ရာဒ္ယာဒ္ကစ္ပလင္
|
8:19 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Ka Yin Lay's photo.
မႏ ၱေလးကဗ်ာေရးသူၾကီးရဲ႕ အေမြ ရာဒ္ယာဒ္ကစ္ပလင္း (Rudyard Kipling) 1865-1936 ကိုျမန္မာေတြ
ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕စာဆိုၾကီးအျဖစ္သိၾကပါတယ္။ ေမာဂၢလိ ပံုျပင္ေလးေတြ ေရးသူအျဖစ္ သိၾကမယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ 'မႏ ၱေလး' ကဗ်ာေရးသူလို႔ၾကာဖူးၿပီးကဗ်ာမဖတ္ဖူးေလေတာ႔ ျမန္မာ ကို ႏွိမ္ေရးတယ္ လို႔ ထင္ေနၾကသူေတြ။
ဒီလူေတြ
အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ကဗ်ာကို ဘာသာျပန္ကာ မိုးေဝမဂၢဇင္းမွာ 'မႏ ၱေလးသူကိုသာ လြမ္း'
ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ႔ဖူးတယ္ ။ျမန္မာကိုႏွိမ္တာမဟုတ္ ၊ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈကို
စိတ္ပ်က္ ျငီးေငြ႕လာလို႔ အေရွ႕တိုင္းကိုလြမ္းမိေတာ႔တယ္လို႔ ေရးထားတာျဖစ္တယ္လို႔ တင္ျပခဲ႔တယ္။ ဒါကို ေနာင္ကြ်န္ေတာ္ ေရးထားတာေတြ စုေပါင္းထုတ္တဲ႔ 'ေတာေမွာ္ရံုလမ္း' စာအုပ္မွာထည္႕သြင္းခဲ႔ပါတယ္။
ေမာင္သာႏိုး
=================
Mandalay
ေမာ္လၿမိဳင္ ေစတီအိုၾကီးရဲ႕ေဘး ပင္လယ္ဘက္ အေရွ႕ဆီ ေမွ်ာ္ကာရယ္
ၿမန္မာမေလးတေယာက္ ထုိင္ေနရဲ႕ ဒင္း ငါ့ကို လြမး္ေနတာ ငါသိတယ္
ထန္းပင္ေတြၾကား ေလၿဖဴး ဘုရားဆည္းလညး္ေလးေတြက စကားဆို
ၿပန္လာခဲ့ ၿဗိတိသွ်စစ္သားေရ
ၿပန္လာခဲ့ပါ မႏၱေလးကို
သေဘၤာတပ္ေဟာငး္ရွိရာကို
ရန္ကုန္က မႏၱေလး ခုတ္သံ ဂ်ဴတ္ဂ်ဴတ္မၾကားဘူးလားဆို
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို
ငါးပ်ံတုိ႕ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသလို
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသကို။
ဒင္းထမိန္ေလးက ၀ါ၀ါ၊ဒင္းအုပ္ထုပ္ေလးက စိမ္းၿမ
ဒင္းနာမည္ စုဖုရားလတ္-သီေပါမိဖုရားနဲ႕အတူတူပ၊
ဒင္း ငါစေတြ႕ေတာ့ ဧရာမ ေဆးေပါ့လိပ္ၿဖဴၾကီး ေသာက္လို႕၊
ရုပ္တုတစ္ခုရဲ႕ ေၿခရင္းမွာ ခရစ္ယာန္ အနမ္းေတြၿဖဳန္းလို႕။
ရႊံ႕နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ရုပ္ပြား
ဘုရားဗုဒၶမဟာ ေခၚၾကသား
ရုပ္တုေတြ အရမ္းၾကည္ညိဳ သူရပ္တုန္း ငါနမ္းခဲ့တာကလား၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
စပါးလယ္ကြင္းေပၚ ႏွင္းေ၀၊ေနတၿဖည္းၿဖည္း က်သြားခိုက္ကို၊
ဒင္းဘင္ဂ်ိဴေလးကိုထုတ္၊ဒင္းေတးသီခဲ့ "ကုလားလိုလို"
ဒင္းလက္ေလးက ငါ့ပုခံုးေပၚမွာ၊ဒင္းပါးက င့ါပါးေပၚမွာ
သေဘၤာေတြ၊က်ြန္းသစ္ပံုေနတဲ့ ဟတၱိေတြ တို႕ၾကည္႕ေလ့ရွိပါ့။
ဆင္ေတြ က်ြန္းသစ္ပံုေနရာ
ရႊ႕ံႏြံထူ ေခ်ာင္းထဲမွာ
တိတ္ဆိတ္မႈ ေလးလံသမို႕ စကားေၿပာရမွာ လန္႕တ၀က္သာ၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
အကုန္ငါ့ေနာက္ ထားခဲ့ၿပီးသား၊အတိတ္ဆီ အေ၀းဆီကို
ဘဏ္ကေန မႏၱေလးဆီေၿပးတဲ့ ဘတ္စ္မ်ားလဲ မရွိဘူးကို၊
ဒီလန္ဒန္ေရာက္မွ ၁၀ႏွစ္စစ္သား ေၿပာသဟာ သေဘာေပါက္ခဲ့၊
"အေရွ႕ရဲ႕ ေခၚသံၾကားရင္၊တၿခားဘာမွမမႈ" တဲ့။
အင္း......ဘာကမွမမႈတဲ့၊
မႈတာ ၾကက္တြန္န႕ံေတြပဲ၊
ေနေရာင္၇ယ္၊ထန္းပင္ေတြရယ္၊တခြ်င္ခြ်င္ ဆည္းလည္းသံေတြပဲ
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
တဂ်စ္ဂ်စ္ လမ္းခင္းေက်ာက္ေပၚ သားေရၿဖဳန္းရ ၿငီးေငြ႕ဘီ
ေတာက္- အဂၤလိပ္မိုးဖြဲက ငါ့ရိုးတြင္းေ၀ဒနာကို ဆြဘီ
ခ်ဲ႕လဆီး စထရန္း လံုမ ငါးဆယ္နဲ႕ ငါေလွ်ာက္ေနရလဲ၊
ခ်စ္စကားအပံုဆိုၾကပါရဲ႕၊ ဒင္းရို႕ဘာနားလည္မွာလဲ။
အသားေၿပ႕မ်က္ႏွာ၊ ညစ္ေပလက္နဲ႕။
ဘုရား။ဒင္းရို႕ဘာနားလည္လဲ၊
ပိုသန္႕၊ပိုစိမ္းတဲ့ၿပည္မွာ ပိုသပ္ယပ္၊ပိုလွသူေလး ငါ့မွာရွိရဲ႕။
မႏၱေလးသြား လမ္းမွာဆို-
အေကာင္းဆံုးဟာ အဆိုးဆံုးနဲ႕ တူရာ၊စူးအက္အေရွ႕တစ္ေနရာ
ငါ့ကိုပို႕ေပးေလ၊
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးမရွိရာ၊ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ရာေလ
ေစတီဆည္းလည္းတို႕ ေခၚေနေပါ့ အဲဒီမွာ ငါကရွိရမွာ၊
ေမာ္လၿမိဳင္ေစတီအိုၾကီးေဘး၊ပင္လယ္ဘက္ ပ်င္းရိေမွ်ာ္ကာ-
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို၊
သေဘၤာတပ္ေဟာင္းရွိရာကို
တာလပတ္ေအာက္ နာသူေတြနဲ႕ မႏၱေလးသြားၾကတုန္းကဆို
အို- မႏၱေလးသြားလမး္ကို၊
ငါးပ်ံတို႕ ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသကို၊
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသလို။ ။
ေရးသားသူ =Rudyard Kipling
ဘာသာျပန္သူ= ေမာင္သာႏိုး
==========
MANDALAY
By the old Moulmein Pagoda, lookin' lazy at the sea,
There's a Burma girl a-settin', and I know she thinks o' me;
For the wind is in the palm-trees, and the Temple-bells they say:
"Come you back, you British soldier; come you back to Mandalay!"
Come you back to Mandalay,
Where the old Flotilla lay:
Can't you 'ear their paddles chunkin' from Rangoon to Mandalay?
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
'Er petticoat was yaller an' 'er little cap was green,
An' 'er name was Supi-yaw-lat --- jes' the same as Theebaw's Queen,
An' I seed her first a-smokin' of a whackin' white cheroot,
An' a-wastin' Christian kisses on an 'eathen idol's foot:
Bloomin' idol made o' mud ---
Wot they called the Great Gawd Budd ---
Plucky lot she cared for idols when I kissed 'er where she stud!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
When the mist was on the rice-fields an' the sun was droppin' slow,
She'd git 'er little banjo and she'd sing "Kulla-lo-lo!"
With 'er arm upon my shoulder an' 'er cheek agin my cheek
We useter watch the steamers an' the hathis pilin' teak.
Elephants a-pilin' teak
In the sludgy, squdgy creek,
Where the silence 'ung that 'eavy you was 'arf afraid to speak!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
But that's all above be'ind me --- long ago an' fur away,
An' there ain't no buses runnin' from the Bank to Mandalay;
An' I'm learnin' 'ere in London what the ten-year soldier tells:
"If you've 'eard the East a-callin', you won't never 'eed naught else."
No! You won't 'eed nothin' else
But them spicy garlic smells,
An' the sunshine an' the palm-trees an' the tinkly Temple-bells;
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
I am sick o' wastin' leather on these gritty pavin'-stones,
An' the blasted English drizzle wakes the fever in my bones;
Tho' I walks with fifty 'ousemaids outer Chelsea to the Strand,
An' they talks a lot o' lovin', but what do they understand?
Beefy face an' grubby 'and ---
Law! Wot do they understand?
I've a neater, sweeter maiden in a cleaner, greener land!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
Ship me somewhere's east of Suez, where the best is like the worst,
Where there aren't no Ten Commandments an' a man can raise a thirst;
For the Temple-bells are callin', an' it's there that I would be ---
By the old Moulmein Pagoda, lookin' lazy at the sea;
On the road to Mandalay,
Where the old Flotilla lay,
With our sick beneath the awnings when we went to Mandalay!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
poem by Rudyard Kipling
ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕စာဆိုၾကီးအျဖစ္သိၾကပါတယ္။ ေမာဂၢလိ ပံုျပင္ေလးေတြ ေရးသူအျဖစ္ သိၾကမယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ 'မႏ ၱေလး' ကဗ်ာေရးသူလို႔ၾကာဖူးၿပီးကဗ်ာမဖတ္ဖူးေလေတာ႔ ျမန္မာ ကို ႏွိမ္ေရးတယ္ လို႔ ထင္ေနၾကသူေတြ။
ဒီလူေတြ
အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ကဗ်ာကို ဘာသာျပန္ကာ မိုးေဝမဂၢဇင္းမွာ 'မႏ ၱေလးသူကိုသာ လြမ္း'
ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ႔ဖူးတယ္ ။ျမန္မာကိုႏွိမ္တာမဟုတ္ ၊ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈကို
စိတ္ပ်က္ ျငီးေငြ႕လာလို႔ အေရွ႕တိုင္းကိုလြမ္းမိေတာ႔တယ္လို႔ ေရးထားတာျဖစ္တယ္လို႔ တင္ျပခဲ႔တယ္။ ဒါကို ေနာင္ကြ်န္ေတာ္ ေရးထားတာေတြ စုေပါင္းထုတ္တဲ႔ 'ေတာေမွာ္ရံုလမ္း' စာအုပ္မွာထည္႕သြင္းခဲ႔ပါတယ္။
ေမာင္သာႏိုး
=================
Mandalay
ေမာ္လၿမိဳင္ ေစတီအိုၾကီးရဲ႕ေဘး ပင္လယ္ဘက္ အေရွ႕ဆီ ေမွ်ာ္ကာရယ္
ၿမန္မာမေလးတေယာက္ ထုိင္ေနရဲ႕ ဒင္း ငါ့ကို လြမး္ေနတာ ငါသိတယ္
ထန္းပင္ေတြၾကား ေလၿဖဴး ဘုရားဆည္းလညး္ေလးေတြက စကားဆို
ၿပန္လာခဲ့ ၿဗိတိသွ်စစ္သားေရ
ၿပန္လာခဲ့ပါ မႏၱေလးကို
သေဘၤာတပ္ေဟာငး္ရွိရာကို
ရန္ကုန္က မႏၱေလး ခုတ္သံ ဂ်ဴတ္ဂ်ဴတ္မၾကားဘူးလားဆို
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို
ငါးပ်ံတုိ႕ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသလို
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသကို။
ဒင္းထမိန္ေလးက ၀ါ၀ါ၊ဒင္းအုပ္ထုပ္ေလးက စိမ္းၿမ
ဒင္းနာမည္ စုဖုရားလတ္-သီေပါမိဖုရားနဲ႕အတူတူပ၊
ဒင္း ငါစေတြ႕ေတာ့ ဧရာမ ေဆးေပါ့လိပ္ၿဖဴၾကီး ေသာက္လို႕၊
ရုပ္တုတစ္ခုရဲ႕ ေၿခရင္းမွာ ခရစ္ယာန္ အနမ္းေတြၿဖဳန္းလို႕။
ရႊံ႕နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ရုပ္ပြား
ဘုရားဗုဒၶမဟာ ေခၚၾကသား
ရုပ္တုေတြ အရမ္းၾကည္ညိဳ သူရပ္တုန္း ငါနမ္းခဲ့တာကလား၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
စပါးလယ္ကြင္းေပၚ ႏွင္းေ၀၊ေနတၿဖည္းၿဖည္း က်သြားခိုက္ကို၊
ဒင္းဘင္ဂ်ိဴေလးကိုထုတ္၊ဒင္းေတးသီခဲ့ "ကုလားလိုလို"
ဒင္းလက္ေလးက ငါ့ပုခံုးေပၚမွာ၊ဒင္းပါးက င့ါပါးေပၚမွာ
သေဘၤာေတြ၊က်ြန္းသစ္ပံုေနတဲ့ ဟတၱိေတြ တို႕ၾကည္႕ေလ့ရွိပါ့။
ဆင္ေတြ က်ြန္းသစ္ပံုေနရာ
ရႊ႕ံႏြံထူ ေခ်ာင္းထဲမွာ
တိတ္ဆိတ္မႈ ေလးလံသမို႕ စကားေၿပာရမွာ လန္႕တ၀က္သာ၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
အကုန္ငါ့ေနာက္ ထားခဲ့ၿပီးသား၊အတိတ္ဆီ အေ၀းဆီကို
ဘဏ္ကေန မႏၱေလးဆီေၿပးတဲ့ ဘတ္စ္မ်ားလဲ မရွိဘူးကို၊
ဒီလန္ဒန္ေရာက္မွ ၁၀ႏွစ္စစ္သား ေၿပာသဟာ သေဘာေပါက္ခဲ့၊
"အေရွ႕ရဲ႕ ေခၚသံၾကားရင္၊တၿခားဘာမွမမႈ" တဲ့။
အင္း......ဘာကမွမမႈတဲ့၊
မႈတာ ၾကက္တြန္န႕ံေတြပဲ၊
ေနေရာင္၇ယ္၊ထန္းပင္ေတြရယ္၊တခြ်င္ခြ်င္ ဆည္းလည္းသံေတြပဲ
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
တဂ်စ္ဂ်စ္ လမ္းခင္းေက်ာက္ေပၚ သားေရၿဖဳန္းရ ၿငီးေငြ႕ဘီ
ေတာက္- အဂၤလိပ္မိုးဖြဲက ငါ့ရိုးတြင္းေ၀ဒနာကို ဆြဘီ
ခ်ဲ႕လဆီး စထရန္း လံုမ ငါးဆယ္နဲ႕ ငါေလွ်ာက္ေနရလဲ၊
ခ်စ္စကားအပံုဆိုၾကပါရဲ႕၊ ဒင္းရို႕ဘာနားလည္မွာလဲ။
အသားေၿပ႕မ်က္ႏွာ၊ ညစ္ေပလက္နဲ႕။
ဘုရား။ဒင္းရို႕ဘာနားလည္လဲ၊
ပိုသန္႕၊ပိုစိမ္းတဲ့ၿပည္မွာ ပိုသပ္ယပ္၊ပိုလွသူေလး ငါ့မွာရွိရဲ႕။
မႏၱေလးသြား လမ္းမွာဆို-
အေကာင္းဆံုးဟာ အဆိုးဆံုးနဲ႕ တူရာ၊စူးအက္အေရွ႕တစ္ေနရာ
ငါ့ကိုပို႕ေပးေလ၊
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးမရွိရာ၊ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ရာေလ
ေစတီဆည္းလည္းတို႕ ေခၚေနေပါ့ အဲဒီမွာ ငါကရွိရမွာ၊
ေမာ္လၿမိဳင္ေစတီအိုၾကီးေဘး၊ပင္လယ္ဘက္ ပ်င္းရိေမွ်ာ္ကာ-
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို၊
သေဘၤာတပ္ေဟာင္းရွိရာကို
တာလပတ္ေအာက္ နာသူေတြနဲ႕ မႏၱေလးသြားၾကတုန္းကဆို
အို- မႏၱေလးသြားလမး္ကို၊
ငါးပ်ံတို႕ ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသကို၊
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသလို။ ။
ေရးသားသူ =Rudyard Kipling
ဘာသာျပန္သူ= ေမာင္သာႏိုး
==========
MANDALAY
By the old Moulmein Pagoda, lookin' lazy at the sea,
There's a Burma girl a-settin', and I know she thinks o' me;
For the wind is in the palm-trees, and the Temple-bells they say:
"Come you back, you British soldier; come you back to Mandalay!"
Come you back to Mandalay,
Where the old Flotilla lay:
Can't you 'ear their paddles chunkin' from Rangoon to Mandalay?
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
'Er petticoat was yaller an' 'er little cap was green,
An' 'er name was Supi-yaw-lat --- jes' the same as Theebaw's Queen,
An' I seed her first a-smokin' of a whackin' white cheroot,
An' a-wastin' Christian kisses on an 'eathen idol's foot:
Bloomin' idol made o' mud ---
Wot they called the Great Gawd Budd ---
Plucky lot she cared for idols when I kissed 'er where she stud!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
When the mist was on the rice-fields an' the sun was droppin' slow,
She'd git 'er little banjo and she'd sing "Kulla-lo-lo!"
With 'er arm upon my shoulder an' 'er cheek agin my cheek
We useter watch the steamers an' the hathis pilin' teak.
Elephants a-pilin' teak
In the sludgy, squdgy creek,
Where the silence 'ung that 'eavy you was 'arf afraid to speak!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
But that's all above be'ind me --- long ago an' fur away,
An' there ain't no buses runnin' from the Bank to Mandalay;
An' I'm learnin' 'ere in London what the ten-year soldier tells:
"If you've 'eard the East a-callin', you won't never 'eed naught else."
No! You won't 'eed nothin' else
But them spicy garlic smells,
An' the sunshine an' the palm-trees an' the tinkly Temple-bells;
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
I am sick o' wastin' leather on these gritty pavin'-stones,
An' the blasted English drizzle wakes the fever in my bones;
Tho' I walks with fifty 'ousemaids outer Chelsea to the Strand,
An' they talks a lot o' lovin', but what do they understand?
Beefy face an' grubby 'and ---
Law! Wot do they understand?
I've a neater, sweeter maiden in a cleaner, greener land!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
Ship me somewhere's east of Suez, where the best is like the worst,
Where there aren't no Ten Commandments an' a man can raise a thirst;
For the Temple-bells are callin', an' it's there that I would be ---
By the old Moulmein Pagoda, lookin' lazy at the sea;
On the road to Mandalay,
Where the old Flotilla lay,
With our sick beneath the awnings when we went to Mandalay!
On the road to Mandalay,
Where the flyin' fishes play,
An' the dawn comes up like thunder outer China
'crost the Bay!
poem by Rudyard Kipling
0 comments:
Post a Comment