သုခမင္းသား အပိုင္း (၂ ) The Happy Prince Part Two (အျကိုက္ဆံုး၀တၳဳတို တပုဒ္ ကိုျပန္ဆိုျခင္း)

by Aye Aye Soe Win on Wednesday, July 18, 2012 at 3:40pm 

သုခမင္းသား အပိုင္း (၂)

“မင္းသား-က်ေနာ္.ကို သူငယ္ခ်င္း ေတြက အီဂ်စ္မွာေစာင္.ေနျကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းငွက္ေတြ ခုဆို နိုင္းျမစ္ေပၚမွာ စုန္ခ်ီဆန္ခီ် လုပ္ေနျကျပီ၊  အဲဒီ.အရပ္က ဧရာမ ျကာပန္းျကီးေတြ နဲ. စကားစမည္ ေျပာေနျကေလာက္ျပီ။ မျကာခင္မွာပဲ အဲဒီ.က ဘုရင္ျကီး ရဲ. အုပ္ဂူမွာ သူငယ္ခ်င္းငွက္ေတြ စုရုံး ခိုနား အိပ္စက္ ျကေတာ့မယ္။

ဘုရင္ျကီးအုပ္ဂူမွာ ဘုရင္ျကီးအေလာင္းကိုေဆးအလွေတြနဲ. တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ေခါင္းေတာ္ျကီးထဲမွာ ထည့္ထားတယ္ေလ၊ သူ႔အေလာင္းျကီးကို အ၀ါေရာင္ပိတ္စေတြနဲ. အထပ္ထပ္ပတ္ စည္းထားေသးတယ္။ အေလာင္းကိုလဲ အေမႊးအျကိုင္ေတြနဲ. စီမံထားတာမဟုတ္လား။ ဘုရင္ျကီးရဲ. ရုပ္အေလာင္းရဲ.လည္ပင္းမွာ ေက်ာက္စိမ္းလည္ဆြဲျကီးေတြနဲ.၊ သူ႔လက္ေတြကေတာ့အေရာင္မရွိိေတာ့တဲ. သစ္ရြက္ေတြလို-ေျခာက္ေသြ.ေသြ. ျကီး ေတြ” လို. ဇင္ေယာ္ငွက္ေလး က အီဂ်စ္ ကအေျကာင္းေတြ ေျပာေလေတာ.  မင္းသားေလးက ခုလို  ဆက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။

“ငွက္ကေလးရဲ.၊ အေဆြ ပ်ံလႊား ငွက္ေလးရဲ.- ဒီတညေတာ. ဒီမွာပဲ နားျပီး ငါ. ရဲ. အက်ိဳးေဆာင္ဆက္သားအျဖစ္ကူညီေပးပါကြာ၊ ဒီတညထဲပါ၊ ဟို အိမ္ေလးထဲက ကေလးက ေရငတ္ေနတယ္။ သူ.အေမအျဖစ္ကလဲ တကယ္ ေျကကြဲ စိတ္ထိခိုက္စရာမို.ပါ”

“ေျပာရရင္က်ေနာ္က ေကာင္ေလးေတြကို သိပ္သေဘာမက်ဘူး။ ျပီးခဲ.တဲ. ေႏြ- ျမစ္ေက်ာ တေလွ်ာက္မွာက်ေနာ္ ေန ခဲ. စဥ္က လယ္ထဲကဆန္စက္ပိုင္ရွင္ရဲ.သားေလးေတြ နဲ.သြားတိုးတယ္။ ဒီ ေကာင္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္မိုက္ ရုိင္းတယ္။ ခဲလံုးေတြနဲ. က်ေတာ္.ကို ၀ိုင္းေပါက္ျကတယ္ေလ၊ က်ေနာ္.ကို တခါမွေတာ. မထိပါဘူး။ က်ေနာ္တို. ပ်ံလႊား ငွက္္ ဆိုတာမ်ိဳး ကို ဒါမ်ိဳးလာ လုပ္လို.မရေအာင္ အျပတ္ ပ်ံျပလိုက္တာေပါ.၊ ဒီ. အျပင္ က်ေနာ္ က အေရွာင္ အတိမ္း  အေရႊ. အပ်ံ ဟန္ လွ်င္ျမန္ ျဖတ္လပ္ က်ြမ္းက်င္လွပါတယ္လို. နံမည္ ေက်ာ္ျကားတဲ.ငွက္မိသားစုက ဆင္းသက္လာတဲ. ငွက္ဗ်။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္-လူေကာင္ေလးေတြ ဒီလို စည္းမဲ.ကမ္းမဲ. ခဲလံုးေတြ နဲ.ေပါက္တာဟာ--သူတပါးကို မေလးမစားလုပ္ျပတဲ.သေဘာသက္သက္ခင္ဗ်”

မင္းသားေလးက ၀မ္းနည္းပူေဆြး ေန တဲ. ပံုေပါက္ေနေတာ. ငွက္ကေလးကပဲ---

“ကဲကဲ- ဒီတညေတာ. ဒီ အရပ္ မွာ ပဲေနေပးပါ.မယ္။ ဒီေနရာ က ေတာ္ေတာ္. ကို ေအးေနျပီ၊ ဒါေပမဲ. ဒီ ည ခင္ဗ်ားအတြက္ ဆက္သား အျဖစ္ ကူညီ ေပးပါ.မယ္”  လို.ေျပာ ရွာတယ္။

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ငွက္ကေလးရယ္။တကယ္ပါ”

ဒီလို နဲ. ပ်ံလႊားငွက္ေလးက မင္းသားဓါးအိမ္မွာ ျမွပ္ထားတဲ. ပတၱျမားတံုးကို ျဖဳတ္ယူ။ ေက်ာက္ကို သူ.ပါးစပ္ထဲငံုျပီး ျမိဳ.ထဲကအိမ္ေခါင္မိုးေတြေပၚက ပ်ံသန္းထြက္လာခဲ.တယ္။ ျမိဳ. ရဲ.ဘုရားရွစ္ခိုးေက်ာင္းျကီး ေဘးက သူျဖတ္ျပီးပ်ံလာတယ္။ ဘုရားေက်ာင္း အမိုး ပတ္ပတ္လည္မွာ အျဖဴေရာင္မာဘဲလ္္ေက်ာက္က်င္သားနဲ.ထုဆစ္ထားတဲ. နတ္သမီးနတ္သားရုပ္ထုေတြကိုလည္း ေတြ.ခဲ.တယ္။ နန္းေတာ္ေပၚကပ်ံလာရင္း တီးမွဳတ္ ကခုန္သံေတြ ကိုသူ  ျကားရတယ္။ နန္းေတာ္ ရဲ. ေလသာေဆာင္ ဖက္ကို သိပ္ကိုေခ်ာေမာလွပတဲ. မိန္းကေလးတဦးသူ. ခ်စ္သူ ရဲ.လက္ကိုဆြဲ ျပီး ထြက္လာတာကို ပါ လွမ္းျမင္ေနရတယ္။

မိန္းမလွေလးကို သူ.ခ်စ္သူ အမ်ိဳးသားက......

“ျကည္.ပါဦး၊ေကာင္းကင္က ျကယ္ေတြ က တင္.တယ္လိုက္တာ၊ ေျပာစရာကိုမရွိဘူး။  ခ်စ္ျခင္းရဲ.  စြမ္းအားကေရာ ဒီ အတိုင္းပဲ၊ တကယ္ ပဲ အခ်စ္ဟာ ခန္းနားလြန္း၊ ေကာင္း ျမတ္လြန္းတယ္”  လို.ေျပာတယ္။

"နန္းေတာ္ကလုပ္မဲ. မင္းပြဲစိုးပြဲျကီး မွာ ၀တ္ဖို.  က်မ ရဲ. အပ္ထည္ ဂါ၀န္ ရွည္ ျကီး အခ်ိန္မွီ ျပီးမယ္ လို. ေမွ်ာ္လင္.ရတာပဲ ခ်စ္သူရဲ.။ ဟို အပ္ခ်ဳပ္သည္မကို ဂါ၀န္ေပၚမွာ အခ်စ္ပန္းပြင္.ေတြ ဇာထိုးပန္းထိုးလုပ္ေပးဖို. ေတာ. က်မ  ညႊန္ျကားျပီးသြားျပီ။ ဒါေပမဲ.- ခ်ဳပ္သည္မ ကလဲ အပ်င္းထူ ေနလို.၊အပ္ထည္ မျပီးေသး ဘူး ထင္ပါရဲ.” လို. မိန္းကေလးက သူ.ရီးဇားကို ေျပာေနတယ္။

ငွက္ကေလးလဲ ျမစ္ကိုျဖတ္ျပီးဆက္ပ်ံလာတယ္။ ျမစ္ဆိပ္က ကုန္သည္ေလွေတြ ရဲ. ရြက္တိုင္ေတြ ေပၚကလည္း ျဖတ္တယ္။ ဆင္းရဲသားေတြစု ျပံဳျပီး  ျဖစ္သလိုေနျကတဲ. ရပ္ကြက္စုတ္စုတ္ေတြ၊ ဂ်ဴးေစ်းသည္ေတြ အျငင္းပြားေနတဲ. ေစ်းတန္းေတြ၊ အသျပာေတြကို  ေျကးခ်ိန္ခြင္ေတြထဲ ထည္.ျပီး ခ်ိန္တြယ္ေနျကတာေတြ၊  ဒါေတြအားလံုးကို ေတြ.ခဲ. ရတယ္။ ေနာက္ဆံုး လမ္းျကားေလးထဲက အိမ္စုတ္ေလး တလံုးစီ ေရာက္ လာခဲ.ပါတယ္။ အထဲမွာ အေမ ျဖစ္သူက ပင္ပန္းလြန္းလို.  အိပ္ေမာ က်ေနရွာျပီ။

သားကေလးကေတာ. အဖ်ားဒဏ္ေျကာင္. အပူေတြတက္ျပီး သူ. အိပ္ယာေပၚမွာ တြန္.လိမ္ ေယာင္ယမ္းေနတယ္။ ငွက္ကေလးလဲ သူ. ေျခေလးခုန္စြခုန္စြ လုပ္ျပီး အိမ္ထဲအသာေလး၀င္၊ ပါးစပ္ထဲ မွာ ငံုယူလာတဲ.ပတၱျမားတံုးကို အေမ စက္ခ်ဳပ္ေနတဲ.စားပြဲေပၚ အသာခ်၊ ျပီးေတာ. အဖ်ားတက္ေနတဲ. ကေလး ငယ္ရဲ. နဖူးကို သူ.ေတာင္ပံေလးေတြ နဲ. အသာေလး ယက္ခပ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ကေလးက ကေယာင္ကတမ္းနဲ. တခ်က္နိုးလာျပီး  “အို-ေအးေနတာပဲ ၊ က်ေနာ္ နဲနဲ  သက္သာလာျပီလားမသိဘူး”လို. ဒီတခြန္းေျပာျပီး ေလေအးေလးေအာက္မွာ ဇိမ္က်က်  ျပန္ အိပ္ေမာက်သြားတယ္။  

ကိစၥျပီးသြားေတာ. ငွက္ကေလးလဲ သုခမင္းသားေလးစီ ျပန္လာျပီး သူ လုပ္ေပးခဲ.သမွ်ေျပာျပတယ္။ “ျကည္.ပါဦး မင္းသား--က်ေနာ္. ကိုယ္ေလး က  ေႏြးေနတာပဲ။ အျပင္မွာ ဒီ ေလာက္ ေအးစက္ေနတာေတာင္ က်ေနာ္. မွာ အေႏြးဓါတ္ တခု ရွိေနတယ္"

သုခမင္းသားေလးက “ဒါကေတာ.-မင္းခု ျပဳခဲ.တဲ. ေကာင္း မွဳ ရဲ.အက်ိဳးပါေလ”  လို.ေျပာတယ္။ ငွက္ကေလးလည္း ဒီစကားအေပၚ စျပီး စဥ္းစားခန္း၀င္ေနေတာ.တယ္။ ေတြးေတာျခင္းက သူ.ကို တအား ငိုက္ျမည္းေစတယ္။ စဥ္းစားရင္း ေတြး ရင္း နဲ.ပဲသူ. မ်က္လံုးေတြ ေလးလာျပီး အိပ္ေမာက်သြားတယ္။

မနက္ေရာက္ေတာ. ျမစ္ဆိပ္ သြားျပီး ငွက္ကေလး ေရခ်ိဳးတယ္။ သူတံတားေပၚက ျဖတ္ ျပီး ပ်ံလာတာကို ျမင္သြားတဲ. ငွက္ ပါရဂူ ဆရာျကီး-- အလို- ေဆာင္းတြင္းျကီး ဒီအရပ္မွာ ပ်ံလႊားငွက္တေကာင္ေတြ.ေနရတာ၊ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းပါလား--- လို. ေျပာမိတယ္။ ဒီဆရာျကီးက သတင္းစာတိုက္တခုစီ ေတာင္ ဒီ အျဖစ္ကို စာတေစာင္ေရးျပီး သတင္းလွမ္း ပို.လိုက္ေသးတယ္။ ဆရာျကီးေရးသားတာကို  သူတို. လံုးစိပတ္စိ နားမလည္သည္.တိုင္ လူေတြက သူေရးသားထားတာကို ကိုးကားေျပာဆိုျကတယ္. အထိ ဆိုပါေတာ.။  

ဒီညေတာ. ငါ အီ ဂ်စ္ ဖက္ ေသခ်ာေပါက္ ဆက္ခရီးထြက္ျဖစ္ျပီ။ လို. ငွက္ေလးက သူ. တကိုယ္တည္းေျပာျဖစ္တယ္။ ဒီေန. သူ. စိတ္က တက္ျကြေနတယ္။ ျမိဳ.မွာ လည္း ဟို နား ပ်ံျကည္.လိုက္ ဒီ နား ပ်ံျကည္.လိုက္၊ ထင္ရွားတဲ. အေဆာက္အဦေတြ၊ ျပယုဒ္ေက်ာက္တိုင္ေတြ၊ အထိမ္းအမွတ္ေနရာေတြ စီ သူ တေကာင္ထဲ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းျပီးျကည္.ေနလိုက္ေတာ.တယ္။ သူ. ကို ျမင္တဲ. စာကေလးေပါက္စေလးေတြက ဘယ္လို ထူးထူဆန္းဆန္းငွက္ ျကီးလဲ ဆိုျပီး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ. သူ.အေျကာင္းေျပာေနျကတာကို ေတာင္ ခံစားလို.ေကာင္း လိုက္ေလျခင္းလို.သူက  ထင္ေနမိေလရဲ.။    

လမင္းျပဴကာစမွာ ပ်ံလႊားငွက္ေလးက သုခမင္းသားေက်ာက္ရုပ္စီျပန္ေရာက္လာတယ္။

“အသင္မင္းသား-အီဂ်စ္မွာ တခုခု လုပ္ ေပးစရာ မရွိ္ဘူးလား အရွင္္မင္းသားရဲ.။ က်ေနာ္ေတာ. ခရီးစေတာ.မယ္”လို. အသိေပးလိုက္ပါတယ္။

“အေဆြ ငွက္ကေလး-ပ်ံလႊားငွက္ေလးရဲ.- တတ္ နိုင္ ရင္ ေနာက္ထပ္တညေလာက္ ဒီမွာ ထပ္ေနေပးပါလား” လို. မင္းသားက ေျပာတယ္။

“မျဖစ္နိုင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္.ကို သူငယ္ခ်င္းေတြ အီဂ်စ္မွာ ေစာင္.ေနျကတယ္။ မနက္ဖန္ဆို သူတို.အားလံုး နိုင္းျမစ္ ရဲ. ဒုတိယ ျမစ္က်ဥ္း စီသြားျကျပီ။ ဟိုမွာ ေက်ာက္ဆိုင္ ေတြ၊ ေဖြးေ ဖြးလွဳပ္ ေနတဲ. တဲ. ေရစီး ၊ေရ၀ဲဂယက္ ေတြနဲ.။ ဘုရားသခင္ကလုပ္ေပးထားတဲ. သဘာ၀ ေက်ာက္ ပလႅင္  ေပၚမွာ၊ထိုင္ ေနတဲ. ေရျမင္းျကီးက ျမစ္ထဲက က်ဴပင္နဳန္္းပင္ေတြျကားမွာ ဟိုေငးဒီေငး  ဇိမ္က်လို.။ ညေရာက္ေတာ. ေရျမင္းျကီး  ျကယ္ေတြကို တည လံုး ထိုင္ေငး၊ မနက္ခင္း ကို အျကိဳ ေထာက္တဲ. ေသာျကၤာ ျကယ္ကိုလွမ္းေတြ. ရရင္ သူ က ၀မ္းပန္းတသာနဲ. အသံထြက္လိုက္ေသးတယ္။ ျပီးေတာ.-သူတေကာင္ထဲျပန္ ျငိမ္သက္ေန  လိုက္ျပန္ေရာခင္ဗ်ာ။  ေန.လည္မြန္းတည္.ခ်ိန္ဆို ဖန္ေရာင္ မ်က္လံုးစိမ္း၀ါ၀ါျကီးေတြြ ရွိတဲ. နဲ. ျခေသၤ. တသုတ္က နိုင္းျမစ္ အစပ္ နားမွာ ေရေသာက္ဆင္းလာျကတယ္ခင္ဗ်.။ သူတို. ျခေသၤ.ေတြ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ဟိန္းေဟာက္လိုက္ရင္ ျဖင္. အသံျကီးေတြကဗ်ာ၊  ျမစ္က်ဥ္း မွာ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ နဲ. လိွဳင္း ရုိက္ခတ္လို.ထြက္လာတဲ.အသံထက္ေတာင္ ပိုက်ယ္ေလာင္တယ္ခင္ဗ်”

“အေဆြ ငွက္ေလး-ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ေလးရဲ.” မင္းသားကျပန္ေျပာပါ တယ္။

“ဒီျမိဳ. ရဲ. ခပ္ေ၀းေ၀း  တေနရာ မွာ ဒီကျကည္.ရင္လွမ္းျမင္ေနရတဲ. လူငယ္တဦး ရွိတယ္။ သူ. အနားက စားပြဲေပၚမွာစာရြက္ေတြ ကအပံုလိုက္ ။ သူ.ေဘးမွာလည္း ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ. တေယာ အခ်ိဳ. ရွိတယ္။ သူ.ဆံပင္ေတြက အညိဳေရာင္၊မာဆတ္ဆတ္။ သူ.ႏွဳတ္ခမ္းေတြက သလဲသီးလို နီျမန္းျမန္း ။သူ.မ်က္လံုးေတြက က်ယ္၀န္းျပီး အိပ္မက္ဆန္သလို ရီေ၀ေ၀နဲ.။ ျပဇတ္အဖြဲ.ရဲ. ညႊန္မွဳးဆိုသူ အတြက္သူက ဂီတ ဇတ္လမ္းတပုဒ္ေရးေနရတယ္။ ဒါေပမဲ.ေအးလြန္းလို. ဒီစာဆိုလုလင္ သူ. အလုပ္သူ ဆက္ မလုပ္္နိုင္ေတာ.ဘူး။ မီးလင္းဖို မွာလည္း  ဘာေလာင္စာထင္း  မွ မက်န္ေတာ.ဘူး။ျပီးေတာ. သူ ထမင္း မစားရတာ ေတာ္ေတာ္ ျကာေနျပီ - ဒါေျကာင္. သူ.ချမာ အားနည္းျပီးသတိေမ. ေတာ. မဲ. အထိ္ ျဖစ္ေနရွာတယ္”  

“ဒါဆို က်ေနာ္ ဒီတညထပ္ေနေပးမယ္ေလ။ သူ.စီက်ေနာ္ေနာက္ထပ္ ပတၱျမားတလံုးယူသြားေပးရမလား” လို. စိတ္ထားျဖဴစင္ ေကာင္းမြန္တဲ. ငွက္ကေလးကေမးလိုက္ပါတယ္။   

“ငါ.မွာ ဘာပတၱျမားမွ မက်န္ေတာ.ဘူးေလ။ မ်က္လံုးထဲက နီ လာေက်ာက္ေတြပဲ ရွိေတာ.တယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ဒီနီလာေက်ာက္ေတြက တကယ္. ရွားရွားပါးပါးေတြကြြ။ ဒီေက်ာက္ေတြကို လြန္ခဲ.တဲ. ႏွစ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္က အိႏၵိယ ကယူလာတာ။ ဒီလိုလုပ္။ ငါ. မ်က္လံုးတလံုးကို ေဖါက္ျပီး ဒီ နီလာေက်ာက္ကို ဂီတစာဆို လူူငယ္ေလးစီသြားေပးလိုက္ပါ၊ ဒီေက်ာက္ကို ရတနာ ကုန္သည္စီမွာ ေရာင္း ရင္ သူ လိုအပ္တဲ. ေလာင္စာထင္းနဲ.ထမင္းဖိုးဟင္းဖိုးရနိုင္တယ္။ ဒီလိုဆို သူ မျပီးေသးတဲ. ျပဇတ္ကို ဆက္ေရးလို. ရေျချပီ”

“ဒါေတာ. မလုပ္ပါရေစနဲ.- အရွင္မင္းသားရဲ.။ က်ေနာ္ ဒါေတာ. အရွင္.မ်က္လံုးကို ေဖါက္ျပီး မလုပ္ပါရေစနဲ.” လို. ဇင္ေယာ္ငွက္ေလးက တရွဳံ.ရွဳံ. ငိုယို ျပီး ေတာင္းပန္ ေျပာဆိုခဲ.ပါတယ္။

ဒါေပမဲ.-မင္းသားကဆက္ေျပာပါတယ္။

“ငွက္ကေလး။ ငါခိုင္းတဲ. အတိုင္းပဲ လုပ္ေပးပါ”

ေနာက္ဆံုးေတာ. ငွက္ကေလးက သုခမင္းသားေလးရဲ.မ်က္လံုးတလံုးကို ေဖါက္ ထုတ္ျပီးေက်ာက္ကိုယူလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ.- ဂီတစာဆိုေနတဲ. အိမ္စီ တခါတည္း ပ်ံသြားတယ္။ စာဆိုရဲ.အိမ္ေခါင္မိုးေပၚမွာ အေပါက္တခုရွိေနတာမို. အထဲကို ၀င္ရတာ လြယ္ကူတယ္။ ဒီအေပါက္ထဲကေန တျဖည္းျဖည္းေခ်ာ.၀င္လာျပီး စာဆိုထိုင္ေနတဲ.အခန္းထဲ ေရာက္လာတယ္။ စာဆိုလူငယ္က သူ.မ်က္ႏွာကို သူ.လက္ေတြနဲ.အုပ္ထားတယ္။ ငွက္ကေလးေတာင္ပံခတ္သံေရႊ.လွ်ားသံ ေတြကိုလည္း တခ်က္မွျကားပံုမရဘူး။ ဒါေပမဲ. သူ ေခါင္းေထာင္ျပီး ျကည္.လိုက္တဲ. အခါမွာ၊ သူ. တေယာ အေဟာင္း တခုေပၚက နီလာေက်ာက္တံုးကို သြားေတြ.တယ္။

....အလို-ခုေတာ.  ငါ.အနုပညာေျကာင္. လူေတြက အသိအမွတ္ျပဳတာ ခံေနရပါလား။ ဒီေက်ာက္ဟာ ငါ. ကို ေလးစားယံုျကည္တဲ. ပရိသတ္တဦးက ငါမသိေအာင္ တိပ္တိပ္ေလး လာေပးသြားတာျဖစ္ရမယ္။ ေကာင္းျပီ၊ ခု ဒီလိုဆို ငါလည္း မျပီးေသးတဲ. ဂီတသံစဥ္ ကိုျပီးေအာင္ လုပ္လို.ရျပီ ....လို. သူ.ကိုသူ ေျပာျပီး ေတာ္ေတာ္.ကို ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ သြားပါတယ္။

ေနာက္တေန.မနက္ငွက္ကေလးက ျမစ္ဆိပ္စီသြားလည္တယ္။ အျကီးဆံုး ရြက္သေဘၤာ ျကီးတခု ကို ေရြး၊ ရြက္တိုင္ျကီးရဲ.ထိပ္ဖ်ားအျမင္. ဆံုးေနရာမွာ တမင္ သြားေရြးနားေနျပီး၊ သေဘၤာသားေတြ ေအာက္ဖက္မွာ ညာသံေပးျပီး အလုပ္လုပ္ ပစၥည္းေတြ ခ်ေနျကတာကို ထိုင္ေငးေနလိုက္တယ္။ သေဘၤာသားေတြက အင္မတန္ေလးလံတဲ. ကုန္ေသတၱာျကီးေတြ ကို သေဘၤာ ၀မ္းဗိုက္ထဲက တခုစီ ေအာက္ကို ခ်ေနျကတယ္။ ျကိဳးေတြ၊  ကုတ္အားေတြ သံုးျပီး ေ၀း ၀ါး ေအာ္ဟစ္ျပီး အလုပ္လုပ္ေနျကတာ၊ ဒီလိုနဲ. ေသတၱာျကီးေတြ တလံုးျပီး တလံုး ကုန္းေပၚေရာက္လာတယ္။ ငွက္ကေလးကလည္း ငါလည္း အီဂ်စ္ကို သြားေတာ.မွာပါေနာ္လို. လွမ္းေအာ္ လိုက္ေပမဲ.-ဘယ္သူကမွ သူ.ကို သတိ္မထားမိျကပါ။ ညဖက္ေရာက္ လကေလးလည္း တစစ ျပဴ ထြက္ လာျပီ။ အဲဒီ. ေတာ.မွ ငွက္ကေလးလည္း သုခမင္းသားေလးစီ ျပန္လာခဲ.တယ္။  

“က်ေနာ္ အျပီး ႏွဳတ္ဆက္ဖို. လာတာပါခင္ဗ်ာ”

“အေဆြငွက္ကေလး- ပ်ံလႊားငွက္ကေလးရဲ.။ ျဖစ္နိုင္ ရင္ ေနာက္ထပ္တညျဖစ္ျဖစ္ထပ္ေနေပးပါလား”

“ခု ေဆာင္းတြင္းျကီး ေလမင္းသားရဲ.။ သိပ္မျကာခင္မွာပဲ ေရေတြခဲ၊နွင္းေတြက်၊ ဒါေတြ ဆက္တိုက္လာေတာ.မယ္။ အီဂ်စ္မွာ ခုဆို အျမဲစိမ္း စြန္ပလြန္ပင္ေတြနဲ. ၊ထန္းပင္ေတြေပၚမွာ က်ေနတဲ. ေန ေရာင္က ၀ါ၀င္းေတာက္ပလို.။ မိေခ်ာင္းျကီးေတြကလဲ ဟိုနားဒီနားမွာ အပ်င္းေတြထူ ဇိမ္က်လို.။ က်ေနာ္.အေဖၚငွက္ေတြကလည္း ခုဆို ၀တ္ျပဳေက်ာင္းေတြ ထဲမွာ သူတို.ေနရမဲ. အသိုက္ေတြကို စလုပ္ေနျကေလာက္ျပီ။ က်ေနာ္တို.ပ်ံလႊား ငွက္ေတြ အသိုက္ေဆာက္ရင္း အလုပ္ရွဳတ္သမွ်ကို ေဘးကေန၊ တကူကူအသံေတြေပးျပီးးအားေပးျကည္.ရွဳေနျကတဲ. ခိုျဖဴခိုနီ ပရိသတ္ေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္ခင္ဗ်.။ ဒီေတာ.- - အရွင္မင္းသားရဲ.-ဘယ္နည္းနဲ.မဆို က်ေနာ္ ဒီ ျမိဳ.က ခြာ ရ ပါေတာ.မယ္။ က်ေနာ္ အ ရွင္မင္းသားကို ေမ.စရာ အေျကာင္းမရွိပါ။ ေနာက္နွစ္ေႏြဦး ရာသီ ေရာက္ရင္ က်ေနာ္ျပန္လာမယ္ ေလ။ အရွင္. သူတပါးကို ေပးခဲ. တဲ. လွပသန္.စင္တဲ. ရတနာေက်ာက္မ်ိဳးလည္း က်ေနာ္ မရ ရေအာင္ရွာယူျပီးျပန္လာခဲ.မယ္ေလ။ ပတၱျမားဆိုရင္လည္း နွင္းဆီျကက္ေသြးေရာင္ထက္ ပို ရဲ ပို ေတာက္တဲ. ပတၱျမားမ်ိဳး။ နီလာဆိုရင္လည္း ပင္လယ္ျပာျကီးထက္ပိုျပာပို ေတာက္တဲ. နီလာေက်ာက္မ်ိဳး-ဒါမ်ိဳးေတြ ယူျပီးျပန္လာခဲ.မယ္ေလ”

မင္းသားက ေျပာျပန္တယ္။

“ပန္းျခံထဲမွာ မီးျခစ္ဆံေရာင္းေနတဲ. ခ်ာတိတ္မေလးတေယာက္ ရွိတယ္။ ေစ်းေရာင္းရင္း ေဘးကေျမာင္းထဲကို မီးျခစ္ဆံေတြ ျပဳတ္က်သြားတယ္။ မီးျခစ္ဆံအားလံုး ခု ပ်က္စီးသြားျပီ။ အိမ္ျပန္ရင္ ေတာ. တျပားမွပါေတာ.မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေစ်းေရာင္း လို.ရတဲ. ပိုက္ဆံအိမ္ျပန္ ပါမလာရင္သူ.အေဖက သူ.ကို ရုိက္ ေတာ.မယ္။ အမွန္ပဲ။ ဒါေျကာင္. ေကာင္မေလး ခု တအားငိုေနတယ္ ။ ဒီက လွမ္း ျကည္.လိုက္။ သူ.ချမာ-ဖိနပ္မရွိ၊ ေျခအိတ္ မပါ။ ကဲ-ခု ငါ. မွာ က်န္တဲ. မ်က္လံုးတလံုးကို သာေဖါက္ေပေတာ.-နီလာေက်ာက္ကို သူေလးစီသြားေပးေပေတာ.။ ဒါမွ သူ. အေဖက သူ. ကို အိမ္ျပန္ ရင္ မရုိက္မွာ”

“ေတာ္ပါေတာ. မင္းသားရဲ.။ ေနရမယ္ဆို ဒီ တညထပ္ေနပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ. အသင္မင္းသားရဲ. မ်က္လံုးကိုေတာ. မေဖါက္ပါရေစနဲ.။ ဒီတလံုးေဖါက္ျပီးသြားရင္ အရွင္.မင္းသား စံု လံုး မ်က္ေစ.ကန္းသြားျပီမို. ဘာမွ ျမင္ရေတာ.မွာ မဟုတ္ဘူး”

“ငွက္ကေလး-ပ်ံလႊားငွက္္ေလးရဲ.။ ငါခိုင္းတဲ.အတိုင္းသာလုပ္ပါေလ”

ငွက္ကေလးလည္းေနာက္ဆံုးမင္းသားခိုင္းတဲ.အတိုင္း က်န္တဲ.မ်က္လံုးတလံုးကိုေဖါက္၊နီလာ ေက်ာက္ကိုထုတ္ျပီး မီးျခစ္ဆံသည္ ကေလးမေလးစီ အေရာက္သြား။ သူ.ေျခေလးေတြေထာက္ခါ ေထာက္ခါ နဲ. အနားတိုးသြားျ႔ပီးကေလးမေလး လက္၀ါးျပင္ထဲ သူ.ပါးစပ္ထဲမွာငံု ထားတဲ. ေက်ာက္တံုးကို ထည္.ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးက အလိုေလး၊လွလိုက္တဲ.ဖန္သီးတံုးေလးပါလားေနာ္ လို. အေပ်ာ္လြန္ ရီေမာ ေအာ္ဟစ္ ေျပာဆို ျပီးသူ.အိမ္.စီတခ်ိဳးထဲ တန္းေျပးေတာ.တာပဲ။

ကိစၥျပီးသြားေတာ. ပ်ံလႊားေလး မင္းသားစီျပန္လာတယ္။

“ခုအရွင္မင္းသား မ်က္မျမင္တဦး ျဖစ္သြားျပီ။ က်ေနာ္ခင္ဗ်ားအနားမွာပဲေနေတာ.မယ္”လို. ေျပာတယ္။

“ရပါတယ္ငွက္ေလးရယ္။ မင္းသြားရမဲ. အီဂ်စ္ အရပ္စီသာ အေရာက္သြားပါ”

“မသြားေတာ.ဘူး။ ဒီေန.ကစျပီးအရွင္.မင္းသားနားမွာပဲ က်ေနာ္အျမဲေနေတာ.မယ္” လို.ငွက္ကေလးကျပန္ေျပာျပီးမင္းသားေက်ာက္ရုပ္ရဲ.ေျခေထာက္၂ခုျကားကေနရာေလးမွာ သူ အိ္ပ္ခဲ.ပါတယ္။

မစိုးစိုး၀င္း