ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ပဋိကၡေတြ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ျဖစ္ေပၚေနတာလဲ၊ ဘယ္လို အဆံုးသတ္မွာလဲ

by ျပည္သူ႔ေခတ္ on Wednesday, December 19, 2012 at 10:35pm ·

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ အေတာ္ေလး ေပၚေပါက္ လာခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္ အရပ္ရပ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ လူေဟာင္း ေတြနဲ႔  အရပ္သား အစိုးရတို႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။

          ဒီေနာက္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ဆီကို ဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ဆုိတဲ့ ေျပာဆို သံေတြ၊ ႏႈတ္ကတိေတြ၊ ဒီမိုကေရစီ မႏၲန္ေတြ၊ ဒီေနာက္မွာေတာ့ သမၼတနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ ရွစ္ေလးလံုး ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးမွ လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္။

          ဒီေနာက္မွာေတာ့ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တကြ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၄၃ ဦး အႏုိင္ရခဲ့တဲ့ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲစတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚ တုိးတက္မႈေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။

          ထုိႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္းလိုမွာပဲ စက္႐ံုအလုပ္႐ံု အလုပ္ သမားေတြရဲ႕ လစာတိုးေပးေရး၊ လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေန တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေရး စတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေတာင္းဆိုတဲ့ အလုပ္သမား ဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။

          ဒီေနာက္ လယ္ေျမ အသိမ္းခံရတဲ့  ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္။ ဒီေနာက္ လွ်ပ္စစ္မီး  ျပတ္ေတာက္တဲ့အတြက္ ျပတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရတဲ့အတြက္ ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ ရပ္ကြက္ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရတဲ့ အတြက္ ျပတဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ စသည္ျဖင့္ ဆႏၵျပပြဲေတြ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။

          ဒီေနာက္မွာေတာ့ ျမစ္ဆံုေရကာတာ ဖ်က္သိမ္းေရး ဆႏၵျပပြဲ၊ မိုးထိမိုးမိ ေရႊတြင္း လုပ္သားေတြရဲ႕ ဆႏၵျပပြဲ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုက္ပြဲေတြ ရပ္စဲေရး ဆႏၵျပပြဲ၊ ဒီေနာက္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲ။

ဂယက္႐ိုက္ခတ္မႈ  အျပင္းထန္ဆံုးပြဲ

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ အရွည္ၾကာဆံုးနဲ႔ ဂယက္႐ိုက္ခတ္မႈ အျပင္းထန္ဆံုး ရွိခဲ့ၿပီး၊ အစိုးရရဲ႕ အင္အားသံုး ၿဖိဳခြင္းမႈကို ခံခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵျပပြဲကေတာ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

          လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကို ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္မႈဟာ ေဒသခံ ျပည္သူ ေတြရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈသာ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိ ျပည္သူ႔ အလႊာအသီးသီးရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲလာခဲ့တယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးဟာ ကမၻာကပင္ အာ႐ံုစိုက္ရတဲ့ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေပၚက အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္လွတဲ့ အေရး အခင္း တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့တယ္။

          မီးေလာင္ ဗံုးေတြနဲ႔ ႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့အတြက္ သံဃာေတြနဲ႔ လူပုဂ္ၢိဳလ္ အမ်ားအျပား ဒဏ္ရာ ရခဲ့ၿပီး သံဃာေတာ္ ေျခာက္ပါးရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြဟာ ျပင္းထန္ တဲ့အတြက္ ေဆး႐ံုတင္ခဲ့ရတယ္။ သံဃာ တစ္ပါးဆုိရင္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြ ျပင္းထန္တဲ့အတြက္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕ကိုပင္ ေဆးကုသဖို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ရတယ္။

          လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္စဲေရးအတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈေတြဟာ ယေန႔အထိ မၿပီးဆံုးေသးပါဘူး။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြနဲ႔တကြ ၿမိဳ႕အသီးသီးမွာ အင္နဲ႔ အားနဲ႔ ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနဆဲပဲ ျဖစ္တယ္။

          ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚမွာ အေတာ္ၾကာၾကာ ရပ္တန္႔ေနခဲ့တဲ့ အဖမ္း အဆီးေတြ ဟာလည္း ျပန္လည္ေပၚေပါက္  လာပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပတဲ့ သပိတ္စခန္းေတြဟာ ဆက္လက္ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။

          တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ အရွိန္ ေလ်ာ့က် မသြားဘဲ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနပါတယ္။

အေျခခံ အေၾကာင္းတရားေတြ

ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ျဖစ္ပြားေနတာလဲ။ ထိုပဋိပကၡေတြဟာ ဘယ္ေနရာမွာ အဆံုးသတ္မွာလဲ။ ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းနဲ႔ အဆံုးသတ္မွာလဲ။ ေတြးစရာေတြ ရွိလာပါတယ္။

          စက္႐ံု အလုပ္႐ံု အလုပ္သမားေတြရဲ႕ဆႏၵျပမႈေတြ လယ္ယာေျမေတြ အသိမ္းခံရတဲ့ လယ္သမားေတြ၊ အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြမွသည္  လက္ပံေတာင္းေတာင္ ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္မႈေတြနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း စစ္မီးအထိ၊ တစ္နံ တစ္လ်ားမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြရဲ႕ အေျခခံ အေၾကာင္းရင္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း  ငါးဆယ္အတြင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခ့ဲတဲ့ အစိုးရ အဆက္ဆက္ရ႕ဲ အာဏာရွင္စနစ္ ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

          ထိုႏွစ္ ကာလေတြအတြင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ

၁။      ႏုိင္ငံေရး လြတ္လပ္မႈ မရွိျခင္း၊ ဒီမုိကေရစီ ကင္းမဲ့ျခင္း။

၂။      အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျခင္း။

၃။      ျပည္သူေတြရဲ႕ ေျပာေရး ဆိုခြင့္ေတြ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္း။

၄။      ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို အာဏာရ အုပ္စုနဲ႔ ၎င္းတုိ႔ရဲ႕ ခ႐ိုနီ (Cronies) ေတြ ကသာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ႀကိဳးကိုင္ ခ်ယ္လွယ္ကာ အျမတ္ထုတ္ခဲ့ျခင္း။

၅။      တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ မရွိျခင္း။

၆။      အလုပ္သမားေတြ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ ဥပေဒရဲ႕ အကာအကြယ္ကို မရရွိျခင္း။

၇။      စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း။

၈။      အစိုးရ ယႏၲရား အဆင့္ဆင့္မွာ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈေတြ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္း၊ ေပၚေပါက္ ေနဆဲျဖစ္ျခင္း။

၉။      ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ ကင္းမဲ့ျခင္းဆုိတဲ့ အပ်က္သေဘာကိုေဆာင္တဲ့ အေျခခံ အေၾကာင္း တရားေတြ  အားေကာင္းခဲ့ ပါတယ္။

ျပည္သူေတြ ဆိုးက်ိဳး ခံစားခဲ့ရ

ႏုိင္ငံေရး ပြင့္လင္းမႈမရွိတဲ့ ႏွစ္ကာလေတြ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ျပည္သူေတြဟာ အထက္ပါ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ခါးစည္းခံခဲ့ၾကရတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ဘ၀မွာ ရင္ဆုိင္ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြ နစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈေတြကို ဖြင့္ဟ ေျပာဆို ႏုိင္ခြင့္မရ ခဲ့ၾကပါဘူး။

          ယင္းသို႔ ေျပာဆုိခြင့္ မရခဲ့ၾက႐ံု သာမကဘဲ မတရား ဖမ္းဆီးမႈေတြ၊ ဗိုလ္က် အႏုိင္ က်င့္မႈေတြကိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ခံခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္သူ ေတြဟာ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈ ဒဏ္ကိုလည္း အလူးအလဲ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။

          ထိုအျဖစ္ေတြေၾကာင့္ပဲ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ ေရာင္ျခည္သမ္းလာၿပီလို႔  အဆုိ ရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ နစ္နာခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ တင္ျပ လာၾကတာပါ။

          ယေန႔ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕  ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြနဲ႔ ယင္း ဆႏၵျပပြဲေတြကို တာ၀န္ရွိသူေတြက မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖရွင္းမေပးမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ပဋိပကၡေတြဟာ ျပင္းထန္လာခဲ့တယ္။

          ယေန႔ အခ်ိန္မွာ အေရးတႀကီး စဥ္းစားဖို႔ လုိလာတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ထိုပဋိပကၡေတြရဲ႕ အဆံုးသတ္ဟာ ဘယ္လို ျဖစ္လာႏုိင္မလဲဆုိတဲ့  အခ်က္ပဲျဖစ္ တယ္။

          အကယ္၍ အစိုးရကလည္း ဒီမုိကေရစီဆီကို လံုး၀ မမွိတ္မသုန္ ဦးတည္ေနမယ္၊ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကေန တစ္လက္မမွ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္ဖိ႔ု  မစဥ္းစားတဲ့ အစိုးရ တစ္ရပ္ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ပဋိပကၡေတြ အားလံုးကို ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔အညီသာ ဆံုးျဖတ္ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

          အစိုးရအေနန႔ဲ ျပႆနာ မွန္သမွ်ကို ျပည္သူေတြ၊ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ စစ္စစ္ေတြ၊ လူထုအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းကာ အေျဖရွာတဲ့နည္းကို က်င့္သံုးရမွာပါ။

          တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္သူေတြ ဘက္ကလည္း မိမိတို႔ရ႕ဲ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈ  လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚထြန္းေရးကိုသာ ဦးတည္ၿပီး လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ အခ်ိန္မက်ေသးခင္ တိုက္ပြဲ အရွိန္မျမႇင့္သင့္ပါဘူး။ တုိက္ပဲြကၽြံတဲ့ အေျခအေနအထိ မေရာက္ဖို႔ သတိရွိရွိနဲ႔  ကိုင္တြယ္သင့္ပါတယ္။

          တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလည္း ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ လံုး၀ ေအာင္ပြဲခံႏုိင္ေရးအတြက္ စည္း႐ံုးျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္သင့္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစ ေတြရ႕ဲ ညီၫြတ္ေရးကို ပိုမို ခိုင္မာလာေအာင္ တည္ေဆာက္ သင့္ပါတယ္။

          ယေန႔အခ်ိန္မွာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေျဖရွာဖို႔ အတြက္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြး အေျဖရွာလို႔ မရခဲ့ရင္ေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲ တစ္ရပ္ ကို က်င္းပေပး သင့္တယ္လုိ႔ပဲ ဆုိခ်င္ပါတယ္။

          ယေန႔ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြကို စစ္မွန္တဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵ အေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရရွည္တည္တံ့ၿပီး ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို အက်ိဳး ျပဳမယ့္ အေျဖကို ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

          အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းမႈ၊ အင္အားသံုးၿဖိဳခြဲမႈ၊ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္မႈဆုိတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့  ယေန႔ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြရဲ႕ သံသရာဟာ ရွည္ၾကာဦးမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိပကၡေတြ အဆံုးသတ္ဖို႔အတြက္ ေပးဆပ္ရတဲ့ တန္ဖိုးဟာ လြန္စြာႀကီးမားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။    

၀င္းထြဋ္ေဇာ္

(အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၂၅၊ ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္)