ပန္းပ်ိဳးေသာ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြနဲ႕ သ႑န္တူတဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ဥယ်ာဥ္မွဴးဆရာ ၊ ဆရာမမ်ား

ပန္းေလးတစ္ပြင္႕ ပြင္႔လန္းလာဖို႕အတြက္ ပ်ိဳးေထာင္သူ ဥယ်ာဥ္မွဴးဆိုတာ ရွိခဲ႕ၾကပါတယ္ ။ဒီလုိပါဘဲ ပန္းေလးေတြနဲ႕သ႑န္တူတဲ႕ ကၽြန္မတို႕လိုလူသားေတြအဖူးအငံုအရြယ္ကအစျပဳကာ  လမ္းညႊန္ျပသခဲ႔သူ ဆရာသမားမ်ားစြာ ရွိခဲ႔ဖူးၾကတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆရာသမားေတြက ျပင္ပေလာကမွာ သင္ၾကားျပသေပးခဲ႕သူ ဆရာ ၊ဆရာမ မ်ားရွိခဲ႕သလို ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာသမားေတြကေတာ႕ ၾကားခံဆက္သြယ္မွဳ ေတြကတဆင္႕ သင္ၾကားဆည္းပူးခဲ႕ရပါတယ္ ။

ဒီထဲကေနမွ ကၽြန္မအတြက္ အရင္းႏွီးဆံုး နဲ႕ အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိခဲ႕ဖူးသူဆရာသမားမ်ားကို အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ႔မိေနတယ္ ။

 ပထမဆံုး အမွတ္တရ ရွိခဲ႕ဘူးသူဥယ်ာဥ္မွဴးကေတာ႕ ကၽြန္မ ကို ဆဌမတန္းမွာ ပထ၀ီသင္ၾကားေပးေသာ ဆရာမ ေဒၚျမင္႔ျမင္႕သန္း ပါပဲ ။ ကၽြန္မတို႕နားမလည္တာေတြကို စိတ္ရွည္စြာ ရွင္းျပတတ္ၿပီး သမီးရင္းတစ္ေယာက္လို အင္မတန္ခ်စ္ခင္သူပါ ။ေျမပံုေတြဆြဲရမွာကို ေသေအာင္ပ်င္းတဲ႕ ကၽြန္မကို စိတ္ရွည္စြာ လက္ထပ္သင္ေပးခဲ႕သူေပါ႔ ။ ခုခ်ိန္မွာဆရာမ ဘယ္ဆီကိုမ်ားေရာက္ေနၿပီလဲ ။   မာမီလို႔ ေခၚခဲ႔တဲ႕အထိ ဆရာမကို လြန္စြာခ်စ္ခင္ခဲ႔မိတယ္ ။   မဆံုျဖစ္ခဲ႕တာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီခဲ႔ေလၿပီ ။ ျဖစ္လာတဲ႔ျပသနာေတြကို ေရွ႔ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေျဖရွင္းေပးတတ္တဲ႕ ကၽြန္မခ်စ္ခင္ ေလးစားရေသာ ဆရာမ။ သိပ္ကို အလွပႏွစ္သက္သူ ပင္ကိုယ္ရုပ္ရည္လွပေျပျပစ္သူ ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရတဲ႕ ဆရာမကို ရင္ထဲက မြတ္သိပ္စြာ တမ္းတသတိရေနမိပါတယ္ ဆရာမ ။

ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ထပ္အမွတ္တရရွိခဲ႕ဘူးသူ ဥယ်ာဥ္မွဴး တစ္ေယာက္ကေတာ႕  န၀မတန္းမွာ ျမန္မာစာ သင္ၾကားေပးသူ ဆရာမေဒၚေမသန္းႏွင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ခုလို စာေရးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ အေျခခံစာေရးခ်င္စိတ္ေတြကို သင္ၾကားေပးခဲ႕သူဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ ခုခ်ိန္မွာ က်န္းမာေရး အေျခေနေၾကာင္႕ စာမသင္ႏိုင္ေတာ႕ေပမယ္႕ ဆရာမရဲ႕ စာေပခ်စ္ျမတ္ႏိုးမွဳကေတာ႕ ယေန႔တိုင္ ရွင္သန္ေနဆဲပါပဲ ။ သတိရ လြမ္းဆြတ္ ဦးခိုက္္မိပါတယ္ ဆရာမ ။ စာေရးျခင္းအတတ္ပညာကို အေျခခံစတင္သင္ၾကားေပးခဲ႕သူ ကၽြန္မသိပ္ကိုေလးစားအားက်ခဲ႕ရဖူးသူတစ္ေယာက္ပါ။ခုခ်ိန္မွာ ဆရာမ က်န္းမာေရးအေျခေနေၾကာင္႔ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ႕ေပမယ္႕ စာေပကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ႕ သူမရဲ႕ျမတ္ႏိုးမွဳစြဲခန္းမွဳေတြကေတာ႕ ထာ၀ရ လတ္ဆက္ ႏိုးၾကားေနဆဲပါပဲရွင္ ။ အိမ္ထဲမွာ စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ သူဘ၀ကို တန္ဖိုးရွိစြာ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းေနဆဲပါ ။ထာ၀ရေလးစားအားက်စြာ ဦးခိုက္မိပါတယ္ ခ်စ္ေသာ ဆရာမ။

ေနာက္ထပ္ အမွတ္တရမ်ားစြာ ရွိခဲ႕ဘူးသူ ဥယ်ာဥ္မွဴး ေနာက္တစ္ဦးကေတာ႕ ကၽြန္မကို အဂ္လိပ္စာသင္ၾကားေပးေသာ ဆရာၾကးီဦးလွၿမိဳင္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ဆရာက အဂၤလိပ္စာတစ္မ်ိဳးတည္းမဟုတ္ဘဲ ဘ၀အတြက္ သိသင္႔သိထိုက္တာေတြ အားလံုးကို သင္ၾကားေပးခဲ႕သူတစ္ဦးပါ ။ နား၀င္ေအာင္ေျပာျပ ေပးတတ္တဲ႕ စကားေျပာေကာင္းသူ တစ္ဦးဆိုလည္းမမွားပါဘူး ။ ဆရာသည္ ဗဟုသုတ ေပါင္းစံုရွိေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင္႕သ႑န္တူပါဧ။္ ။ဆရာႏွင္႕စကားေျပာတိုင္း တန္ဖိုးရွိတဲ႕ အေၾကာင္းအရာေပါင္းစံုကို ကၽြန္မရရွိခဲ႔ဘူးပါဧ။္ ။ တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးရန္ စဥ္းစားမရသည္႔အၾကိမ္တိုင္း ဆရာနဲ႕တာ နီးနီးနားနားရွိေနရင္ ေကာင္းမွာဘဲလို႕ မၾကာခဏေတြးေနမိပါဧ။္ ။ျမန္မာျပည္မွာ ေနစဥ္အခ်ိန္ကာလေတြတုန္းကဆို စာေရးဖို႕အခ်က္လက္ေတြ လိုအပ္လာၿပီဆို ဆရာဆီကို ေျပးေမးခဲ႔တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါဘဲ ။ ဆရာေျပာျပခဲ႕ဖူးတဲ႕အခ်က္လက္ေတြကေန ပရိတ္သတ္လက္ခံတဲ႕ ေဆာင္းပါးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ေရးသားခဲ႔ဖူးပါတယ္ ။ အၿမဲရိုေသ ေလးစား သတိရေနမိပါတယ္ ဆရာ ။

 ဘ၀မွာ ဆရာမ်ားစြာဧ။္ ေက်းဇူးတရားတို႕ျဖင္႕ လူလားေျမာက္ႀကီးျပင္းခဲ႔ရပါတယ္ ။ စာေရးျခင္းအႏုပညာကို စတင္မိခ်ိန္မ်ာလည္း ဆရာသမားလို႔ မွတ္ယူကာ ေလ႔လာဆည္းပူး ခဲ႕သူဆရာမ်ားစြာလည္းရွိခဲ႔ပါတယ္ ။ ဒီထဲက ကၽြန္မအၿမဲ ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔သည္႕ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳ ၊ ဆရာမႏုႏုရည္ (အင္း၀ ) ၊ ဆရာမေ၀ (စီးပြားေရး ) ၊ မဟူရာလြိဳင္ေကာ္ ၊ ဆရာမ ခင္ခင္ထူး ၊ ဆရာခ်စ္နိုင္ (စိတ္ပညာ)၊ အကိုညီလင္းႏိုင္ ၊ အကိုကြန္ဆူးမား ၊ တို႕သည္လည္း ကၽြန္မအတြက္ ဆရာသမားေတြပါပဲ ။ ဆရာမ ႏုႏုရည္ ( အင္း၀ ) ေရးသားတဲ႕  ျမစိမ္းေရာင္ ကမာရြတ္ဆိုတဲ႕ ၀ထၳုဳေလးကိုဖတ္ၿပီး အိမ္ရွင္မဘ၀ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရတာကို ေပ်ာ္ရြင္ေက်နပ္တတ္ခဲ႔ရဖူးပါတယ္ ။ စာေပေလာကမွာ ေရးသားေနၾကေသာ စာေရးဆရာ တစ္ဦးခ်င္းဆီကို ေလးေလးစားစားအၿမဲရွိေနခဲ႕ပါတယ္ ။

ေနာက္ထပ္ ေက်းဇူးတင္မိတဲ႕ ဆရာသမားေတြ ရွိေနပါေသးတယ္ ။ ကၽြန္မေရးသားတဲ႕ ေဆာင္းပါးေလးေတြကို ေထာက္ျပတတ္တဲ႕ ကေလးတို႕ဆရာမဆိုတဲ႕ အန္တီနဲ႕ ကိုၾကီးမိွဳင္းတို႕ကိုလည္း ဒီေနရာ ဒီေဆာင္းပါးေလးကေန ေလးေလးစားစား ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ။ ကၽြန္မ မသိတာေတြကို သိေအာင္ေျပာျပသူ ေကာင္းျမတ္ေသာ လမ္းကို ညႊန္ျပေပးသူ အားလံုးသည္ ကၽြန္မရဲ႕ ဆရာသမားမ်ားပင္ျဖစ္ပါတယ္ ။

ေနာက္ထက္ေက်းဇူးတင္စရာ ဆရာသမားေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္ ။  ကၽြန္မခုခ်ိန္မွာ အမွန္တကယ္ အသံုး၀င္ေသာ ပညာရပ္တစ္ခုရဲ႕ ဆရာေတြပါပဲ ။ ဒါကေတာ႕ ဟင္းခ်က္နညး္ဘေလာ႔ေတြကို ေရးသားသူ အန္တီတင္႕ ၊ မာမာရဲ႕၀ါသနာမ်ား ဘေလာ႔ကို ေရးသားသူ မမ မာမာ  ၊ ၀တ္ရည္ဟင္းခ်က္နည္းဆိုဒ္ ေရးသားသူမ်ားသည္ ကၽြန္မအလြန္အားကိုးေလးစားရသူ ဆရာမမ်ားပင္ျဖစ္ၾကပါဧ။္ ။ သူတို႕မသိၾကေပမယ္႕ သူတို႕ေတြဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ဆရာသမားေတြပါပဲ။ ျမန္မာျပည္ကေန မေလးရွားကို ေရာက္ကာစက စားျဖစ္ရံုတာ ခ်က္တတ္ခဲ႕သူ ကၽြန္မ ဆရာမေတြရဲ႕ ဘေလာ႕ေတြကို အထပ္ထပ္ေလ႔လာ လိုက္လံခ်က္ျပဳတ္ရင္း ခုဆို ခ်က္ျပဳတ္စရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေသခ်ာစြာ ခ်က္တတ္ခဲ႔ပါၿပီ ။

အင္တာနက္ေခတ္မွာ အင္တာနက္ဆိုတာကို ေမေမအင္တာနက္ဆိုင္မွာ ဖြင္႔မွာေသခ်ာစြာ သံုးတတ္ခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္မကို အစစေျပာျပ သင္ၾကားေပးခဲ႕ၾကတဲ႕ ကိုအာကာမိုးႏိုင္ ၊ ကိုၾကီးေစာေနာင္ ၊ ေမာင္ေလးေတြျဖစ္ၾကတဲ႕ ေမာင္ေမာင္ ၊ ေကာင္းကင္၊ ေဒးဗစ္ၿဖိဳး ၊ ျဖဴးၿမိဳ႕သားေလး ေက်ာ္ဇင္ ၊ သီဟ (lero ) တို႕ကိုလည္းဒီေနရာေလးကေလ ေလးေလးစားစား ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။

ေနာက္ဆံုး ကၽြန္မရဲ႕အထူးဆရာသမားကေတာ႕ ကၽြန္မခင္ပြန္းသည္ပါပဲ ။ သူနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မေလးရွားကိုကၽြန္မ စေရာက္လာခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္မွဳကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေသခ်ာစြာ ကၽြန္မ မကၽြမ္းက်င္ခဲ႕ပါဘူး။ သူနဲ႕တူတူေနတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ႕ အိမ္ေထာင္ရွင္ေကာင္းမ တစ္ဦးျဖစ္ေအာင္  နည္းလမ္းအသြယ္သြယ္နဲ႕ ကၽြန္မကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ျပပါတယ္ ။ ကၽြန္မကိုယ္လည္း သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ႕ ပံုစံေရာက္ေအာင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္ ။ မွန္ကန္တဲ႕ လမ္းတစ္ခုေပၚ ေလွ်ာက္ေအာင္သင္ၾကားေျပာင္းလဲေပးတဲ႕ သူ႕ေျပာင္းလဲေပးမွဳေတြ အတြက္ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ရရ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္ ။ တတ္သင္႕တဲ႕ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ၊ စာရင္းကိုင္ စတဲ႕ အတတ္ပညာေတြကိုလည္း မသင္ခ်င္တာေတာင္ ေခ်ာ႕ေမာ႕ ကာ သင္ၾကားေပးခဲ႕ပါတယ္ ။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ဇနီးမယားကို ဘာအလုပ္မွ မခိုင္းေစဘဲ သင္တန္းေတြ တက္ခိုင္းကာ သူျဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို ေျပာင္းလဲေပးခဲ႕သူ ကၽြန္မခင္ပြန္းသည္ကို အစပထမ အထင္လႊဲမွားမိခဲ႕ဖူးပါတယ္ ။ သူငါကို ခုလိုေတြ သင္ခိုင္းေနတာ အလုပ္လုပ္ခိုင္းဖို႕ဘဲ ျဖစ္မယ္လို႕ ထင္မိခဲ႔တယ္ ။ တကယ္တမ္း ကၽြန္မ အားလံုးတတ္ေျမာက္ခဲ႔ေပမယ္႕ သူကၽြန္မကို ဘာတစ္ခုမွ မခိုင္းခဲ႔ပါဘူး။ အိမ္မွာဘဲ စာေရးလိုက္ စာဖတ္လိုက္ျဖစ္တာ ေနေစခဲ႔ပါတယ္ ။ အိမ္ထဲမွာ ေနရတာ ပ်င္းလာတာမို႕ အလုပ္လုပ္ဖို႕ေျပာေပမယ္႕လည္း ခြင္႔မျပဳခဲ႔ပါဘူး ။ ဒါဆို ဘာလို႕ ငါကို သင္တန္းေတြ တက္ခိုင္းခဲ႕လို႕ ေမးေတာ႕ လူေအာက္မက်ေအာင္ ၊ တတ္သင္႕တာေတြကို တတ္ထားေစခ်င္လို႕တဲ႕ေလ။ သူဟာ ကၽြန္မဘ၀အတြက္ေတာ႕ ကၽြန္မမိဘၿပီးရင္ ေက်းဇူးအရွိဆံုးလူသားတစ္ဦးျဖစ္သလို ကၽြန္မကို နညး္မွန္လမ္းမွန္ေတြ သင္ၾကားေပးခဲ႕သူ ဆရာတစ္ဦးပါပဲ ။

အခ်ဳပ္ဆွိုရရင္ ကၽြန္မတို႕ လူငယ္ေတြတိုင္း ဘ၀ဆိုတဲ႕ လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲကို မ၀င္မွီအခ်ိန္မွာေကာ  ရင္ဆိုင္ခ်ိန္မွာပါ ကၽြန္မတို႕ကို လမ္းျပေပးသူ ဆရာဟူေသာ ဥယ်ာဥ္မွဴးေပါင္းမ်ားစြာကို ေတြ႔ၾကံဳခဲ႕႔ရဖူးၾကမွာ မလြဲမေသြပါပဲ ။ ဆရာဆိုတာ လမ္းမွန္ကို ညႊန္ျပေပးတတ္သူေတြပါ ။ ေကာင္းမြန္ေသာ အသိပညာ အတတ္ပညာေတြကို ေ၀မွ်ေပးသူေတြပါ ။ ကၽြန္မတို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတဲ႕ လမ္းခရီးမွာ အမွားေတြ နညး္ေအာင္ လမ္းျပေပးတတ္သူ ဆရာသမားေတြရဲ႕ အကူအညီအေထာက္ပံ႔ေတြဟာ ကၽြန္မတို႕အေပၚ ေသသည္႕တိုင္ေအာင္ ရွိေနေတာ႔မွာပါ ။ ဆရာသမားေတြရဲ႕ ငယ္စဥ္ကာလကေလးရြယ္ထဲက စတင္သင္ၾကားေပးခဲ႕တဲ႕ ၀ လံုး ဆိုွတဲ႕ အစျပဳသင္ၾကားေပးမွဳကေန ယေန႔တိုင္ရပ္တည္မွဳအားလံုးဟာ ဆရာသမားေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္မွဳေတြေၾကာင္႕ဆိုတာကို  မည္သူမွ်ျငင္းႏိုင္မယ္လို႕ မထင္ပါဘူး ။မိဘ ၊ ဆရာသမားကို မျပစ္မွားတဲ႕ လူတိုင္းဟာ ဘယ္ေတာ႕မွ ဒုကၡမေရာက္ပါဘူး ဆိုတဲ႕ ဖတ္ဖူးခဲ႕တဲ႕စာေလးထဲကစကားေလးနဲ႕ ဒီခံစားခ်က္အက္ေဆးေလးကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါရေစ ။

ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )