ငုတ္တုတ္သႀကၤန္

by Htain Linn on Thursday, April 12, 2012 at 4:43am

       

   မဟာသႀကၤန္က တက္ေတာ့မည္။ သႀကၤန္မတိုင္ခင္ကတည္းက ငုတ္တုတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ က်ေနာ္က အခုလည္း ငုတ္တုတ္ပင္။ သႀကၤန္လည္း ငုတ္တုတ္မျဖစ္၊ လူကလည္း ငုတ္တုတ္ခ်ည္း ထိုင္မေန၊ စိတ္သည္သာ ငုတ္တုတ္ျဖစ္ေန၏ ဟု ခပ္ရႈပ္ရႈပ္ ရွင္းရပါလိမ့္မည္။ လြမ္းစရာက သႀကၤန္မွသာမဟုတ္ အခ်ိန္တိုင္း။ သည္ေတာ့ သႀကၤန္တစ္ခုတည္းကို လြမ္းလွသည္ဟု ဆို၍မျဖစ္။ ေရစိုရႊဲေအာင္ ေလာင္းပက္သည့္အေလ့ မရွိေသာ အရပ္မွာမို႔ ေရမပက္သည္ကို ဟာတာတာ မျဖစ္သလို၊ အနည္းငယ္ ေလာင္းၾက ပက္ၾက ကစားၾကသည္ကိုလည္း အလြမ္းေျပျမင္ကြင္းအျဖစ္ စိတ္က လက္မခံျပန္။ လူငယ္ေတြ ေပ်ာ္ၾကပါေစ ဆိုတဲ့စိတ္အျပင္ ဘာမွ မရွိေတာ့သလို။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ လူက ငုတ္တုတ္မဟုတ္ဘဲ ငုတ္တုတ္သႀကၤန္အျဖစ္ ခံစားေနရျခင္းပါေပ။

          ျမန္မာျပည္မွာက သႀကၤန္ပြဲေတာ္က လြဲ၍ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ရသည့္ပြဲေတာ္ မရွိ။ လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာပင္ သည္ေလာက္မလြတ္လပ္။ သည္ေတာ့ စုၾကေဝးၾကမည္၊ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကမည္၊ စိတ္တိုင္းက် ေလွ်ာက္သြားၾကမည္၊ ဒါက သႀကၤန္၏ သေကၤတျဖစ္သည္။

          ထိုကာလအတြင္း အထက္ကလူ ေအာက္ကို စုန္၍၊ ေအာက္အရပ္က အထက္ကို ဆန္ၾကမည္။ ဘုရား ေက်ာင္းကန္မွာ ကုသိုလ္ဒါန သီလဘာဝနာ အားထုတ္သူေတြကလည္း ဓမၼရိပ္တြင္ ခိုလႈံၾကမည္။ အပူႏွင့္အေအး အတြင္းႏွင့္အျပင္ မတူကြဲျပားစြာ ျဖတ္သန္းသူအားလံုးက ႏွစ္သစ္ဆိုသည့္ သက္မဲ့အရာကို အာရံုျပဳရင္း ေကာင္းက်ဳိးအေထြေထြ ေဝဆာေစေၾကာင္း တိုးတိုးတမ်ဳိး က်ယ္က်ယ္တဖံု ဆုေတာင္းၾကမည္၊ ေမွ်ာ္လင့္ၾကမည္။ ဒါလည္း သႀကၤန္၏ သေကၤတပင္ ျဖစ္သည္။

          အခ်ဳပ္အေႏွာင္ ခံေနရသူတို႔ကလည္း ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ ဆိုသည့္ေန႔တြင္ တစံုတရာ ထူးမည္လား၊ လြတ္ေျမာက္သူစာရင္းတြင္ မိမိအမည္ ပါေလမည္လား၊ အံုႏွင့္က်င္းႏွင့္ လႊတ္ေပးသည့္ ေၾကညာခ်က္တခုခု ထုတ္ေလမည္လား စသည့္ လားေပါင္းမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္အေတြးမ်ားျဖင့္ အတြင္းက ေမွ်ာ္မည္။ ‚င္းတို႔အား ေစာင့္ၾကပ္ေနသူတို႔ကလည္း အခ်ဳပ္အေႏွာင္ၾကားက လူေတြႏွင့္မျခား ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရး အေတြးေတြ ေတြးၾကလိမ့္မည္။ ဖိႏွိပ္မႈယႏၲရား ရွင္သန္မႈ ၾကာရွည္သည္ႏွင့္အမွ် ဤသံသရာေတြက လည္ၿမဲလည္ေနဦးမည္သာ။ ဤသည္ကေရာ သႀကၤန္သေကၤတ ျဖစ္ေလမည္လား။

          သႀကၤန္ႏွင့္တြဲလ်က္ ရွိေနေသာ သႀကၤန္စာ ကလည္း ႏွစ္စဥ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရႈသူေတြလက္ထဲ ေရွ႕ေတာ္ေျပး အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ေလ့ရွိသည္။ ေဗဒင္ နကၡတ္ ဝါသနာပါသူေတြ အစ၊ ကုန္သည္ပြဲစား အလယ္၊ ဆန္ေစ်းတက္မွာ စိုးရိမ္ေသာ အိမ္ရွင္မ အဆံုး သူ႔ပရိသတ္က တပံုတပင္။ သည္ႏွစ္ ‘မင္းေျပာင္းမင္းလြဲ ရွိသည္’၊ ‘ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ား ပ်က္စီးကိန္းရွိသည္’ စသည့္ ေဟာကိန္းမ်ားကို ေတြးေတာၿပီး စိတ္ကူးယဥ္သူလည္းရွိ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တသူလည္း ရိွ၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိ။ ဤသည္ကလည္း သႀကၤန္သေကၤတ။

          ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပကၡဒိန္အႀကံေပးအဖြဲ႔က စီစဥ္တြက္ခ်က္ ျပဳစုထားေသာ ယခုႏွစ္ ‘သူရိယ သိဒၶြႏၲ သႀကၤန္စာ’ က ယခုလို ဆိုသည္။

          “…. ဝါဆိုလတြင္ ….ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဥပေဒသစ္မ်ား ေပၚထြန္းအ့ံ၊ ထင္ရွားေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား ဆံုးရႈံးမႈႏွင့္ ေဘးအႏၲရာယ္ရွိအံ့၊ ျပည္သူမ်ား အျပဳသေဘာေဆာင္ကာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ တက္ºကြစြာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လာအံ့။ ….

          …. ေတာ္သလင္းလတြင္ …. တိုင္းျပည္၏ ကာကြယ္ေရး ေခတ္မီတိုးတက္လာအံ့၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာအံ့၊ ….

          သီတင္းကြၽတ္လတြင္ …. အႏုပညာရွင္မ်ား အလွဴအတန္းျပဳသူမ်ား လူထုအက်ဳိးျပဳေဆာင္ရြက္သူမ်ား ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားျဖင့္ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကအ့ံ၊ …. သတင္းႏွင့္စာနယ္ဇင္း စာေပထုတ္ေဝေရးလုပ္ငန္းတို႔လည္း ထူးျခားစြာ တိုးတက္လာအံ့၊ ….

          …. နတ္ေတာ္လတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္အ့ံ၊ ….

          ျပာသိုလတြင္ ….. ျပည္သူအမ်ား က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္အ့ံ၊ ….

          တပို႔တြဲလတြင္ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား က်န္းမာေရးညံ့အ့ံ၊ …. တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာအံ့၊ …. တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေသာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိအံ့၊ ဂုဏ္က်က္သေရ တိုးတက္လာအံ့၊ …. စာေပနယ္မွ ထင္ရွားေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား ေဘးရွိအံ့၊ ….

          တေပါင္းလတြင္ … အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္အ့ံ၊ ….”

          ဒါေတြက အမ်ား စိတ္ဝင္စားမည့္ေဟာကိန္းမ်ားျဖစ္သည္။ ‘တေပါင္းတန္ခူး အေၾကာင္းထူး’မလား၊ မထူးဘူးလား ဆိုတာေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေစာင့္ၾကည့္ရမည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ သႀကၤန္ငုတ္တုတ္ လို ငုတ္တုတ္သႀကၤန္၊ ငုတ္တုတ္မနက္ျဖန္ လုပ္ေန၍ေတာ့ မျဖစ္။ သႀကၤန္က ထိုင္၍ရသည္။ အျခားေသာ ကိစၥမ်ား၊ အျခားေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားက “ထုိင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး” ဆိုသည့္ ကိုင္ဇာ၏ သီခ်င္းစာသားမ်ားကဲ့သို႔ပင္။ သႀကၤန္ဆိုသည္က အတာအိုးထဲ နီးစပ္ရာ အပင္မ်ားမွ ခုနစ္ေန႔ ခုနစ္နံ ျပည့္ေအာင္ အရြက္ေတြ အညြန္႔ေတြ ထည့္ၿပီး ႀကိဳလိုက္လွ်င္ ကိစၥၿပီးသည္။ က်န္သည့္အရာမ်ားက ထိုကဲ့သို႔ အလြယ္တကူ ၿပီးမည္မဟုတ္။ တူးပို႔ေတးသံျဖင့္ ႀကဳိရံုမွ်ႏွင့္လည္း မၿပီး။

          ‘ငုႏွင့္ပိေတာက္ ေႏြမွာလႈိင္သည္၊ စုႏွင့္ခေမာက္ ေမမွာႏိုင္မည္’ဆိုသည့္ အတိတ္တေဘာင္ကေလးက တကယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အၿပီးသတ္ မျဖစ္သည္က ကံၾကမၼာရဲ႕ အျပစ္ေလလား။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္ညၟဳိးမထိုးပါႏွင့္ေတာ့၊ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ္အလိုရွိတာ လုပ္စမ္းပါဟု ဘာသာ အားေပးရသည္။

          အခ်ိန္ေတြက တင္းေနသည့္ အေရျပားေတြကို ေလ်ာ့ရဲတြန္႔ရႈံ႕ေစခဲ့ၿပီ။ ေတာက္ပၾကည္လင္သည့္ စကၡဳအာရံုကိုလည္း ေဝဝါးေစခဲ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္ အေတြးကိုေတာ့ ေဝဝါး၍မျဖစ္။ အေတြးမႈန္လွ်င္ အျမင္ၾကည္ဖို႔ အေတြးမ်က္မွန္တပ္ရမည္။ အနီးမႈန္လား၊ အေဝးမႈန္လား ဒါမွမဟုတ္ ၂ ခုစလံုးပဲလား။ အေပါင္းလား အႏုတ္လား၊ သူ႔ဒီဂရီနဲ႔သူ သူ႔ပါဝါနဲ႔သူ အံဝင္ခြင္က် ရွိဖို႔ေတာ့လိုသည္။ ပါဝါ ..၊ ေၾသာ္ .. ေနရာတကာ ပါဝါ လိုေနတာပဲကိုး။

          ငုတ္တုတ္သႀကၤန္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနသူ၏ ငုတ္တုတ္အေတြးမ်ားျဖစ္သည္။ ဘာမွမလြတ္လပ္ေသာ အေနအထားေတြမွာ အေတြးေတာ့ လြတ္လပ္သင့္သည္ မဟုတ္ေလာ။ မုသားေဖာ္စက္လို စက္ကိရိယာေတြ အတပ္မခံရမခ်င္း ေတြးခ်င္တိုင္းေတြး ဘယ္သူမွ် ဒုကၡမေပးႏိုင္။

          ထိုစဥ္အတြင္း ေဘးအခန္းမွ ဖြင့္ထားသည့္ ဂ်ေမကာ လူမည္းအဆိုေတာ္ ‘ေဘာ့ဗ္ မာေလ’ ၏ ေတးသြားတပိုင္းတစက နားထဲ ပ်ံ႔လြင့္လာသည္။

          “Get up! Stand up! Stand up for your right!”

          သႀကၤန္အခ်ိန္ႀကီး သႀကၤန္သီခ်င္းမဖြင့္ဘဲ ဘာေတြဖြင့္ေနပါလိမ့္။ ေၾသာ္ .. သူလည္း ငုတ္တုတ္သႀကၤန္ က်ေနတာပဲလား။ တူးပို႔ေတးသြား မဟုတ္ေပမယ့္ ဂီတက ျမဴးသည္၊ အသံက ခြန္အားရွိသည္။ စာသားေတြကလည္း စဥ္းစားစရာ။

          ဒါသည္ပင္ သႀကၤန္သေကၤတတစ္ခု ျဖစ္ေလဦးမည္လား။        ။

ထိန္လင္း

၁၆၊ ၄၊ ၂ဝဝ၉

(လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္က ဧရာ၀တီမွာ ေရးခဲ့တဲ့ အက္ေဆးေလးပါ။)