** မႏၲေလးကစခဲ့တဲ့ သမီးေတာ္ရာဇဝင္ **

ဒိုင္း ခင္ခင္

၁၉၉၅ နွစ္ကုန္ပိုင္းကျဖစ္သည္၊ ၁၉ နွစ္ဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့ၿပီးေသာ အတိတ္ဟုလည္း ေျပာနိုင္သည္၊ မႏၲေလးနန္းၿမိဳ႕အတြင္း အလယ္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမွဴးကေတာ္ ဆရာဝန္မႀကီးသည္ သူ႔ခင္ပြန္းတပ္မမွဴးကို ျဖဳတ္ပစ္ေတာ့မလိုလို ေလသံလႊင့္ၿပီးမွ မျဖဳတ္ယံံုမွ်မက တိုင္းမွဴးအျဖစ္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးကာ စီးပြားရွာ၍ အေကာင္းျဖစ္ေသာ မႏၲေလးသို႔ပို႔လိုက္သည့္ ေက်းဇူးရွင္ အေပၚသူမတူေအာင္ထူးျခားသည့္ ေက်းဇူးဆပ္နည္းျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ရန္စဥ္းစားေနသည္၊ မဟုတ္သည့္အႀကံအစည္ဆိုရင္ ထြက္ေလ့ရွိသည့္အတိုင္း တိုင္းမွဴးကေတာ္ ဆရာဝန္မႀကီးသည္ ထခုန္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္လွသည့္ အၾကအစည္တစ္ရပ္ ခ်က္ျခင္းေပၚလာသည္။

သို႔ျဖင့္ အလယ္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္လက္ေအာက္ခံ မႏၲေလးမွတပ္မွဴးကေတာ္မ်ားကို အေရးေပၚအထူးအစည္းအေဝးေခၚလိုက္သည္၊ ယခု အလယ္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ အစည္းအေဝးခန္းမထဲတြင္ တိုင္းမွဴးကေတာ္၏ေရွ႕တြင္ေတာ့ လက္ေအာက္ခံတပ္မွဴးကေတာ္မ်ား တိုင္းမွဴးကေတာ္၏ အေရးေပၚအစည္းအေဝးမွ နႈတ္ႁမြတ္စကားကို နာခံရန္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္၊

သို႔ျဖင့္ `` ညည္းတို႔ကုိ အေရးႀကီးေျပာစရာတစ္ခုရွိတယ္၊ ေနာက္ဆံုးရက္ဆိုရင္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိသားစုလာမယ္၊တကယ္ေျပာရရင္ ငါတို႔နိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဆိုတာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့ ဘုရင္ပဲ၊ သူ႔သားသမီးေတြဟာ မင္းသား မင္းသမီးေတြပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီတစ္ေခါက္ကစၿပီး တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးသမီးေတြကို အရင္ကလို မမလို႔ မေခၚရေတာ့ဘူး၊ သမီးေတာ္ေတြလို႔ ေခၚရမယ္ၾကားလား ´´ ဟူသည့္ ေခတ္သစ္ျမန္မာနိုင္ငံသမိုင္း၏ သမီးေတာ္ရာဇဝင္ကို စလိုက္ေတာ့သည္။

နားေထာင္သည့္ တပ္မွဴးကေတာ္မ်ားကား တိုင္းမွဴးကေတာ္ႀကီး၏ အဖားလြန္ေနပံုကို စိတ္ထဲကရယ္ခ်င္ေနၾကေသာ္လည္း မ်က္နာေသေသေလးမ်ားနွင့္ နားေထာင္ေနၾကရသည္၊ သူတို႔ပါးစပ္မွ သမီးေတာ္ဟု ေခၚရမည္ကို ႏုတ္ထြက္မရဲၾက၊
ဤသည္ကို ရိပ္စားမိေသာ တိုင္းမွဴးကေတာ္ႀကီးက `` .... ညည္းတို႔က သူတို႔လာမွဆိုရင္ ပါးစပ္က မထြက္ ျဖစ္ေနဦးမယ္၊ အခုအရင္ ေလ့က်င့္လိုက္ၾကရေအာင္ ငါ့ပါးစပ္က ေရွ႕က ဆိုျပမယ္ .. နင္တို႔က စိတ္ပါလက္ပါ လိုက္ဆိုၾက .... သမီးေတာ္ ´´ ဟု တိုင္းမွဴးကေတာ္ႀကီးက တိုင္ေပးလိုက္သည္နွင့္ သမီးေတာ္ ဆိုသည့္ အသံႀကီးက တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ အစည္းအေဝးခန္းမႀကီးထဲတြင္ ဟိန္းထြက္လာသည္၊ တိုင္းမွဴးကေတာ္ႀကီးကား ပီတိေသာ မႏုႆျဖစ္သြားသည္။

ထို႔ေနာက္ မွာၾကားစရာရွိသည္မ်ားကို မွာၾကားကာ တပ္မွဴးကေတာ္မ်ားထဲမွ ဆရာဝန္မမ်ားကို ခ်န္လွပ္ၿပီး က်န္သူမ်ားကို တန္းျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္၊ တပ္မွဴးကေတာ္ဆရာဝန္မမ်ားသာ က်န္သည့္အခါ တိုင္းမွဴးကေတာ္ ဆရာဝန္မႀကီးက `` ညည္းတို႔ကို တမင္ခ်န္ထားတာ ညည္းတို႔ကလည္း ဆရာဝန္ ငါကလည္းဆရာဝန္ဆိုေတာ့ ငါတို႔က သူမ်ားထက္ပိုၿပီး ရင္းၿပီးသား ၊ ဒီေတာ့ ညည္းတို႔ကို အထူးတာဝန္ေပးဖို႔ခ်န္ထားတာ၊ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး သမီးေတြ ေဆာရီး ငါက စမွားျပန္ၿပီ၊ သမီးေတာ္ေတြလာရင္ ညည္းတို႔က သမီးေတာ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းအတြက္ တာဝန္ယူရမယ္၊ ဒါမွသာ က်န္းမာေရးကို အနီးကပ္ ဂရုစိုက္နိုင္မွာျဖစ္သလို ညည္းတို႔က အိုင္က်ဴျမင့္ေတာ့ လိုတာကို ခ်က္ခ်င္းေဆာင္႐ြတ္ေပးႏုိင္လိမ့္မယ္၊ ညည္းတို႔ေယာက်ာၤးေတြအတြက္လည္း တက္လမ္းပြင့္တာေပါ့၊ နားလည္တယ္ေနာ္ ´´ ဟုဆိုကာ အနီးကပ္မွာၾကားၿပီး ပြဲကိုအဆံုးသတ္လိုက္တယ္။

တိုင္းမွဴးကေတာ္အတြက္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ရယူရန္ အခ်က္သံုးခ်က္ရွိသည္၊
ပထမအခ်က္မွာ သူမ၏ခင္ပြန္းက လုပ္ရည္ကိုင္ရည္မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သလို သမီးတစ္ဦးက လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားျဖင့္ လူေရွ႕သူေရွ႕မေရွာင္ တြဲေနသည့္ဓာတ္ပံုမ်ားကလည္း ပ်ံနွံ႔ေနသည္၊ ထို႔ထက္ဆိုးသည္မွာ သားျဖစ္သူမွာ မူးယစ္ေဆးစြဲေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊ ေထာက္လွမ္းေရးတန္ခ်ဳးထြားေနေသာ အခ်ိန္သမယတြင္ သူ႔ခင္ပြန္းတိုင္းမွဴးကလည္း မႏၲေလး ေထာက္လွမ္းေရး ၁၆ တပ္ရင္းမွဴးျဖစ္သူနွင့္ လံုးဝမတည့္၊ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွဴးက သူ႔ခင္ပြန္း၏တယ္လီဖုန္းမ်ားကို ၾကားျဖတ္နားေထာင္ေနသည္ဟုလည္း သတင္းမ်ားထြက္ေနသည္၊ ထို႔အတြက္ သူ၏အားကိုးရာမွာ တစ္နိုင္ငံလံုးက ျပားျပားဝပ္ေၾကာက္ရေသာ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိသားစုတစ္ခုသာ ရွိေတာ့သည္။

နန္းတြင္းသို႔ ရဟတ္ယာဥ္နွစ္စီးျဖင့္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိသားစုု ေရာက္ရွိလာေခ်ၿပီ၊ နန္းတြင္းမွ ရဟတ္ယာဥ္ဆင္းကြင္းႀကီးတြင္ တန္းစီေစာင့္ေနၾကေသာ တန္ဖိုးႀကီးကားမ်ား၊ ဝတ္စံုျပည့္တပ္ထိန္းမ်ား ၊ လာေရာက္ႀကိဳဆိုၾကေသာ စစ္ဖက္နယ္ဖက္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ပြဲလမ္းႀကီးတစ္ခုသဖြယ္ စည္ကားေနသည္၊ ရဟတ္ယာဥ္ကြင္းတြင္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိသားစုကို ေရပူေရခ်မ္းကမ္းလွမ္းၿပီး တိုင္းမွဴးကေတာ္က လက္ေ႐ြးစင္ တပ္မွဴးကေတာ္ဆရာဝန္မေလးမ်ားကို သမီးေတာ္တစ္ဥိီးခ်င္းစီအတြက္ အနီးကပ္ျပဳစုရန္ ထည့္ေပးေနသည္၊ မွာၾကားထားသည့္အတိုင္း တပ္မွဴးကေတာ္ဆရာဝန္မေလးမ်ားက သမီးေတာ္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ ပစၥည္းမ်ားကို ကားေပၚသယ္ပို႔ျခင္း၊ အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းမ်ားျဖင့္ မ်က္နာမညိဳေအာင္ ျပဳစုေနရသည္။

အစိုးရအဆက္ဆက္ တည္းခိုခဲ့ၾကေသာ ရတနာပံုဧည့္ရိပ္သာကို ေဟာင္းေနၿပီဟုဆိုကာ အာဏာရွင္လက္ထပ္တြင္မွ အသစ္ေဆာက္လိုက္ေသာ ရန္ႀကီးေအာင္ဧည့္ရိပ္သာႀကီးထဲတြင္ သမီးေတာ္မ်ားအပါအဝင္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိသားစုက တည္းခိုေနသည္၊ ညဖက္ ထမင္းစားၿပီး သမီးေတာ္တစ္ဦးက သူ႔အခန္းထဲမွ အျပင္ကိုလွမ္းေအာ္သည္၊
`` အျပင္မွာဘယ္သူရွိလဲ ...ဝင္ခဲ့စမ္း ´´ ဟု ေခၚလိုက္သည္၊ အျပင္တြင္ ေစာင္ေနေသာ တပ္မွဴးကေတာ္ဆရာဝန္မေလးက ျပာျပာသလဲျဖင့္
`` ရွိပါတယ္ သမီးေတာ္ ´´ ဟု အသံေပးရင္း အခန္းထဲကိုဝင္လိုက္သည္၊ တပ္မွဴးကေတာ္ထက္ အသက္မ်ားစြာငယ္ေသာ သမီးေတာ္က `` ငါ အခုေရခ်ိဳးမလို႔ ... ငါ့အိတ္ကိုဖြင့္ၿပီး အထဲက အျပာေရာင္ ညဝတ္အကၤ် ီကို ထုတ္ထား ´´ ဟု မိန္႔ၾကားသည္၊ ဆရာဝန္မေလးက `` ဟုတ္ကဲ့ သမီးေတာ္ ´´ ဟုေျပာရင္း ခရီးေဆာင္ေသတၱာကို ယူလိုက္သည္၊ သမီးေတာ္ကား ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားေခ်ၿပီ။

ျပႆနာက ထိုေသတၱာကို ဆရာဝန္မေလးက မဖြင့္တက္ပါ၊ မည္သည့္ေနရာမွ မည္သို႔ဖြင့္ရမည္ကို မသိေလာက္ေအာင္ ခရီးေဆာင္ေသတၱာက အရည္အေသြးျမင့္မားၿပီး တန္ဖိုးႀကီးလြန္းလွသည္၊ တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးေသာ ေသတၱာျဖစ္ေနသည္၊ ဟုတ္နိုးႏုိးျဖင့္ ဖြင့္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း ေသတၱာကပြင့္မလာပဲ ေဇာေခြၽးမ်ားသာျပန္လာသည္၊ တစ္ကိုယ္လံုးေၾကာက္စိတ္ျဖင့္ တုန္ရီေနေလၿပီ၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာသည္၊ ေသတၱာယခုထိ ဖြင့္မထားရေသးသည္ကိုျမင္သည္နွင့္ သမီးေတာ္ကား ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေလၿပီ။

ဒီေသတၱာေလာက္မွ မဖြင့္တက္ဘူးလားဟု က်ားဟိန္းသံေပးကာ သူ႔ေသတၱာကို သူ႔ဘာသူဖြင့့္သည္၊ အဝတ္အစားထုတ္ဝတ္ၿပီးေသာ္ `` နင္က သိပ္ညံ့တယ္္... ဒီေတာ့ နင့္ကိုဒဏ္ေပးရမယ္၊ ဒီအခန္းထဲမွာ တစ္ညလံုး မတ္တပ္ရပ္ေန ´´ ဟု ျပစ္ဒဏ္ကို တစ္မဟုတ္ခ်င္း ခ်မွတ္လိုက္သည္၊ ဆရာဝန္မေလးမွာ ညစာလည္း မစားရေသး၊ အိမ္တြင္လည္း လူမမယ္သမီးေလးက က်န္ေသးသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အာဏာရွင္၏သမီးေတာ္ ခ်မွတ္သည့္ျပစ္ဒဏ္ကို အယူခံခြင့္မရွိပါ၊ သမီးေတာ္က ထပ္မံၿပီး `` အခန္းထဲကမီးေတြ အားလံုးပိတ္လိုက္ ... ေရခဲေသတၱာတံခါးဖြင့္ထား .... အဲ့ဒီမီးေရာင္နဲ႔ နင္တစ္ညလံုး ရပ္ေနမေနကို ငါတစ္ေရးနိုးတိုင္းၾကည့္မယ္ ... ´´ ဟု အမိန္႔ထပ္မံခ်လိုက္သည္။

အဆိုပါ ဆရာဝန္မေလးမွာ တစ္ညလံုး အခန္းထဲတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနရေတာ့သည္၊ သမီးေတာ္ကား ေလေအးေပးစက္ကို တစ္ဆံုးဖြင့္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ ဂြမ္းကပ္ႀကီးၿခံဳကာ တစ္ေခါေခါျဖင့္ ေဟာက္သံေပး အိပ္ေပ်ာ္သြားေခ်ၿပီ၊ တပ္မွဴးကေတာ္ေလးသာ အေႏြးထည္မပါ၊ ထမင္းလည္းမစားရေသး၊ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ရင္ထဲတြင္မေတာ့ နာက်ည္းစိတ္မ်ား၊ သိမ္ငယ္စိတ္မ်ား၊ မခံခ်င္စိတ္မ်ား ေရာႁပြန္းေနေသာ္လည္း မလႈပ္ဝံ့ပါ၊ မနက္ေလးနာရီ သမီးေတာ္ ရႈးရႈးေပါက္ရန္ နိုးလာခ်ိန္ေရာက္မွ `` ျပန္ေတာ့´´ ဟူသည့္ လြတ္ျင္ိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ အခန္းျပင္ထြက္ရေတာ့သည္။

အျပင္တြင္ စိုးရိမ္တစ္ႀကီးေစာင့္ေနေသာ ခင္ပြန္းကိုေတြ႕သည္နွင့္ မ်က္ရည္မ်ားက က်လာသည္၊ သို႔ေသာ္ ဘုရင့္ေတာ္ဝင္မိသားစု အိပ္ေနခ်ိန္တြင္ ရႈိက္ႀကီးတစ္ငင္ငိုလိုက္ပါက ထပ္မံၿပီး ႀကီးေလးသည့္ျပစ္ဒဏ္ က်ခံရေပဦးမည္၊ သို႔ျဖင့္ အိမ္ေရာက္မွ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးရင္း
`` ရွင္လိုစစ္ဗိုလ္ကို ယူခဲ့မိလို႔ ကႊ်န္မအေစာ္ကားခံရတာ၊ ကႊ်န္မက ပညာမတက္တဲ့ စာရိတၱမေကာင္းတဲ့ ကေလကေခ် လမ္းေဘးက ေအာက္တန္းစားမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ပညာနဲ႔ ကိုယ့္ဂုဏ္နဲ႔ေနတဲ့သူ၊ အခုလို ကႊ်န္မအေစာ္ကားခံရေတာ့ ရွင္ဘာမ်ား ဝင္ကယ္ေပးနိုင္လို႔လဲ၊ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာသာ တပ္မွဴးဆိုၿပီး ဟန္တစ္လံုး ပန္တစ္လံုးေနနိုင္ေပမယ့္ ရွင္က ကိုယ႔္မိန္းမဒုကၡေရာက္ေတာ့ တစ္ခြန္းေတာင္ ဝင္ေျပာရဲလို႔လား ´´ ဟု သည္းႀကီးအူလိုက္ ငိုၿပီးရင္ဖြင့္ရင္း ရန္ေတြ႕ေတာ့သည္။

ခင္ပြန္းျဖစ္သူကား ဇနီးျဖစ္သူလည္းသနား၊ သူမေျပာၾကားေနသည္မ်ားလည္း မွန္ေနသျဖင့္ တစ္ခြန္းမွ မတုန္႔ျပန္နိုင္ဘဲ အံႀကိတ္ရံုမွလြဲၿပီး ဘာမ်ားတက္နိုင္ပါမည္နည္း၊ ယခုေတာ့ အဆိုပါတပ္မွဴးမွာ စစ္တိုင္းမွဴးျဖစ္ေနၿပီဟု သတင္းရသည္၊ လက္ရွိတိုင္းမွဴးကေတာ္ ဆရာဝန္မအေနျဖင့္ သူ႔ဘဝ၏ ခါးသီးေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ယခုဘဝတြင္ ေမ့နိုင္လိမ့္မည္မထင္။

အဆိုပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာေနေသာ ခရိုနီလက္ေဟာင္းႀကီးက `` ကႊ်န္ေတာ္န႔ဲ အဲ့တပ္မွဴးနဲ႔ ကေလးၿမိဳ႕မွာေတြ႕တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို သူကျပန္ေျပာတာ .... ျပန္ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အဒီတပ္မွဴးရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ သူ႔ဇနီးအတြက္ မခံခ်င္စိတ္ေတြ၊ သနားစိတ္ေၾကာင့္ ဝဲလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရေသးတယ္ဗ် ´´ ဟု ေျပာကာ စကားကို အဆံုးသတ္သြားသည္ --- ။ ။ ။

လက္ေစာင္းထက္