((((( ..... ေစာင္းကုိပုိက္၍ ပန္းကုိသီ....)))))

ကြန္ဆူး မား

ဆုိင္ကယ္မ်ား၊ ကားမ်ား ျဖတ္သန္းမသြားပါက သံုးထပ္သား နံရံသာ ျခားထားသည့္ တစ္ဘက္အခန္းမွ ေျပာေနေသာစကားသံမ်ားကုိ အတုိင္းသား ၾကားေနရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းႏွင့္ ေဆးခန္းအျဖစ္ ငွားရမ္းထားေသာ အခန္းေလးသည္ ဤအိမ္၏ ေအာက္ထပ္တြင္ ရွိပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္း ေဘးတစ္ဘက္တြင္ အေပၚထပ္သုိ႔တက္ေသာ ေလွခါးေလးရွိသည္၊


လမ္းမႀကီးေဘးတြင္ မဟုတ္သာ္လည္း အတြင္းဘက္သုိ ႔အနည္းငယ္သာ ၀င္ရေသာ လမ္းသြယ္ေလး ျဖစ္သျဖင့္ သြားလာရ လြယ္ကူသလုိ မ်က္စိေအး နားေအးရွိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ငွားရမ္းေနထုိင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ဘက္ေဆးခန္းမွ ဆရာ၀န္ကလည္း လူနာမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ကင္းစြာ လာေရာက္ႏိုင္ေသာ ေနရာေလးျဖစ္သျဖင့္ ငွားရမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

`` ကၽြန္ေတာ္ က စိတ္ေရာဂါကုတဲ့ ဆရာ၀န္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်.... အေထြေထြ ေရာဂါကုတဲ့ ဆရာ၀န္ပါ.... စိတ္ေရာဂါကု သမားေတာ္ႀကီးေတြ သပ္သပ္ရွိပါတယ္။ ပထမအဆင့္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးၿပီး အႀကံဥာဏ္ေတြ ရယူႏုိင္ပါတယ္ဗ်... ကၽြန္ေတာ္ လိပ္စာ ေရးေပးလုိက္ပါ့မယ္´´

ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ၿပီးသျဖင့္ ဘာရယ္မဟုတ္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ေနရင္း.... တစ္ဘက္ခန္းမွ ဆရာ၀န္၏ စကားသံကုိ ၾကားေနရသည္၊ ဘာရယ္မဟုတ္ ၾကားေနရျခင္းေၾကာင့္လည္း ဆက္နားေထာင္ေနမိသည္။

``ေန.... ေန ဆရာ၊ မသြားပါဘူး ဆရာက အေထြေထြ ေရာဂါကုတဲ့ ဆရာ၀န္ဆုိတာ သိပါတယ္၊ ဆရာ စိတ္ပညာေဆာင္းပါးေတြ ေရးတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ေလ.... ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ့ စာဖတ္ပရိသတ္ပါဗ်။ အဓိက ကေတာ့ဗ်ာ.... ဆရာ့ဆီက အႀကံဥာဏ္ေလး နည္းနည္းလုိခ်င္တာပါ.... ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္ Normal မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ခံစားမိတယ္၊ Unnormal ေပါ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းေလးေျပာျပမယ္..... ဆရာက အႀကံေပးေပါ့...´´

လူနာျဖစ္ဟန္တူသူ၏ ျပန္ေျပာေနေသာ အသံကုိလည္း စိတ္၀င္တစား ဆက္နားေထာင္ ျဖစ္သြားသည္...။

ဆရာ၀န္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေရာေပါ့.....
ေတာ္ေသးတယ္ လူနာ ပါး ခ်ိန္ ျဖစ္ေနလုိ႔ဟု ေတြးရင္း ကၽြန္ေတာ္ ၿပံဳးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ဆရာ၀န္သည္ ရည္မြန္ က်န္းမာေသာ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၊

ေလာဘ၊ ေဒါသနည္းပါးေသာ ခင္မင္ႏွစ္လုိဖြယ္ ေကာင္းသူျဖစ္ျခင္းအျပင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္လည္း ရြယ္တူျဖစ္ျခင္း၊ ဥပေဒေရးရာမ်ားကုိလည္း ေဆြးေႏြးႏုိင္ျခင္း၊ တစ္ကုိယ္တည္းသမားျဖစ္ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေလးစားစြာ ခင္မင္ခြင့္ ရရွိခဲ့ၾကေလသည္။

ဆရာ၀န္ အသက္ရွဴ က်ပ္မေနေစရန္ အကူသေဘာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ထ လာခဲ့မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္ေရာက္သြားေတာ့ လူနာဆုိသူမွ စူးစမ္းေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ခဲ့ပါသည္....။

ဆရာ၀န္မွ ကၽြန္ေတာ့္အား လက္ျဖင့္ ကုလားထုိင္တစ္လံုးအား ညႊန္ျပရင္း ``ရပါတယ္ဗ်၊ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဥပေဒသမားပါ.... ခင္ဗ်ားကုိ သူလည္း အႀကံေပးႏုိင္ ပါတယ္။ ေျပာမွာသာ ေျပာပါ´´ ဟု လူနာအား ေျပာလုိက္ရေလသည္။

လူနာသည္ ေခါင္းညိတ္လွ်က္ တည္ၿငိမ္စြာ ဆက္ေျပာလာခဲ့ပါသည္။
သူ စကားေျပာေနစဥ္ သူ၏ အေနအထားအရ တစ္ကယ့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားအား ေျပာျပေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္လက္ခံ မိပါသည္။

လူနာ၏ ေျပာစကားအရ... သူ၏ ခ်စ္ရသူသည္ လြန္ခဲ့ေသာ(၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္က ကြယ္လြန္ေၾကာင္း၊ ေန႔စဥ္ နီးပါးမွ် သူသတိရေနခဲ့ေၾကာင္း၊
သတိရခ်ိန္မ်ားကုိလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေနမိေၾကာင္း၊
သူ႔ခ်စ္သူ၏ အၿပံဳးေလးမ်ားအား ခဲတံျဖင့္ပင္ ပီျပင္စြာ ပံုဆဲြျပႏုိင္ေၾကာင္း....
ယခု အသက္(၃၇)ႏွစ္ခန္႔တြင္ ခ်စ္သူကုိ အိပ္မက္မ်ား မၾကာခဏ မက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အိပ္မက္မွ လန္႔ႏုိးလာသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္သူ ထူးဆန္းစြာ ၀မ္းနည္းေနတတ္ေၾကာင္း၊

ေနာက္...... အိမ္ေရွ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ၿခံ၀င္းထဲသုိ႔ျဖစ္ျဖစ္ ထြက္သြားတတ္ေၾကာင္း၊
ခ်စ္သူ ရွိလိမ့္ႏုိးျဖင့္သြားရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊
တကယ္မရွိမွန္းလည္း သူသိခဲ့ေၾကာင္း၊
သုိ႔ေသာ္ သူေမွ်ာ္လင့္ေနမိေၾကာင္း၊ အရိပ္ကေလးျဖစ္ျဖစ္၊
အေငြ႔အသက္ေလးျဖစ္ျဖစ္ သူတမ္းတေနမိေၾကာင္း၊
သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိဘ၀ကုိေတာ့ သူလက္ခံပါေၾကာင္း၊
ယခု လပုိင္းအတြင္း သူ႔အေျခအေနမ်ား ပုိမုိဆုိးရြားလာေၾကာင္း၊
နားထဲတြင္ပင္ ခ်စ္သူ၏ အသံမ်ားအား ၾကားေနရေၾကာင္း၊
တစ္ခါတစ္ရံ ရယ္သံ၊ တစ္ခါတစ္ရံ စကားေျပာသံ၊ တစ္ခါတစ္ရံေခၚသံမ်ား ျဖစ္လာေၾကာင္း၊
ညအခ်ိန္ အိမ္ျပန္လာပါကလည္း သူ၏ ခ်စ္သူသည္ ေရွးမင္းသမီးေလးဟန္ျဖင့္ ေစာင္းေလးပုိက္ကာ သီခ်င္း ဆုိေနသည္ဟုပင္ ျမင္ေတြ႔လာေၾကာင္း၊
တကယ္မဟုတ္မွန္း သိေသာ္လည္း ဤပံုရိပ္မ်ားအား ေဖ်ာက္ဖ်က္၍ မရေၾကာင္း.... စီကာပတ္ကံုးေျပာျပေနပါသည္။

လူနာ၏ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေနေသာ္လည္း ဆရာ၀န္သည္ စာရြက္တစ္ရြက္တြင္ ခဲတံျဖင့္ တစ္စံုတစ္ခုအား လုိက္လံ မွတ္သားေနပါသည္။

ေသခ်ာစြာ မျမင္ႏုိင္သျဖင့္ ဘာေတြေရးေနမွန္းေတာ့ မသိခဲ့ပါ။
စိတ္ျဖတ္လွဳိင္းမ်ားကုိ ဂရပ္ေရးဆဲြေနပံုရပါသည္.....။

လူနာ၏ စိတ္အတက္အက်ကုိ နားေထာင္ယံုမွ်ျဖင့္ ဂရပ္တစ္ခု ေရးဆဲြႏုိင္ေၾကာင္း...ကၽြန္ေတာ္လည္း မွတ္သားခဲ့ဖူးပါသည္....။

စိတ္ပညာကုိ ေကာင္းစြာနားလည္ႏုိင္ေသာ ဆရာ၀န္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေသာ အႀကံဥာဏ္မ်ားကုိ ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ၾကားတြင္ ကၽြန္ေတာ္ အျမတ္ရပါဦးမည္.....

ထူးဆန္းေသာ စိတ္ေ၀ဒနာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အႀကံျပဳခ်က္သည္ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ငန္းျဖစ္ေသာ တရားစီရင္ေရး က႑တြင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါဦးမည္...ဟု။

`` ခင္ဗ်ား... ေျပာတာေတြကုိ နားေထာင္ရတာေတာ့ အင္မတန္ကုိ အားျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ.....
ခင္ဗ်ားက စိတ္ေရာဂါေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး.....
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလုိ ခ်စ္တတ္တဲ့ လူေတြကုိ ေလးစားတယ္ဗ်....
အခ်စ္ဆုိတာက ဘယ္မွာ စၿပီး ျဖစ္ေပၚခဲ့မွန္းလည္း မသိဘူး..... ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့မွန္းလည္း မသိႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ.....
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္ ထြက္ခြါသြားမွာလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်......

ခ်စ္သူကုိ သတိရေနတတ္တာကုိက ခင္ဗ်ားမွာ ခုိင္မာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ရွိေနတာပဲ.... ဆရာသမားရဲ့...... ´´ ၿပံဳးၿပီး ေျပာလုိက္ေသာ ဆရာ၀န္၏ စကားကုိ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ပင္ သေဘာက်မိပါသည္။

ခင္မင္လာေသာကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး မိန္းကေလးမ်ားအေၾကာင္း၊ အခ်စ္အေၾကာင္းႏွင့္ ဖုိမ ဆက္ဆံေရးဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားအေၾကာင္းကုိ တစ္ခါမွ် ေျပာၾကားဖူးျခင္း မရွိေသာ ဆရာ၀န္လူပ်ဳိႀကီး၏ စကား မ်ားသည္ ထူးဆန္းေနသလုိလုိလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္....
``မွန္လုိက္တာ´´ဟုလည္း မွတ္ခ်က္ေလး ခ်မိခဲ့ပါသည္။

ဆရာ၀န္၏ ေျပာစကားမ်ားသည္ လူနာအားမ်ားစြာေက်နပ္ေစခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း...... ကၽြန္ေတာ္ နားလည္လုိက္ပါသည္....။

လူနာသည္ ၿပံဳးရႊင္တက္ၾကြေနပါသည္။
ေက်းဇူးတင္ အားရေက်နပ္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ လူနာဆက္ေျပာလာပါသည္....

`` ဒါေၾကာင့္ေျပာတာဗ်၊ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာတာ ဆရာ့ဆီကုိ သြားပါတဲ့ ဆရာက ေကာင္းေကာင္း ကုေပးႏုိင္တယ္တဲ့..... သူ႔အိမ္ကေတာ့ သူ႔ကုိ စိတၱဇ ျဖစ္ေနတဲ့လူလုိ႔ သတ္မွတ္ထားတာပါ ဆရာရယ္..... ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းက သနားပါတယ္။

စိတ္သိပ္မမွန္ေပမဲ့.... သူအားလံုးနီးပါး သိေနတာေလ.....
ဆရာ့မွာ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခံစားခ်က္ေလးေတြ ရွိတယ္တဲ့...
တစ္ခါက သူျဖတ္ေလွ်ာက္လာရင္း အိမ္ေဘးက စပယ္ပန္းေလးကုိ ဆရာ ေသေသခ်ာခ်ာ ကုိင္ၾကည့္ေနတာ ေတြ႔ခဲ့တယ္တဲ့၊
သူထင္တာကေတာ့ ဆရာ့ ခ်စ္သူလည္း ဒီလုိပန္းေလးကုိ ပန္ခဲ့ဖူးရမယ္တဲ့..... အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အခ်စ္စိတ္ရွိတဲ့ သူေတြဆီမွာ ကုသတာ အေကာင္းဆံုးပဲတဲ့....။

မွန္တယ္ေနာ္ ဒီေကာင္ႀကီးေျပာတာ .........ဟီးးးးးး´´ တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔စကားနားေထာင္ရင္း ထိတ္လန္႔သြားမိသည္.....

စိတ္ မူမမွန္ေၾကာင္း သံသယရွိသူ လူနာသည္ စိတၱျဖစ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦး၏ ညႊန္ျပမွဳျဖင့္.. ဆရာ၀န္ထံ လာေရာက္ျပသသည္။

ၿပီးေတာ့လည္း သူတုိ႔ေျပာသည့္ အတုိင္း ဟုတ္မွန္ေနေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ရသည္.. ။

အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရေသာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသမိပါသည္။

လူနာ စကားၾကားၿပီးေနာက္....... ဆရာ၀န္သည္ သူ၏ ၾကည္လင္ေသာ အၿပံဳးျဖင့္ လူနာအား `` မွန္လိုက္တာဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူကလည္း စပယ္ပန္းေလးေတြကုိ သီၿပီး အကုန္းလုိက္ေလး ပန္တတ္တယ္.... နဖူးအေပၚနားေလးက ဘီးကုပ္စုိက္တဲ့ေနရာေလးနားမွာေလ၊
ေရာ့ ဗ် ခင္ဗ်ားခ်စ္သူ ေစာင္းတီးေနတဲ့ပံုေလး ေသခ်ာၾကည့္´´ တဲ့ ေျပာရင္း ခဲတံျဖင့္ ေရးျခစ္ေနေသာစာရြက္ေလးအား ထုိးေပးလုိက္သည္။

လူနာသည္လည္း အားရ၀မ္းသာပင္ ယူၾကည့္၍ `` ဟုတ္တယ္.... ဟုတ္တယ္... ဒီလုိ ပံုစံပဲဗ် ၀မ္းသာလုိက္တာ ဆရာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္တရ ယူသြားမယ္။

ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ.... ေက်းဇူးပဲ... ေအာ္ ဘယ္ေလာက္က်လဲ ဆရာ´´

မတ္တပ္ ထရပ္ရင္း ဆရာ၀န္အား ေမးလုိက္ေလသည္...။

`` အာ...... ရပါတယ္ဗ်ာ... ခင္ဗ်ား ေက်နပ္ရင္ ေရာဂါသက္သာတာပါပဲ... ေပးစရာမလုိပါဘူး.....´´တဲ့ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေျပာလုိက္ေသာ ဆရာ၀န္အား ေခါင္းညိတ္ အရုိအေသေပးကာ ထြက္ခြါသြားေသာ အခ်စ္ရူး လူနာအားတစ္လွည့္ ဆရာ၀န္အား တစ္လွည့္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ေနမိပါသည္.....

`` အလကား အခ်စ္ရူးပါဗ်ာ... သူ႔ခ်စ္သူကုိ သတိရတာ ဘာေျပာစရာရွိမွာလဲ ခင္ဗ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ျပရဦးမယ္.....၊ ဒီမွာၾကည့္.....

ဒါကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူရဲ့ပံု ကၽြန္ေတာ္ဆုိရင္ အလြတ္ကုိ ဆဲြႏုိင္တာ... ေျပာရင္း လက္ဆဲြအိတ္အတြင္း ပလပ္စတစ္ေလာင္းထားေသာ ေရာင္စံု ဓါတ္ပံုေလး တစ္ပံုအား ထုတ္ျပခဲ့ပါသည္။

လူနာအား ဆဲြေပးလုိက္ေသာ ေစာင္းတီးေနသည့္ မင္းသမီးေလး၏မူရင္းပံုေလးျဖစ္ေနပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ပံုေလးကုိ ၾကည့္ေနရာမွ ဆရာ၀န္မ်က္ႏွာအား ၾကည့္လုိက္မိပါသည္...... ဓါတ္ပံုေလးကုိ ၾကည့္ေနေသာ သူ၏ မ်က္လံုးမ်ားတြင္ အေရာင္မ်ား ျဖာထြက္ေနသေယာင္ ထင္မိေအာင္ပင္ ခံစားလုိက္ရပါသည္။

သူ၏ ႏွဳတ္မွလည္း တုိးတုိးေလး ေျပာတယ္ဆုိယံုေလး ႏွဳတ္ခမ္းမဲ့ကာ ေျပာလုိက္ေသာ အသံကုိ ၾကားလုိက္ရပါသည္။

`` သူက အသံေလာက္သာ ၾကားတာပါဗ်ာ...... ကၽြန္ေတာ္ ဆုိရင္ ေခါင္းမွာ ပန္ထားတဲ့ စံပယ္ပန္းေလးရဲ့ အနံ႔ေလးကုိေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ ရွဴရွဳိက္ရေသးတယ္.. သူခ်စ္တာ ဘာဟုတ္ေသးလုိ႔လဲ´´ တဲ့.။

ကၽြန္ေတာ္ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လုိ ေဆးခန္းေလး အတြင္းမွ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ျပန္ထြက္လာခဲ့မိသည္.....။

လူနာကုိေရာ လမ္းညႊန္ေပးခဲ့သူကုိေရာ ဆရာ၀န္ကုိေရာ..... ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါ......

ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္သည္ကေတာ့ ..... သူတုိ႔အားလံုး ထူးဆန္းၾကသည္။

ထူးဆန္းစြာလည္း ခ်စ္တတ္ၾကသည္...... ထူးဆန္းစြာ ခ်စ္တတ္သူမ်ားသည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕စြာ စိတၱဇ ျဖစ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု......

( ကြန္ဆူးမား )( ၂၅-၈-၂၀၁၃)

(၁၉-၁၁-၂၀၁၁)ရက္ေန႔တြင္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္ တင္ျပပါသည္။)