လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္

by ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္ဆီသုိ႔ on Friday, May 11, 2012 at 9:43am ·

လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲလြဲခြင့္သည္ လူသားတုိင္း၏ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္။ "လြတ္လပ္စြာ" ဟူေသာ ေ၀ါဟာရေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ "သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္" ဟူေသာ ေ၀ါဟာရေၾကာင့္လည္းေကာင္း အထိတ္တလန္႔ေတာ့ မျဖစ္ေစလိုပါ။ ျမန္မာ့ေ၀ါဟာရနယ္ပယ္တြင္ "လူတစ္ကိုယ္ အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳး" ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ယင္းစကားသည္ လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ကို အေျခခံေသာစကားသာ ျဖစ္ပါသည္။

"လြတ္လပ္မႈ"။ လြတ္လပ္မႈကို အထင္မလြဲပါႏွင့္။ လြတ္လပ္မႈဆိုသည္ႏွင့္ စည္းမဲ့၊ ကမ္းမဲ့၊ ပရမ္းပတာ၊ ဗ႐ုတ္သုတ္ခ၊ ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု အဓိပၸါယ္လြဲမွား၍ မဖြင့္ဆိုပါႏွင့္။ လြတ္လပ္မႈတြင္ တာ၀န္ႏွင့္ စည္းကမ္းတို႔၏ အဓိပၸါယ္ပါၿပီးသားျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္မႈသည္ ပြင့္လင္းမႈျဖစ္သည္။ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ ကင္းလြတ္မႈျဖစ္သည္။ အမွီခုိကင္းမဲ့မႈျဖစ္သည္။ လူသည္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းေနထိုင္ရသည္ျဖစ္ေပရာ အသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားတုိင္းသည္ မိမိထင္သလိုေန၍မရ။ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနရမည္ကိုသိပါသည္။ အသိတရားမဲ့ေသာ စုန္းျပဴးပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိႏိုင္ပါသည္။ တစ္ဦးစႏွစ္ဦးစ ဟူေသာ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့သူေၾကာင့္ တန္ဖိုးရွိလွသည့္ လြတ္လပ္မႈအား အဓိပၸါယ္အေကာက္ မလြဲေစလိုပါ။

"သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္"။ ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ လူတစ္ကုိယ္ အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ လူႏွစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ သေဘာထားတစ္မ်ိဳးတည္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သေဘာထားႏွစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ လူသံုးေယာက္ရွိလွ်င္ သေဘာထားတစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ႏွစ္ေယာက္ကတူ၍ က်န္တစ္ေယာက္က တစ္မ်ိဳးႏွင့္ သေဘာထားႏွစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ တစ္ေယာက္လွ်င္ သေဘာထားတစ္မ်ိဳးစီႏွင့္ သေဘာထားသံုးမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ လူေလးေယာက္ရွိလွ်င္၊ လူငါးေယာက္ရွိလွ်င္၊ လူေျခာက္ေယာက္ရွိလွ်င္ အလားတူစြာ။ အလားတူစြာပါပဲ။

သေဘာထားကြဲလြဲသည္က အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈမျဖစ္ေရးသာ အဓိကျဖစ္သည္။ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈျဖစ္သည္ႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ေတာ့မည္။ ပဋိပကၡျဖစ္သည္ႏွင့္ လူ႔ေဘာင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္ျပားမည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္ျပားသည္ႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။

လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္၏အေျဖသည္ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာမႈျဖစ္သည္။ လူ႔ေဘာင္ေလာက၏ ျပႆနာမ်ားသည္ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာျခင္းသာ ေျပလည္ႏိုင္သည္။ ငါတေကာ ေကာလိုသူ၊ ႏိုင့္ထက္စီးနင္းျပဳက်င့္လိုသူ၊ ေျခာက္စားေဟာက္စားျပဳ၍ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားရွာလိုသူတို႔ကမူ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြး အေျဖရွာမႈကို လက္မခံ၊ မိမိတို႔ တစ္ဖက္သတ္အႏုိင္ရေရး၊ အၿမဲ အေပၚစီးရေနေရးကိုသာ ေရွ႔တန္းတင္သည္။ မွားခဲ့ေသာ အမွားမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ဒဏ္ခတ္ခံရမည္စိုး၍ ဤသို႔ျပဳလုပ္ရသည္။ ထုိသူတို႔သည္ လုပ္ရဲေသာ္လည္း ခံရမည့္အလွည့္တြင္ ခံရဲသူမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ျဖင့္ ျပႆနာတို႔သည္ ပိုမို၍ နက္႐ိႈင္းသြားေတာ့သည္။ ပိုမို၍ ႀကီးထြားသြားေတာ့သည္။ မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုးျဖစ္သြားေတာ့သည္။

အမ်ားအက်ိဳးကို လုိလားသူ၊ စိတ္ရင္းေကာင္း ေစတနာေကာင္းထားသူ၊ ျပႆနာကို အမွန္တကယ္ ေျပလည္ေစလိုသူတို႔ကမူ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ကို လက္ခံသည္။ ၿပီးေတာ့ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြး၍ အေျဖရွာသည္။

ဘာေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ကို ဤမွ်ေရွ႔တန္းတင္ ေျပာဆိုေနရပါသလဲ။ လူ႔ေဘာင္လူ႔ေလာကကို လူတစ္ဦးခ်င္းစီျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။ ဤလူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈသည္ အေရးႀကီးသည္။ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မွ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး ထက္ျမက္သည္။ ရွင္သန္သည္။ အစစအရာရာ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားေသာ သားသမီးက မိဘကြယ္ရာတြင္ ထင္သလိုႀကဲသည္။ မိဘက မ်က္ႏွာလႊဲ၍မရ၊ အရြယ္ႏွင့္အလားတူ လြတ္လပ္မႈျဖင့္ ႀကီးထြားလာေသာကေလးက မိဘကြယ္ရာမွာလည္း ထင္သလိုမလုပ္၊ အမွားအမွန္ကို ခြဲျခားသိသည္။ မိဘက မ်က္ႏွာလႊဲ၍ရသည္။ ဤပံုစံကို ကမၻာေပၚရွိ မည္သည့္မိသားစု၌မဆို ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္။

လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ဟူသည္ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္းသာရွိသည္။ ကာလဌာနလုိက္၍ ကြဲျပားျခင္းမရွိ။ အသားအေရာင္လုိက္၍ လူမ်ိဳးကိုလုိက္၍ ကြဲျပားျခင္းမရွိ၊ အေရွ႔တုိင္းသေဘာထားကြဲလြဲခြင့္၊ အေနာက္တုိင္းသေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ဟူ၍ မရွိ။ ဤေရေျမသဘာ၀ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္၊ ဟိုေရေျမသဘာ၀ သေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ဟူ၍ မရွိ။ ကမၻာေပၚတြင္ လူသားဟူ၍ တစ္မ်ိဳးတည္းရွိသလို၊ လူသားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စံႏႈန္းႏွင့္ အခြင့္အေရးကလည္း တစ္မ်ိဳးတည္းပဲရွိသည္။

သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔က ခြဲျခားေျပာဆိုလိုသည္။ ထိုေျပာဆိုသူသည္ "ဘယ္ကလာသလဲ၊ ဘယ္နယ္ကလဲ" ဆိုသည့္ သူ၏မူလဘူတကို အရင္ၾကည့္ရမည္။ ယင္းသို႔ ေျပာဆိုသူသည္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးခံ ပုဂၢိဳလ္ ဟုတ္၊မဟုတ္ ၾကည့္ဖို႔လိုသည္။ ျပည္သူ၏ အေရြးခ်ယ္ခံပုဂၢိဳလ္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေျပာခြင့္ရွိသည္။ အမွား၊ အမွန္ကို ျပည္သူက ဆံုးျဖတ္လိမ့္မည္။ ျပည္သူ၏ အေရြးခ်ယ္ခံမဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ့္ဘာသာ အတင္းအဓမၼ စင္ေပၚတက္ေနသူဆိုက ဤသို႔ေျပာခြင့္မရွိ။ ထုိသူတို႔က ကုိယ့္အသိစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ကိုယ္၊ တာ၀န္သိစြာ ေဆာင္ရြက္တာပါဆိုၿပီး ဆင္ေျခေပးလိမ့္မည္။ ကုိယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ တာ၀န္သိစြာ ေဆာင္ရြက္ပါက ကုိယ္က်ိဳးစီးပြားမပါေစရ။ ကိုယ့္အသိႏွင့္ကိုယ္ အမ်ားသြားသည့္လမ္းျပင္လွ်င္ ကုိယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီးျပင္ပါ။ အလွဴခံ၍ မျပင္ပါႏွင့္။ အလွဴခံဖို႔လိုလွ်င္လည္း ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မသံုးပါႏွင့္။ အမ်ားအတြက္ ကုိယ့္အသိနဲ႔ကုိယ္လည္းဆိုေသး၊ ယင္းလုပ္ငန္းကေန စီးပြားလည္းရွာေသးဆိုပါက ထုိသူတို႔ကို "႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈမရွိေသာ"၊ "စိတ္ေနစိတ္ထား မစင္ၾကယ္ေသာ" ဟု နာမ၀ိေသသနတပ္၍ရသည္။ သူတို႔ မ႐ိုးမေျဖာင့္သေလာက္ ႐ူပကအလကၤာ၊ ၀ကၤ၀ုတၱိအလကၤာေတာင္တပ္ၿပီး ေျပာလို႔ရပါေသးသည္။

တျခားလူတစ္ေယာက္မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိသည္။ မိမိမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္မတူကာမွ်ႏွင့္ ရန္သူမဟုတ္ပါ။ သူႏွင့္မိမိတို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ျခင္း မတူေစကာမူ သူ၏ယံုၾကည္ခ်က္ကို အေလးထားေလးစားပါ။ ယင္းသည္ ယဥ္ေက်းေသာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ မူလဘူတလကၡဏာ ျဖစ္သည္။

ကို၀မ္း

( 7Day News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၈၊ အမွတ္ ၃၃ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )