ငါ့ဘာသာ ငါမွားတာ ဘာျဖစ္လဲ … ဘာျဖစ္လဲ …
|
8:56 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Tin Nyunt
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက အၿမဲတမ္း အတြင္းဝန္ဆိုသူ ေဒါက္တာ စိုးဝင္းရဲ႕ စကားေလးကို ေဖာက္သည္ ခ်ခြင့္ျပဳပါဗ်ာ။ ေဒါက္တာဘြဲ႔ရထားသူရဲ႕ အလြန္မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ အဆင့္အတန္းရွိလွတဲ့စကားပါ။
ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက အၿမဲတမ္း အတြင္းဝန္ဆိုသူ ေဒါက္တာ စိုးဝင္းရဲ႕ စကားေလးကို ေဖာက္သည္ ခ်ခြင့္ျပဳပါဗ်ာ။ ေဒါက္တာဘြဲ႔ရထားသူရဲ႕ အလြန္မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ အဆင့္အတန္းရွိလွတဲ့စကားပါ။
“တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ဘယ္ဝန္ထမ္းအမ်ားဆံုးလည္းလို႔ၾကည့္ရင္ ပညာေရးဝန္ထမ္းက
အမ်ားဆံုး မဟုတ္ဘူး လား။ အဲေတာ့ မင္း…ဝန္ထမ္း ငါးေယာက္ေလာက္ရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းက
ဘာမွ မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ပညာေရး ဝန္ထမ္းမွ ျဖစ္ေနတယ္။ ပညာေရးဝန္ထမ္းေတြပဲ
ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေျပာရင္ မင္းတို႔ရွိတဲ့ လူအခ်ိဳးနဲ႔ စားၾကည့္ေလ။
အေယာက္ေပါင္းသိန္းခ်ီၿပီး ရွိတဲ့အထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တာသည္ အျပစ္အႀကီးႀကီးလား။
အျပစ္ရွိရင္ ရွိတဲ့ အတိုင္း ငါတို႔ဘက္က အေရးယူတယ္ေလ။ ဒါႀကီးကို
ပံုႀကီးဘာလို႔ ခ်ဲ႕ေနၾကတာတုန္း…”
ကဲ … ပညာေရးဌာနက ေဒါက္တာဆိုသူက ပညာေရးဝန္ထမ္းေတြဟာ အမ်ားဆံုးျဖစ္လို႔ မွားတာ အျပစ္လား တဲ့။ ဝန္ထမ္းထဲမွာ ဦးေရအမ်ားဆံုးျဖစ္လို႔ အခ်ိဳးနဲ႔စားၾကည့္ရင္ ဒီအျပစ္ဆိုတာေတြက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ မွတ္သားေလာက္ပါေပတယ္။ တကယ့္ကို ပညာရွိေဒါက္တာ အတြင္းဝန္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ႁမြက္ၾကားတဲ့ စကားပါခင္ဗ်ာ။
ဒီေန႔ သတင္းစာတစ္ေစာင္ (The Voice Daily) မွာ အဲဒီ အတြင္းဝန္ အင္တာဗ်ဴးဖတ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိဳးစား ညီမွ်ျခင္းခ်၊ မွားခြင့္ရ ဥပေဒသကို သူဘယ္မွာသင္ၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႔ရလာသလဲဆိုတာလည္း သိခ်င္မိသဗ်။
“မ်ားရင္ မွားခြင့္ရွိ ဥပေဒသ” “မ်ားရင္ အျပစ္မရွိ” “အမ်ားထဲက တစ္ေယာက္မွားတာ ပံုႀကီးခ်ဲ႕မရ” အလြန္မွတ္ သားစရာေကာင္းေသာ ပညာဝန္ရဲ႕ ေျဖဆိုခ်က္ေတြကို ဖတ္လိုက္ရၿပီး သူ႔ေနာက္ဆံုးစကားက ပိုဆိုးသြား ေသးတယ္။
“မမွားသင့္တာ မွားရင္ လက္ခံတယ္” တဲ့ဗ်ာ..
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါရေစ တြင္းဝန္ခင္ဗ်ာ
“တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ” ဆိုတဲ့ အမွားကို ေဒါက္တာက လက္ခံတယ္လို႔ ဆိုလိုက္တာလား။ ေမးခြန္း မွား႐ိုက္မိတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ယူထားတဲ့ရာထူးနဲ႔ ကိုယ္ရထားတဲ့ ဘြဲ႔နဲ႔ မတန္ မရာ ျပန္လည္ေျဖရွင္း ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရတာက ပိုဆိုးသြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ား အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုလံုးမွာ အေရးယူမယ္ဆိုတာေတြႀကီး ထပ္ေနတယ္ဗ်။ ေအာက္ေျခကို ေဆာ္မယ္ ႏွက္မယ္ဆိုတာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ အထက္ကလူေတြ ေပါ့ဆတာေတြ၊ ပညာေရးကို အေလး မထားတာေတြ၊ စာေမးပြဲဆိုတာ အေရးမႀကီးပါဘူးကြာဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ တာဝန္ယူၿပီး ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုတာ တစ္ခြန္းမွ မပါဘူး။
စနစ္ဆိုး စနစ္ပဲ့မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လူတန္းစားေတြကလည္း ေအာက္ေျခကို ေစာ္ လိုက္မဟဲ့ … ႏွက္လိုက္မဟဲ့ … အေရးယူလိုက္မဟဲ့ ဆုိတာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခုလည္းၾကည့္ေလ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသာက္တလြဲ အမွားေတြကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕မေနၾကနဲ႔လို႔ ေျပာေနတဲ့သူဟာ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရ ပညာေရးဌာနက အတြင္းဝန္ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။
၂၄.၂.၂၀၁၆
ကဲ … ပညာေရးဌာနက ေဒါက္တာဆိုသူက ပညာေရးဝန္ထမ္းေတြဟာ အမ်ားဆံုးျဖစ္လို႔ မွားတာ အျပစ္လား တဲ့။ ဝန္ထမ္းထဲမွာ ဦးေရအမ်ားဆံုးျဖစ္လို႔ အခ်ိဳးနဲ႔စားၾကည့္ရင္ ဒီအျပစ္ဆိုတာေတြက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ မွတ္သားေလာက္ပါေပတယ္။ တကယ့္ကို ပညာရွိေဒါက္တာ အတြင္းဝန္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ႁမြက္ၾကားတဲ့ စကားပါခင္ဗ်ာ။
ဒီေန႔ သတင္းစာတစ္ေစာင္ (The Voice Daily) မွာ အဲဒီ အတြင္းဝန္ အင္တာဗ်ဴးဖတ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိဳးစား ညီမွ်ျခင္းခ်၊ မွားခြင့္ရ ဥပေဒသကို သူဘယ္မွာသင္ၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႔ရလာသလဲဆိုတာလည္း သိခ်င္မိသဗ်။
“မ်ားရင္ မွားခြင့္ရွိ ဥပေဒသ” “မ်ားရင္ အျပစ္မရွိ” “အမ်ားထဲက တစ္ေယာက္မွားတာ ပံုႀကီးခ်ဲ႕မရ” အလြန္မွတ္ သားစရာေကာင္းေသာ ပညာဝန္ရဲ႕ ေျဖဆိုခ်က္ေတြကို ဖတ္လိုက္ရၿပီး သူ႔ေနာက္ဆံုးစကားက ပိုဆိုးသြား ေသးတယ္။
“မမွားသင့္တာ မွားရင္ လက္ခံတယ္” တဲ့ဗ်ာ..
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါရေစ တြင္းဝန္ခင္ဗ်ာ
“တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ” ဆိုတဲ့ အမွားကို ေဒါက္တာက လက္ခံတယ္လို႔ ဆိုလိုက္တာလား။ ေမးခြန္း မွား႐ိုက္မိတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ယူထားတဲ့ရာထူးနဲ႔ ကိုယ္ရထားတဲ့ ဘြဲ႔နဲ႔ မတန္ မရာ ျပန္လည္ေျဖရွင္း ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရတာက ပိုဆိုးသြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ား အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုလံုးမွာ အေရးယူမယ္ဆိုတာေတြႀကီး ထပ္ေနတယ္ဗ်။ ေအာက္ေျခကို ေဆာ္မယ္ ႏွက္မယ္ဆိုတာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ အထက္ကလူေတြ ေပါ့ဆတာေတြ၊ ပညာေရးကို အေလး မထားတာေတြ၊ စာေမးပြဲဆိုတာ အေရးမႀကီးပါဘူးကြာဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ တာဝန္ယူၿပီး ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုတာ တစ္ခြန္းမွ မပါဘူး။
စနစ္ဆိုး စနစ္ပဲ့မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လူတန္းစားေတြကလည္း ေအာက္ေျခကို ေစာ္ လိုက္မဟဲ့ … ႏွက္လိုက္မဟဲ့ … အေရးယူလိုက္မဟဲ့ ဆုိတာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခုလည္းၾကည့္ေလ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသာက္တလြဲ အမွားေတြကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕မေနၾကနဲ႔လို႔ ေျပာေနတဲ့သူဟာ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရ ပညာေရးဌာနက အတြင္းဝန္ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။
၂၄.၂.၂၀၁၆
0 comments:
Post a Comment