{{ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႐ိုက္သြားတဲ့ ဇာတ္ကား}}

ဘုန္း သက္ပိုင္

Hollywood မွ Die Hard ႏွင့္ Mission impossible ၂ ခုေပါင္း၍ Mission Die Hard ရိုက္ရန္စီစဥ္လိုက္ၾကသည္...
ထူးထူးျခားျခား ေနရာကို ျမန္မာကို ေရြးလိုက္ၾကသည္။

Bruce Willis,Tom Cruise ႏွင့္ Michelle Yoeh အပါအဝင္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားစြာႏွင့္ အားျဖည့္ထားၾကသည္။

ဇာတ္လမ္းအစတြင္ ေခ်ာင္းသာတြင္ တြမ္ခရု နားေနသည္။ ထိုစဥ္ စခန္းမွ mission အတြက္ video message ဝင္လာသည္။ တြမ္ခရု ဖြင့္ဖတ္သည္ ... အဝိုင္းလည္ေနသည္... your new mission is ... ဆိုတာပဲ ေတြ ႔လိုက္ရသည္...။ SIM card ကို ေျပာင္းထဲ့ျပီး ျပန္ခ်ိတ္သည္...အဝိုင္းလည္သည္ .... ေနာက္တစ္ကဒ္ ေျပာင္းခ်ိတ္သည္... အဝိုင္းလည္ေနသည္...။ စိတ္မရွည္သျဖင့္ hotel wifi နဲ႔ သြားၾကည့္သည္.... မထူးျခား။
ဒါနဲ႔ပဲ အေရးၾကီး mission ဆိုတာ သိသျဖင့္ Bruce willis ကို ရန္ကုန္သို႔ video ဖိုင္ယူလာရန္ ခ်ိန္းလိုက္သည္။
bruce က iPad ျဖင့္ ရန္ကုန္လာသည္။ ေလဆိပ္တြင္ custom ႏွင့္ တိုးသည္။ အိုင္ပတ္ သိမ္းလိုက္သျဖင့္ တိုင္ပတ္ကုန္သည္။ laptop ထဲရွိ backup ဖိုင္ကို ၾကည့္ရာ laptop တက္မလာသျဖင့္ ျပင္ရန္ ပန္းဆိုးတန္းနားရွိ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ အပ္လိုက္ရာ ဆိုင္က ကိုယ္ေတာ္ေတြက ထံုးစံအတိုင္း format ခ်ျပီး window အသစ္ ျပန္တင္လိုက္သျဖင့္ နားကားကုန္သည္။
ေနာက္ဆံုး မီရွဲယိုက mission ကို အေသးစိတ္ အလြတ္က်က္လာျပီး တရုတ္နယ္စပ္မွ ကားကို အျမန္ေမာင္းခ်လာသည္။ ျမိဳ႕အဝင္တြင္ ျပိဳင္ကားကို sticker ကပ္ ထားသည္ဟုဆိုတာ ရစ္ေနသျဖင့္ ေမာင္းေျပးသည္။ လမ္းက ခ်ိဳင့္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ ျပီး ျပိဳင္ကား စမံုတံုးသြားသည္။ ဒါနဲ႔ပဲ taxi ကို တားျပီး ဝင္ထိုင္လိုက္ရာ မီတာမဟုတ္သျဖင့္ taxi သမားႏွင့္ စကားမ်ားျပီး ကန္ထုတ္ခံရသည္။ အဲ့ေနာက္ smart card အားကိုးနဲ႔ bus ကား တက္စီးျပန္ရာလဲ bus ကားေတြက smart ကဒ္နဲ႔ က စက္ပ်က္ေနတယ္ေျပာသျဖင့္ အေၾကြလည္း မရွိေသာေၾကာင့္ ေဒၚလာ၁၀၀တန္ကို စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေပးရင္း ဆံုမွတ္ ေရာက္ေအာင္ လာခဲ့သည္။
၃ေယာက္ဆံုေတာ့ မီရွဲယိုက mission ကိုေျပာျပသည္။ လူဆိုးေတြ ဒီကိုလာျပီး ဒုကၡေပးမည္။ hacker ေတြလဲ ပါလာသည္။ ဒါကို သိေတာ့ ဒီက ေဂ်ာေတြကို သိထားေသာ တြမ္ခရုက ရီျပီး ဒီေလာက္ေတာ့ ေအးေဆးပါ ... လက္ပိုက္ေနရံုပဲဟုေျပာသည္။
လူဆိုးေတြ ရန္ကုန္ ေရာက္လာသည္။ die hard 4 တုန္းကလို hacker အုပ္စုက fire sale ကို စရန္ျပင္သည္။ လ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ hack ရန္ျပင္သည္... မရ ...။ တစ္လမ္းဝင္ တစ္လမ္းထြက္ မိန္းလိုက္ခ်မွ ရမည္ဆိုသျဖင့္ လူမသိသူမသိ မိန္းေတြ လိုက္ခ်သည္။ လမ္းေတြ မီးပ်က္ကုန္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္သူမွ အံ့ၾသဟန္မျပ... အသြားအလာ မပ်က္... စကားေျပာမပ်က္ ...။ လူဆိုးေတြ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစား၍မရ ..။ မီးပ်က္လို႔ ၁မိနစ္ပင္ မၾကာ မီးစက္သံေတြ အလ်ိဳလ်ိဳ ေပၚလာျပီး မီးမ်ား ဟိုတစ္စ သည္တစ္စ ျပန္လင္းလာသည္။ တစ္ျမိဳ႕လံုး စေကးႏွင့္ လ်ပ္စစ္ backup plan ေတြ ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ လူဆိုးေတြ လက္ဖ်ားခါသြားသည္။
ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ဆင့္ မီးပိြဳင့္ေတြကို hack ျပီး traffic ေတြ ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္ ၾကံသည္။ hacker က မီးပိြဳင့္ control center ရွာသည္။ မေတြ႕။ မီးပြိဳင့္နား သြားျပီး access point လိုမ်ဳိးဟာေတြ ရွာသည္ မရွိ။ ဒါနဲ႔ပဲ စိတ္မရွည္ပဲ မီးပိြဳင့္ကို ေပးသည့္ လ်ပ္စစ္ၾကိဳးကို ကပ္ေၾကးႏွင့္ သြားညွပ္သည္။ မီးပိြဳင့္ ပ်က္သြားသည္။ သူ ေပ်ာ္သြားသည္ ကားေတြ ျပသနာ တတ္ေတာ့မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အျပံဳးက ၁မိနစ္ပင္ မခံ။ ကားေတြက ေအးေဆးေဆးႏွင့္ လက္ကေလး ျပလိုက္... လက္ညိႈးေလး တစ္ေခ်ာင္းေထာင္လိုက္... မီးေတာက္လိုက္... ဟြန္းတီးလိုက္... အစ္ကိုေရ တစ္စီးေလာက္ လို႔ ေျပာလိုက္ႏွင့္ ဟိုတိုး ဒီတိုးႏွင့္ ဆက္သြားေနၾကသည္၊ ... သူ႔ဟာႏွင့္သူ ဟုတ္ေနတာပဲ။ လူဆိုးေတြ မ်က္လံုး ထပ္ျပဴးသြားသည္။ တစ္ျမိဳ႕လံုး လူေတြကို ဒီလို emergency training ေတြ ဘယ္တုန္းကမ်ား ေပးထားလဲဟု စဥ္းစားမရ ျဖစ္သြားသည္။
သည္ေတာ့ ဒါေတြ လုပ္မရရင္ stock market ေတြကို hack မယ္ကြာ.. စေတာ့ေစ်းေတြ ကေမာက္ကမျဖစ္ျပီး လူေတြ ဆူေအာင္လုပ္မယ္ဟုဆိုတာ ၾကိဳးစားသည္...။ online တြင္ stock market မေတြ႔ ...။ သူတို႔မ်ား မွားေနလားဟု google တြင္ online market ဟိုဆိုတာ ရွာေတာ့ အက်ီေလးေတြ ပိုက္ဆံအိတ္ copy ေလးေတြ ေရာင္းေသာ online shopping ေတြသာ ရွာေတြ႔သည္။
ဒါနဲ႔ပဲ fire sale ေနာက္တစ္ဆင့္ ျဖစ္သည့္ အေဆာက္အအံုေတြရွိ emergency alarm ေတြ ျမည္ေအာင္ လုပ္မည္ဟု ၾကိဳးစားသည္။ ထံုးစံအတိုင္း online မွ လုပ္မရသည့္အတြက္ နီးစပ္ရာ အေဆာက္အအံုမွ fire alarm ကို manual ဖြင့္ရန္ၾကိဳးစားသည္။ မွန္ခြဲ၍ ႏွိပ္ပါဆိုေသာ ခလုတ္ကို ႏွိပ္ရာ ခလုပ္က သံေၾကးကပ္ေနသည္။ မရမက ခုေထာင္းႏွိပ္ရာ က်ိက်ိ ၂ခ်က္သာ ျမည္ျပီး ပ်က္သြားသည္။ အေပၚက emergency ေရပန္းကို မီးျခစ္ႏွင့္ တက္ရိႈ႕ရာ zippo ဆီသာ ကုန္သြားည္ ေရက အိမ္ေျမာင္ေသးေပါက္သေလာက္ေတာင္ က်မလာ။ ေတာ္ေတာ္ ေလသြားၾကသည္။
ဒါနဲ႔ စိတ္ပ်က္ပ်က္ျဖင့္ ငါးမရ ေရခ်ဳိးျပန္ ပံုစံျဖင့္ ATM စက္ကို hack ျပီး ပိုက္ဆံ ထုတ္ရန္ၾကိဳးစားသည္။ ATM စက္တစ္ခုဆီသြားသည္၊ ပ်က္ေနသည္။ ေနာက္တစ္ခုဆီသြားသည္ စက္မဖြင့္ထား။ ေနာက္တစ္ခုက စက္ဖြင့္ထားေတာ့ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ သူတို႔ VISA ကဒ္ၾကီး ထဲ့ျပီး ၾကိဳးစားသည္။ connection မတက္သျဖင့္ PIN ရိုက္၍မရ ...။ ၃ ၄ ၅ ခါစမ္းေတာ့ စက္က ေၾကာင္ျပီး သူ႔ VISA ပါ ထုတ္မေပးေတာ့။ သြားျပီး .. သူ႔ VISA ကဒ္ပါ အစစ္ ပါသြားသည္။
စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ သူတို႔ ကားဆီျပန္လာေတာ့ ကားက လမ္းေဘး ရပ္ထားသျဖင့္ ကရိန္းက မသြားသည္။ လိုက္ေမးေတာ့လဲ ဘယ္သူ႔ ေခြးအေဖေခၚရမသိ ျဖစ္ေနသည္။ ဒါနဲ႔ စိတ္ေတြ အၾကီးၾကီး ေလျပီး လမ္းမေဘးက ေျခဦးတည့္ရာ ေလ်ာက္သြားၾကရာ bus ကားေပၚမွ ကြမ္းတံေတြး လွမ္းေထြးခံရသည္၊ လမ္းေဘးေစ်းဗန္း တက္နင္းမိသျဖင့္ မရွိရွိတဲ့ ပိုက္ဆံျဖင့္ ေလ်ာ္ရသည္၊ လမ္းမေဘး ေ့ရွေနာက္ မၾကည့္ ေလ်ာက္သျဖင့္ ဆိုက္ကားသမား လွမ္းဆဲတာ ခံရသည္။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အုပ္စုလိုက္ ၁၉လမ္း သြားေသာက္ၾကေတာ့ ဘီယာဆိုင္က bill ကို ၃ဆေလာက္ ေပါင္းထဲ့ျပီး ဂ်င္းထဲ့လိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုပဲ ျပန္ပါေတာ့မည္ဟု စိတ္ဆံုးျဖတ္ကာ ေလဆိပ္ သြားေတာ့ ကားပိတ္သျဖင့္ ေန႔ဝက္ေလာက္ ေခၽြးဒီးဒီးက်ေအာင္ taxi စီးလိုက္ရသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ flight delay ဆိုသျဖင့္ ၉နာရီေလာက္ ထပ္ေစာင့္လိုက္ရသည္။ မျပန္ခင္ေတာ့ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္ .... " ငါတို႔ ကမာၻလွည့္ျပီး လုပ္စားလာတာ ၾကာျပီ။ ဒီလိုမ်ဳိး ဘယ္လို စမ္းစမ္းခံႏိုင္တဲ့ ေနရာမ်ဳိး မေတြ႔ေသးဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ့ သူေတြ။ ငါတို႔ေတာင္ စမံုတံုးေတာ့မလို႔ ။ သူတို႔ကေတာ့ ဟန္ေတာင္ မပ်က္ဘူး "... တဲ့။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ေနာက္က အစအဆံုး ေနာက္ေယာက္ခံၾကည့္ေနသူေတြကေတာ့ ... တြမ္ခရုက ဂ်ာနယ္လက္ေပြ႔သမားအျဖစ္၊ ဘရုစ္က ေလဆိပ္က အထမ္းသမား အျဖစ္၊ မီရွဲယိုက ၁၉လမ္းမွ beer promotion သူေလး အျဖစ္ႏွင့္ ျဖစ္သည္။ ဂ်ာနယ္သမားေယာင္ေဆာင္ျပီး ကားေပၚက ေန ကြမ္းတံေတြးျဖင့္ လွမ္းေထြးလိုက္ရသည္၊ beer ဆိုင္တြင္ bill ရွင္းရာ ဂ်င္းထဲ့လိုက္ရသည္၊ ေလဆိပ္တြင္ ပစၥည္း လုသယ္ျပီး ရသေလာက္ ေတာင္းလိုက္ရသည္ဟု ျပန္ေျပာကာ သူတို႔ ၃ေယာက္ ရီေနၾကသည္။ တြမ္ခရုက ေျပာသည္ ... " ေတြ႕တယ္မလား ၊ အဲ့လို ေကာင္ေတြေလာက္ကို ဒီမွာ စကားထဲေတာင္ ထဲ့ေျပာဖို႔ မလိုဘူး"
သည္လိုႏွင့္ Mission Die Hard ဇာတ္လမ္းၾကီးကို ခမ္ခမ္းနားနား ရိုက္ကူးျပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုး ရွိ ရုပ္ရွင္ရံုမ်ားတြင္ ျပိဳင္တူ ျပသသည္။ ရွယ္ကားမလို႔ ၂ လ ၃လေလာက္ ျပမည္ဟု ေၾကျငာသည္။ သို႔ေသာ္ ျပျပီး ၃ရက္အၾကာတြင္ ျမိဳ႕ထဲတြင္ ခိုးကူးေခြမ်ား ထြက္လာသျဖင့္ အားလံုး ဝိုင္းအားေပးၾကရာ Hollywood မွာ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးေလသတည္း ....
(U Khant Kywe Soe)