သိပၸံေမာင္ဝေျပာေသာ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန (သို႔) ထိုေခတ္က မဝါဒ
|
10:35 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
သိပၸံေမာင္ဝ ေခတ္စမ္းသမားမျဖစ္မီ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ စာတမ္းတေစာင္ ဖတ္မိတယ္။ စာတမ္းအမည္က “ျမန္မာမိန္းတို႔၏ အေျခအေနအေၾကာင္း” တဲ့။ သိပၸံေမာင္ဝရဲ႕ Feminism နဲ႔ Gender အေပၚ အဲဒီေခတ္က အျမင္လို႔ ေျပာႏိုင္မယ့္ စာတမ္းပါ။
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ ပညာေရး၊ တရားဥပေဒအေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ တိုင္းေရးျပည္ေရးမွာ မိန္းမတို႔ အေျခအေနေတြကို အခန္း ၅ ခန္းနဲ႔ ေရးျပထားတာမို႔ ဒီေနရာက အက်ဥ္းသေဘာ အဲဒီေခတ္ကာလ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အေျခအေနကို ျမင္သာေအာင္ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးတြင္ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန
လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံသူမ်ား အိမ္တြင္းပုန္းတာနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံသူမ်ား ပြင့္လင္းလြန္းတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္ၾကားလို႔ သိပၸံေမာင္ဝက သံုးသပ္ပါတယ္။
“အပ်ိဳေဖာ္ လူပ်ိဳေဖာ္” ဝင္လာရင္ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္ထိ၊ ႀကိဳးခ်င္းထား ႀကိဳးခ်င္းၿငိမယ္ဆိုၿပီး က်ား၊မ သတ္သတ္စီ ဖြံ႔ၿဖိဳးေစခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့အေလ့အထကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီက႑မွာ ရည္းစားသနာထားတာ၊ စာေပးစာယူလုပ္တာ၊ ခိုးရာလိုက္ေျပးတာ၊ မိဘစီစဥ္ေပးစားတာေတြရဲ႕အေပၚ ျပႆနာနဲ႔ အက်ိဳးအျပစ္ေတြကို ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။
ျမန္မာ့အိမ္ေထာင္မႈစနစ္မွာ မိန္းမက ေယာက်ာ္းရဲ႕ လခေငြကို ကိုင္တြယ္ၿပီး စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ သေဘာနဲ႔ လူမႈေရးမ်ားပါ အေရးပါပံုကိုလည္း ေရးထားပါတယ္။ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြလို ထံုးစံအတည္တက် မရွိေပမယ့္ တဦးနဲ႔ တဦးေရွ႕ အျပဴအမူ၊ အမူအယာ အထူးသတိျပဳ ေနထိုင္ၾကတာမ်ိဳးကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒီေခတ္မွာ အထူးအဆန္းမဟုတ္သလို ထင္ၾကတဲ့ မိန္းမနဲ႔ အရက္ေသစာ ေသာက္စားမႈကိုလည္း တင္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မုဆိုးမနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အျမင္ကိုလည္း ထည့္ေရးထားပါေသးတယ္။
ပညာေရးတြင္ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန
ပညာေရးမွာ ျမန္မာမိန္းမမ်ား အေရအတြက္နည္းသည့္တိုင္ မညံ့ပံုကို ပုဂံေခတ္ကေနခ်ီၿပီး ျပန္ေျပာထားပါတယ္။ က်စြာမင္းႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ဟာ သဒၵါက်မ္းတေစာင္ကို ျပဳစုခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ရဟန္းမ်ားကိုပင္ စာခ်တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ထုိလက္ထက္က အပ်ိဳကညာမ်ား ဆန္ဖြပ္၊ ေစ်းေရာင္းရင္း သဒၵါ၊ သၿဂႋဳဟ္ ခဲရာခဲဆစ္တို႔ကို ေလ့လာေၾကာင္းေတြ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
သမိုင္းထဲက ပညာရွိမိန္းမမ်ားအျဖစ္ ဇင္းမယ္မိဖုရား၊ ပဲခူးမိဖုရား၊ နန္းတြင္းမိညိဳ၊ နန္းတြင္းမိျဖဴ၊ ရေဝရွင္ေထြးစတဲ့ မိဖုရားနဲ႔ နန္းတြင္းသူေတြကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သိပၸံေမာင္ဝတို႔ေခတ္က ပညာေရးမွာ ေယာက်ာ္းေလးေတြထက္ မိန္းကေလးက ပညာသင္ၾကားရမႈ ေနာက္က်တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ညံ့သြားပံု၊ မိန္းကေလးေက်ာင္းမ်ား ေပၚလာတာေၾကာင့္ အိုင္ေအ၊ ဘီေအ ေအာင္တဲ့ မိန္းကေလးမ်ားရွိလာပံု၊ ေအာက္ေျခလူတန္းစား မိန္းမေတြကေတာ့ ဝမ္းဝခါးလွေအာင္ အပမ္းတႀကီးရွာေဖြရတာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းစာကိုပင္ မဖတ္ႏိုင္သူေတြ ရွိေၾကာင္းလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
တရားဥပေဒတြင္ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန
မိန္းမတို႔ အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဓမၼသတ္စာေစာင္ တခုနဲ႔တခု မညီညြတ္တာေၾကာင့္ အရႈပ္အရႈပ္အေထြးေထြး ျဖစ္ေနလို႔ ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္နဲ႔ တရားသူႀကီးေတြ တရားမွန္လမ္းမွန္ေရာက္ဖို႔ အၾကပ္အတည္းနဲ႔ ႀကံဳရေၾကာင္းကို ေထာက္ျပထားပါတယ္။
အသက္ ၂၀ မျပည့္ခင္ မိန္းကေလးက ခိုးရာလိုက္တဲ့အခါ မိဘေတြ သေဘာမတူက အခ်ိန္မေရြးခြဲပစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ျမင္းကြန္းဓမၼသတ္ကို ကိုးကားၿပီး “သူကညာကို၊ ႀကိဳက္ပါေသာအား၊ ေယာက်ာ္းခိုး၍၊ တက်ိပ္ေစ့ပင္၊ သားတည္းျမင္လည္း၊ မိခင္ဘမင္း၊ မေဆာက္ႏွင္းက၊ မေနရေခ်၊ မိဘႀကိဳက္သူ၊ ေပးစားဟူ၏” လို႔ ပါေၾကာင္းနဲ႔ မိန္းကေလးက အခြင့္အေရးဆံုး႐ံႈးေနေၾကာင္း ေျပာထားပါတယ္။
မယားႀကီး၊ မယားငယ္ ျပႆနာ၊ မယားႀကီးနဲ႔ မယားငယ္ အခြင့္အေရး၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ပေပ်ာက္ဖို႔ ထိုေခတ္က အစိုးရေတြ ဥပေဒကို တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲေနေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လင္ကြာ မယားကြာ ပစၥည္းခြဲေဝပံုမ်ားနဲ႔ လူမ်ိဳးျခားနဲ႔လက္ထပ္တဲ့အခါ ျမန္မာမိန္းမမ်ား နစ္နာမႈဆိုင္ရာေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။
ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာေရးတြင္ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန
မိန္းမတို႔၏ အေျခအေနနဲ႔ အခြင့္အေရးကို စဥ္းစားရာမွာ ဘာသာတရားကို မပယ္ထားသင့္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာအရ ေယာက်္ားက မိန္းမထက္ ျမတ္သည္ဟု ေျဖဆိုသူမ်ားမွာ နက္နက္နဲနဲ မေတြးေတာဘဲ ေျဖဆိုသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထားပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆအရ ျမန္မာေတြဟာ ဂုဏ္အသက္ကို အေရးဂ႐ုဓမၼ အေလးျပဳရတာေၾကာင့္ ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမတို႔ရဲ႕ အေျခအေနကို တမ်ိဳးတမည္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေထာက္ျပထားပါတယ္။ အမိကို ျဖစ္ေစ၊ အဖကို ျဖစ္ေစ ျပစ္မွားလွ်င္ အျပစ္ႀကီးမႈ အတူတူပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ဥပမာေပးထားပါတယ္။
ေယာက်ာ္းႏွင့္ မိန္းမ ျမတ္၏ အျမတ္၏ အက်ိဳးအျပစ္မ်ားကို ဘုရားေဟာသုတၱန္မ်ား၊ မန္လည္ဆရာေတာ္ရဲ႕ မဃေဒဝလကၤာမ်ားနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ေရးထားပါတယ္။ ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမ မဟူ အတြင္းဓာတ္ခံသာလွ်င္ ပဓာနအရင္းခံျဖစ္ေၾကာင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ထားပါတယ္။
တိုင္းေရးျပည္ေရးတြင္ ျမန္မာမိန္းမတို႔၏ အေျခအေန အေရးအခြင့္
တိုင္းေရးျပည္မႈ၊ ယခုေခတ္အေခၚ ႏုိင္ငံေရးမွာ မိန္းမမ်ား ဝင္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ရေရး ဆူပူေဆာင္းဆိုၾကသည္မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံက စေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္သမိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑တြင္ မိန္းမမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုရင္မႀကီးရွင္ေစာပု၊ ရွင္ေစာနစ္၊ မင္းဆက္ငါးဆက္တိုင္ မိဖုရားျဖစ္ခဲ့သူ ရွင္ဘို႔မယ္၊ အလယ္နန္းမေတာ္ ဆင္ျဖဴမရွင္ စသူတို႔မွအစ ျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္ေတာ္အခါက မိန္းမရြာသူႀကီး၊ မိန္းမဆယ္အိမ္ေခါင္း၊ မိန္းမစာခ်ီ စသူတို႔ ရွိခဲ့ေၾကာင္းေတြ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
၁၁၁၉ ခုႏွစ္မွာ ေျမခဲရြာသူႀကီးသည္ မိန္းမျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၁၁၂၇ ခုႏွစ္ ေတာင္ပံုတန္းအဝင္ ေရျမက္ရြာစစ္တမ္းမွာ ရြာသူႀကီးက မမိၿငိမ္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါ့အျပင္ ပုဂံနယ္မွာ မိန္းမရြာသူႀကီး ၆ ေယာက္ရွိေၾကာင္းေတြ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ဆားက်င္းမ်ားကို သမီးမ်ားက ဆက္ခံရၿပီး သားမ်ားက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ေသာ ေရနံ႐ိုးတို႔မွာ ေယာက်ာ္းက မဆက္ခံရဘဲ သမီးမိန္းမမ်ားကသာ ဆက္ခံခြင့္ရေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ဆားက်င္းမ်ားကို သမီးမ်ားက ဆက္ခံရၿပီး သားမ်ားက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ေသာ ေရနံ႐ိုးတို႔မွာ ေယာက်ာ္းက မဆက္ခံရဘဲ သမီးမိန္းမမ်ားကသာ ဆက္ခံခြင့္ရေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။
အဂၤလိပ္ေခတ္ေရာက္မွ မိန္းမသူႀကီး၊ ဆယ္အိမ္ေခါင္းေတြ ပေပ်ာက္ကုန္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္ တပို႔တြဲလဆန္းထုတ္ သူရိယ သတင္းစာမွာ မင္းတိုင္ပင္အမတ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ျမဴနီစီပယ္ လူႀကီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ ဝင္ေရာက္ မဲဆႏၵေပးဖို႔ အခြင့္ရေပမယ့္ ေရႊတိဂံုဘုရား ဘ႑ာေတာ္ထိန္း ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးေတြ မဲဆႏၵယင္ေရာက္ ေပးပိုင္ခြင့္မရွိလို႔ ေဝဖန္ေရးသားထားတာကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
သိပၸံေမာင္ဝရဲ႕ စာတမ္းကို ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ၊ ၾသဂုတ္လနဲ႔ စက္တင္ဘာလထုတ္ ႀကီးပြားေရးမဂၢဇင္းကေန ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။ စာတမ္းတခုလံုး အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမ တတန္းတစားတည္း ထားမွသာ သင့္ျမတ္ေၾကာင္း၊ တတန္းတည္းဆိုေသာ္လည္း ေနရာတိုင္းတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္က်င့္ႀကံရန္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ဆိုင္ရာ တင့္တယ္ေသာ ေနရာမ်ားမွ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း၊ အက်င့္စာရိတၱ ခ်ိဳ႕ယြင္းပ်က္ျပားမည့္ ေနရာမ်ားမွာ မိန္းမ်ားဟာ ေကာင္းစြာေရွာင္ရွားသင့္ေၾကာင္း သိပၸံေမာင္ဝက အႀကံျပဳၿပီး သူ႔စာတမ္းကို နိဂံုးခ်ဳပ္ထားပါတယ္။
ေမာင္ဘုန္း
The Sunday
Jun, 2012
The Sunday
Jun, 2012
0 comments:
Post a Comment