-"ငါလမ္းေဘးခလုတ္တုိက္လဲတာလဲ နယ္ခ်ဲ႔စံနစ္ေၾကာင္႔...။ "

Win Ko Myint and Seaman Nayminthu shared Myo Set's photo.

-Jump To Conclusion လို႔အဂၤလိပ္လိုေခၚၾကတဲ႔ အလြယ္တစ္ကူ ေကာက္ခ်က္ဆြဲတတ္ၾကတဲ႔ အေလ႔အထ၊ အထူးသၿဖင္႔ႏုိင္ငံေရးမွာ အၿပစ္ဖုိ႔ေၾကးလုပ္ၾကတဲ႔ အေလ႔အထကို သေရာ္ထားတဲ႔ ဟာသ ေလးၿဖစ္ပါတယ္။ ဆုိဗီယက္ဟာသလုိ႔လဲေၿပာၾကတယ္။


-အခု အဲ႔ဒါေလးကို က်ေနာ္တုိ႔ၿပန္ၿမန္မာမႈ ၿပဳလုိက္ရင္ "ငါလမ္းေဘးခလုတ္တုိက္လဲတာ စစ္အစိုးရေၾကာင္႔"...။ အဲ႔လို႔ေပါ႔။

-ဒါက ဟာသ အတြက္..စိတ္၇ႊင္ေစဖုိ႔အတြက္ပါ။ တစ္ကယ္ေၿပာၿပခ်င္တာက သတ္သတ္ရွိပါတယ္။

-က်ေနာ္တုိ႔ေတြ တစ္ခုခုဆုိရင္ အလြယ္တစ္ကူ လက္ညိွဳးထိုးတတ္ အၿပစ္တင္တတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ ငယ္တုန္းက ေနမေကာင္းတဲ႔လူတစ္ေယာက္အတြက္ အစိုးရကို အၿပစ္တင္ခဲ႔တယ္။ သူ႔က်န္းမာေရးကို သူမေစာင္႔ေရွာက္တာကို က်ေနာ္မၿမင္ခဲ႔မိဘူး။

-က်ေနာ္တုိ႔မွာ မေကာင္းတဲ႔အာဏာရွင္စံနစ္ရွိခဲ႔တယ္။ ဒိီစံနစ္က က်ေနာ္တုိ႔ေတြရဲ႔ ေန႔စဥ္ဘဝေတြမွာ ေတြးေခၚစဥ္းစားပံုေတြကို လႊမ္းမိုးေစခဲ႔တယ္။

-အာဏာရွင္စံနစ္မွာ အာဏာကိုတပ္မက္ေမာမႈ၊ ဖိနွိပ္မႈ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ေခ်မႈန္းလိုမႈ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ကိုေခ်မႈန္း လိုတဲ႔အတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေထာင္ေခ်ာက္ဆင္မႈ စတာေတြဟာ အာဏာရွင္စံနစ္ ရွည္ၾကီးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ၾကံဳခံစားေနရတာေတြ။

-ဒီလုိ ဖိနွိပ္မႈေတြေၾကာင္႔ က်ီးလန္႔စာစားၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ႔ စကားလံုးဟာ မေၿပာဝံ႔တဲ႔စကားလံုးၿဖစ္ခဲ႔တယ္။

-ဒီလုိစံနစ္ေတြကေနပဲ အာဏာအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ကြင္းထဲမွာ ကစားတဲ႔ အာဏာရွင္ဖက္က လူတန္းစားေတြေကာ၊ အာဏာရွင္ကို တြန္းလွန္တဲ႔လူတန္းစားေတြေကာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ အၿပန္အလွန္ ပုတ္ခတ္၊ စြပ္စြဲ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ေခ်မႈန္းလိုတဲ႔ အေတြးေတြဟာ ပံုသြင္းခံရသလို ဝင္ေနခဲ႔ေတာ႔တယ္။

-ဒါကို ယေန႔ ႏုိင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္မ်ားထဲမွာ သိသာစြာေတြ႔ေနရဆဲပါ။ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က "ေမ႔ပစ္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး" ဆုိၿပီး ေၿပာခဲ႔ရတယ္။ "ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔လုပ္လို႔မရဘူး" ဆုိၿပီးသတိေပးခဲ႔တယ္။ ဒီလို 2010 ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ႔အခ်ိန္မွာတင္ ဒီ လို အၿပတ္ေခ်မႈန္းတဲ႔အေတြးအေခၚရွိတဲ႔ေနာက္လိုက္ေတြရဲ႔ ဖိအားကို ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔အမ်ားၾကီးရုန္းကန္ခံစားခဲ႔ရပံုေပၚပါတယ္။

-တစ္ဖန္ အာဏာရွင္ဖက္ကိုၾကည္႔ၿပန္ရင္လဲ မလိုက္လုိသူေတြကို ခ်န္ထားခဲ႔ရမယ္ဆုိၿပီး သမၼတက ထုတ္ေၿပာရတဲ႔အထိ ရန္၊ ငါ အစြဲၿပင္းထန္ခဲ႔ၾကတယ္။ အခုထိ အတုိက္အခံဆုိတာ ကိုယ္႔ၿပည္သူထဲက ၿပည္သူဆုိတာ မၿမင္ေသးဘဲ ရန္သူလို ဆက္ဆံေနၾကဆဲၿဖစ္ပါတယ္။

-ဒီလုိ အေတြးအေခၚေတြဟာ Political System နဲ႔ ုယွဥ္တြဲၿဖစ္ေပၚေနတတ္တဲ႔ Social Frame ကေန ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ႔ အေတြးအေခၚေတြၿဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြအားလံုး ဒီ Social Frame ထဲမွာေနၾကေတာ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ဆုိၿပီးမကြဲၿပားပဲ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ဒီအေတြးအေခၚေတြရဲ႔ သားေကာင္ၿဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္။

-တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သံသယနဲ႔ၾကည္႔ၾကတယ္။ ငါ႔ကို ထိ မွာလား ဆုိတဲ႔ မယံုသကၤာစိတ္ေတြနဲ႔ၾကည္႔ၾကတယ္။ မလြတ္လပ္ၾကဘူး။ မရဲတင္းၾကဘူး။ လူေရွ႔သူေရွ႔ထြက္ရင္ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းေလးေတြ ၿဖစ္ေနၾကတယ္။ သိမ္ငယ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လဲ အတူတူပဲ။ အမ်ားစုဟာ ဒီလိုပါပဲ။

- ေၿပာၿပခ်င္တာက အာဏာရွင္စံနစ္ေၾကာင္႔ အာဏာရွင္ေတြကိုယ္တုိင္နဲ႔ က်န္ၿပည္သူေတြပါ ဒီလို အခ်ဳပ္အေနွာင္ခံေနရတဲ႔ အေၾကာက္တရားၾကားထဲ ပိတ္မိေနၾကတယ္ဆုိတာပါ။

-ထစ္ခနဲရွိ စြပ္စြဲလိုက္ခ်င္တာ၊ လက္ညွိဳးကို သူမ်ားကိအရင္ဦးေအာင္ထိုးထား အၿပစ္ဖုိ႔ထားလိုက္ခ်င္တာ စတဲ႔ အရာေတြဟာ ဘယ္ကေနလာလဲဆုိတာ သိေလာက္ၿပီထင္ရဲ႔။

-ဒီဟာေတြကို ေၿပာင္းလဲသြားဖုိ႔၊ ကိုယ္႔နိုင္ငံသားေတြ ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ ပိုၿဖစ္လာဖုိ႔ အခ်ိန္ခဏ ယူရမွာပါ။ ပညာေရးစံနစ္္ေတြေၿပာင္းရဦးမွာပါ။ Social Mobilities လို႔ေခၚတဲ႔ လူမႈလႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ရဦးမွာပါ။

-က်ေနာတုိ႔ ဘာလုပ္သင္႔လဲ သိေလာက္ၿပီထင္ရဲ႔။