လက္ရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အေျခအေန

by Lwin Aung Soe on Wednesday, May 23, 2012 at 7:40pm 

 လက္ရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အေျခအေန

ဒီမိုကေရစီဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ လံုးဝ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာအစိုးရက ဒီမိုကေရစီကို က်င့္သံုးေနၿပီဆိုရင္ အာဏာရွင္စနစ္မွာ က်င့္သံုးခဲ့ဖူးတာ မွန္သမွ် ေျပာင္းျပန္ လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ လူထုအက်ဳိးကို သယ္ပိုးေပးႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး လူထုေထာက္ခံမႈကို ရရွိပါမယ္။ ႏိုင္ငံကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္နဲ႔အခု ဘာကြာသလဲ

အရင္က ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ေပးပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ အခု လုပ္ေပးခဲ့ပါၿပီ။ တရားမွ်တမႈနဲ႔ သမာသမတ္က်ဖို႔ေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။

အရင္က ပါးစပ္ကထြက္ရာ အမိန္႔ျဖစ္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အခု ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ရွိေနပါၿပီ။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈကို ေျပာဆိုလာၾကၿပီ။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ ဆိုတာကို သိပ္သေဘာက်တဲ့ ေခတ္ျဖစ္လာပါၿပီ။

အရင္က ျပည္သူေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အခု လူထုအက်ဳိးကို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္စျပဳလာပါၿပီ။

အရင္က လူထုမသိေအာင္ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားေတြကို ရွာခဲ့ၾကပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အခု ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို ေရွာင္လြဲ မရတာေၾကာင့္ လူမိခံရတဲ့အျဖစ္ေတြ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိလာေနပါၿပီ။

အရင္က ျပည္သူေတြ ဆႏၵျပရင္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္း သတ္ျဖတ္ၿပီး ေထာင္ခ်ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အခု ဆႏၵျပခြင့္ ဥပေဒ ရွိထားၿပီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ နည္းဥပေဒ မထုတ္ေသးလို႔ဆိုၿပီး တရားဝင္ ဆႏၵျပခြင့္ မရွိသေယာင္ေယာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္။

အရင္က သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိပါဘူး... အခု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိလာေနပါၿပီ။

အရင္က ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒကို အာဏာရွင္ ဓါးမိုးေခတ္မွာ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္ .. အခု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတကအစ ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံထားတဲ့ အခ်က္ပါ။

ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် လုပ္တယ္ ဆိုတာ ဘာလဲ

အာဏာရွင္လမ္းစဥ္အတိုင္း က်င့္သံုးေနတာေတြကို ေျပာင္းျပန္လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ဘယ္ဟာကိုမဆို ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် လုပ္လာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက အလြယ္ဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီမွာ လိုက္နာက်င့္သံုးရတဲ့ အေျခခံမူ (Principles) ေတြ ရွိပါတယ္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ဆိုရင္ တန္းတူညီမွ်မႈ ရွိရမယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိရမယ္။ ပြင့္လင္းျမင္သာရမယ္။ တာဝန္ခံယူရမယ္။ သေဘာကြဲလြဲမႈကို လက္ခံရမယ္။ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနရမယ္။ အမ်ားသေဘာကို လိုက္ေလ်ာၿပီး အနည္းစုသေဘာကို အေလးထားရမယ္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းတည့္မတ္မႈ ရွိရမယ္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ ရွိရမယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစား လိုက္နာႏိုင္ရပါမယ္။

ဒါေတြကို ျပည္သူတဦးခ်င္းက က်င့္သံုးရပါတယ္။ အစိုးရကလည္း က်င့္သံုးရပါတယ္။ ျပည္သူေရာ အစိုးရကပါ တတိုင္းျပည္လံုး က်င့္သံုးရင္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာတာပါပဲ။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ့အခါမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းေတြကို အစိုးရက ျပည္သူေတြထက္ ပိုၿပီး တိတိက်က် က်င့္သံုးရပါတယ္။ ေလွ်ာ့ေပါ့သံုးစြဲလို႔ မရပါဘူး။ ေလွ်ာ့လိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္တဲ့ အျခားႏိုင္ငံေရးစနစ္ေတြရဲ႕ နည္းလမ္းေတြကို ျဖည့္စြက္ အသံုးျပဳသလို ျဖစ္လာပါတယ္။

ဥပမာ-ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတဲ့အခါမွာ မဲကလိမ္က်တာမ်ဳိး၊ မဲမေပးႏိုင္ေအာင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မၿပိဳင္ႏို္င္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မတည္ေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမ်ဳိး အစရွိတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ နည္းလမ္းေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အစိုးရဟာ မျဖစ္မေန လုပ္ေပးရတဲ့ကိစၥေတြမွာ ဒီမိုကေရစီကို အျပည့္အဝ မက်င့္သံုးခ်င္လို႔ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ လစ္လပ္ေနတဲ့ ဟာကြက္ေတြမွာ အာဏာရွင္နည္းလမ္းေတြကို ျဖည့္စြက္ က်င့္သံုးဖို႔ ဖန္တီးယူလိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းအတိုင္း က်င့္သံုးၿပီဆိုရင္ ဘာကိုမွ ေလွ်ာ့လို႔မရဘဲ အျပည့္အဝ က်င့္သံုးမွသာ ဒီမိုကေရစီ စစ္မွန္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါမယ္။ 

ရာႏႈန္းမျပည့့္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ရွိတယ္.. ၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အတုလည္း ရွိတယ္

ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းေတြကို အျပည့္အဝ က်င့္သံုးတဲ့ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေတြ ရွိၾကသလို ဒီမိုကေရစီကို အျပည့္အဝ မက်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြလည္း ရွိေနၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီမိုကေရစီကို သံုးေတာ့သံုးေပမယ့္ ရာခိုင္ႏႈန္း အျပည့္အဝ မက်င့္သံုးရင္ တပိုင္းတစ ဒီမိုကေရစီ (Quasi-democracy) (အသံထြက္ - ခြဇိုင္) ျဖစ္လာပါတယ္။ သူ႔ထက္ပိုဆိုးတာက ဒီမိုကေရစီ မရွိဘဲ ဒီမိုကေရစီလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အတု (Sham democracy) ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုးကား -

McCain proposes sweeping Myanmar sanctions scrub

Mikhail Gorbachev lambasts Vladimir Putin's 'sham' democracy

ဘယ္ေလာက္ထိ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေနၿပီလဲ

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အစိုးရလည္ပတ္ပံု ယႏၱရားဟာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္နဲ႔ တရားေရး ဆိုၿပီး အဓိက မ႑ိဳင္ႀကီး ၃ ခုကို အေျချပဳ လည္ပတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မွန္ကန္စြာ လည္ပတ္ျခင္း ရွိ-မရွိ ေစာင့္ၾကည့္ သတိေပးႏိုင္တဲ့ မီဒီယာကိုလည္း စတုတၳမ႑ိဳင္အျဖစ္ အားျဖည့္ထားပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို အေျခခံက်က် ျဖစ္ထြန္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူနဲ႔ တပ္မေတာ္ အဖြဲ႔အစည္းကိုလည္း ပဥၥမ မ႑ိဳင္အျဖစ္ သမၼတ ဥိးသိန္းစိန္က ရည္ညႊန္းထားပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ရင္ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းေတြအတိုင္း အစိုးရယႏၱရားကို လည္ပတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳိ႕ေနရာ အနည္းငယ္ေလာက္မွာသာ ဒီမုိကေရစီ နည္းလမ္းတက် လည္ပတ္ေနတာ ရွိေနၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္မွာေတာ့ အရင္ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဏာရွင္လမ္းစဥ္အတိုင္း မျပဳမျပင္ က်င့္သံုးေနတာကို ေတြ႔ရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဝါဒမိႈင္း ရိုက္ခတ္ထားခဲ့တဲ့ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္ကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းလာေနၾကတာေတြကိုလည္း  အထိုက္အေလ်ာက္ ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ 

ျပည္သူေတြထဲမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းမႈက ပိုမို အားေကာင္းလာေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ဆံုးျဖတ္ ေျပာဆို ေရးသား ျပဳမူတာေတြ၊ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ မိမိလုပ္သမွ် တာဝန္ခံယူႏိုင္တဲ့အထိ တိုးတက္လာေနၾကပါတယ္။

ျပည္သူေတြဘက္က ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးမွာ အသိသာဆံုး တိုးတက္မႈကေတာ့ တန္းတူညီမွ်မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ခြဲျခားႏွိမ့္ခ်မႈ မရွိဘဲ တန္းတူညီမွ်စြာ ဆက္ဆံလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တႏိုင္ငံလံုး ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကို ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ကူညီ ပံ့ပိုးေပးေနၾကပါတယ္။ ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ အစိုးရဟာ ဒီလိုပရဟိတလုပ္ငန္းေတြကို ျပည္သူေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ ခြင့္ျပဳေပးထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မီဒီယာဆိုရင္လည္း လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမႈမွာ သိသိသာသာ တိုးတက္လာေနတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ေပမယ့္ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာေတာ့ ရွိေနတုန္းပါပဲ။

အရင္အတိုင္း မေျပာင္းမလဲတာေတြလည္း ရွိေနေသး

တခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲ႔ ေဒသခံအစိုးရ တာဝန္ရွိသူတခ်ဳိ႕ဟာ အရင္အတိုင္း အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ေမာက္မာစြာ ဆက္ဆံေနတာေတြ၊ အက်င့္ပ်က္ ျခစားေနတာေတြ၊ အာဏာအလြဲသံုးစားေနတာေတြ၊ အထူးသျဖင့္ လယ္ယာေျမသိမ္းကိစၥနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ပိုင္ခြင့္ အဓမၼထိန္းခ်ဳပ္တာေတြ ရွိေနတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။

တရားေရး မ႑ိုင္ဘက္မွာဆိုရင္ ျပန္လည္တည့္မတ္လာေအာင္ အေတာ္ႀကီး လုပ္ယူရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသိသာဆံုးကေတာ့ တရားစီရင္ေရးဘက္ကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဘက္က ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းမဲ့စရိုက္ဆန္ဆန္ ဥပေဒမဲ့ ရမ္းကားမႈနဲ႔ မုဒိန္းမႈ၊ လူသတ္မႈေတြကိုလည္း မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ဘက္ကဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပဳျပင္ဖို႔ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနၿပီး ေခတ္စနစ္နဲ႔ မေလ်ာ္ညီတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ျပဳျပင္ဖို႔လည္း မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးဘဲ  ျဖစ္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ နည္းဥပေဒ၊ ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ေအာင္ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ အားနည္းေနဆဲပါပဲ။  

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၂ ရက္က ေတြ႕ရသည့္ ဆႏၵျပေနေသာ တိုင္ရီ ဖိနပ္စက္႐ံု အလုပ္သမားမ်ား(ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)

စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈဟာ အရင္အတိုင္း မတိုးတက္ဘဲ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ပုဂၢလိက စက္ရံုေတြမွာ အလုပ္သမားေတြက လစာေငြ ပိုမိုေတာင္းဆိုတဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ အျဖစ္မ်ားလာေနပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီး ျဖတ္ေတာက္ခံရတာ မ်ားလာလို႔ ေနေရးထိုင္ေရး အဆင္မေျပၾကတာေၾကာင့္ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြလည္း ၿမိ့ဳႀကီးေတြမွာ ျဖစ္စျပဳလာပါတယ္။ ဒါေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက်ျဖစ္ဖို႔ အားနည္းေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ဆႏၵျပပြဲေတြကို ခြင့္ျပဳသေယာင္ေယာင္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ အခ်ဳိ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ ဆႏၵျပပြဲ မျဖစ္ေအာင္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိနဲ႔ တားဆီးဟန္႔တာ ပိတ္ပင္တာေတြလည္း ရွိေနတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြထဲမွာဆိုရင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆို ျပဳမူ ေရးသားႏိုင္တဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တလြဲဆံပင္ေကာင္း သံုးသူေတြ၊ ကိုယ္က်ဳိးရွာသူေတြ ရွိလာတာကိုလည္း ဝန္ခံရပါဦးမယ္။

လြင္ေအာင္စိုး

၂၄-၅-၂ဝ၁၂