Sunday, November 22, 2015

နီတိ ၊ ဥပေဒကရဏ ႏွင့္ ဝိမုုတၱိျဖစ္စဥ္ ကထာ (၃)

Nyo Tun


ဦးလွေဆြ နဲ႔ NLD က ကိုုသန္းစိုုး (ေဘာဂေဗဒ) ရဲ႕ DvB debate အစီအစဥ္ အတိုုကေလး ၾကည့္လိုုက္ရတယ္ဗ်။ ဦးလွေဆြၾကီးက သူ႔ထံုုးစံအတိုုင္း ကိုုသန္းစိုုးကိုု ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အမူအရာနဲ႔ ပခံုုးပုုတ္ဘာညာေပါ့ေနာ္ လုုပ္ျပီး ေျပာခ်လိုုက္တာက ‘ခင္ဗ်ား USDP က ဝင္ျပိဳင္ရင္ ခင္ဗ်ားရူံးမွာ’ ။ သည္ေနရာမွာ ဦးလွေဆြ အပါအဝင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မစဥ္းစားမိၾကတာက USDP(ျပည္ခိုုင္ျဖိဳး) အလဲအကြဲ ရူံးနိမ့္ရျခင္းဟာ ဘာက အဓိကအခ်က္လဲ ဆိုုတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တိုု႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရိုုးရိုုးတန္းတန္းပဲ ေအာက္ေမ့ထားတဲ့ ပထမဆံုုး တခ်က္က ေဒၚစုု ရဲ႕ ျပည္သူအေပၚ စည္းရုုံးႏိုုင္မႈ ခြန္အားေၾကာင့္လိုု႔ ထင္စရာရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္၊ ဆိုုပါစိုု႔ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တိုု႔ NLD မွာ ေဒၚစုုကိုု ဖယ္ထားျပီး အဘဦးတင္ဦးေလာက္နဲ႔ ပဲ ဝင္ျပိဳင္မယ္၊ ဒါဆိုုလည္း USDP ဟာ အခုုေလာက္ ပံုုပ်က္ပန္းပ်က္ မရူံးသည့္တိုုင္ေအာင္ ၾကိဳးဝိုုင္းထဲမွာ ဖူးဖူးေယာင္ေအာင္ ပတ္ခ်ာလည္ အထိုုးခံရလိုု႔ အမွတ္စဥ္ ေရေနရအံုုး မွာပဲ။ ျပည္သူလူထုုဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ တခုုမွာ မဲေပးဖိုု႔ကိုု ဆံုုးျဖတ္တဲ့အခ်က္ဟာ အဓိကဟာ ဘာလဲဆုုိရင္ ရိုုးသားမႈတန္ဖိုုးကိုု ၾကည့္ျပီး မဲေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တိုု႔ နည္းနည္း ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ျမင္လိုုက္ပါ၊ ျပည္ခိုုင္ျဖိဳးပါတီဖက္မွာ အစုုိးရ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုုင္း၊ ပရုုိဖက္ရွင္နယ္ပိုုင္းမွာ အေတြ႔အၾကံဳ အမ်ားၾကီးရွိတဲ့သူေတြ၊ ပညာတတ္ဆိုုသူေတြ၊ ဥစၥာဓန ၾကြယ္ဝသူေတြ အမ်ားၾကီး ပါမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD ဘက္မွာ က်ေနာ္ ေခတ္ပညာတတ္ ဆရာဝန္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘြဲ႔ရပညာတတ္ေတြကိုု ျဖဳတ္ျပီး ဘဝမေရမရာလမ္းကိုု ေရြးခ်ယ္တဲ့ စာသမား ေပသမား ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ ကာတြန္းေရးဆရာ ဟိုုျခစ္သည္ျခစ္ဆရာ ေတြနဲ႔ပဲ ဝင္ျပိဳင္ပါမယ္ –– ေဒၚစုုကိုု ျဖဳတ္လုုိ႔ရတယ္၊ ဆရာဝန္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘြဲ႔ၾကီးရွင္တိုု႔ကိုု ျဖဳတ္လိုု႔ရတယ္၊ ဒါလည္းပဲ က်ေနာ္တုုိ႔ အစိုုးရဖြဲ႔လိုု႔ရသည္ အထိ ႏိုုင္အံုုးမွာပါ၊ ဘာျဖစ္လိုု႔လဲ ဆိုုေတာ့ ျပည္ခုုိင္ျဖိဳးပါတီဟာ ျပည္သူလူထုုအေပၚ ရိုုးသားမႈကိုု သက္ေသျပ မထူေထာင္ႏိုုင္ခဲ့၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အာရုုံမ်က္ျမင္မွာ စြဲျမဲစြာ ထင္ရွားေပၚလြင္ေနတဲ့ လကၡဏာဟာ ျပည္ခိုုင္ျဖိဳးပါတီေဟ့လုုိ႔ ဆိုုရင္ ျပည္သူအေပၚ မရိုုးမသား လိမ္ညာတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပဲ ျဖစ္တယ္။
သည္ေနရာမွာ က်ေနာ္ဟာ အနာဂါတ္ ဗမာျပည္ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒအတြက္ အင္မတန္ အေရးၾကီးသေလာက္ အေျခခံအက်ဆံုုး ျဖစ္တဲ့ မူေဘာင္ကိုု က်ေနာ္ မိတ္ဆက္ပါေတာ့မယ္။ အစိုုးရ၊ အစိုုးရလိုု႔ ေျပာၾကတယ္၊ အစိုုးရတရပ္ရဲ႕ ပဓာန တာဝန္ဟာ ဘာလဲ။ အမ်ားအားျဖင့္ က်ေနာ္တိုု႔ ရုုတ္တရက္ဆိုု စဥ္းစားေျဖဆိုုမိလိုုက္မွာကေတာ့ ‘တရားမွ်တမႈ၊ ဒါဟာ အစိုုးရတာဝန္ပဲ’ ။ လူ႔ေဘာင္မွာ တရားမွ်တမႈ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာေရးဟာ အစိုုးရေကာင္းတရပ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုုင္ ျဖစ္သင့္သည္ ေပါ့။ သည္အေျဖဟာ မမွားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မမွားတဲ့ အေျဖကိုု တကယ္မွန္ေအာင္ ဘယ္လိုု လုုပ္ၾကမလဲဆိုုတဲ့ နည္းလမ္း – နည္းစနစ္ပိုုင္း တည္ေဆာက္မႈဟာ အခက္ခဲဆံုုး ကိစၥ ျဖစ္တယ္။ ဆိုုပါစိုု႔၊ ဗမာျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုုကေရစီနဲ႔ မဲေပးရတာ အလုုပ္ရူပ္လြန္းလိုု႔ ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ဖုုႆရထားလႊတ္ျပီး သမၼတေျမွာက္ဖိုု႔ လုုပ္ၾကရမွာ ဖုုႆရထားဟာ မ်ိဳးခ်စ္ကိုုယ္ေတာ္ၾကီး ဝီရသူဆီမွာ စိုုက္စိုုက္မတ္မတ္ သြားစိုုက္လိုု႔ ၄င္းမ်ိဳးခ်စ္ကိုုယ္ေတာ္ၾကီး ဝီရသူဟာ သမၼတအျဖစ္ စိုုက္စုုိက္မတ္မတ္ တင္ေျမွာက္ခံလိုုက္ရတယ္ ဆုုိပါစုုိ႔၊ သူကလည္း သည္အတိုုင္းပဲ ဗမာလူ႔ေဘာင္မွာ တရားမွ်တမႈ ေပၚထြန္းလာေရးဟာ သူ႔အစိုုးရရဲ႕ လမ္းဆံုုး ပန္းတိုုင္လိုု႔ ေျပာမွာေပါ့၊ ျပီးရင္ တတိုုင္းျပည္လံုုး ၾကိမ္မီးအံုုးမတတ္ လူေတြ အကုုန္ ဒုုကၡေရာက္ေအာင္ သူ႔ဝသီအတိုုင္း ေနရာတကာ ေလွ်ာက္ေမြ ေနလည္း ငါ့ကိုုယ္ေတာ္ ဝီရသူရဲ႕ အစိုုးရဟာ ဗမာလူ႔ေဘာင္မွာ တရားမွ်တမႈ ျပည့္ဝစြာ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာေရး အတြက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ စီမံခန္႔ခြဲေနရတာပါလိုု႔ ေျပာမွာပဲေပါ့။ သည့္ထက္ေတာင္မွ ငါကိုုယ္ေတာ္ရဲ႕ အစိုုးရဟာ ဒါဟာ တိုုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ ရိုုးရိုုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ ယံုုယံုုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ‘ရိုုးရုုိးသားသား ရည္မွန္းခ်က္’ နဲ႔ ေဆာင္ရြက္တာပဲ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ေျပာေပမေပါ့၊ အဲသလိုု ေျပာတဲ့အတုုိင္းလည္း ဝီဝီကတံုုးရဲ႕ အမိုုက္တံုုးအစိုုးရဟာ သူ႔ဟာသူ ယံုုၾကည္လိုု႔ ေနမွာေပါ့။
ခင္ဗ်ားမထင္နဲ႔၊ ကာခ်ဳပ္အပါအဝင္ ဦးသိန္းစိန္တိုု႔ လူနည္းစုုတသိုုက္ဟာ သူတုုိ႔ကိုုယ္သူတိုု႔ ျပည္သူကိုု လိမ္ညာေနမိတယ္၊ မရိုုးမသား လုုပ္မိတယ္ လိုု႔ တယ္လည္း မထင္ထား ၾကဘူး။ ဝီရသူဟာ သမၼတ ျဖစ္လိုု႔ ကပၺိယေတြကိုု ဝန္ၾကီးခန္႔ အစိုုးရဖြဲ႔ျပီး တုုိင္းျပည္တခုုလံုုး ရစရာမရွိ ဖ်က္ဆီးေနလည္း အဲသည္ ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းအစိုုးရ အဖြဲ႔ဟာ သူတိုု႔ကုုိယ္သူတိုု႔ ရိုုးသားေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ တဲ့ ‘ရည္မွန္းခ်က္’ ရွိသူ သူေတြလိုု႔ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ထင္ေနအံုုးမွာပဲ။ သည္ေနရာမွာ က်ေနာ္တိုု႔ဟာ အဓိက ျပႆနာကိုု ကိုုင္တြယ္ရပါေတာ့မယ္ – လူ႔ေဘာင္တခုုဟာ ဒီမိုုကေရစီ စနစ္ကိုု တကယ္က်င့္သံုုးလာခဲ့ျပီ ဆိုုရင္ က်ေနာ္တိုု႔ဟာ ဘယ္လိုု ရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳး၊ မည္သူမည္ဝါေသာ ပုုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳးဟာ အေကာင္းဆံုုးလဲဆိုုျပီး ရွာေဖြေနဖိုု႔ မဟုုတ္၊ အဓိကေသာ့ခ်က္ဟာ တစံုုတဦးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကိုု တျခားသူတဦးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တန္ျပန္ခုုခံထားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုုင္ငံေတာ္ လံုုျခံဳေရးဆိုုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ကိုု လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ စစ္စရိတ္မ်ား တတ္ႏိုုင္သမွ် ေခြ်တာေရးဆိုုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တန္ျပန္ထားရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေနာင္အခါမွာ NLD ၾကီးစိုုးေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကေန ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းလာခဲ့ရင္လည္း လြတ္လပ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုုတရားရုုံးခ်ဳပ္က ျပဌာန္းေသာ ဥပေဒမ်ားဟာ အေျခခံဥပေဒ (အစစ္) ႏွင့္ အညီ ျဖစ္ေရး တရားေရးဆိုုင္ရာ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တန္ျပန္ေထာက္ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တဖန္ ျပည္ေထာင္စုုတရားရုုံးခ်ဳပ္က တရားသူၾကီးေတြကိုုလည္း လြတ္လပ္တဲ့ ဥပေဒေရးရာ တန္ျပန္သံုုးသပ္မႈ သုုေတသန အဖြဲ႔ေတြ ( Judicial review research ၄င္းတိုု႔ကိုု လႊတ္ေတာ္မွ ျဖစ္ေစ၊ သမၼတမွ ျဖစ္ေစ တိုုက္ရုုိက္ခန္႔အပ္ႏိုုင္ပါတယ္) ၊ လြတ္လပ္တဲ့ တကၠသိုုလ္သုုေတသန အဖြဲ႔မ်ား နဲ႔ တန္ျပန္ သံုုးသပ္ထားႏိုုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟိုုဖက္ဒရယ္ အစိုုးရရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုု ျပည္နယ္တိုုင္းအစိုုးရေတြက တန္ျပန္ကန္႔သတ္ထားမွာ ျဖစ္သလိုု ျပည္နယ္တိုုင္းအစိုုးရရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုု ဗဟုုိအစိုုးရ အဖြဲ႔ကက တဖန္ တန္ျပန္ကန္႔သတ္ထားမွာသာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။
အဲသလိုု ရည္မွန္းခ်က္တခုုကိုု တျခားရည္မွန္းခ်က္ေနာက္တခုုက တန္ျပန္ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရး စနစ္တခုု ေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီ ဆိုုရင္ အစိုုးရအဖြဲ႔က ပုုဂၢိဳလ္တိုု႔ဟာ ကေန႔ ဗမာျပည္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ခဏခဏ ေျပာၾကသလိုု က်ေနာ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္သာလွ်င္… ငါ့ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္သာလွ်င္…ငါ့အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္သာလွ်င္ အမွန္ကန္ဆံုုး၊ အရိုုးသားဆံုုး၊ တိုုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ေကာင္းက်ိဳး ေစတနာ အထားဆံုုး လိုု႔ ဘယ္သူမွ ေျပာစရာမလိုုေတာ့ပါ၊ ေျပာၾကေတာ့မွာလည္း မဟုုတ္ေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္လိုု႔လဲဆိုုေတာ့ သည္လိုု ရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳစံုုကိုု ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ‘ေစ်းကြက္’ ဆံုုဆည္းရာ မွာ တဦးနဲ႔တဦး၊ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ အျပိဳင္အဆိုုင္ သံုုးစြဲသူ (ဝါ) ျပည္သူလူထုုတရပ္လံုုးမွ မိမိ ႏွစ္သက္ရာကိုု လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ဝယ္ယူႏိုုင္ဖိုု႔ ေရာင္းခ်ေဖာက္ကား ၾကိဳးစားခိုုင္းတဲ့ ေစ်းကြက္စနစ္မွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ဘုုန္းၾကီးေခါင္းေဆာင္ ဝီရသူ စသူတိုု႔ရဲ႕ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာလိုုမ်ိဳး အေပါစားထုုတ္လုုပ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္မ်ိဳးေတြဟာ ဘယ္လိုုမွ ေစ်းကြက္မဝင္ႏိုုင္ပါဘူး။ ဒါအစား ျပည္သူတရပ္လံုုးအတြက္ အက်ိဳးရွိေစမယ့္ ႏိုုင္ငံေရး ကုုန္ပစၥည္းကိုု သံုုးစြဲသူျပည္သူကိုု မွန္မွန္ကန္ကန္ အေကာင္းဆံုုး ေရာင္းခ်ဖိုု႔ ၾကိဳးစားအားထုုတ္သူ ရိုုးသားတဲ့ ကုုန္သည္တိုု႔သာလွ်င္ ၄င္း လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္မွာ ရွင္သန္က်န္ရစ္ ဆက္လက္ထုုတ္လုုပ္ ေရာင္းခ်ႏိုုင္ပါလိမ့္မယ္။
ခုုေျပာသမွ်ဟာ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ အသစ္ထြက္ေပၚလာရမွာ ျဖစ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒ ရဲ႕ ပဓာနအက်ဆံုုး မူေဘာင္ဟာ ဥပေဒစကား တလံုုးမွ မပါ၊ ယုုတ္စြအဆံုုး 'တရား' ဆိုုတဲ့ ေဝါဟာရကေလးေတာင္ အားနာပါးနာေလးမွ မပါ၊ ‘ရည္မွန္းခ်က္ မွန္သမွ်ကိုု ရည္မွန္းခ်က္ နဲ႔ပင္ တန္ျပန္ထားရမည္ ျဖစ္သည္’ တဲ့။ ဟုုတ္ကဲ့၊ အလြန္ထူးဆန္းတဲ့ အခ်က္တခ်က္ကိုု ေျပာပါေတာ့မယ္။ တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ အေျခခံဥပေဒတိုုင္းဟာ လူ႔ေဘာင္မွာ ေပၚေပါက္လာမယ့္ ေဘာဂစီးပြားစနစ္ ကိုု အေျခခံ စဥ္းစားျပီး ျပဌာန္းရပါတယ္။ ဥပေဒတိုု႔ ရဲ႕ အသက္ဝိဥာဥ္ဟာ ဥပေဒ မဟုုတ္၊ လူတဦးခ်င္းရဲ႕ ေဘာဂစီးပြားသာလွ်င္ ျဖစ္ျပီး ဥပေဒဆိုုတာဟာ လူတဦးနဲ႔ တဦးၾကားမွာ ေဘာဂစီးပြား ဖလွယ္မႈ (exchange) စနစ္ကိုု အေကာင္းဆံုုးနဲ႔ အေခ်ာေမြ႔ အေျပျပစ္ဆံုုး အျဖစ္ေပၚေပါက္လာေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးရျခင္း၊ လူ႔ေဘာင္တခုုလံုုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားဖလွယ္မႈ စနစ္ကိုု ပိုု၍ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔လိုု႔ကာ ေကာင္းမြန္သည္ထက္ ေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ ဖြင့္လွစ္ပစ္လိုုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဆြးေႏြးပါမည္)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...