"ထူးဆန္းေသာ အင္း"

အဘ ဥကၠာကိုကို

မႏၱေလးတိုင္း ....ျမင္းျခံခရိုင္..... ျမင္းျခံျမိဳ႔ေျမာက္ဖက္.... (၈)မိုင္ေလာက္ ေ၀းတဲ႕ ဆင္ေခ်ာင္းေက်းရြာေလးတြင္ျဖစ္၏.....။
အခ်ိန္ကား...တိတ္ဆိတ္ေသာ သန္းေခါင္ေက်ာ္.. ညအခါ ျဖစ္ေပသည္....။
ရြာ၏ေျမာက္ဖက္ သုႆန္ရွိရာသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ တလႈပ္လႈပ္နွင့္ မဲမဲသ႑န္ နွစ္ခု သည္ ခ်ည္းကပ္လာေလသည္...။

ထိုမဲမဲသ႑န္ ႏွခုမွာကား အျခား မဟုတ္ေပ...။
အထက္လမ္းဂိုဏ္းဆရာ "ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္

 အူစီေမာင္" ႏွင့္ တပည္႕ေက်ာ္ "ဘီဂါး" တို႔ျဖစ္ေပသည္...။

အေရးၾကီး အထက္လမ္းဂိုဏ္း ကိစၥတစ္ခု ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ေၾကာင့္ ဤေနရာကို ျဖတ္သန္းသြားလာရျခင္းျဖစ္ေပသည္...။
ဆရာတပည္႔ႏွစ္ေယာက္ တေျဖးေျဖး သြားေနရာမွ ေျမပုံမ်ား အုတ္ဂူမ်ား အလယ္ေလာက္ ေရာက္ေသာအခါ...
လႈပ္ရွားသြားလာမႈမ်ား ရုတ္တရက္ ရပ္တန္႕သြားေလသည္...။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ...သူတို႕သြားရာ လမ္းတည္႔တည္႔တြင္....အမဲေရာင္၀တ္ရုံ၀မ္းဆက္ ၀တ္ဆင္တားေသာ....ရုပ္ဆိုးဆိုးမိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္က ပိတ္ဆို႕ကာ ရပ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏....။

ထိုမိန္းမၾကီးကား အျခားမဟုတ္ေပ...ဤရြာအနီးတ၀ိုက္တြင္ ဗိုလ္က်စိုးမိုးကာ ေသာင္းက်န္းေနေသာ ......စုန္းမၾကီး" မဖြားဇုံ " ျဖစ္ေပသည္...။
သြားမည္႔လမ္း ပိတ္ေနသျဖင့္ "ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္ အူစီေမာင္" ေဒါသနည္းနည္း ျဖစ္သြား၏...။

"ေဟ့...ဖြားဇုံ...ငါတို႕သြားမယ့္လမ္း ဘာလို႔ ပိတ္ရပ္ထားတာလဲ....နင္ အခု ဖယ္ေပးစမ္း...."

"ဟားဟား ဟား ဟား ဟား.....ရီစရာေကာင္းလိုက္တာ...ဒါ ငါ့ပိုင္နက္နယ္ေျမဟဲ႕..အူစီေမာင္ရ႕ဲ....
နင္တို႕ အခုျပန္လွည္႔သြားၾကစမ္း"

"ဖြားဇုံ...ငါ့ကို မေနွာက္ယွက္နဲ႕....ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္ မဟုတ္လား...ငါ မလုပ္ခ်င္ ဘူးေနာ္...ဟင္းဟင္း.."

"အူစီေမာင္...နင့္ပညာ မေတာက္တေခါက္ေလးနဲ႕မ်ား...ငါ့ကို လာစမ္းခ်င္တယ္....နင္စြမ္းရင္လုပ္ၾကည္႕ေလ...ဟားဟားဟား"

"ေတာက္..နင္ ဖယ္မလား မဖယ္ဘူးလား..."

"မဖယ္ဘူး...အစုတ္ပလုပ္ေကာင္ရဲ႕..."

"ေအး..သိၾကေသးတာေပါ့...တပည္႕ၾကီး ဘီဂါး..ဘယ္ဖက္က ဆရာ႕လြယ္အိတ္ ေပးစမ္းကြာ...."

"ဟုတ္ကဲ႕ ဆရာ..."

"အူစီေမာင္"သည္...လြယ္အိတ္ထဲမွ အျဖဴေရာင္အင္းတစ္ခ်ပ္ကို ထုတ္ကာ မန္းမႈတ္၍... စုန္းမၾကီး မဖြားဇုံအားပစ္ေပါက္လိုက္၏..။

"၀ုန္း"

ေပါက္ကြဲသံနွင့္အတူ အျဖဴေရာင္ မီးခိုးလုံး ထြက္ေပၚလာေလသည္....။ မဖြားဇုံမွာ ဘာမွ်မျဖစ္ေပ....။

"ဟားဟားဟား...ဒါလား နင့္ပညာ..."

"အူစီေမာင္ "မ်က္နွာ တစ္ခ်က္ပ်က္သြား၏...။ "ဘီဂါး " လန္႔သြား၏....။
ေနာက္ထပ္ ေရႊေရာင္အင္းတစ္ခ်ပ္ကို ထုတ္ကာ မန္းမႈတ္၍ ပစ္လိုက္ျပန္၏...။

"၀ုန္း"

အမည္းေရာင္ မီးခိုးလုံး ထြက္ေပၚလာေလသည္...။ မဖြားဇုံကား မျဖဳံေပ.....။

"ဟားဟားဟား...ေဟ့ ... ဆရာစုတ္....နင့္ပညာ ဒါ အကုန္ပဲလား ...."

"အူစီေမာင္" မ်က္နွာပ်က္သြားျပန္၏..။ "ဘီဂါး" လည္း ပိုလန္႕လာ၏...။ ေခၽြးေတြေတာင္ စို႔လာ၏...။

"တပည္႔ၾကီး "ဘီဂါး" ...ညာဖက္လြယ္အိတ္ ေပးစမ္းကြာ..."

လြယ္အိတ္ထဲမွ ထုတ္ယူေသာ ကေလးကစားစရာ ေရျပြတ္ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္လိုက္ေလသည္...။

"ျပြတ္...ျပြတ္....ျပြတ္...."

"ဟဲ႕...အူစီေမာင္ နင္ရူးသြားျပီလား....ေရနဲ႕လာပက္ေနတာ...ေငြအင္း...ေရႊအင္းေတာင္ မျဖဳံတာ....ဟားဟားဟား..."

"သိပ္အေျပာမၾကီးနဲ႕...ဒါဘာလဲ ျမီးၾကည္႔စမ္း စုန္းမရဲ႕..."

"အူစီေမာင္"သည္ လြယ္အိတ္ထဲမွ ခပ္ရွည္ရွည္ အရာတစ္ခုထပ္ထုတ္ကာ...မဖြားဇုံအား ပစ္လိုက္ေလသည္..။

"၀ုန္း"

က်ယ္ေလာင္ေသာ ေပါက္ကြဲသံၾကီးနွင့္အတူ လိေမၼာ္ေရာင္ မီးေတာက္ၾကီး ေပၚထြက္လာေလသည္....။

"နင္..နင္...နင္...ရက္စက္လိုက္တာ....ဒါ....ဘာအင္းလဲဟင္....အ...အာ....အား..."

စုန္းမၾကီး မဖြားဇုံမွာ.....ေျပာဆို၍ စကားမဆုံးခင္မွာပင္ မီးေတာက္ေလာင္ကာ လဲက်သြားေလေတာ့သည္...။
တပည္႕ေက်ာ္ "ဘီဂါး" စုန္းမၾကီး မီးေလာင္ေသဆုံး သြားသျဖင့္ အံ့ၾသ၀မ္းသာသြားကာ ဆရာျဖစ္သူအား ေမးလိုက္ေလ၏...။

"ဆရာ...ခုန သုံးတာ ....ဘာအင္းလဲ ဆရာ..ေတာ္ေတာ္စြမ္းတာပဲ..."

"ငါ့တပည္႔ရ..အဲဒါ အင္းမဟုတ္ဘူးကြ...မေသမခ်င္းမွတ္ထား.....လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ အေရးအခင္းမွာ သုံးတဲ႕ မီးေလာင္ဗုံးကြ...ကဲ သိျပီလား.."

"ဂိန္"

........................................................................................................................

၀င္းျမင့္ေအာင္ (၁၂.၁၂.၁၂)
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါေစ...