စပ္ကူးမပ္ကူး
|
11:30 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
တေလာတုန္းက ကုိယ္ေရးကုိယ္တာကိစၥနဲ႔ မဲေဆာက္ကုိ ခဏေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ့္ကေလး ပညာေရးကိစၥ စီမံစရာ ရွိတာေလးရယ္၊ တနယ္တေက်းကေရာက္လာတဲ့ ေဆြမ်ဳိးတဦးနဲ႔ ေတြ႔ဖုိ႔ရယ္ပါ။
မဲေဆာက္ျမိဳ႕ကုိ ေျခခ်မိလုိ႔ ေတြ႔ရမယ့္သူနဲ႔ ေတြ႔ျပီးခါစပဲ ရွိေသးတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ကိစၥတခု ဘြားခနဲေပၚလာ တယ္။ ရြာက ခေလးမတေယာက္ မဲေဆာက္အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ေနျပီတဲ့။ ဘယ္သူမ်ားလဲ..ဘယ္လုိက ဘယ္လုိ ျဖစ္ရပါလိမ့္.. တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ၾကီး.. ဒါနဲ႔ ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့မွ..တူေမာင္ျဖစ္သူက..
“က်ေနာ္တုိ႔ရြာက ေက်ာင္းဆရာ (...) ရဲ႕ သမီး (...) ေလ အကို မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား..”
“ေအး သူ႔အေဖကုိေတာ့ သိတာေပါ့..ဒါေပမဲ့ အကုိရြာမွာေနတုန္းက သူတုိ႔က အပ်ဳိျဖန္းပဲ ရွိေသးတာ..”
“အင္း...ခုေတာ့ တကယ့္အိမ္ေထာင္ရွင္ မိန္းမၾကီးေတြျဖစ္ေနျပီ အကုိေရ.. သူတုိ႔သားဦးေလးေတာင္ ဒီႏွစ္ ကုိးတန္း တက္မွာတဲ့..”
ဟုတ္မွာေပါ့ေလ... က်ေနာ္ ရြာနဲ႔ခဲြခဲ့တာ အႏွစ္ ၂၀ ရွိျပီပဲ..
“ဒါနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ဒီကုိေရာက္လာရတာလဲ”
“ဒီလုိ အကုိရ.. သူ႔ေယာက္်ား ကုိ(...) က ထုိင္းမွာလာျပီး အလုပ္လုပ္ေနတာ ၂ နွစ္ ၃ နွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ ရတဲ့လုပ္ခေလးနဲ႔ ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစုကုိ လွမ္းေထာက္ပံ့ေပးေနတာ..ခုေနာက္ပုိင္း ရြာမွာ စီးပြားေရး အေျခအေန ေတာ္ေတာ္ကုိ မေကာင္းေတာ့တာ.. ဒီႏွစ္ဆုိ ပုိဆုိးတယ္.. စပါးေတြေရျမဳပ္.. ပဲေစ်းကမေကာင္းနဲ႔.. ေၾကြးေတြ လႊတ္တင္ကုန္ၾကတာ.. အဲဒါေၾကာင့္ ကုိ(...) က ရြာမွာေနခဲ့တဲ့ သူ႔မိန္းမကုိပါ သူနဲ႔အတူ အလုပ္လာ လုပ္ဖုိ႔ လွမ္းေခၚတယ္တဲ့.. ေယာက္်ားရွိတဲ့ ေနရာကုိ လုိက္ဖုိ႔ မဲေဆာက္က လူကယ္ရီအမ်ဳိးသမီးအိမ္မွာ ခဏ တည္းခုိ ေနတုန္း.. ထုိင္းရဲက လူကယ္ရီကုိ ဖမ္းေတာ့ သူပါ အဆစ္ပါသြားတယ္ တဲ့”
“ေၾသာ္...ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ.”
ၾကာရွည္ အံ့ၾသေနခ်ိန္ မရလုိက္ပါဘူး.. ေကာင္မေလးနဲ႔ေတြ႔ဖုိ႔ ရဲစခန္းအခ်ဳပ္ရွိရာကုိ အေျပးခ်ီတက္ရတယ္။ အခ်ဳပ္ခန္း ေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ သံဇကာ ေလးဘက္ ကာရံထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ လူ ၆၀ ေလာက္ ထုိင္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ အမ်ဳိးသား/ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေရာေႏွာျပီးထားတာ။ ထုိင္ေနသူေတြထဲက အရပ္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ အမ်ဳိးသမီး တဦးထလာျပီး က်ေနာ့္တူနဲ႔ စကားေျပာတယ္။ သူ႔ရုပ္သြင္ကုိ ေသခ်ာ အကဲခတ္ၾကည့္လုိက္မွ သူ႔အေဖ ေက်ာင္းဆရာၾကီးမ်က္ႏွာနဲ႔ ဆင္တူေနတာ သတိထားမိတယ္။ သူလည္း က်ေနာ့္ကုိ ဇေဝဇဝါ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ၾကည့္ေနျပီး ေဝခဲြရခက္ေနတဲ့ပံု..။
ရဲစခန္းမွာကလည္း ထုိင္းပုလိပ္ကုိသာမက ပုလိပ္စကားျပန္မ်က္ႏွာကုိလည္း ၾကည့္ရေသးတာဆုိေတာ့ စကားသိပ္မ်ားမ်ား ေျပာလုိ႔မေကာင္း..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္အမ်ဳိးသမီးတဦး ထလာျပီး မ(..) ကုိ ေခၚလာ တာဟာ သူ႔ကုိအမႈစစ္ခ်ိန္မွာ သက္ေသအျဖစ္အစစ္ခံဖုိ႔ ေခၚလာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အမႈစစ္ေဆးျပီးခ်ိန္မွာ ျပန္လြတ္မွာမုိ႔ စိတ္မပူပန္ဖုိ႔ ေျပာပါတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔စကားေျပာအျပီးမွာ ပုလိပ္စကားျပန္ကတဆင့္ ကုိယ့္လူကုိ ေရြးထုတ္ယူဖုိ႔ ၾကိဳးစားေပမဲ့ မရပါ။ ကယ္ရီအမ်ဳိးသမီးက ျဖစ္ေနက်ထံုးစံတခုလုိ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာေနေပမဲ့ အေတြ႔အၾကံဳ လံုးဝမရွိတဲ့ မ(..) ခမ်ာမွာ မ်က္ႏွာ ဇီးရြက္ေလာက္သာ။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ပါလာတဲ့ စားစရာနဲ႔ေရသန္႔ဗူး ေပးျပီး ႏႈတ္ဆက္ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ အေၾကာင္းရွိရင္ ဆက္သြယ္နုိင္ ဖုိ႔ ဖုန္းနံပတ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။
ျပႆနာက အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ေနသူနဲ႔ မျပီးေသးပါ။ အဖမ္းမခံရဘဲ ကယ္ရီအမ်ဳိးသမီးအိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ တေယာက္ကိစၥ ေပၚလာျပန္တယ္။ သူကလည္း အဖမ္းမခံရေပမဲ့ အဲဒီအိမ္မွာ ဆက္မေနရဲေတာ့။ ရဲေတြက အဲဒီအိမ္ကုိ တေစ့တေစာင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနလုိ႔ လံုျခံဳေရး စိတ္မခ်ရဘူး အိမ္ေျပာင္းေပးပါ ဆုိလာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ စိတ္ခ်ရတဲ့ ကားတစီး စီစဥ္ျပီး မိတ္ေဆြတဦးရဲ႕အိမ္ကုိ ေျပာင္းေပးလုိက္ရတယ္။
မိတ္ေဆြရဲ႕ အိမ္ကုိေရာက္လုိ႔ စိတ္ေအးလက္ေအးျဖစ္မွ ေမာင္ႏွမေတြ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ စကားေျပာျဖစ္ ေတာ့တယ္။
“ေနပါအံုးဟာ ငါရြာမွာရွိတုန္းက နင္တုိ႔မိသားစုေတြ ကုိယ့္လယ္ကုိယ့္ယာနဲ႔ အဆင္ေျပၾကပါတယ္။ ခု ဘယ္လုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ...”
“ရြာကလူေတြ အမ်ားစု အဆင္မေျပၾကဘူး အကုိၾကီး... လယ္လုပ္ရတာကလည္း တႏွစ္တႏွစ္ ေၾကြးဆပ္ဖုိ႔ ေတာင္ အနုိင္နုိင္.. ဓာတ္ေျမၾသဇာ ကုိ အျပင္ေစ်းနဲ႔ ဝယ္သံုးေနရတာၾကာျပီ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြတက္၊ စရိတ္စကေတြ အရမ္းၾကီးလာေနေပမဲ့ စပါးေစ်း၊ ပဲေစ်းက ေကာင္းမလာေတာ့ လယ္လုပ္တာ ေၾကြးေတြ တဝဲလည္လည္ သံသရာ ထဲကကုိ မထြက္နုိင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ။ ဒီႏွစ္ဆုိ ၾကည့္ပါအံုး.. စပါးစုိက္တာ ေရသံုးခါ ျမဳပ္တယ္..ေတာေရၾကီးတာေလ... စုိက္ျပီးစ ပထမတခါျမဳပ္ေတာ့ လက္ၾကားထုိးလုိက္ဖာတယ္.. ဒုတိယတခါ ထပ္ျမဳပ္တယ္။ ကုန္းျမင့္တဲ့ လယ္ေတြထဲက စပါးပင္ပြားကုိ ခဲြယူျပီး ထပ္ဖာတယ္။ ေနာက္ဆံုးတခါျမဳပ္ေတာ့ အစားထုိးစုိက္ဖုိ႔ ပ်ဳိးပင္လည္း မရိွေတာ့ဘူး.. စပါးေတြကလည္း အဖံုးအလံုး ဝင္ေနျပီေလ..။ ဒီအတုိင္းပဲ လက္ပုိက္ၾကည့္ေနရတာ.. စပါးထြက္ လာေတာ့ ဆယ္ဧကစုိက္မွ စပါး တင္း ၅၀ ရတဲ့လူနဲ႔ ၆၀ ရတဲ့လူနဲ႔ ။ ေရာင္းစားဖုိ႔ ေနေနသာသာ ကုိယ့္ဝမ္းစာထားဖုိ႔နဲ႔ မ်ဳိးစပါးေတာင္ မေလာက္ေတာ့ဘူး။ အစုိးရဆီက ယူထားတဲ့ စုိက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေခ်းေငြဆပ္ဖုိ႔ မရွိဘူး။ စပါးျပီးလုိ႔ ပဲေစ်းေကာင္းမလားထင္ရတယ္.. မတ္ပဲတတင္း ေငြတေသာင္း ေတာင္ ဝယ္မယ့္သူ မရွိျဖစ္ေနတာ ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ အဆင္ေျပပါေတာ့မလဲ အကုိၾကီးရယ္...
စပါးကြင္း ေတြ ေရျမဳပ္တာကို ဘယ္လူၾကီးကမွ အေရးတယူ လာမၾကည့္ဘူး.. အခ်ိန္တန္ရင္ ေခ်းေငြျပန္ ေတာင္းဖုိ႔ပဲ ေခ်ာင္းေနၾကတာ..ဒီၾကားထဲ ေငြေခ်းစားသူေတြကလည္း တေမွာင့္..အကုိၾကီးျမင္ေစခ်င္တယ္ ေၾကြးမေပးနုိင္သူေတြအဖုိ႔... လယ္ေတြထုိးအပ္.. ႏြားေတြထုိးအပ္နဲ႔ ”
သူ႔ေျပာစကားၾကားရတာ ေျပာသူေတာ့ ဘယ္လုိေနမယ္မသိ နားေထာင္ရသူေတာင္ အသက္ရွဴၾကပ္သလုိ ျဖစ္လာမိတယ္။
“အခု ဒီကုိ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ လုိက္လာခဲ့တာလား”
“အဲလုိေတာ့ မလာရဲဘူး အကုိၾကီးရဲ႕... လာလည္းမလာတတ္ဘူး... ေယာက်္ေတြက လွမ္းေခၚတာ၊ ျမဝတီကုိ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့.. အဲဒီမွာ လုိက္ပုိ႔မယ့္လူ အဆင္သင့္စီစဥ္ထားတယ္တဲ့... ဒီေရာက္ေတာ့ သူတုိ႔ေျပာတဲ့ အမ်ဳိးသမီး လာၾကိဳတယ္.. ခရီးမထြက္ခင္ သူ႔အိမ္မွာ ခဏတည္းေနတုန္း အဖမ္းခံရတာ..”
“ခုမွေတာ့ စိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ဟာ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဆက္စီစဥ္ရတာေပါ့... ဟုိတေယာက္ အခ်ဳပ္က လြတ္ရင္ သြားလာဖုိ႔ စီစဥ္ေပးမယ္..” လုိ႔ အားေပးစကားေျပာလုိက္ရေပမဲ့ ကုိယ္လည္းမဲေဆာက္အထာ မကၽြမ္းေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႔ျပီး ဘယ္လုိစီစဥ္ရမွန္းကုိ မသိေသး။
သိပ္မၾကာမီမွာပဲ သူ႔ေယာက်္ားဆီက ဖုန္းဆက္လာတယ္...
“အကုိၾကီးတုိ႔ က်ေနာ့္မိန္းမကုိ အိမ္ေျပာင္းေပးတာ အဆင္ေျပလား” တဲ့။
ျဖစ္ပံုက.. ဟုိမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာက သမီးေယာက္ဖ ႏွစ္ေယာက္။ ဒီမွာ လုိက္ဖုိ႔ျပင္ေနတာကလည္း သမီးေယာက္မ ႏွစ္ေယာက္။
“ေအး..အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မင္းတုိ႔ စီစဥ္တဲ့ ပဲြစားက ရဲနဲ႔မပီျပင္ဘူး.. အေသအခ်ာ မစံုစမ္းၾကဘူးလား..”
“အေသအခ်ာေတာ့ စံုစမ္းျပီး လုပ္တာပဲ အကုိေရ.. ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ရွိတယ္.. အရင္ဆက္ထားတဲ့ ပဲြစားက လူတေယာက္ စရိတ္ တေသာင္းသံုးေထာင္ေတာင္းတယ္။ ခုပဲြစားက တေသာင္းတေထာင္နဲ႔ ပုိ႔မယ္ဆုိေတာ့ ညီေလးလည္း ေလးေထာင္သက္သာ မနည္းဘူးဆုိျပီး စီစဥ္လုိက္တာ... ဒီအမ်ဳိးသမီးလည္း အျမဲတမ္းပုိ႔ေပး ေနတာ ျပႆမရွိပါဘူး.. ခုက်မွ.”
“ေအးေလ ရဲကုိေက်ာ္လုပ္တယ္ဆုိျပီး သူ႔ကုိဖမ္းတာတဲ့.. ၾကားထဲမွာ ကုိယ့္လူက အဆစ္ပါေနျပီ.. မတတ္နုိင္ ေတာ့ဘူး မီးစင္ၾကည့္ကရမွာပဲ..”
ႏွစ္ရက္ေလာက္အၾကာမွာ ပဲြစားအမ်ဳိးသမီးက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ အျပင္ကုိေရာက္သြားျပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ေတာ့.. အထဲမွာက်န္ခဲ့တဲ့ ကုိယ့္လူကုိ ထုတ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားျပန္ေတာ့လည္း အဲဒီပဲြစားမနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဖမ္းထားတဲ့လူ ၉ ဦးရွိေနတယ္လုိ႔ သိရတယ္။ ေရြးထုတ္မယ္ဆုိရင္ ၉ ဦးစာလံုး အေၾကအလည္ ေငြေပးနုိင္မွ လြတ္မယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ လက္ေလွ်ာ့လုိက္ရျပန္ျပီ။
ေနာက္ဆံုး ေတာေမာဂိတ္(ထုိင္းလူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးရံုး)ကေန တဆင့္ ျမဝတီဘက္ကုိ ျပန္သြန္ေတာ့မွပဲ သြားေခၚလုိက္ရတယ္။
ျပန္လြတ္ျပီဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ခရီးဆက္ဖုိ႔ စီစဥ္ရျပန္ေရာ။ သူငယ္ခ်င္းတဦး အဆက္နဲ႔ ပဲြစားေနာက္တေယာက္ ရွာရျပန္တယ္။ ဒီရက္မွာ အစစ္အေဆးမ်ားလုိ႔ လူတေယာက္ တေသာင္းခဲြရမွ ပုိ႔ေပးနုိင္မယ္တဲ့။ သူတုိ႔ ေယာက္်ားေတြဆီ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း သေဘာတူတယ္.. ဒါနဲ႔ သြားဖုိ႔ကိစၥ ညွိႏႈိင္းျပီး ထြက္ခြာမယ့္ စုရပ္ကုိ ပုိ႔ေပးရတယ္။ ဟုိေရာက္ျပီးမွ ပဲြစားက စကားထပ္ဆုိလာတယ္။ တေယက္ကုိ ႏွစ္ေထာင္စီ ထပ္တုိးေပးပါတဲ့။ အေျခအေနကလည္း မ်က္ျဖဴဆုိက္ေလ ဆရာၾကိဳက္ေလ ျဖစ္ေနတာကုိး။ တဖက္မွာလည္း လံုျခံဳေရးတင္းၾကပ္မႈက သူတုိ႔ေျပာတဲ့အတုိင္း မလြယ္တဲ့အေနအထား။ ဗုိလ္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ ထုိင္းအစုိးရအၾကား မေျပမလည္မႈ ဂယက္ေတြေပါ့။
တခ်ဳိ႕မိတ္ေဆြေတြက အၾကံေပးၾကပါတယ္။ ပတ္စ္ပုိ႔ တရားဝင္လုပ္ျပီးမွ သြားရင္ ပုိေကာင္းတယ္ တဲ့။ သူတုိ႔ ေျပာတာမွန္ေပမဲ့ အခ်ိန္ေပးဖုိ႔ ခက္ေနတယ္။ ထုိင္းဘက္မွာ အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိ ဘာမရွိဆုိေတာ့ ပတ္စ္ပုိ႔လုပ္ရင္ ၂ ပတ္ေလာက္ေတာ့ အနည္းေလး ၾကာနုိင္တယ္ လုိ႔သိရတယ္။ က်ေနာ့္ေရာ က်ေနာ့္တူပါ ၂ ရက္ ၃ ရက္ၾကာရင္ မဲေဆာက္က ျပန္ၾကရေတာ့မွာ... သူတုိ႔ ၂ ေယာက္ကုိ ဒီအတုိင္း စိတ္ခ်ထားခဲ့နုိင္ဖုိ႔မလြယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပဲြစားေတာင္းတဲ့အတုိင္း ေစ်းတုိးေပးလုိက္ရတယ္.. သူတုိ႔ ဟုိကုိ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္တယ္ ၾကားမွ ရင္ထဲကအလံုးၾကီး က်မွာမုိ႔လား...။
မဲေဆာက္ကအျပန္ ကားေပၚမွာ တေလွ်ာက္လံုး က်ေနာ္စဥ္းစားလာမိတယ္... ျမန္မာျပည္မွာ အေျပာင္းအလဲ ေတြ ဒရစပ္ျဖစ္ေပၚေနတယ္။ သမၼတၾကီး ကုိယ္တုိင္ကလည္း ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနသူေတြ ျပည္တြင္း ျပန္ဝင္လုပ္ဖုိ႔ တဖြဖြ ေျပာဆုိေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ နယ္စပ္ဂိတ္ေတြမွာ ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ လူအဝင္အထြက္ အေျခအေနကို တခ်က္ေလာက္ ငဲ့ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။
ယေန႔ထက္တုိင္ ႏြားနဲ႔ဖက္ရုန္းေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္လူဦးေရစုစုေပါင္းရဲ႕ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေက်းလက္ေန ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ ဘဝဟာ အစုိးရရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆုိတာ ဘာမွန္းမသိ.. အေျပာင္း အလဲရဲ႕ အရသာ ေကာင္းက်ဳိးကုိလည္း ႏွမ္းတေစ့စာမွ် မခံစားရေသး.. ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္ နဲ႔ ရႊံ႕ဗြက္ထဲကမတက္ရေအာင္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရျပီး ယေန႔ထက္တုိင္ေအာင္ ေမ်ာက္ေလာင္းဘဝက မလြတ္ ေျမာက္နုိင္ၾကေသးဘဲ စပ္ကူးမပ္ကူးကာလမွာ အလူးအလဲခံေနရတာ အမွန္ပါပဲ ဗ်ာ...
(ဒီျဖစ္စဥ္ေလးကုိ အရင္းအတုိင္း ေဖာ္ျပေပးရတာဟာ ဒုကၡဆင္းရဲတြင္းက မလြတ္ေျမာက္နုိင္ေသးတဲ့ လယ္သမားဘဝ ပံုရိပ္တခ်ဳိ႕ကုိ သိေစခ်င္တာရယ္... စီးပြားေရးအေျခမလွလုိ႔ တေျပတရြာထြက္ျပီး စီးပြားရွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားသူေတြ တဖက္နုိင္ငံမွာ ၾကံဳေတြ႔ရနုိင္တဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ၾကိဳတင္ေတြးဆနုိင္ ေစခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ပါ..)
အားလံုးကုိ ေလးစားလ်က္...
ေဝေမာ္
၂၂ ေမ ၂၀၁၂
0 comments:
Post a Comment