သီခ်င္းေတြဆိုရင္း ပ်ဳိးပင္ပ်ဳိးေနသူ အပိုင္း ( 1 )
|
9:17 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ဂီတအႏုပညာျဖင့္ ပဋိပကၡ ေဒသမ်ားရွိ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ဂစ္တာတီး၊ သီခ်င္းဆိုရင္း အလွဴေငြ မ်ား ရွာေဖြေပးခဲ့သူ၊ ပ်ဳိးပင္ေပါက္ေလးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ပ်ဳိး၍ ကမာၻေျမ စိမ္းလန္းေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး လူတိုင္းကို ေဝငွေပးေနသူ၊ သူ႔ဘဝရဲ႕ အခ်ိန္မ်ားကို သီခ်င္းေတြဆိုရင္း ပ်ဳိးပင္မ်ား ပ်ဳိးရင္းျဖင့္ ေနထိုင္သြားမည္ဟု ဆိုလာသူမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ အထူးဆု ရရွိခဲ့သူ မဇၩိမလိႈင္း ေတးဂီတအဖြဲ႕မွ Bass ဂစ္တာသမား ကိုရဲလြင္ ျဖစ္သည္။
* ဂီတသံစဥ္ေတြကို ခ်စ္တယ္ *
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဂီတေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ေသာ တီးဝိုင္းတစ္ဝိုင္း ျဖစ္ခဲ့သည့္ မဇၩိမလိႈင္း တီးဝိုင္း၏ Bass ဂစ္တာသမားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္သူ႔ကို ေပါင္းတည္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္မွာ စက္ရွင္တရားသူႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚႀကိဳင္မွာ သာမန္ အိမ္ရွင္မတစ္ဦး။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမ ၁၀ ေယာက္တြင္ သူက ရွစ္ေယာက္ေျမာက္ သား ျဖစ္သည္။
လူတိုင္းတြင္ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းက ေမြ႕ေလ်ာ္ရာ ဝါသနာ ကိုယ္စီရွိရာ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ဂီတသံစဥ္ေတြကို ခံစားနားဆင္၊ တီးခတ္ေနရေသာ အခ်ိန္တိုင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဂီတသံစဥ္ေတြကို ခ်စ္သည္ဟု သူကဆိုသည္။
ခရစ္ယာန္ ဘာသာကို ကိုးကြယ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားလာသည့္အတြက္ ငယ္စဥ္ကတည္းက တစ္ပတ္တစ္ခါ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတြင္ သီခ်င္းမ်ား သီဆိုျခင္း၊ ခရစၥမတ္ကာလမ်ားတြင္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ အိမ္မ်ားသို႔ သီခ်င္းမ်ား လွည့္လည္ သီဆိုခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဂီတကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္မွာ ထိုစဥ္ကတည္းက သူ႔တြင္ သေႏၶတည္ခဲ့သည္။ ပညာေရး ပိုင္းတြင္မူ သာမန္သာ ရွိခဲ့ၿပီး ပညာေရးထက္ ဂီတကို ပိုမိုစိတ္ပါဝင္စား ခဲ့သည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ကိုယ္ပိုင္ဂစ္တာ မရခဲ့ဘူး
သူအလယ္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္မွာ အေမရိကန္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား အဲဗစ္ပရက္စေလ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေခတ္စားခဲ့သည္။ ယင္း႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားထဲမွ ပရက္စေလ၏ ဂစ္တာတီးပံုကို ၾကည့္ၿပီး သူဂစ္တာသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ထိုစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဂစ္တာ မေပၚေသးေပ။ ပရက္စေလကို အားက်၍ ဂစ္တာ တီးခ်င္လာေသာသူက လက္ဖက္ေျခာက္ထုပ္မ်ား ထည့္ေသာ တစ္ဖက္ပြင့္ ထင္း႐ွဴးပံုးကို ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ႀကိဳးျဖင့္ အတင္းအေလ်ာ့လုပ္ကာ ဂစ္တာလို သေဘာထား တီးခတ္ခဲ့သည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ဂစ္တာမ်ား ေပၚေပါက္လာေသာ အခါတြင္လည္း သားသမီး ၁၀ ေယာက္ကို ပညာအေမြသာ အဓိက ေပးလိုေသာ ဖခင္ျဖစ္သူက အပိုပစၥည္းမ်ားကို သားသမီးတိုင္းအတြက္ ဝယ္မေပးႏိုင္ခဲ့။ အစ္ကိုျဖစ္သူကို ဂစ္တာတစ္လံုး ဝယ္ေပးခဲ့ၿပီး သူ႔အတြက္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဂစ္တာတစ္လံုး မရခဲ့ေပ။ အစ္ကိုျဖစ္သူကပဲ သူ႔ကို အဘိုးႀကီးအို ခါးကုန္းကုန္းကဲ့သို႔ လြယ္ကူေသာ Chord ေလးမ်ားျဖင့္ ဂစ္တာတီး သင္ေပးခဲ့ၿပီး သူမရွိသည့္ အခ်ိန္မွသာ ဂစ္တာကို ခိုးတီးခဲ့ရသည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ေနာင္မွသာ အိမ္နီးခ်င္း တစ္ေယာက္က သူ႔ဂစ္တာ အေဟာင္းေလးကို ၁၅ က်ပ္ျဖင့္ ေရာင္းမည္ဟု ေျပာသည့္အတြက္ မိခင္ျဖစ္သူကို ပူဆာၿပီး ဝယ္ခိုင္းခဲ့ရသည္ဟု သူကဆိုသည္။ သူ၏ ေက်ာင္းမုန္႔ဖိုးမွာ တစ္လလွ်င္ ငါးက်ပ္သာ ရခဲ့ၿပီး ထိုစဥ္က ဂစ္တာအသစ္ တစ္လံုး၏ တန္ဖိုးမွာ ၆၀ က်ပ္ေပးရသည္။
“ဂစ္တာေလး ရလာေတာ့ ကိုယ္ရသမွ် သီခ်င္းေလးေတြ၊ ခရစၥမတ္ သီခ်င္းေလးေတြကို ခဏခဏ တီးတာေပါ့။ ၾကာလာေတာ့ ဂစ္တာက ေဆးေတြ ကြာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေဆးေတြကို ေကာ္ပတ္နဲ႔တိုက္၊ ေဆးအသစ္ ျပန္သုတ္မယ္ဆိုၿပီး သေဘၤာေဆးေတြ သုတ္လိုက္တာ ဂစ္တာက အသံမထြက္ေတာ့ဘူး” ဟု သူ႔ဘဝတြင္ ပထမဆံုး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ ဂစ္တာေလးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို သူကျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။
RIT မွာ
သူကိုးတန္းႏွစ္ အေရာက္တြင္ မိဘမ်ားက ရန္ကုန္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့သည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ ေသာအခါ ရန္ကုန္ RIT တြင္ Electronic အထူးျပဳ ဘာသာရပ္ျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ RIT တြင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ မဇၩိမလိႈင္း အဖြဲ႕သားမ်ား ျဖစ္လာမည့္ ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ေတးေရး ေမာင္ေမာင္တို႔ႏွင့္ သူသိကြၽမ္းခဲ့ရသည္။ “သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ထက္ RIT ေရာက္တာ ေစာတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မသိေသးဘူး။ သူတို႔အုပ္စုက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေဆာင္ေတြမွာ တေယာထိုး၊ ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အင္းစိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တီးေပါ့။ သူတို႔ အေဆာင္ေတြမွာ တီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေတြက သြားနားေထာင္ေပါ့” ဟု ေက်ာင္းသားဘဝ အမွတ္တရ မ်ားကို ဖြင့္ဟသည္။
တကၠသိုလ္ တက္ေနဆဲ အခ်ိန္တြင္ပင္ E.Machine တီးဝိုင္းတြင္ Bass ဂစ္တာသမားအျဖစ္ သူပါဝင္ တီးခတ္ခဲ့ၿပီး ေတးသံရွင္ စိုးပိုင္၊ မင္းမင္းလတ္တို႔ႏွင့္ ခင္မင္ခဲ့ရသလို ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ေတးေရး ကိုေမာင္ေမာင္ တို႔ႏွင့္လည္း တကၠသိုလ္ အျပင္ေဆာင္တြင္ အတြဲမိေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းတြင္ သူတို႔အဖြဲ႕ကို ‘The Problems’ (ျပႆနာအုပ္စု) ဟု အမည္ေပးထားသည္။ ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ သီခ်င္းတိုက္ၾက၊ ေကာ္ပီသီခ်င္းမ်ား ေရးၾကက်င့္ၾကရင္းျဖင့္ ေက်ာင္းသားဘဝကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္။
E.Machine တီးဝိုင္းတြင္ သူေလးႏွစ္ၾကာ တီးခတ္ၿပီးေနာက္ ကိုေနဝင္း၊ ခင္ေမာင္တိုး၊ ကိုေမာင္ေမာင္ တို႔ႏွင့္အတူ The Problems တီးဝိုင္းကို ပူးေပါင္း ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။ ယင္းတီးဝိုင္းမွ ေန၍ ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၏ ပထမဆံုး ေတးစီးရီး ျဖစ္ေသာ ‘ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကမာၻႀကီးရယ္’ ကို တီးခတ္ေပးခဲ့သည္။ ထိုစီးရီးမွာ ပရိသတ္မ်ားၾကား သိပ္မပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ေပ။
***** ဆက္ပါဦးမည္ *******
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဂီတေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ေသာ တီးဝိုင္းတစ္ဝိုင္း ျဖစ္ခဲ့သည့္ မဇၩိမလိႈင္း တီးဝိုင္း၏ Bass ဂစ္တာသမားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္သူ႔ကို ေပါင္းတည္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္မွာ စက္ရွင္တရားသူႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚႀကိဳင္မွာ သာမန္ အိမ္ရွင္မတစ္ဦး။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမ ၁၀ ေယာက္တြင္ သူက ရွစ္ေယာက္ေျမာက္ သား ျဖစ္သည္။
လူတိုင္းတြင္ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းက ေမြ႕ေလ်ာ္ရာ ဝါသနာ ကိုယ္စီရွိရာ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ဂီတသံစဥ္ေတြကို ခံစားနားဆင္၊ တီးခတ္ေနရေသာ အခ်ိန္တိုင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဂီတသံစဥ္ေတြကို ခ်စ္သည္ဟု သူကဆိုသည္။
ခရစ္ယာန္ ဘာသာကို ကိုးကြယ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားလာသည့္အတြက္ ငယ္စဥ္ကတည္းက တစ္ပတ္တစ္ခါ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတြင္ သီခ်င္းမ်ား သီဆိုျခင္း၊ ခရစၥမတ္ကာလမ်ားတြင္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ အိမ္မ်ားသို႔ သီခ်င္းမ်ား လွည့္လည္ သီဆိုခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဂီတကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္မွာ ထိုစဥ္ကတည္းက သူ႔တြင္ သေႏၶတည္ခဲ့သည္။ ပညာေရး ပိုင္းတြင္မူ သာမန္သာ ရွိခဲ့ၿပီး ပညာေရးထက္ ဂီတကို ပိုမိုစိတ္ပါဝင္စား ခဲ့သည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ကိုယ္ပိုင္ဂစ္တာ မရခဲ့ဘူး
သူအလယ္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္မွာ အေမရိကန္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား အဲဗစ္ပရက္စေလ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေခတ္စားခဲ့သည္။ ယင္း႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားထဲမွ ပရက္စေလ၏ ဂစ္တာတီးပံုကို ၾကည့္ၿပီး သူဂစ္တာသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ထိုစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဂစ္တာ မေပၚေသးေပ။ ပရက္စေလကို အားက်၍ ဂစ္တာ တီးခ်င္လာေသာသူက လက္ဖက္ေျခာက္ထုပ္မ်ား ထည့္ေသာ တစ္ဖက္ပြင့္ ထင္း႐ွဴးပံုးကို ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ႀကိဳးျဖင့္ အတင္းအေလ်ာ့လုပ္ကာ ဂစ္တာလို သေဘာထား တီးခတ္ခဲ့သည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ဂစ္တာမ်ား ေပၚေပါက္လာေသာ အခါတြင္လည္း သားသမီး ၁၀ ေယာက္ကို ပညာအေမြသာ အဓိက ေပးလိုေသာ ဖခင္ျဖစ္သူက အပိုပစၥည္းမ်ားကို သားသမီးတိုင္းအတြက္ ဝယ္မေပးႏိုင္ခဲ့။ အစ္ကိုျဖစ္သူကို ဂစ္တာတစ္လံုး ဝယ္ေပးခဲ့ၿပီး သူ႔အတြက္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဂစ္တာတစ္လံုး မရခဲ့ေပ။ အစ္ကိုျဖစ္သူကပဲ သူ႔ကို အဘိုးႀကီးအို ခါးကုန္းကုန္းကဲ့သို႔ လြယ္ကူေသာ Chord ေလးမ်ားျဖင့္ ဂစ္တာတီး သင္ေပးခဲ့ၿပီး သူမရွိသည့္ အခ်ိန္မွသာ ဂစ္တာကို ခိုးတီးခဲ့ရသည္ဟု သူကေျပာျပသည္။
ေနာင္မွသာ အိမ္နီးခ်င္း တစ္ေယာက္က သူ႔ဂစ္တာ အေဟာင္းေလးကို ၁၅ က်ပ္ျဖင့္ ေရာင္းမည္ဟု ေျပာသည့္အတြက္ မိခင္ျဖစ္သူကို ပူဆာၿပီး ဝယ္ခိုင္းခဲ့ရသည္ဟု သူကဆိုသည္။ သူ၏ ေက်ာင္းမုန္႔ဖိုးမွာ တစ္လလွ်င္ ငါးက်ပ္သာ ရခဲ့ၿပီး ထိုစဥ္က ဂစ္တာအသစ္ တစ္လံုး၏ တန္ဖိုးမွာ ၆၀ က်ပ္ေပးရသည္။
“ဂစ္တာေလး ရလာေတာ့ ကိုယ္ရသမွ် သီခ်င္းေလးေတြ၊ ခရစၥမတ္ သီခ်င္းေလးေတြကို ခဏခဏ တီးတာေပါ့။ ၾကာလာေတာ့ ဂစ္တာက ေဆးေတြ ကြာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေဆးေတြကို ေကာ္ပတ္နဲ႔တိုက္၊ ေဆးအသစ္ ျပန္သုတ္မယ္ဆိုၿပီး သေဘၤာေဆးေတြ သုတ္လိုက္တာ ဂစ္တာက အသံမထြက္ေတာ့ဘူး” ဟု သူ႔ဘဝတြင္ ပထမဆံုး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ ဂစ္တာေလးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို သူကျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။
RIT မွာ
သူကိုးတန္းႏွစ္ အေရာက္တြင္ မိဘမ်ားက ရန္ကုန္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့သည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ ေသာအခါ ရန္ကုန္ RIT တြင္ Electronic အထူးျပဳ ဘာသာရပ္ျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ RIT တြင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ မဇၩိမလိႈင္း အဖြဲ႕သားမ်ား ျဖစ္လာမည့္ ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ေတးေရး ေမာင္ေမာင္တို႔ႏွင့္ သူသိကြၽမ္းခဲ့ရသည္။ “သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ထက္ RIT ေရာက္တာ ေစာတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မသိေသးဘူး။ သူတို႔အုပ္စုက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေဆာင္ေတြမွာ တေယာထိုး၊ ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အင္းစိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တီးေပါ့။ သူတို႔ အေဆာင္ေတြမွာ တီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေတြက သြားနားေထာင္ေပါ့” ဟု ေက်ာင္းသားဘဝ အမွတ္တရ မ်ားကို ဖြင့္ဟသည္။
တကၠသိုလ္ တက္ေနဆဲ အခ်ိန္တြင္ပင္ E.Machine တီးဝိုင္းတြင္ Bass ဂစ္တာသမားအျဖစ္ သူပါဝင္ တီးခတ္ခဲ့ၿပီး ေတးသံရွင္ စိုးပိုင္၊ မင္းမင္းလတ္တို႔ႏွင့္ ခင္မင္ခဲ့ရသလို ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ေတးေရး ကိုေမာင္ေမာင္ တို႔ႏွင့္လည္း တကၠသိုလ္ အျပင္ေဆာင္တြင္ အတြဲမိေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းတြင္ သူတို႔အဖြဲ႕ကို ‘The Problems’ (ျပႆနာအုပ္စု) ဟု အမည္ေပးထားသည္။ ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ သီခ်င္းတိုက္ၾက၊ ေကာ္ပီသီခ်င္းမ်ား ေရးၾကက်င့္ၾကရင္းျဖင့္ ေက်ာင္းသားဘဝကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္။
E.Machine တီးဝိုင္းတြင္ သူေလးႏွစ္ၾကာ တီးခတ္ၿပီးေနာက္ ကိုေနဝင္း၊ ခင္ေမာင္တိုး၊ ကိုေမာင္ေမာင္ တို႔ႏွင့္အတူ The Problems တီးဝိုင္းကို ပူးေပါင္း ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။ ယင္းတီးဝိုင္းမွ ေန၍ ေတးသံရွင္ ခင္ေမာင္တိုး၏ ပထမဆံုး ေတးစီးရီး ျဖစ္ေသာ ‘ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကမာၻႀကီးရယ္’ ကို တီးခတ္ေပးခဲ့သည္။ ထိုစီးရီးမွာ ပရိသတ္မ်ားၾကား သိပ္မပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ေပ။
***** ဆက္ပါဦးမည္ *******
0 comments:
Post a Comment