`` ေဖေဖေျပာတဲ့.... အလွဆင္နည္း....´´
|
10:18 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
`` သားငယ္ေလးထ ... သားကသတၱိရွိတယ္ကြ.... ေဖ့သားကမနာပါဘူးကြ
ေနာ့္ကြာ....´´ ေျပာရင္း ေလးဘက္ေထာက္ လဲက်ေနတဲ့ ညီေလးရဲ့ ေက်ာေလး
ပြတ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူကုိ ၾကည့္ေနမိတယ္။
ထူေတာ့ ထူမေပးဘူး.... ေမေမကမ်က္ေစာင္းထုိးရင္း
``ကေလး လဲေနတာကုိ ထူမေပးပဲနဲ႔ တကယ္ပဲ...´´လုိ႔ေျပာလည္းေျပ
ေဖေဖက ေမ့ေမ့လက္ကုိ လွမ္းတားရင္း ``ေနပါ... ေမႀကီးရဲ့ သားငယ္ေလးက သတၱိရွိပါတယ္.... သူ႔ဟာသူ ထပါလိမ့္မယ္... ေဖေဖ့သားပါကြ..´´တဲ့ ေျပာတဲ့အတုိင္း ညီေလးက ရွဳံ႕ မဲ့ၿပီး ထလာတယ္.....။
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ့ လက္၀ါးေလးမွာေရာ.. ဒူးႏွစ္ဘက္မွာေရာ.... ပြန္းပဲ့ေနတယ္...ေသြးေလးေတြ
``ေဖေဖ့သားက သတၱိရွိတယ္ကြ.... ဒါမွ ေဖ့သား၊ ေဖေဖငယ္ငယ္ကလည္း လဲက်ဖူးတယ္၊ သားထက္ေတာင္ပုိမ်ားေသးတယ္..
ေဖေဖေရေဆးေပးရင္း ေျပာေနတာကုိ ၾကည့္ရင္း ညီေလးက
`` ဟုတ္လား မ်ားႀကီးပဲလား.´´တဲ့၊
`` မ်ားတာေပါ့သားရဲ့ အဲဒါ ဖြားဖြားကလဲက်လုိ႔ ဆုိၿပီး ေဖေဖ့ကုိ ဆဲြလိမ္တာ..... လဲက်လုိ႔ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ.. ေကာင္းေကာင္း မေဆာ့လုိ႔.. ၿပီးေတာ့ နႏြင္းမွဳန္႔ေတြ သိပ္ေပးတာ.... စပ္လုိက္တာ သားရယ္ ငုိလည္း မငုိရဲဘူး၊ ထပ္ရုိက္မွာစုိးလုိ႔.... ဟဲဟဲ´´ နားေထာင္ေနတဲ့ ညီေလးက
`` ဖြားဖြားက လဲက်ရင္ရုိက္လား.. ေဖေဖက သားသားကုိ မရုိက္ဘူးေနာ္.´´၊
`` မရုိက္ပါဘူး.... ေနာက္တစ္ခါေတာ့ မလဲေစနဲ႔ သားရဲ့ ေယာက္်ားဆုိတာ မလဲေအာင္ ဂရုစုိက္ရတယ္လဲက်ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ထရမယ္... မထပဲနဲ႔ ငုိေနရင္၊ သူမ်ားထူေပးေအာင္ေစာင့္ေနရင
ေဖေဖနဲ႔ ညီေလးကုိ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္.... ဟုတ္တယ္လုိ႔..... သူမ်ား ထူေပးေအာင္ ေစာင့္ေနရင္ ရွက္စရာႀကီးလုိ႔၊ ေနာက္ၿပီး ထူေပးမဲ့လူ မရွိရင္ ထဖုိ႔ ခက္သြားမွာေပါ့..... ေဖေဖကေတာ့ စကားေတြေျပာရင္း ညီေလးရဲ့ အနာေလးေတြကုိ အရက္ျပန္နဲ႔ သုပ္ၿပီး ေဆးထည့္ေပးေနတယ္.. ညီေလးက စပ္ေနေပမဲ့ မငုိဘူး၊ မမဲ့ေတာ့ဘူး၊ ေဖေဖနဲ႔ စကားေတြ ျပန္ေျပာေနတယ္...။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ တစ္ခုခုကုိ သိေနခဲ့ေပမဲ့ အခုလုိ ေခါင္းစဥ္ မေပးတတ္ေသးဘူး... ေဖေဖ့ လမ္းေၾကာင္းေလးေပၚကုိ ညီေလးတက္သြားၿပီ..... ေဖေဖ ညီေလးကုိ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အေတြးအေခၚတစ္ခု သြတ္သြင္းေပးခဲ့ၿပီ ဆုိတာကုိေပါ့....
ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိကုိ မရုိက္ဘူး၊ ဆူလည္း မဆူဘူး၊ သေဘာမက်ရင္ေတာ့... အသံတည္တည္နဲ႔ေျပာ တတ္တယ္..... ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဟုိဟာမွီ၊ ဒီဟာမွီ.... ေပ်ာ့ႏဲြၿပီး ေနတတ္တယ္.... ဒါမ်ဳိးကုိ ေဖေဖက မႀကိဳက္ဘူး၊
``သားႀကီး မွီမထားနဲ႔ကြာ.... အဲဒီစိတ္ကုိလည္း ေဖ်ာက္ပစ္၊ ေယာက်္ားဆုိတာ လူေရာ၊ စိတ္ေရာ သန္မာေနရမယ္.´´တဲ့၊
အဲဒီကတည္းက ကၽြန္ေတာ္.... ဘာကုိမွ မွီမထားေတာ့ဘူး.... ေဖေဖက က်န္းမာေရးကုိလည္း အရမ္းလုိက္စားေစတတ္တယ္..
`` အနည္းဆံုး(၃)မုိင္ေလာက္ေတာ့
ေမေမကေတာ့ မ်က္ေစာင္းႀကီးထုိးလုိ႔ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိကေတာ့ တအားကုိ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ခဲ့ၾကတာေလ၊ ဟုိးတစ္ခ်ိန္ကပါ........
ဒီလုိနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာၾကတယ္..... ညီေလးကေတာ့ ေဖေဖ့အေမြေတြ အားလံုးရသြားတယ္....... လူခ်စ္လူခင္လည္းအင္မတန္ေပါခ
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ လူလူခ်င္းေလးစားတတ္တာပါပဲ..
သူတစ္ပါးရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကုိ နားလည္ေပးႏုိင္တာလည္း ေဖေဖ့လုိပါပဲ... အခုေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အသက္ေပးလွဴသြားခဲ့ၿပီ..... ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ေပါ့...။
ရင္ထဲမွာ လမင္းႀကီးနဲ႔ ၾကယ္စင္ေတြ အၿမဲထြန္းလင္းေနတယ္.. အင္မတန္ ေတာ္တဲ့ ေဖေဖရယ္၊ သားေတြကုိခ်စ္ဖုိ႔က လဲြၿပီး ဘာမွ မသိတဲ့ေမေမရယ္၊ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္း ျပည္ခ်စ္စစ္သားညီေလးရယ္ေလ..
တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ထုိင္ေနရင္းလည္း.... စကားသံေတြၾကားေနမိတယ္၊ ပံုရိပ္ေတြကုိလည္း ျမင္ေနရတယ္.....။ မ်က္စိမွိတ္ထားၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေပါ့....... တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ညေတြမွာေပါ့....
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ခရီးလမ္းကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္.... အကူမပါ.... အရံမရွိ၊ ထီးထီးႀကီးေပါ့..... ပူေလာင္တဲ့၊ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေလာက ကႏၱာရထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္လဲက်ခဲ့တယ္... အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ထခဲ့တယ္... တစ္ႀကိမ္လဲတုိင္းမွာ သင္ခန္းစာတစ္ခုရခဲ့ေပမဲ့ အားအင္ေတြလည္း ကုန္ခမ္းခဲ့ရတယ္.....။ ေဖေဖ ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ သက္လံုေလးတစ္ခုနဲ႔ ဆက္လက္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တာပါ...။
ေဖေဖ ေပးခဲ့တဲ့ ျပန္ထရမယ္ဆုိတဲ့.... စိတ္ဓါတ္ေလးနဲ႔ ျပန္ထလာခဲ့တာပါ..... အခု ကုိယ့္ရဲ့ ၀န္းက်င္မွာ လဲက်ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ခဲ့ၿပီ......ေရွာင္တိ
ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ကုိ တမ္းတတယ္...... ေမေမ့ကုိ လြမ္းဆြတ္တယ္၊ ညီေလးကုိ ၀မ္းနည္းစြာ သတိရေနခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္ေတြလည္း မက္ေနဆဲပဲ...... ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ေဖေဖကုိယ္တုိင္ေရးထားခဲ့တဲ့
ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ဖတ္ေနဆဲပဲ...... ။
တစ္ခုပဲ က်န္ေတာ့တယ္...... ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ အလွဆင္ဖုိ႔ေလ..... စာအုပ္ေလးမွာေရးထားတာကေတာ့.
(၁) မိမိစိတ္ကုိ အလွဆင္နည္း။
(၂) မိမိ၀န္းက်င္ကုိ အလွဆင္နည္း။
(၃) မိမိလူမ်ဳိးကုိ အလွဆင္နည္း။
(၄) မိမိဘာသာ၊ သာသနာကုိ အလွဆင္နည္း။
(၅) မိမိတုိင္းျပည္ကုိ အလွဆင္နည္း........ တဲ့
ေခါင္းစဥ္ေလးေတြထဲက အမွတ္စဥ္(၁)မွာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကုိ အလွဆင္ထားခဲ့တယ္...။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္အထိ မလွေသးဘူး၊ ေနာက္ အမွတ္စဥ္ေတြကုိ ဆက္ၿပီး အလွဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းေနတာေပါ့..... ကၽြန္ေတာ္ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားရဦးမယ္......
စာေလးကုိ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အလွဆင္နည္းေလးတစ္ခုကုိ သတိရလုိက္မိတယ္..... ဟုတ္တယ္........ ေဖေဖ့စာေတြ ထဲမွာ ေနာက္ကေန အပုိဒ္ေလးတစ္ပုိဒ္ ထည့္ျဖည့္လုိက္မယ္။
ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အမွတ္ စဥ္ေတြကုိ ေက်ာ္ၿပီး ေရးရမွာ အားနာေပမဲ့ ျဖတ္လမ္းနည္းလုိ႔ထင္တယ္ေလ..
ေဖေဖ့ကုိ တစ္ကြက္ေက်ာ္ လုိက္တာေပါ့။ အဲဒါကေတာ့...
(၆) အလွဆင္ေနသူမ်ားကုိ ပုိမုိလွပေစရန္ အလွဆင္နည္း.... လုိ႔၊
ဟုတ္တယ္ အမ်ဳိး၊ဘာသာ၊ သာသနာနဲ႔ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အလွဆင္ေနသူေတြကုိ ျပန္ၿပီးအလွဆင္ေပးရမယ္လုိ႔.
တကယ္ေတာ့.... အမွတ္စဥ္(၁)ၿပီးမွက်န္တဲ့ အမွတ္စဥ္ေတြကုိ လုိက္နာႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူးေလ.....။
ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ေနၾကတယ္....... ညီေလးတုိ႔လုိ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပး
လွဴသြားၾကတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြေလ.... အမ်ားႀကီးပဲ....၊ သူတုိ႔ေနာက္မွာလဲည္း ၾကယ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ.... မေရမတြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး.....။
ဟုတ္ပါတယ္....... တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္ရင္း အသက္ေပးလွဴသြားၾကတဲ့ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြက ဟုိး... ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီကတည္းကတည္ရွိေနခဲ့ၾ
သူတုိ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ထြန္းလင္းေနၾကတယ္..... ညစဥ္ညတုိင္းမွာေပါ့....... ကၽြန္ေတာ္လည္း ညီေလးလုိ ေဖေဖေျပာတဲ့ အလွဆင္ႏုိင္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့..... အခုထိ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးေတြကုိ ေငးေမာၾကည့္ရင္း.... ေမွ်ာ္ေငးရင္း... အတၱေတြၾကားမွာ ရွင္သန္ရင္း၊ ခုိင္မာေအာင္ ရပ္တည္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း အခ်ိန္ ေတြကုန္လြန္လာခဲ့တယ္...... စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုေတာ့ ရွိေနပါတယ္၊ တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း......။
(ကြန္ဆူးမား)(၉-၇-၂၀၁၃)
(၁၄-၁၁-၂၀၁၁)ရက္ေန႔တြင္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္ တင္ျပပါသည္။
ထူေတာ့ ထူမေပးဘူး.... ေမေမကမ်က္ေစာင္းထုိးရင္း
``ကေလး လဲေနတာကုိ ထူမေပးပဲနဲ႔ တကယ္ပဲ...´´လုိ႔ေျပာလည္းေျပ
ေဖေဖက ေမ့ေမ့လက္ကုိ လွမ္းတားရင္း ``ေနပါ... ေမႀကီးရဲ့ သားငယ္ေလးက သတၱိရွိပါတယ္.... သူ႔ဟာသူ ထပါလိမ့္မယ္... ေဖေဖ့သားပါကြ..´´တဲ့ ေျပာတဲ့အတုိင္း ညီေလးက ရွဳံ႕ မဲ့ၿပီး ထလာတယ္.....။
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ့ လက္၀ါးေလးမွာေရာ.. ဒူးႏွစ္ဘက္မွာေရာ.... ပြန္းပဲ့ေနတယ္...ေသြးေလးေတြ
``ေဖေဖ့သားက သတၱိရွိတယ္ကြ.... ဒါမွ ေဖ့သား၊ ေဖေဖငယ္ငယ္ကလည္း လဲက်ဖူးတယ္၊ သားထက္ေတာင္ပုိမ်ားေသးတယ္..
ေဖေဖေရေဆးေပးရင္း ေျပာေနတာကုိ ၾကည့္ရင္း ညီေလးက
`` ဟုတ္လား မ်ားႀကီးပဲလား.´´တဲ့၊
`` မ်ားတာေပါ့သားရဲ့ အဲဒါ ဖြားဖြားကလဲက်လုိ႔ ဆုိၿပီး ေဖေဖ့ကုိ ဆဲြလိမ္တာ..... လဲက်လုိ႔ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ.. ေကာင္းေကာင္း မေဆာ့လုိ႔.. ၿပီးေတာ့ နႏြင္းမွဳန္႔ေတြ သိပ္ေပးတာ.... စပ္လုိက္တာ သားရယ္ ငုိလည္း မငုိရဲဘူး၊ ထပ္ရုိက္မွာစုိးလုိ႔.... ဟဲဟဲ´´ နားေထာင္ေနတဲ့ ညီေလးက
`` ဖြားဖြားက လဲက်ရင္ရုိက္လား.. ေဖေဖက သားသားကုိ မရုိက္ဘူးေနာ္.´´၊
`` မရုိက္ပါဘူး.... ေနာက္တစ္ခါေတာ့ မလဲေစနဲ႔ သားရဲ့ ေယာက္်ားဆုိတာ မလဲေအာင္ ဂရုစုိက္ရတယ္လဲက်ရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ထရမယ္... မထပဲနဲ႔ ငုိေနရင္၊ သူမ်ားထူေပးေအာင္ေစာင့္ေနရင
ေဖေဖနဲ႔ ညီေလးကုိ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္.... ဟုတ္တယ္လုိ႔..... သူမ်ား ထူေပးေအာင္ ေစာင့္ေနရင္ ရွက္စရာႀကီးလုိ႔၊ ေနာက္ၿပီး ထူေပးမဲ့လူ မရွိရင္ ထဖုိ႔ ခက္သြားမွာေပါ့..... ေဖေဖကေတာ့ စကားေတြေျပာရင္း ညီေလးရဲ့ အနာေလးေတြကုိ အရက္ျပန္နဲ႔ သုပ္ၿပီး ေဆးထည့္ေပးေနတယ္.. ညီေလးက စပ္ေနေပမဲ့ မငုိဘူး၊ မမဲ့ေတာ့ဘူး၊ ေဖေဖနဲ႔ စကားေတြ ျပန္ေျပာေနတယ္...။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ တစ္ခုခုကုိ သိေနခဲ့ေပမဲ့ အခုလုိ ေခါင္းစဥ္ မေပးတတ္ေသးဘူး... ေဖေဖ့ လမ္းေၾကာင္းေလးေပၚကုိ ညီေလးတက္သြားၿပီ..... ေဖေဖ ညီေလးကုိ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အေတြးအေခၚတစ္ခု သြတ္သြင္းေပးခဲ့ၿပီ ဆုိတာကုိေပါ့....
ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိကုိ မရုိက္ဘူး၊ ဆူလည္း မဆူဘူး၊ သေဘာမက်ရင္ေတာ့... အသံတည္တည္နဲ႔ေျပာ တတ္တယ္..... ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဟုိဟာမွီ၊ ဒီဟာမွီ.... ေပ်ာ့ႏဲြၿပီး ေနတတ္တယ္.... ဒါမ်ဳိးကုိ ေဖေဖက မႀကိဳက္ဘူး၊
``သားႀကီး မွီမထားနဲ႔ကြာ.... အဲဒီစိတ္ကုိလည္း ေဖ်ာက္ပစ္၊ ေယာက်္ားဆုိတာ လူေရာ၊ စိတ္ေရာ သန္မာေနရမယ္.´´တဲ့၊
အဲဒီကတည္းက ကၽြန္ေတာ္.... ဘာကုိမွ မွီမထားေတာ့ဘူး.... ေဖေဖက က်န္းမာေရးကုိလည္း အရမ္းလုိက္စားေစတတ္တယ္..
`` အနည္းဆံုး(၃)မုိင္ေလာက္ေတာ့
ေမေမကေတာ့ မ်က္ေစာင္းႀကီးထုိးလုိ႔ေပါ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိကေတာ့ တအားကုိ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ခဲ့ၾကတာေလ၊ ဟုိးတစ္ခ်ိန္ကပါ........
ဒီလုိနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာၾကတယ္..... ညီေလးကေတာ့ ေဖေဖ့အေမြေတြ အားလံုးရသြားတယ္....... လူခ်စ္လူခင္လည္းအင္မတန္ေပါခ
အဓိကအခ်က္ကေတာ့ လူလူခ်င္းေလးစားတတ္တာပါပဲ..
သူတစ္ပါးရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကုိ နားလည္ေပးႏုိင္တာလည္း ေဖေဖ့လုိပါပဲ... အခုေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အသက္ေပးလွဴသြားခဲ့ၿပီ..... ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ေပါ့...။
ရင္ထဲမွာ လမင္းႀကီးနဲ႔ ၾကယ္စင္ေတြ အၿမဲထြန္းလင္းေနတယ္.. အင္မတန္ ေတာ္တဲ့ ေဖေဖရယ္၊ သားေတြကုိခ်စ္ဖုိ႔က လဲြၿပီး ဘာမွ မသိတဲ့ေမေမရယ္၊ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္း ျပည္ခ်စ္စစ္သားညီေလးရယ္ေလ..
တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ထုိင္ေနရင္းလည္း.... စကားသံေတြၾကားေနမိတယ္၊ ပံုရိပ္ေတြကုိလည္း ျမင္ေနရတယ္.....။ မ်က္စိမွိတ္ထားၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေပါ့....... တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ညေတြမွာေပါ့....
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ခရီးလမ္းကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္.... အကူမပါ.... အရံမရွိ၊ ထီးထီးႀကီးေပါ့..... ပူေလာင္တဲ့၊ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေလာက ကႏၱာရထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္လဲက်ခဲ့တယ္... အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ထခဲ့တယ္... တစ္ႀကိမ္လဲတုိင္းမွာ သင္ခန္းစာတစ္ခုရခဲ့ေပမဲ့ အားအင္ေတြလည္း ကုန္ခမ္းခဲ့ရတယ္.....။ ေဖေဖ ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ သက္လံုေလးတစ္ခုနဲ႔ ဆက္လက္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တာပါ...။
ေဖေဖ ေပးခဲ့တဲ့ ျပန္ထရမယ္ဆုိတဲ့.... စိတ္ဓါတ္ေလးနဲ႔ ျပန္ထလာခဲ့တာပါ..... အခု ကုိယ့္ရဲ့ ၀န္းက်င္မွာ လဲက်ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ခဲ့ၿပီ......ေရွာင္တိ
ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ကုိ တမ္းတတယ္...... ေမေမ့ကုိ လြမ္းဆြတ္တယ္၊ ညီေလးကုိ ၀မ္းနည္းစြာ သတိရေနခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္ေတြလည္း မက္ေနဆဲပဲ...... ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ေဖေဖကုိယ္တုိင္ေရးထားခဲ့တဲ့
ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ဖတ္ေနဆဲပဲ...... ။
တစ္ခုပဲ က်န္ေတာ့တယ္...... ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ အလွဆင္ဖုိ႔ေလ..... စာအုပ္ေလးမွာေရးထားတာကေတာ့.
(၁) မိမိစိတ္ကုိ အလွဆင္နည္း။
(၂) မိမိ၀န္းက်င္ကုိ အလွဆင္နည္း။
(၃) မိမိလူမ်ဳိးကုိ အလွဆင္နည္း။
(၄) မိမိဘာသာ၊ သာသနာကုိ အလွဆင္နည္း။
(၅) မိမိတုိင္းျပည္ကုိ အလွဆင္နည္း........ တဲ့
ေခါင္းစဥ္ေလးေတြထဲက အမွတ္စဥ္(၁)မွာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကုိ အလွဆင္ထားခဲ့တယ္...။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္အထိ မလွေသးဘူး၊ ေနာက္ အမွတ္စဥ္ေတြကုိ ဆက္ၿပီး အလွဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းေနတာေပါ့..... ကၽြန္ေတာ္ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားရဦးမယ္......
စာေလးကုိ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အလွဆင္နည္းေလးတစ္ခုကုိ သတိရလုိက္မိတယ္..... ဟုတ္တယ္........ ေဖေဖ့စာေတြ ထဲမွာ ေနာက္ကေန အပုိဒ္ေလးတစ္ပုိဒ္ ထည့္ျဖည့္လုိက္မယ္။
ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အမွတ္ စဥ္ေတြကုိ ေက်ာ္ၿပီး ေရးရမွာ အားနာေပမဲ့ ျဖတ္လမ္းနည္းလုိ႔ထင္တယ္ေလ..
ေဖေဖ့ကုိ တစ္ကြက္ေက်ာ္ လုိက္တာေပါ့။ အဲဒါကေတာ့...
(၆) အလွဆင္ေနသူမ်ားကုိ ပုိမုိလွပေစရန္ အလွဆင္နည္း.... လုိ႔၊
ဟုတ္တယ္ အမ်ဳိး၊ဘာသာ၊ သာသနာနဲ႔ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အလွဆင္ေနသူေတြကုိ ျပန္ၿပီးအလွဆင္ေပးရမယ္လုိ႔.
တကယ္ေတာ့.... အမွတ္စဥ္(၁)ၿပီးမွက်န္တဲ့ အမွတ္စဥ္ေတြကုိ လုိက္နာႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူးေလ.....။
ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ေနၾကတယ္....... ညီေလးတုိ႔လုိ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပး
လွဴသြားၾကတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြေလ.... အမ်ားႀကီးပဲ....၊ သူတုိ႔ေနာက္မွာလဲည္း ၾကယ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ.... မေရမတြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး.....။
ဟုတ္ပါတယ္....... တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္ရင္း အသက္ေပးလွဴသြားၾကတဲ့ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြက ဟုိး... ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီကတည္းကတည္ရွိေနခဲ့ၾ
သူတုိ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ထြန္းလင္းေနၾကတယ္..... ညစဥ္ညတုိင္းမွာေပါ့....... ကၽြန္ေတာ္လည္း ညီေလးလုိ ေဖေဖေျပာတဲ့ အလွဆင္ႏုိင္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့..... အခုထိ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးေတြကုိ ေငးေမာၾကည့္ရင္း.... ေမွ်ာ္ေငးရင္း... အတၱေတြၾကားမွာ ရွင္သန္ရင္း၊ ခုိင္မာေအာင္ ရပ္တည္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း အခ်ိန္ ေတြကုန္လြန္လာခဲ့တယ္...... စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုေတာ့ ရွိေနပါတယ္၊ တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း......။
(ကြန္ဆူးမား)(၉-၇-၂၀၁၃)
(၁၄-၁၁-၂၀၁၁)ရက္ေန႔တြင္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္ တင္ျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment