အႆေဒၶါ ~

by Zay Ya on Wednesday, May 23, 2012 at 10:57pm 

"ေယာ - အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္၊ အႆေဒၶါ -ယံုၾကည္မႈ သဒၶါ တရား မရွိ၊

သ ေသာ ေဝ၊ စင္စစ္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္၊ ဥတၱမ ေပါရိေသာ - ေယာက်ၤားျမတ္(ဝါ) ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္၏။"

ဒီ ပါဠိနဲ႔ အနက္ကို ၾကည့္ရင္ -- ဘာမွ မယံုတဲ့သူက ေယာက်ၤားျမတ္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုလိုဟန္ ေပါက္ တယ္။ စင္စစ္  အဲ့ အဓိပၸာယ္ မဟုတ္ ဘူး။

- ဘာကိုမွ မယံုဘူးကြာ ဆိုတဲ့သူ ဟာ ယံုၾကည္တဲ့ အျဖစ္ ကို ျငင္းဆန္ ေနတဲ့ သူ (တနည္း) ယံုၾကည္မႈ ၊ မယံုၾကည္ မႈ အျဖစ္ ကို မိမိ ဘဝ အတြင္း ထည့္သြင္း ထားေသး သူ   ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အျမင္နဲ႔ ဒီဂါထာ ကို နားလည္မယ္ ဆိုရင္ - လိုရင္း မေရာက္ ဘဲ လြဲ ပါလိမ့္မယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဆိုလိုရင္း က အဲ့အတိုင္း မဟုတ္ဘူး။

ေနာက္တစ္ပုိဒ္ ရွိေသးတယ္။

"ပဋိဘာန ဥာဏ္ထင္ျပီးေနာက္ -

နသေဒၶါ နဝိရဇၨတိ၊

သေဒၶါ၊ ယံုၾကည္သည့္ သဒၶါတရားသည္လည္း၊ နေဟာတိ၊ မရွိေတာ့။ "

ဒါဆို ဒီဂါထာ အရ- ဘာကိုမွ မယံုၾကည္ရဘူး လို႔ မိန္႔ဆို ထား တာလား ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ အဲ့အတိုင္းဆို ဘာ ကိုမွ မယံုၾကည္ ရဘူးလား။ အိုေခ- ဒါဆို ဘာကို မွ မယံုေတာ့ပါဘူး ဆိုတဲ့အခါ-  အမ်ားအားျဖင့္ - အဲ့ဒီလူရဲ႕ သႏၱာန္ မွာ - အရာရာ ကို စတင္ ျငင္းပယ္ ေတာ့ တယ္။ အဲ့ဒါ ကလည္း သူေျပာငါေျပာ၊ စာေျပာေတြလည္း ယံုမယ္ ဆိုတဲ့ အစြန္းတစ္ဘက္ရဲ႕ - အျခား အစြန္းတစ္ဘက္ ျဖစ္ပါတယ္။ -- သူ႕ရဲ႕ သေဘာ က - ဘာဆို ဘာမွ လက္မခံဘူး - အရာရာကို အျငင္း မ်က္လံုးနဲ႔သာ ၾကည့္မယ္။ သူ႕ရဲ႕ အတြင္းစိတ္မွာ - အျငင္းစကား သာ ရွိေနတယ္။ အဲ့ဒီ အျဖစ္ကလည္း လြဲမွား တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္ ။ ဒီဂါထာရဲ႕ ဆိုလိုရင္းက အဲ့အတိုင္း မဟုတ္ဘူး။

ဘာကို မွ မယံုဘူး ဆိုတာ - ေငြစကၠဴ တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ တစ္ဘက္ စာမ်က္ႏွာပဲ ရွိတယ္။ ဘာမွ မယံု တဲ့ အျဖစ္ေၾကာင့္ - မယံုရံုတင္ ရပ္ေနရင္ - ေနာက္ တစ္ဘက္ စာမ်က္နွာ လိုအပ္တယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ - ဘာမွ မယံုဘူး ဆိုတဲ့ သူဟာ -- အရာရာ ကို ျငင္းပယ္တယ္။ အဲ့ မ်က္ႏွာ စာ တစ္ဘက္ နဲ႔ သာ ထင္က်န္ ေက်နပ္ ေနတယ္။  ေနာက္ တစ္ဘက္ ကို မျဖည့္ဆည္းဘူး။ အဲ့အခါ - ေခါင္း သာ ရွိျပီး၊ ပန္းမပါတဲ့ ဒဂၤါးျပား လို ဘာမွ အသံုး မဝင္တဲ့ အရာ သာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ေက်ာဘက္သာ ရွိျပီး ရင္ဘက္ မပါတဲ့ ေငြစကၠဴ တစ္ခ်ပ္လို႔ - အသံုး မဝင္ဘူး။ အျခား တစ္ဘက္ စာမ်က္ႏွာ လစ္ဟာ ေနတယ္။ အက်ိဳး မရွိဘူး။

စင္စစ္ အထက္ပါ   ဂါထာ တို႔ရဲ႕ အနက္ ဟာ ရည္ရြယ္ရင္း မသိဘဲ တိုက္ရိုက္ျပန္ တဲ့ အနက္သာ ျဖစ္တယ္ လို႔ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ က ဆိုတယ္။  စင္စစ္ သူ႕ရဲ႕ အနက္က - "တစ္ပါးသူကို ယံုၾကည္ျခင္း မယံုၾကည္ျခင္း ထည့္သြင္း မဆိုဘူး၊ ေျပာမေနဘူး၊" သူ႕ရဲ႕ အျခား တစ္ဘက္ - "ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ျပီး သိတဲ့ ဥာဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္  ေဆာက္တည္တယ္" လို႔ သာ အဓိပၸာယ္ ထြက္တယ္။

ဆရာေတာ္ ထုတ္ျပတဲ့ ဥပမာ တစ္ရပ္ ကို ဒီမွာ ဆိုပါမယ္။

ေဂါတမ ဗုဒၶက အရွင္သာရိပုတၱရာကို တစ္ေန႔မွာ အေမးစကား ဆိုတယ္။

"သာရိပုတၱရာ၊ သဒၶိေႁႏၵ ကို ပြားမ်ားရင္၊ အမေတာဂဓံ အမတပရိေယာသာနံ - ေသျခင္းကင္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို ဆိုက္ေရာက္တယ္၊ ေသျခင္းကင္းတဲ့ နိဗၺာန္မွာ အဆံုးသတ္တယ္။ အဲ့ဒါကို သင္ယံုရဲ႕လား"

ရွင္သာရိပုတၱရာက - "အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားရဲ႕ အဲ့အဆိုကို တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္မေနပါ။"

ဒီ အေျဖ ကို ၾကားတဲ့အခါ - ပုထုဇဥ္ ရဟန္းေတြက ရွင္သာရိပုတၱရာကို အထင္လြဲကုန္ၾကတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ စင္စစ္ ရွင္သာရိပုတၱရာ က မ်ိဳးႏြယ္ အားျဖင့္ ျဗဟၼဏ မ်ိဳး။ ျဗဟၼဏ ဝါဒ အစြဲသန္တဲ့ လူေတြ အက်င့္က -  ဗုဒၶတရားကို ယံုဖို႔ ဆိုတာ ခဲယဥ္းတယ္ - ဒါ့ေၾကာင့္ ရွင္ သာရိပုတၱရာ ဟာလည္း ဗုဒၶ စကား ကို မယံုေသးဘူးပဲ လို႔ တြက္တယ္။ - စိတ္ကြက္ ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕ အေျဖ ဟာ ယံုၾကည္ တာလည္း မဟုတ္ သလို - မယံုၾကည္ ျငင္းပယ္ေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သူ႕ရဲ႕ စကားဟာ -- "ယံုတာ၊ မယံုတာရဲ႕ အလြန္ မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။- ယံုျခင္း မယံုျခင္း ကို ထည့္သြင္း ထား မေနဘူး၊ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ျပီးသား ျဖစ္တယ္"  - အဲ့ဒါဟာ ဆိုလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လည္း ဗုဒၶ က ဓမၼပဒ မွာ ဂါထာ တစ္ပုဒ္ နဲ႔ ခ်ီးက်ဴးတယ္။ အဲ့ ဂါထာ ဟာ ဒီပုိ႕စ္ရဲ႕ ပထမ ဂါထာပုဒ္ ျဖစ္ပါ တယ္။

အလားတူ - ေနာက္ ဥပမာ အားျဖင့္ - ရန္ကုန္ မေရာက္ဖူးတဲ့ သူ ရွိတယ္ ဆိုပါစို႔။ သူက - ရန္ကုန္ ရွိေၾကာင္း သတင္းစကား ေတြကို ၾကည့္ တယ္။ ဂ်ာနယ္၊ စာေစာင္ ေတြ ဖတ္တယ္။ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖူးသူ ေတြကို ၾကည့္ျပီး တြက္ခ်က္ ခန္႔မွန္း ေန တယ္။ က်ိန္းေသ တာက ရန္ကုန္ ကုိ သူ အခ်က္အလက္ ေတြ က လြဲရင္ ကိုယ္တိုင္ မေရာက္၊ မသိေသးဘူးပဲ။ ေနာက္ေတာ့ - အဲ့လူဟာ ရန္ကုန္ ကုိ ေရာက္ လာ တယ္။ နကို မွတ္သားဖူး တာေတြ နဲ႔ တူတာေတြ ရွိ၊ မတူတာေတြ ရွိ၊ တိုက္ဆိုင္ စိစစ္ ႏိုင္တယ္။ ရန္ကုန္ ေရာက္မွန္း ဘဝင္ တက် သိတယ္။ အဲ့ လူကို တစ္ေန႔ မွာ အျခား လူတစ္ေယာက္က - "ေဟ့လူ။ ရန္ကုန္ဆိုတာ ရွိတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ယံုပါသလား" လို႔ ေမးရင္ -- သူ႕ အေန နဲ႔ ျပန္ေျဖ မွာ က -"ရန္ကုန္ ရွိတယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ ယံုေနတာ မဟုတ္ပါဘူး" လို႔ပဲ ျပန္ေျဖ ပါလိမ့္ မယ္။ ဘာလို႔ဆို သူ ကိုယ္တိုင္ တကယ္ ေရာက္ ဖူးျပီး၊ သိျပီး ျဖစ္ေန လို႔ပဲ။ သူ႕အတြက္ ယံုျခင္း၊ မယံုျခင္းက ထည့္သြင္း ေနစရာ မလိုအပ္တဲ့ အခ်က္ သာ ျဖစ္ တယ္။

စင္စစ္ ေျပာလိုရင္း က --- လူတစ္ဦးမွာ - ကိုယ္တိုင္ သိရင္ သိတာ ပဲ ရွိတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္း မပါဝင္ေနဘူး လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ အလားတူ - ကိစၥ တစ္ခု ကို - မသိေသး ရင္ - မသိေသးေၾကာင္းပဲ ရွိပါတယ္။ အဲ့မွာလည္း ယံုၾကည္ျခင္းက ဝင္ပါမေနဘူးရယ္။ အခ်က္အလက္မ်ွ သိရင္ - အခ်က္ အလက္ မ်ွသာ ရွိေသးတယ္ လို႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္း သိႏိုင္ တယ္။ မဟုတ္ရင္ မဟုတ္ေသးေၾကာင္း မိမိကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ သိျမင္ ထားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘဝရဲ႕ ခဏတိုင္းမွာ-  ယံုၾကည္ျခင္း မယံုၾကည္ျခင္း  က႑က ဝင္ပါ မေနဘူး ရယ္။

....................

~ အတြင္းပါ ပါဠိ ဂါထာ ႏွစ္ပုိဒ္ကို ပုရာေဘဒသုတ္ (မဟာစည္) မွ ယူပါသည္။

.....................

May 24rd 2012 at 12:05 PM

.....................

http://zayya.wordpress.com/

http://zayyah.blogspot.com/

http://zayya.blog.com/

.....................