သမီးရင္ထဲက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ

သီရိ ဧရာဝတီ's 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သူ၏နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ၾကားမွာ ဂုဏ္သတင္း ေမႊးပ်ံ႕ ေက်ာ္ေဇာခဲ့သူ တဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုေျပာႏုိင္သလဲဆိုေတာ့ သမီးတုိ႔လို ျမန္မာျပည္ ေက်းလက္ ေတာရြာေလးတရြာမွာ ႀကီးျပင္းလာၿပီး ႏုိင္ငံေရးဆိုတာလဲ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ကေလး တေယာက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ” ဆိုတဲ့ နာမည္ကို မွတ္မွတ္ရရ ရင္းႏွီးရင္းႏွီးႏွီး ျဖစ္ေနခဲ့လို႔ ပါပဲ။
သမီးဟာ အရမ္းအေဆာ့မက္ၿပီး တေနကုန္တေနခန္း သူ ငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရြာရိုးကိုးေပါက္ လိုက္လည္ ေဆာ့ကစားေန တတ္တဲ့ ကေလးတေယာက္ပါ။ မိဘေတြ တုတ္နဲ႔လိုက္ေခၚမွ အိမ္ျပန္တတ္တဲ့ကေလးမ်ဳိးေပါ့။ သမီးနဲ႔ သမီးရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြကလဲ အရမ္းကိုလိုက္ဖက္ပါတယ္၊ အားလံုးကလဲ ေဆာ့ တဲ့ေနရာမွာဆို “အအိပ္ေမ့ အစားေမ့” ေဆာ့တတ္ၾကတဲ့ ကေလးမ်ဳိးေတြခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသြားရ မွာတုိ႔ လူႀကီးေတြနဲ႔ တရားသြားနာရမွာတို႔ဆိုရင္ေတာ့ အ ၿမဲတမ္း တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္လုပ္ေနၾကစၿမဲပဲ၊ ဒါမ်ဳိးဆို သမီးတု႔ိ အၿမဲတန္းေနာက္တန္းကပဲ လိုက္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” အေၾကာင္းကို စာထဲမွာသင္ေတာ့ သမီးတို႔အားလံုး ထူးထူးျခားျခားကို စိတ္၀င္တစားရိွခဲ့ ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို သမီးတို႔ အသည္းထဲ အူထဲကကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆိုမိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ သမီးတို႔တိုင္းျပည္ ရဲ႕ ဖခင္ႀကီး၊ သမီးတို႔ အားလံုးခ်စ္ခင္ ၾကည္ညိဳထိုက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဆိုတဲ့အသိဟာ သမီးတို႔တေတြရဲ႕ႏွလံုးသား ထဲမွာ အျမစ္တြယ္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ သမီးတို႔ကို လမ္းမွန္ျပေပးခဲ့တဲ့ အာစရိယ ဆရာသခင္မ်ားရဲ႕ေက်းဇူးပါပဲ။ သံုးေလးတန္းေလာက္ေရာက္လာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေကာင္းေၾကာင္းမ်ားကို ထပ္ခါတလဲလဲ တီြဗီြ ေတြ ဗီြဒီယုိေတြ သတင္းစာေတြထဲမွာ ေတြ႔ရ ျမင္ရ ၾကားရပါတယ္။ ထူးဆန္းတာကေတာ့ သမီးတို႔အားလံုး သူ႔ကို နည္း နည္းေလးမွ အထင္မႀကီးခဲ့ပါဘူး၊ သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းမွန္သမွ်ကို သမီးတို႔ရဲ႕ဦးေႏွာက္ေတြက ေအာ္တုိမက္တ ဥပကၡာျပဳ ထားခဲ့သလိုပဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာတခုမွ မမွတ္မိလို႔ပါပဲ။ သမီးတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက စာထဲမွာ သင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးရဲ႕ နာမည္ကို မွတ္မွတ္ရရ ရိွေနပါေသးတယ္၊ သူကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔နဲ႔ အတူ အလုပ္ၾကံခံခဲ့ရတဲ့ “ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ” ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕နာမည္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္က သမီးတို႔ကေလးေတြ အတြက္ ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ထူးဆန္းေနတယ္လို႔ ထင္ခဲ့လို႔ပါ။
သမီးတို႔အတြက္ ေက်ာင္းစာထဲက လူပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕နာမည္ေတြေတာင္ မနည္းမွတ္ေနရတာ၊ ေက်ာင္းစာ အျပင္ဘက္က ေခါင္းေဆာင္ေတြတို႔ လူပုဂၢိဳလ္တို႔ နာမည္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ေ၀လာေ၀းပဲေပါ့။ တကယ္လို႔မ်ား သမီးတို႔ သိခဲ့ရင္လဲ အဲဒီ လူပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ျပည္သူေတြ အရမ္းခ်စ္ခင္ရတဲ့သူ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္သူေတြရဲ႕ မုန္းတီးျခင္းကို ခံရသူေတြသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူႀကီးေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ နာမည္ ႏွစ္ခုေတာ့ရိွပါတယ္၊ တေယာက္ကေတာ့ “ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ” ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ “အရူးေစာေမာင္” လို႔ နာမည္တြင္ခဲ့တဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္” ျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္သူ႔ကို အဲဒီလိုေခၚခဲ့တယ္ဆိုတာ သမီးတို႔ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာအေၾကာင္း ကို ေတာ့ မေကာင္းသတင္းမေျပာခဲ့ၾကတာ သမီးမွတ္မွတ္ရရ ရိွေနပါတယ္။
သမီးရဲ႕ႏုိင္ငံေရးအသိအျမင္ေတြဟာလဲ သမီးရဲ႕အသက္ တစစ ႀကီးျပင္းလာတာနဲ႔အမွ် တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏိုးၾကားစျပဳ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သမီးရဲ႕ မာတာပီတု မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ သြန္သင္ဆံုးမမႈမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ သမီး ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လဲ အမ်ားႀကီးသက္ဆိုင္ေနတယ္လို႔ သမီးယူဆပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ႏွင့္တကြ တျခားႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို လူႀကီးမ်ားမွတဆင့္ သို႔မဟုတ္ စာ အုပ္စာတမ္းမ်ားမွတဖုံ ေလ့လာသိရိွခဲ့ရပါတယ္။ အမ်ားစု ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ကြယ္လြန္သြားၾကၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူတို႔ကို သမီးတို႔ေခတ္လူငယ္ေတြ မီႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးေတာ္ေတာ္ေကာင္းၿပီး အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရိွၿပီျဖစ္တဲ့ သမီးတို႔ရဲ႕ ဖိုးဖိုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ကို ေတာ့ အျပင္မွာ ကံေကာင္းေထာက္မလို႔ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ဖိုးဖိုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဟာ တကယ္ကို ခင္မင္ရင္းႏီွးစ ရာေကာင္းၿပီး ဥပဓိရုပ္လဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသူတဦးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုး ငယ္ငယ္ကဆို ဘယ္ေလာက္ေခ်ာလိုက္မလဲ ဆိုတာ သမီးခန္႔မွန္းလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးဟာ စာေရးစာဖတ္ သတင္းနားေထာင္ စတဲ့အလုပ္မ်ားနဲ႔ တေန႔တာအခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစတတ္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးဟာ စာေပဗဟုသုတမ်ားကို အဲဒီလို အခ်ိန္ရိွသေရြ႕ ေလ့လာလိုက္စားေနတတ္သူတဦး ျဖစ္ၿပီး အရမ္းကုိ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔သူ တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။သမီးတို႔လို လူငယ္ေတြနဲ႔စကားေျပာရင္ေတာင္ “က်ေနာ္” လို႔ ဖုိးဖိုးက သူ႔ကုိယ္သူ သံုးတတ္ၿပီး ၀ါက်တိုင္းမွာလဲ “ဟုတ္ကဲ့” ဆိုတဲ့ လူတဖက္သားကို ရိုက်ဳိးေလးစားမႈေပးတဲ့ စ ကားလံုးမ်ဳိးနဲ႔ သုံးတတ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လဲ ဖိုးဖိုးနဲ႔စကားေျပာရင္ သမီးတို႔ ေတာ္ေတာ္ကုိ အားေတာင့္အားနာ ျဖစ္မိပါတယ္။
ဖိုးဖိုးနဲ႔ေတြ႔ဖူးတယ္လို႔သာေျပာရတယ္ ဖိုးဖိုးအေၾကာင္းကို ဂဃနဏေျပာျပပါဆိုရင္ သမီးေျပာျပတတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖိုးဖိုးက အရည္အခ်င္းရိွၿပီး ခ်စ္ခင္ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တဦးလို႔သာ နားလည္ သိရိွထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တလေလာက္က သမီးရဲ႕အေမက ဖိုးဖိုးေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ တအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဖိုးဖိုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ “ဆိုင္းစုမွသည္ မန္ဟုိင္းဆီသို႔” ဆိုတဲ့ ကိုယ္တုိင္ေရးအထၳဳပၸတၱိေပါင္းခ်ဳပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးဟာ ေတာ္ေတာ္ အေရးအသားေကာင္း သူျဖစ္ေၾကာင္း ဒီစာအုပ္ကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ သမီးအံ့အားသင့္စြာ သိရိွလိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖိုးဖိုးရဲ႕အရည္အခ်င္းကိုလဲ သမီးစိတ္ထဲကေန ဂုဏ္ယူစြာ အသိအမွတ္ျပဳမိပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ သမီးအတြက္ ေလ့လာစရာ သင္ယူမွတ္သားစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။ ဒီ သိပ္ၿပီး မထူလွတဲ့ ဖိုးဖိုးရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိစာအုပ္ကေလးဟာ သမိုင္း၀င္အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စာ မ်က္ႏွာတိုင္းဟာလဲ စိတ္၀င္စားစရာမ်ားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လို႔ ေနပါတယ္။ သမီးတို႔လို စာဖတ္ရမွာ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းၿပီး ျမန္မာ စာနဲ႔ ေတာ္ ေတာ္အလွမ္းေ၀းေနတဲ့ လူငယ္စာဖတ္ပရိသတ္မ်ဳိးကိုေတာင္ ဆြဲေဆာင္ထားႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒါဟာ ဖိုးဖိုး စာ အုပ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈတခုလို႔ ကိုယ့္ဖာသာ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ဟာ ဖိုးဖိုးရဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့သမိုင္းလို႔ ေျပာလို႔ရသလို သမီးတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းလို႔ ဆိုရင္လဲ မွားလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဖိုးဖိုး ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့လမ္းဟာ “နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ် ေတာ္လွန္ေရးလမ္း” “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးလမ္း” ေတြျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သမီးတို႔ အၿမဲတန္း ေလးစားဦးညြတ္ရမယ့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအားလံုး အတူေလွ်ာက္ လွမ္းခဲ့တဲ့ သမိုင္း၀င္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးလမ္းႀကီး မဟုတ္ပါလား။
ဖိုးဖိုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တျခားေသာႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားလိုပဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ေလာက္က စၿပီး ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တက္ႂကြစြာပါ၀င္ လႈပ္ရွားခဲ့သူ တဦး ျဖစ္ရုံမွ်မက ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ေမာ္ကြန္းတင္ ခံခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္တဦးလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစု ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္၀င္မ်ားရဲ ့ နာမည္မ်ား ေရွ႕မွာ “သခင္” ဆုိ တာ ပါတတ္ပါတယ္။ သခင္ေအာင္ဆန္း (ဗိုလ္ေတဇ/ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) တို႔၊ သခင္လွၿမိဳင္ (ဗိုလ္ရန္ေအာင္) တို႔၊ သခင္ေရႊ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ) တို႔ စသျဖင့္ေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုမွည့္ရသလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို သူ႔ကြ်န္ဘ၀ကေန ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ၿပီး သခင္ႏိုင္ငံျဖစ္ရေစမယ္ ဆိုတဲ့ ဆႏၵေတြန႔ဲ “တို႔ဗမာအစည္းအရံုး သခင္ပါတီႀကီး” ထဲကို၀င္ၿပီး သခင္အ ျဖစ္ေျပာင္းလဲလိုက္ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ဘယ္ေလာက္အားရေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အေျပာင္းအလဲလဲ။ သမီးကေတာ့ “သခင္မ်ဳိးေဟ့ တို႔ဗမာ” ဆိုတဲ့ ဟစ္ေႂကြးသံနဲ႔ ေထာက္ခံအားေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဖိုးဖိုးတို႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္မ်ားဟာ ဟုိင္နန္ကြ်န္းမွာ ဂ်ပန္စစ္ပညာသင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွစလို႔ သူတို႔ရဲ ့နာမည္မ်ားကို “သခင္” မွ “ဗိုလ္” လို႔ ေျပာင္းလဲေခၚဆိုလိုက္ၾကတယ္။ ဒီလိုေျပာင္းရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ က်န္-ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္မ်ားဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕တပ္မေတာ္ႀကီးကို ေရွးဦးစြာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ား ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ ဒါေတြဟာ ဖိုးဖိုးရဲ႕ အထၳဳပၸတၱိစာအုပ္ထဲက မွတ္ယူသိရိွလိုက္တဲ့ သမိုင္း၀င္အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ သမီး ဒီစာအုပ္ထဲကေန မယံုႏုိင္စြာ သိရိွလိုက္ရတဲ့ အခ်က္တခ်က္ကေတာ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ဟာလဲ ရဲ ေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္တဦး” တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္နာစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္တခုပါလဲ။
သမီးတို႔ရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ စျဖစ္တဲ့ေန႔ကစလို႔ သူတို႔ ရဲ႕ အသက္ကို အမိျမန္မာျပည္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း မွာ သူတို႔ရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္နဲ႔ သတၱိေသြးကုိ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲေတြၾကားမွာ သမီးတို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား သမီး တို႔ခ်စ္ခင္ရေသာ မ်ဳိးခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူအေျမာက္အျမား က်ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ေသြးေခ်ာင္း စီးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ တခ်ဳိ႕ မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားမွာေတာ့ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း လုပ္ၾကံမႈေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ က်ဆံုးခဲ့ရ တာပါ။ ဒီေကာက္က်စ္တဲ့ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္မႈကို ခံခဲ့ရတဲ့ သမီးတို႔ ခ်စ္ခင္ေလးစားရပါေသာ သမီးတို႔တိုင္း ျပည္ရဲ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အျခားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအားလံုးအတြက္ သမီးမခံမ ရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ရပါတယ္၊ ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရပါတယ္၊ ႏွေျမာတသမဆံုးလဲ ျဖစ္ရပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လို တကယ္တမ္း ျမန္မာျပည္အက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးေပးခ်င္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးတို႔ကိုမွ ေရြးၿပီးလုပ္ၾကံရတာလဲ။ တတိယ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲ ၀င္ေနခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကေရာ အဲဒီလုပ္ၾကံခံရတဲ့ေန႔မွာ ဘယ္ ကို ေရာက္ေနပါသလဲ။ တကယ္လို႔ သူသာမရိွရင္ တိုင္းျပည္ႀကီး ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေနၿပီလို႔ သမီးထင္ပါတယ္။ တကယ္ လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတို႔သာ အလုပ္ၾကံမခံခဲ့ရဘူးဆိုရင္ သမီးတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီး ဒီေလာက္ဆိုး၀ါး နိမ့္က်ေနစရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ က်န္ရိွေနေသးတဲ့၊ တုိင္းျပည္ကုိ တကယ္ခ်စ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္း ေဆာင္ႀကီး မ်ားကိုလဲ အခုေနာက္တက္လာတဲ့ အစိုးရေတြလို လိုက္လံသတ္ျဖတ္စာရင္းရွင္းေနမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဗမာျပည္ ကြန္ ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္တကြ တျခားေသာ မ်ဳိးခ်စ္တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အင္အားစု မ်ားကိုလဲ “ေသာင္းက်န္းသူ” “သူပုန္” နာမည္တတ္ၿပီး ေတာထဲကို ေမာင္းထုတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ျမန္မာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို စတင္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးႀကီးဟာလဲ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္တကြ က်န္တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားရဲ ့ ရြတ္ရြတ္ခြ်ံခြ်ံ တိုက္ပြဲ၀င္ ေပးဆပ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ ရ လဒ္ျဖစ္တာကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေသအခ်ာ သိထားတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲေဘာ္ရဲဘက္ တုိက္ေဖာ္တုိက္ဖက္ေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္မယ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆထားလို႔ပါ။
သမီးငယ္ငယ္တုန္းကဆို “သူပုန္” တို႔ “ေသာင္းက်န္းသူ” တို႔ ၾကားရင္ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။ လမ္းမွာသူပုန္ေတြနဲ႔ေတြ႔ ရင္ အသတ္ခံရမွာတို႔ ဘာတို႔ေပါ့၊ ဇာတ္ကားေတြထဲကလိုေလ။ ဒါေပမယ့္ သမီး အခုမွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။တကယ္ လို႔မ်ား အခုခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္ျပည္သူေတြအတြက္ အကာအကြယ္ေပးေနပါတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရစစ္တပ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔ရင္ “အဲဒီ သူတို႔ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ေျပာေနတဲ့ ဓားျပ သူပုန္ ေသာင္းက်န္းသူ” ေတြကိုေတြ႔တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အေျခအေနက ဆိုးရြားသြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုေပါ့။ အားလံုးပဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ၊ စစ္တပ္ မက်ဴးလြန္ဖူးတဲ့ မေကာင္းမႈ ဘယ္ႏွစ္ခုမ်ား က်န္ရိွေနေသးလဲလို႔။ သူတို႔ေတြဟာ အဓမၼျပဳက်င့္တဲ့အလုပ္ေတြမွာ “အထူး ကြ်မ္းက်င္သူ” ေတြျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ခိုးမလား၊ ၀ွက္လား၊ ေျဗာင္ ဓားျပတိုက္မလား၊ လူကြယ္ရာမွာလုပ္ၾကံမလား၊ လူျမင္ကြင္းမွာသတ္ျဖတ္မလား၊ ရြာ မီးရိႈ႕မလား၊ မိန္းကေလးေတြကို အဓမၼ ျပဳက်င့္ရမလား ႀကိဳက္တာလာခဲ့ အကုန္ရတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရေပါ့။ တကယ္က ေတာ့ သူတို႔ကမွ “ဓားျပအစစ္” “ေသာင္းက်န္းသူအစစ္” “အေခ်ာင္သမားအစစ္” ေတြပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြခ်စ္ရတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ။ “ဆရာ ၀န္ျဖစ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳးစားမည္၊ လူရည္ခြ်န္ျဖစ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳးစားမည္၊ ျမန္မာ့ သားေကာင္းဇာနည္ စစ္သားႀကီးကို က်ေနာ္ေမွ်ာ္မွန္းရည္” ဆိုတဲ့ ဒီသီခ်င္းစာသားေလးကို သမီးအရမ္းႀကိဳက္ခဲ့တာပါ။ ခဏခဏလဲ ဆိုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူေျပာ တဲ့ စစ္သားႀကီးကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က ျမန္မာ့သားေကာင္းဇာနည္ စစ္သားႀကီးမ်ားကို ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ အဲ ဒီလို ျပည္သူကခ်စ္ရတဲ့ စစ္သားႀကီးေတြျပန္ေပၚလာႏိုင္ပါေစလို႔ သမီးဆုေတာင္းပါတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး” ဆိုတဲ့ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းမွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဒီဟစ္ေႂကြးသံ ကို သမီးရဲ႕နားထဲမွာ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္၊ သမီးတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း၊ သမီးတို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္လက်ၤာ (သခင္လွေဖ)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ (သခင္ေရႊ) တို႔ ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ စစ္ပညာ ဟာ ျပည္သူေတြကို အသက္နဲ႔လဲၿပီး ကာကြယ္ဖို႔ပါ။ ျပည္သူေတြကို ရန္သူသဖြယ္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ပစ္ဖို႔မဟုတ္ပါ ဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အာဇာနည္အေပါင္းတို႔ ေသြးေခ်ာင္းစီးမွ် အဂၤလိပ္နဲ႔ ဂ်ပန္နယ္ခ်ဲ႕ေတြရဲ႕ လက္ထဲက ခက္ ခက္ခဲခဲတိုက္ယူခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးဟာ အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အခု လက္ရိွ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ “မူးလို႔ေတာင္ ရွဴစရာမရိွ” တဲ့ ဘ၀ပါ။ ျမန္မာျပည္စစ္အစိုးရဟာ မေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ့ သူေတြဆိုရင္ လြတ္လပ္မႈကို အျပည့္ေပးထားတတ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရိွမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးေတြဆိုရင္ေတာ့ လြတ္လပ္မႈကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ တားဆီးပိတ္ပင္ ထားေတာ့တာပါပဲ။ ဒါမွလဲ တုိင္းျပည္ႀကီး ပ်က္စီးၿပီး သူတို႔တေတြ ေကာင္းစားၾကမွာေလ။ အခု ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဆင္းရဲမႈကေတာ့ ကမၻာမွာ နံပါတ္၀မ္းကို တက္ခ်ိတ္ေတာ့မွာပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ သမီးတို႔ႏိုင္ငံကို လုိက္မမီေတာ့ပါဘူး။ ဒါဟာလဲ သမီးတို႔ရဲ႕ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ၁၀၀% ႀကိဳးစားဖ်က္ဆီးမႈ ေၾကာင့္သာ ဒီေလာက္အဆင့္ကို ၿပိဳင္ဖက္ကင္းစြာ ဆြတ္ခူးႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အီသီယိုးပီးယားႏုိင္ငံကေတာင္ သမီးတို႔ ႏိုင္ငံကို အေဖျပန္ေခၚရမယ့္ကိန္း ဆိုက္ေနပါၿပီ။ ဒါေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္စစ္အစိုးရ တက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ရလာခဲ့တဲဲ့ မယံုႏိုင္စရာ ေျပာင္းလဲမႈႀကီးေတြပါ။
စစ္အစိုးရဟာ ျမန္မာျပည္ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံေရးမိႈင္းတုိက္ၿပီး အေမွာင္ခ်ထားခဲ့တာ ၁၉၈၈ မတိုင္မီကတည္းကပါ။ ဒါေၾကာင့္ သမီးတို႔လို ေနာက္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားဟာလဲ အမွားနဲ႔အမွန္ကို ေကာင္းေကာင္း မေ၀ခြဲႏိုင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အမွန္ကုိ အၾကာႀကီးဖုံးကြယ္မထားႏိုင္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြ အားလံုး အမွားနဲ႔ အမွန္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားလာ ႏိုင္တဲ့ တေန႔ဟာ သူတုိ႔ေတြ အေၾကာက္ဆံုးျဖစ္ရမယ့္ေန႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
သမီး အခုတေလာ စစ္အစိုးရက ဦးစီးရိုက္ကူးထားတဲ့ “အာရုဏ္ဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာ” ဆိုတဲ့ ေပၚလစီကားထဲက သီခ်င္းစာ သားေလးတေၾကာင္းကို အမွတ္ရမိပါတယ္။ “အေမွာင္ကိုခြင္း၍ အလင္းကုိ ေဆာင္မည္” ဆိုသည့္ စာသား ေလးပါပဲ။ ဒီ စာသားေလးကို သူတို႔ေတြ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ပဲသံုးသံုး သမီးကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အဓိပၸါယ္အရင္း ျဖစ္တဲ့ “အလင္းဟာ အေမွာင္ကိုၿဖိဳခြင္းႏိုင္စၿမဲ ျဖစ္ၿပီး အေမွာင္ဟာ အလင္းကိုဘယ္ေတာ့မွ ကာဆီးမထားႏုိင္ဘူး” ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ ေလးကိုပဲ ႀကိဳက္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြ ဦးေႏွာက္အေျခာက္ခံၿပီး လုပ္ဇာတ္ဆင္ ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဒီဇာတ္ကားဟာလဲ ျပည္ သူေတြရဲ႕ ရင္ထဲအထိေရာက္ေအာင္ ဂယက္ရုိက္ႏိုင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ အလင္းႏွင့္အေမွာင္ကို ျပည္သူေတြ ကြဲကြဲျပား ျပားသိလာတဲ့ တေန႔ဟာ သူတို႔ေတြရဲ႕ ရက္စက္ၾကမ္း ၾကဳတ္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုႀကီးကို သမီးတို႔ျပည္ သူ ေတြရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနမယ့္ အမွန္ အလင္းနဲ႔ ၿဖိဳခြင္းႏိုင္မယ့္တေန႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းသား ‘လူမင္း’ အဲဒီအထဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိပါတယ္။ “ငါတို႔ေတြ လက္နက္ကိုင္တိုက္မွ ေအာင္ပြဲရႏိုင္မယ္”ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။ ဒါဟာ သမီးအတြက္ေတာ့ အေမွာင္ထဲက အလင္းတန္းတခုလို႔ ခံယူပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ဖိုးဖုိး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအားလံုးဟာ သူတို႔ အေပၚမွာက်လာ ေသာ သမိုင္းေပးတာ၀န္ေတြကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အေမွာင္ထဲမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ သမီးတို႔လို ေနာက္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားဟာလဲ အေမွာင္ထဲက အလင္းတန္းမ်ားကို ရွာေဖြေတြ႔ရိွႏိုင္ၿပီး သမိုင္းေပးတာ၀န္ ေတြကို ေက်ပြန္စြာ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ သမီးယံုၾကည္ပါတယ္။

သမီးထက္ထက္
၂၀၁၁ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃
(မွတ္ခ်က္ … သမီးထက္ထက္ဟာ ၾသစေတးလ်ားႏုိင္ငံ ဆစ္ဒနီၿမဳိ႕မွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေလးတဦးပါ)