“ပုဆိန္ေသြးခ်ိန္ထားရွိပါ”

လွ်ံဇြဲကုိ-စီးပြားေရးတကၠသုိလ္

ယခုအခါမွာ တုိးတက္လာတဲ့ ေခတ္နဲ႔အညီ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြလည္း ပိုလို႔လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တုိးတက္ေအာင္၊ အျခားသူေတြနဲ႔ အမီယွဥ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း အၿမဲတေစ အားလပ္ခ်ိန္ မရွိေလာက္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။ မိသားစုအတြက္၊ ကုိယ့္ဘ၀အတြက္၊ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ၿပီးအလုပ္နဲ႔ သံသရာလည္ေနၾကတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လုပ္ႏုိင္ စြမ္းဟာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။ သိပ္ကုိ ေက်ာ္လြန္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ စြမ္းေဆာင္ ရည္ကုိ ထိခုိက္လာမွာပါပဲ။

အလုပ္ၿပီးအလုပ္နဲ႔ သံသရာလည္ေနရင္း စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းလာတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖတ္ဖူးထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀ လိုပါတယ္။ တစ္ခါက သစ္ခုတ္သမား တစ္ဦးဟာ သစ္ကုန္သည္ တစ္ဦးထံမွာ အလုပ္ရဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။ လစာလည္းေကာင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္လည္း သာယာတာမုိ႔ သစ္ခုတ္သမားဟာ အေကာင္းဆုံး အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ သစ္ကုန္သည္က သစ္ခုတ္သမားကုိ ပုဆိန္တစ္လက္ ေပးလိုက္ၿပီး သစ္ပင္ေတြကုိ ခုတ္ထြင္းရမယ့္ ေနရာကုိလည္း သတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ပထမေန႔မွာ သစ္ခုတ္သမားဟာ သစ္ပင္(၁၈)ပင္တိတိကုိ ခုတ္လဲွ ပစ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သစ္ခုတ္သမားဟာ သစ္ကုန္ သည္ရဲ့ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကုိ ခံရပါတယ္။ ဒုတိယေန႔မွာေတာ့ သစ္ပင္(၁၅)ကုိသာ ခုတ္လွဲႏုိင္ပါတယ္။ တတိယေန႔မွာေတာ့ သစ္ပင္(၁၀)ပင္ကုိသာ ခုတ္လွဲႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔တစ္ျခား သစ္ပင္ခုတ္လွဲႏုိင္တဲ့ အေရအတြက္ဟာ ေလ်ာ့သထက္ ေလ်ာ့လာပါေတာ့တယ္။ သစ္ခုတ္သမားဟာ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ဆင္းလာၿပီး သူ႔အေနနဲ႔ ႀကိဳးႀကိဳး စားစား လုပ္ေဆာင္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔ရဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္ဟာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ က်သထက္က်လာသလဲ ဆုိတာကုိ သစ္ကုန္သည္ထံ သြားေမးပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ သစ္ကုန္သည္က “ခင္ဗ်ား ပုဆိန္ေသြးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ကုိ ေျပာျပႏုိင္မလား”လို႔ ျပန္ေမးလုိက္ ပါတယ္။ သစ္ခုတ္သမားဟာ သစ္စခုတ္တဲ့ေန႔ကစလုိ႔ သူ႔မွာ ပုဆိန္ေသြးဖုိ႔ အခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားျပား ေနခဲ့တယ္လို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီဥပမာထဲက သစ္ခုတ္သမားဟာ သူ႔ကုိယ္သူ စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းသြားတယ္လို႔ ထင္ျမင္ေနပါတယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ ျမွင့္တင္ဖုိ႔ အခ်ိန္မေပးမိတာပါ။ ဒါ့အျပင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ရမလဲ ဆုိတာကိုလည္း သတိမမူမိတာပါ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ အၿမဲတေစ ျမင့္တက္ေနဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္ကုိ တန္ဖုိးရွိရွိ အသုံးခ်တတ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အခ်ိန္ကုိ တန္ဖုိးရွိရွိ အသုံးမခ်တတ္ဘဲ အလုပ္ၿပီးအလုပ္နဲ႔ မိသားစုအတြက္၊ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္၊ စာဖတ္ဖုိ႔အတြက္၊ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အခ်ိန္မေပးဘဲ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္သာ အလုပ္ရဲ့ဖိအားဒဏ္ေတြကုိ ခံေန ရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ့ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္းဟာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တုိးတက္လာမွ မဟုတ္ဘဲ က်ဆင္းသထက္ က် ဆင္းလာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
တုိးတက္ျခင္းမွာ အေပါင္းလကၡဏာခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘဲ အႏႈတ္လကၡဏာေပါင္းမ်ားစြာလည္း ကပ္လ်က္သား လိုက္ပါ လာတတ္ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ျခင္းဟာ ေကာင္းပါတယ္။ အလုပ္ရဲ့ ဖိအားဒဏ္ကုိ ေကာင္းမြန္စြာ မေျဖရွင္းႏုိင္ျခင္းက ေတာ့ ဘ၀အတြက္ အႏႈတ္လကၡဏာေတြကုိသာ ယူေဆာင္လာပါလိ့မ္မယ္။ အလုပ္တုိင္းကေတာ့ ဖိအားအနည္းနဲ႔ အမ်ား ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္းေပၚ မူတည္ၿပီး ဖိအားဆုိတာ ျဖစ္ေပၚလာတာမုိ႔ ေကာင္းစြာ ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အလုပ္ရဲ့ ဖိအားဒဏ္ေတြကုိ ေကာင္းစြာေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဦးေႏွာက္ကုိ အေသးအဖြဲ႔ကိစၥ ေတြအတြက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္း မျပဳမိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ကုိယ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိတဲ့အရာနဲ႔ အလုပ္ဖိအားဒဏ္ဟာ အခ်ိန္ၾကာလာနဲ႔အမွ် ကုိယ့္အတြက္ပုိၿပီး ၀န္ပိေစတတ္တာကုိ သတိျပဳဖုိ႔ လိုပါတယ္။
တစ္ခါက စိတ္ပညာရွင္တစ္ဦးဟာ ေရဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကုိ စာသင္ခန္းထဲ ယူလာၿပီး သူ႔ရဲ့စာသင္သားေတြကုိ “ဒီဖန္ ခြက္ရဲ့ အေလးခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ”လို႔ ေမးပါတယ္။ စာသင္သားေတြက ဖန္ခြက္ရဲ့ အေလးခ်ိန္ကုိ သူတုိ႔ရဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္အတုိင္း ကုိယ္စီကုိယ္စီ မွန္းဆေျဖၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ စိတ္ပညာရွင္က “တကယ္ေတာ့ ဒီဖန္ခြက္ရဲ့ အေလးခ်ိန္က အေရးႀကီးကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက ဒီဖန္ခြက္ကုိ ကုိင္တြယ္ထားျခင္းပါပဲ။ တစ္မိနစ္ ေလာက္ ကုိင္ထားရင္ေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး။ တစ္နာရီေလာက္ ဆက္ကိုင္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိင္ထားတဲ့လက္ မွာ ကုိက္တာခဲတာ ျဖစ္လာမွာပါပဲ။ ဒီဖန္ခြက္ကုိ တစ္ေနကုန္ဆက္တုိက္ ကိုင္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္ကုိက္တာ အျပင္ တစ္ကုိယ္လုံး ကုိက္ခဲလာမႈကုိ ခံစားရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေရဖန္ခြက္ကေတာ့ အေလးခ်ိန္ မေျပာင္းလဲပါဘူး။ ေျပာင္းလဲလာတာက ဒီေရဖန္ခြက္ ကုိင္တြယ္ထားျခင္းအေပၚ ခံစားလာရတဲ့ ေ၀ဒနာပါ။ ျပင္းသထက္ ျပင္းလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိပဲ စိတ္ဖိစီးမႈေတြနဲ႔ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြကုိ မေျဖရွင္းဘဲ ၾကာရွည္ၾကာၿမဲ ကုိင္တြယ္ထားမယ္ဆုိရင္ အဲဒီအရာေတြဟာ ေလ်ာ့လာမွာမဟုတ္ဘဲ မေျဖရွင္းဘဲ ထားရွိတဲ့သူမွာသာ အဲဒီဒဏ္ေတြကုိ ပုိခံစားရမွာ ျဖစ္တယ္။”လို႔ ေျပာဆုိရင္း အခ်ိန္ၾကာၾကာ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ မထားဖုိ႔ သတိေပးစကား ေျပာပါတယ္။
စိတ္ပညာရွင္ရဲ့ ဥပမာဟာ လက္ေတြ႔ဘ၀အတြက္ တကယ့္ကုိ အသုံးတည့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ လူမႈဘ၀ ရဲ့ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ႀကံဳေတြ႔ေနရမယ့္ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ေတြနဲ႔ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြကုိ ေရွာင္လြဲဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ ပါဘူး။ မျဖစ္မေန ရင္ဆုိင္ရမယ့္ အရာေတြမုိ႔ အဲဒီအရာေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရတုိင္း စိတ္ပညာရွင္ရဲ့ ေရဖန္ခြက္ဥပမာလုိပဲ ဆင္ျခင္လိုက္နာ ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေသးအဖြဲ႔ကိစၥေတြကုိ အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္အထိ ဦးေႏွာက္ထဲထည့္ၿပီး စဥ္းစားတာ၊ ကိုယ့္ရဲ့ မိသားစုနဲ႔ အနားယူေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာေတာင္ အလုပ္ကိစၥကုိ ေခါင္းထဲထည့္ၿပီး ဆက္တုိက္စဥ္းစားတာေတြဟာ ေရရွည္မွာ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိးက်ဳိးက ပုိမ်ားပါတယ္။
တစ္ခါက ဖခင္တစ္ဦးဟာ မိသားစုအတြက္ ပုိမုိလွပတဲ့ အုိးပိုင္အိမ္ပုိင္ရဖုိ႔ ႀကိဳးစားရွာေဖြရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကြန္ဒိုတစ္ခုမွာ အိမ္၀ယ္ႏုိင္ခ့ဲပါတယ္။ အဲဒီကြန္ဒိုအခန္းကုိ ၀ယ္ႏုိင္ဖုိ႔ သူ႔အေနနဲ႔ မိသားစုနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္ မရွိေလာက္ေအာင္ အလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ရာထူးတက္ဖုိ႔၊ လစာတုိးဖုိ႔၊ ေလ့လာသင္ယူဖုိ႔နဲ႔ခ်ည္း အခ်ိန္ျပည့္ စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ေနရတာေၾကာင့္ မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေပးဖုိ႔ လုံး၀မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး။ မိသားစုက သူတုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတဲ့အခါမွာလည္း မိသားစုနဲ႔အခ်ိန္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ သူႀကိဳးစားေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း အၿမဲတမ္း တုံ႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔အိပ္မက္အတုိင္း ကြန္ဒုိအခန္းကုိ ၀ယ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး မိသားစုနဲ႔ အခ်ိန္ျပည့္ ေနမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တဲ့ ညမွာပဲ သူေသဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ ဒဏ္ေၾကာင့္ အသက္ပါ ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရတယ္။ ဒီဥပမာကလည္း သတိျပဳမွတ္သားစရာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူသားေတြအေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္ အၿမဲတမ္းျပည့္၀ ေနဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္ကုိေကာင္း ေကာင္း အသုံးခ်တတ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ့ အစြမ္းအစကုိ ကုိယ္တုိင္က ေလ်ာ့က်ေအာင္ မလုပ္မိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားေနပါေစ။ မိသားစုအတြက္အခ်ိန္၊ ကုိယ္ပုိင္အခ်ိန္၊ စာဖတ္ခ်ိန္၊ တရားထုိင္ခ်ိန္ေတြ မျဖစ္မေန ရွိသင့္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ့ ဦးေႏွာက္ပုဆိန္ကုိ အၿမဲတမ္း အေရာင္လက္ ေနႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ အဲဒီပုဆိန္ကုိ ေသြးဖုိ႔အခ်ိန္လည္း လုိပါတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့ ပုဆိန္မွ သစ္လုံးေပါင္းမ်ားစြာကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ခုတ္ထြင္းႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ ၾကည္လင္ထက္ျမက္တဲ့ ဦးေႏွာက္ျဖစ္မွသာ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့ ျပႆနာေတြကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ေအာင္ျမင္ စြာေျဖရွင္းႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုဆိန္နဲ႔တူတဲ့ ဦးေႏွာက္ကုိ အၿမဲတမ္းအေရာင္တင္ ေသြးေနဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒီေတာ့မွသာ အလုပ္နဲ႔ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲျခားတည္ေဆာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လွ်ံဇြဲကုိ(စီးပြားေရးတကၠသုိလ္)
၁၈.၁၁.၂၀၁၅
Ref: http://academictips.org/blogs/