ဆရာ၀န္မ်ားအား ဘုံရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ေခ်မႈန္းၾက

by တစ္ခါတစ္ေလေရးျဖစ္တဲ့ ဒိုင္ယာရီ on Monday, December 10, 2012 at 10:30am ·

အခုတစ္ေလာ စိတ္ထဲမယ္ ဆရာ၀န္ေတြကို တယ္ဘ၀င္မက်ခ်င္ဘူး။ ဒင္းတို႔လုပ္ပုံေတြေၾကာင့္ မေျပာခ်င္ဘဲ ေျပာရဦးမယ္။ က်ဳပ္က မတရားမႈဆို တယ္မခံခ်င္ဘူး။ စိတ္ထဲမေတြ႕ရင္ မေတြ႕သလို like လုပ္၊ share လုပ္၊ comment ၀င္ေပးတတ္တဲ့ ရဲရဲေတာက္ ေဖ့စ္ဘုတ္မ်ိဳးခ်စ္ဗ်။

"မေက်နပ္ရင္ ဘေလာ့ပစ္လိုက္" ဆိုတဲ့ လက္သုံးစကားနဲ႔ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽႊံ ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ အမွန္တရားဘက္ေတာ္သားကြ။ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ လူမ်ိဳးဘာသာက်ားမေရြး ဘယ္သူမွ ဗိုလ္မထားဘဲ ေ၀ဖန္ဆဲဆိုခဲ့တာ က်ဳပ္ပဲ။ ျမန္မာျပည္ႀကီးရဲ့ အလုံးစုံေသာ အေရးကိစၥကို ထိုးထြင္းသိျမင္တယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလုံးရဲ႕ ျပႆနာေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ေျဖရွင္းဖို႔ က်ဳပ္မွာ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီထင္ျမင္ခ်က္ေတြအားလုံးမွန္တယ္လို႔ က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ယဥ္ေက်းဖို႔ မလိုဘူး။ တစ္ျခားရႈေထာင့္ကေန စဥ္းစားဖို႔မလိုဘူး။ တစ္ဖက္သားခံသာေအာင္၊ လုပ္ခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေျပာဆိုဖို႔ နည္းလမ္းရွာဖို႔ မလိုဘူး။ ဆဲဖို႔ပဲလိုတယ္။ ပြဲဆူေအာင္လုပ္တာဟာ အေျဖပဲ။ positive criticism ဆိုတာ သူရဲေဘာေၾကာင္သူေတြရဲ႕ အလုပ္ပဲ။ ကုိယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ဆဲရဲရမယ္။ က်ဳပ္မွာ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အဲဒါကို က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ အျပည့္အ၀ အသုံးခ်တယ္။ ခင္ဗ်ားမေက်နပ္ရင္ ျပန္ေျပာ။ ရန္ဆိုတာ ဆြေပးမွ ျဖစ္တာ။ ရန္ျဖစ္ဖို႔ဆို က်ဳပ္ကလာထား။ ရန္ပြဲကို ေရွာင္ရင္ ေပ်ာ့ညံ့ရာက်တယ္။ ကိုယ္နဲ႔ မတူရင္ အားလုံးဟာ ရန္သူပဲ။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္တုိက္ခိုက္ေနတာဟာ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ေျပာတာထက္ တာသြားတယ္။ သူေသကိုယ္ေသ တိုက္ခိုက္ျခင္းဟာ တိုးတက္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစပဲ။

ဒီမွာ က်ဳပ္ေျပာမယ္။ police case ကိုေတာင္ ရဲအေရးပိုင္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈလို႔ ေရးလိုက္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ။ "သပိတ္ေမွာက္သျဖင့္ မီးသင့္လာေသာ ဘုန္းဘုန္းလူနာမ်ားအမႈ" ဆိုၿပီး တုံးအသစ္လုပ္ၿပီးမွ ထုပါလား။ ဘာလဲ ျမန္မာျပည္ကို မေကာင္းစားေစခ်င္ဘူးလား။ အသက္စြန္႔ၿပီး သပိတ္ေမွာက္ေနတဲ့သူေတြကို ၿငိဳျငင္တာလား။ ဒီမိုကေရစီကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခ်င္တာလား။ တစ္သက္လုံး ေရးေနက်အတိုင္း ရာဇ၀တ္မႈလို႔ ေရးလိုက္ရင္ အဆဲခံႏိုင္ရတယ္ဆိုတာေတာင္ မေတြးမိဘူးလား။ ဒီေလာက္ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ႏို္င္စြမ္းမရွိတဲ့ ဒင္းတို႔ ဆရာ၀န္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ အသက္ကို ထပ္ၿပီး ယုံရေတာ့မလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီတုံးမထုဘဲနဲ႔ တစ္ခုခုျဖစ္မွ တရားရုံးကို ကိုယ္တိုင္လိုက္ရွင္းပါလား။  ေဆးရုံမွာ လူနာေတြနဲ႔ လုံးလည္ခ်ာလည္ လုိက္ေနရတာကလြဲလို႔ အားေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ မသကာ ဆမျပဳတ္ရုံေပါ့။ ဆမျပဳတ္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ။ ေဆးရုံက လခေပးထားတာေတာင္ ညေနေဆးခန္းထိုင္ၾကေသးတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ အိမ္မွာ ေအးေဆးေနပါ့လား။ ေငြမက္ကို မက္တယ္။

ေဆးရုံမွာ ဘာျဖစ္ျဖစ္၊ ျဖစ္သမွ် ဆရာ၀န္က တာ၀န္ယူရမွာေပါ့။ ျမင္းလွည္းသမားက ခ်သြားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဆးရုံထဲသြင္းဖို႔ ေထာ္လီသြားရွာေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မဖို႔ လူေခၚေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေငြညွစ္ခ်င္တဲ့ အေပါက္ေစာင့္က ပညာျပထားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆရာ၀န္ေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ ေျမျပင္ေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္လုံးခ်ထားတာေတာင္ မသိရေအာင္ အထဲမွာ ဆရာ၀န္ေတြ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီေလာက္ပဲ အလုပ္ရႈပ္သလား။ ေတြ႔ၿပီဆိုရင္လည္း ျမန္ျမန္ကေလး ေျပးလားေလ။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ၾကာေနတာလဲ။ ဓာတ္ပုံရိုက္တဲ့သူကေတာင္ ရိုက္ၿပီးသြားၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ေရာက္မလာေသးဘူး။ ေျပာတဲ့သူေလာက္ေတာင္ လုပ္တဲ့သူက မလုပ္ႏုိင္ဘူးလား။ က်ဳပ္ေတာင္ ေ၀ဖန္ၿပီးသြားၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ က လုပ္လို႔႔ ျပင္လို႔ မၿပီးေသးဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆရာ၀န္ေတြ ေတာ္ေတာ္လိုေသးတာပဲ။ ဘယ္လူနာေရာက္သလဲလို႔ အားအားရွိ အျပင္ကို ထြက္ၾကည့္ေနပါ့လား။ အျပင္ ထြက္မၾကည့္ႏိုင္ရေအာင္၊ ေဆးရုံလာတဲ့လူနာကို အျပင္မွာထြက္မၾကိဳရေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘာမို႔လဲ။ ဂ်ဴတီကုတ္၀တ္ရတယ္ဆိုၿပီး ဘ၀င္ျမင့္မေနနဲ႔။ ေဆးရုံ level မွာ ျဖစ္သမွ်ျပႆနာ ေဆးရုံ level နဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ မရရေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆရာ၀န္လုပ္ေနၿပီး management မတတ္ဘူးလား။ ေျပာေတာ့ ၆ႏွစ္ေတာင္ သင္ခဲ့ရတယ္ဆို။ ၀န္နဲ႔အား မမွ်လည္း ဆရာ၀န္မွာပဲ တာ၀န္ရွိတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ စနစ္ကို လႊဲမခ်နဲ႔။ ကိုုယ့္ကိစၥ ကုိယ္တာ၀န္ယူ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေဆးကုခ်င္လို႔ ဆရာ၀န္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘယ္သူက အတင္းလုပ္ခိုင္းလို႔လဲ။ ကိုယ့္ဘာသာ ေငြမက္ၿပီး ဆရာ၀န္လုပ္ခ်င္တာကိုး။ ပင္ပန္းလည္း ေသေအာင္ကု။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ လူ႕အသက္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့အလုပ္။ 24/7 တာ၀န္ရွိတယ္။ 24/7 တာ၀န္သိရမယ္။ ေဆးရုံမွာ ေဆးမရွိလည္း ဆရာ၀န္မွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ ဒီေဆးကဘာလို႔ မရွိရတာလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘုံးထားတာ ေနမွာ။ ရွိေအာင္လုပ္ေပး။ ဆရာ၀န္ပဲဟာ ေဆးမရွိ ေဆးဖိုးစိုက္ၿပီး ကုေပ့ါ။ လာသမွ်လူနာ စိုက္မကုရေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆရာ၀န္စိတ္မရွိဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေဆြမ်ိဳးမိဘေတြဆို စိုက္မကုဘဲေနမလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို စိုက္ကုသလို လာသမွ်လူနာကိုလည္း စိုက္ကုေပး။ က်ဳပ္တို႔ကို ေသေစခ်င္တာလား။ ဘယ္မွာလဲ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ။ ဘာလဲ ပိုက္ဆံမေပးႏိုင္တဲ့ လူနာမို႔ မကုခ်င္တာလား။ ေျပာေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြဆို။ 

ကုရင္အခ်ိန္မီေသးတဲ့ ရင္သားကင္ဆာကို ရမ္းကုဆီမွာ က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ ေက်နပ္လို႔ အိမ္တိုင္ခၽြတ္ၿပီး ေရာဂါကၽြမ္းတဲ့အထိကုတယ္။ အေျခအေနဆိုးလာေတာ့ ေဆးရုံမွာ ဆရာ၀န္နဲ႔ သြားျပတယ္။ ဆရာ၀န္က ခြဲရမယ္၊ ၿပီးရင္ ဓာတ္ကင္ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေဆးရုံမွာ ကုန္လိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံကလည္း ေသာက္ေသာက္လဲ။ ခြဲခန္းခကအစ ဓာတ္ဆီဖိုးအဆုံး ေပးရတယ္။ ဓာတ္ကင္ဖို႔လည္း လနဲ႔ခ်ီၿပီး ေစာင့္ရတယ္။ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္ ၀ယ္စားရတယ္။ ကိုယ့္ေဆးကိုယ္၀ယ္ေသာက္ရတယ္။ ျပည္သူ႔ေဆးရုံသာ ဆိုတယ္။ ဘာမွ အလကား မရဘူး။ ဒါပိုက္ဆံညာယူတာ။ ဒင္းတို႔ အိတ္ထဲပဲ ထည့္မွာ။ ေဆးရုံမွာ ႀကံဳရတဲ့ အဆင္မေျပမႈေတြအားလုံး၊ မျပည့္စုံမႈေတြအားလုံး ဆရာ၀န္ေတြ မွာပဲ လုံး၀ဥသုံ တာ၀န္ရွိတယ္။ အလကား ဆရာ၀န္ေတြ...ထြီ။

မအိပ္ရလို႔၊ လူနာမ်ားလို႔၊ ပင္ပန္းလို႔ ေဟာက္မိတာပါဆိုၿပီးေတာ့ မဟုတ္တန္းတရား ဆင္ေျခေတြလာမေပးနဲ႔။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ လူမဟုတ္ဘူး။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ ဆရာ၀န္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ၿပဳံးထားရမယ္။ ခ်ိဳသာႏိုင္ရမယ္။ တစ္ေန႔ကို လူနာရာေက်ာ္ၾကည့္ရတယ္ဆိုၿပီး ဘြာေတးလာလုပ္တာေတာ့ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ဆရာ၀န္ေတြကို ၾကည့္ရတာ လူနာေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခ်င္ပုံမရဘူး။ ၿပီးၿပီးေရာ ၾကည့္ခ်င္ေနပုံပဲ။ မ်က္ႏွာေၾကာကလည္း တင္းလို႔။ အိမ္က ကေလးေနမေကာင္းလို႔ ဟုတ္လား။ အဆင္မေျပတာေတြ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြ ရွိလို႔ ဟုတ္လား။ ေတာ္စမ္းပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံက မနက္ ၁၀ ေယာက္၊ ညေန ၁၀ ေယာက္ကုရတဲ့ GP ေတြလို မခ်ိဳသာတာ၊ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာ ခင္ဗ်ားတို႔ ညံ့တာပဲ။ ဘယ္လုပ္ႏိုင္မလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာဆရာ၀န္ေတြက အဆင့္မွ မမီတာ။ ရွက္တတ္ရင္ ေသလိုက္ေတာ့။ က်န္တဲ့ အစိုးရရုံးေတြမွာသာ လုပ္စားေနတဲ့ ၀န္ထမ္းႀကီးငယ္ေတြကို က်ဳပ္တို႔က ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာဆိုၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ ေျပာမယ္။ ေဆးရုံေရာက္လာရင္ေတာ့ ခဏေစာင့္ရတာနဲ႔ ေတြ႔ၿပီပဲ။ မီးပြင့္သြားမယ္။ က်ဳပ္အမ်ိဳးကို အနည္းဆုံးေတာ့ ဘန္ေကာက္ေဆးရုံက ကုသလိုကု။ မကုႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အသုံးမက်လို႔။ ႏိုင္ငံတကာကလို မကုႏိုင္ရင္ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ဥပေဒနဲ႔ေတြ႕သြားမယ္။ တရားမစြဲရင္ေတာင္ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ စတုတၳ မ႑ိဳင္နဲ႔ ေတြ႕သြားမယ္။ ဖြ ...... ဦး ......  မွာ။

မေသမခ်င္းမွတ္ထား။ ဆရာ၀န္အားလုံးဟာ လူယုတ္မာေတြခ်ည္းပဲ။ က်န္တဲ့သူေတြသာလွ်င္ တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ေနတာ။ အဲဒီထဲမွာ ဆရာ၀န္မပါဘူး။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ သူ႔မိသားစုေကာင္းစားဖို႔ေလာက္ သိၿပီး အားအားရွိ ပိုက္ဆံရဖို႔ ေဆးခန္းပဲထိုင္ခ်င္ေနတဲ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမားေတြ။ ဘာ ...... လူနာေတြမ်ားလို႔ ည၁၁နာရီ ထိုးသြားတာ ဟုတ္လား။ ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြကို ကုေပးရမွာ တာ၀န္ပဲ ဟုတ္လား။ အပိုေတြ။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္ရင္ လိုခ်င္တယ္ေပါ့။ ျပန္လႊတ္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ ေသလည္း ေအးတာပဲ။ မေသရင္ ေနာက္ေန႔ သူတို႔ လာေစာင့္ဦးမွာေပါ့။ ခင္ဗ်ားေစာင့္ရတာမွ မဟုတ္ပဲ။ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ထိ အပင္ပန္းခံတာ ပိုက္ဆံရဖို႔ကလြဲရင္ တစ္ျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕။

အသျပာမက္တဲ့၊ ဆရာ၀န္မပီသတဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ခ်ိဳ႕ က်ဳပ္ေတြ႕ဖူးတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဒီအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး က်ဳပ္ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီးျပီ။ အဲဒီေကာက္ခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ရွိရွိသမွ် ဆရာ၀န္အားလုံး ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲေတြပဲ။ က်ဳပ္ေကာက္ခ်က္မွန္တယ္ဆိုတာ က်ဳပ္ေသခ်ာတယ္။ က်ဳပ္ထင္ရင္ အဲဒါမွန္ေတာ့တာပဲ။ တစ္ျခားျဖစ္စရာ မရွိဘူး။ ရွင္းရွင္းေျပာမယ္။ အခုေခတ္ႀကီးမွာ ေစတနာဆရာ၀န္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ မက်န္ဘူး။ ရွိရွိသမွ်၊ တစ္ေယာက္မက်န္ ျမန္မာျပည္က ဆရာ၀န္အားလုံး ေငြမက္တဲ့ ဖြတ္က်ားေတြပဲ။ က်ဳပ္ေျပာရာခ်င္ရာ က်ဳပ္ေျပာမယ္။ ၀ါးလုံးရွည္နဲ႔ သိမ္းက်ဳံးရမ္းခ်င္ရမ္းမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က ဆရာ၀န္မို႔လို႔ ၿပဳံးၿပံဳးေလး နားေထာင္။ မ်က္ႏွာကို တံေတြးနဲ႔ ေထြးသြားရင္ေတာင္ ဆက္ၿပဳံးထား။ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္နဲ႔။ ျပန္လည္း မေျဖရွင္းနဲ႔။ မွန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မွားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၿငိမ္ခံ။ လုံး၀ျပန္မေျပာနဲ႔။ ပုထုဇဥ္ပီပီ မခံႏိုင္လို႔  ျပန္ေျပာလို႔ကေတာ့ အဲဒါ ေ၀ဖန္မႈကို လက္မခံႏိုင္တဲ့သူပဲ။ တစ္ေယာက္ခ်င္း ျပန္ေျပာရင္ ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ရန္ေတြ႕တဲ့၊ ဆရာ၀န္မပီသတဲ့ ေအာက္တန္းစားဆရာ၀န္လို႔ သတ္မွတ္မယ္။ အားလုံးက ၀ိုင္းေျပာရင္ တစ္ေကာင္ထိလို႔ အားလုံးအာတဲ့ က်ီးေတြလို႔ သတ္မွတ္မယ္။

ဆရာ၀န္ဆိုတာ လူယုတ္မာ၊ ဆရာ၀န္ဆိုတာ စိုင္းေအာင္တင့္၊ ဆရာ၀န္ဆိုတာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စု တစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ရန္သူ။ ဆရာ၀န္ေတြကို ႏိုင္သေလာက္ ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ပစ္ရမယ္။ ေဆာ္သာေဆာ္၊ အားအားရွိေငြမက္၊ ေဟာက္စားလုပ္ေနတဲ့ဟာေတြ။ သူတို႔ဆိုရင္ ေရးသားေရး။ အဲလိုေရးမွ ဒင္းတို႔ ၿငိမ္မွာ။ ေရး လို႔မွ အားမရေသးရင္ ေခ်ာင္းရိုက္၊ ဓါးနဲ႔ထိုး။ မေသေသးရင္ အုတ္ခဲနဲ႔ ထုခဲ့။ အဲ မေတာ္တဆ ကိုယ့္လက္မ ကိုယ္ထုမိခဲ့ရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္ဆီသြားျပမယ္။ က်ဳပ္မွ မကုတတ္တာ။ အကုခံရင္းနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ တစ္ခါေလာက္ ထပ္ဆဲခဲ့ဦးမယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ဒင္းတို႔က လူယုတ္မာ၊ ဒါနဲ႔ပဲ တန္တာ။ ဟဲဟဲ....