ဖိနပ္ေပ်ာက္ျခင္းသည္ အနာဂတ္ကုိ ဆုိးရြားစြာထိခုိက္ေစႏုိင္ပါသည္
|
10:58 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
“ ဟုိက္ သြားၿပီဟ ”
ကၽြန္ေတာ္အထိတ္တလန္႔ဆုိေတာ့
“ ဘာျဖစ္တာလဲ ”
“ ဖိနပ္မရွိေတာ့ဘူးဟ ”
“ ဟင္ဟုတ္ပ။ ဒီနားမွာ အတူတူခၽြတ္ထားတာပါ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ။ ခု အစ္ကုိ႔ဖိနပ္မရွိေတာ့ဘူး ”
သူက ဘုရားကေန လမ္းကုိလွမ္းၾကည့္သည္။ လမ္းေပၚမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့။
“ ခုနေကာင္ေလးေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ သူတုိ႔ပဲျဖစ္မယ္ ”
“ ဟုတ္မွာေပါ့ေလ။ ဒါပဲရွိတာကို ”
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစု ရုံးပိတ္ရက္မုိ႔ ဘုရားသုိ႔ေစာေစာထြက္လာခဲ့ျခ
သမီးျဖစ္သူက သိခ်င္သည့္အရြယ္၊ စူးစမ္းခ်င္သည့္အရြယ္ဆုိေတာ
“ ဖိနပ္ကဘာလုိ႔ေပ်ာက္တာလဲ ဟင္ ”
ခုိးသြားတာဆုိတဲ့ စကားကုိ ကၽြန္ေတာ္မေျပာခ်င္ပါ။
“ အေဖ့ ဖိနပ္ကုိ ယူသြားလုိ႔ေပါ့ သမီးရဲ႕ ”
“ ဘာလုိ႔ အေဖ့ ဖိနပ္ကုိ ယူသြားရတာလဲ ”
“ သူတုိ႔မွာ မရွိလုိ႔ ေနမွာေပါ့ သမီးရဲ႕ ”
“ သူတုိ႔က ဘာလုိ႔ ၀ယ္မထားတာလဲ အေဖ ”
အဲဒီလုိနဲ႔ သူ႔ေမးခြန္းေတြကုိ စိတ္ရွည္ရွည္ေျဖရင္း ဘုရားကေနျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျခေျပာင္နဲ႔ေပါ့။
……………
တစ္ခါတုန္းက မဟတၱမဂႏီၵ ရထားစီးလာစဥ္ ဖိနပ္တစ္ဖက္က ကၽြတ္က်န္ခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ က်န္တဲ့တစ္ဖက္ကုိ ကပ်ာကယာခၽြတ္ၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ဖိနပ္နဲ႔ အနီးဆုံးေနရာကုိ ပစ္ခ်လုိက္တယ္တဲ့။
ပါလာတဲ့အေဖာ္က ဘာလုပ္တာလဲေမးေတာ့ “ ဖိနပ္တစ္ဖက္ကုိ ေကာက္ရသူက တစ္ဖက္တည္းမုိ႔ သုံးလုိ႔မရသလုိ ငါလည္းသုံးမရဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေကာက္ရသူ သုံးရေအာင္လုိ႔ ေနာက္တစ္ဖက္ပါ ပစ္ခ်ေပး လုိက္တာတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပစ္ခ်စရာကုိ မလုိပါ ႏွစ္ဖက္လုံး ေပးလုိက္ရလုိ႔ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္အသစ္၀ယ္ ျဖစ္သြားလုိ႔ ေက်းဇူးေတာင္တင္လုိက္ရဦးမယ
ဒါကုိေျပာျပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက “ ေအးေပါ့ကြာ ဟုိဘ၀က မင္းသူမ်ားဖိနပ္ခုိးခဲ့လုိ႔
ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ဟုိဘ၀ေတြက သူမ်ားပစၥည္းေတြကုိ ယူခဲ့မွာေတာ့ ေသခ်ာသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဖိနပ္တစ္ရံေပ်ာက္လ
ဘုရားမွာေတာင္ သူတစ္ပါးပစၥည္းကုိ လဲလွယ္ရဲသည္။ ခုိးယူရဲသည္။ ခုိးလုိစိတ္၊ အကုသုိလ္ စိတ္မ်ားသည္ ေန႔၊ ညေတာင္ မေရွာင္ပဲ ျပဳလုပ္ရဲလာၾကသည္။
ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ေတြးမိတာက ေသာက္ေရအုိးစဥ္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ေရခြက္ေတြအေၾကာင္း ပင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာတုိင္းျပည္ႀကီးမွာ ကုသုိလ္ျပဳထားေသာ လမ္းေဘးေရခ်မ္းစင္က ေသာက္ေရခြက္ မ်ားမွာပင္ လြတ္လပ္မႈမရွိေတာ့။
ေပ်ာက္မွာေၾကာက္ေနရၾကရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သမီးေလးသာ ဒါကုိ ျမင္ရရင္ ေမးမွာအမွန္ပင္။
“ အေဖ ေသာက္ေရခြက္ေတြကုိဘာလုိ႔ ႀကိဳးခ်ည္ထားရတာလဲဟင္ ”
ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းေတြခဏခဏခ်ၿပီး ေျဖရဦးမွာပင္။
……………
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခပ္ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ၿမိဳ႕မွာ ပြဲလမ္းသဘင္လုပ္ရင္ ေစ်းသည္ေတြက အၿပိဳင္ ထြက္တယ္။ ညလုံးေပါက္ ေစ်းေရာင္းရေတာ့ မနက္မုိးလင္းလုိ႔ အိမ္ျပန္ရင္ ပစၥည္းပစၥယကုိ ႏုိင္သေလာက္ သာသိမ္းၿပီး ျပန္သြားၾကတယ္။
ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲလုပ္တဲ့ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ ေစ်းသည္ေတြ ထားခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြက တစ္ခါတစ္ေလ ႏွစ္ရက္သုံးရက္အထိ ၾကာၿပီး ရွိေနတတ္ေသးတယ္။ အဲဒီကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ ပုိင္ရွင္ ျပန္လာမယူမခ်င္း ဒီအတုိင္းရွိေနသည္။
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ၿမိဳ႕၊ ရြာေတြမွာ ညဘက္ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပစ္ေပၚမွာ ထြက္အိပ္တတ္သည္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ အိမ္တံခါးေလးဖြင့္ၿပီး ေလေအးေအးေလးနဲ႔ အိပ္ၾကတယ္။ ဒီလုိပဲ အျပင္သြားစရာရွိရင္ “ အိမ္ကုိ ၾကည့္လုိက္ဦးေဟ့ လုိ႔ ” ေဘးအိမ္ကုိ ေအာ္ခဲ့ရင္ရၿပီ။ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားေတာ့။ ခုိးမႈဆုိတာ ေတာ္ေတာ့္ကုိၾကားရခဲပါသည္။
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္အကြာမွာေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ကုိ ၿခံေကာင္းေကာင္းကာရတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြကေတာ့ ၿခံေစာင္ထားၾကတယ္ေပါ့။ အျပင္တံခါးတစ္ခ်ပ္၊ အတြင္းတံခါးတစ္ခ်ပ္ အထပ္ထပ္လုပ္၊ အထပ္ထပ္ပိတ္၊ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး အိပ္ရတဲ့ေခတ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
အျပင္တစ္ခါသြားဖုိ႔ အိမ္တံခါး၊ ျပတင္းေပါက္တံခါး၊ ၿခံတံခါးေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာပိတ္ရတဲ့အျပင္ နည္းနည္းေလး အေ၀းေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကုိ လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိတတ္ေသးတ
ေခတ္ေတြကေျပာင္းလဲလာၿပီဆုိတ
…………..
ဒီေန႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစု ဘုရားကုိ ခပ္ေစာေစာေလးထြက္လာလုိက္တယ္
ဘုရားကုိေရာက္လုိ႔ ဆုိင္ကယ္ေပၚကဆင္းၿပီး ဖိနပ္ခၽြတ္မယ္အလုပ္မွာ သမီးကေျပာတယ္။
“ အေဖ ဖိနပ္ကုိ ဆုိင္ကယ္မွာ ညွပ္။ ေတာ္ၾကာ ဖိနပ္ထပ္ေပ်ာက္ေနဦးမယ္ ”
သူကေတာ့ တစ္ခါေသဘူး ပ်ဥ္ဖုိးနားလည္တယ္ေျပာရမလား
ကၽြန္ေတာ့္သမီးက ၃ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ဒီလုိႏုနယ္တဲ့ကေလးစိတ္ထဲမွာ
ဒီအသိစြဲေၾကာင့္ ႀကီးလာတဲ့အခါ လူေတြကုိ သံသယစိတ္ေတြနဲ႔ မၾကည့္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ လူေတြကုိ ယုံၾကည္ဖုိ႔ခက္သြားပါလိမ့္မ
အဲဒီအခါ သူ႔ဘ၀အတြက္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ ေကာင္းတဲ့ဘက္ဦးတည္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔အနာဂတ္ဟာ လွပ ပါေတာ့မလား။
ေၾသာ္ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ စိုးရိမ္စိတ္ႀကီးေနတာလားဗ်ာ
ဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဖိနပ္ေပ်ာက္ျခင္းသည္ အနာဂတ္ကုိဆုိးရြားစြာ ထိခုိက္ႏုိင္ပါသည္လုိ႔ပဲ ဆုိပါရေစေတာ့ခင္ဗ်ာ။
၁၉-၇-၂၀၁၃။
0 comments:
Post a Comment