ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးအလယ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ

July 9, 2013 at 1:10am

          ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး အ၀န္းအ၀ိုင္းထဲမွာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဘယ္လိုေနရာကေနမွာလဲ၊ ဘယ္လိုဖြံ႔ျဖိဳးေရးပံုစံေတြကို ခ်မုွတ္ၾကမလဲဆိုတာ၊ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ၊ ဘြန္းတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ဂၽြန္နသန္-ပင္းက အခုလိုထပ္ျပီး ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။
          ကမၻာ့စီးပြားေရး အ၀န္းအ၀ိုင္းမွာ ဥေရာပပံုစံကိုပဲ ကမၻာ့ပံုစံအေနနဲ႔ အလြယ္တကူ ေခၚလိုက္ၾက တာပါ။ ဥေရာပႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒပံုစံဟာ၊ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒပံုစံျဖစ္လာတယ္။ ဒီပံုစံမွာ အဓိက အေနနဲ႔ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလ်ာတာ၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးတာ၊ အခြန္အေကာက္ နိမ့္တာ၊ စြမ္းရည္ျမင့္မားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရွိတာ၊ တရားဥပေဒရဲ့ စိုးမိုးမႈရွိတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီပံုစံကိုမွ၊ လြတ္လပ္တဲ့ ပံုစံနဲ႔ အစိုးရက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္တဲ့ပံုစံဆိုျပီး ကြဲျပားေနပါေသး တယ္။ ေနာက္ပံုစံတစ္ခု ကေတာ့ ေခတ္သစ္ကုန္သည္စီးပြား၀ါဒဆိုျပီး ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရေတြ၊ တျခားအစိုးရေတြက၊ စီးပြားေရးမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ပါ၀င္တဲ့စနစ္ပါ၊ မာ့ကၡ္စ္၀ါဒ အေနနဲ႔ကေတာ့ ကမၻာမွာ အေတာ္ေလး ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါျပီ၊
ကမၻာ့ဖြံ႔ျဖိဳးေရး အစီအစဥ္ေတြကေတာ့၊ ရလဒ္ေတြျဖစ္တဲ့ စာတတ္ေျမာက္မႈတို႔၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ ေသာက္သံုးေရရရွိေရး၊ လံုျခံဳစြာေနထိုင္ေရးေတြကို စဥ္းစားတယ္။ အခုအခါမွာ လံုျခံဳေရးလို႔ေျပာရင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ လံုျခံဳေရးကိုပါ အေလးထား ေျပာလာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဖ်ားေသႏႈန္းတို႔၊ ကာကြယ္ေဆး ထိုးဖို႔တို႔ဆိုတဲ့ကိစၥေတြ ပါတယ္။          ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ေတာ့ အတိတ္ကခြဲထြက္ျပီး၊ အနာဂတ္ကို ဦးတည္ေနတာျဖစ္တယ္။ ကုန္သြယ္စီးပြား၀ါဒေအာက္မွာဆိုရင္၊ လံုျခံဳေရးကို ဦးတည္တာ အစိုးရက ၀င္ပါတာ၊ ကိုယ္အား ကိုယ္ကိုး၊ ကိုယ္ထူ ကိုယ္ထ စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပတာ၊ ကမၻာ့စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုကို၊ တစ္ေယာက္ေကာင္းစားရင္၊ တစ္ေယာက္ဒုကၡေရာက္မယ့္ စနစ္လို႔ ျမင္တာေတြရွိျပီး၊ လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံတကာ ကုန္သြယ္ေရးစနစ္ကို လိုလားတဲ့လူေတြကေတာ့၊ အျပန္အလွန္ မီွခိုေနရတဲ့ ကမၻာၾကီးလို႔ ျမင္တယ္။ ကမၻာ့ေစ်းကြက္ၾကီးကို အားလံုးက မွီခိုအားထားေနၾကရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္တြင္းတည္ျငိမ္မႈအတြက္ဆိုရင္လဲ၊ ကမၻာ့ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးစနစ္ကို မွီခို္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အင္အားၾကီးႏိုင္ငံေတြရဲ့ လႊမ္းမိုးမႈကို ခံရတယ္။
          ေခတ္သစ္ကုန္သြယ္စီးပြား၀ါဒ (New-Mercantilism) ဆိုတာက၊ ဂ်ပန္နဲ႔ စက္မႈႏိုင္ငံသစ္ေတြ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ မူ၀ါဒျဖစ္တယ္။ ပို႔ကုန္တင္ပို႔ေရးကို အေလးေပးတယ္၊ ကုန္ၾကမ္းေတြစြမ္းအားစုေတြတင္သြင္းျပီး၊ ကုန္ေခ်ာေတြ တင္ပို႔တယ္၊ စီးပြားကုန္သြယ္၀ါဒနဲ႔လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ခ်င္တာကို ေပါင္းျပီး၊ ေခတ္သစ္ကုန္သြယ္ စီးပြား၀ါဒလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
          တရုတ္ႏိုင္ငံကိုေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရက လမ္းညႊန္ဦးတည္မႈေပးတဲ့ ေစ်းကြက္အရင္းရွင္စနစ္ကို က်င့္သံုးတယ္လို႔ ႐ႈျမင္ၾကတယ္။
          တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ စီးပြားေရးပံုစံဟာ တစ္ဦးက် ၀င္ေငြလည္း ျမင့္မားေအာင္ ၊ လူ႔စြမ္းအား ဖြံ႔ျဖိဳးမႈအညႊန္းကိန္းေတြလဲ တက္လာ၊ ေမွ်ာ္မွန္းသက္တမ္းေတြလဲျမင့္လာ ဒါေတာင္မွလူဦးေရတိုးေနတဲ့ၾကားထဲက ျဖစ္တာဆိုေတာ့၊ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ပဲ သံုးသပ္ရမွာေပါ့။  ဒုတိယကမၻာစစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ အေအာင္ျမင္ဆံုးပံုစံလို႔ေတာင္ေျပာလို႔ရေသးတယ္။အိႏိၵယနဲ႔ယွဥ္ရင္ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြအတြက္ လွိမ့္သံုးႏိုင္တယ္။ ကမၻာအရပ္ရပ္က ကုန္ၾကမ္းေတြ ေလာင္စာေတြရယူတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ပဲ ဂရုစိုက္လို႔၊ ျခိမ္းေျခာက္မႈ တစ္ခုအေနနဲ႔လည္း ႐ႈျမင္ႏိုင္တယ္။
          ကမၻာဆန္ေနတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ပံုစံတစ္ခုကို ကူးခ်ဖို႔ မေကာင္းဘူး၊ေရာေမႊၾကည့္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဘယ္လိုေရာေမႊၾကမလဲ ? ႏွစ္ဘက္အျမင္ေတြကေန ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေဆြးေႏြးျပီး၊ အမွန္တရားေတြ ေပၚထြက္လာတဲ့နည္းကို သံုးဖို႔ သူကအၾကံျပဳတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ စရိုက္လကၡဏာေတြ၊ ေဒသရဲ့ အထာေတြနဲ႔ ကမၻာ့စနစ္ကို ေပါင္းစပ္ျပီး၊ ျပည္တြင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့သူေတြ အက်ဳိးရွိတဲ့ စနစ္တစ္ခု ျဖစ္ရမယ္။ ႏိုင္ငံသားေတြအားလံုးလူမႈေရးႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သူေတြက ျဖစ္ႏိုင္တဲ့၊ လက္ေတြ႔ လည္ပတ္ႏိုင္တဲ့၊ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး အေဆာက္အအံုတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ရမယ္လို႔ ပညာရွင္ ( Payne) ရဲ့အဆိုျပဳခ်က္တစ္ခုလို သူက ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပတယ္။
          ဒါျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘာလုပ္ရမလဲ ?
          သူ႔ရဲ့အၾကံျပဳခ်က္အရဆိုရင္-
- ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေလ်ာ့ေပး ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးညိွႏိႈင္းမႈေတြ၊ နိမ့္က်တဲ့ အခြန္ႏႈန္းေတြ၊ ထိေရာက္တဲ့ စြမ္းရည္ျမင့္မားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ လိုအပ္တယ္။
အေလ်ာ့ေပး ေစ့စပ္ညိွႏႈိင္းမႈမ်ားမွာ- အစိုးရရယ္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရယ္၊ ျပည္သူေတြရယ္ အားလံုး ပါ၀င္ၾကတယ္။
ရလဒ္ေကာင္းေတြ ထြက္ေပၚဖို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြ လိုအပ္တယ္၊ ဒါေတြက လံုျခံဳေရး ျပီးေတာ့ အေျခခံအေဆာက္အအံု။
စီးပြားေရးက႑မွာ၊ သူက အမ်ားၾကီး ပညာတတ္စရာမလိုတဲ့၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို သေဘာက်တယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးဆိုတာ လုပ္ငန္းေတြ အျမဲရွိေနမယ္၊ ၀န္ထမ္းေတြ အျမဲလိုတယ္။ ကၽြမ္းက်င္မႈ နည္းနည္းျမင့္လာရင္၊ စက္ရံုလိုေနရာေတြကို ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။ လယ္ယာလုပ္ငန္းေတြက ပိုလ်ံလာတဲ့ လုပ္သားေတြကလဲ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ားဆံုး ၀င္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ သူက တြက္ဆတယ္။
ကမၻာ့စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖို႔ဆိုရင္၊ လုပ္ခသက္သာတဲ့ လုပ္အားကိုသံုးျပီး၊ ကမၻာ့ေစ်းကြက္ကို ၀င္ေရာက္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံစံုကုမၸဏီၾကီးေတြဆီကေန၊ အရင္းအႏွီးနဲ႔ နည္းပညာေတြ ရယူဖို႔၊ ေဒသနဲ႔ ကမၻာ့အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ေတြ၊ အၾကံျပဳသြားတာေတြ႔ရပါတယ္။
(Dr. Janathan H. Ping - Myanmar in the Global Political Economy)

ေမာင္ရန္ေအး