Monday, June 2, 2014

ရႊံ႕ေတာထဲက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကမၻာပတ္လို႔မရပါ (၂)

Ye Kyaw Thura's photo.
Ye Kyaw Thura's photo.
Ye Kyaw Thura added 5 new photos.

ခုႏွစ္မမွတ္မိေတာ့ေပမဲ့ အေမရိကန္မွာ စစ္မႈမထမ္းမေနရ စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္တာ အေတာ္ၾကာသြားပါၿပီ။ ဒီေတာ့ တပ္မေတာ္သားစုေဆာင္းတဲ့အခါ အျခားအဆင့္ေတြအတြက္ သတ္မွတ္ စစ္မႈထမ္းသက္ကာလျပည့္ရင္ တကၠသိုလ္အခမဲ့တက္ခြင့္ေပးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အေမရိကန္က တကၠသိုလ္ေတြက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြေတာင္ အဆင္မေျပတဲ့သူဆိုရင္ မတက္ႏိုင္ဘူးလို႔သိရပါတယ္။
က်န္တဲ့အခြင့္အေရးေတြလည္း ထပ္ေဆာင္းေပးထား ပါေသးတယ္။ ဖတ္ထားတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာသြားၿပီမို႔လို႔ အေသးစိတ္မမွတ္မိေတာ့ တာပါ။


အီရတ္ပထမ စစ္ပြဲကာလက ကၽြန္ေတာ္တပ္ထဲမွာပဲရွိပါေသးတယ္။ ၁၉၉၀ လို႔ထင္တာပဲ။
အဲဒီမွာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေရာက္ေနတဲ့ အေမရိကန္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး အားက်မိ တာေတာ့ အမွန္ဗ်။
ၾကည့္ေလ…ေရွ႕တန္းေရာက္ေနတဲ့ စစ္သားေသနတ္တိုက္ေနတာ ေဘးမွာ အေကာင္း စား ယမကာပုလင္းနဲ႔၊ မုန္႔ပံုးကလည္း အရံသင့္၊ လက္နက္ခဲယမ္းဆိုတာကလည္း ဖိတ္ ဖိတ္ေတာက္လို႔၊ ဆင္ထားတဲ့ Equipment ေတြက အေကာင္းစားေတြ၊ အားမက်ေနမ လားဗ်ာ။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ သံုးခုရွိတဲ့အနက္ ၾကည္းတပ္မွာ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ေတြနဲ႔ အကူလက္ရံုးတပ္ ေတြရွိပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အဆင္းရဲဆံုး၊ အပင္ပန္းဆံုး တပ္ေတြကေတာ့ Infantry လို႔ေခၚတဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ေတြ ပါပဲ။
ၾကည္း အကူလက္ရံုးတပ္ေတြျဖစ္တဲ့ အေျမာက္တပ္၊ သံခ်ပ္ကာတပ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္တုန္းက မရွိေသးတဲ့ ေလေၾကာင္း ရန္ ကာကြယ္ေရး တပ္၊ ေထာက္ပ့ံေရးတပ္၊ ေဆးတပ္၊ ဆက္သြယ္ေရးတပ္၊ စစ္ေျမျပင္ အင္ဂ်င္နီယာ တပ္၊ ပင္မ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္တပ္ စတဲ့တပ္အေၾကာင္းေတြေတာ့ ဂ၊ ဃ၊ န၊ ဏ မသိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္က Infantry မွာေမြးၿပီး ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ စစ္သားသားသမီး ျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္လည္း Infantry မွာပဲ စစ္သား တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သးဆိုေတာ့ Infantry အေၾကာင္းကိုပဲ ပိုသိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေျခလ်င္တပ္ (ေျခလ်င္နဲ႔ ေျချမန္တပ္ အတူတူပါပဲ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ အရသာ တိုင္းတပ္နဲ႔ တပ္မတပ္ ေတြခြဲထားတာပါ။) က စစ္သားေတြရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡ အဝဝကို ကိုယ္တိုင္လည္း ခံစား၊ တျခားသူေတြရဲ႕ ဒုကၡေတြကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ႀကံဳလာရတာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကာလက တပ္သားသစ္လစာ ၁၄၅ က်ပ္နဲ႔ တပ္သားႀကီးတစ္ေယာက္ လစာဂိတ္ဆံုးက ၂၁၀ က်ပ္ပါ။ တက္ထရက္ပုဆိုး ၄ ကြင္းစာ ေပါ့ဗ်ာ။ အခု ၆၀၀၀၀ လို႔ထင္ပါတယ္၊ ဒါဆိုလည္း သိပ္မကြာေသးပါဘူး။ ပုဆိုးေခ်ာ ၇ ကြင္းစာေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္က တပ္မေတာ္က စစ္သည္တစ္ဦးကို အာမီရမ္ တစ္လ တစ္လံုးႏႈန္းေပးတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စစ္သက္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး အာမီရမ္တစ္လံုးျပည့္ေအာင္တစ္ခါမွ မရဖူးဘူး ခင္ဗ်။
အဲဒီအခ်ိန္က ရန္ကုန္စစ္ရံုးက သူငယ္ခ်င္းေတြဆီေရာက္တဲ့အခါ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ တစ္လကို အာမီရမ္ ၂ လံုး လတိုင္းပံုမွန္ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မ တပ္ေတြ အေနနဲ႔ စစ္ဆင္ေရးတစ္ခါထြက္ရင္ အနည္းဆံုး ၆ လၾကာပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို တစ္ခါတစ္ေလလည္း ၉ လေလာက္အထိ ၾကာတတ္ပါတယ္ စစ္ဆင္ေရး ထြက္ေနတဲ့ကာလမွာ ဘာအာမီရမ္မွ မရပါဘူး။ ေနာက္တန္းျပန္ေရာက္တဲ့အခါ တပ္ျပန္လည္စုဖြဲ႔တဲ့ ကာလ တစ္လအတြင္း စစ္သည္ ၂ ေယာက္တစ္လံုး၊ တစ္ခါတေလ ၄ ေယာက္တစ္လံုးႏႈန္း ေပးပါတယ္။
တပ္ရင္းမွဴးက တစ္ခါတည္းျဖတ္ထားတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာလို႔ျဖတ္ထားတာလဲ ဟုတ္ကဲ့၊ သူ႔မွာလည္း အေၾကာင္း ရွိပါတယ္။ ေျခလ်င္တပ္ရင္းတစ္ရင္းဆိုေတာ့ ဝင္ေငြမရွိပါဘူး။ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးစရိတ္နဲ႔ အျခား အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကိစၥအဝဝ အတြက္ တပ္ရင္းမွဴးလည္း စိုက္စရာေငြ မရွိပါဘူး၊ ဒီေတာ့ ေအာက္ဆံုးက နင္းျပားမ်ား ခံၾကေစသတည္း ေပါ့ဗ်ာ။
တပ္ရိကၡာဆန္ဆိုတာ တစ္ခါတေလ ဘုရားစူး လူစားတဲ့ဆန္လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါကေတာ့ ကကေထာက္နဲ႔ ဆိုင္မလား မသိပါ။ သက္ဆိုင္ရာေထာက္ပံ့ေရးတပ္ေတြနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ ဘယ္လုိ Quotation ေကာက္ၿပီး ဘယ္သူ႔ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ဘယ္လိုဝယ္တယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိပါ။ တပ္ကိုေရာက္လာတာကေတာ့ ဝက္စာထက္ဆိုးတဲ့ ဆန္ ေတြမ်ားပါတယ္။
တပ္ရင္းလိုင္းခန္းေတြကိုၾကည့္ပါ။ ေဆာက္ၿပီးသိပ္မၾကာဘူး အထဲမွာ ေဂၚလီကစား လို႔ရေလာက္ေအာင္ ခ်ိဳင့္ေတြ၊ တြင္းေတြနဲ႔ ျဖစ္သြားပါတယ္။
သက္ဆိုင္ရာေဆာက္လုပ္ေရးတပ္က အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိမ်ား၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးမ်ား ကေတာ့ အျပင္မွာ တိုက္တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုးပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္အေနအထားနဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံကိုယွဥ္ၿပီး အခြင့္ထူးခံလို႔ မရဘူးဆိုတာ သိပါတယ္။ အခု ေျပာေနတာက အခြင့္ထူးခံဖို႔ေျပာေနတာ မဟုတ္ ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္က သတ္မွတ္ႏႈန္းထားအတိုင္း ခ်ေပးထားပါလွ်က္ကနဲ႔ ၾကားက ျဖတ္စား လာဘ္စားေတြကို ေျပာေနတာပါ။
ေကာင္းပါၿပီ တိုင္းျပည္တကယ္ဆင္းရဲလို႔ဆိုရင္လည္း အားလံုးဆင္းရဲတဲ့အတိုင္းေနေပါ့ ဗ်ာ။ တိုင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴး က အစ တပ္ရင္းေတြလာစစ္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ စားေကာင္းေသာက္ ဖြယ္ေတြနဲ႔ ဧည့္ခံတဲ့အခါ ေဟ့..ငါ့ရိကၡာေငြ အဲဒီ ေလာက္ရတာမဟုတ္ဘူး၊ မင္းတို႔ မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ ရွာထားၿပီး ငါ့ကို ဧည့္ခံေနၾကတာ မဟုတ္လား လာစမ္း ဆိုၿပီး တပ္ရင္းမွဴးနဲ႔ တပ္ေရး ဗိုလ္ႀကီးကို ေခၚၿပီးပါးရိုက္သြားတဲ့ လူႀကီးလို႔ ၾကားဖူးေပါင္။ အားလံုး ေအာ္ဟစ္ ေငါက္ငမ္းၿပီး ေကၽြးတာစား၊ တိုက္တာ ေသာက္သြားၾကတာပါပဲ။
ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သြားက ေနာက္ႏြားတစ္သိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္၏ ဆိုသလိုပါပဲ။
မဆလေခတ္မွာ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕လစာဟာ ေထာင္ဂဏန္းမွ်သာရွိပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္အထိ ေသာင္းဂဏန္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲ ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၃- ၂၀၀၄ ေလာက္အထိ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲရဲ႕ တရားဝင္ လစာဟာ ၂၅၀၀၀၀ (က်ပ္ ႏွစ္သိန္းခြဲတိတိ) ပဲရွိပါေသးတယ္။
ဒီေတာ့ ၁၉၈၈-၁၉၈၉ ကေန ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ကာလအထိ ဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ လစာကို တစ္သိန္း ရတယ္ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ တစ္လ ၁၀၀၀၀၀ x ၁၂ လ = ၁၂၀၀၀၀၀ (တစ္ဆယ့္ႏွစ္သိန္းတိတိ) ႏႈန္းနဲ႔ ၁၂၀၀၀၀၀ x ၂၁ ႏွစ္ = ၂၅၂၀၀၀၀၀ (စုစုေပါင္း ႏွစ္ရာငါးဆယ့္ႏွစ္သိန္း) ပဲရွိပါတယ္။
တကယ္လစာအမွန္က အဲဒီတစ္ဝက္မရွိပါဘူး။ အိုေက..အဲဒီဝန္ႀကီးေတြ တစ္အိမ္သား လံုး အဟာရသိဒိၶၿပီးလို႔ ဘာမွ မစားမေသာက္ဘဲ ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ စုစုေပါင္း အသားတင္ရမယ့္စုေဆာင္းေငြက သိန္းႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ စြန္းစြန္း ေလးပဲရွိပါတယ္။
ကဲ..ဘဏ္တိုးေတြ တျခားဘာညာသာရကာေတြနဲ႔ ႏွစ္ဆတိုးလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ဒါဆိုရင္ လည္း သိန္း ၅၀၀ ဝန္းက်င္ပဲရွိပါ တယ္။ အခုလက္ရွိကာလမွာ အဆိုပါဝန္ႀကီး အဆက္ဆက္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ အမ်ား အသိပါ။
ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ကိုယ္တိုင္က ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ထုတ္ေဖၚေၾကညာၾက ရေအာင္လို႔ ေျပာတာေတာင္ ကိုေရႊအမတ္ မင္းမ်ားက တညီတညြတ္တည္း ကန္႔ကြက္ၾကသတဲ့ဗ်ား။
ဒါပါပဲ…၊ လူႀကီးမင္းတို႔ကို ျပည္သူေတြမုန္းတယ္ဆိုတာ ဒါပါပဲ။ အေရးအခင္းမွာ အာဏာ သိမ္းတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ျပည္သူက မုန္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္၊ အာဏာသိမ္းခဲ့ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဘေတြကိုယ္တိုင္ ရိုးရိုးသားသား ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ေနရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုက္အခံတခ်ိဳ႕ကလြဲလို႔ လူထုက ဒီေလာက္မုန္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အာဏာလည္းအလြဲသံုးစားလုပ္၊ ခိုးလည္းခိုး၊ လူထုကိုလည္း ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း အုပ္ခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူက ခ်စ္မလဲဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုး တပ္မေတာ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုပဲ တပ္ၿပီး ေျပာၾကမွာေပါ့။
ကိုယ့္ပိုင္ဆိုင္မႈကိုယ္ မေၾကညာရဲဘူးဆိုမွေတာ့ ဘယ္ေလာက္ဘုန္းထားတယ္ဆိုတာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို ထင္ရွားေနတာပဲမဟုတ္လား။ အခု က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာေနတဲ့ ဝန္ႀကီးေတြကို ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရိုးသားပါတယ္လို႔ သဲအဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သစၥာဆိုရဲၾကရဲ႕လားလို႔။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆိုရဲပါတယ္၊ ေရွ႕တန္းမွာ ငတ္လြန္းလို႔ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေလး၊ တစ္ခါတေလ ၾကက္ကေလး ဘာေလး ခိုးစားဖူးပါရဲ႕..။ အဲဒါကလြဲလို႔ ျပည္သူဆီက မေတာ္မတရားဘာမွမယူဖူးဘူးခင္ဗ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္လွ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္တို႔လို အင္မတန္ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ရိုးသားတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရွိပါတယ္။ တေလာကပဲ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာေတြ႔လိုက္ပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္လွ အခန္းထဲကို ေကာင္မေလးေတြလာထည့္ ေပးလို႔ ထည့္ေပးတဲ့သူကို အဲဒီမွာတင္ ပါးရိုက္ပစ္သတဲ့ခင္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ စစ္တပ္ကို ေထာက္ခံေနတာလဲလို႔ ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ္ေျဖပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္စစ္တပ္ကို ေထာက္ခံ ေနတာဟာ တိုင္းျပည္ဘ႑ာေငြေတြကို အလြဲသံုးစားလုပ္တဲ့၊ ရာထူးနဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြဲသံုးစားလုပ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကို ေထာက္ခံေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။
အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ႀကီး ကို ေထာက္ခံေနတာပါ။ ထမင္းစားတဲ့ လူေတြပဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ မပူပါနဲ႔။ ကုသိုလ္က ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္က အကုသိုလ္ပါပဲ။ ခိုးမႈက်ဴးလြန္ရင္ ခိုးမႈနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကို ခံရမွာပါပဲ။
ဒီဘဝမွာ ကုသိုလ္ကံ သိပ္ျမင့္ေနလို႔ ဘာမွမျဖစ္ရင္လည္း သူ႔အခ်ိန္တန္ရင္ ခံရမွာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးမွာေနေတာ့ အေရးအခင္းတုန္းက ကုန္သြယ္ေရးရံုးကို လက္နက္တက္သိမ္းတဲ့ အုပ္စုမွာ ပါတဲ့ ေလတပ္က ထြက္လာတဲ့ သူေတြနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးၿပီး အတူအိမ္ခန္းငွားေနျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေခတ္ႀကီးလို႔ သူ႔ေဘာ္ေဘာ္ေတြက ေခၚၾကတယ္။
ထံုးစံအတိုင္း ၾကည္းတပ္ထြက္နဲ႔ ေလတပ္ထြက္ဆိုေတာ့ တက်က္က်က္နဲ႔ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ သူကလည္း မင္းတို႔ၾကည္းက ေကာင္ေတြဟာ ပံုစံခြက္ထဲက ေကာင္ေတြဆိုၿပီးေငါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မင္းတို႔ေရတို႔ ေလတို႔ကေကာင္ေတြဟာ စစ္သားျဖစ္ၿပီး စစ္သားစိတ္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ မရွိတဲ့ေကာင္ေတြလို႔ ျပန္ပက္လိုပက္ေပါ့။
တစ္ရက္သားမေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က "ေဟ့ေကာင္ ေခတ္ႀကီး၊ ငါတို႔ၾကည္းမွာေတာ့ အင္မတန္ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမလား ခြင္ေကာင္းေကာင္းကိုက်တဲ့ တပ္တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ခြင္တည့္တယ္ၾကားဖူးတာပဲကြ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါ ႀကံုေတာင့္ႀကံဳခဲ ရွားရွားပါးပါး တိုင္းတပ္တခ်ိဳ႕ပါကြာ။ ငါတို႔တပ္မတပ္ဆိုတာကေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ စစ္တိုက္ဖို႔ပဲ လံုးပမ္းေနရတာ။ ေအး..ေရက ေကာင္ေတြက မိုက္တယ္ဟ။ ဘာတဲ့ က်ဥ္းက်ပ္စရိတ္တို႔၊ ရိကၡာတို႔ ဆိုတာလည္း ရသတဲ့ေမာင္၊ ပင္လယ္ထဲမွာ ခြင္ကလည္း အေတာ္တည့္တယ္ေျပာတာပဲ..။ ငါသနားတာက မင္းတို႔ေလတပ္က Fighter pilots ေတြပဲ၊ သူတို႔ခမ်ာ စစ္တိုက္ခါနီးဆို ေလယယာဥ္ေပၚတက္၊ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ဗံုးက်ဲစရာရွိက်ဲ၊ မေသရင္ ျပန္လာ၊ ဘာခြင္မွလည္းမေတြ႔ဘူး၊ အျမင့္ဆံုးမွာ ေနေပမဲ့ ဘာမွလည္းမစားသာပါဘူးကြာ။ ကံမေကာင္းရင္ ရန္သူပစ္လို႔ ျဖစ္ျဖစ္၊ စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းလို႔ ျဖစ္ျဖစ္ ပ်က္က်ၿပီးေသဦးမယ္။" ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေလတပ္က ေမာင္ေတြကို သနားစရာလို႔ေျပာလိုက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူက သနားစရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္ကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ျပန္ၾကည့္ၿပီး.."ေအး..ေလယာဥ္မွဴးေတြရဲ႕ Service ကို Flying hours လို႔ေခၚတဲ့ ပ်ံသန္းခ်ိန္ နဲ႔တိုင္းတာတယ္ဆိုတာ မင္းၾကားဖူးလား။" လို႔ေမးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ၾကားဖူး၊ ဖတ္ဖူးေၾကာင္းေျပာေတာ့ သူ ဘာေျပာတယ္ထင္လဲ။ ဟုတ္ကဲ့ သူက "အခု လုပ္သက္ (…..) ရွိတဲ့ ေလယာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ဟာ ပ်ံသန္းခ်ိန္ နာရီ ၁၀၀၀၀ ရွိရမယ္ဆိုၾကပါစို႔၊ အဲဒီေလယာဥ္မွဴးမွာ နာရီ ၁၀၀၀၀ တကယ္ရွိမယ္လို႔ မင္းထင္လို႔လား။" တဲ့။
အဟီး…. သူဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားၿပီ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကလည္း ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ေမး သူကလည္း ေမးသမွ်အကုန္ေျပာရွာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္၊ အဲဒီလိုမွ မလုပ္ရင္ ဘာနဲ႔သြားစား မလဲတဲ့။ ဒါလည္း ဟုတ္ေပတာပါပဲ။ သားေကၽြးမႈ မယားေကၽြးမႈက ရွိေသးသကိုး…။
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း မေနႏိုင္လို႔ ေဟ့..မင္းတို႔က ဟိုဘက္ကမ္း မွာ ေနတာဆိုေတာ့ ထိုင္းေရတပ္က ေကာင္ေတြ ဆီခိုးေရာင္းတာ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူးလား လို႔ စပ္စပ္စုစု ေတြ႔သမွ်လူကို လိုက္ေမးတာ ရွိေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္တဲ့လူတိုင္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္သိတာေပါ့။ ေနာက္ေမးပါ မ်ားေတာ့ ထိုင္းဘက္ကမ္းမွာ အၿမဲလိုလိုေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ထိုင္းစစ္သား တစ္ေယာက္လစာ၊ ထိုင္း အရာရွိ တစ္ေယာက္ရဲ႕လစာ ဘယ္ေလာက္ရတယ္၊ Facilities ေတြက ဘာေတြရတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွင္းျပ ပါေရာ။ ၿပီးေတာ့ သူကေျပာပါတယ္.."ေတြ႔က ရာ ေပါက္တတ္ ကရေတြ ေလွ်ာက္ေမးမေနနဲ႔ ျမန္မာစကားတတ္တဲ့ ထိုင္းနဲ႔ေတြ႔ရင္ ရယ္စရာျဖစ္ေန လိမ့္မယ္.." တဲ့။
တစ္ရက္ ဟိုဘက္ကမ္း အလည္သြားရင္း ထိုင္းဆိပ္ကမ္းအဝင္မွာ ထိုင္းနယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ထင္ပါရဲ႕ ရုပ္ေတြက ေတာ့ မည္းမည္းသည္းသည္းေတြပဲ လာသမွ်ေလွေတြကို မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ လက္နက္ရွာပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔မွာ စစ္ေခြးႀကီးတစ္ေကာင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေခြးက တပ္ၾကပ္ႀကီးတဲ့ ခင္ဗ်။
အတူလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို "ဒီေခြး လစာ ဘယ္ေလာက္ရတယ္ထင္လဲ… ။" တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေၾကာင္သြားတာနဲ႔ "ေဟ…ေခြးက လစာရသလား ဟ.." လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။ "ရတယ္၊ အဲဒီေခြးက တပ္ၾကပ္ႀကီး၊ လစာ က ဘတ္ ၈၀၀၀ (ရွစ္ေထာင္)၊ လစာက အသားတင္ေနာ္၊ ရိကၡာေတြ၊ သူေရခ်ိဳးတဲ့ ဆပ္ျပာေတြ တန္ဖိုးကတင္ မနည္းဘူး။" တဲ့ ခင္ဗ်။
ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းစိတ္ေလသြားပါတယ္။ ေအာ္ ငါ့ႏွယ္ေခြး တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္မွ ဝင္ေငြရေအာင္ မရွာႏိုင္ ေလျခင္း ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ၊ ေခြးပဲ၊ မသကာ အသားဟင္းေလး၊ တစ္ခါတေလ အရိုးေပါ့၊ ပံုမွန္ေကၽြး ေနရင္ ရၿပီပဲ။ ဘာလဲ ဘတ္ ၈၀၀၀၊ ေနဦးဟ၊ ဘတ္ ၈၀၀၀ ဆိုေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေငြေဈးနဲ႔တြက္ရင္ ဘတ္ ၁၀၀၀ ကို ျမန္မာေငြ ၃၅၀၀၀၊ ဘတ္ ၈၀၀၀ ဆိုေတာ့ ျမန္မာေငြ ၂၈၀၀၀၀၊ ဟိုက္ရွာလပတ္ရည္ ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းေတာင္ ပါလား။ ဒီေခြး ဘယ္နားသြားသံုးမွာလဲ မသိဘူး။
ဒီလစာေတြ ဘယ္သူက ဘယ္လိုထိန္းထားေပးၿပီး ဘယ္ေနရာမွာ သံုးသလဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါ ဘူး။ စိတ္ထဲမသကၤာသလိုလိုရွိလို႔ တျခားအသိေတြေမးၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖကအတူတူပဲ ခင္ဗ်။ ဟုတ္တယ္ လစာရတာမွန္တယ္တဲ့။
၂၀၀၂ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာနဲ႔ထိုင္းပဋိပကၡျဖစ္တာ ႏွစ္ႏို္င္ငံေဆာ္ၾကေတာ့မယ့္အေန အထားေတြေရာက္ခဲ့ၾကတာ မွတ္မိ မယ္ ထင္ပါတယ္။ ခ်လည္း ခ်ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အေရး အေၾကာင္းဆို ဘယ္ကဝင္ပါရမလဲ ေစာင့္ေန တာေပါ့။
အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အိမ္နီးခ်င္း ကုလားမတစ္ေယာက္ရွိတယ္ဗ်။ သူက ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ "စစ္ျဖစ္တာ မေကာင္း ပါဘူး ဦးေက်ာ္ရယ္၊ ကၽြန္မတို႔လည္း ကုလားဆိုေပမဲ့ ဗမာပါပဲ၊ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ပဲ ႏိုင္ေစ့ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ျဖစ္ရင္ ကၽြန္မတို႔ ပိုဒုကၡေရာက္မယ္ထင္တယ္။" တဲ့ေလ။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္းေထာင္းခနဲေဒါသေတြထြက္ၿပီး "ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႔ စစ္တပ္ကို အထင္ေသး တာလား.." ဘာညာနဲ႔ ခ်ဲေတာ့တာေပါ့။
သူက "မဟုတ္ဘူး ဦးေက်ာ္၊ ကၽြန္မေျပာတာက စစ္ပြဲျဖစ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ဗမာေတြ ႏိုင္ရင္ႏိုင္လိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ တကယ္ ျဖစ္ရင္ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူေတြ၊ အရပ္သားေတြက ထိုင္းေတြထက္ ပိုၿပီး ဒုကၡေရာက္မွာ.." လို႔ျပန္ေျပာတယ္။
ခင္ဗ်ား ဘာကိုဆိုလိုတာလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက "စစ္ျဖစ္ရင္ ေလယာဥ္ေတြ ဗုံးက်ဲ၊ အေျမာက္ေတြ အျပန္အလွန္ပစ္ၾကမွာ မဟုတ္လား" လို႔ျပန္ေမးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က "အင္း..ဟုတ္တယ္ေလ၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ။" ဆိုေတာ့ သူက "အဲဒီလို ပစ္ၾက ခတ္ၾကရင္ အရပ္သားေတြေရာ ထိမွာမဟုတ္လား။" "အင္း…ထိမွာေပါ့.."
သူက "ကၽြန္မေျပာတာ အဲဒါေပါ့ ဦးေက်ာ္ရဲ႕၊ အဲဒီလို အရပ္သားေတြ ေသေၾကပ်က္စီးၿပီး ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရရင္ ကၽြန္မတို႔ေကာ့ေသာင္းမွာ ေဆးရံုတစ္ပဲရွိတယ္၊ အဲဒီေဆးရံုမွာ လည္း ဓါတ္မွန္ခန္း တစ္ခန္းပဲ ရွိတယ္။ ရေနာင္းက ေဆးရံုမွာ ဓါတ္မွန္ခန္းခ်ည္းပဲ အခန္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိတယ္။ ကေလးေတြကို ရိုက္တာက သတ္သတ္၊ လူႀကီးကို ရိုက္တာက သတ္သတ္၊ အရိုးကို ရိုက္တာ သတ္သတ္၊ ကလီစာေတြကို ရိုက္တာ သတ္သတ္ ခြဲထားတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ..ေဆးဝါး ပစၥည္း အလံုအေလာက္ရွိတယ္။ စစ္ျဖစ္မယ္ မျဖစ္ဘူး မေသခ်ာေသးတာေတာင္ သူတို႔ေတြ ဓါတ္ဆီေတြ၊ ဒီဇယ္ေတြ စုေနတာ အလွ်ံပယ္ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာတာေပါ့။ စစ္တိုက္တာလည္း တိုင္းျပည္ခ်မ္းသာမွ ေကာင္းတာပါ ဦးေက်ာ္္ရယ္..။" တဲ့။
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းမွာႏွစ္ရွည္လမ်ား အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ၆ တန္းေလာက္ ပဲ ေက်ာင္းေနဖူးတဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ ကုလားမေလး စကားကို နားေထာင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္ပိတ္သြားပါတယ္။
ဟုတ္တာေပါ့၊ သူေျပာတာ မွန္ေနတာပဲ။ ငါတို႔ျပည္သူေတြ အရမ္းဒုကၡေရာက္မွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းေတြ ခိုုးခ်ခဲ့ပါတယ္။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္မခ်မ္းသာဘဲ ဘာမွလုပ္လို႔မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္အင္အားကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ႏို႔ေပတဲ့ စစ္အင္အားေတာင့္တင္းတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ တိုင္းျပည္တိုးတက္တာမွမဟုတ္ဘဲ။
ကုန္ခဲတဲ့အတိတ္ေတြကိုလည္း ျပန္တူးဆြမေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ မေတာ္မတရား စားထားတဲ့သူေတြ လည္း တမလြန္မွာ ရွင္းရပါလိမ့္မယ္။ မပူပါနဲ႔…။
တိုင္းရင္းသားေရးကို ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ စစ္မွန္တဲ့ စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္၊ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မင္းမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ား၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားကလည္း ေကာင္းေသာနမူနာယူၿပီး တိုင္းျပည္ကို ထိန္းေက်ာင္း သြားမယ္ဆို ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ တျဖည္း ျဖည္း တိုးတက္လာမွာမလြဲပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ စီမံကိန္းလုပ္တိုင္း အဲဒီစီမံကိန္း မပ်က္ပ်က္ေအာင္ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဆႏၵျပကန္႔ကြက္ေနၾကမယ္ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို အနည္းနဲ႔အမ်ား ထိခိုက္မွာ အမွန္ပါပဲ။
အခု ျဖစ္ေနၾကတာကလည္း ကိုယ့္အိမ္ထဲျဖတ္စီးတဲ့ ေရေျမာင္း ဒိုင္နမိုသြယ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ထုတ္ရင္ေတာင္ ဆႏၵျပ ခ်င္တဲ့ အုပ္စုက ရွိဦးမလားမသိဘူး။
ဒီေတာ့ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ ဝန္ထမ္းေတြ မဟုတ္တာ မလုပ္ရေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကလည္း လစာတို႔ တျခား ခံစားခြင့္တို႔ ျမွင့္တင္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။
ရႊံ႕ေတာထဲက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကမၻာပတ္လို႔မရဘူးဆိုတာ စစ္တပ္တစ္ခုတည္းကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါ။ အရပ္ဘက္ ဌာန ဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ပါပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ စစ္ဗိုလ္ထက္ ဆိုးတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ…၊ စာမ်က္ႏွာငဲ့ၿပီး မေျပာေတာ့ပါ။
၆ တန္းမေအာင္တဲ့ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ ကုလားမေလးကေတာင္ စစ္ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ျပည္သူ႔လံုၿခံဳေရး က႑ကေန သူ႔အစြမ္းရွိသေလာက္ ၿခံဳငံုသံုးသပ္တတ္ပါတယ္။
ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အက်င့္ေဟာင္းေတြ သယ္မလာၾကပါနဲ႔ေတာ့၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ မခိုးၾကပါနဲ႔ေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားႀကီး ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ပါၿပီ။ Diplomacy နဲ႔ အားကိုးေျဖရွင္းလို႔ မရေတာ့တဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ ေပၚလာတဲ့ အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပညာတတ္ၿပီး ခ်မ္းသာေနဖို႔လိုပါတယ္။
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ လူတိုင္းခ်စ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ႏွလံုးသား၊ တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ ဉာဏ္နဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်စ္ၾကပါစို႔လားဗ်ာ…..။ ။

ရဲေက်ာ္သူရ

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...