“႐ိုးရာအစားအစာျဖင့္ ေအာင္ျမင္သူူ”

Min Aung Khine and ရုပ္ ဆိုး shared Myanmar Online News's photo.

Sunday, May 19, 2013

တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာ အစားအစာကို ဇာတိၿမိဳ႕တြင္ ဆိုင္ငယ္ တစ္ဆိုင္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ခဲ့ ရာမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ တြင္ပါ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေသာ ႐ိုးရာအစားအစာဆိုင္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်လာႏိုင္သူ၊ စားသံုးသူ အမ်ားအျပားေၾကာင့္ ဆိုင္ငယ္မွသည္ ဆိုင္ႀကီး၊ ေနာက္ဆိုင္ခြဲမ်ား ဖြင့္လွစ္သည္အထိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းစြမ္းေဆာင္ခဲ့သူမွာ မင္းလမ္း မုန္႔တီႏွင့္ ပင္လယ္စာဆိုင္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ
ေဒၚေမခ်ဳိ ျဖစ္သည္။


ေဈးေရာင္းျခင္းမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့အမ်ဳိး

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ရခိုင္မုန္႔တီႏွင့္ ပင္လယ္စာ ႀကိဳက္သူမ်ားအၾကား မသိသူ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေန သည္အထိ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိေနေသာ မင္းလမ္းမုန္႔တီႏွင့္ ပင္လယ္စာ အေရာင္းဆိုင္မ်ားကို ဦးစီးလုပ္ေဆာင္ေနသူ ေဒၚေမခ်ဳိ၏ ေမြးရပ္ဇာတိမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္
ေျမပံုၿမိဳ႕ ျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းသံုးေယာက္ အနက္ အသက္ ၃၉ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ေဒၚေမခ်ဳိမွာ အလတ္ ျဖစ္သည္။

သူမတို႔မ်ဳိး႐ိုးသည္ ေဈးသည္မ်ဳိး႐ိုး ျဖစ္ၿပီး အဘြား ျဖစ္သူတို႔ လက္ထက္ကပင္ ေျမပံုၿမိဳ႕၌ မုန္႔တီေရာင္း ခဲ့သည္။ သူမ၏ အေဖဘက္က အဘြားႏွင့္ အေမဘက္က အဘြားပါ ေဈးေရာင္းသည့္
ဘက္တြင္ ေအာင္ျမင္ၾကၿပီး သူမသည္လည္း ထိုလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္သည္ဟု ဆိုရမည္ပင္။

သူမတို႔မိသားစု၏ မုန္႔တီဆိုင္မွာရခိုင္ ျပည္နယ္ ေျမပံုၿမိဳ႕တြင္
ေရာင္းအေကာင္းဆံုးဆိုင္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာျပသည္။
"အဲဒီတုန္းက အစ္မတို႔ ဆိုင္က ဆိုင္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုဝင္ေတြ အျပင္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႔ပဲ လုပ္ခဲ့တာ။ အဲဒီဆိုင္မွာ အစ္မကိုယ္တိုင္ ေဈးဝယ္တယ္။ ေဈးလည္းေရာင္းတယ္။
ေဈးေရာင္းရတာကို အစ္မက ဝါသနာလည္းပါတယ္။ ေပ်ာ္လည္း
ေပ်ာ္တယ္" ဟု ေျမပံုၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ မိသားစုမုန္႔တီဆိုင္ေလးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူမက လြမ္းဆြတ္စြာ ေျပာျပသည္။

ေျမပံုမွသည္ ရန္ကုန္ဆီ

ပန္းထိမ္လုပ္ေသာ ခင္ပြန္းႏွင့္အတူ ရန္ကုန္တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေသာ အေဒၚျဖစ္သူထံတြင္ ေဒၚေမခ်ဳိ သိပ္ခ်စ္ရေသာ တူမေလးတစ္ေယာက္ ရွိသည္။ တူမေလးကို လာေတြ႔ရင္း ေက်ာက္ေျမာင္းရွိ အေဒၚ ျဖစ္သူ၏ “ခင္ၿပံဳးရီ” လက္ညႇစ္မုန္႔တီဆိုင္တြင္ ကူညီ ေပးျဖစ္သည္။ အေဒၚျဖစ္သူဆိုင္တြင္ ကူညီရင္း တစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာတြင္ မိသားစုစီးပြားေရး ေၾကာင့္ေရာ၊ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရး တစ္ခုကို လုပ္ခ်င္သည့္ စိတ္ေၾကာင့္ပါ ယုဇနပလာဇာအနီးရွိ လမ္းက်ယ္ မွတ္တိုင္နားတြင္ မုန္႔တီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ စတင္ ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆိုင္တြင္ကူညီရန္ အတြက္ ေျမပံုၿမိဳ႕ရွိ မိခင္ႏွင့္ ညီမကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚယူခဲ့သည္။

ယင္းမုန္႔တီဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ႏွစ္လအၾကာတြင္ ေနရာ အခက္အခဲေၾကာင့္ ဂြတၱလစ္ မင္းလမ္းရွိ စည္ပင္ေျမကို ငွားရမ္း၍ ေျပာင္းေရႊ႕ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ မရွိဘဲ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည့္ သူမအတြက္ အခက္အခဲ မ်ားႀကံဳခဲ့ရသည္။ "အဲဒီတုန္းက ဝန္ထမ္းလည္း မခန္႔ႏိုင္ဘူး။ အစ္မရယ္၊ ညီမေလးရယ္က ဝိုင္းကူၾကတယ္။ အိမ္က ၁၄၁ လမ္းမွာ ငွားေနတာဆိုေတာ့ အဲဒီကေန ဆြဲျခင္းတစ္လံုးနဲ႔ လာၿပီး ေရာင္းရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ည ၈ နာရီေနာက္ပိုင္းဆို အစ္မတို႔ဘက္ကို ျပန္တဲ့ကားက မရွိေတာ့ဘူး။ ၿမိဳ႕ထဲဘက္တက္တဲ့ကားပဲ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကားရဖို႔ တာေမြဗလီအထိ လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္" ဟု သူမက ေျပာျပသည္။

ေနရာ

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ စားသံုးသူမ်ားလာၿပီး လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္မႈရလာခ်ိန္တြင္
ေျမရွင္ေၾကာင့္ ဆိုင္ေနရာ အတြက္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရေၾကာင္း သူကဆိုသည္။ "စည္ပင္ေျမကို သူမ်ားဆီက တစ္ဆင့္ငွားတာ ဆိုေတာ့ ေရာင္းေကာင္းမွန္း သိေတာ့ ပိုင္ရွင္က မနက္ျဖန္ မေရာင္းရဘူးေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မနက္ျဖန္ ေရာင္းဖို႔ ကိုယ္က ငါးေတြျပဳတ္ၿပီးသြားၿပီ။ ဆိုင္နားမွာ ဗြက္ေတြရွိလို႔ ကိုယ္က ခဲေတြဘာေတြ ခ်ျပန္ေတာ့လည္း ရခိုင္မက မင္းတို႔ေနရာကို အပိုင္သိမ္းေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ေဘးက ေသြးထိုးေပးတဲ့လူေတြ ရွိတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရပ္ကြက္လူႀကီးရဲ႕ ၾကားဝင္ညႇိေပးမႈေၾကာင့္
ေျမရွင္က ဆက္ေရာင္းခြင့္ေပးပါတယ္" ဟု ဆိုင္ေနရာအတြက္ ႀကံဳခဲ့ရဖူးေသာ အခက္အခဲကို သူမကေျပာျပသည္။

အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳခဲ့ရေသာ္လည္း ကိုယ္လုပ္ စရာရွိေသာအလုပ္ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး လြယ္သလိုလုပ္ဖို႔ ဘယ္ေသာအခါကမွ် မစဥ္းစားခဲ့ေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။ မုန္႔တီေရာင္းရာတြင္ မုန္႔ဖတ္ကို အလြယ္တကူ ေအာ္ဒါမွာၿပီး ေရာင္း၍ရေသာ္လည္း စားသံုးသူမ်ား လတ္ဆတ္သန္႔ရွင္းစြာ စားသံုးႏိုင္ေစရန္ လက္ညႇစ္မုန္႔တီကို ကိုယ္တိုင္လုပ္၍ ေရာင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူမက ေျပာျပသည္။ "အစ္မတို႔က ရခိုင္မွာ လက္ညႇစ္မုန္႔တီစားတာ။ ႐ိုး႐ိုးမုန္႔တီနဲ႔ လက္ညႇစ္မုန္႔ဖတ္ က အရသာေရာ၊ ႏူးညံ့မႈပိုင္းေရာ ကြာတယ္။ စားသံုးသူ ကိုလည္း ဒီအရသာအတိုင္း စားေစခ်င္တယ္။ မုန္႔ဖတ္ လုပ္တဲ့ စက္႐ံုေတြက ဆန္ကြဲသံုးတာမ်ားတယ္။ အစ္မတို႔က ဆန္ေကာင္းကိုသံုးၿပီး ကိုယ္တိုင္ စားသံုးသူေရွ႕မွာ ညႇစ္တဲ့အတြက္ သန္႔လည္း သန္႔ရွင္းတယ္၊ လတ္လည္း လတ္ဆတ္တယ္" ဟု သူမက ဆိုသည္။

ဆိုင္ခန္းေနရာအတြက္ အဆင္ေျပလာေသာ္လည္း စားသံုးသူ မ်ားလာေသာအခါ ေနရာက်ဥ္းသည့္ အတြက္ အခက္အခဲျဖစ္ရေၾကာင္း သူမကဆိုသည္။ "ဆိုင္ခန္းက က်ဥ္းက်ဥ္း၊ စားသံုးသူေတြက
မ်ားမ်ားနဲ႔ လူေတြကလည္း မႏိုင္။ အုန္းအုန္းကို ထေန တာပဲ။ ဒီၾကားထဲ မိုးရြာရင္ တာလဘတ္အမိုးႀကီးက ျပဳတ္က်ၿပီး မိုးေရထဲမွာ ေရာင္းရျပန္ေရာ။ ဆိုင္ခန္းက ကိုယ့္အတြက္ အဆင္ေျပေပမယ့္ စားသံုးသူေတြအတြက္က် အဆင္မေျပေတာ့ ေနရာတစ္ခုရွာဖို႔ စဥ္းစားလာ ရတယ္" ဟု ဆိုသည္။

ထို႔အတြက္ သူမတြင္ရွိေသာေငြႏွင့္ အသိ တစ္ေယာက္ကူညီေသာေငြ
ေပါင္းၿပီး မင္းလမ္းအနီး တိုက္ခန္းတစ္ခု၏ ေျမညီထပ္ကို စေပၚ ငါးသိန္းေပး၍ ငွားရမ္းခဲ့သည္။ ထိုဆိုင္တြင္လည္း သူမ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ကားလမ္းပိတ္သည္အထိ စားသံုးသူ မ်ားျပားသည့္ အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ တိုင္တန္းမႈေၾကာင့္ စည္ပင္႐ံုး ကို မၾကာခဏ သြားခဲ့ရေၾကာင္း သူမက ေျပာျပသည္။

ရခိုင္မုန္႔တီႏွင့္ ပင္လယ္စာတြဲစပ္ျခင္း

ထိုဆိုင္တြင္ မုန္႔တီသာမက ပင္လယ္စာအခ်ဳိ႕ကို သူမစမ္းသပ္
ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ ေျမပံုၿမိဳ႕တြင္ ပင္လယ္စာ ေကာင္းလြန္းသည့္အတြက္ စားသံုးသူမ်ားကို ပင္လယ္စာ ေကာင္းေကာင္းကို ျမည္းစမ္းေစ လိုေသာေၾကာင့္ ဆိုင္တြင္ တင္ေရာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သူမက
ေျပာျပသည္။

"အစ္မရဲ႕ အစ္မတစ္ေယာက္က ကင္းပုစြန္တို႔၊ ေက်ာက္ပုစြန္တို႔ကို Export သြင္းတာ။ သူ႔ဆီကဟာ ေလးေတြ နည္းနည္းစီယူၿပီး အစ္မကဆိုင္မွာ တင္ေရာင္းရင္းနဲ႔ စားသံုးသူေတြက ႀကိဳက္လို႔ ေရာင္းျဖစ္သြားတာ။ ရန္ကုန္မွာ ပင္လယ္စာဆိုင္ေတြရွိတာ အစ္မ မသိဘူး။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ အစားအစာေလး ေတြကို ကိုယ့္ေဖာက္သည္ေတြ စားေစခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ လုပ္ျဖစ္သြားတာပါ။ ခ႐ုေတြ ဘာေတြဆို ဒီမွာက ေရခဲစိမ္ေတြ၊ အေျခာက္ေတြပဲ ေရာင္းတယ္။ အစ္မတို႔က အဲဒီလိုအရသာ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပင္လယ္စာေတြကို ေတာင္ကုတ္ တို႔၊ ေက်ာက္ျဖဴတို႔ကေန အရွင္အတိုင္းပဲ မွာတယ္။ ဒီမွာ ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီးမွ စားသံုးသူေတြ ကို ေရာင္းတယ္" ဟု မုန္႔တီႏွင့္တြဲ၍ ပင္လယ္စာမ်ား ေရာင္းျဖစ္ခဲ့ပံုကို သူမက ရွင္းျပသည္။

မင္းလမ္းရွိ တိုက္ခန္းေျမညီထပ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ ဆိုင္တြင္လည္း လူအရမ္းက်လာၿပီး ေနရာ အခက္အခဲ ျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ သူမ၏ဆိုင္သို႔ လာေရာက္ စားသံုးသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ (၆) ရပ္ကြက္ရွိ သူ႔ၿခံတြင္ ဆိုင္ဖြင့္ခြင့္ ေပးသည့္အတြက္ သူမဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ထိုေနရာတြင္လည္း စားသံုးသူ မ်ားလာၿပီး ကားလမ္းပိတ္မႈေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္က တိုင္တန္းသည့္ အတြက္ ပါရမီ၊ ေမခ လမ္းသို႔ သူမဆိုင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရျပန္သည္။

"အဲဒီမွာလည္း လူေတြအရမ္းက်တယ္။ လူသံ၊ ေၾကာ္သံေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း အားနာရ တယ္။ အစ္မတို႔က အစားအစာကို ဘာမွႀကိဳလုပ္ထား တာ မရွိဘူး။ စားသံုးသူေတြမွာမွ လုပ္ေပးတာဆိုေတာ့ လူမ်ားလာတဲ့အခါ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈေတြ ရွိေတာ့ အားနာရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈ နည္းေအာင္၊ လူေတြလည္း မွ်မွ်တတ အဆင္ေျပေအာင္ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္မွာ ထပ္ဖြင့္တယ္။ အဲဒီမွာလည္း ကားပါကင္ အခက္အခဲရွိျပန္ေတာ့ အခုစမ္းေခ်ာင္းဘက္ မွာ ဖြင့္ထားတယ္။ ေက်ာက္ေျမာင္းက အစ္မ အေဒၚဆိုင္ကိုလည္း အစ္မပဲ ျပန္ယူၿပီး ဖြင့္ေနတယ္" ဟု ဆိုင္ဖြင့္ လွစ္ရန္အတြက္ ေနရာအခက္အခဲမ်ား ႀကံဳခဲ့ရပံုကို သူမက ေျပာျပသည္။

အရသာ တစ္ေျပးညီျဖစ္ေစမည္

မင္းလမ္းမုန္႔တီႏွင့္ ပင္လယ္စာဆိုင္ခြဲ မ်ားစြာ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ္လည္း ဆိုင္တိုင္းတြင္ အရသာ တစ္ေျပးညီျဖစ္ေစရန္ ဂ႐ုစိုက္ေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို သူမက ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပသည္။
"ဆိုင္တိုင္းမွာ လက္ရာတစ္ခုတည္း ျဖစ္ေအာင္ ပံုေသနည္းနဲ႔ လုပ္တယ္။ ေက်ာက္ေျမာင္းဆိုင္ ကေတာ့ နည္းနည္းကြဲတယ္။ ေက်ာက္ေျမာင္းလူေတြက အေပါ့ ႀကိဳက္ေတာ့ အဲဒီမွာ ဟင္းရည္ အေပါ့ခ်က္တယ္။ က်န္တဲ့ ေနရာေတြက အေလးခ်က္တယ္။ အစ္မတို႔ကိုယ္တိုင္ အရသာတစ္ေျပးညီ ျဖစ္ေအာင္ လိုက္စစ္တယ္။ အစ္မတို႔က ဟင္းပြဲေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ လွလွပပ ျပင္ဆင္တဲ့ အပိုင္းမွာေတာ့ အားနည္းတယ္။ အခုေတာ့ စားဖိုမွဴးေတြ ေခၚထားတာေပါ့ေနာ္။ ဒီအရသာရယ္၊ သန္႔ရွင္းမႈပိုင္း ကိုေတာ့ အစ္မတို႔ တစ္သမတ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ထိန္းထားပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္မႈက မိသားစုပံုစံ

မိသားစုဝင္မ်ားအျပင္ ဝန္ထမ္းအနည္းငယ္ ႏွင့္သာ စတင္ခဲ့ေသာ သူမ၏လုပ္ငန္းတြင္ ယခုအခါ ဆိုင္အားလံုးေပါင္းတြင္ ဝန္ထမ္း ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ "အစ္မတို႔က မိသားစုပံုစံသြားတယ္။ သူတို႔ကို ကိုယ္သိသေလာက္ အသိဉာဏ္ေလးေတြ မွ်ေဝေပးတယ္။ ဘာသာေရး အဆံုးအမေလးေတြ ေျပာျပတယ္။ သူတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ မန္ေနဂ်ာေတာ့ မငွားျဖစ္ပါဘူး။ သူတို႔လိုအပ္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ကူညီေပးပါတယ္။ အစ္မကိုယ္တိုင္ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ အစ္မ လုပ္ငန္းစလုပ္တုန္းက လက္တြဲခဲ့တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြက အခုအခ်ိန္ထိ ရွိေသးတယ္။ ထြက္သြားတဲ့ ဝန္ထမ္းက နည္းတယ္။ လူေဟာင္းေတြနဲ႔ပဲ အစ္မတို႔က ဒီလုပ္ငန္း ႀကီးကို လည္ပတ္ေနတာေပါ့" ဟု သူမက ရွင္းျပသည္။

စိတ္ဝင္စားမႈႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္မႈ

ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမပံုၿမိဳ႕မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ တစ္ဦးတည္း ေရာက္လာၿပီး ကိုယ္ပိုင္မုန္႔တီဆိုင္ေလး ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ဆိုင္ခြဲမ်ားစြာ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေနသူ ေဒၚေမခ်ဳိက စီးပြားေရးကို စိတ္ဝင္စားေသာ လူငယ္မ်ားအတြက္ ေအာက္ပါအတိုင္း အႀကံျပဳသည္။
"အဓိကက ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ကို စိတ္ဝင္စားမႈရွိရမယ္။ ကြၽမ္းက်င္မႈ ရွိရမယ္။ အစ္မကေတာ့ ဒီအလုပ္ကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားတယ္။ ဒီမုန္႔တီအရသာ ကိုလည္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ကိုယ့္ဆီ လာစားတဲ့ စားသံုးသူေတြကို ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ဒီထက္ပိုေကာင္းေအာင္ ဘာလုပ္မလဲ၊ အားနည္းေနတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈပိုင္းကို ဘယ္လိုျပဳျပင္ရမလဲ ဆိုတာ အၿမဲေတြးေနတယ္။"