ကၽြန္တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာခဲ့ျခင္း

Tin Nyunt

သူမ်ားေတြကေတာ့ လက္သန္းမွာ မေန႔က စြန္းေပထားတဲ့မင္ေတြကို မပ်က္ ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ၾကသတဲ့။ ထားလိုက္ပါဗ်ာ။ သမိုင္းဝင္လက္သန္းေတြပါ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္ေစခ်င္ရတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပ်က္မွာ ေတာင္စိုးရိမ္ေနသဗ်။
ဒီမနက္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိက သူ႔ ဘယ္ဘက္လက္သန္း ကိုေရာက္သြားတယ္။ သူ႔လက္သန္းမွာ ဘာမင္မွ မစြန္းဘူး။

“မင္း .. မေန႔က မဲ မေပးခဲ့ဘူးနဲ႔တူတယ္”

“ဟုတ္တယ္ .. ငါဘယ္သူ႔ကိုမွ မယံုလို႔”
“မင္းကိုယ္မင္းေရာ ယံုၾကည္မႈရွိရဲ႕လား”
သူေၾကာင္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ၿပီး
“ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ”
ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို …
“ငါ … ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္ ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါ့လိပ္ျပာ သန္႔သြားၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အာဏာရွင္ျဖဳတ္ခ်ေရးမွာ ငါ လက္သန္းေလးနဲ႔ တစ္ခ်က္ဝင္ေတာက္ခြင့္ကို အမိအရ လုပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔။ မင္း ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္တိတိ အာဏာ ရွင္ေတြျပဳတ္က်ေရးမွာ ငါ မပါခဲ့ပါလားဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ ေနာင္တရမဆံုးျဖစ္ေနလိမ့္မယ္”
သူဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကဆက္ၿပီး
“ဒီေန႔ကစၿပီး မင္း .. ဒီမိုကေရစီအေၾကာင္း သိပ္မေရး .. သိပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့ကြာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မင္း ဒီမိုကေရစီကိုမွ မယံုတာ။ ျပည္သူအမ်ားစုကိုမွမယံုတာ။ မင္းကို ထမင္းေကၽြးတဲ့လက္ကို မင္း ျပန္မကိုက္သင့္ ဘူးေလာက္ပဲ မင္းကထင္ေနတာ။ အဲဒီထမင္းရွင္က မင္းကို ထမင္းသိုး ဟင္းသိုးေလာက္ ေကၽြးတာကို မင္းက ေက်းဇူးရွင္လို႔ သတ္မွတ္ေနမွေတာ့ မင္းကို ငါ ဘာမွဆက္ၿပီး ေျပာစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူးကြာ။ ငါ့ လက္ဖက္ရည္ဖိုး ငါရွင္းသြားမယ္။ မင္းတိုက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ ငါမေသာက္ခ်င္ဘူးကြ …”
၉.၁၁.၂၀၁၅