ၾဆာဒင္ႏွင့္မ်ဥ္းျပိဳင္တုိ႔၏ဆံုမွတ္

Min Din

(၁)
ဖူးခက္မည္မွတ္ ဤအရပ္သည္ ပင္လယ္တြင္းမွာ တသီးတျခားတည္ရွိသည့္၊ကၽြန္းျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ေႏြႏွင့့္မုိးသာ တစ္လွည့္စီ ထင္တုိင္းႀကဲေနၾကေလရာ၊ေဟမႏၱတည္းဟူေသာ ေဆာင္းဥတုသည္ စာမလာသတင္းမၾကား အျမဲလိုလုိ၊ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းေန တတ္ေခ်၏။
လြန္ခဲ့ေသာသံုးႏွစ္ဝန္းက်င္ ေႏြတစ္ေန႔၏ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေနရွိန္ေအာက္တြင္ သေကာင့္သားကပၸလီတစ္ေယာက္ ဘြားကနဲေပါက္ခ် လာသည္ကုိ ၾဆာဒင္မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနခဲ့သည္။ခါတုိင္းကဲ့သုိ႔ ထုိင္းပုလိပ္ရန္ကုိ က်ီးလန္႔စာစား ဗ်ာမ်ားသည့္ဟန္ တစ္စက္မွမရွိပဲ ၿခံဝမွာ ရင္ေကာ့ရင္း ရပ္ေနသည့္ သူ႔ဟန္သည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ စစ္သူႀကီးမဟာဗႏၶဳလကုိ သတိရစရာေကာင္းလွပါ၏။အူျမဴးေနသည့္ ခပ္ရႊင္ရႊင္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ အာက်ယ္ေနေသာ တပည့္ေက်ာ္၏ေရွ႕ေရး ေတြးပူမိေသာ ေၾကာင့္ၾဆာဒင္၊ ဒင္းကုိအလ်င္အျမန္ ၿခံထဲဆြဲသြင္းလုိက္ရသည္။
“ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္၊တပည့္တုိ႔တုိင္းျပည္ဟာ ၾဆာဒင္ထင္သေလာက္ မဆုိးေသးပါဘူးဗ်ာ”
“လူစြမ္းေကာင္းလုပ္ၿပီး ၿခံဝမွာ ၾကာရွည္ရပ္မေနနဲ႔ေမာင္၊ပတ္တေယာင္ထုိင္းပုလိပ္နဲ႔တုိးေနမွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနမယ္”
“ဒီမုိကေရစီေခတ္ေရာက္ၿပီမုိ႔ မၾကာခင္ အေၾကာက္တရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးေတြရေတာ့မွာခင္ဗ်”
“ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ေမာင္ရာ၊လုိတုိရွင္းသာျမြက္စမ္းပါ”
“ႏွစ္ႏုိင္ငံသေဘာတူညီခ်က္အရ၊ဗမာအလုပ္သမားေတြကုိ အမ္အုိယူ(MOU)စံနစ္နဲ႔ ထုိင္းထဲကုိ တရားဝင္သြင္းေတာ့မွာတဲ့ဗ်။ဒါဆုိရင္ ေတာ့ ရြာကေဆြမ်ဳိးေတြ ဖူးခက္ကုိ အကုန္ ေခၚလုိ႔ရၿပီ ၾဆာဒင္”
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကုိ စည္အမွတ္ျဖင့္နာနာတီးကာ ငိုခ်င္းရွည္ႀကီးသာ ၾဆာဒင္ခ်လုိက္ခ်င္ေတာ့သည္။ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ကၽြန္သက္ရွည္မည့္ ဇာတ္လမ္းကုိ သူ႔ႀကီးေဒၚေနာက္လင္ရသလုိ အေပ်ာ္လံုးဆုိ႔ေနေသာ တပည့္ေက်ာ္ကုိ ၾဆာဒင္ ဂရုဏာသက္စြာၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းအႀကိမ္ ႀကိမ္ခ်ကာ မေက်မခ်မ္းေငါက္ငမ္းမိေတာ့သည္။
“ေကာင္းတာေပါ့ေမာင္ရာ၊မင္းလည္းကၽြန္၊မင္းအဘ၊မင္းအေဖ၊မင္းဦးေလး၊မင္းသားသမီး၊ေျမး၊ျမစ္တုိင္ေအာင္ ကၽြန္ဘဝေရာက္မွာမုိ႔ ေပ်ာ္ မယ္္ဆုိရင္ ေပ်ာ္ေလာက္ပါေပရဲ့။ေလာေလာဆယ္ ထားဝယ္၊ဘိတ္၊ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္က ကၽြန္ေတြပဲရွိေသးေတာ့ အထက္ဗမာျပည္ အညာ ေဒသကေန ကခ်င္ျပည္နယ္အထိ ကၽြန္ျဖစ္ခ်င္သူမွန္သမွ် လြတ္လပ္စြာကၽြန္ခံခြင့္ရၿပီေပါ့ကြာ၊အစုိးရမင္းမ်ားကလည္း ဥာဏ္အေမွ်ာ္ အျမင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ထုိင္းဘက္ကလုိသမွ် ကၽြန္ဦးေရ ျပည့္မွီေရးအတြက္ ေရတုိေရရွည္စီမံကိန္းေတြခ်ၿပီး အားႀကိဳးမာန္တက္ ပံ့ပုိးပါ လိမ့္မယ္ေမာင္”
ကပၸလီငယ္ကား ဖရဲသီးကားႀကိတ္ခံရေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ၾဆာရင္းမုိ႔ ခြန္းတုန္႔မျပန္ရဲေသာ္ျငား “ၾဆာဒင္ဟာ အဆုိးျမင္သမား” ဟု အဓိပၸါယ္ပါသည့္ မ်က္ေစာင္းခဲႀကီးျဖင့္ ၾဆာဒင့္ကုိ ေပေစာင္းေစာင္းၾကည့္ေနခဲ့ေလသည္။
(၂)
ထုိနည္းႏွင္ႏွင္ လြန္ခဲ့ေသာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္၊ဝသႏၱကာလမုိးရာသီသမယတစ္ခု၌ ၾဆာဒင္တစ္ေယာက္ မိမိပုိင္က်ဴလီယာဆုိင္ငယ္တြင္ ေစ်းဝယ္ပါးေလသျဖင့္ တစ္ကုိယ္တည္း ငူငူႀကီးထုိင္ေနစဥ္ တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္မွာ ၾကြက္စုပ္ေရမြန္းပံုစံျဖင့္ ေပါက္ခ်လာျပန္ကာ မဝံ့မရဲ ႏွစ္ကုိယ္ၾကား တီးတုိးစကားဆုိခဲ့ဖူးေလသည္ကုိ ျပန္ေျပာင္းသတိရေအာက့္ေမ့ဆဲျဖစ္ပါ၏။
“ၾဆာ့ကုိတပည့္အကူအညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းခ်င္လုိ႔ၾဆာ”
“ေျခဆင္းေတြ၊နိဒါန္းေတြ ပ်ဳိးေနစရာလုိသလား ေမာင္ရာ၊တုိတုိျပတ္ျပတ္သာမိန္႔စမ္းပါ”
“ေအာ္၊ၾဆာ့မွာ အေကာင္ႀကီးႀကီးထဲက အကပ္ေလးဘာေလးမ်ား ရွိသလားသိခ်င္လုိ႔ပါ”
“ဆင္၊ေဝလငါး၊ဒုိင္ႏိုေဆာပါမက်န္ အေကာင္ႀကီးမွန္သမွ် ၾဆာဒင္မသိတဲ့သူ မရွိပါဘူးေမာင္ရာ၊ဘာကိစၥမ်ားပါလိမ့္”
“က်ေနာ့္အမ ဘြဲ႔ရတစ္ေယာက္ ႏုိင္ငံျခားသြားခ်င္လုိ႔၊ၾဆာဒင့္အသိ အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ေယာက္..”
ဤတြင္ခ်က္ဆုိနားခြက္က၊မီးေတာက္ေသာ ၾဆာဒင္မွာ အားတံု႔အားနာအမူအယာျဖင့္ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနသည့္ တပည့္ေက်ာ္ကုိ လြန္စြာၾကင္နာ သနားစိတ္ျဖစ္ေပၚလာသည္ႏွင့္ ေျပာလက္စ၊စကားကုိ ေရွ႕မဆက္ေစေတာ့ပဲ ခပ္ျမန္ျမန္ဘရိတ္နင္းလိုက္ရေခ်သည္။
“ဟုိး၊ရၿပီ ငါ့တပည့္၊ေမာင္ရင့္အမ အစုိးရဝန္ထမ္းက ႏုိင္ငံရပ္ျခားကုိ ပညာေတာ္သင္သြားခ်င္တယ္ဆုိေတာ့ ကူညီရေပမေပါ့”
“ဟုတ္ဘူး ၾဆာရဲ့။ အိမ္ေဖာ္သြားလုပ္မွာ။ဗမာျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီဆုိလား ရေနၿပီဆုိေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြရၿပီး ေခတ္မီလာၿပီေပါ့ ၾဆာ”
“ေဟ”
“မေဟနဲ႔ ၾဆာ၊စကၤာပူ၊ေဟာင္ေကာင္၊ထုိင္ဝမ္ႏိုင္ငံေတြဆီကုိ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး အိမ္ေဖာ္ေတြ ပုိ႔မွာတဲ့”
“ေကာင္းမွေကာင္း၊အမ်ားႀကီးေကာင္း၊ အားႀကီးေကာင္း၊စိတ္ပ်က္စရာ အလြန္ေကာင္းကြာ”
“လစာေကာင္းတယ္တဲ့ ၾဆာ၊အမ်ဳိးသမီးသီးသန္႔ဆုိေတာ့ ရုိးရုိးဘြဲ႔ရေတြတင္မကဘူး။ဘြဲ႔လြန္ေတြပါ ဝင္တုိးေနၾကသတဲ့”
ၾဆာဒင္ခမ်ာ ရွက္ရွက္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္းလဲေသရမည့္မသာစာရင္းတြင္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ပါဝင္ရန္သာ မိမိသေဘာအေလွ်ာက္ဆႏၵျပဳလိုက္ ခ်င္ေတာ့ရာ တပည့္ေက်ာ္ကိုညည္းႀကိမ္း ႀကိမ္းမိျပန္သည္။
“ေအး၊တကယ္တမ္းသာ ေက်းဇူးသိတတ္မယ္ဆုိရင္ တုိ႔အစုိးရဟာ အိမ္ေဖာ္ေကာင္းေတြကုိ ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြေပါ့။ ေနာင္လာမဲဲ့ အနာဂတ္မွာလည္း တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြအဖုိ႔ အိမ္ေဖာ္လုိအပ္ခ်က္အတြက္ ပူပန္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ အိမ္ေဖာ္တုိ႔ ၏စြမ္းပကားျဖင့္ ဗမာျပည္ႀကီးရဲ့ဂုဏ္ကုိ ျမွင့့္တင္ၾကပါစုိ႔ရဲ႕”
ဤတြင္လည္း ေဖၾကည္ငယ္၏အစာမေၾက ရင္ျပည့္ရင္ခံေသာအၾကည့္သည္ ၾဆာဒင္ထံ ဆုိက္ေရာက္လာခဲ့ျပန္ေခ်သည္တမံု႔။
(၃)
စိတ္လက္မအီမသာဖြယ္ရာတုိ႔သည္ မည္သည့္အခါမွ၊အထီးတည္း မလာေရာက္တတ္၊ အေဖာ္အေပါင္းႏွင့္တကြ၊ တေပ်ာ္တပါးအုပ္စုဖြဲ႔ လာတတ္ၾကသည္ဆုိျခင္းမွာ မွန္ေလစြ။ေဖၾကည္ငယ္ႏွင့္ စကားစမျပတ္မီမွာပင္ တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသားတစ္ေယာက္၊ ထုိင္းေအာင္ ဘာေလ ထီႏွစ္သန္းဆုေပါက္သည့္မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ဆုိင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ ေပါက္ခ်လာျပန္ခဲ့ေလသျဖင့္ အာရံုေနာက္လ်က္ႏွင့္ပင္ ဒင္းကုိဆက္၍ဧည့္ေထာက္ခံခဲ့ရျပန္၏။
“မင့္မ်က္ႏွာက ေအာင္နက္ဟုိအပံုဟပ္မိတဲ့ ဒီဇုိင္းပါကလား၊ဝမ္းသာရမဲ့သတင္းဆုိရင္ျဖင့္ အျမန္မွ်ပါေလေလာ့”
“သတင္းထူးၾဆာဒင္ရ။တပည့္တုိ႔ရြာမွာ သမဝါယမစံနစ္နဲ႔ဆုိလား၊ႏွစ္က်ပ္တုိးနဲ႔ ေငြထုတ္ေခ်းေတာ့မယ္တဲ့ ၾဆာ၊ ေခတ္ေကာင္း ေရာက္ခဲ့ ၿပီေပါ့”
“ေအာ္၊အတုိးနဲ႔ေငြေခ်းတဲ့သူကုိသာ ေက်းဇူးတင္ရမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ခ်စ္တီးရုပ္တုေတြ ဘုရားစင္ေပၚသာ တင္ထားၾကေပေရာ့၊ ဘယ့္ႏွယ့္ ကြာ၊ စိနတိုင္းဆီက တစ္ႏွစ္ေလးက်ပ္တုိးနဲ႔ ေခ်းလာတဲ့ေငြကုိ လူထုဆီ တစ္လႏွစ္က်ပ္တုိးနဲ႔ ျပန္ေခ်းသတဲ့။ေငြေခ်းခ်င္တဲ့သူကို ပါတီထဲ၊အတင္းအဓမၼႏြားအုပ္ေမာင္းသြင္းသလုိဇြတ္ဝင္ခုိင္း၊တကမၻာလံုးမွာ လွည့္ပတ္ ေခ်းငွားထားသမွ် တစ္ခါမွ ျပန္မဆပ္တဲ့ အစုိးရကုိ ထပ္ေခ်းတဲ့တုိင္းျပည္ဟာ ေစတနာအမွန္၊ ေသြးရုိးသားရုိးေကာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား”
“ၾဆာဒင္လည္း ေနရာတကာ ဆီလုိအေပါက္ရွာေနပါေပါ့လား။ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲၾဆာဒင္၊လတ္တေလာေခ်းေငြရဖုိ႔သာအဓိက”
ေငြမ်က္ႏွာႀကီးေလသည္ေၾကာင့္ထင့္။သည္တစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ တပည့္ေက်ာ္သည္ ၾဆာကိုပင္ ျပတ္ျပတ္သားသား တုန္႔ျပန္ႏွဳတ္လွန္ ထုိးခဲ့ေခ်သည္။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ အဆုိးျမင္ဝါဒီၾဆာဒင္ႏွင့္ခ်စ္လွစြာေသာတပည့္ေက်ာ္မ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီေရးႏွင့္ေခတ္ၾကီးေျပာင္း၏၊မေျပာင္း၏ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္အေပၚ အစဥ္အျမဲအျမင္ကြဲကာ မတည့္အတူေနရွိခဲ့ၾကေလကုန္၏။
(၄)
သုိ႔လွ်င္ေနလာၾကရာမွ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္သတၱတစ္ပါတ္ခန္႔တြင္မူ သေကာင့္သားသံုးေယာက္ မ်က္ႏွာမသာမယာျဖင့္ တစ္ခ်ိန္တည္း ေပါက္ခ် လာၾကျပန္ရာ အေၾကာင္းစံုကုိ ေမးျမန္းေစ့ငုမိသည္၏တစ္ခဏ၌ “စိတ္ထဲမေကာင္းလုိ႔ပါ ၾဆာဒင္”ဟူေသာ ေညာင္နာနာ အသံႏွင့္အတူ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ကုိ ျပသေလရာ ယင္းမွာေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ေလ၏။
"အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံဟု လူသိမ်ားသည့္ အီသီယိုးပီးယားႏုိင္ငံက ျမန္မာထက္ ပိုခ်မ္းသာေန"
ႏုိင္ငံေပါင္း ၂၁၅ ႏုိင္ငံ ပါဝင္ေသာ ႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲ၊ခ်မ္းသာ စစ္တမ္းကို ကမၻာ႔ဘဏ္က ေဖာ္ျပခဲ့ရာတြင္ ျမန္မာကအဆင့္ ၂ဝ၃ တြင္ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့သည္။ဆင္းရဲ၍ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံကို အမွီျပဳေနရေသာ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ ပင္လယ္ဓားျပေပါမ်ားရာ ဆုိမာလီယာႏွင့္ ငတ္မြတ္မႈရိွေသာ အီသီယိုးပီးယား တုိ႔ေအာက္တြင္ ျမန္မာက ရိွေနသည္။ႏုိင္ငံ၏ လူဦးေရအခ်ဳိးက်ႏွင့္ အသားတင္ထုတ္လုပ္မႈ စသည္ တုိ႔ႏွင့္ ကမၻာ႔ဘဏ္က တြက္ခ်က္ကာ ထိုစာရင္းကို ထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည္။ျမန္မာႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကပင္ ျမန္မာ ထက္ အဆင့္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အထက္တြင္ ရိွေနေသးသည္။
“ႏို႔၊ေနပါအံုး၊ေမာင္တုိ႔ပဲ ေခတ္အေျပာင္းမွာေကာင္းလွပါခ်ည့္ရဲ့ဆုိ”
“သူတုိ႔အၿမဲေၾကညာေနခဲ့ဖူးတာက စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔တာ တုိ႔မမွဳပါဆုိတာကုိး ၾဆာဒင္ရဲ့”
“ဟ၊ထင္တုိင္းႀကဲႏုိင္ေနတဲ့ စစ္အစုိးရအုပ္စုေဇာတိကအမ်ဳိးေတြအတြက္ ဘာမွဳစရာလုိမတုန္း။တကယ္တမ္း မွဳရမဲ့သူေတြက ကုန္း ေကာက္စရာမရွိေအာင္ဖြတ္ေက်ာျပာစုေနတဲ့ ဗမာျပည္သူေတြဟ”
“ဟုတ္တယ္ၾဆာဒင္၊တုိင္းျပည္သာဆင္းရဲတာ ဒင္းတုိ႔ကေတာ့ ဆင္းရဲပံုမရဘူးဗ်”
“ေအးေလ၊ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ၊အိမ္ေဖာ္ေတြတင္ပုိ႔၊တရုတ္ဆီကေခ်းေငြကုိ လယ္သမားေတြဆီ အတုိးနဲ႔ျပန္ေခ်း၊ တိုင္းျပည္ သယံဇာတမွန္သမွ် ရရာသူခုိးေစ်းနဲ႔ ေရာင္းထုတ္တဲ့နည္းသံုးၿပီး အာဏာရရင္ ဘာမဆုိလုပ္မဲ့ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေမာင္တုိ႔တုိင္းျပည္က ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့ တုိင္းျပည္စာရင္း၊ဘယ္အဆင့္မွာ ခ်ိတ္ေစခ်င္ၾကသတုန္း။စိတ္အပ်က္ႀကီး မပ်က္ၾကပါနဲ႔။ဒီမင္း၊ဒီစုိး၊ဒီသူခုိး၊ မဟာ ပညာေက်ာ္ေတြနဲ႔ ဒီအတုိင္း ေရွ႕ခရီးဆက္ရင္ျဖင့္ ဒိထက္စိတ္ပ်က္စရာေတြ ထပ္လာအံုးမွာမုိ႔ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ ခ်န္ထားၾကအံုးလဟဲ့”
“ဟုတ္ပါ့ၾဆာဒင္ရယ္”
“ဘာတဲ့။ၾကက္ေမြးျမဴသည့္အိမ္သံုးအိမ္ ေရြ႕ေျပာင္းျပီးျဖစ္ေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္တြင္တင္ျပတဲ့။ခရုခါးေတာင္းက်ဳိက္ဖမ္းေနၾကတာ အမြဲ ဆံုးစာရင္းဝင္တာေတာင္နည္းေသး”
(၅)
အဘယ္ကာလတြင္မွ မဆံုစည္းႏိုင္ဟုထင္ခဲ့ေသာမ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းသည္ မေမွ်ာ္လင့့္ပဲ ဆံုမိၾကသည္မွာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ခရုိနီတုိ႔၏ ဘဝေရစက္ကုိသတိရစရာေကာင္းလွပါ၏။ ဇာတိမာန္သီခ်င္း မ်ဳိးစံုႏွင့္ဝါဒျဖန္႔ေပၚလစီဇာတ္ကားတုိ႔ကုိၾကည့္ကာ ဇာတိျမန္မာျပည္ႀကီး ေရႊေရာင္အဆင္းတဝင္းဝင္း၊ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လ်က္ ေခတ္မီဖြ႔ံၿဖိဳး၊ေျပာင္းလဲတုိးတက္ေနေလၿပီဟု ထင္ေနၾကရွာသည့္ တပည့္ေက်ာ္ မ်ားႏွင့္ ျပည္ပအားကုိး၊အဆိုးျမင္ဝါဒီ ၾဆာဒင္တုိ႔၊သည္တစ္ႀကိမ္တြင္ျဖင့္ အျမင္တစ္ထပ္တည္းက်လာခဲ့ေလၿပီျဖစ္ရာ ရုိးႏံု၊အလွသည့္ သင္းတုိ႔အား ဂရုဏာသက္၊ခြင့္လႊတ္ေသာ မ်က္ဝန္းအစံုျဖင့္ ရႊန္းရႊန္းစားစား ျပန္ၾကည့္လုိက္မိ၏။
ထုိ႔ေနာက္တြင္ကား ၾဆာတပည့္စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္အလုိ႔ငွာ ၾဆာဒင္တစ္ေယာက္၊အနီးရွိအိပ္ယာကုတင္ထက္ဆီမွ အနီအနက္ၾကားအညာျခံဳေစာင္ရွည္ၾကီးကို ဇာတ္မင္းသားစတုိင္ ေတာင္ရွည္အမွတ္ျဖင့္ဝတ္ဆင္လ်က္အလကၤာေက်ာ္စြာ ဇာတ္မင္း သားႀကီး ေရႊမန္းတင္ေမာင္၏အသံ၊ဟန္ႏွင့္ထပ္တူ ေခတ္ေဟာင္းၿမိဳင္ထႏွစ္ပါးသြားသီခ်င္း တစ္ပုိဒ္ကုိ ရုတ္ျခည္းေကာက္ကာငင္ကာ ခုႏွစ္အိမ္ၾကား၊ရွစ္အိမ္ၾကားအသံၿပဲႀကီးႏွင့္ ေကြးေနေအာင္ကရင္းဟဲလုိက္မိသည္ကား……၊
“ေမာင္ဒင္ မင္းတုိ႔ကုိလည္း အျပစ္မတင္၊ ဒင့္ကုိယ္ဒင္ပင္ သနားလွခ်ည့္ရဲ့အစဥ္”

ယေန႔ထုတ္ဆဲဗင္းေန႔စဥ္သတင္းစာ။ ။

(မင္းဒင္)