ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ အမွတ္ (၁) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚသီတာသိမ့္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး
|
9:46 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ အမွတ္(၁)အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသား ဦးေရ
၂၅ဝဝ ေက်ာ္ရွိၿပီး ဆရာမႀကီး ေဒၚသီတာသိမ့္က ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ ယခု အခါ ဆရာမႀကီး၏လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတို႔၏စာရိတၱ ျမႇင့္တင္ေရးအစီအစဥ္တစ္ခုျဖစ္သည့္
'ေရာင္းသူမဲ့ေစ်းျခင္းေတာင္း' အစီအစဥ္ ကို က်င့္သံုးေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။
ယင္းအစီအစဥ္အျပည့္အစံုကိုသိရွိႏိုင္ ရန္ ရန္ကုန္တိုင္းမ္ဂ်ာနယ္မွ ေက်ာင္း အုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚသီတာသိမ့္အား ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ ေရာင္းသူမဲ့ေစ်းျခင္းေတာင္းအစီအစဥ္ စတင္လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပံုကို အရင္ဆုံးေျပာျပေပးပါဦး။
ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမႀကီးတို႔ႏိုင္ငံမွာ အေျခခံပညာစာသင္ ေက်ာင္းေတြမွာ စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္လို႔သင္ၾကားလာတာ ႏွစ္ ေတြလည္းၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကေလးေတြအကုန္လုံးက စာရိတၱ ေကာင္းမြန္လာတာမ်ဳိးမရိွေသးဘူး။ အရင္ကေတာ့ ဒီလုိအ စီအစဥ္မ်ဳိးလုပ္ဖို႔မရိွခဲ့ဘူး။ မႏွစ္တုန္းက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ႀကီး ဆြစ္ဇာလန္ကိုသြားေတာ့ ေဆာင္းပါးတစ္ခုဖတ္လိုက္ ရတယ္။ ပန္းၿခံေတြမွာ ပန္းေရာင္းတဲ့သူမရွိဘူးတဲ့။ ကတ္ ေၾကးေလးတစ္လက္ရယ္၊ ပိုက္ဆံပံုးေလးတစ္ခုပဲခ်ထားတယ္။ ဝယ္ခ်င္တဲ့သူက ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ပန္းကိုညႇပ္ယူၿပီး ေငြကိုပံုး ထဲ ထည့္သြားခဲ့တယ္။ ပိုင္ရွင္က ညေနမွ ေငြပံုးေလးေတြ လာသိမ္းတာတဲ့ ဆြစ္ဇာလန္ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြ ဘယ္ ေလာက္အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္လိုက္လဲဆုိတာသိလိုက္ ရေတာ့ ဒါကုိသေဘာက်လြန္းလို႔ ဆရာမႀကီးတို႔ေက်ာင္းမွာ လည္း အဲဒီလုိအစီအစဥ္လုပ္ရင္ရပါ့မလားလို႔ ေက်ာင္းက တပည့္ေတြကိုေျပာျပေတာ့ ကေလးေတြကလည္း စိတ္ထက္ သန္စြာနဲ႔ အရမ္းလုပ္ခ်င္ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမႀကီးတို႔ ေက်ာင္းမွာ ေရာင္းသူမဲ့ေစ်းျခင္းေတာင္းအစီအစဥ္ကိုလုပ္ ျဖစ္သြားတာပါ။
ဆရာမႀကီးတို႔ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားဦးေရစုစုေပါင္း ဘယ္ ေလာက္ရိွပါလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက ဒီအစီအစဥ္ကုိလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။
သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ ေက်ာင္းသားဦး ေရစုစုေပါင္းက ၂၅ဝဝအထိရိွပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္လုပ္တာ ကေတာ့ ဒီလထဲမွာပဲ ဇူလုိင္တတိယေလာက္ကမွစခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ရဲ႕ပညာသင္ႏွစ္တစ္ဝက္ေလာက္မွာ ေရ သန္႔ဘူးေလးေတြထားၿပီး အစမ္းလုပ္ဖို႔စီစဥ္ခဲ့ေပမယ့္ မလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေဟာေျပာခဲ့တာေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ တ ကယ္လုပ္တာကေတာ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ လုပ္ခဲ့တာပါ။ တစ္ပတ္ အတြင္းမွာပဲ ကုိယ့္ေက်ာင္းကကေလးေတြရဲ႕စာရိတၱကုိသိ လိုက္ရတယ္။ ကုိယ္လုပ္လိုက္တဲ့အစီအစဥ္ ရာႏႈန္းျပည့္ ေအာင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အင္မတန္ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရပါ တယ္။
ဒီအစီအစဥ္ကုိမလုပ္ေဆာင္ခင္မွာေရာ ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားမိဘေတြကိုတုိင္ပင္ခဲ့တာမ်ဳိးရိွလား၊ မိဘေတြ အေနနဲ႔ေရာ ဒီအစီအစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ စိတ္ဝင္ စားမႈဘယ္ေလာက္ရိွခဲ့ၾကလဲ။
မိဘေတြေရာ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြကုိပါ ေတြ႕ ဆုံၿပီးေမးျမန္းတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကေလးေတြကို လုပ္ေပးလို႔မရ ဘူးလား၊ ကေလးေကာင္းမွလူႀကီးေကာင္းမွာေလ။ မိဘေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေတာ့ ကြၽန္မေျပာျပတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာ စမ္းသပ္ မယ္ေပါ႔။ အရင္ဆံုးစာေရးကိရိယာျခင္းေလး အတန္းတိုင္း မွာထားမယ္။ ေရာင္းသူမရွိဘူး၊ တစ္တန္းနဲ႔တစ္တန္း ၿပိဳင္ ၾကပါေစေပါ့။ ပင္ရင္းမွာေရာင္းတဲ့ေစ်းအတိုင္း ဒီမွာသတ္မွတ္ မယ္။ မိဘတခ်ဳိ႕က မလုပ္ပါနဲ႔ဆရာမႀကီး အရင္းျပဳတ္သြားမယ္ တဲ့။ မိဘတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆရာမႀကီးအရင္းျပဳတ္လည္း အား မေလွ်ာ့နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာက္ခံတယ္ ဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့ပမာဏ ထက္ အက်ဳိးျဖစ္လာမွာလို႔ေျပာတယ္။ ေထာက္ခံတဲ့သူေတြ ရိွသလုိ မေထာက္ခံတဲ့သူေတြလည္းရိွတဲ့ၾကားထဲက ကေလး ေတြရဲ႕စာရိတၱေကာင္းတာကုိ ေပၚလြင္ေအာင္လုပ္ျပခ်င္တယ္။
ေရာင္းသူမရိွဘဲ စာသင္ခန္းတုိင္းမွာေရာင္းတဲ့ပစၥည္းေတြထား ေတာ့ ကေလးေတြကိုေစာင့္ၾကည့္မယ့္ စီစီတီဗီြလိုကိရိယာ ေတြတပ္ဆင္ထားတာမ်ဳိး ရိွပါလား။
ေစာင့္ၾကည့္တာမ်ဳိးမရိွသလုိ စီစီတီဗီြလည္းမတပ္ထား ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕အမွန္တကယ္စာရိတၱ ကုိသိခ်င္တဲ့အတြက္ စီစီတီဗီြတပ္ထားလို႔ ေၾကာက္ၿပီးလိုက္ နာတာမ်ဳိးမလုိခ်င္ဘူး။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ အသိတရားနဲ႔လိုက္ နာတာမွ ဆရာမႀကီးတို႔လုပ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ထိေရာက္မွာ။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအကုန္လုံးကုိလည္း ေျပာျပထားတယ္။
တစ္ပတ္အတြင္း ဘယ္ေလာက္အထိေရာင္းခဲ့ရလဲ။ ၿပီးေတာ့ ပစၥည္းအေရအတြက္နဲ႔ေငြရရိွမႈပမာဏနဲ႔ကုိက္ညီမႈေရာရိွခဲ့ ပါလား။
ရင္းလိုက္တာ ေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္းကုိ တစ္ပတ္အတြင္း ကုိးေသာင္းေက်ာ္ဖုိးေရာင္းရတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္ဆုိ ျခင္း ေတာင္းထဲကအျမတ္ေငြဟာ သုံးေသာင္းအထိ ရိွလာမယ္၊ ေပ်ာက္တာမ်ဳိးမရိွဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္တန္းမွက်ေတာ့ ကေလး ေတြကငယ္ေသးေတာ့ မိဘေတြကုိယ္တုိင္အခန္းထဲဝင္ပုိ႔ၾက ေတာ့ ေငြ ၁ဝဝဝႏႈိက္သြားတယ္။ ရွစ္တန္းမွာက်ေတာ့ ႏွစ္ ရက္ဆက္တိုက္ ၂၅ဝနဲ႔ ၃၅ဝပုိေနတယ္။ ဒါကလည္း ကေလး ေတြ အတြက္အခ်က္မွားလို႔ပဲျဖစ္မယ္။ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပထားတယ္။ သူငယ္တန္းကုိလည္း ေရွ႕အပတ္ကစၿပီး မိဘေတြ အဝင္မခံေတာ့ပါဘူး။
ဒီထဲကရရိွလာတဲ့အက်ဳိးအျမတ္ေတြကုိေရာ ဆရာမႀကီးတို႔ အေနနဲ႔ ဘယ္ေနရာေတြမွာျပန္လည္အသုံးျပဳပါလဲ။
အက်ဳိးအျမတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္ တယ္။ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္၊ ဒီအစီအစဥ္သာ ေအာင္ ျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ ေငြေၾကးအားျဖင့္ အျမတ္ရိွပါတယ္။ အျခားလုပ္ကုိင္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းေတြက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအပါ အဝင္ ဆရာ၊ဆရာမေတြအေနနဲ႔ စီးပြားေရးစိတ္နဲ႔ စီးပြားျဖစ္ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး။ ပစၥည္းေတြကုိ ေစ်းႏႈန္းတတ္ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ ၿပီးေရာင္းတာပါ။ ဒီအက်ဳိးအျမတ္ေတြကို ကုိယ္က်ဳိးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ လုိအပ္တဲ့က်န္းမာေရးက႑ေတြမွာလွဴဒါန္းတယ္။ ကူညီေပးေနတယ္ဆုိတာ ကေလးေတြသိေအာင္ ရွင္းျပရမယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာရတဲ့အက်ဳိးအ ျမတ္ေတြကုိ ဆရာမႀကီးတို႔ကုိယ္က်ဳိးအတြက္ သုံးတယ္လို႔ ျမင္သြားရင္ ဆရာမႀကီးတို႔လုပ္ထားတာေတြ သဲထဲေရသြန္ သလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဆရာမႀကီးကေတာ့ ကေလးေတြ ကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္တာပါ။
'အေလ့အက်င့္ေကာင္းကုိဖန္တီးျခင္း'အစီအစဥ္ကုိလုပ္ဖို႔ အျခားေက်ာင္းေတြကဆက္သြယ္တာမ်ဳိးေတြေရာ ရိွပါလား။
ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ဧရာဝတီတုိင္းေဒသႀကီးအ တြင္းက ပုဂၢလိကစာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ အစုိးရ ေက်ာင္းေတြက ဆက္သြယ္တာေတြရိွတယ္။ ဆရာမႀကီးအ ေနနဲ႔ကေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ်ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးသြားမယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားကိုေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြက လူမႈကြန္ ရက္ေတြကေနတစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး အႀကံÓဏ္ေတြေပး တယ္။ ဒီလုိလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကေလးေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ပုိင္း နဲ႔စာရိတၱပုိင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားႀကီးေကာင္းမြန္တုိးတက္ လာလိမ့္လို႔ အျပည့္အဝယုံၾကည္ထားပါတယ္။
ႏြယ္ဇင္ - ေမးျမန္းသည္။
#TheYangonTimes
ယင္းအစီအစဥ္အျပည့္အစံုကိုသိရွိႏိုင္ ရန္ ရန္ကုန္တိုင္းမ္ဂ်ာနယ္မွ ေက်ာင္း အုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚသီတာသိမ့္အား ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ ေရာင္းသူမဲ့ေစ်းျခင္းေတာင္းအစီအစဥ္ စတင္လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပံုကို အရင္ဆုံးေျပာျပေပးပါဦး။
ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမႀကီးတို႔ႏိုင္ငံမွာ အေျခခံပညာစာသင္ ေက်ာင္းေတြမွာ စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္လို႔သင္ၾကားလာတာ ႏွစ္ ေတြလည္းၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကေလးေတြအကုန္လုံးက စာရိတၱ ေကာင္းမြန္လာတာမ်ဳိးမရိွေသးဘူး။ အရင္ကေတာ့ ဒီလုိအ စီအစဥ္မ်ဳိးလုပ္ဖို႔မရိွခဲ့ဘူး။ မႏွစ္တုန္းက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ႀကီး ဆြစ္ဇာလန္ကိုသြားေတာ့ ေဆာင္းပါးတစ္ခုဖတ္လိုက္ ရတယ္။ ပန္းၿခံေတြမွာ ပန္းေရာင္းတဲ့သူမရွိဘူးတဲ့။ ကတ္ ေၾကးေလးတစ္လက္ရယ္၊ ပိုက္ဆံပံုးေလးတစ္ခုပဲခ်ထားတယ္။ ဝယ္ခ်င္တဲ့သူက ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ပန္းကိုညႇပ္ယူၿပီး ေငြကိုပံုး ထဲ ထည့္သြားခဲ့တယ္။ ပိုင္ရွင္က ညေနမွ ေငြပံုးေလးေတြ လာသိမ္းတာတဲ့ ဆြစ္ဇာလန္ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြ ဘယ္ ေလာက္အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္လိုက္လဲဆုိတာသိလိုက္ ရေတာ့ ဒါကုိသေဘာက်လြန္းလို႔ ဆရာမႀကီးတို႔ေက်ာင္းမွာ လည္း အဲဒီလုိအစီအစဥ္လုပ္ရင္ရပါ့မလားလို႔ ေက်ာင္းက တပည့္ေတြကိုေျပာျပေတာ့ ကေလးေတြကလည္း စိတ္ထက္ သန္စြာနဲ႔ အရမ္းလုပ္ခ်င္ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမႀကီးတို႔ ေက်ာင္းမွာ ေရာင္းသူမဲ့ေစ်းျခင္းေတာင္းအစီအစဥ္ကိုလုပ္ ျဖစ္သြားတာပါ။
ဆရာမႀကီးတို႔ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားဦးေရစုစုေပါင္း ဘယ္ ေလာက္ရိွပါလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက ဒီအစီအစဥ္ကုိလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။
သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ ေက်ာင္းသားဦး ေရစုစုေပါင္းက ၂၅ဝဝအထိရိွပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္လုပ္တာ ကေတာ့ ဒီလထဲမွာပဲ ဇူလုိင္တတိယေလာက္ကမွစခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ရဲ႕ပညာသင္ႏွစ္တစ္ဝက္ေလာက္မွာ ေရ သန္႔ဘူးေလးေတြထားၿပီး အစမ္းလုပ္ဖို႔စီစဥ္ခဲ့ေပမယ့္ မလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေဟာေျပာခဲ့တာေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ တ ကယ္လုပ္တာကေတာ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ လုပ္ခဲ့တာပါ။ တစ္ပတ္ အတြင္းမွာပဲ ကုိယ့္ေက်ာင္းကကေလးေတြရဲ႕စာရိတၱကုိသိ လိုက္ရတယ္။ ကုိယ္လုပ္လိုက္တဲ့အစီအစဥ္ ရာႏႈန္းျပည့္ ေအာင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အင္မတန္ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရပါ တယ္။
ဒီအစီအစဥ္ကုိမလုပ္ေဆာင္ခင္မွာေရာ ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားမိဘေတြကိုတုိင္ပင္ခဲ့တာမ်ဳိးရိွလား၊ မိဘေတြ အေနနဲ႔ေရာ ဒီအစီအစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ စိတ္ဝင္ စားမႈဘယ္ေလာက္ရိွခဲ့ၾကလဲ။
မိဘေတြေရာ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြကုိပါ ေတြ႕ ဆုံၿပီးေမးျမန္းတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကေလးေတြကို လုပ္ေပးလို႔မရ ဘူးလား၊ ကေလးေကာင္းမွလူႀကီးေကာင္းမွာေလ။ မိဘေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေတာ့ ကြၽန္မေျပာျပတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာ စမ္းသပ္ မယ္ေပါ႔။ အရင္ဆံုးစာေရးကိရိယာျခင္းေလး အတန္းတိုင္း မွာထားမယ္။ ေရာင္းသူမရွိဘူး၊ တစ္တန္းနဲ႔တစ္တန္း ၿပိဳင္ ၾကပါေစေပါ့။ ပင္ရင္းမွာေရာင္းတဲ့ေစ်းအတိုင္း ဒီမွာသတ္မွတ္ မယ္။ မိဘတခ်ဳိ႕က မလုပ္ပါနဲ႔ဆရာမႀကီး အရင္းျပဳတ္သြားမယ္ တဲ့။ မိဘတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆရာမႀကီးအရင္းျပဳတ္လည္း အား မေလွ်ာ့နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာက္ခံတယ္ ဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့ပမာဏ ထက္ အက်ဳိးျဖစ္လာမွာလို႔ေျပာတယ္။ ေထာက္ခံတဲ့သူေတြ ရိွသလုိ မေထာက္ခံတဲ့သူေတြလည္းရိွတဲ့ၾကားထဲက ကေလး ေတြရဲ႕စာရိတၱေကာင္းတာကုိ ေပၚလြင္ေအာင္လုပ္ျပခ်င္တယ္။
ေရာင္းသူမရိွဘဲ စာသင္ခန္းတုိင္းမွာေရာင္းတဲ့ပစၥည္းေတြထား ေတာ့ ကေလးေတြကိုေစာင့္ၾကည့္မယ့္ စီစီတီဗီြလိုကိရိယာ ေတြတပ္ဆင္ထားတာမ်ဳိး ရိွပါလား။
ေစာင့္ၾကည့္တာမ်ဳိးမရိွသလုိ စီစီတီဗီြလည္းမတပ္ထား ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕အမွန္တကယ္စာရိတၱ ကုိသိခ်င္တဲ့အတြက္ စီစီတီဗီြတပ္ထားလို႔ ေၾကာက္ၿပီးလိုက္ နာတာမ်ဳိးမလုိခ်င္ဘူး။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ အသိတရားနဲ႔လိုက္ နာတာမွ ဆရာမႀကီးတို႔လုပ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ထိေရာက္မွာ။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအကုန္လုံးကုိလည္း ေျပာျပထားတယ္။
တစ္ပတ္အတြင္း ဘယ္ေလာက္အထိေရာင္းခဲ့ရလဲ။ ၿပီးေတာ့ ပစၥည္းအေရအတြက္နဲ႔ေငြရရိွမႈပမာဏနဲ႔ကုိက္ညီမႈေရာရိွခဲ့ ပါလား။
ရင္းလိုက္တာ ေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္းကုိ တစ္ပတ္အတြင္း ကုိးေသာင္းေက်ာ္ဖုိးေရာင္းရတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္ဆုိ ျခင္း ေတာင္းထဲကအျမတ္ေငြဟာ သုံးေသာင္းအထိ ရိွလာမယ္၊ ေပ်ာက္တာမ်ဳိးမရိွဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္တန္းမွက်ေတာ့ ကေလး ေတြကငယ္ေသးေတာ့ မိဘေတြကုိယ္တုိင္အခန္းထဲဝင္ပုိ႔ၾက ေတာ့ ေငြ ၁ဝဝဝႏႈိက္သြားတယ္။ ရွစ္တန္းမွာက်ေတာ့ ႏွစ္ ရက္ဆက္တိုက္ ၂၅ဝနဲ႔ ၃၅ဝပုိေနတယ္။ ဒါကလည္း ကေလး ေတြ အတြက္အခ်က္မွားလို႔ပဲျဖစ္မယ္။ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပထားတယ္။ သူငယ္တန္းကုိလည္း ေရွ႕အပတ္ကစၿပီး မိဘေတြ အဝင္မခံေတာ့ပါဘူး။
ဒီထဲကရရိွလာတဲ့အက်ဳိးအျမတ္ေတြကုိေရာ ဆရာမႀကီးတို႔ အေနနဲ႔ ဘယ္ေနရာေတြမွာျပန္လည္အသုံးျပဳပါလဲ။
အက်ဳိးအျမတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္ တယ္။ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္၊ ဒီအစီအစဥ္သာ ေအာင္ ျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ ေငြေၾကးအားျဖင့္ အျမတ္ရိွပါတယ္။ အျခားလုပ္ကုိင္ခ်င္တဲ့ေက်ာင္းေတြက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအပါ အဝင္ ဆရာ၊ဆရာမေတြအေနနဲ႔ စီးပြားေရးစိတ္နဲ႔ စီးပြားျဖစ္ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး။ ပစၥည္းေတြကုိ ေစ်းႏႈန္းတတ္ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ ၿပီးေရာင္းတာပါ။ ဒီအက်ဳိးအျမတ္ေတြကို ကုိယ္က်ဳိးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ လုိအပ္တဲ့က်န္းမာေရးက႑ေတြမွာလွဴဒါန္းတယ္။ ကူညီေပးေနတယ္ဆုိတာ ကေလးေတြသိေအာင္ ရွင္းျပရမယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာရတဲ့အက်ဳိးအ ျမတ္ေတြကုိ ဆရာမႀကီးတို႔ကုိယ္က်ဳိးအတြက္ သုံးတယ္လို႔ ျမင္သြားရင္ ဆရာမႀကီးတို႔လုပ္ထားတာေတြ သဲထဲေရသြန္ သလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဆရာမႀကီးကေတာ့ ကေလးေတြ ကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္တာပါ။
'အေလ့အက်င့္ေကာင္းကုိဖန္တီးျခင္း'အစီအစဥ္ကုိလုပ္ဖို႔ အျခားေက်ာင္းေတြကဆက္သြယ္တာမ်ဳိးေတြေရာ ရိွပါလား။
ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ဧရာဝတီတုိင္းေဒသႀကီးအ တြင္းက ပုဂၢလိကစာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ အစုိးရ ေက်ာင္းေတြက ဆက္သြယ္တာေတြရိွတယ္။ ဆရာမႀကီးအ ေနနဲ႔ကေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ်ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးသြားမယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားကိုေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြက လူမႈကြန္ ရက္ေတြကေနတစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး အႀကံÓဏ္ေတြေပး တယ္။ ဒီလုိလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကေလးေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ပုိင္း နဲ႔စာရိတၱပုိင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားႀကီးေကာင္းမြန္တုိးတက္ လာလိမ့္လို႔ အျပည့္အဝယုံၾကည္ထားပါတယ္။
ႏြယ္ဇင္ - ေမးျမန္းသည္။
#TheYangonTimes
0 comments:
Post a Comment