((( လီကြမ္းယု အလိုရွိသည္ )))

by Shwe Eaim Si on Wednesday, November 28, 2012 at 10:29pm ·

By..FOOLWRITER.......May 2, '10 12:32 PM for everyone

လက္ရွိျမန္မာျပည္ၾကီး ဘာလိုေနတာလဲ ဆိုတာ စာဖတ္သူတို႕သိပါသလား ခင္ဗ်ာ။ အရင္အပတ္က ကိုညသစ္ေရးတဲ့ “ေျပာဖို႕လိုတယ္” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို စာဖတ္သူတို႕ မွတ္မိၾကမွာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုညသစ္ ေျပာသလိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျမန္မာေတြဟာ အမွန္ကို မေျပာရဲၾကဖူး။ အေၾကာက္တရားေတြ ဖံုးလႊမ္းေနၾကတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲ ေျပာလိုက္ပါမယ္။ ျမန္မာျပည္ ဆင္းရဲေနတယ္။ ဒါက ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဖူး။ ဒါဘာေၾကာင့္လဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ဆိုးၾကီးနဲ႕ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတယ္။

တစ္ခ်ိန္က အာရွရဲ႕ ဆန္အိုးၾကီးဟာ ဆိုရွယ္စနစ္ေၾကာင့္ စားစရာဆန္မရွိတဲ့ ဘ၀ကိုေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီစနစ္ေၾကာင့္ဘဲ LDC (Least Developing Country) အဆင့္ထိေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံအားေလ်ာ္စြာ တပ္မေတာ္အစိုးရက ၁၉၈၈ မွာ ႏိုင္ငံတာ၀န္ကို ယူခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံတာ၀န္ကို ယူျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဦးတည္ခ်က္ထားျပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလမွာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္လို အငတ္ေဘးဆိုက္တဲ့ကိန္းေတာ့ မၾကံဳခဲ့ရေပမယ့္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ တိုးတက္မႈမရွိတာ အားလံုးအသိပါ။

ဒါဟာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ တကယ့္ေတာ့ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ ဗ်ဴရိုကေရစီ ယႏၱရားၾကီးဟာ အားနည္းေနတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဗ်ဴရိုကေရစီဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈအေပၚမွာ မ်ားစြာမူတည္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ပံုေကာင္း ၊ မေကာင္းဆိုတာကေတာ့ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အၫႊန္းကိန္းနဲ႕ တိုင္းတာရပါတယ္။

အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အၫႊန္းကိန္းကို တိုင္းတာရာမွာ ဘက္(၆) ဘက္ရွိတယ္။ ဒါေတြကို ရွင္းရရင္

(၁) ျပည္သူ႔အသံနဲ႔တာ၀န္ခံမႈဆိုတာ ႏိုင္ငံသားေတြက ကိုယ့္အစိုးရကို ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ပါ၀င္ ပတ္သက္ႏိုင္တဲ့ အတုိင္းအတာ၊ ဒါ့အျပင္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ သင္းပင္း ဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္တို႔ကို တိုင္းတာ တာျဖစ္တယ္။

(၂) ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈကင္းမဲ့ျခင္း ဆိုတာကေတာ့ ျပည္တြင္း ဆူပူေသာင္းက်န္း

မႈနဲ႔ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ အပါအ၀င္ အစိုးရကို အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔ မညီတဲ့နည္းလမ္း သို႔မဟုတ္ အၾကမ္း ပတမ္း နည္းလမ္းေတြနဲ႔ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အလားအလာ သို႔မဟုတ္ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္မယ့္

အလားအလာေတြကို တုိင္းတာတာျဖစ္တယ္။

(၃) အစိုးရစြမ္းရည္ ကေတာ့ အမ်ားျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္ လုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အရည္အေသြး၊ အစုိးရ

၀န္ထမ္းပိုင္းရဲ႕ အရည္အေသြး၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းပိုင္း အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဖိအားေတြက လြတ္လပ္မႈ ပမာဏ၊ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲေဖာ္ထုတ္မႈနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ အရည္အခ်င္း၊ ဒီမူ၀ါဒေတြကို အစိုးရ က တာ၀န္ယူ ရပ္ခံမႈအေပၚ ယံုၾကည္ႏိုင္စြမ္း တို႔ကိုတိုင္းတာတယ္။

(၄) ထိန္းေက်ာင္းၾကပ္မတ္မႈအရည္အခ်င္း ဆိုတာကေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ ပုဂၢလိက က႑ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးကို ခြင့္ျပဳျမႇင့္တင္တဲ့၊ ခိုင္မာ မွန္ကန္တဲ့ မူ၀ါဒေတြ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို ေရးဆြဲ ေဖာ္ထုတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္မႈ အစြမ္းအစကို တိုင္းတာတာျဖစ္တယ္။

(၅) တရားဥပေဒ အာဏာပိုင္စိုးျခင္း ကေတာ့ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားေတြက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ စည္းကမ္း ဥပေဒေတြအေပၚ ယံုၾကည္မႈအတိုင္းအတာ၊ လိုက္နာမႈ အတိုင္းအတာေတြကို သတ္မွတ္ တာျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ရဲ၊ တရား႐ံုးစတဲ့ တရား၀င္အခြင့္ရ ဥပေဒ ေစာင့္ထိန္းေရး အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အရည္အေသြး၊ ဒါ့အျပင္ ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ အလားအလာကိုပါ တိုင္းတာ ပါတယ္။

(၆) အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ကေတာ့ ပုဂၢလိကအက်ဳိးအျမတ္အတြက္ အမ်ားျပည္သူ ဆိုင္ရာ အာဏာအသံုးခ်မႈကို တိုင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထဲမွာ အေသးစား အႀကီးစား အဂတိလိုက္ စားမႈေတြအျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကို ေရေပၚဆီ လူ႔မလိုင္ေတြနဲ႔ ပုဂၢလိက အက်ဳိးစီးပြားေတြက “ဖမ္းထိန္း”ထားတာလည္း ပါ၀င္တယ္။

ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အၫႊန္းကိန္းကို ကမၻာဘဏ္က တိုင္းတာပါတယ္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ဟာ ဒီအၫႊန္းကိန္း (၆)ခု ေပၚကေန ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေတြကို ဆန္းစစ္ၿပီး ဒီႏိုင္ငံေတြနဲ႔ တြဲလုပ္လို႔ရႏိုင္ ၊ မရႏိုင္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဒီ အကဲျဖတ္ တိုင္းတာခ်က္ေတြကို ကမာၻ႔ဘဏ္က လွ်ဳိ႕၀ွက္ထားေလ့ ရွိပါတယ္။ အခုမွ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ျပန္တာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအညႊန္းကိန္းရမွတ္ေတြကို ၾကည့္ၾကပါ။ ရမွတ္ ၁၀၀ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အမွတ္ဘယ္ေလာက္ရပါသလဲ။

လက္ရွိအစိုးရ ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ဟာ နိမ့္က်တယ္ဆိုတာ သိသာလွပါတယ္။ ဒါကိုတပ္မေတာ္က လည္းသိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို အေရးဆြဲခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္တာ၀န္ကုိ ပခံုးေျပာင္းလႊဲအပ္ေပးဖုိ႕စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္မခံႏိုင္ၾကဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အစစ္ မဟုတ္လို႕တဲ့။ မွန္ပါတယ္။ အခု ဖြဲ႕စည္းပံုရဲ႕ ၂၅% ဟာ တပ္မေတာ္က တာ၀န္ယူထားတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ ေျပာမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕လိုေနတာက ဘာလဲ။ တိုင္းျပည္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္တာမလား။ စင္ကာပူ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြမ္းယု ကို အားလံုးသိမွာပါ။ သူဟာ ဒီမိုကေရစီသမားလား။ မဟုတ္ပါ။ သူဟာ အဏာရွင္တစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕တိုင္းျပည္ ဘာလို႕တိုးတက္တာလဲ။ တကယ္ေတာ့ လီကြမ္းယု ဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို တြဲစပ္ ေပးသူျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ တရုတ္ႏိုင္ငံဟာလည္း ဒီလိုပါဘဲ။ ဒါေတြကို ၾကည့္ရင္ ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဖြံျဖိဳးတိုးတက္မႈဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္ေလာက္ထက္ျမက္လဲ ဆိုတာေပၚမွာ မူတည္တယ္ ဆိုတာ အားလံုးေတြ႕ျမင္ေလာက္ပါျပီ။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား အေနနဲ႕ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဟာ ဒီမိုကေရစီသေဘာ ေဆာင္လား ၊ မေဆာင္လားျငင္းေနျခင္းထက္ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လီကြမ္းယုလို လူမ်ိဳး ေခါင္းၾကီးပိုင္းမွာပါဖို႕ကို ၾကိဳးစားၾကရမယ္။ ရာဇပုလႅင္မွာ ငတံုးေတြ မတင္မိဖို႕ သတိထားရမယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမည့္ သူကို ရွာၾကရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးတၾကီးလိုအပ္ေနသည္မွာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္။ လီကြမ္းယုသာျဖစ္သည္။ 

သို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္ လီကြမ္းယု အျမန္အလိုရွိသည္။