ေငြတန္ခိုး

နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ

လူတစ္ေယာက္ ဘဏ္ထဲကုိဝင္လာျပီးေငြသြင္းဖို႔ တန္းစီေနတ့ဲလူတန္းၾကီးေနာက္မွာ
တန္းစီလိုက္တယ္။ မိနစ္၂၀ ေလာက္ၾကာေတာ့ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ေကာင္တာစာေရးမဆီ
တန္းသြားၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
- “ဟ့ဲေကာင္မ…ငါ ေငြသြင္းဖို႔ေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီ၊

ေသာက္လူတန္းအရွည္ႀကီးကုိ ဆက္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဘာလုပ္ရင္ရမလဲ
ေျပာစမ္းျမန္ျမန္”
-”လူၾကီးမင္းရွင့္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ရုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းတ့ဲစကားေတြ
ဒီဘဏ္ထဲမွာ ေျပာလို႔မရပါဘူးရွင့္”
-”ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ၊ ဒါဆိုေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကုိလမ္းညြန္စမ္းပါ၊ ဒီ
ေသာက္ခ်က္လက္မွတ္ကုိ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ”
“ေတာင္ပန္းပါတယ္ လူႀကီးမင္းရွင့္၊ ကၽြန္မ အဲလို စကားၾကမ္းၾကမ္းေတြ
နားမေထာင္ႏိုင္ပါဘူးရွင့္”
“အာ..ဒီေကာင္မ နာေတာ့မယ္၊ ကဲ ဒါဆိုလဲ နင္တို႔ ေသာက္မန္ေနဂ်ာ ကုိ
ေခၚလိုက္စမ္း၊ သူနဲ႔ရွင္းမယ္”…ဆိုေတာ့ မန္ေနဂ်ာကုိ ေခၚလိုက္တယ္။
မန္ေနဂ်ာေရာက္လာၿပီးစာေရးမကုိေမးတယ္္…
-”ဘာျဖစ္သလဲ”
“ဒီကလုူႀကီးမင္းက ကၽြန္မကုိ မိုက္ရိုင္းတ့ဲစကားေတြနဲ႔ လာေစာ္ကားေနလို႔ ဆရာ”
မန္ေနဂ်ာ က အဲဒီလူဘက္လွည့္ျပီး ေမးတယ္…
-”ဘာျပသနာမ်ားရိွလဲ ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ားအကူအညီေပးရမလဲ”
“ငါ့ ဒီေသာက္ခ်က္လက္မွတ္က ေငြကုိ မင္းတို႔ရဲ႕ေသာက္ဘဏ္မွာ အပ္မလို႔ကြ”
မန္ေနဂ်ာ မ်က္ႏွာမ့ဲသြားတယ္၊ ေဒါသလည္း နည္းနည္းထြက္သြားပံုရတယ္။
အဲဒီလူလက္ထဲက ခ်က္လက္မွတ္ကုိ ျဖတ္ခနဲဆြဲယူျပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အပ္ေငြပမာဏ ေဒၚလာ ၁၅ သန္း တ့ဲ။ မန္ေနဂ်ာက အဲဒီလူဘက္
လွည့္ရင္းေျပာလိုက္ပါတယ္။
“စိတ္မရိွပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ ဒီေသာက္ကျမင္းမေတြက ဘာမွကုိေသာက္သံုးက်တာ မဟုတ္ဘူး..”

ရဲစတိုင္း
The Myanma Age
K.K(ကေနာင္)