Change လုပ္မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ Die လုပ္မလား

Hla Wai shared Myanmar Seamen Union's photo.

Credit to...Kyaw Min Tun


ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့သေဘၤာသား Labour ေစ်းကြက္ဟာ တျဖည္းျဖည္းက်ံဳက်ံဳလာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္သေဘၤာလုိက္ခါစတုန္းက ျမန္မာသေဘၤာသားေတြဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ဥေရာပသေဘၤာလိုင္းေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကရသည္။ အခုအခါမွာေတာ့ကိုးရီးယားသေဘၤာလိုင္း၊မေလးသေဘၤာလိုင္းေတြ၊စင္ကာပူသေဘၤာလိုင္းေတြျဖစ္တဲ့ အာရွသေဘၤာလိုင္းေတြေလာက္မွာပဲ ေမွးကာအသက္ဆက္ေနၾကရၿပီ။ တခ်ိဳ ့ဆိုရင္ Supply Tug boat ေတြေလာက္မွာပဲ ေက်နပ္ေနၾကရသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာသေဘၤာသားေနရာေတြကိုမည္သူေတြဝင္လာၾကလဲလို ့ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံသားသေဘၤာသားေတြျဖစ္ေနသည္။ Maritime ေလာကမွာ ဂုဏ္သတင္းႀကီးတဲ့ ဖိလိပိုင္သေဘၤာသားေတြ၊ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ေရေၾကာင္းေစ်းကြက္ကေန ကန္ထုတ္ခံေနရပါလိမ့္လို ့ေလ့လာၾကည့္လိုက္တယ္အခါမွာ တခ်ိဳ ့တစ္ခ်က္ေတြကို သြားေတြ ့တယ္။

- တရုတ္အစိုးရကိုယ္တိုင္က Marine Education ေလာကမွာ Investment ေတြ အလံုးအရင္းနဲ ့လုပ္လာၾကသည္။ ေရေၾကာင္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီးေတြကို ႏိုင္ငံတကာသေဘၤာလိုင္းႀကီးေတြနဲ ့ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဖြင့္လာၾကသည္။

- တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ GDP ျမင့္မားလာတဲ့အတြက္ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းႏွင့္ Export လုပ္ငန္းေတြဟာ အဆက္မတန္ႀကီးထြားလာသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို ့ႏိုင္ငံမွ ကုန္ပစၥည္းေတြလာယူတဲ့ သေဘာၤေတြမွာ တရုတ္ႏုိင္သားသေဘၤာသားေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါရမယ္ဆိုတဲ့ စာရြက္ေပၚတြင္မေရးထားတဲ့ တိတ္တိတ္ပုန္း policy ေတြလည္းရွိတယ္။ သေဘၤာကုမၼဏီေတြလည္းသိတယ္ တရုတ္သေဘၤာသားေတြဟာ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ ေအာင့္အီးၿပီးႏွမ္းေနၾကရသည္။

- တရုတ္သေဘၤာသားေတြဟာ ေစ်းကြက္ကိုစထိုးေဖာက္တုန္းက လစာနည္းနည္း၊ လူမ်ားမ်ားနဲ ့ထိုးေဖာက္သည္။ အဲဒီအခ်က္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားနဲ ့ ဖိလိပိုင္သေဘၤာသားေစ်းကြက္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ထိုးႏွက္ခ်က္ပဲ။ အိႏိၵယသေဘၤားသားေတြလည္း ေတာင့္မခံႏိုင္ျဖစ္သြားရသည္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို ့မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ရေသ့စိတ္ေျဖလုပ္တာက ဒီေကာင္ေတြ English လို ငါတို ့ ေလာက္မေကာင္းဘူး၊ အလုပ္လည္းငါတို ့ေလာက္မကၽြမ္းက်င္ဘူးဆိုၿပီး စိတ္ေျဖၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း တရုတ္သေဘၤာသားေတြဟာ English စကားေျပာေရာ၊ အလုပ္အကိုင္မွာေရာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ထက္ ေက်ာ္တက္ေနၿပီ။ သူတို ့ရဲ ့စတိုင္က “ ပထမအစတုန္း ဝက္ဝံနားကိုတိုးၾကည့္မယ္။ ဒုတိယ အဲဒီဝက္ဝံကိုကိုင္ၾကည့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီဝက္ဝံနဲ ့ကၾကည့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီဝက္ဝံကို ကန္ပစ္လိုက္မယ္” ဆိုတဲ့ အထာကိုသြားေတြ ့ရသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ ေရေၾကာင္းအရာရွိစာေမးပြဲေတြဟာလည္း quality control လုပ္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေအာင္ဖို ့မလြယ္ဘူး။ အခ်ိန္ကုန္၊ေငြကုန္နဲ ့ဇြဲေကာင္းေကာင္းထားကာ ႏွစ္နဲ ့ခ်ီကာေျဖရပါသည္။ စင္ကာပူလိုႏိုင္ငံေတြမွာကား ထိုသို ့မဟုတ္ေပ။ သင္တန္းကာလ (၆)လလို ့သတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုရင္။ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး written ေရာ Oral ေရာဆိုရင္ေတာင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ (ရ)လ၊ (၈)လအတြင္းမွာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္စားေမးပြဲေတြ ျပတ္သြားၾကသည္။ သူတို ့ရဲ ့စာေမးပြဲစနစ္က (၁)ဘာသာက်ရင္ အဲဒီတစ္ဘာသာကိုပဲ re-sit ျပန္ေျဖရတယ္။ အဲဒီဘာသာ re-sit ေျဖတုန္းမေအာင္ရင္ re-exam မွာပဲ အဲဒီဘာသာကိုပဲျပန္ေျဖရတယ္။ ကၽန္ေအာင္သြားတဲ့ဘာသာရပ္ေတြကိုေတာ့ ျပန္ေျဖစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ေရးေျဖစာေမးပြဲကိုလည္း ႏွစ္သုတ္ခြဲစစ္ေတာ့ First Term မွစားေမးပြဲေျဖခဲ့လို ့ရတဲ့အမွတ္ရဲ ့ ၂၅% ကို Second Term ဆီသို ့carry လုပ္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စာေမးပြဲ မေအာင္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ Oral စာေမးပြဲမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ခၽြတ္ခၽြတ္ေမးကာ Simulator exam နဲ ့quality control လုပ္သြားတယ္။ အကုန္လံုး pass ျဖစ္သြားတဲ့ေက်ာင္းသားဟာ စာေတြ ့ေရာ၊ လက္ေတြ ့မွာေရာ qualify ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သေဘၤာေပၚကို အခ်ိန္မေရြး confidence အျပည့္နဲ ့တက္ဖို ့အဆင္အသင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ထုိသို ့အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း competence ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သေဘၤာအျမန္တက္ကာ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြ ကုန္းေပၚတြင္ႏွစ္ခ်ီကာစာေမးပြဲေျဖေနခ်ိန္တြင္ ထိုျမန္မာေနရာေတြကို သူတို ့ဝင္လာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့စာေမးပြဲစနစ္သည္ မိမိလူကိုမိမိသတ္သလိုျဖစ္ေနသည္။

ယေန ့အခ်ိန္တြင္ သေဘၤာကုမၼဏီႀကီးေတြဟာ ISM ၊ STCW95 အရ သူတို ့ကုမၼဏီသေဘၤာသားဝန္ထမ္းေတြကို ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံကာ ကိုယ္ပိုင္ Training Centre မွာေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းေတြနဲ ့ခ်ိတ္ဆက္ၿပီးေရာ Training ေပးလာၾကတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းတည္ေဆာက္တဲ့ သေဘၤာေတြဟာ အရမ္းေခာတ္မီတဲ့ပစၥည္းေတြသံုးၿပီးေမာင္းေနေတာ့ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ ့incompetence ေၾကာင့္ သေဘၤာတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ပိုက္ဆံ Million ခ်ီကာ loss ျဖစ္ၿပီးကုမၼဏီေဒဝါလီခံရႏိုင္ကိန္းရွိတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကုမၼဏီေတြက Training ေတြအတြက္ကုန္မယ့္ ကုန္က်စရိတ္နဲ ့ သေဘၤာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ကုန္မယ့္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္တတ္လာၾကသည္။ ဒါကိုကၽြန္ေတာ့္တို ့ျမန္မာႏိုင္ငံေရေၾကာင္း႒ာနက ဒီလိုကုမၼဏီႀကီးေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ Training Center ေတြဖြင့္ဖို ့persuade လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသေဘၤာသားေတြရဲ ့skill ဟာျမင့္တက္လာၿပီး၊ အဲဒီ Training service မွရမယ့္ ႏိုင္ငံျခားဝင္ေငြဟာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အရမ္းအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းလိမ့္မည္။ ၿပီးေတာ့ အရင္တုန္းက SECD သေဘၤာလိုင္းေတြရွိသလို ထိုကုမၸဏီႀကီးေတြကို SECD ကဆြဲေဆာင္ၿပီး ျမန္မာသေဘၤာသားေတြကို အလုပ္အကိုင္ေတြရွေဖြေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြဟာ လူတင္ပြဲစားေတြကို ေၾကးႀကီးႀကီးေပးရျခင္း၊ ပြဲစားေတြရဲ ့အလိမ္ခံရျခင္းမွလြတ္ကင္းလိမ့္မယ္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မွ သေဘၤာသားေတြဟာ သေဘၤာတက္ဖို ့အတြက္ လူတင္ပြဲစားေတြကို ေငြေၾကးမေပးရေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံေရေၾကာင္းေလာက တိုးတက္ဖို ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရေၾကာင္း႒ာနမွလူႀကီးေတြေပၚမွာ တာဝန္ရွိသလို သေဘၤာသားေတြအေပၚမွာလည္း တာဝန္အျပည့္ရွိသည္။ သေဘၤာသားေတြဟာ IMO မွ ထုတ္သမွ် Convention ေတြ၊ Circular ေတြ၊ Code ေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ေလ့လာေနရမည္။ မိမိကိုယ္ကို upgrade လုပ္ေနၾကရမည္။ ၿပီးေတာ့ အရာရွိစာေမးပြဲအဆင့္ဆင့္ကိုလည္း ေျဖဆိုၿပီးေတာ့ International Level မွာ အဆင့္ရွိရွိ play ႏိုင္ေအာင္ English စာ အေရးအေျပာေတြကို ကၽြမ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ျဖစ္ေနၾကရမည္။ ၿပီးေတာ့ကုန္းေပၚမွာရွိတဲ့ သေဘၤာကုမၼဏီေတြမွာလည္း Managing Diractor ေနရာေတြ၊ Fleet departmentေတြ၊ Charting Department ေတြ၊ Logestic Sector ေတြမွာ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြဟာ က႑ေပါင္းစံုမွာ တက္စံုလက္စံုျဖစ္ေနၾကရပါမည္။ သို ့မွသာ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ျမန္မာသေဘၤာသားေတြအတြက္ မ်က္ႏွာပန္းလွေနပါမည္။

သေဘၤာသားေတြရဲ ့အခြင့္အေရးကိုကာကြယ္ေပးထားတဲ့ MLC 2006 ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့သေဘၤာသားေတြအတြက္ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ သေဘၤာပိုင္ရွင္ေတြက သူတို ့သေဘၤာေပၚတြင္ သေဘၤာသားေတြကို အဆင့္အတန္းမိမိဘယ္လို ့facilities အျပည့္နဲ ့ထားရမယ္၊ overtime ေတြ၊ rest hours ေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားတယ္။ သေဘၤာမတက္ခင္ ျမန္မာသေဘၤာသားတိုင္းဖတ္ၿပီးေတာ့ မိမိတို ့ရဲ ့ရပိုင္ခြင့္ေတြကို သိရွိေနရမည္။ ဖိလိပိုင္ႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ သေဘၤာသားေတြဟာ သေဘၤာမတက္ခင္ MLC 2006 သင္တန္းကို မတက္မေနရတက္ရသည္။ ဒါမွာ မိမိအခြင့္အေရးကို မိမိကာကြယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ နားလည္လာမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သေဘၤာတက္ခါနီး ေရေၾကာင္း႒ာနမွ ညႊန္မွဴးရဲ ့Briefing ကို နာခံၿပီးမွထြက္ရသည္။ အဲဒီ Briefing မွာ MLC 2006 တြင္ေဖာ္ျပထားတဲ့ သေဘၤာသားေတြရဲ ့ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ေျပာျပေပးမယ္၊ လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးေတြ ေဝငွေပးမယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးေကာင္းေပလိမ့္မယ္။ ထိုမွသာ သေဘၤာသားေတြဟာ မိမိတို ့ရဲ ့ right to appeal ကိုသိရွိမွာျဖစ္ပါသည္။

သက္ဆိုင္ရာေရေၾကာင္း႒ာနမွ ေရေၾကာင္းေလာကတိုးတက္ဖို ့အတြက္ အဓိကစိန္ေခၚခ်က္ေတြကို ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းပဲနဲ ့ရိုးရိုးမျဖစ္စေလာက္ဟာေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရေၾကာင္းေလကဟာ မၾကာမီက်ဆံုးကိန္းဆိုက္လာပါလိမ့္မည္။

“အခ်ိန္ႏွင့္ အေျခအေနက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို တြန္းေနၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြန္းမခံခင္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေရြ ့ၾကပါစို ့။ အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားတဲ့ေလာကမွာ change or die ႏွစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို ေျပာင္းလဲရင္ေျပာင္းလဲ မဟုတ္ရင္ သူမ်ားဆီမွာေသရမွာပါပဲ”

မည္သည့္အဖြဲ ့အစည္းကိုမွ တိုက္ခိုက္လိုစိတ္နဲ ့ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။ ျမန္မာေရေၾကာင္းေလက တိုးတက္ေစခ်င္ေသာ ေစတနာနဲ ့ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေက်ာ္မင္းထြန္း (Master Mariner F.G, Singapore)