႔သတ္နယ္ေျမဆိုတာေတြက ရွိေသးတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ နန္းတြင္းက စစ္တပ္ကို ေရႊ႕ေပးတာအေကာင္းဆံုးပဲ၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ေန၇ာေတြအျဖစ္ ျပန္လည္ျပဳျပင္သင့္ၿပီ” လို႔ အသက္(၇၀) ၀န္းက်င္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးက သံုးသပ္ေျပာၾကားပါတယ္။     “ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္အတြင္း သြားေရာက္လိုသူေတြအေနနဲ႔ “နန္းေရွ႕တံတားေခၚ ဦးထိပ္တံတား”ကေန ၀င္ရၿပီး အ၀င္၀မွာကတည္းက နာမည္စာရင္းေပးသြင္း၊ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ေတြ ထားခဲ့ၿပီးမွ အထဲကို ၀င္ေ၇ာက္ေလ့လာခြင့္ရတယ္။ စက္ဘီးဆိုင္ကယ္စီးခြင့္မရွိဘူး။ သတ္မွတ္ေနရာေရာက္မွ စီးခြင့္ရတယ္”လို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သူ တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။     ၁၉၄၅ ခုနွစ္အတြင္းမွာ နန္းေဆာင္ ၁၁၄ ေဆာင္ရွိတဲ့ နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုး မီးေလာင္ျပာက်သြားခဲ့ၿပီး ၂၆ မီတာ၉၁၀၀၄ေပ) ၊ ေတာင္ေျမာက္ ၁၇၅မီတာ(၅၇၄ေပ) ရွိၿပီး အက်ယ္အ၀န္းစတုရန္းဧရိယာ ၅၃၅၅၀ မီတာရွိတဲ့ နန္းေတာ္ေနရာကို ေျမကြက္လပ္ႀကီးအျဖစ္ ထားရွိခဲ့ရာကေန ၁၉၈၉ ခုနွစ္မွာ ေရွးမူမပ်က္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ အေရွ႕နန္းေဆာင္(၃၂ )ေဆာင္၊ အေနာက္နန္းေဆာင္ ၄ ေဆာင္အပါအ၀င္ နန္းေဆာင္၈၉ ေဆာင္ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။     ျမန္မာတို႔ အသည္းစြဲ မႏၱေလး ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးဟာ ျမန္မာဘုရင္မင္းျမတ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀ေနထိုင္မႈပံုစံေတြကို ျမင္ေတြ႔ႏုိင္တဲ့ေနရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္တဲ့အျပင္ ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဒီလို နန္းတြင္းနယ္ေျမႀကီးမွာ ျပဳျပင္စရာ၊ ထိန္းသိမ္းစရာ။ျပင္ဆင္စရာ၊ ျဖည့္စြက္စရာေတြအားလံုး ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သင့္သလို တစ္မိ်ဳးသားလံုး ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ကို တစ္မ်ိဳးသားလံုး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သင့္တဲ့အျပင္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မအပ္စပ္ မရွိသင့္တဲ့ အရာေတြကိုလည္း ေရႊ႕ေျပာငး္ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျပဳလုပ္သင့္ၿပီလို႔ လည္း အမ်ားစုက သံုးသပ္ေျပာဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။     “စစ္တပ္ဆိုတာက တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ၿမိဳ႕ျပကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ၿမိဳ႕လူထုကို ကာကြယ္ဖုိ႔ဆိုရင္ ၿမိဳ႕ရဲ႕အျပင္ကေနၿပီး ကာကြယ္ရမွာေလ။ အခုက စစ္တပ္က တကယ့္အထြဋ္အျမတ္ေနရာအတြင္းမွာေနၿပီး ၿမိဳ႕လူထုက အျပင္ကေန ျပန္ကာ ေပးထား ရသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေစာင့္ေရွာက္ခံႀကီးျဖစ္ေနတာ အင္မတန္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာျဖစ္ေနရတယ္”လို႔လည္း ဆရာဆူးငွက္က သံုးသပ္ပါတယ္။     လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက စစ္တပ္ဟာ ေရႊ႔ေျပာင္းရမွာအမွန္ျဖစ္ေပမယ့္ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းမႈေတြ၊ နယ္ေျမမျငိမ္သက္မႈေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ နန္းတြင္းမွာ တပ္စြဲထားတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ေသာ္လည္း အခုလက္ရွိအခ်ိန္အခါမွာေတာ့ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေနၿပီး ေသာင္းက်န္းမႈဆိုတာလည္း မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေခတ္စနစ္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ နန္းတြင္းမွာ ဆက္လက္ရွိမေနသင့္ေတာ့ပါဘူးလို႔လည္း ၿမိဳ႕ခံအမ်ားစုက ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနပါတယ္။     “နန္းတြင္းဟာ ဗမာလူမ်ိဳးေတြအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ေနရာျဖစ္သြားၿပီ။ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈအရေရာ၊ ရိုးရာအေမြအႏွစ္အရပါဆိုရင္ ျပတိုက္အႀကီးႀကီးျဖစ္သြားမယ္။ ေရွးေခတ္နန္းမဴနန္းရာ အသစ္ေတြ။ ေျမ၀ိုင္းဇာတ္ေတြ၊ ရုပ္ေသးစင္ေတာ္ႀကီးေတြ၊ တိုင္းရင္းသားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ၊ ရိုးရာအားကစားေတြ ပါတဲ့ျပကြင္းျပကြက္ႀကီးသာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အမ်ားျပည္သူ အနားယူအပန္းေျဖႏုိင္မယ့္ တကယ့္ ဥယ်ာသ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာမယ္”လို႔ ဆရာဆူးငွက္က ေျပာပါတယ္။     “ဟိုးအရင္တုန္းကေတာ့ ေရာက္တယ္။ ကေလးေတြကို လိုက္လိုက္ပို႔တာေလ။ ရုပ္ရွင္ရံုရွိတယ္။ အားကစားရံုက ဂၽြမ္းဘားရံုရွိတယ္။ ေနာက္ ဘုတ္တလုတ္ကန္ရွိတယ္။ ေရကူးကန္ရိွတယ္။ နန္းတြင္းေက်ာက္တိုင္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္မွာ ေျပးခုန္ပစ္ ၿပိဳင္ပြဲေတြလုပ္တယ္။ အဲဒီထဲမွာပဲ လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆိုရင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒါေတြကို ကေလးေတြကို လိုက္ျပတာ။ အခုေတာ့ ေခတ္က ေျပာင္းသြားၿပီး ကေလးေတြကို ျပစရာလည္းမရွိဘူး။ ေရာက္လည္းမေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး”လို႔ အသက္ ၅၆ နွစ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ေျပာျပပါတယ္။     ၿမိဳ႕လူထုေတြ အေနနဲ႔လည္း နန္းတြင္းဆိုတာနဲ႔ တစ္သီးတစ္ျခားစီျဖစ္မေနေတာ့ဘဲ ၀င္ထြက္သြားလာလို႔ ရႏုိင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္လို႔ လည္း သိရပါတယ္။ အလားတူျပည္ပကလာေရာက္ေလ့လာသူေတြအတြက္လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႔ ေနထိုင္မႈ ဓေလ့ေတြကို ျမင္ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။     “ဒီအခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္သည္ မိမိေနရာ မိမိျပန္သြားၿပီး လႊဲအပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ လူသာဓုေခၚ။ နန္သာဓုေခၚ ျဖစ္မွာပါ”လို႔ စာေရးဆရာႀကီး တစ္ဦးက သံုးသပ္ပါတယ္။     ဒီမိုကေရစီေခတ္ကို ကူးေျပာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ အဂၤလိပ္အေမြဆိုးကို ဆက္ခံမက်င့္သံုးသင့္ေတာ့ဘူးလို႔လည္းဆိုပါတယ္။ မႏၱေလးနန္းတြင္းထဲမွာ တည္ရွိေနတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ကိုေတာင္ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ကာလမ်ားဆီက တယက ဆိုလွ်င္ နန္းတြင္းထဲမွာရွိေသာ္လည္း အခုအခါမွာေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီးအစုိးရေတြသည္ နန္းတြင္းျပင္ပကို ေရာက္လာၿပီး ျပည္သူလူထုနဲ႔ ပိုမိုနီးစပ္လာတာကို ျမင္ေတြ႕ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။     အမ်ားျပည္သူ အမွန္တကယ္အနားယူ အပန္းေျဖဖို႔ေနရာ လည္း လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒီနန္းတြင္းက ယဥ္ေက်းမႈအရလည္း ထိန္းသိမ္းသင့္တဲ့ေနရာ၊ မင္းေနျပည္ေတာ္ ျပယုဂ္အျဖစ္လည္း ျပသႏုိင္တဲ့ေနရာျဖစ္လို႔ ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္အပါအ၀င္ ေလးဘက္ေလးတန္ေနရာေတြကို စုေပါင္းၿပီး ၿမိဳ႕ျပဥယ်ာဥ္ေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တိုင္ပင္သင့္တယ္လို႔လည္း သံုးသပ္သူေတြရွိပါတယ္။     ကုမၸဏီေတြကို လက္လႊဲအပ္ကာ ျမိဳ႕ေနလူထု အပန္းေျဖနားေနစရာ အစစ္အမွန္ဥယ်ာဥ္ေတာ္ မျဖစ္ဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ေတြျဖစ္မသြားဖို႔၊ ကာစီႏိုု္ေတြ၊ ေဟာ္တယ္ေတြ၊ ကလပ္ေတြျဖစ္မသြားဖို႔ကိုေတာ့ အားလံုး၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းသင့္ပါတယ္။ မႏၱေလးေခတ္ http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV

ေနျပည္ေတာ္တြင္ ေသြးလြန္တုပ္ေကြး အျဖစ္မ်ား၍ အေရးေပၚကာလ သတ္မွတ္ Posted: 27 May 2013 05:46 AM PDT ေနျပည္ေတာ္၊ ေမ- ၂၆ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီနယ္ေျမတြင္ ယခုလအတြင္း ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္ပြားသူ ၄၀ ဦးခန္႔ ရွိလာ၍ အေရးေပၚကာလအျဖစ္ သတ္မွတ္ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္က်န္းမာေရးဦးစီးဌာနမွ ဌာနမွဴးေဒါက္တာထြန္းျမင့္ကေျပာသည္။ ၂၀၁၃ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၇ ရက္မွ ယေန႔အထိ ေနျပည္ေတာ္ ရွစ္ၿမဳိ႕နယ္အတြင္း ေသြးလြန္တုပ္ေကြး ျဖစ္ပြားမႈအေရအတြက္မွာ ၁၇၂ဦးရွိၿပီး တစ္ဦးေသဆုံးခ့ဲသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေဆး႐ုံသုိ႔ေရာက္မလာေသာေသြး လြန္တုပ္ေကြးလူနာမ်ားလည္းရွိႏုိင္သည္။ အဆုိပါ ဦးေရထဲမွ ယခုလအတြင္း ၄၀ ဦးခန္႔ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍

...

[Message clipped]  View entire message