ဦးေအာင္ဆန္း၏ မိခင္ (အပိုင္း ၁ )
ပုခက္လႊဲေသာ လက္သည္ ကမၻာကို အုပ္စိုးသည္ ဟူေသာ သိုးေဆာင္း စကားပံုတခုရွိေလသည္။ ၎စကားပံု၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေက်းဇူးရွင္ အမိေကာင္းမ်ား၏ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးျခင္းခံရေသာ သူတိုင္း ကမာၻေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဘခင္ၾကီးျဖစ္သူ (၀ါ) ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဗိသုကာ ဆရာၾကီးျဖစ္သူ အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာလည္း
အေမစုႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မိသားစု
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဇာတိဂုဏ္ ေဆာင္းပါးတြင္ အေမစု၏ မ်ိဳးရိုးႏွင့္တကြ အစဥ္အဆက္မ်ားကို အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းလင္း ေဖၚျပ ေရးသားျပီး ျဖစ္သျဖင့္ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ ထပ္မံေဖာ္ျပရန္ မလိုေတာ့ရကား အေမစု၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ကိုသာ အေသးစိ္တ္ေရးသား ေဖၚျပပါအံ။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ၾကီး အေမစုမွာ ၁၂၃၉ ခု၊ ကဆုန္လဆန္း ၁၀ရက္ ၊ တနဂၤေႏြ ည ၂ ခ်က္တီး အခ်ိန္တြင္ မေကြးခရိုင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ မင္း၀ိုင္း ရွိ အလြန္ခံ့ညားကာ မင္းဟန္ ရွိလွသည့္ အိမ္ၾကီး၍ ဘုန္းၾကီး ဘ-ဦးျမေအး၊ ဘုန္းၾကီး အေမေဒၚသူဇာတို႔မွ ဖြားျမင္ေသာ သမီးထူး၊ သမီးျမတ္ ျဖစ္ေလသည္။ အေမစု၏ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ ဘ၀ပါရမီ မည္မွ်ရင့္သန္သည္ကို ေအာက္တြင္ ကူးေရးေဖာ္ျပပါသည္။
အဆိုပါ ဦးျမတ္ေအး၊ ေဒၚသူဇာတို႕မွ ေပါက္ဖြား ေသာ သားသမီးမ်ားအနက္ အေမစုမွာ အၾကီးဆံုးသမီး ျဖစ္ေလသည္။ အေမစု၏ ေအာက္တြင္ ေမာင္သံုးေယာက္၊ ညီမသံုးေယာက္ ရွိသည္။ အေမစု၏ ေမာင္မ်ားမွာ ဦးဖိုးသင္၊ ဦးေငြဒိုင္၊ ဦးေငြဆိုင္တို႕ ျဖစ္၍ ညီမ မ်ားမွာ ေဒၚယု၊ ေဒၚပု၊ ေဒၚခင္ေမ တို႕ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ေမြးခ်င္းခုနွစ္ဦးအနက္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဦးေငြဒိုင္ေခၚ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ သိမ္ေတာ္ေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးဦးေဃာသိတ မွ တပါး အားလံုး ကြယ္လြန္အနိစၥ ေရာက္ၾကေလျပီ။
အေမစုမွာ မေအတူ သမီးျဖစ္၍ မ်က္နွာေသးသြယ္သည္။ အသားညိဳ၍ အရပ္မွာ မနိမ့္မျမင့္ ျဖစ္သည္။ အရြယ္ၾကီးေသာ္လည္း ရုပ္ရည္မွာ အျခားေသာ ေမြးခ်င္းေပါက္ေဖၚမ်ားထက္ ပိုမို၍ အရြယ္တင္သည္။ ကိုယ္အဂၤါ အေနအထားမွာ မနိမ့္မျမင့္ မ၀လြန္း မပိန္လြန္း ၾကည့္၍ ေကာင္းလွသည္။ စကားနည္းသည္။ မ်က္နွာမွာ က်က္သေရရွိ၍ ခံညားလွသည္။ အေမစုသည္ အမအၾကီးဆံုး ျဖစ္သည့္ျပင္ လူၾကီး၏ ဂုဏ္သိကၡာ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုရကား ေမြးခ်င္းေပါက္ေဖၚအားလံုးက အမၾကီး ဟု ေခၚၾကသည္။ အျခားသူမ်ားကလည္း ႏႈတ္ေယာင္လိုက္ကာ အမၾကီးဟုပင္ ေခၚၾကသည္။ အေမစုသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ ေကာင္းမြန္ေသာ အဖိုးတန္ အရာမ်ားကိုသာ ႏွစ္သက္ခဲ့သည္။ မဲတကြက္၊ ရွန္နီတကြက္ ရက္ထားေသာ ကြက္ႏုပ္ထဘီမ်ားကို ၀တ္ေလ့ရွိသည္။ အက်ႌမွာ ေရွးအမယ္ၾကီးမ်ား ၀တ္ဆင္သည့္ အက်ႌ မ်ိဳးကို ၀တ္ေလ့ရွိသည္။ အစားအေသာက္တြင္ အထူးသျဖင့္ ဂ်ိဳးသားကို အလြန္ႏွစ္သက္၍ လက္ဖက္ကို အျမဲစားေလ့ရွိသည္။
အေမစု၏ စိတ္ေနသေဘာထားမွာ အမ်ိဳးသမီးေလာကတြင္ စံနမူနာ ထားေလာက္ေပသည္။ ရိုးရိုးက်င့္၊ ျမင့္ျမင္ၾကံ၊ မွန္မွန္ေျပာ၊ ေစာေစာထ ဆိုေသာ စကားပံုသည္ အေမစုအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ထားခဲ့ေပသေလာဟု ယူဆမိသည္။ အေမစု၏ တည္ၾကည္ေသာမ်က္ႏွာ၊ ခံ့ညားေသာ အ၀တ္၊ ရိုးသားေသာ အစား၊ သစၥာရွိေသာ စိတ္ထား၊ ၾကံ့ခိုင္ေသာဇြဲ၊ ဘြင္းဘြင္းႏွင့္ ရွင္းရွင္းေျပာတတ္ေသာ ႏႈတ္၊ ၾကီးမားေသာ လံု႔လ၀ီရိယတို႔သည္ အေမစု၏ ဂုဏ္အဂၤါရပ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။
အေမစုမွာ ငယ္စဥ္ကပင္ မဟုတ္မခံ၊ ဇာတ္ဇာတ္ၾကဲ စိတ္မ်ိဳး ရွိသည္။ တခါတရံ အေတာင္ ႏွစ္ဆယ္၀တ္ မင္းေယာက်္ားမ်ား ထက္ပင္ စိတ္ပိုမို ထက္ျမက္စူးရွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ မ်ိဳးရိုးဇာတိ ေကာင္းသေလာက္ ဥစၥာပစၥည္း ၾကြယ္၀သေလာက္၊ ေလာကီဂုဏ္ မ်ိဳးစံုႏွင့္ ျပည့္စံုသေလာက္၊ စိတ္သေဘာထား ျပည့္၀ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေပသည္။ ဇာတိေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း၊ ဥစၥာေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း၊ သားသမီးေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ျခင္း စေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ မႏွစ္သက္သည့္ မာနမ်ိဳး လံုး၀မရွိေခ်။ ရိုးရိုးေန ရိုးရိုးစား ရိုးရိုးသြားကာ လူတိုင္းႏွင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းေနထို္င္ေလသ
အေမစုသည္ အ၀တ္၌၊ အစား၌ ၎၊ အေန၌ ၎ ၊ေလာကီ ပကာသန တရားမ်ားက မည္မွ်ပင္ ထိုးဆြ ေပးေနေသာ္လည္း က်ဴးလြန္ျခင္း မရွိ၊ ပကာသန တရားကို စြန္႕ပယ္ကာ စည္းစံနစ္ က်က် ေနထိုင္တတ္ေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေသာ သမၸဒါတရား ေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေလသည္။ မည္သည့္ ကိစၥ၌မဆို မွ်တေသာ တရားရွိ၍ မဟုတ္မမွန္ မေျပာတတ္၊ ပရိယာယ္ မလုပ္တတ္၊ မာယာ မသံုးတတ္၊ တရားမွ်တစြာ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား ေျဖျဖန္ ေပးတတ္မွဳေၾကာင့္ အလြန္ၾကီးမား မ်ားျပားလွေသာ ေဆြမ်ိဳးထုၾကီး၏ အလယ္တြင္ ခံုသမာဓိတရားသူၾကီးသဖြယ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရေလသည္။ အေမစု၏ ေဆြမ်ိဳး တဦးနွင့္ တဦး မသင့္မတင့္ အ႐ႈပ္အရွင္း ျဖစ္လာေသာအခါ အေမစုထံ လာေရာက္တိုင္ၾကား၍ အေမစု၏ သဘာ၀က်က် ဆံုးျဖတ္ေပးမွဳကို ရိုေသက်ိဳးႏြံစြာ လိုက္နာတတ္ေလသည္။
အေမစုမွာ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ဆိုေသာ စကားကဲ့သုိ႕ မိေကာင္းဖခင္ သားသမီး မွန္သည့္ အတိုင္း အဘဦးျမတ္ေအး အမိေဒၚသူဇာတို႕၏ ဆံုးမကြပ္ညွပ္ျခင္းကို ေကာင္းစြာခံယူခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ၁၁ ႏွစ္သမီးအရြယ္၌ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔ တတ္ေျမာက္အပ္ေသာ ရကၠန္းခတ္ျခင္းအတတ္ကို သူမတူေအာင္ပင္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။ ငယ္စဥ္ကပင္ အဆင္မ်ားကို တမ်ိဳးထြင္ခါ ရက္လုပ္နိင္သျဖင့္ အေမစု၏ လက္ျဖစ္အထည္ကို လူတိုင္းကပင္ ၀တ္လိုၾကသည္။ ၎အျပင္ ရကၠန္းအတတ္ျဖင့္ပင္ မေက်နပ္ပဲ စက္ခ်ဳပ္ အတတ္ကို သင္ျပန္ရာ အံၾသဖြယ္ရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ တတ္ေျမာက္ေလသည္။ အေမစုအတြက္ ကံဆိုးေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ အေမစုတို႔ေခတ္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားစာသင္ၾကားရေသ
အေမစု၏ မိဘမ်ားသည္ ေရွးလူၾကီးမ်ား ျဖစ္သည့္အတိုင္း သမီးကညာ အခါမလင့္ေစႏွင့္ ဆိုေသာ စကားပံုအရ အေမစုအား အသက္ ၁၉ ႏွစ္ ျပည့္ေသာ အခ်ိန္တြင္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ အေနာက္ပိုင္းရွိ ေတာင္သူၾကီး ဦးေဒကိုး၏ တဦးတည္းေသာ သား ဦးဖာနွင့္ ထိမ္းျမားေပးေလသည္။ မိဘႏွစ္ပါး သေဘာတူ၍သာ အေၾကာင္းပါၾကရေသာ္လည္း လက္မထပ္မီ အခ်ိန္က အေမစုမွာ ဦးဖာအား တၾကိမ္တခါမွ် မေတြ႕မျမင္ခဲ့ရေခ်။ ထိမ္းျမား၍ အေၾကာင္းပါေသာ အခ်ိန္က်မွသာ ဦးဖာတြင္ ေက်ာက္ေပါက္မာမ်ား ပါသည္ကို သိေလသည္။ “ေမာင္ဖာမွာ ေက်ာက္ေပါက္မာပါမွန္း အိမ္ေထာင္က်မွ သိရတယ္ကြယ္” ဟု တခါတရံရယ္စရာ ေမာစရာေျပာတတ္ေလသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ေတာင္သူ ဆင္းရဲသား ဦးဖာႏွင့္ အေၾကာင္းပါျပီးေနာက္ ဦးဖာမွာ တဦးတည္းေသာသားျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္ခြဲမရွိရကား ဦးဖာ၏ မိဘမ်ား အိမ္သို႔ လိုက္ပါ ေနထိုင္ရရွာေလသည္။ ထိုသို႕ေယာကၡမ အိမ္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ၁၂၅၉ ခုႏွစ္ တြင္ သမီးအၾကီးဆံုးမခင္ညြန္႔ကိုဖ
အေမစုမွာ အိမ္ေထာင္က်စ အခ်ိန္ကစ၍ ဦးေနေအာင္ ေမြးသည့္ အခ်ိန္ထိ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရေလသည္။ အိမ္သား ဦးဖာမွာ ငယ္စဥ္က ျမင္းစီး အလြန္ ၀ါသနာပါ၍ ထိုအခ်ိန္က နတ္ေမာက္တြင္ အလြန္ေခတ္စားခဲ့ေသာ ျမင္းျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ စီးေနျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေလသည္။ အေမစု တဦးတည္းကသာ အိမ္ေထာင္ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ ေကၽြးေမြးျပဳစုခဲ့ရေလသည္။ အေမစုမွာ ဇာတိေသြးပါသူ ျဖစ္သည့္အတိုင္း ယုတ္ညံ့သိမ္ဖ်င္းေသာ အလုပ္မ်ားကို ေရွာင္ရွား၍ လက္ျဖင့္ရင္းႏွီးရေသာ ရကၠန္းရက္ျခင္း၊ ေတာင္သူလုပ္ျခင္း၊ ေခၽြတာသံုးစြဲျခင္းျဖင့္ သားသမီးမ်ားအား လူလားေျမာက္ေအာင္ ေကၽြးေမြးျပဳစုႏုိင္ခဲ့ေလသည
အေမစုသည္ ရကၠန္းဘက္တြင္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသည့္အတိုင္း
၎ေနာက္ သားဦးေနေအာင္၏ ေအာက္ သမီး မေရႊမသည္ ၁၂ ႏွစ္သမီးအရြယ္တြင္ အနိစၥေရာက္သြားရာ အေမစု၏ စိတ္ဓါတ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေလသည္
အေမစုသည္ ငယ္စဥ္အခါကစ၍ ဇာတိေသြးဇာတိမာန္ ထက္သန္သည့္အတိုင္း ေအာက္က်ေနာက္က် စိတ္မ်ိဳးမရွိ။ မည္မွ်ေလာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ္လည္း မည္သူ႔ထံကိုမွ် ေအာက္က်ိဳ႕ျခင္းမရွိ၊ မိမိကုိယ္ကိုသာ မိမိအားကိုးေသာ ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ အမ်ိဳးသမီးၾကီး ျဖစ္ေလသည္။ အျခားသူမ်ားကို မွီခိုအားထားရန္ မဆိုထားဘိ၊ မိမိ၏ လင္ေယာက္်ား ဦးဖာ အေပၚကိုပင္ အားမကိုးေခ်။ လင္ေယာက်္ားအမိန္႔ေတာ္ရ မျဖစ္မီအခ်ိန္ကလည္း အေမစုပင္ အိမ္ကို ဦးစီး၍ သားသမီးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားအားထုတ္ျ
အေမစုမွာ ငယ္စဥ္အခါက မဟုတ္မခံဇတ္ဇတ္ၾကဲ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ အေမစုသည္ နကို သေဘာအားျဖင့္ စကားနည္း၍ အျခားအိမ္မ်ားသို႕ အလည္အပတ္ သြားတတ္ေသာ အက်င့္မ်ိဳး မရွိေပ။ မိန္းမ တဦးႏွင့္ တဦး စကားယူ စကားပို႔ ျပဳလုပ္လိုေသာ ၀ါသနာလည္း မရွိခဲ့ေပ။ ထိုေခတ္ထိုအခါက နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ေပၚတြင္ မင္းကေတာ္မ်ား အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္မ်ား ေပါမ်ား၍ တဦးႏွင့္ တဦး ျပင္းထန္စြာ ဂုဏ္ျပိိဳင္ျခင္း ေခတ္စားခဲ့ေလသည္။ လင္ေယာက်္ားမ်ား ရံုးတက္ေနစဥ္ အိမ္၌ အလုပ္မရွိေသာ မင္းကေတာ္မ်ား၊ အမိန္႔ရ ကေတာ္မ်ားသည္ တအိမ္တက္ တအိမ္ဆင္း အလည္သြားကာ တဦး၏ အေၾကာင္း ကို တဦး အတင္းေျပာဆို ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကေလ၏။ အေမစုကား ၎တို႔၏ ေလာကကို ရြံရွာ မုန္းတီး သည့္အတိုင္း ၎တို႔ႏွင့္ မေပါင္းဘဲ တဦးတည္း ေရွာင္ကြင္း၍ ကိုယ့္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ တေန႔တြင္ အေမစု၏ ပစၥည္းတိုးတက္လာမွဳေၾကာင့္ ဂုဏ္ျပိဳင္လိုေသာ အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္တဦး ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ၎ အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္သည္ အေမစုႏွင့္ ပတ္သက္၍ မဟုတ္မမွန္ေသာသတင္းကို နတ္ေမာက္ေတာင္ပိုင္း၌ ျဖန္႔မိေလသည္။ ၎၏ ၀ါဒျဖန္႔မွဳကို အေမစုကိုယ္တိုင္ နားဆတ္ဆတ္ ၾကားရေလေသာအခါ လူေျဖာင့္စိတ္တို ဆိုသည့္အတိုင္း သည္းမခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဆိုးလာေလသည္။ ခ်က္ျခင္းပင္ လံုခ်ည္တိုတို ၀တ္၍ အက်ႌလက္ကိုပင့္ကာ နတ္ေမာက္ေတာင္ပိုင္းသို႔ ဒလၾကမ္း လိုက္၍ ရွာေလသည္။ အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္တဦး၏ သမီးအိမ္တြင္ ထို အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္အား ေတြ႕လွ်င္ ေတြ႕ခ်င္း အေမစုသည္ အျခားမိန္းမမ်ားကဲ့သို႔ ႏႈတ္သီးေကာင္း ရွာပါး သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ရန္ေတြ႕ေျပာဆို ေနျခင္း မရွိဘဲ အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္၏ ဆံပင္ကို ဆြဲကိုင္၍ နဖူးကို အုတ္ၾကမ္းျပင္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ပစ္သည့္ျပင္ လက္ျဖင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရိုက္ႏွက္မိေလသည္။ အတင္းေျပာမိေသာ အမိန္႔ေတာ္ရ ကေတာ္မွာ ဒဏ္ရာ ျပင္းျပစြာရ၍ အိမ္ထဲမွာ တလတိတိမထြက္ဘဲ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ ရေလသည္။ ၎အမိန္႔ေတာ္ရကေတာ္မွာလည္း ရံုးတြင္ တရားစြဲက ပို၍ အရွက္ကြဲမည္ စိုး၍ မတိုင္ဘဲ ေနျခင္းေၾကာင့္သာ အေမစုမွာ အမွဳမွာ ကင္းလြတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အေမစုသည္ စာလံုး၀ မတတ္ေျမာက္ျငားေသာ္လည္း ေလာကီေရး၊ ေလာကတၱရာ ေရးတို႔၌ အၾကားအျမင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ေလသည္။ ၁၉၁၄ ခုနွစ္က စ၍ ပဲ၊ ဆီ၊ ႏွမ္း ကုန္မ်ားကို ျမန္မာ၊ တရုတ္၊ ကုလား ကုန္သည္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ပခံုးခ်င္း ယွဥ္၍ ၾကီးက်ယ္စြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ၀ါရင့္ ျပီးသား ကုန္သည္ၾကီးမ်ားပင္ အေရာင္း အ၀ယ္၌ အေမစုကို မယွဥ္ျပိဳင္၀ံ့ ၾကေခ်။ အျမဲ အရွံဳးေပးၾကရေလသည္။ အေမစုမွာအေရာင္းအ၀ယ္ကို အိမ္ေပၚမွ ထိုင္၍သာ လုပ္ကိုင္သည္၊ မည္သည့္ ၿမိဳ႕ရြာ ကိုမွ် မသြား။ သို႔ေသာ္ လာဘ္ျမင္ျခင္း၊ အကင္းပါးျခင္း ရဲရင့္ျခင္း၊ စြန္႔စား၀ံ့ျခင္း၊ ဆက္ဆံေရးေကာင္းျခင္း မ်ားေၾကာင့္ နတ္ေမာက္ရွိ ကုန္သည္တိုင္း အေမစုကိုု အန္မတုရဲဘဲ အေမစု၏ လက္ေအာက္သို႔သာ ၀င္ေရာက္ၾကရေလသည္။
အေမစု၏ ထူးျခား မြန္ျမတ္ေသာ အရည္အခ်င္းတခုမွာ ဘာသာေရးဘက္၌ အလြန္႔အလြန္ ရိုေသကိုင္းရွိုင္းလွျခင္းပ
အေမစုသည္ သူတပါးအေပၚ၌ မွီခို အားထားေလ့ မရွိေၾကာင္း အထက္တြင္ ေဖၚျပခဲ့ေလျပီ။ ငယ္စဥ္ကလည္း သူတပါးအေပၚ မွီခိုလိုစိတ္မရွိ။ အိမ္ေထာင္က်ေသာ အခါ၌ လည္း လင္ေယာက်္ား အေပၚ၌ မွီခိုလိုစိတ္မရွိ။ အသက္ၾကီးရင့္ လာေသာ္လည္း သူတပါးအေပၚမဆိုထားဘိ မိမိသားသမီး အရင္းမ်ား အေပၚ၌ပင္ မွီခိုအားကိုးလိုေသာ ဆႏၵမ်ိဳးမျပခဲ့ေပ။ သားသမီးမ်ားထံမွ တစံုတရာ ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း မရွိ။ အေမစုကသာ ရွိသမွ်ပစၥည္းမ်ားကို ခြဲေ၀ေပးလိုသည္ဟု မၾကာခဏ ေျပာသံ ၾကားခဲ့ရဘူးေလသည္။ သားမ်ား၊ ေခြ်းမမ်ား သမီးမ်ား သမက္မ်ားက ကုသိုလ္ ရလိုသျဖင့္ ကန္ေတာ့ၾကေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုပင္ သမီး သမက္၊ သား၊ ေခြ်းမမ်ား ကုသိုလ္ရေစရန္ အတြက္သာ အနည္းငယ္စီ သံုးေဆာင္၍ ပိုသမွ်ကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားသို႔ ပို႔တန္ပို႔၊ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးသူမ်ားအား ေပးတန္ေပး ႏွင့္ အားလံုး စြန္႔ၾကဲေလ့ရွိေလသည္။
အေမစုကား မင္းမ်ိဳးစိုးမ်ိဳးျဖစ္သည့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အရွိန္ျဖင့္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊
အေမစု ရွာေဖြ စုေဆာင္းခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာအလြန္ပင္ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္လွေပသည္။ မတရား ညစ္ပတ္ေသာ နည္းျဖင့္ ရွာေဖြခဲ့ေသာ ပစၥည္းတစံုတခုမွ် မပါဟု ဆိုရဲေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အေမစု၏ ၾကိီးမားလွေသာ ပစၥည္းထုၾကီးမွာ ေခတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း အနညး္ငယ္မွ် ပ်က္စီးထိခိုက္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္ေခတ္က လူဆိုးသူခိုးမ်ားကို ေၾကာက္သျဖင့္ အိမ္ေအာက္တြင္ ေရႊအခ်ိဳ႕ကို ျမွဳပ္ႏွံထားရာ ဓါတ္သိ အိမ္တြင္းသူခိုး တဦးက အားလံုးတူးေဖာ္ ခိုးယူသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ဥစၥာရင္း မွန္သည့္ ျပင္ စင္ၾကယ္ေသာ ပစၥည္းျဖစ္သျဖင့္ တခုမက်န္ျပန္၍ ရရွိေလသည္။ အေမစု၏ တသက္တာတြင္ မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ခိုးသူ ဓါးျပေဘးတို႔မွ လံုး၀ကင္းစင္ခဲ့သျဖင့္ အံ့ဘြယ္တပါးပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အေမစုသည္ အလြန္သနား ကရုဏာ ၾကီးလွေသာ အမ်ိဳးသမီး ပုဂၢိဳလ္ထူး တေယာက္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသူကို ေတြ႕ရွိက သနားညွာတာ ေထာက္ထား၍ ကူညီမစ တတ္ေလသည္။ သူတပါးအေပၚ၌ ဣသာ မစၦရိယ စိတ္မ်ိဳး လံုး၀ မရွိသည့္ အျပင္ သူတပါး ပ်က္စီးမည္ကို အလြန္စိုးရိမ္ပူပန္ တတ္သည္။ သူတပါးခ်မ္းသာသည္ကုိလည္း အျမဲၾကားလို ၊ျမင္လို ေတြ႕လိုသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ တစိမ္းျဖစ္ေစ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိမည္ဆိုပါ
အေမစု၌ ထူးျခားေသာ အဂၤါတရပ္ရွိေလသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် အဂတိ တရားေလးပါး လိုက္စား၍ မဟုတ္မမွန္သည္ကို ဟုတ္မွန္ပါသည္။ မေကာင္းသည္ကို ေကာင္းပါသည္ ဟု အားနာ၍ မေျပာတတ္။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း မတရားသည္ကို မတရားသည့္အတိုင္း ေရွ႕တြင္ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာ၀ံ့သည့္ သတိၱိပင္ ျဖစ္သည္။ မည္မွ်ေလာက္ပင္ ဂုဏ္သေရတန္ခိုးအာဏာ ၾကီးမားေသာသူ ျဖစ္ေစ မဟုတ္မမွန္ မတရားေျပာဆိုေနက အေမစုသည္ အားနာေသာအားျဖင့္ နားေထာင္ေနတတ္ျခင္းမရွိ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာင္ဖြင့္၍ ေျပာတတ္သည္ကို ကၽြန္ပ္ကိုယ္တိုင္ မၾကာခဏ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။
အေမစု၏ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထူးျခား ေျပာင္ေျမာက္လွေသာ အရည္အခ်င္းတခုမွာ စိတ္ဓါတ္ခိုင္ျမဲ တည္ၾကည္တတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အေမစုကဲ့သို႔ ျပင္းထန္လွေသာ ေလာကဓံတရား၏ ရိုတ္ခတ္မွဳကို ရင္ဆိုင္ရာ၌ စိတ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲသူမွာ အေတာင္ပင္ ရွားပါးလွေလသည္။ အေမစုသည္ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ကံတရားကို ၾကြင္းမဲ့ဥႆုံ ယံုၾကည္ကိုးစားသည္။၎ ယံုၾကည္မွဳေၾကာင့္ သာမန္ ေယာက်္ားမ်ား ပင္ ရင္မဆိုင္ရဲသည့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို စိတ္ထားၾကည္လင္ ခိုင္ျမဲစြာရင္ဆိုင္ နိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေမစု၏ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စိတ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲမွဳကို အလြန္ခ်စ္လွေသာ သားၾကီး ဦးဘ၀င္းႏွင့္ သားေထြး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ရန္သူ၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ကာ မခ်ိမဆံ့ ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္ရေသာ အခ်ိန္၌ ေတြ႕ျမင္ရေတာ့ေလသည္။
၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အတြင္း၀န္မ်ားရံုးၾကီး၌ တကမၻာလံုး တုန္လွုပ္သြားေစသည့္ လုပ္ၾကံမွဳၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ရာ အေမစု၏ သားၾကီး ဦးဘ၀င္းႏွင့္ သားေထြး ဗိုလ္ခ်ုဳပ္တို႔ ႏွစ္ဦးလည္း ရန္သူ၏ ေသနတ္ဖ်ား၌ မခ်ိမဆံ့ ရက္စက္စြာ ပစ္သတ္ျခင္း ခံရေသာ သတင္းဆိုးၾကီးမွာ တမုဟုတ္ခ်င္း ေရဒီယိုမွ တဆင့္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ရွိလာေလသည္။၎သတင္းကို နတ္ေမာက္တြင္ ပထမဆံုးၾကားရသူမွာ ကြ်ႏု္ပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎ သတင္းဆိုးၾကီးသည္ ေယာက်္ားစင္စစ္ျဖစ္ေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကိုပင္ ႏွလံုးေသြးရပ္သြားမတတ္ ထိခိုက္ေလသည္။ ဦးဘ၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕မွာ ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ေသြးမ်ားစြာ ရင္းသည္။ ညီအစ္ကိုေတာ္သည့္ျပင္ ငယ္စဥ္က ကစားဘက္ ရန္ျဖစ္ဖက္၊ စာသင္ဘက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဆြမ်ိဳး သံေယာဇဥ္အရ ေရဒီယို နားေထာင္ရင္းပင္ မဆည္ႏုိင္ေအာင္ ငိုမိေတာ့ေလသည္။ ၎ေနာက္ ကြ်ႏု္ပ္မွာ ၾကီးမားေသာ ျပႆနာတရပ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့သည္။ ဤသတင္းဆိုးၾကီးကို အေမစုအား ခ်က္ျခင္းဖြင့္ေျပာသင့္၊မေျ
တကၠသိုလ္ဆုျမိဳင္
ျမဝတီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၃ခန္႔၊ ဇူလုိင္။
0 comments:
Post a Comment