ရွဥ့္ကေလးေတြရဲ့သတိၱ

သိုက္ႀကီး - ေက်ာက္ပန္းေတာင္း "မိတ္ေဆြကမၻာ"

လြန္ခ့ဲေသာ ၁၅ႏွစ္ခန္ ့ကျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္စာေရးဆရာေပါက္စ ဘဝ
ဝင္ေငြမေသခ်ာေသးသည့္အခ်ိန္။ တစ္ေန ့မွာတာ့ လက္ရွိဘဝျပႆနာကို
အေလးအနက္စဥ္းစား အေျဖရွာေတာ့မည္ ရည္ရြယ္ကာ တိတ္ဆိတ္သည့္
ပန္းၿခံတစ္ခုထဲ ကြ်န္ေတာ္ဝင္လာခ့ဲသည္။
အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားခ့ဲတာ ေလးႏွစ္ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။
သို ့ေသာ္လက္ထပ္ဖို ့မစဥ္းစားႏိုင္ေသး။ ေနာက္ႏွစ္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ဝင္ေငြ
ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္ဆိုတာ ခန္ ့မွန္းမရႏိုင္ေသး။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္
ေယာက္ သိပ္ေတာင္းတတာ တစ္ခုရွိသည္ ပါရီ၊ ေရာမ၊ ဗီယင္နာ၊ လန္ဒန္
စသျဖင့္ ဥေရာပအႏွံ ့အျပားမွာ လွည့္လည္ေနထိုင္ရင္း စားေရးခ်င္ေသာ
ဆႏၵျဖစ္သည္။

သို ့ေသာ္ မၾကာမၾကာ ေငြအသင့္အတင့္ရဖို ့ပင္ မေသခ်ာေသးေသာ ယခု
အခ်ိန္ခါ၌ ကိုယ့္အတြက္လံုၿခံဳမႈရွိသည့္ ကိုယ္သိကြ်မ္းၿပီးသား ပတ္ဝန္းက်င္
ကိုစြန္ ့ခြာကာ မိုင္၃၀၀၀ ေက်ာ္အေဝးရွိ ဥေရာပသို ့သြားေရာက္ရန္မွာ
မစဥ္းစားေကာင္းေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။

"အဲသည္အခိုက္အတန္ ့မွာပင္ ပန္းၿခံထဲရွိ သစ္ပင္ျမင့္ႀကီး တစ္ခုထက္မွ
ရွဥ့္ကေလးတစ္ေကာင္သည္ ေနာက္သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေပၚ လွမ္းခုန္ကူး
တာ ကြ်န္ေတာ္ျမင္လိုက္ရသည္။" သူရည္ရြယ္ပံုရသည့္ ဒုတိယသစ္ပင္ႀကီးမွ
သစ္ကိုင္းက သူႏွင့္အေတာ္ပင္အလွမ္းေဝးသည္။ ျမင့္လည္းအျမင့္ႀကီး။
သူလုပ္ပံုက စြန္ ့စားတာႏွင့္မတူ၊ သတ္ေသဖို ့ႀကံစည္ ေနသလားပင္
ေအာက့္ေမ့ရသည္။

တစ္ကယ္လည္း သူခုန္သည့္ကိုင္းႀကီးဆီသို ့မေရာက္ပါ။ ေလထဲျပဳတ္က်လာ
သည္။ သို ့ေသာ္ေအာက္ဘက္ အေတာ္နိမ့္သည့္ သစ္ကိုင္းတစ္ခုမွာ
ေဘးမရန္မခ ခ်ိတ္သြားမိသည္။ ၿပီးေတာ့ ဘာမွမမႈသလိုဟန္မ်ဳိးႏွင့္ သူနဂို
ရည္မွန္းရာသစ္ကိုင္းႀကီးဆီသို ့ ေျပးတက္သြားသည္။ အေတာ္ဟုတ္သည့္
ေကာင္။ ခုန္တန္းလ်ားေပၚထိုင္ေနသည့္ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကလည္း
သေဘာက်စြာမွတ္ခ်က္ခ်သည္။

"အ့ံၾသစရာကြ! ဒီေကာင္ေတြခုန္တာကို အႀကိမ္ေပါင္းရာခ်ီၿပီး ျမင္ဖူးတယ္၊
အထူးသျဖင့္ ေအာက္မွာေခြးေတြ ဝိုင္းေနလို ့ေျမႀကီးေပၚဆင္းမလာႏိုင္တ့ဲ
အခ်ိန္၊ ခုန္တယ္၊ အမ်ားေသာအားျဖင့္လြဲသြားတာပဲ၊ ဒါေပမ့ဲဒီလိုႀကိဳးစား
ရင္း နာသြားတာ ဒုကၡေရာက္သြားတာ တစ္ခါမွမေတြ ့ရဘူးကြ!"
အဖိုးႀကီးက ေက်နပ္အားရစြာရယ္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ……………

"ေအးေလ သစ္ပင္တစ္ပင္တည္းေပၚမွာခ်ည္း တစ္သက္လံုးအခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္
ရင္ေတာ့ ဒီလိုပဲ စြန္ ့စားၾကရမွာပဲ" ဟုဆိုေလသည္။

သည္စကားၾကားအၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းထဲ အေတြးတစ္ခုဝင္သြားသည္။
"ရွဥ့္တစ္ေကာင္ေတာင္ ရွိတ့ဲအခြင့္အေရးကိုရယူဖို ့ႀကိဳးစားတယ္၊ ငါကရွဥ့္
ေလာက္သတိၱမရွိဘူးလား"
ကြ်န္ေတာ္ၾကာၾကာမဆိုင္းပါ ႏွစ္ပတ္အတြင္းမွာပင္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္လက္ထပ္
လိုက္သည္။ ထို ့ေနာက္သေဘၤာခရီးအတြက္ စရိတ္ စက ရေအာင္ႀကံဖန္
စုေဆာင္းၿပီး အတၱလန္တိတ္ကို ျဖတ္ကူးလာခ့ဲသည္။

ဥေရာပမွာ ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္ဆတိုးႀကိဳးစားသည္။ စာေတြႏွစ္ဆေလာက္ျမန္
ေအာင္ေရးသည္။ ထို ့ေနာက္တြင္ကားကိုယ္တိုင္ အ့ံအားသင့္ရေလာက္
ပင္ကြ်န္ေတာ္လွ်င္ျမန္စြာ ေအာင္ျမင္လာခ့ဲသည္။
"ေလးစားေလာက္ေသာ ဝင္ေငြရွိသူ" အဝန္းအဝိုင္းသို ့မ်ားမၾကာမီကြ်န္ေတာ္
ေရာက္ရွိသြားခ့ဲသည္။

၃ႏွစ္အၾကာ နယူးေယာက္သို ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ျပန္ေရာက္ၾကသည့္အခါ
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္အား ႏိုင္ငံျခားတြင္ေနထိုင္၍ စာေရး
သားခ့ဲသည့္ အေတြ ့အႀကံဳမ်ားအေၾကာင္း ေဟာေျပာရန္ကမ္းလွမ္းလာပါ
သည္။ေဟာေျပာခေကာင္းေကာင္း ရေစရမည္ျဖစ္ေၾကင္းလည္း အာမခံပါ
သည္။ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းခါသည္။ ကြ်န္ေတာ္က ပရိသတ္ေရွ ့တြင္တစ္ခါမွ်
ေဟာေျပာဖူးသူမဟုတ္။ စင္ေပၚတက္ၿပီး ပရိသတ္ကို ရင္ဆိုင္မိရံုမွျဖင့္
ေမ့လဲသြားႏိုင္သည္ဟု အေႀကာင္းျပကာ ျငင္းသည္။

သည္အခ်ိန္ဇနီးသည္က စကားတစ္ခြန္း ဝင္ေျပာသည္။…………
"တစ္ခါတုန္းက ရွဥ့္ေလးတစ္ေကာင္ရွိတယ္ ……မွတ္မိလား" ဟူ၍
သူကခုန္ဖို ့တိုက္တြန္းလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေပၚလာသည့္အခြင့္အေရးကို
အရယူဖို ့။ မွန္သည္။ ႀကိဳးစားၾကည့္သျဖင့္ အနာတရျဖစ္သြား ႏိုင္သည္မွ
မဟုတ္ဘဲ။ အဲသည္ေနရာတြင္ပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္ျပင္ခ့ဲသည္။
ေနာက္ လအနည္းငယ္အတြင္းမွာ ပြဲေပါင္း၂၀ ေက်ာ္ ေဟာေျပာခ့ဲရသည္။
ဘာအနာအဆာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာမွ်မရခ့ဲ ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ခ့ဲေသးသည္။

အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းသစ္တစ္ခုကို စြန္ ့စားၿပီးလုပ္မလား၊
ေနရာတြင္ပဲ ကုတ္တြယ္ေနမလား စဥ္းစားရသည့္အခါတိုင္း တစ္ခါတုန္းက
ရွဥ့္ေလးတစ္ေကာင္ကိုေျပးသတိရသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ပန္းၿခံခုန္
တန္းလ်ားေပၚက အဖိုးအို၏ စကားသံကို နားထဲ ျပန္ၾကားေရာင္လာသည္။

"ေအးေလ! သစ္ပင္ တစ္ပင္တည္း ေပၚမွာခ်ည္း တစ္သက္လံုးအခ်ိန္မျဖဳန္း
ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီလိုပဲစြန္ ့စားၾကရမွာပဲ" ဟူေသာစကား။
သို ့ႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ကြ်န္ေတာ္ခုန္ျဖစ္ခ့ဲပါသည္။ သည္လိုခုန္ရင္းက
ရွဥ့္ကေလးေတြဘာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ခုန္ရသလဲဆိုတာပါ ကြ်န္ေတာ္
သေဘာေပါက္လာသည္။
ခုန္ရတာေပ်ာ္စရာေပကိုး။

[မူရင္း= Oscar Schisgall ၏ Once There Was a Squirrel]
ဆရာဦးေျဖျမင့္ ဘာသာျပန္ေရးသားေသာ ႏွလံုးသားသားအဟာရ(၂)

စာအုပ္မွ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ေနရင္းနဲ ့ အေတြးသစ္မ်ားစြာကိုေမြးဖြားေပး
ေသာ ရသ စာစုေလးကို မိတ္ေဆြတို ့ မဖတ္ရေသးရင္ ဖတ္ေစခ်င္လို ့
မွ်ေဝလိုက္တာပါ။
ခုန္စရာေလးေတြရွိရင္ခုန္ရေအာင္လို ့ေပါ့…………။

သိုက္ႀကီး(ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)kpgtheik@gmail.com