ဒီလိုမ်ိဳး ေတာင္းဆိုသင့္ပါသလား

by Maha Thumana on Thursday, December 6, 2012 at 5:25am 

       ဒီကေန႔ မီဒီယာမွာ တက္လာတ့ဲ သတင္းေတြထဲက စိတ္ထဲမွာ သိပ္ၿပီး ဘ၀င္မက်ႏိုင္တ့ဲ သတင္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ မႏၲေလးသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ထိုင္သပိတ္သတင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္သပိတ္နဲ႔ အတူ ေတာင္းဆိုခ်က္ (၅) ခ်က္ကိုလည္း ေတာင္းဆိုၾကတယ္ လို႔ သိရပါတယ္။

       သံဃာေတာ္မ်ားေတာင္းဆိုတ့ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ကေတာ့-

၁။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕တို႔မွ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရ သံဃာေတာ္မ်ားကို အျမန္ဆံုး ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ရန္။

၂။ အႀကမ္းဘက္ႏွိမ္နင္းမႈတြင္ တာ၀န္ရွိေသာသူမ်ားအား ထိေရာက္စြာအေရးယူေပးရန္။ 

၃။ ေၾကးနီစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားကို အျမန္ဆံုးျပန္လႊတ္ေပးရန္။ 

၄။ ေၾကးနီစံမံကိန္းကို ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားေက်နပ္ လက္ခံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္။ 

၅။ ေနာက္ေနာင္တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မေပၚ ေပါက္ေစရန္ လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ား အျမန္ဆံုး ႏႈတ္ထြက္ေပးရန္ ဆိုတာေတြပါပဲ။

       ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဟာ လက္ပံေတာင္းေတာင္းအေရးမွာ အစိုးရရဲ႕ အင္အားသုံးၿဖိဳခြဲမႈေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြ မီးေလာင္ဒဏ္ရာ ျပင္းထန္စြာ ရခ့ဲၾကတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္လာတာေတြပါ။ အစိုးရရဲ႕ ၿဖိဳခြင္းမႈဟာ ျပင္းထန္လြန္းတယ္၊ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေျဖရွင္းလို႔ ရႏိုင္ပါလ်က္နဲ႔ အခုလို အၾကမ္းဖက္တာမ်ိဳးဟာ လက္ခံႏိုင္စရာ မရွိဘူး ဆိုတာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္တကြ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနသူေတြအားလုံးက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၾကသလို မီဒီယာေတြကလဲ ေရးသားတင္ျပေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ပုံေတြကို ေတြ႕ရတ့ဲအခါမွာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ထိခုိက္ခ့ဲရပါတယ္။

မလိုလားအပ္တ့ဲ အျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ ျဖစ္ခ့ဲၿပီးပါၿပီ။ ဒါေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အစိုးရကို ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ၾကတ့ဲေနရာမွာေတာ့ စဥ္းစဥ္းစားစား ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္နဲ႔ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ ၀င္ၾကဖို႔ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေတာင္းဆိုသူေတြဟာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမေတြနဲ႔ ေသြဖီမသြားရေအာင္ အထူးတလည္ ဂ႐ုျပဳဖို႔ လိုပါမယ္။

သံဃာေတာ္ေတြ ေတာင္းဆိုထားတ့ဲအခ်က္ငါးခ်က္ထဲက ပထမအခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ ယခုအခ်ိန္မွာ ဒီကိစၥအတြက္ ဘယ္သူ႕မွာ တာ၀န္႐ွိတယ္ ဆိုတာ သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးပါဘူး။  ဒီလို အခိ်န္မ်ိဳးမွာ ေယဘုယ်ဆန္ဆန္ ေကာက္ခ်က္ဆြဲၿပီး အစိုးရတစ္ဖြဲ႕လုံးကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခိုင္းေနတာကေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႕မွာ တာ၀န္႐ွိတယ္၊ ဘယ္လို လက္နက္မ်ိဳးကို သုံးခ့ဲတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ခုေလာက္ ျပင္းထန္တ့ဲ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြ ရခ့ဲတယ္ ဆိုတာကို သဲသဲကြဲကြဲ သိရေအာင္ အရင္ မလုပ္သင့္ေပဘူးလား။

တကယ္ေတာ့ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတာကလဲ ျပစ္မွားမိသူ ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ ေတာင္းပန္တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သင့္တာပါ။ မေတာင္းပန္ရင္ ဘယ္လို လုပ္လိုက္မယ္ ဆိုတ့ဲ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ိဳးနဲ႔ အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းပန္းခိုင္းတာမ်ိဳးကို ဘုရားအစ႐ွိတ့ဲ သူေတာ္ေကာင္းအရွင္ျမတ္ေတြ လုပ္ခ့ဲတယ္ လို႔ မၾကားမိဖူးပါဘူး။ ျပစ္မွားသူအေနနဲဲ႔ ပစၥဳပၸန္ေရာ သံသရာမွာပါ ဆိုးျပစ္ေတြ မႀကီးထြားရေအာင္ ေတာင္းပန္လိုက ေတာင္းပန္၊ အျပစ္မေၾကာက္လို႔ မေတာင္းပန္လဲ သူ႕ထိုက္နဲ႔ သူ႕ကံ သေဘာထားသင့္ပါတယ္။

ဒုတိယေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္တ့ဲ  “အႀကမ္းဘက္ႏွိမ္နင္းမႈတြင္ တာ၀န္ရွိေသာသူမ်ားအား ထိေရာက္စြာအေရးယူေပးရန္” ဆိုတာကေတာ့ ရဟန္းေတြအေနနဲ႔ ဒီလို ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ိဳး ေတာင္းဆိုသင့္/ မသင့္ ၀ိနည္းတရားေတာ္ကို ျပန္လည္ေလ့လာၾကဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အခု ရဟန္းသံဃာေတြ ေတာင္းဆိုတ့ဲအတိုင္း အစိုးရက တာ၀န္႐ွိသူကို ေသဒဏ္ေပးတယ္ ဆိုပါစို႔၊ ဒီလို ျဖစ္လာေအာင္ ေတာင္းဆိုတ့ဲ ရဟန္းေတြမွာ ၀ိနည္းျပစ္ မရွိေပဘူးလား။ “အေရးယူေပးပါ” ဆိုတ့ဲ စကားမ်ိဳးက ရဟန္းတစ္ပါးအတြက္ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားတ့ဲ စကားျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို သတိျပဳေစ လိုပါတယ္။ “အေရးယူေပးရန္” ဆိုတာေလာက္နဲ႔တင္ အားမရလို႔ “ထိေရာက္စြာ” ဆိုတာပါ ထည့္လိုက္ေတာ့ ပိုၿပီး ဆိုးမသြားေပဘူးလား။

တတိယေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္တ့ဲ “ေၾကးနီစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားကို အျမန္ဆံုးျပန္ လႊတ္ေပးရန္” ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရဖက္က ဖမ္းဆီးထားသူ မရွိပါဘူးလို႔ ျငင္းဆိုသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ကလဲ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတြ ရွိရင္ သူ႕ကို အေၾကာင္းၾကားဖို႔ အခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္မွာ ေျပာဆိုခ့ဲတာကို မီဒီယာမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ တကယ္တန္း ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္လဲ ေျဖရွင္းလို႔ လြယ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

စတုတၳေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္တ့ဲ “ေၾကးနီစံမံကိန္းကို ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားေက်နပ္လက္ခံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္” ဆိုတာကေတာ့ အခုအခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္႐ြက္ေနတ့ဲ စုံးစမ္းေရးေကာ္မရွင္က စတင္ လုပ္ေဆာင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္အတိုင္း အစိုးရအဖြဲ႕က အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္ေပးတာ ရွိ မရွိ ကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ ေကာ္မ႐ွင္ရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ထြက္လာၿပီးေနာက္ အစိုးရက ေဆာင္႐ြက္မေပးမွသာ ေတာင္းဆိုသင့္ပါတယ္။

ပဥၥမေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္တ့ဲ “ေနာက္ေနာင္တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မေပၚေပါက္ေစရန္ လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ား အျမန္ဆံုး ႏႈတ္ထြက္ေပးရန္” ဆိုတာကေတာ့ ယေန႔ကာလအေျခအေနအရ အေတာ္ျပင္းထန္ေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ျပည္သူျပည္သားအားလုံးရဲ႕ အႏၲိမရည္မွန္းခ်က္ကလည္း အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္အတိုင္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္လာဖို႔ပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အားလုံးက အခုလို တိုက္႐ိုက္ ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးကို ယခုအခ်ိန္မွာ လုပ္ေဆာင္တာ မေတြ႕ရေသးပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ မေတာင္းဆိုတာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရွိသူ အားလုံး သေဘာေပါက္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို သံဃာေတာ္ေတြက ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့ ေတာင္းဆိုျပလိုက္တာ တစ္ဘက္ကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အျခားတစ္ဖက္က စဥ္းစားရမွာက တပ္မေတာ္သားေတြက သူတို႔ကို လႊြတ္ေတာ္ထဲ ကေရာ အစိုးရအဖြဲ႕ထဲကေရာ ထြက္ေပးရမယ္လို႔ ေတာင္းဆိုတာကို မေက်နပ္လို႔  အာဏာသိမ္းတယ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕ကိုလဲ ဖ်က္တယ္ လႊြတ္ေတာ္ကိုလဲ ဖ်က္တယ္ လို႔ လုပ္လာရင္ ေတာင္းဆိုတ့ဲ ရဟန္းသံဃာေတြ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ႀကိဳတင္စဥ္းစားထားဖို႔ေတာ့ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။

       ေတာင္းဆိုခ်က္ငါးခ်က္ကို ၿခံဳၿပီး သုံးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ပထမေတာင္းဆိုခ်က္က လက္ေတြ႕ မက်ဘူး၊ လက္ေတြ႕ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔လည္း အလားအလား အေတာ္နည္းပါတယ္။ ဒုတိယေတာင္းဆိုခ်က္က ၀ိနည္းေၾကာင္းအရ ၿငိစြန္းႏိုင္ပါတယ္။ တတိယေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ ရွင္းလို႔ ရႏိုင္တ့ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ပါ။ စတုတၳေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲကာလမို႔ အခုအခ်ိန္မွာ မေတာင္းဆိုသင့္ေသးတ့ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ပါ။ ေနာက္ဆုံး ပဥၥမျဖစ္တ့ဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ လုပ္ဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုဖို႔အတြက္ ထားေပးရမယ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။

       ဒါ့ေၾကာင့္ အခု မႏၲေလးၿမိဳ႕က ထိုင္သိပိတ္သံဃာေတာ္ေတြ ေတာင္းဆိုၾကတ့ဲအခ်က္ငါးခ်က္ကို ေလာကေၾကာင္း ဓမၼေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ၾကတ့ဲ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားက ဒီလို ေတာင္းသင့္/မေတာင္းသင့္ ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံ ေလွ်ာက္ထားခ်င္ပါတယ္။