အေဖ့ကိုေျပာေပးမယ္လား

by Ma Nandar on Tuesday, December 25, 2012 at 10:53pm 

ျပည့္တန္ဆာ လိုင္စင္ခ်ေပးေရးကို က်မက ခါးခါးတူးတူး ျငင္းမိေတာ့ က်မကို ကြန္မန္႔အရွည္ၾကီးေတြေရးျပီး ကိုယ့္ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြေျပာျပၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲသည့္မိတ္ေဆြမ်ားက က်မကို လြယ္လြယ္နဲ႔ မိတ္ေဆြအျဖစ္ မစြန္႔လႊတ္ခ်င္လို႔ သူတို႔အျမင္အတိုင္း နားခ်ၾကတယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ထူးျခားတာက အားလံုးဟာ အမ်ဳိးသားေတြ ခ်ည္းျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးလာကတည္းက ဘယ္မိန္းကေလးကမွ ငါၾကီးလာရင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ ဘယ္မိဘကမွလည္း ငါ့သမီးေလးေခ်ာလိုက္တာ ၾကီးလာရင္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ခိုင္းမယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း မရွိပါဘူး။

အေမတို႔ဆင္းရဲလို႔ သမီး ျပည့္တန္ဆာသြားလုပ္လို႔ ေျပာထြက္ရက္တဲ့ မိဘလည္း အလြန္ကို နည္းလိမ့္မယ္လို႔ က်မယံုၾကည္ပါတယ္။ မလႊဲသာလို႔ ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္သြားၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။

ျမန္မာမိန္းကေလးတေယာက္ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္သြားရတဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းခံစားေလာင္ျမိဳက္ရတဲ့ ေသာကအပူမီး၊ စိတ္အားငယ္မႈ၊ သိမ္ငယ္မႈေတြကို ျမန္မာမိန္းကေလးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ က်မထက္ပဲ ျမန္မာေယာက်ာၤးေလးေတြက ပိုျပီးခံစားကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေပးႏိုင္ပါဦးမလား။

အကယ္၍မ်ား မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ အိမ္တအိမ္မွာ ကိုယ့္ ညီမေလး(၃)ေယာက္ အနက္ တေယာက္က ျပည့္တန္ဆာျဖစ္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ သူဝမ္းဝလာတယ္၊ ခါးလွလာတယ္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ကို အားက်ျပီး ေနာက္တေယာက္ကလည္း သူ႔လမ္းစဥ္လိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့။ သူတို႔ေတြ ေရာဂါေတြလည္း ရၾကတယ္ဆိုပါေတာ့။

မိတ္ေဆြဘယ္လို ေျဖရွင္းမလဲ။ မိတ္ေဆြစိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုေနမလဲ။

သူတို႔ကို ျပည့္တန္ဆာဘဝက မကယ္တင္ခ်င္ဘူးလား။

သူတို႔ေရာဂါေတြကို ေပ်ာက္သြားေအာင္ ကုမေပးခ်င္ဘူးလား။

အဲသည္လိုမွ မဟုတ္ဘဲ နင္တို႔ေတြေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ နင္တို႔လုပ္ရပ္ကို အေဖသိရင္ေတာ့ နင္တို႔ကို ရိုက္လိမ့္မယ္။ သတ္လိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ နင္တို႔ေတြကို အခုလို ေအးေအးေဆးေဆး ျပည့္ဆန္ဆာ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ငါက အေဖ့ကို နင္တို႔ကို နားလည္လာျပီး လုပ္ခြင့္ေပးေအာင္ ေျပာေပးမယ္လို႔ ေျပာမွာလား။အဲဒီလို ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္ရက္စက္လြန္းရာ က်မေနဘူးလား။

အခုကိစၥက အဲဒီလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ က်မ ျမင္ပါတယ္။ က်မတို႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ ဖ်က္ဆီးခံရလို႔၊ အႏိုင္က်င့္ခံရလို႔၊ စားဝတ္ေနေရး မေျပလည္လို႔ စတဲ့ ဆိုးရြားမႈအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ရတာကို တျခားေသာ နည္းလမ္းနဲ႔ကယ္တင္ဖို႔ မစဥ္းစားေပးဘဲ ဒီေလာက္ေတာင္ မ်ားေနရင္လည္း လိုင္စင္သာ ခ်ေပးလိုက္ပါလို႔ ေျပာတာမယ္ဆိုတာကေတာ့ ရက္စက္လြန္းရာက်တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။

ဥပေဒဆိုတဲ့ေနရာမွာ က်မတို႔ အခု လက္ရွိျမန္မာျပည္မွာ စစ္မွန္တဲ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဟာ ဘယ္ေလာက္ရာခိုင္နႈန္းပဲ၇ွိတယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း သိပါလိမ့္မယ္။ ဥပေဒတရပ္ ေပၚေပါက္လာတိုင္းသာ ေကာင္းရခ်ည္ေသးဆို က်မတို႔ႏိုင္ငံ ဒီလိုေတာင္ ျဖစ္မေနပါဘူး။

မိတ္ေဆြမ်ားက က်မကို ေျပာၾကတယ္။ ျပည့္တန္ဆာေတြမွာ ေရာဂါေတြနဲ႔တဲ့။ အခု လိုင္စင္ထုတ္ေပးလိုက္ရင္ အဲသည့္ေရာဂါေတြ ေပ်ာက္သြားမွာလား။

မိတ္ေဆြမ်ားက က်မကို ေျပာၾကတယ္။ ျပည့္တန္ဆာေတြကို ရဲေတြက အႏိုင္က်င့္တယ္တဲ့။ အႏိုင္က်င့္တဲ့ ေအာက္တန္းက်လွတဲ့ ရဲေတြကို အေရးမယူဘဲ လိုင္စင္ထုတ္ေပးလိုက္ဖို႔စိတ္ကူးတာလား။

ျပည့္တန္ဆာ မိန္းကေလးေတြကို ဖမ္းမိရင္ ေထာင္ထဲမထည့္ဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် သူ႔တို႔ဘဝေလးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ကယ္တင္ဖို႔ စီမံကိန္းေတြေရးဆြဲမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးေတာ့ျပီဆိုျပီး ပ်က္လက္စနဲ႔ ဆက္ပ်က္ၾကဆိုျပီး လိုင္စင္ထုတ္ေပးတာ ဘယ္ဟာက ပိုေကာင္းမယ္လို႔ မိတ္ေဆြထင္ပါသလဲ။

ျပည့္တန္ဆာေတြ မ်ားေနလို႔ လိုင္စင္ထုတ္လိုက္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးဟာ အင္မတန္မွ လြယ္ပါတယ္။ ဘယ္သူမဆို စိတ္ကူးတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အတြက္ေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္က ထိန္းသိမ္းလာခဲ့တဲ့ က်က္သေရရွိလွတဲ့၊ ကမာၻအလယ္မွာ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရမွာေပါ့ေလ။

မိတ္ေဆြမ်ားက က်မကို ေျပာၾကတယ္။ အမက ဒီမိုကေရစီလုပ္ေနျပီးတဲ့၊ အမက ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနျပီးတဲ။့ ေခါင္းမွာ NLD အလံစည္းထားျပီးတဲ့။ ပင္နီအက်ီ ၤဝတ္ထားျပီးတဲ့။ က်မကို ဟီးရိုးဆိုလားပဲ ထင္ထားတယ္တဲ့။ ဒါေတြက မိတ္ေဆြမ်ားဘက္က အျမင္ပါ။

က်မ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘူး။ ႏိုင္ငံေရးကိုျပျပီး လုပ္စားဖို႔လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္မ၇ွိဘူး။ မတရားတဲ့စနစ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္အေနနဲ႔ မခံခ်င္လို႔ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားလို႔ေတာ့ ေျပာရင္ ရႏိုင္ပါတယ္။

က်မစည္းထားတာ ေက်ာင္းသားအလံ၊ ခြပ္ေဒါင္းအလံပါ။ က်မဝတ္ထားတာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပင္နီအက်ီ ၤပါ။ ငါ့တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို ေစာ္ကားလာရင္ ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ရင္ ငါတတ္ႏိုင္သမွ် ငါခြန္အားရွိသမွ် ရန္သူကို ငါေတာ္လွန္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ရွိတဲ့ သာမာန္ အရပ္သူေက်ာင္းသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတေယာက္ပါ။

ဘယ္ပါတီဝင္မွ မဟုတ္သလို၊ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေအးခ်မ္းသာယာေနတဲ့ တိုင္းျပည္တျပည္မွာ အမ်ားအၾကိဳက္လိုက္ေျပာျပီး မဲဆြယ္စည္းရံုးရတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမား လုပ္ဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း မရွိဘူး။ က်မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ သမၼတျဖစ္ရင္ တိုင္းျပည္နဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး က်မအလြန္ဆံုးလုပ္လွ စာေရးဖို႔နဲ႔ ပရဟိတလုပ္ဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲရွိတယ္။ က်မမွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလည္း၇ွိပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ က်မဟာ ျမန္မာျပည္မွာ မရွိတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္ၾကီးဟာ က်မေၾကာင့္ ဆန္မကုန္ရသလို၊ ေျမလည္းမေလးရပါဘူး။ က်မအေနနဲ႔လည္း ေနမယ္ဆို အေနသာၾကီးျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ၂၆ႏွစ္လံုးလံုးေနလာခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္အေနနဲ႔ က်မတိုင္းျပည္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးကိုေတာ့ က်မခ်စ္တယ္။ အေကာင္းဆံုးဆိုတာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။

က်မကို မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကတယ္။ ေဒၚစုေတာင္ AIDS တိုက္ဖ်က္ေရးမွာ ဘာဆိုလားပဲ။ အဲဒါေကာင္းတာေပါ့။ ဒါမ်ဳိးကို ေထာက္ခံတယ္ေလ။ AIDSတိုက္ဖ်က္တာနဲ႔ ျပည့္တန္ဆာ လိုင္စင္ခ်ေပးဖို႔ေျပာတာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။

က်မကို မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ emotion ထားတာ မသင့္ေတာ္ဘူးတဲ့။ အမွတ္တမဲ့ဆိုရင္ အင္မတန္ နားေထာင္လို႔ေကာင္းလို႔တဲ့စကားပါ။

ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး လုပ္လာတဲ့ သူတိုင္း emotionက စခဲ့တာကို ေမ့ေနၾကတာလား။ သတိမထားမိတာလား။

က်မတို႔ အင္မတန္ယံုၾကည္ေလးစားရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာျပည္ကို ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ျပန္လာတုန္းက မိခင္က်န္းမာေရးကိစၥနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ျပန္လာတာပါ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္မယ္။ ငါျမန္မာျပည္မွာ သမၼတသြားလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျပန္လာတာမဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမယ့္ အေဖ့သမီးပီပီ ျပည္သူနာေတာ့ သူမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ဘဝမွာ အျမင့္ဆံုးemotionဟာ သူ႔မိသားစုထက္ ျမန္မာျပည္ျပည္သူလူထုျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲသည့္ emotionေၾကာင့္ သူအကုန္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အားလံုးကို ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

အခုမေန႔တေန႔ကအခ်ိန္အထိ သူေျပာတဲ့ စကားမွာ ျပည့္ျပည့္ဝဝၾကီးပါေနတဲ့ emotionကေတာ့ သူသမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္။ သူအာဏာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာပဲ။ ၂၀၀၈ နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒၾကီးဟာ သူသမၼတျဖစ္ဖို႔ကို နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ကာကြယ္ေႏွာက္ယွက္ထားတယ္ဆိုတာ သူသိသိၾကီးနဲ႔ သာမာန္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေျပာမထြက္တဲ့ စကားကို သူ႔ျပည္သူလူထုအတြက္ သူေျပာထြက္တာ သူ႔ရဲ႔ ျပင္းထန္လွတဲ့ emotionေၾကာင့္ေပါ့။

သူလုပ္ေပးခ်င္ေနျပီေလ။ သူသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြရွိရင္ဆိုတဲ့ မခ်င့္မရဲစိတ္ေတြေၾကာင့္ လူၾကားေကာင္းတာ မေကာင္းတာ သူဂရုမစိုက္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ရာမွာ တေယာက္မေျပာတဲ့စကားကို ရဲရင့္စြာ သူ႔စိတ္ခံစားခ်က္အတိုင္း(emotion)အတိုင္း သူေျပာခဲ့တယ္။

က်မလည္း ဒီလိုပဲ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဒၚစုနဲ႔ ႏိုင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မ ခ်စ္တဲ့ က်မတို႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ က်မစိတ္ခံစားခ်က္အတိုင္းေျပာတာပဲ။ လူၾကားေကာင္းတာ မေကာင္းတာ က်မ စိတ္မ၀င္စားပါ။

က်မကို မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကတယ္။ က်မက ျပည့္စံုလို႔ ပညာတတ္လို႔ ျပည့္တန္ဆာေတြကို ကိုယ္ခ်င္းမစာဘူးတဲ့။ ျပည့္တန္ဆာေတြရဲ႕ ဘဝကို မသိဘူးတဲ့။ က်မကိုယ္က်မ ေဒၚစုနဲ႔ ႏိႈင္းတာမဟုတ္ေပမယ့္ တခုေျပာမယ္ေနာ္။

ေဒၚစုဟာ တခါမွ BUS ကား တိုးမစည္းဖူးေပမယ့္ busကားတိုးစီးရတဲ့ ျပည္သူလူထုဘဝကို သူနားလည္တယ္။ သူခံစားတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူၾကိဳးစားတယ္။ သူ႔အစြမ္းနဲ႔သူေပါ့။ က်မလည္း တခါမွ ျပည့္တန္ဆာ မလုပ္ဖူးေပမယ့္ ျမန္မာမိန္းကေလး ျပည့္တန္ဆာတေယာက္ရဲ႕ ဘဝကို က်မနားလည္လို႔ရတယ္။ ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားလို႔ရတယ္။ ခံစားစာနာမိလို႔လည္း နင္ပ်က္ေနျပီ ဒီေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္သာ လုပ္လိုက္ေတာ့လို႔ အေျပာခံလိုက္ရမယ့္ ဘဝေလးေတြအတြက္ အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေပါ့။

ဒါဆိုရင္ နင္ဝင္လုပ္ပါလားလို႔ က်မကို ေျပာဖို႔အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ က်မ မပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးမယ္ႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္လို႔ က်မ ေထာက္ခံအားေပးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္နဲ႔ ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ျမင္တဲ့အျမင္ကို ကို္ေျပာလို႔ရတဲ့ေနရာကေန ေျပာမွာပဲ။ အဲဒါ က်မရဲ႕ rightပဲ။

က်မတို႔ အင္မတန္မွ ယံုၾကည္အားကိုးရတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းတရပ္ဟာ ျပည့္တန္ဆာ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြအတြက္ သည့္ထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္မလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား။ ကမာၻမွာ အင္အားအၾကီးဆံုး ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္အေနနဲ႔ ရပ္တည္လာတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း တျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ထူးမျခားနားဘဲ စဥ္းစားေပးမွာလား။

အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ဆိုရင္ တျခားေနရာေတြမွာလည္း အေနာက္ႏိုင္ငံၾကီးေတြရဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈကို လိုက္မမီဘဲ ျပည့္တန္ဆာ လိုင္စင္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ “ ထိုင္းဆိုသည္မွာ ကမာၻမွာ ျပည့္တန္ဆာ အေပါမ်ားဆးံုႏိုင္ငံလို႔ “ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုျခင္း ခံလိုက္ရတာကို သတိထားသင့္ပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာဆိုရင္လည္း ဒီလိုကိစၥေတြကို တရားဝင္သတ္မွတ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ အခုဆိုရင္ မိန္းကေလးခပ္လွလွေလးေတြကို ဘူတာမွာ လူစည္ကားရာေနရာမွာ လိုက္ျပီး ေစ်းေမးခြင့္၇ွိတယ္။ ျပည့္တန္ဆာနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ လမ္သြားလမ္းလာ မိန္းကေလးေတြကို လိုက္ေျပာခြင့္၇ွိတယ္။

ဥပမာ….မိန္းကေလးတေယာက္ဟာ ေပါင္တံလွတယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားေျခေထာက္သိပ္လွပါတယ္။ ဒီေျခေထာက္ေလးကိုပဲ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းရဲ႕ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေနရာမွာ သံုးပါမယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါ။ တနာ၇ီေလာက္ပါပဲ။ မၾကာပါဘူး။ ယန္းဘယ္ေလာက္ေပးပါမယ္။ ခင္ဗ်ားစိတ္ဝင္စားရင္ ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တဲ့ေစ်းလည္း ေျပာၾကည့္ေပါ့။ ညွိၾကတာေပါ့။ စသျဖင့္ လိုက္ေျပာၾကတယ္။

အဲဒါကို စိတ္ဆိုးလို႔မရဘူး။ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲလို႔ မရဘူး။ မိန္းမေကာင္း၊ မိန္းမပ်က္ မကြဲေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အေမ၊ အစ္မ၊ႏွမေလးေတြကို အဲလိုသည္ကို ေစ်းလိုက္ေမးရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ က်မတို႔ဆီမွာေရာ ေနာက္ပိုင္းဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြ မျဖစ္လာဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္လား။ တကယ္တမ္းနစ္နာရေတာ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသားေတြမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြပါ။

ေနာက္ထပ္ဆိုးက်ဳိးက ေမြးရာပါခႏၶာကိုယ္နဲ႔ရင္းျပီး တရားဝင္ ေငြလြယ္လြယ္ရွာလို႔ ရတဲ့အခါက်ေတာ့ သမီးျဖစ္သူကလည္း မိဘကို မေလးစားေတာ့ဘူး။ မိန္းမျဖစ္သူကလည္း ကိုယ့္လင္သားကို မေလးစားေတာ့ဘူး။ အဲသည္လိုကိစၥေတြေၾကာင့္ စိတ္ထိခိုက္ရတဲ့ မိဘေတြ၊ အိမ္ေထာင္ပ်က္မႈေတြဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမွာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မႏိုင္လို႔လႊတ္ထားရတဲ့ စိတ္ဆင္းရဲမႈၾကီးျဖစ္ေနျပီ။

ဒီေတာ့ က်မေျပာခ်င္တာက ျမန္မာဆိုသည္မွာ တျခားႏိုင္ငံေတြလို လူေပါင္းစံု၊ ဘာသာေပါင္းစံု၊ဘာသာမဲ့ေပါင္းစံု အခ်ဳိးတူညီစြာ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ တိုင္းျပည္မဟုတ္။ ျမန္မာေဟ့ဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာ စည္ပင္ထြန္းကားရာ သာသနာ့နယ္ေျမလို႔ ထင္ရွားေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း ထည့္တြက္မယ္ဆိုရင္၊ ျပည့္တန္ဆာ လိုင္စင္ခ်ေပးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ဆိုးက်ဳိးနဲ႔ေကာင္းက်ဳိးကို ယွဥ္ၾကည့္ျပီး ေရရွည္ကိုပါ ထည့္စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္၊ လက္တေလာ ေဆးျမီးတိုနဲ႔တူတဲ့ ဒီကုထံုးမ်ဳိးမဟုတ္တဲ့ သည့္ထက္ေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္တရပ္ကို မစဥ္းစားေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလားလို႔ ျပည္သူတေယာက္အေနနဲ႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

မျဖဴျဖဴသင္းေတာင္မွ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရလက္ထက္ကတည္းက သူတေယာက္တည္းအေနနဲ႔ တပိုင္တႏိုင္ကစလို႔ HIV ေဝဒနာ၇ွင္ေတြကို ေဆးတိုက္ခဲ့ေသးတာပဲ။ အဖမ္းေတာင္ခံခဲ့ရေသးတယ္ပဲ။ အင္မတန္ေလးစားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

ဒီကိစၥဟာ အျမင္မတူတာလို႔ က်မ မယူဆပါဘူး။ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ နည္းတယ္လို႔ပဲ ယူဆပါတယ္။ တကယ္သာ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မယ္ဆိုရင္ သည့္ထက္ေကာင္းတဲ့ (ခက္ခဲေကာင္းခက္ခဲမယ္) နည္းလမ္းကို ဦးေႏွာက္အေျခာက္ခံျပီး စဥ္းစားေပးၾကမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

အဲလိုမွ မဟုတ္ဘဲ အေဖ့ကိုပဲ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ခြင့္ရေအာင္ ေျပာေပးလိုက္ၾကေတာ့မွာလား။

နႏၵာ

က်မရဲ႕ သေဘာဆႏၵကေတာ့ အဲဒါပါပဲ။ မိတ္ေဆြလုပ္ျခင္း မလုပ္ျခင္းကေတာ့ မိတ္ေဆြသေဘာပါေလ။ ေနာက္ထပ္ေရးလာေသာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို မည္သို႔မွလည္း တုန္႔ျပန္မည္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ က်မတြင္ အခ်ိန္မ်ားစြာမရွိပါ။