ၾကိဳးၾကာသံႏွင့္ ပ်ံသန္းျခင္းအႏုပညာ (အဆိုေတာ္ခင္ေမာင္တိုး..သို ့)

by Shwe Eaim Si on Thursday, November 15, 2012 at 12:00am 

ေစာင္းၾကိဳးရွိက္သံ - ခင္ေမာင္တိုးhttp://www.ringtonematcher.com/go/?sid=AEDWros&search=

ေဝးခဲ ျပီပန္းခရမ္းျပာ ခင္ေမာင္တိုးhttp://www.ringtonematcher.com/go/?sid=AEDWros&search=

စတီရီယိုေခတ္ဦးမွသည္ ယေန႔တုိင္ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္ ေတးသီခ်င္းမ်ားႏွင့္ ရွင္သန္ေနေသာ ခင္ေမာင္တိုး၏ ငယ္ဘ၀ျဖတ္သန္းရာ Thursday, 09 December 2010 12:45

    စကားနည္းၿပီး ဘ၀ကိုေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ကိုယ္ေတြးခ်င္ရာကို လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာလုပ္ကိုင္ခြင့္ရတဲ့ဘ၀ကို ႏွစ္သက္တဲ့ ခင္ေမာင္တိုးဆိုတဲ့ ဂီတေငြၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္ကို ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ ေန႔ကစစ္ကိုင္းတိုင္း ေမာ္လိုက္ၿမိဳ႕မွာ အေရးပိုင္မင္း ဦးခင္ေမာင္နဲ႔ ဇနီး ျဖစ္သူ ေဒၚခင္လွတို႔က ေမြးဖြားခဲ့ပါ တယ္။ သူက ေမာင္ႏွမဆယ့္သံုးေယာက္ ရွိတဲ့အထဲမွာ သံုးေယာက္ေျမာက္သားအျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့ျခင္းပါ။

   ပညာေရးကို နံပါတ္တစ္ေနရာမွာထားၿပီး ပညာအေမြကိုသာ အဓိကေပးခ်င္ခဲ့တဲ့ မိသားစုထဲမွာ ခင္ေမာင္တိုးရဲ႕ ငယ္ဘ၀ခရီးကလည္း ပညာေရးသည္သာ ပထမဆိုတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ ျဖတ္သန္း ႀကီးျပင္းလာခဲ့သူေပါ့။  ဖခင္ျဖစ္သူ အေရးပိုင္မင္းေျပာင္းေရႊ႕ရာၿမိဳ႕ေတြမွာ လိုက္လံေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ခင္ေမာင္တိုးက သူငယ္တန္းကေန ဆဌမတန္းအထိကို ေရႊဘိုၿမိဳ႕၊ သတၱမတန္းနဲ႔ အဌမတန္းပညာကို စစ္ေတြၿမိဳ႕နဲ႔ အထက္တန္း ပညာေအာင္သည္ အထိကိုေတာ့ သထံုၿမိဳ႕မွာ တက္ေရာက္သင္ယူခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

    ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာဆယ္တန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ခင္ေမာင္တိုးက ၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး သူ႕ဘ၀ကို အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးအျဖစ္ ရပ္တည္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ ထားခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ရပ္၀န္းကို ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ သဘာ၀အတိုင္း ခင္ေမာင္တိုးလည္း တကၠသိုလ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ဂီတဘက္မွာ လိုက္စားခဲ့တာေၾကာင့္ ပညာေရးမွာ အားနည္းခဲ့ပါတယ္။  ဂီတရပ္၀န္းထဲကို ေျခခ်ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ေတြကိုခင္ေမာင္တိုးက ...

 လူေတြက ေမြးၿပီးေသသြားမယ့္ သူေတြျဖစ္ေပမယ့္ ၾကားထဲမွာသံသရာ ဆိုတာရွိတယ္။ ဒီဘ၀မွာ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြ အကုန္လံုးက သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အေထာက္အကူျဖစ္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးရွိရမယ္ဆိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသား သားေနလို႔ရတဲ့ ဂီတအလုပ္က ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အင္မတန္သင့္ေတာ္ပါတယ္ ...

    " RIT ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္သြားမယ္လို႔ပဲ တြက္ခဲ့တာ။ဒုတိယႏွစ္မွာအေဆာင္ ေနတာဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဂီတပိုးကထလာၿပီး ဂီတလုပ္တဲ့အ ခ်ိန္ကပိုမ်ားလာတယ္။ စတီရီယို သီခ်င္းေတြေပၚလာေတာ့ လုပ္စရာ ေတြေပါလာၿပီး ဂီတာလိုင္းဘက္ ကူးျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာကိုယ့္ပံုစံတစ္ ခုေမြးဖြားဖို႔အေၾကာင္းေပၚလာတယ္။ အဲဒီတုန္းက RIT မွာ ကိုရဲလြင္နဲ႔တြဲၿပီး စမ္းသပ္လုပ္ၾကည့္လို႔ ရလာတယ္။ ေက်ာင္းက ထြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ရပ္တည္စရာတစ္ခုကို ရွာမယ္ဆိုေတာ့ တကယ္ယံုၾကည္စိတ္ရွိတဲ့ ဂီတကိုအသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ဘာမွလုပ္စရာမရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂီတထဲမွာပဲ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ေနၿပီး ခိုင္မာေအာင္ လုပ္ဖို႔မ်ားသြားတာေပါ့" လို႔ ဖြင့္ဟခဲ့ပါတယ္။

   အဲဒီလို ျဖတ္သန္းမႈေတြရွိခဲ့တဲ့ ခင္ေမာင္တိုးက ၁၉၇၃ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာေတာ့ ပထမဆံုးတစ္ကိုယ္ေတာ္ ေတးစီးရီးအျဖစ္ 'ေက်းဇူးတင္တယ္ ကမၻာႀကီးရယ္' ေတးစီးရီးကိုထြက္ရွိ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရင္ခုန္ေနတဲ့ အိပ္မက္မ်ား' ဒုတိယစီရီးထြက္ရွိ ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၉ခုႏွစ္မွာ ကိုရဲလြင္၊ ကိုေဇာ္မ်ဳိးထြဋ္၊ ကိုေမာင္ေမာင္၊ ကိုေန၀င္းတို႔နဲ႔အတူ 'လိစၦ၀ီ' ဆိုတဲ့ ေတးဂီတ၀ိုင္းကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။ ေတးစီးရီးျဖန္႔ခ်ိစကေန မ်က္သြယ္ ေတးစီးရီးထြက္ရွိခ်ိန္ထိ ေကာ္ပီေတး သီခ်င္းမ်ား ေရာယွက္မႈရွိေနခဲ့တဲ့ ခင္ေမာင္တိုးက ၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွာထြက္ရွိတဲ့ 'အဥၨလီအတြက္ ဂီတအဥၨလီ' ေတးစီးရီးကို ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္တီး၀ိုင္းနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးသီခ်င္းမ်ားအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့  'လိစၦ၀ီ' တီး၀ိုင္းကို 'မဇၨ်ိမလိႈင္း'လို႔ အမည္ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။၁၉၇၃ ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ ဂီတရပ္၀န္းထဲ စတင္ေျခခ်ခဲ့သူ ခင္ေမာင္တိုးက ဂီတခရီး၃၇ႏွစ္အတြင္း မွာ ဂီတအလုပ္မ်ားကို ပံုမွန္လုပ္ကိုင္ ရင္းလက္ရွိအခ်ိန္ထိ ေတးစီးရီး ၂၅ ေခြ၀န္းက်င္ ကိုထြက္ရွိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

    "ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ပထမဆံုး ထြက္ ရွိတဲ့ စီးရီးနဲ႔ ဒုတိယစီးရီးက ေကာ္ပီ ေတြေပါ့။ စီရီးျဖန္႔ခ်ိမႈပုံစံကလည္း ဆိုင္ေတြကိုကိုယ္ကိုယ္တုိင္စာအုပ္ ႀကီးကိုင္ၿပီး လိုက္ေရာင္းရတာ။  ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိေနတာက သြင္းတဲ့စနစ္က အခုေခတ္လို စက္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေခတ္မမီေသးေတာ့ တစ္ၿပိဳင္တည္း အသံသြင္းရတာေလ။ တစ္ေယာက္မွားရင္ အကုန္ျပန္သြင္းရေတာ့ ပင္ပန္းတယ္။ တခ်ဳိ႕အမွားေတြလည္း လႊတ္လိုက္ရတာရွိတယ္"လို႔ ခင္ေမာင္တိုးက ဆိုပါတယ္။

    ခင္ေမာင္တိုးက ၀ိုင္းရဲ႕ဆည္းဆာ ေတးစီးရီးနဲ႔ပရိသတ္ အသိအမွတ္ ျပဳမႈကိုရရွိခဲ့ၿပီး မဟာဆန္သူ ေတးစီး ရီးမွာေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈပိုမိုခိုင္မာခဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကို လြတ္လပ္စြာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိဖို႔ကိုယ္ ပိုင္သံစဥ္လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုလာသူ ခင္ေမာင္တိုးေျပာျပတဲ့သူ႔ဘ၀ခရီးနဲ႔ လမ္းမွား၊ လမ္းမွန္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မႈ ဆိုတာကေတာ့. .

     "ျဖတ္သန္းခဲ့ခရီးကို ျပန္သံုးသပ္ရင္ တကၠသိုလ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးက ဂီတကိုနံပါတ္ တစ္ထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ျဖတ္သန္းမႈက သမား႐ိုးက်ပါပဲ။ ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလာခဲ့တာ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး မွားတယ္လို႔ မတြက္မိဘူး။ တစ္ခုလုပ္လိုက္တိုင္း အေတြ႕အၾကံဳေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္။ အဲဒါေတြကို အေျခခံၿပီးပံုစံသစ္ေတြနဲ႔ သင္ယူရတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္က ဂီတေၾကာင့္လူေတြဟာ ေလာကအျမင္မွန္နဲ႔ နီးစပ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘ၀ ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့ပံုစံက ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားသလိုလူေတြက ေမြးၿပီး ေသသြားမယ့္သူေတြ ျဖစ္ေပမယ့္   ၾကားထဲမွာ သံသရာဆိုတာရွိတယ္။ ဒီဘ၀လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြအကုန္လံုးက သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အေထာက္အကူျဖစ္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးရွိရမယ္ဆိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသားေနလို႔ရတဲ့ ဂီတအလုပ္က ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အင္မတန္သင့္ေတာ္ပါ တယ္" လို႔ သံုးသပ္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

    ပထမဆံုးေတးစီးရီး မျဖန္႔ခ်ိခင္မွာ ေဒၚေ၀ေ၀ခိုင္နဲ႔လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ခင္ေမာင္တိုးက လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ သားႀကီးမင္းမင္းဦး၊ သားလတ္ ေအာင္ပန္းဦးနဲ႔ သမီးငယ္ ေ၀ႏွင္းခိုင္ဆိုတဲ့ သားသမီးသံုးဦးရဲ႕ဖခင္ အျဖစ္ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနထိုင္ၿပီး  ဂီတအလုပ္ေတြကို ပံုမွန္လုပ္ကိုင္ေနတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပရင္း ရပ္နားလိုက္ပါတယ္။

Ref;..http://www.news-eleven.com/

ခ်စ္ဦးညိဳ

သင့္ဘ၀မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ (၃)၊ ၁၉၉၇

'ႀကိဳးၾကာသံ' ဟူေသာ သီခ်င္းေခါင္းစီး အမည္ကို ေတြ႔လိုက္ေသာအခါ 'ႀကိဳးၾကာကရ၀ိတ္၊ ေတာလံုးတိတ္မွ်၊ ညိတ္ညိတ္တြန္ထူး' ဆိုသည့္၊ ေ႐ွးေခတ္စာဆိုတဦး၏ အဖြဲ႔အရ၊ ႀကိဳးၾကာငွက္၏ သာယာေသာ အသံႏွင့္အတူ ႀကိဳးၾကာဖိုမတို႔၏ ရာသက္ပန္ သစၥာတိုင္အခ်စ္ကို ၾကားရေတာ့မည္ဟု ထင္ခဲ့မိ၏။ မဟုတ္ပါ။

ကိုေမာင္ေမာင္ ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုးတို႔သည္ ႀကိဳးၾကာ၏အလွကို အသံတြင္မ႐ွာ၊ အသံတြင္ မယူဘဲ 'ပ်ံသန္းမႈ' ျဖင့္ ေရးဖြဲ႔ သီဆိုလိုက္ၾကပါသည္။

'မိုးဦး ၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါ ႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ပ်ံရင္း......'

ခင္ေမာင္တိုးသည္ သူ၏ ခ်ိဳေသာ ပင္ကိုယ္သံကို အကြန္႔အျမဴး၊ အလူးအလြန္႔ မလုပ္ဘဲ (အသံပရိယာယ္ တန္ဆာမဆင္ဘဲ) ႐ိုး႐ိုး ေအးေအးေလးျဖင့္ စဖြင့္လိုက္၏။ ကၽြန္ေတာ့္ အာ႐ံုထဲတြင္ ၫို႔ေသာ ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးတခုလံုး ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားျဖင့္ ေဖြးေဖြးျဖဴသြားသည္။

' ျဖတ္ပ်ံရင္း.......' စာသားေနာက္မွာ တေယာသံ (ဟု ကၽြန္ေတာ္ၾကားသည္) တခ်က္ လြန္႔လူး ကပ္ပါလာသည္။ ႀကိဳးၾကာတို႔၏ အေတာင္ပံ ခတ္သံလား...၊ ေလစီးေၾကာင္း၏ ဆန္႔က်င္ ေအာ္ျမည္သံ လား....။

' ေျမာက္ဖက္ကို ဦးတည္လွည့္ကာ

သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ

မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျပန္(ပ်ံ)ေလၿပီ.........'

သီခ်င္းစာအုပ္မ်ား၌ (ျပန္ေလၿပီ) ဟူ၍ (ျပန္) စာလံုးကို သံုးျပထားပါသည္။ သီခ်င္းနားေထာင္ ရသူ အဖို႔မွာမူ ျပန္ (Return) ေရာ၊ ပ်ံ (Fly) ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ခံစားရ၏။

ေျမာက္ဖက္......ဘယ္အထိနည္း.....။ သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ....... မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ပ်ံသန္း ၾကေလကုန္သည္တဲ့။ တေယာသံေလးက ' ျပန္ေလၿပီ' စာသားေနာက္မွာ ကပ္ပါလာျပန္သည္။

'ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔ရဲ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ခရီးစဥ္'

ပထမပိုဒ္ ဤတြင္ ၿပီးထားပါသည္။ ေတးသြား၊ စာသား၊ ခင္ေမာင္တိုး၏ဆိုဟန္ တို႔ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္ မိုင္ေထာင္ခ်ီခရီးစဥ္ထဲသို႔ လိုက္ပါ ပ်ံသန္း သြားခဲ့သည္။ (ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးၾကာငွက္တေကာင္ ျဖစ္သြားသည္။)

ဒုတိယအပိုဒ္တြင္-

' မ်ိဳးဆက္ရဲ႔ အားမာန္တခုပါ လမ္းေၾကာင္းမွန္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း..........'

အတူလိုက္ပါ ပ်ံသန္းရင္းမွ (ႀကိဳးၾကာငွက္တေကာင္ျဖစ္ေနရင္းမွ) ကၽြန္ေတာ္သည္ သီခ်င္း နားေထာင္သူ အျဖစ္ကိုပါ ရ႐ွိေနျပန္၏။ ပထမအပိုဒ္ႏွင့္ သံစဥ္တူ ဤ 'မ်ိဳးဆက္ရဲ ႔ အားမာန္တခုပါ' ဒုတိယပိုဒ္သည္ ပ်ံသန္းျခင္း ခရီးစဥ္ႏွင့္အတူ ပ်ံသန္းျခင္းေသနဂၤဗ်ဴဟာႏွင့္ ပ်ံသန္းျခင္း သေဘာတရား တခုကို ေဖာ္ထုတ္လာသည္။

' လမ္းေၾကာင္းမွန္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း'

ေလစီးေၾကာင္း၊ တူ႐ူပ်ံသန္းရမည့္ေဒသ၊ မနားမေန လႈပ္႐ွားေနရသည့္ ေတာင္ပံမ်ား၊ ဟိုး ေအာက္ဖက္တြင္ ေတာင္တန္းမ်ား၊ သစ္ေတာမ်ား၊ ပင္လယ္သမုဒၵရာမ်ား၊ ျမက္ခင္းျပင္မ်ား၊ လြင္တီး ေခါင္ ကႏၱာရမ်ား။

' ........အမ်ားနည္းတူ သက္လံုမေကာင္းရင္

ေမြးဖြားရာအရပ္ဆီ၊ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ပ်ံေနရင္း........'

တေယာသံေလး ၀င္လာျပန္ၿပီ။

'....ႀကိဳးၾကာငွက္တခ်ိဳ႔ေလ ခ်ီလာစဥ္ က်န္ရစ္ၿပီ......'

အေထာင္အေသာင္း အုပ္စုႀကီးထဲမွ အခ်ိဳ႔ ႀကိဳးၾကာတို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားသည္ စြင့္စြင့္ကားကား ထက္ေအာက္လႈပ္႐ွား ေနရာမွ ယြင္းၿပိဳသြားၾကသည္။ ပ်ံသန္းမႈပံုစံ ပ်က္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္.....

သူတို႔ သမုဒၵရာထဲသို႔၊ ေတာင္တန္း ေတာအုပ္မ်ားထဲသို႔ ထိုးစိုက္ က်ဆင္းသြားၾက၏။ တေကာင္......၊ ေနာက္တေကာင္.....၊ ေနာက္တေကာင္.... အမ်ားနည္းတူ သက္လံု မေကာင္းၾက ႐ွာသူ ေတြ၊ က်န္ရစ္ၿပီ။ သက္လံုေကာင္းေသာ ႀကိဳးၾကာေတြကေတာ့ ဆက္၍ ပ်ံဆဲ ပ်ံျမဲ။

xxxx xxxx xxxx xxxx xxxx

သံစဥ္တူေသာ ပထမပိုဒ္ ႏွင့္ ဒုတိယပိုဒ္တို႔ကို နားေထာင္ေနရင္း၊ ရင္ထဲမွာ ေၾကကြဲလာသည္။ ပထမပိုဒ္ကို နားေထာင္စဥ္က ရ႐ွိေသာ ခံစားမႈသည္ သံစဥ္တူ ဒုတိယပိုဒ္ အဆံုးတြင္ ေျပာင္းလဲ သြား၏။ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔ကို ပ်ံသန္းဆဲ ပ်ံျမဲ ႀကိဳးၾကာတို႔ ကယ္တင္မေနအားႏိုင္ၾက။ မိမိတို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားကို တခ်က္ကေလးမွ မနား၊ လႈပ္႐ွားေပးေနၾကရသည္။

'သက္လံုမေကာင္းသူတို႔' က်န္ရစ္ခဲ့ ၾကေပေတာ့ကြယ္။ ဆက္ပ်ံေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔၏ အေတာင္ ပံ ေအာက္က ႏွလံုးသားထဲတြင္ က်န္ရစ္သူတို႔အတြက္ ေၾကကြဲစြာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းျဖင့္ပင္ မေလ်ာ့ႏိုင္ ေသာ အားမာန္ကို အစားျဖည့္လိုက္ၾကရ၏။

ကိုေမာင္ေမာင္ ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုး တို႔သည္ ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔၏ ပ်ံသန္းမႈခရီးစဥ္ကို ဤမွ်ျဖင့္ ရပ္နားၿပီးဆံုး မထားအပ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိၾကေသာ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔အတြက္ ေၾကကြဲရသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို chorus ပိုဒ္ျဖင့္ ပုတ္ႏိႈး သတိေပးပါသည္။

'ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တခုက်မယ့္

အ႐ႈံးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ

႐ွိသင့္တဲ့ အားနဲ႔မာန္.... ဟန္ႏိုင္မွ'

ဒရမ္ခ်က္ (Drum beat) ေျပာင္းသြားသည္။ 'ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုက်မယ့္' ႏွင့္ '႐ွိသင့္တဲ့အားနဲ႔ မာန္' တို႔သည္ စကားလံုး အေရအတြက္ခ်င္း မတူၾကပါ။ (တခုက ခုႏွစ္လံုး၊ တခုက ေျခာက္လံုး) သို႔ေသာ္ အခ်က္ခ်င္း အတူတူ ျဖစ္သည္။ ေျခာက္ခါ။

ထိုေျခာက္ခါ၊ ေျခာက္ေနရာစလံုးမွာ ဒရမ္က ေျခာက္ခ်က္တိုင္တိုင္ ၀င္ေပးသည္။ ဂီတေဗဒ အရ ဒါကို ဘာေခၚသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ စကားလံုးတိုင္းမွာ ဒရမ္တခ်က္ျဖင့္ ေျခာက္လံုးေျခာက္ခါ ေျခာက္ေနရာစလံုး 'ထပ္' ေပးလိုက္ျခင္းသည္ ေသာတ အာ႐ံုမွ ေသာကဒယကို ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျဖစ္ေအာင္ လႈံ ႔ ေဆာ္ရာေရာက္သည္။ ခံစားမႈအားျဖင့္ဆိုလ်င္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔အတြက္ ေၾကကြဲမႈသည္ ေလ်ာ့ပါးသက္သာသြားကာ တက္ႂကြေသာ ေ၀ဒနာျဖင့္သို႔ ကူးေျပာင္းသြားေလသည္။

Chorus အပိုဒ္ အဆံုးတြင္ 'ဟန္ႏိုင္မွ' သည္ အင္အားႀကီးေသာ အ႐ွိန္တခုကို ထုတ္လႊင့္ေပး လိုက္သည္။ 'မွ' တြင္ အသံ တက္ထားသည္။ ျပန္မခ်။ Bb7 အသံ အတိုင္းထားသည္။ တခ်ိန္လံုး ခ်ိဳျမေအးေဆးစြာ သီဆိုခဲ့ေသာ ခင္ေမာင္တိုးသည္လည္း 'ဟန္ႏိုင္မွ' တြင္၊ အသံေပါက္ေရာ၊ ေလပါ အားထည့္ လိုက္သည္။

ဒီအခ်ိန္မွာ ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔ကလည္း ႐ိုးမ၏ အျမင့္ဆံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနၾကၿပီ။

xxxx xxxx xxxx xxxx

'႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္လႊားခ်ိန္

စီးလမ္းေလေၾကာင္းလႊာထဲ

ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္လာ ၿပီးရင္

အားစိုက္ ေမွ်ာလိုက္နဲ႔

မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျပန္(ပ်ံ)ေနၿပီ'

တတိယအပိုဒ္သည္လည္း ပထမ၊ ဒုတိယပိုဒ္မ်ားႏွင့္ သံစဥ္တူပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အရသာခ်င္း မတူေတာ့ပါ။ စာသား အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ Chorus အပိုဒ္ခုခံၿပီးတာေၾကာင့္ လည္းျဖစ္မည္။

'ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔ရဲ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ခရီးစဥ္.........'

ဤ အခ်ပိုဒ္ၿပီးလွ်င္ 'ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုက်မယ့္' အဆိုျပန္၀င္ၿပီး အတီးပိုဒ္၀င္သည္။ တီးပိုဒ္က အဆိုစာသားပိုဒ္ သံစဥ္အတိုင္း လိုက္ေလ်ာေသာ တီးပိုဒ္ မဟုတ္ပါ။ ေတးေရး ကိုေမာင္ေမာင္ အေနျဖင့္ ဤေနရာမွာ တီးပိုဒ္ကို ဘယ္လို ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ထည့္သလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အဖို႔မူ အလြန္အဆင္ေျပေသာ တီးပိုဒ္ ေနရာခ်ထားမႈဟု ျမင္သည္။

'႐ွိသင့္ေသာ အားမာန္' တို႔ႏွင့္ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိမ္းသိမ္းထားရင္း၊ ႀကိဳးၾကာတို႔ ဆက္ပ်ံ ေနၾကသည့္ ခရီးကာလ အပိုင္းအျခားတခုကို တီးပိုဒ္က နိမိတ္ေဆာင္ျပသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ခံစား ရသည္။

တီးပိုဒ္ၿပီးေတာ့ တတိယပိုဒ္ '႐ိုးမအေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္လႊားခ်ိန္' ျပန္ဆိုသည္။ အဆိုထဲမွာ တေယာသံ(?) က လူးလွိမ့္၍ ၀င္သည္။ ထို႔ေနာက္ ' ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခု က်မယ့္' ကိုးရပ္စ္ ဆက္ဆို သည္။ 'ဟန္ႏိုင္မွ' စာသားကို အဆိုျဖင့္ တင္ထားခဲ့သည္။ အီးဖလက္၊ စီမိုင္နာ၊ ဘီဖလက္၊ စီမိုင္နာ ေကာ့ဒ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းေသာ အတီးသံက တစတစ မွိန္ေပ်ာက္(Fade Out) ျဖင့္ ဆံုးသြားသည္။

ႀကိဳးၾကာတို႔ ႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္သြားၾကၿပီ။ ဟိုး..... မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းဆီတြင္ တစတစ ေ၀းသြားေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိတဆံုး ျမင္ေနရသည္။ အျဖဴေရာင္ ေကာင္းကင္ႀကီး တျဖည္းျဖည္း ေသးငယ္သြားသည္။ သူတို႔ ဆက္ပ်ံသြားၾကၿပီ။

===================

ငွက္တို႔သည္ 'ဟူလို' အမည္႐ွိေသာ ယင္းတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအား "အသင္ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ငါတို႔အား ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ အ႐ွင္သခင္ ငွက္ဘုရင္ 'စီေမာင္ေတာ္' ထံသို႔ ေခၚေဆာင္ ေပးေလာ့" ဟု ေတာင္းပန္တိုးလိွ်းၾကကုန္္၏။ ငွက္ေခါင္းေဆာင္ 'ဟူလို' ကလည္း ငွက္အေပါင္းအား ယင္းတို႔ ခ်ီတက္ျဖတ္သန္းရမည့္ ခရီးကႏၱာရ၏ ဒုကၡဆင္းရဲ အေထြေထြ၊ ေၾကာက္ မက္ဖြယ္ အျပားျပားတို႔ကို ႐ွည္လ်ားစြာ ႐ွင္းလင္းေဖာ္ျပ၏။ ပ်ံသန္းေက်ာ္လြန္ရမည့္ ခုႏွစ္ဆင့္၊ ခုႏွစ္တန္ေသာ ခ်ိဳင္႔၀ွမ္းႀကီးမ်ား အေၾကာင္းကို 'ဟူလို' သည္ ဥပမာအေျမာက္အမ်ား၊ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ဖြယ္ အျပားျပားႏွင့္ ေရာေပါင္းယွက္ေထြ ဆာဆာေ၀ေ၀ ေျပာျပေလသည္။

ငွက္တို႔ ပ်ံသန္းေက်ာ္လြန္ရမည့္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းအစဥ္သည္ကား-

ပထမ- ႐ွာေဖြျခင္းခ်ိဳင့္၀ွမ္း

ဒုတိယ- ခ်စ္ျခင္းခ်ိဳင့္၀ွမ္း

တတိယ- နားလည္ျခင္းခ်ိဳင့္၀ွမ္း

စတုတၳ- လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ အတြယ္လြတ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း

ပဥၥမ-သန္႔စင္စြာ တေပါင္းတစည္းတည္း ျဖစ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း

ဆဌမ- အံ့ၾသျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း

သတၱမ- ပစၥည္းဥစၥာဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ပလာဟင္းျဖစ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းတို႔ ေပတည္း။

[၁၃ ရာစု စာဆို Fard Aladin Attar ၏ The Conference of the Birds ပ်ိဳ႔ ႀကီးမွ]

ဘသန္း(ဓမိၼက) ျမန္မာျပန္ေသာ ေယာနသံစင္ေရာ္ (သတၱမအႀကိမ္ထုတ္) စာအုပ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒႆနပံုေဆာင္၀တၳဳ ၃ပုဒ္ပါ႐ွိခဲ့ရာ အထက္ပါ ဖရာစီ စာဆို ဖရ္ဒ္ အာလာဒင္ အတၱား၏ (ငွက္ညီလာခံ) သည္ တပုဒ္ အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။ ဒႆနပံုေဆာင္ ၀တၳဳသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ထိုပ်ိဳ႔ႀကီး၌ အေထာင္အေသာင္းေသာ ငွက္တို႔သည္ သမုဒၵရာမ်ား၊ ေတာင္တန္းမ်ား၊ ကႏၱာရမ်ားကို ပ်ံသန္းေက်ာ္ ျဖတ္ခဲ့ၾကရာ ေနာက္ဆံုး ငွက္သံုးက်ိပ္သာလ်င္ ခရီးပန္းတိုင္အဆံုးသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။

ကိုေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုး၏ ' ႀကိဳးၾကာသံ ' ကို နားေထာင္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္သည္ ဖရ္ဒ္ အာလာဒင္အတၱား၏ ငွက္ညီလာခံပ်ိဳ႔ႀကီးမွ ထို ဇာတ္ကြက္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ ေနမိပါသည္။

သီခ်င္းေရးဆရာနွင္ ့သီးခ်င္းသီဆိုသူ အယူအဆႏွင့္ ေလ့က်င့္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ျပဳပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ေမာင္တိုးရဲ ့ၾကိုးၾကာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ပိုမို ေလးစားခ်စ္ခင္ေနသည္။

ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူက ၾကိုးၾကာဌက္ ျဖစ္ေနလို႔ပင္။

ဂါရ၀ျပဳဦးညႊတ္လိုက္ပါသည္...သီးခ်င္းေတြ ထဲ ကခံစားမွုရသ...အားမာန္ေတြ ေပးခဲ ့တျ ့အသိသညာေတြ ေပးခဲ ့ေသာ ဦးခင္ေမာင္တိုး (အဆိုေတာ္ခင္ေမာင္တိုး)..ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ

ေလးစားေသာ

ေရႊအိမ္စည္