ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ (ဝါ) ပန္းတိုင္သည္ ရွင္သန္ရန္ အေၾကာင္းမဟုတ္

by Zay Ya on Thursday, May 17, 2012 at 9:50am ·

ဘဝ (ဝါ) ရွင္သန္ေနမႈ ဟူသည္ မည္သည့္ ပန္းတိုင္သို႔မ်ွ ဦးတည္ သြားေနျခင္း မဟုတ္။ မည္သည့္ ပန္းတိုင္ ကမ်ွ ဘဝ ကို ေရွ႕ေဆာင္ ေမာင္းႏွင္ ထားသည္ မဟုတ္ေပ။

ဤသည္ကို သိရွိ နားလည္ ပါလ်ွင္ ဘဝ က်ရာ ေျခလွမ္း တိုင္းကို "ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ စိုးထိတ္မႈ" ကင္းစြာ ေလ်ာက္ လွမ္းႏိုင္ ေၾကာင္း ျမင္ သိရမည္ ျဖစ္သည္။

စင္စစ္ "ဘဝတြင္ က်ရွံဳးမႈမ်ား ခ်ည္းသာ" ဟု ထင္ျမင္၍ စိတ္ႏွလံုး ညွိဳးငယ္ေနသူ သည္ ဘဝ၌ ပန္းတိုင္ တစ္ခု ထားရွိ၍ ဦးတည္ သြားခဲ့ ဖူးသူ၊ သြားေနသူ သာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ - ဘဝ သည္ ေအာင္ျမင္မႈ လည္း မဟုတ္၊ ရွံဳးနိမ့္မႈလည္း မဟုတ္ ေၾကာင္း သိရန္ လိုပါသည္။ ဘဝ သည္ "ရွင္သန္မႈ၊ အျပည့္ အဝ ေနထိုင္ ၾကည္လင္ေနမႈ" သာ ျဖစ္သည္။

ထိုအခါ - မိမိ ရရွိသည့္ ယခုခဏ သည္ - "ယခု ခဏ" အတြက္ သာ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အနာဂတ္ တစ္ေနရာကိုမ်ွ ဦးတည္ မေနေပ။ ဆႏၵ ရွိေသာ ပန္းတိုင္ တိုင္းသည္ အနာဂတ္ အခ်ိန္ကို လိုအပ္သည္။ စင္စစ္ မိမိတို႔ ရရွိေနသည္မွာ - ယခု ခဏ - သာ ျဖစ္ ပါသည္။ လက္ဝယ္ ရရွိထား သည့္ "ယခုခဏ" ကို မေရာက္ လာေသးသည့္ ေနာက္ "တခဏ" အတြက္ မစေတး၊ မေခ်ဖ်က္၊ မဖယ္ရွား သင့္။

"ခဏတိုင္းသည္ စိန္တစ္ပြင့္ ကဲ့သို႔ အဖိုးထိုက္ တန္သည္။" ဤ စကားကို ပညာရွိ ပုဂၢိဳလ္ အမ်ား ဆိုေလ့ ရွိေသာ္ လည္း -- ေနာက္ေနာင္ ခဏမ်ား အတြက္ - "ယခုခဏ" အေပၚ နင္းေခ် ပစ္ၾက ရန္ သာ အမ်ားစု အားသန္ ၾကသည္။ မေရာက္ မရွိ သည့္ ေနာက္ေနာင္ အတြက္ - လက္ရွိ ရွိေနသည့္ ခဏကို ဖ်က္ပယ္ ျခင္း သည္ စင္စစ္ အဓိပၸာယ္ မရွိေပ။ ခဏတိုင္း ကို တစ္စစီ သီကံုး ၍ အသိ အျပည့္ အဝ ရွင္သန္ လ်ွင္ - ထိုသူ သည္ ယခုခဏ တြင္ပင္ ပန္းတိုင္ ရွိေနသူ သာ ျဖစ္သည္။ ထိုသူ အတြက္ - ဘဝ သည္ ရွည္ေဝးေသာ - အဆံုးသတ္ ပန္းတိုင္ ျဖင့္ မေရ မရာ ရပ္တည္ မေန။ ဆက္ကာ ဆက္ကာ အသိ သက္သက္ ၾကည္လင္ ေနျခင္းသာ ရွိသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မရဏ သည္လည္း ဝင္ေရာက္ လာ ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။

"လူအမ်ား ၏ ဓေလ့ အရ - ဘဝကို ပန္းတိုင္ ကိုယ္စီျဖင့္ သတ္မွတ္ ထားျခင္း" ဟူသည္ - က်ရွံဳးမႈ၊ စိတ္ ကစဥ့္ ကလ်ား သႏၱာန္ တို႔ကို ျဖစ္ပြားေစ သည့္ အဓိက အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ သည္။

ေစ့ငွၾကည့္ရန္ လိုပါသည္။ "အဆံုးသတ္ (ဝါ) ပန္းတိုင္" ၏ အျခား ေဝါဟာရမွာ - နိဂံုး ျဖစ္ သည္။ ေသျခင္း တရား ျဖစ္ သည္။ မရဏ ျဖစ္သည္။ လူတို႔ သည္ မရဏ ကို မလိုလားေသာ္ လည္း ဘဝ ကို ပန္းတိုင္ တစ္ခုျဖင့္ ပံုသြင္း ရျခင္း ၌ အေလ့ အလာ ထံု သည္။ ျပည့္ဝ ေသာ အျဖစ္ (Perfection) ကို ေမ်ွာ္လင့္ ေစာင့္စား တတ္သည္။ စင္စစ္ ဂရုျပဳ သင့္သည္မွာ - Perfect ျပည့္ဝမႈ ဟူသည္ ကလည္း- ေသျခင္းတရား ၏ အနက္ သာ ျဖစ္ သည္။

မိမိ ရွင္သန္ရာ ခဏသည္ ခဏတိုင္း အသစ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခု တခဏသည္ - ယခင္ တခဏႏွင့္ မတူသလို၊ ေရွ႕တစ္ခဏ လည္း မဟုတ္ ေၾကာင္း သိျမင္သူ သည္ - ျပည့္ဝမႈကို စိုးစဥ္းမ်ွ ထည့္သြင္း မထားေတာ့ေပ။ ခဏ တိုင္း အေပၚ အသိ၊ သတိ (အပၸမာဒ) မျပတ္လပ္ ပါလ်ွင္ - ေနထိုင္သည့္ ခဏတာ သည္ ျပတ္ေတာက္ ၾကည္လင္ လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိသည္။ ဆိတ္ျငိမ္ေသာ သႏၱာန္ျဖင့္ သာ ရွဳျမင္ ေနထိုင္ သည္။ ထိုသူ အတြက္ - ျပည့္ဝျခင္း (Perfection) ကို လိုအပ္မေန။ စိတ္ ရႊင္လန္း မႈျဖင့္ ပကတိ ခ်မ္းေျမ့ေနမႈ သာ အထင္ အရွား တည္ရွိသည္။

ခဏတိုင္း ၾကည္လင္မႈ ျဖင့္ အသိ၊ သတိ ျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္း သည္ သာ ၎၏ ပန္းတိုင္ ျဖစ္သည္။ (ဝါ) ဤခဏသည္သာ ဤ ခဏ ၏ ပန္းတိုင္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ - ထိုသူ ေနထိုင္ရာ - ခဏတိုင္းတြင္ - က်ရွံဳးမႈ၊ စိုးထင့္ မႈ၊ ပန္းတိုင္ ေရာက္ လိုမႈ ေဇာ ဟူသည့္ စိတ္ ကစဥ့္ကလ်ား ခံစားခ်က္ ဟူသမ်ွ တို႔သည္ ၎သႏၱာန္ တြင္ မျဖစ္ေပၚ။ ၎ အေပၚ မည္သို႔မ်ွ ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မျပဳ ႏိုင္ေတာ့ေပ။

..................

~ On Meditation.

..................

http://zayya.wordpress.com/

http://zayya.blog.com/

http://zayyah.blogspot.com/